Τρόποι λειτουργίας του κόσμου

ilias90

Περιβόητο μέλος

Ο White Privilege αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 35 ετών. Έχει γράψει 4.888 μηνύματα.
Υπάρχουν και άνθρωποι που αγαπάνε και είναι αγνοί όπως τα ζωάκια. Αλλά είναι λίγοι.
Οι περισσότεροι, βασίζουν τις σχέσεις τους πάνω σε ωφελιμιστικά κριτήρια τα οποία δεν σχετίζονται μόνο με την επιβίωση αλλά και με την απόλαυση.

Πάρα αυτά δεν έχεις άδικο στο οτι η ανθρώπινη ανοησία είναι αναγκαίο κακό της πιο περίπλοκης ανατομίας και του μεγάλου εύρους ικανοτήτων του ανθρώπινου νου.
Όπως και να το δεις, υπάρχουν δύο βασικές πιθανότητες για τον τρόπο λειτουργίας του κόσμου:

α) αιτιοκρατία
β) τυχαιότητα

Στην πρώτη πιθανότητα (αυτή που πιστεύω εγώ), αυτό που ζούμε τώρα είναι το αποτέλεσμα μιας ατελείωτης αλυσίδας αιτίου - αποτελέσματος που ξεκίνησαν από μία πρώτη αιτία (το Αριστοτελικό «πρώτο κινούν») η οποία είναι ο Θεός, η δημιουργός οντότητα ή όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Στη δεύτερη πιθανότητα, η δημιουργία και η εξέλιξη του σύμπαντος οφείλεται σε έναν τυχαίο συνδυασμό γεγονότων και αλληλουχιών.

Είτε το ένα ισχύει είτε το άλλο, το ανθρώπινο είδος λειτουργεί όπως λειτουργεί επειδή, απλά, έτσι διαμορφώθηκε να λειτουργεί. Η διαφορά έγκειται ότι στην αιτιοκρατία ο λόγος δεν θα αποκαλυφθεί επειδή λανθασμένα τον ψάχνουμε μικροσκοπικά (στη ζωή μας, την εποχή μας, ακόμα και στον πλανήτη μας) ενώ στη δεύτερη γιατί δεν υπάρχει κάποιος λόγος.

Σε κάθε περίπτωση, αντιλαμβανόμαστε δύο πράγματα:
1. Η ελεύθερη βούληση δεν υπάρχει, τουλάχιστον στον βαθμό που νομίζουμε ότι υπάρχει, μιας και είμαστε κατασκευασμένοι, ρυθμισμένοι, πες το όπως θες, να λειτουργούμε με τον τρόπο που λειτουργούμε και
2. Η ηθική και ο Λόγος αποτελούν ευχή και κατάρα. Ευχή γιατί μας επιτρέπουν να ανακαλύπτουμε τον κόσμο και τον τρόπο λειτουργίας του, κατάρα γιατί είναι περιορισμένες και δεν μας επιτρέπουν να δούμε το «ευρύτερο σχέδιο» ή την παντελή απουσία αυτού και να μην απογοητευόμαστε για το είδος μας.

Τα υπόλοιπα όντα απλώς ζουν και βιώνουν. Εμείς αναρωτιόμαστε γιατί και πώς για το κάθε τι. «Κατασκευαστικό λάθος;» Δεν ξέρω, αλλά δεν το νομίζω κιόλας. Κάποια στιγμή θα το μάθουμε.

Σημείωση συντονιστή: Σπλιτ από το θέμα Ποιες είναι οι ιδεολογικές σας πεποιθήσεις;
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Soulgazer

Νεοφερμένο μέλος

Ο Soulgazer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 13 μηνύματα.
Όπως και να το δεις, υπάρχουν δύο βασικές πιθανότητες για τον τρόπο λειτουργίας του κόσμου:

α) αιτιοκρατία
β) τυχαιότητα
Άπειρες παραλλαγές υπάρχουν απλά οι άνθρωποι είναι υπέρ των 2 αντίθετων κατευθύνσεων.

Η καταιγίδα είναι τυχαία, πέφτει σε ένα τυχαίο δέντρο.

Ένας νεάντερνταλ την βλέπει να καίει το δέντρο και συλλογίζεται "ουγκα, μπουγκα! αυτό καλό! αυτό δυνατό! με αυτό εγώ διώξω ζώα, προστατέυσω, κυνηγήσω, μαγειρέψω, νικήσω σκοτάδι! αυτό θέλω κεγώ!" και συνειδητά ψάχνει και βρίσκει έναν τρόπο να προκαλέσει την φωτιά.

Υπάρχει το τυχαίο, υπάρχει το συνειδητό/εκούσιο, και υπάρχουν άπειρες ενδιάμεσες ανεξερεύνητες πιθανότητες που δεν ανήκουν αποκλειστικά ούτε στο 0 ούτε στο 1 αλλά αιωρούνται μεταξύ τους. Π.χ. το 0,00000000674334887766 δεν είναι απόλυτο μηδέν, ούτε το 1,0043367771234425580776 είναι απόλυτο 1.

Δεν ξέρουμε απολύτως τίποτα για την απαρχή των πραμάτων για αυτό και εικάζουμε διάφορες θεωρίες, άλλος λέει ότι ένας θεός τα έφτιαξε όλα, άλλος λέει το Big Bang, άλλος λέει κανείς/τυχαία αυτοδημιουργήθηκαν, άλλος πιστεύει σε παράλληλα σύμπαντα ή ancient explorers, κ.ο.τ.κ. .

Χίλια δυο σενάρια και όλα είναι εξίσου πιθανά.
 

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει από Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11.609 μηνύματα.
Όπως και να το δεις, υπάρχουν δύο βασικές πιθανότητες για τον τρόπο λειτουργίας του κόσμου:

α) αιτιοκρατία
β) τυχαιότητα

Στην πρώτη πιθανότητα (αυτή που πιστεύω εγώ), αυτό που ζούμε τώρα είναι το αποτέλεσμα μιας ατελείωτης αλυσίδας αιτίου - αποτελέσματος που ξεκίνησαν από μία πρώτη αιτία (το Αριστοτελικό «πρώτο κινούν») η οποία είναι ο Θεός, η δημιουργός οντότητα ή όπως το αντιλαμβάνεται ο καθένας. Στη δεύτερη πιθανότητα, η δημιουργία και η εξέλιξη του σύμπαντος οφείλεται σε έναν τυχαίο συνδυασμό γεγονότων και αλληλουχιών.

Είτε το ένα ισχύει είτε το άλλο, το ανθρώπινο είδος λειτουργεί όπως λειτουργεί επειδή, απλά, έτσι διαμορφώθηκε να λειτουργεί. Η διαφορά έγκειται ότι στην αιτιοκρατία ο λόγος δεν θα αποκαλυφθεί επειδή λανθασμένα τον ψάχνουμε μικροσκοπικά (στη ζωή μας, την εποχή μας, ακόμα και στον πλανήτη μας) ενώ στη δεύτερη γιατί δεν υπάρχει κάποιος λόγος.

Σε κάθε περίπτωση, αντιλαμβανόμαστε δύο πράγματα:
1. Η ελεύθερη βούληση δεν υπάρχει, τουλάχιστον στον βαθμό που νομίζουμε ότι υπάρχει, μιας και είμαστε κατασκευασμένοι, ρυθμισμένοι, πες το όπως θες, να λειτουργούμε με τον τρόπο που λειτουργούμε και
2. Η ηθική και ο Λόγος αποτελούν ευχή και κατάρα. Ευχή γιατί μας επιτρέπουν να ανακαλύπτουμε τον κόσμο και τον τρόπο λειτουργίας του, κατάρα γιατί είναι περιορισμένες και δεν μας επιτρέπουν να δούμε το «ευρύτερο σχέδιο» ή την παντελή απουσία αυτού και να μην απογοητευόμαστε για το είδος μας.

Τα υπόλοιπα όντα απλώς ζουν και βιώνουν. Εμείς αναρωτιόμαστε γιατί και πώς για το κάθε τι. «Κατασκευαστικό λάθος;» Δεν ξέρω, αλλά δεν το νομίζω κιόλας. Κάποια στιγμή θα το μάθουμε.
Ανοίγεις τεράστιο θέμα, αλλά και πολύ ενδιαφέρον.
Ακόμα και επιστημονικά ο κόσμος παρά το γεγονός πως είναι τυχαιοκρατικός, φαίνεται πως μέσα απο αυτή την τυχαιότητα αναδύεται η αιτιοκρατία εν τέλει. Απο την άλλη, παρά την αιτιοκρατία, σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται πως αναδύεται το χάος λόγω των άπειρων επιλογών που υπάρχουν, ακόμα και ντετερμινιστικές.

Δεν ξέρω εαν θα μάθουμε ποτέ για ποιον λόγο ο κόσμος είναι όπως είναι, αλλά προσωπικά νιώθω ευγνομοσύνη για όσα κομμάτια του ήδη κατανοούμε. Φαίνεται πως η βάση της ζωής είναι η πολυπλοκότητα, μέσα απο την οποία αναδύονται και άλλα φαινόμενα όπως η αίσθηση της ελεύθερης βούλησης που λες και η ηθική.

Η ευχή, και πολλές φορές η κατάρρα του ανθρώπου είναι πως το μυαλό του, σε αντίθεση με τα περισσότερα ζώα πάει πιο πέρα απο το εδώ και το τώρα. Αυτό να σου πω την αλήθεια είναι και το μόνο που θα με ενδιέφερε να μάθω. Εξυπηρετεί κάποιον σκοπό ; Αλλάζει κάτι στην ελεύθερη βούληση ; Η πνευματικότητα του ανθρώπου είναι απόδειξη πως ξεπερνάει τα όρια ενος προκαθορισμένου κόσμου ; ή απλά όπως ανέφερες είναι ένα κατασκευαστικό "λάθος" και μέρος μιας γενικότερης "παράστασης" που εν τέλει θα ρίξει αυλαία κάποια στιγμή ;

Σε κάθε περίπτωση ο κόσμος με όλα τα θετικά και τα αρνητικά του εξακολουθεί να είναι όμορφος απο άποψη δημιουργίας.
 

Soulgazer

Νεοφερμένο μέλος

Ο Soulgazer αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 29 ετών. Έχει γράψει 13 μηνύματα.
Απο την άλλη, παρά την αιτιοκρατία, σε πολλές περιπτώσεις φαίνεται πως αναδύεται το χάος λόγω των άπειρων επιλογών που υπάρχουν
Αυτό.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Butterfly effect (Chaos theory)
 
Τελευταία επεξεργασία:

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 0 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 5 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top