Ναι, βλέπω το πόιντ.
Καταληκτικά ,πριν φύγω, θα προσθέσω ότι αναφέρομαι στην τύχη με ρικεριανή πρόσληψη περισσότερο, οπότε είναι πιο κοντά στην «τυχαιοτητα».
Μεγάλη συζήτηση και πολύ δύσκολο και το έργο του Ρικερ. Ας το πω πολύ-πολυ χοντροκομμένα (αγαπημένε Ρικέρ, σχωρα με) ότι προσιδιάζει σ’ ένα μιξ timing μαζί με ωριμότητα διαχείρισης. Το πρώτο ενίοτε είναι αδύνατο να το επηρεάσουμε (εξωτερικοί απαγορευτικοί παράγοντες κτλ) και το δεύτερο θέλει δουλίτσα με τον εαυτό μας ( που δεν είναι αυτονόητο ότι θα γίνει).
Το «κατάλληλο» για τον καθένα και την καθεμία, όταν έρθει, το καταλαβαίνει. Ενίοτε είναι τρομερά δύσκολο να το περιγράψεις, είναι εξ ορισμού καταδικασμένο να έχει κομμάτια ασάφειας.
Ε άη να περιγράψεις τον οργασμο σε άτομο που δεν τον έχει βιώσει. Όσο καλά και να το περιγράψεις, ως ένα βαθμό θα βοηθήσει μονάχα.