Το επίθετο των παιδιών

[Γιάννης]

Πολύ σημασία δίνουμε σε κάποια πράγματα πάντως, εμένα η γυναίκα μου κράτησε το επίθετο της και για τα παιδιά μας έχουμε αποφασήσει να βγάλουμε όμορφα ονόματα και όχι τα κλασσικά των πεθερικών.
Ο σκοπός είναι το παιδί που θα κουβαλάει το όνομα να νιώθει καλά και όχι ο γονέας που στην τελική μπορείς να τον τιμήσεις με πράξεις και όχι με τέτοιες κινήσεις.
(Το γέλιο είναι ότι το έχουν μάθει ήδη τα πεθερικά και τα έχουν δει όλα, αλλα δεν με απασχολέι!)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Όσες δεν το θεωρείτε σημαντικό, ρωτήστε τον άντρα/σύντροφο σας πως του φαίνεται να πάρουν τα παιδιά σας μόνο το δικό σας.

Σημαντικό για εμένα είναι:
α) το παιδί μου να είναι υγιές
β) να μεγαλώσει σε μια ισορροπημένη οικογένεια
γ) να γίνει ένα καλό παιδί

Το τι θα γράφει η ταυτότητα του ποσώς με ενδιαφέρει... Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάρει του συζύγου/ σύντροφό μου... Αυτό δεν με κάνει λιγότερο σύγχρονη γυναίκα ή εξαρτημένη από τον άντρα μου... Η ουσία για εμένα είναι σε άλλα πράγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[adespoto]

Είναι πολύ απλό, στο παιδί δίνει ο κάθε γονιός ένα από τα δύο επίθετα που έχει(όποιο θέλει), και όλα ωραία και καλά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Εγώ προτιμώ να πάρει το επίθετο του άντρα μου (με την προϋπόθεση να είναι ωραίο και κομψό - του αγοριού μου είναι ευτυχώς) ΑΛΛΑ να μην πάρει ΚΑΙ τα ονόματα των πεθερικών, τα μικρά ονόματα να τα διαλέξω εγώ. Δίκαιο δεν είναι; Πάντως η οικογένειά του είναι πολύ παραδοσιακή και δεν ξέρω αν θα τα καταφέρω. Προβλέπω να έχουν το ονοματεπώνυμο των γονιών του

Σημαντικό για εμένα είναι:
α) το παιδί μου να είναι υγιές
β) να μεγαλώσει σε μια ισορροπημένη οικογένεια
γ) να γίνει ένα καλό παιδί

Το τι θα γράφει η ταυτότητα του ποσώς με ενδιαφέρει... Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάρει του συζύγου/ σύντροφό μου... Αυτό δεν με κάνει λιγότερο σύγχρονη γυναίκα ή εξαρτημένη από τον άντρα μου... Η ουσία για εμένα είναι σε άλλα πράγματα.

Ουφ, Βίκυ, έτσι όπως το λες σαν να έχεις ένα δίκιο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Σημαντικό για εμένα είναι:
α) το παιδί μου να είναι υγιές
β) να μεγαλώσει σε μια ισορροπημένη οικογένεια
γ) να γίνει ένα καλό παιδί

Το τι θα γράφει η ταυτότητα του ποσώς με ενδιαφέρει... Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάρει του συζύγου/ σύντροφό μου... Αυτό δεν με κάνει λιγότερο σύγχρονη γυναίκα ή εξαρτημένη από τον άντρα μου... Η ουσία για εμένα είναι σε άλλα πράγματα.

Δεν απάντησες όμως σε αυτό που ρώτησα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Οι περισσότεροι άντρες πιθανόν να αντιδρούσαν με την ιδέα. Τι συμπέρασμα βγάζεις εσύ απ' αυτό δηλ, Μισέλ;

Και δηλ τι; Επειδή θα αντιδρούσαν αυτό σημαίνει πως ΠΡΕΠΕΙ να του πάω κόντρα (του υποθετικού άντρα μου), τη στιγμή που ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει αν θα έχει το δικό μου ή το δικό του επίθετο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Οι περισσότεροι άντρες πιθανόν να αντιδρούσαν με την ιδέα. Τι συμπέρασμα βγάζεις εσύ απ' αυτό δηλ, Μισέλ;

Και δηλ τι; Επειδή θα αντιδρούσαν αυτό σημαίνει πως ΠΡΕΠΕΙ να του πάω κόντρα (του υποθετικού άντρα μου), τη στιγμή που ειλικρινά δεν με ενδιαφέρει αν θα έχει το δικό μου ή το δικό του επίθετο;

Απο τη στιγμή που θα αντιδρούσαν σημαίνει οτι δεν είναι τόσο ασήμαντο γι'αυτούς, άρα κάτι βλέπουν που δεν βλέπετε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Όσες δεν το θεωρείτε σημαντικό, ρωτήστε τον άντρα/σύντροφο σας πως του φαίνεται να πάρουν τα παιδιά σας μόνο το δικό σας.
Το θέμα είναι και συμβολικό.
Youki, το να πάρει το παιδί και τα δύο απο που κι ως που είναι "αντιστροφή των πάντων"; Αντιστροφή ίσως να ήταν να πάρει της μητέρας. Να πάρει και των δύο είναι απλά δικαιοσύνη.

Ωραία λοιπόν. Ας υποθέσουμε ότι για το σύντροφό μου είναι ζήτημα ζωής και θανάτου το να πάρουν τα παιδιά το δικό του επίθετο. Εφόσον εμένα δεν με απασχολεί (και δεν βρίσκω λόγο για να με απασχολεί) ας το πάρουν. Τι έγινε? Ας υποθέσουμε ότι του είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη και πάλι ας το πάρουν. ΚΑι πάλι τι έγινε? Λες είναι θέμα δικαιοσύνης. Σε τι σε δικαιώνει? Τι σου προσφέρει? Μήπως τελικά είναι θέμα ματαιοδοξίας?

Σημαντικό για εμένα είναι:
α) το παιδί μου να είναι υγιές
β) να μεγαλώσει σε μια ισορροπημένη οικογένεια
γ) να γίνει ένα καλό παιδί

Το τι θα γράφει η ταυτότητα του ποσώς με ενδιαφέρει... Και δεν έχω κανένα πρόβλημα να πάρει του συζύγου/ σύντροφό μου... Αυτό δεν με κάνει λιγότερο σύγχρονη γυναίκα ή εξαρτημένη από τον άντρα μου... Η ουσία για εμένα είναι σε άλλα πράγματα.

Συμφωνώ 100%

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Δεν απάντησες όμως σε αυτό που ρώτησα.

Μμμ...γιατί α) δεν σκοπεύω να παντρευτώ ακόμα ώστε να κάνω τέτοια συζήτηση
β) μου αρέσει το επίθετο του πάρα πολύ ώστε δεν θέλω να το αλλάξω, μικρό και σύντομο και ωραίο...όχι σιδηρόδρομος σαν το δικό μου
γ) δεν έχω κόλλημα με το θέμα επίθετο ( με τα ονόματα έχω )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Απο τη στιγμή που θα αντιδρούσαν σημαίνει οτι δεν είναι τόσο ασήμαντο γι'αυτούς, άρα κάτι βλέπουν που δεν βλέπετε.

Αυτή είναι η μία εκδοχή. Η άλλη είναι πως απλά ..αυτό ξέρουν, αυτό εμπιστεύονται, αυτό τους είπε η μανούλα τους, αυτό έχουν μάθει. Δεν είναι όλα εκ του πονηρού πάντα - και ειδικά οι άντρες εγώ θεωρώ πως τα πράγματα τα βλέπουν γενικά πολύ πιο απλά. Και θεωρώ πως αν ένας άντρας σ' αγαπάει και κάτσεις και του εξηγήσεις ήρεμα πόση σημασία έχει για σένα να πάρει το παιδί σας και το δικό σου επίθετο θα καταλάβει και θα είναι δίπλα σου (δεν μιλάω σε σένα ε; Παράδειγμα λέω ) Απλά προσωπικά αποκλείεται να μπω ποτέ στον κόπο αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ωραία λοιπόν. Ας υποθέσουμε ότι για το σύντροφό μου είναι ζήτημα ζωής και θανάτου το να πάρουν τα παιδιά το δικό του επίθετο. Εφόσον εμένα δεν με απασχολεί (και δεν βρίσκω λόγο για να με απασχολεί) ας το πάρουν. Τι έγινε? Ας υποθέσουμε ότι του είναι ούτε κρύο ούτε ζέστη και πάλι ας το πάρουν. ΚΑι πάλι τι έγινε? Λες είναι θέμα δικαιοσύνης. Σε τι σε δικαιώνει? Τι σου προσφέρει? Μήπως τελικά είναι θέμα ματαιοδοξίας?

Απάντησα παραπάνω εν μέρει και σε αυτό που λες.
Πχ σκέψου αύριο μεθάυριο να γράψει το παιδί σου ένα βιβλίο. Όλοι θα λένε "ααα η κόρη/γιός του τάδε έγραψε το βιβλίο", ουδείς θα καταλάβει οτι είναι και δικό σου παιδί, διότι πολύ απλά θα το ξέρουν μόνο όσοι είναι αρκετά "κοντά" στην οικογένεια. Στο όνομα του δεν θα φαίνεται πουθενά οτι είσαι μάνα του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ειλικρινής]

Απάντησα παραπάνω εν μέρει και σε αυτό που λες.
Πχ σκέψου αύριο μεθάυριο να γράψει το παιδί σου ένα βιβλίο. Όλοι θα λένε "ααα η κόρη/γιός του τάδε έγραψε το βιβλίο", ουδείς θα καταλάβει οτι είναι και δικό σου παιδί, διότι πολύ απλά θα το ξέρουν μόνο όσοι είναι αρκετά "κοντά" στην οικογένεια. Στο όνομα του δεν θα φαίνεται πουθενά οτι είσαι μάνα του.

Κι αν (όπως το 90% των συγγραφέων) το γράψει με ψευδώνυμο?

Τι είναι αυτά που διαβάζουν τα ματάκια μου?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Αυτή είναι η μία εκδοχή. Η άλλη είναι πως απλά ..αυτό ξέρουν, αυτό εμπιστεύονται, αυτό τους είπε η μανούλα τους, αυτό έχουν μάθει. Δεν είναι όλα εκ του πονηρού πάντα - και ειδικά οι άντρες εγώ θεωρώ πως τα πράγματα τα βλέπουν γενικά πολύ πιο απλά. Και θεωρώ πως αν ένας άντρας σ' αγαπάει και κάτσεις και του εξηγήσεις ήρεμα πόση σημασία έχει για σένα να πάρει το παιδί σας και το δικό σου επίθετο θα καταλάβει και θα είναι δίπλα σου (δεν μιλάω σε σένα ε; Παράδειγμα λέω ) Απλά προσωπικά αποκλείεται να μπω ποτέ στον κόπο αυτό.

kajira αν ο κόσμος όλος ακολουθούσε τη λογική "αυτό μάθαμε, αυτό θα κάνουμε" τότε θα ήσουν σήμερα παντρεμένη με τρία κουτσούβελα, με έναν άντρα που θα είχε επιλέξει ο πατέρας σου, έγκλειστη στο σπίτι, χωρίς να υπολογίζεται η γνώμη σου πουθενά και χωρίς δυνατότητα να χωρίσεις όσο άθλια κι αν σου φερόταν. Ο κόσμος πάει μπροστά επειδή δεν σκέφτονται όλοι με αυτό τον τρόπο (όχι τον δικό σου, αυτόν του υποτιθέμενοιυ άντρα σου εννοώ). Και όσο για τον άντρα μου, θεωρώ highly unlikely να επιλέξω κάποιον που θα είχε ΠΡΟΒΛΗΜΑ να πάρουν ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα άρχιζα να προβληματίζομαι οτι κάπου έκανα λάθος επιλογή (αναλόγως και τα επιχειρήματα του βέβαια, πχ αν το επίθετο μου ήταν απαίσιο θα το καταλάβαινα κάπως).
Αλήθεια αν το επίθετο του άντρα σας ήταν άθλιο και το δικό σας αρκετά κομψό, πάλι θα είχατε την ίδια άποψη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιάννης]

Απάντησα παραπάνω εν μέρει και σε αυτό που λες.
Πχ σκέψου αύριο μεθάυριο να γράψει το παιδί σου ένα βιβλίο. Όλοι θα λένε "ααα η κόρη/γιός του τάδε έγραψε το βιβλίο", ουδείς θα καταλάβει οτι είναι και δικό σου παιδί, διότι πολύ απλά θα το ξέρουν μόνο όσοι είναι αρκετά "κοντά" στην οικογένεια. Στο όνομα του δεν θα φαίνεται πουθενά οτι είσαι μάνα του.

Όταν διαβάζω ένα βιβλίο κρίνω τον συγγραφέα και όχι τους γονείς του, εκτός και αν είναι διάσημος.
Είναι πολύ εγωιστικό να περιμένεις να αναδειχθείς μέσα απο το παιδί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Όταν διαβάζω ένα βιβλίο κρίνω τον συγγραφέα και όχι τους γονείς του, εκτός και αν είναι διάσημος.
Είναι πολύ εγωιστικό να περιμένεις να αναδειχθείς μέσα απο το παιδί.

Δεν εννοώ αυτό! Απλά θα αναγνωριστούν οι κόποι ΚΑΙ της μητέρας σε μια τέτοια περίπτωση, οτι μεγάλωσε έναν καλλιεργημένο άνθρωπο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dooo]

φανταστείτε χαρά που θα την είχε να μεγάλωνε κανά βιαστή

ΧΙΟΥΜΟΡ ΟΕΟ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Απάντησα παραπάνω εν μέρει και σε αυτό που λες.
Πχ σκέψου αύριο μεθάυριο να γράψει το παιδί σου ένα βιβλίο. Όλοι θα λένε "ααα η κόρη/γιός του τάδε έγραψε το βιβλίο", ουδείς θα καταλάβει οτι είναι και δικό σου παιδί, διότι πολύ απλά θα το ξέρουν μόνο όσοι είναι αρκετά "κοντά" στην οικογένεια. Στο όνομα του δεν θα φαίνεται πουθενά οτι είσαι μάνα του.

Ετσι όπως το θέτεις ο κόσμος θα ξέρει ότι ο Μπάμπης Παπαδόπουλος γιος ΚΑΠΟΙΟΥ Κωνσταντίνου Παπαδόπουλου έγραψε το τάδε βιβλίο. Και? Εσύ λοιπόν θες να ξέρει ότι ο Μπάμπης είναι παιδί και ΚΑΠΟΙΑΣ με το όνομα Ευανθία Μικρογιαννακοπούλου. ΚΑι ξανά..ΚΑι? Το παιδί θα ξέρουν, τώρα ποιανού είναι γιος.....Προσωπικά ποτέ δεν ασχολήθηκα με το ποιοι είναι οι γονείς γνωστών συγγραφέων, ηθοποιών, ζωγράφων κλπ κλπ και νομίζω ότι ο περισσότερος κόσμος δεν ασχολείται.
Ακόμα όμως κι αν θεωρήσουμε ότι όλα όσα έγραψα είναι μπαρούφες και ναι ο κόσμος θα ξέρει τη μάνα του Μπάμπη, καταλήγουμε που? Στη ματαιοδοξία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιάννης]

Δεν εννοώ αυτό! Απλά θα αναγνωριστούν οι κόποι ΚΑΙ της μητέρας σε μια τέτοια περίπτωση, οτι μεγάλωσε έναν καλλιεργημένο άνθρωπο.

Υπάρχει και η λύση να αφιερώσει το βιβλίο το οποίο είναι πολύ μεγαλύτερη τιμή για κάποιον απο μια συννονημία, άλλωστε δεν υπάρχουν μοναδικά ονόματα οπότε οποιοσδήποτε μπορεί να υποστηρίξει οτιδήποτε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Αλήθεια αν το επίθετο του άντρα σας ήταν άθλιο και το δικό σας αρκετά κομψό, πάλι θα είχατε την ίδια άποψη;

Τα δικά μας το ίδιο ωραία (ή άσχημα, όπως το δει κανείς ) είναι. Εννοώ δεν είναι κάποιο...μπλιαχ. Εξακολουθεί να μην έχει σημασία. Θα είχε σημασία όμως με τα μικρά ονόματα. Αν πχ τον πεθερό μου τον έλεγαν Βλαδίμηρο και την πεθερά μου Αφροξυλάνθη (no offense αν κάποιος εδώ λέγεται έτσι, απλά εμένα δεν μου αρέσουν) και ο άντρας μου ήθελε σώνει και ντε να πάρουν αυτά τα ονόματα, ε τότε δεν θα το δεχόμουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Βρε παιδιά, το βιβλίο ένα παράδειγμα ήταν για να σας δώσω να καταλάβετε τι εννοώ. Ίσως εγώ δεν μπορώ να το εκφράσω καλά.
Γιατί όμως κόπτεστε τόσο για το μικρό όνομα και αδιαφορείτε για το επίθετο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.