Το πρώτο σας φιλί

[Weird-bunny]

Ήμουν 17. Είχαμε πάει σε μια καφετέρια για να συζητήσουμε τι θα γίνει και εγώ του είπα ότι δε θέλω σοβαρή σχέση όπως αυτός για διάφορους λογους. Στενοχωρηθηκαμε και οι δύο επειδή αρεσαμε ο ένας στον άλλον και είπαμε να προσπαθήσουμε να μείνουμε φίλοι αν και τέτοια φιλία δεν υπάρχει. Ήμασταν και οι δύο αναστατωμένοι και με πήρε αγκαλιά για αρκετή ώρα. Τότε απλά κοιτάζαμε ο ένας τον άλλον και με φίλησε και ας ήξερε ότι δε θα γινόταν κάτι παραπάνω. Αν και το ήθελα γιατί μου άρεσε αυτός ο άνθρωπος ήταν αρκετά άβολα γιατί ήταν η πρώτη φορά και δεν είχα ιδέα τι έκανα. Το κατάλαβε και με ξαναπήρε αγκαλιά χωρίς να φανεί ενοχλημένος. Τότε ξαναπροσπαθησε και ήταν καλύτερα. Όταν μιλήσαμε αργότερα για αυτό μου είπε ότι η πρώτη φορά όλων είναι κάπως περίεργη και δεν χρειάζεται να ντρέπομαι. Αν και ήταν άσχημη μέρα γιατί ειχαμε πει ότι δε θα γίνεται να τα φτιάξουμε κανονικά, δε θα ήθελα να το αλλάξω γιατί ήταν μοναδικό. Για τις επόμενες εβδομάδες το σκεφτόμουν και το στομάχι μου γινόταν κόμπος. Καμιά φορά έκλεινα τα μάτια μου για να θυμηθώ ακριβώς πώς έγινε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νάσια21]

Το πρώτο μου φιλι το έδωσα στα 16 μου στις καλοκαιρινες διακοπές. Μόλις εκείνες τις μέρες γνώριζα ένα αγόρι από κοινη παρεα και μου εκανε η ξαδέρφη μου κοννε.
Επειδή στην παραλία καθοντουσαν πάρα πολλοι συγγενείς μας (θείοι ,παππούδες κλπ) και δεν θέλαμε να μας δουν κολυμπησαμε πολύ μέσα στη θάλασσα και όταν ήρθε η στιγμή με έσπρωξε κάτω από το νερο. Οπότε δεν ήταν τόσο φιλί όσο πνιγμος χαχα.Ειχε πλάκα πάντως γιατί το έκανα σε ένα πολύ παιχνιδιάρικο κλίμα. Αλλά τελικά δεν συνεχίστηκε αυτό.
Το πρώτο μου αληθινό φιλί το έδωσα στα 18 μου στα βραχάκια της Ακρόπολης με ένα πολύ γλυκό αγορι ,τον οποίο ειχα βασανισει σε όλο το ραντεβού με το πόσο ντροπαλη ημουν. Και μόλις με φιλισε τελικά συγκινηθηκα γιατί η πρώτη μου σκέψη ήταν " γιατί δεν είχα αφήσει τόσο καιρο κάποιον να μου το κάνει αυτό;" . Σας να γκρεμίστηκε ενός τείχος καπως. Παραμένει το πιο ξεχωριστό και συναισθηματικά έντονο φιλί αυτό ????????

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Το πρώτο μου φιλι το έδωσα στα 16 μου στις καλοκαιρινες διακοπές. Μόλις εκείνες τις μέρες γνώριζα ένα αγόρι από κοινη παρεα και μου εκανε η ξαδέρφη μου κοννε.
Επειδή στην παραλία καθοντουσαν πάρα πολλοι συγγενείς μας (θείοι ,παππούδες κλπ) και δεν θέλαμε να μας δουν κολυμπησαμε πολύ μέσα στη θάλασσα και όταν ήρθε η στιγμή με έσπρωξε κάτω από το νερο. Οπότε δεν ήταν τόσο φιλί όσο πνιγμος χαχα.Ειχε πλάκα πάντως γιατί το έκανα σε ένα πολύ παιχνιδιάρικο κλίμα. Αλλά τελικά δεν συνεχίστηκε αυτό.
Το πρώτο μου αληθινό φιλί το έδωσα στα 18 μου στα βραχάκια της Ακρόπολης με ένα πολύ γλυκό αγορι ,τον οποίο ειχα βασανισει σε όλο το ραντεβού με το πόσο ντροπαλη ημουν. Και μόλις με φιλισε τελικά συγκινηθηκα γιατί η πρώτη μου σκέψη ήταν " γιατί δεν είχα αφήσει τόσο καιρο κάποιον να μου το κάνει αυτό;" . Σας να γκρεμίστηκε ενός τείχος καπως. Παραμένει το πιο ξεχωριστό και συναισθηματικά έντονο φιλί αυτό ????????

Πολύ ρομαντικό!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agaphbou]

Πωπωπω, τι εποχές μου θυμίσατε τώρα. Δεν έχουν περάσει πολλά χρόνια, αλλά ήμουν τελείως άλλος άνθρωπος τότε.

Το πρώτο μου φιλί ήταν καλοκαίρι πριν την τρίτη λυκείου. Με το παιδί ήμουν ερωτευμένη από την τρίτη γυμνασίου αλλά είχε σχέση και το παίζαμε "κολλητοί" όλα αυτά τα χρόνια. Εγώ έπνιγα μέσα μου ό,τι ένιωθα για εκείνον αλλά είχα καταφέρει να έρθω πολύ κοντά του από άποψη εμπιστοσύνης και επικοινωνίας. Και μόλις χώρισε, το καλοκαίρι αυτό ήταν μαγικό. Κάθε φορά που βρισκόμασταν ερχόμασταν όλο και πιο κοντά, μέχρι που μια μέρα του Αυγούστου ήρθε και το πρώτο φιλί. Από άποψη τεχνικής τελικά ήταν ό,τι να' ναι, αλλά θυμάμαι έτρεμα ολόκληρη από τις "πεταλουδίτσες" εκείνο το βράδυ. Μετά από μια εβδομάδα μου ζήτησε να γίνω η κοπέλα του και τα είχαμε για 1 χρόνο και βάλε. Πόσο πιο απλά ήταν τότε τα πράγματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ultraviolence]

Πωπωπω, τι εποχές μου θυμίσατε τώρα.

Όπως θα'λεγε και η Δήμητρα απ'το Σ'αγαπώ μ'αγαπάς: Πωπω ανατριχιαστικά πράγματα. Ανατριχίλες ερωτικές, παιδικές. xD
Don't mind me.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Danaoula2020]

Ρε παιδιά, αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα αυτόν τον καιρό.
Μόλις τελείωσα τη γ λυκείου και τις πανελλήνιες και από την Α Λυκείου γνωριζόμαστε με ένα αγόρι που ήταν και συμμαθητής μου στο σχολείο και το φροντιστήριο. Από την Α Λυκείου έχουμε αναπτύξει μια πολύ καλή σχέση (φιλική) και πολλές φίλες μου μου λέγανε ότι από τη β λυκείου αυτός με ήθελε. Μιλάμε καθημερινά στο μεσσεντζερ ακόμη και τώρα που δεν βλεπόμαστε καθημερινά λόγω του σχολείου, είχαμε βγει μαζί τη Τσικνοπέμπτη σε καφετέρια κατά τη διάρκεια του σχολικού περιπάτου , βγήκαμε αρχές Ιουλίου σε λουνα παρκ και περασαμε τέλεια και ξαναβγηκαμε προχθές σε καφετέρια και μετά βόλτα στο λευκό πύργο. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι, υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας ,ειλικρίνεια και σεβασμός, γνωρίζουμε πολλά πράγματα ο ένας για τον άλλον και συνολικά έχουμε βγει όπως σας είπα 3 φορές. Είναι ντροπαλός και δεν έχει εμπειρία από σχέσεις (Ούτε εγώ) και νομίζω ότι ενώ του αρέσω και μου αρέσει φοβάται να κάνει κινηση και να με φιλήσει (δεν έχει φιλήσει ξανά, ούτε κι εγώ)

Το πιο προχωρημένο που έχει κάνει είναι να με αγκαλιάσει Δηλαδή.

Εσείς τι λέτε;
Χεεεελπ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lady M]

Καλησπέρα Δανάη!
Πολύ όμορφη μου ακούγεται η ιστορία σας.
Εγώ θα πρότεινα να βρίσκεστε όσο πιο συχνά γίνεται αυτό το διάστημα που έχετε επιτέλους ελεύθερο χρόνο.
Έτσι θα γνωριστείτε καλύτερα, θα σπάσει ο πάγος, θα φύγει σιγά σιγά η ντροπή κι όλα θα έρθουν από μόνα τους.
Δε χρειάζεται βιασύνη.
Αν δεις και πάλι ότι ο φίλος σου καθυστερεί να κάνει κάποια κίνηση, προσπάθησε να του δείξεις εσύ ότι θες να περνάτε πολύ χρόνο μαζί, ότι σου αρέσει. Να γίνει δηλαδή ξεκάθαρο από την πλευρά σου ότι θέλεις να ξεκινήσετε κάτι έτσι ώστε να πάρει κι αυτός θάρρος!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Δανάη, στα 17 ελάχιστοι έχουν εμπειρία από ΣΧΕΣΕΙΣ.

Πολλά είναι ξεπεταγμένα και το χουν κάνει ήδη, αλλά μάλλον εσυ είσαι μαζεμένη, το ίδιο και ο φίλος σου.

Ετσι ήμουν κι εγω στα 17 μου. Μοιάζει μια ολόκληρη ζωή, 20 χρόνια πίσω (είμαι 36 στα 37).


Ο ένας σας θα κουβαλήσει τον άλλο αναγκαστικά.

Εγω είχα τον πατέρα μου και με ξύπνησε σαν έφηβο πως να ζητάω πράγματα από τις κοπέλες μου. Οτι δεν υπάρχει ντροπή να ζητάει κάτι το αγόρι με ωραίο τρόπο ή και πιο τσαχπίνικο, και ότι δεν πρέπει να αισθάνεται και η κοπέλα ντροπή για τίποτα, ότι είμαστε νέοι και πρέπει να ζούμε.

Δεν ξέρω, αν ο δικός του ο πατέρας, το πρότυπο δηλαδή του αρσενικού, υπάρχει για να τον ξυπνήσει παρομοίως.

Μπορεί να είναι αδιάφορος ή και ευνουχισμένος ο πατήρ του. Μπορεί δυστυχώς να μην υπάρχει καν.


Αν έχεις πέσει σε τετοια περίπτωση, κάνε κάποια βηματάκια με τρόπο, χόντρυνέ το όσο αισθάνεσαι άνετα.


Δεν υπάρχει ντροπή στο να ξεκινάει και η γυναίκα μια σχέση, κάντε αυτό που νιώθετε και ζήστε την ηλικία σας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κλημεντίνη]

Ρε παιδιά, αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα αυτόν τον καιρό.
Μόλις τελείωσα τη γ λυκείου και τις πανελλήνιες και από την Α Λυκείου γνωριζόμαστε με ένα αγόρι που ήταν και συμμαθητής μου στο σχολείο και το φροντιστήριο. Από την Α Λυκείου έχουμε αναπτύξει μια πολύ καλή σχέση (φιλική) και πολλές φίλες μου μου λέγανε ότι από τη β λυκείου αυτός με ήθελε. Μιλάμε καθημερινά στο μεσσεντζερ ακόμη και τώρα που δεν βλεπόμαστε καθημερινά λόγω του σχολείου, είχαμε βγει μαζί τη Τσικνοπέμπτη σε καφετέρια κατά τη διάρκεια του σχολικού περιπάτου , βγήκαμε αρχές Ιουλίου σε λουνα παρκ και περασαμε τέλεια και ξαναβγηκαμε προχθές σε καφετέρια και μετά βόλτα στο λευκό πύργο. Είμαστε πολύ καλοί φίλοι, υπάρχει εμπιστοσύνη μεταξύ μας ,ειλικρίνεια και σεβασμός, γνωρίζουμε πολλά πράγματα ο ένας για τον άλλον και συνολικά έχουμε βγει όπως σας είπα 3 φορές. Είναι ντροπαλός και δεν έχει εμπειρία από σχέσεις (Ούτε εγώ) και νομίζω ότι ενώ του αρέσω και μου αρέσει φοβάται να κάνει κινηση και να με φιλήσει (δεν έχει φιλήσει ξανά, ούτε κι εγώ)

Το πιο προχωρημένο που έχει κάνει είναι να με αγκαλιάσει Δηλαδή.

Εσείς τι λέτε;
Χεεεελπ

Γλυκούλα.

Νομίζω ειναι ο.τι πιο χαριτωμένο να τα ανακαλύπτεις ολα με τον αλλο.

Σκέψου εγω ειχα παθει το αντίθετο αγχώνομουν πως θα το πάρει ο αλλος οτι δεν ειχα καθόλου εμπειρία ενω εκείνος είχε κανει τα πάντα.

Ολα θα πανε καλα .
Μην αγχώνεσαι.

Το σωμα ξέρει τι κανει.
Η κίνηση θα γινει αργα η γρήγορα.

Επίσης δε χρειάζεται άγχος.
Δεν ειναι αγώνας δρόμου.

Βγαίνετε , περάστε καλα και κάποια στιγμή θα έρθει και το φιλί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.