Τhe curious case of Benjamin Button (2008)

[Ηρώ]

Μου είπες ότι είσαι προκατειλημμένη για τον Μπέντζαμιν, επειδή στοχεύει στα χρήματα. Αντίθετα δεν ήσουν προκατειλημμένη για το Slumdog. Θεωρείς λοιπόν ότι το δεύτερο δεν στόχευε στα χρήματα; Αυτή είναι η ερώτηση.

To δεύτερο δεν ήταν τόσο διαφημισμένο όσο το πρώτο. Και φυσικά και στόχευε. Σου είπα πως είχε επιρροές αλλά όχι τόσες όσες το benjamin.
Σε άλλες ταινίες αναφέρομαι που μάλλον εσύ δεν έχεις δει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rascal_gd]

Benjamin Button vs Slumdog Millinore

Πως κανετε ετσι ρε παιδια; Εξαλλου οι ταινιες δεν εχουν καμια σχεση. Ευτυχως ειναι καλες και οι δυο. Και νομιζω οτι η ποιο ευστοχη παρατηρηση που μπορουμε να κανουμε γι'αυτες τις ταινιες ειναι οτι:

,το Benjamin Button ειναι μια πρωτοτυπη ιστορια αλλα με "κλισε" προσσεγγιση
και το Slumdog Millionaire ειναι μια "κλισε" ιστορια με πρωτοτυπη προσσεγγιση.

Νομιζω οτι και οι δυο ταινιες ειναι το ιδιο δυνατες αλλα και το ιδιο ελλειπεις. Δεν χρειαζεται να βγαζουμε απ'τη μυγα ξυγκι... Δεν ειναι παντα τοσο ευστοχο το αποτελεσμα για την καλλιτεχνικη ομαδα που απαρτιζει μια ταινια και προσπαθει για το καλυτερο.

Το μονο σιγουρο ειναι οτι ο Boyle μαζι με τον Fincher μας εχουν συνιθισει σε ποιο αρτιες και σιγουρες δουλειες που πατανε καλυτερα στα ποδια τους (βλεπε τα προσφατα Sunshine, Zodiac).

Οσον αφορα τη διαφημιση που επεσε για το Button, ειναι ολοιδια περιπτωση με εκεινη του Matrix (1999). Τοτε ολες οι φυλλαδες γραφανε για ανθρωπους που μπορουν να πεταξουν και η σκηνη με τον τυπα που αποφευγει τις σφαιρες ακουγωταν παντου απο στομα σε στομα.
Τωρα βαλε και λιγο ιντερνετ παραπανω.
"Ειναι ενας ανθρωπος που γεννιεται γερος και οσο περναει ο καιρος... μπλα, μπλα, μπλα".
Το στορυ συζητιοταν πολυ καιρο πριν βγει η ταινια και αυτο λογω στορυ και οχι στοχευμενης διαφημισης απ'την παραγωγη (ειναι σιγουρα βολικη αυτη η κατασταση για την παραγωγη της ταινιας, δεν το συζητω). Βλεπω διφημιστικα ομως ταινιων που παιζουνε καιρο πριν αρχισουν οι προβολες αλλα παιρνανε εντελως στο ντουκου οσον αφορα κινηματογραφικες συζητησεις.

Και αφου μιλαμε για κλισε, νομιζω οτι περισσοτερο κλισε σ'ολη αυτην την ιστορια ειναι η απαξιοτικη και προκατειλημενη σταση που κρατανε καποια ατομα σε χολιγουντινες ταινιες ή σε ταινιες που αποδεχονται μαζικης αποδοχης. Μου θυμιζουν την σταση που κραταει ενας φιλος μου που λεει οτι, "Ταινια που μου εχουν πολλα ατομα να τη δω, δεν τη βλεπω" . Δεν μπορω να καταλαβω ακριβως τι εννοει μ'αυτο αλλα, anyway (ετσι εγινε και με το Fight club μεχρι που καποια στιγμη το πετυχε καταλαθος στην τηλεορασση και μετα γυρισε και μας ειπε οτι ηταν πολυ γαματη ταινια). Γιατι δεν γινεται να κατακρινεις το Button(-χολιγουντιανο) και να εξυμνηεις το Slumdog(-οχι χολιγουντιανο) που ειναι η αμερικανιλα η ιδια ομως αλλα με ινδους ηθοποιους (που μιλανε αγγλικα στην τελικη). Γιατι η αληθεια ειναι οτι και 'γω ειχα περισσοτερες προσδοκιες απ'την ταινια του Boyle γιατι ειχε ξεσπασει ηδη θετικη φημολογια γυρω γι'αυτην αλλα στο τελος σκονταψα στο απλοϊκο της σεναριο.

Tespa..., καμια αλλη καλη ταινια ειδατε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Οσον αφορα τη διαφημιση που επεσε για το Button, ειναι ολοιδια περιπτωση με εκεινη του Matrix (1999). Τοτε ολες οι φυλλαδες γραφανε για ανθρωπους που μπορουν να πεταξουν και η σκηνη με τον τυπα που αποφευγει τις σφαιρες ακουγωταν παντου απο στομα σε στομα.

Με την σημαντικότατη διαφορά, ότι το Matrix ήταν αντάξιο και καλύτερο των προσδοκιών οποιασδήποτε διαφήμισης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[epote]

Για οσους δεν ξερουν ειναι μια ταινια του David Fincher (sev7n, memento, usual suspects) με τον Brat Pitt και την Kate Blanchet που αφορα εναν ανθρωπο που γενιεται 80 χρονων και οσο περνανε τα χρονια γινεται πιο νεος, ειναι βασισμενη σε ενα συντομο μυθηστορημα του F.Scot Fitszerald με τον ιδιο τιτλο.

Meeeeehhh...δεν ειναι *κακη*, αλλα δεν εχει νοημα, δεν εχει σπιθα, δεν εχει τσαγανο. Ειναι μια απο αυτες τις τυπικα οσκαρικες ταινιες. Σαν τα μακαρονια με σαλτσα, αρεσει σε ολους, ειναι ευπεπτη αλλα δεν εχει τιποτα προβοκατορικο.

Παιρνει πολυ στα σοβαρα τον εαυτο της και εκει με εχασε. Ειχα διαβασει το μυθηστορημα πρωτα, το οποιο ομως ηταν μια φαρσα, ηταν γεματο tongue in cheek ειρωνια.

Αποψεις?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Για οσους δεν ξερουν ειναι μια ταινια του David Fincher (sev7n, memento, usual suspects) με τον Brat Pitt και την Kate Blanchet που αφορα εναν ανθρωπο που γενιεται 80 χρονων και οσο περνανε τα χρονια γινεται πιο νεος, ειναι βασισμενη σε ενα συντομο μυθηστορημα του F.Scot Fitszerald με τον ιδιο τιτλο.

Meeeeehhh...δεν ειναι *κακη*, αλλα δεν εχει νοημα, δεν εχει σπιθα, δεν εχει τσαγανο. Ειναι μια απο αυτες τις τυπικα οσκαρικες ταινιες. Σαν τα μακαρονια με σαλτσα, αρεσει σε ολους, ειναι ευπεπτη αλλα δεν εχει τιποτα προβοκατορικο.

Παιρνει πολυ στα σοβαρα τον εαυτο της και εκει με εχασε. Ειχα διαβασει το μυθηστορημα πρωτα, το οποιο ομως ηταν μια φαρσα, ηταν γεματο tongue in cheek ειρωνια.

Αποψεις?

To Usual Suspects είναι του Bryan Singer (Κάιζερ Σόζε rulezzz) και το Memento του Nolan... Μάλλον θα τα μπέρδεψες με τα fight club

edit: Διαφωνώ... Η ταινία δεν είναι τυπικό αμερικάνικο φιλμ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[rascal_gd]

Το θεμα εχει εξαντληθει σχεδον στο θεμα "Ποια ειναι η τελαιυτεα ταινια που ειδατε;"
D.Fincher (usual suspects,memento). Καλα πως σου ηρθε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[epote]

mea culpa επρεπε να google-αρω πρωτα:p

but still, αχ βαριεμαι να διαβαζω 500 σελιδες...

εμενα μου φανηκε...ανουσια, αν απλα αφαιρουσες ενα κοματι απο την ταινια δεν θα ελειπε κατι. Και με ενοχλουσε το οτι επαιρνε στα σοβαρα τον εαυτο της, το μυθηστορημα ειναι πολυ πιο αιχμηρο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

Σίγουρα σε όλους φάνηκε μεγάλη σε διάρκεια, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο κομμάτι το οποίο θα αφαιρούσα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Σίγουρα σε όλους φάνηκε μεγάλη σε διάρκεια, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ κάποιο κομμάτι το οποίο θα αφαιρούσα.

Ας τα ξαναπούμε κι εδώ.

Μας έδειξε με πολλές λεπτομέριες τα πρώτα χρόνια της ζωής του και δεν επεκτάθηκε με τον ίδιο τρόπο στις επόμενες χρονικές περιόδους της.
Όπως λέει και ο epote αν αφαιρούσες κάποιες σκηνές δε θα άλλαζε και τίποτα, αφού δε συνδεόταν και καθόλου μεταξύ τους.

Ταινία που σα σκοπό είχε να προκαλέσει, να μαζέψει κόσμο στις αίθουσες πουλώντας το ως ποιότητα.
Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η ένστασή μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Λίγο θλιβερή τη βρήκα, αλλά σχετικά ενδιαφέρουσα (δεν τρελάθηκα κιόλας).
Μεγάλη τραγική ειρωνεία που

Spoiler

αυτός έφυγε για να μην τον νταντεύει η άλλη όταν γίνει πολύ νέος, πέρασε τα καλύτερα του χρόνια μακριά της και τελικά πάλι κατέληξε να τον νταντεύει!!

Επίσης αυτή ήταν η πρώτη ταινία που ο Brad Pitt μου φάνηκε κάπως ωραίος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[invalid]

Επίσης αυτή ήταν η πρώτη ταινία που ο Brad Pitt μου φάνηκε κάπως ωραίος

Εμ έλα ντε; Κι εμένα Κατά τα άλλα όμως είναι από τις ταινίες που θα τις δεις μία φορά , θα σου κάνουν μια κάποια εντύπωση, αλλά θα μείνουν εκεί. Δε θα θελήσεις/ επιδιώξεις να τις ξαναδείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Επίσης αυτή ήταν η πρώτη ταινία που ο Brad Pitt μου φάνηκε κάπως ωραίος

Εμ έλα ντε; Κι εμένα

Eμμμμ να το κοιτάξετε αυτό κορίτσια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[invalid]

To ********ες και ψόφησε!!! χαχαχαχαχαχαχα ε όχι να μας πεις και γεροντόφιλες μικρό troll

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Eμμμμ να το κοιτάξετε αυτό κορίτσια

LOL, προφανώς δεν αναφέρομαι σε αυτή την ηλικία του

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Ένα από τα μεγαλύτερα έργα της μαγείας, σύμφωνα με τον Κάρλος Καστανέντα και το σαμάνο διδάσκαλό του Δον Χουάν, είναι αυτό της «Ανασκόπησης». Οι παλιοί σαμάνοι ονόμαζαν αυτή τη διαδικασία «εξιστόρηση των γεγονότων της ζωής σου». Πρόκειται για μια διαδικασία που ένας μάγος είναι υποχρεωμένος να κάνει πριν φτάσει το τέλος του, γιατί αυτός είναι ο μόνος τρόπος να διασώσει τη ζωτική του δύναμη από την απορρόφησή της, απʼ τη «Σκοτεινή Θάλασσα της Αντίληψης». Αυτή είναι μια «πολεμική» ενέργεια, αφού το να διηγηθείς τις ιστορίες της ζωής σου που θα έχουν γενικότερο ενδιαφέρον, όχι μόνο ως αφήγηση του Εγώ σου, απαιτεί την αναδόμηση του ίδιου σου του εαυτού.

Κάτω απʼ αυτό το πρίσμα, πρέπει να ειδωθεί η ταινία περί του Benjamin Button. Ο τρόπος που εκτυλίσσεται η πλοκή, αποτελεί μια αλληγορική απεικόνιση αυτής της πολεμικής διαδικασίας ενός μάγου που διαισθάνεται πως δεν έχει πια και πολύ χρόνο. Ένας γέρος, σʼ έναν οίκο ευγηρίας, αναπολεί τα γεγονότα της ζωής του που τον έφτασαν μέχρις εκεί, ενώ συμφιλιώνεται με το θάνατο που βλέπει συνεχώς γύρω του. Η παιδική του ηλικία είναι πια πολύ μακριά, αισθάνεται σαν να γεννήθηκε μέσα στο γηροκομείο. Η συγκεχυμένη εικόνα της μητέρας, ο πατέρας που δεν γνώρισε, ο πρώτος παιδικός του έρωτας, είναι τα ελάχιστα σημεία αναφοράς που έχει από εκείνη την περίοδο. Οι εφηβικές του όμως αναμνήσεις, το πρώτο του ποτό, η πρώτη του μπουρδελότσαρκα, η πρώτη του δουλειά, έρχονται με κατακλυσμιαία δύναμη και η ιστορία αρχίζει να εξελίσσεται πραγματικά από εκείνο το σημείο κι ύστερα.

Το παράδοξο ενός εφήβου που κατοικεί μέσα στο σώμα ενός γέροντα, απεικονίζει αλληγορικά το αντίστοιχο παράδοξο του να βλέπεις τις πράξεις σου της νεανικής ηλικίας, μέσα απʼ τα μάτια ενός ηλικιωμένου, που υποτίθεται πως είσαι εσύ ο ίδιος. Πόσο παράξενα, αστεία, έως και ντροπιαστικά σου φαίνονται τα γεγονότα της ζωής σου, ιδωμένα αντίστροφα, κάτω από το πρίσμα της εμπειρίας που έχεις με τα χρόνια συσσωρεύσει. «Χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια, μόνο τρόπο να κοιτάνε».

Με τη βοήθεια της διακριτικής, όσο και υποβλητικής σκηνοθεσίας του David Fintcher, με την υπέροχη φωτογραφία και τη θαυμάσια μουσική επένδυση, ο θεατής παρασύρεται κι αφήνεται συνεπαρμένος να βυθιστεί στο ρεύμα μιας ζωής, που θα μπορούσε να είναι και η δική του. Τα διδάγματα του Benjamin Button δεν είναι αποτέλεσμα παραχωρήσεων κι ενδοτικότητας απέναντι στον Εαυτό, ούτε αυτοοικτιρμού, αλλά το έργο ενός ταξιδιώτη-πολεμιστή, που δημιουργεί από την αρχή τον εαυτό του. Η ερμηνεία του Brad Pitt υπηρετεί αξιόπιστα ετούτη την αφήγηση. Εξαιρετικός ο Brad σε όλες τις ηλικίες που υποδύεται. Όσο για την Kate Blanchett, γεμίζει την οθόνη με την ιδιαίτερη παρουσία της, που δεν χρειάζεται να υποπέσει σε υπερβολές για να πείσει και να κερδίσει το θεατή.

Η Ανασκόπηση είναι επιτυχημένη. Ο Benjamin Button είναι ένα ον, που όπως όλοι οι μάγοι, έχει την πλήρη επίγνωση ότι οδεύει προς το θάνατό του και δεν επιτρέπει στον εαυτό του να παρεκκλίνει από τούτη τη γνώση. Το να αποσπάσει κανείς αυτή τη γνώση ως απόλυτη βεβαιότητα απαιτεί το να καταβληθεί τεράστια προσπάθεια. Πράγματι, ο Button το συνειδητοποιεί στην ωριμότητά του, όταν ρωτάει τη Daisy: «Εσύ θα μʼ αγαπάς όταν θα έχω σπυράκια; Όταν θα φοβάμαι να κοιτάξω κάτω απʼ το κρεβάτι, ή όταν θα καταλήξω να το βρέχω;». Όπως λέει και ο Δον Χουάν: «Οι νίκες μας είναι παροδικές. Οι μάγοι ωστόσο βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση. Ως όντα που οδεύουν προς το θάνατό τους, έχουν κάποιον να τους ψιθυρίζει στʼ αφτί πως όλα είναι εφήμερα. Κι είναι ο θάνατος αυτός που τους το ψιθυρίζει, ο αλάνθαστος σύμβουλος, ο μόνος που δεν θα σου πει ποτέ ψέματα». Η βασική διδασκαλία του μάγου που αναδομεί τον εαυτό του συνοψίζεται στο παρακάτω απόσπασμα:

«For what it's worth: it's never too late or, in my case, too early to be whoever you want to be. There's no time limit, stop whenever you want. You can change or stay the same, there are no rules to this thing. We can make the best or the worst of it. I hope you make the best of it. And I hope you see things that startle you. I hope you feel things you never felt before. I hope you meet people with a different point of view. I hope you live a life you're proud of. If you find that you're not, I hope you have the strength to start all over again. »

Η ταινία είναι μυητική και μαγική, γιατί αποτελεί το Μεγάλο Έργο ενός αλχημιστή ή ενός μάγου. Ο Button κατακτά με την Ανασκόπησή του το υπέρτατο έπαθλο, την αθωότητα του παιδιού ή του Τρελού της Αρκάνας και πεθαίνει ήσυχα στην αγκαλιά εκείνης που πάντοτε αγαπούσε. Είναι βέβαιο πως τελικά ξεγέλασε το θάνατο και προφύλαξε τη ζωτική του ενέργεια από τη Σκοτεινή Θάλασσα της Επίγνωσης, αφού «(Η Ανασκόπηση) είναι η τελευταία σου πράξη πριν σε καταπιεί το άπειρο. Για την ακρίβεια, μόνο αν ο πολεμιστής-ταξιδιώτης βρεθεί στην ευγενέστερη κατάσταση της ύπαρξής του, το άπειρο θα τον απαλλάξει από κάθε άλλη προσπάθεια.» Άλλωστε, «το άγγιγμα του πολεμιστή-ταξιδιώτη είναι απαλό. Οι πολεμιστές-ταξιδιώτες δεν αφήνουν σημάδια, δεν αφήνουν χνάρια. Να ποια είναι η πραγματική πρόκληση γιʼ αυτούς». Ο Benjamin Button πέρασε απʼ αυτόν τον κόσμο χωρίς νʼ αφήσει χνάρια, παρά μόνο ένα απαλό άγγιγμα που συγκίνησε τις ψυχές μας.

Βαθμολογία: 8.5/10 Πολύ καλή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

How Benjamin Button got his face

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Την είδα χτες. Παρόλο που μόλις κατάλαβα πόσο μεγάλη είναι έπαθα ένα σοκ και υπήρξαν κάποιες λίγες στιγμές που ένιωσα πως βαριέμαι, το συνολικό της αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό και θα την συνιστούσα ανεπιφύλακτα.

Spoiler

Θα προτιμούσα βέβαια να μη ξαναγίνοταν μωρό ο Μπραντ και απλά να σταματούσε να μιλάει και να άρχισε να παλιπαιδίζει, αλλά μάλλον κολλάω σε λεπτομέρειες.

Μου θύμισε λίγο το "Ημερολόγιο" σαν δομή. Με συγκίνησε, μου δημιούργησε πλήθος συναισθημάτων, ήταν άκρως ελπιδοφόρα και ρομαντική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Μμμμ είχα υποσχεθεί στους κυρίους μας που μιλάνε συνεχώς επί τρεις σελίδες τώρα (χελωνίτσο και Ηρώ ) πως όταν έβρισκα χρόνο να τη δω θα επισκεπτόμουν το θέμα για να διαβάσω τι λέγανε και κάνανε το ένα τεράστιο ποστ πάνω στο άλλο! Να μαι λοιπόν, κατάφερα χθές μόλις να βρω το τρίωρο το ελεύθερο και να τη δω με την ησυχία μ!

Θεωρώ πως ήταν μία παρα πολύ καλή ταινία, με καλές ερμηνείες- ειδικά από τους πρωταγωνιστές, η χημεία των οποίων μου φάνηκε εξαιρετική και ήταν ένα από τα πράγματα που σε κρατούσε να τη δεις ως το τέλος, παρα την πράγματι μεγάλη διάρκειά της.
Γενικά μου άρεσε η όλη ιστορία σαν κονσεπτ, όσο κι αν σε κάποιους μπορεί να φαίνεται λίγο ...εκτός πραγματικότητας. Αυτό όμως ήταν και η μαγεία της- στηρίχθηκε σε μία ιστορία ζωής κάποιου, πράγμα το οποίο αφ ενός δικαιολογεί τη διάρκειά της, αφ ετέρου το γεγονός ότι ενδεχομένως να υπήρχε χαλαρή σύνδεση μεταξύ κάποιων σκηνών και κάποιων περιστατικών (αν και εμένα μου φάνηκε αρκετά σφιχτοδεμένη, αν σκεφτείς ότι

Spoiler

η πλοκή εκτυλισσόταν βάσει των γραφομένων ενός ημερολογίου!)

.

Τα κλισέ που αναφέρετε πιο πάνω, να σας πω την αλήθεια, ούτε καν τα πρόσεξα! Δεν τους έδωσα καμία ιδιαίτερη σημασία και θεωρώ ότι ο ρόλος τους ήταν περισσότερο για να ρίξουν λίγο τους τόνους ανάμεσα στις έντονες σκηνές.
Επίσης νομίζω πως οι έντονες σκηνές στην ταινία ήταν αρκετές και κατα περίεργο τρόπο δεν κατατάσσω σε αυτές ούτε

Spoiler

τον θάνατο του πατέρα

, ούτε

Spoiler

τον θάνατο του καπετάνιου

...
Για μένα ήταν περισσότερο έντονος ο

Spoiler

θάνατος της μητέρας και εκεί ένιωσα περισσότερο τον πόνο του ήρωα που βλέπει ένα τόσο αγαπημένο τους πρόσωπο να φεύγει πριν από αυτόν- όπως ακριβώς του είχε πει η κυρία που του έκοβε τα μαλλιά, σε κάποια άλλη προηγούμενη φάση της ταινίας

. Εν συνεχεία,

Spoiler

η σκηνή του ατυχήματος - η οποία σκηνοθετικά με άφησε άφωνη! -, το σμίξιμο των δύο και η σκηνή που συζητούν για την εγκυμοσύνη και αργότερα για το τι θα συμβεί όταν το παιδί αρχίζει να μεγαλώνει και το ποιος θα το φροντίζει.
Τέλος, τρομερά έντονη σκηνή θεωρώ ότι ήταν ο θάνατος του ίδιου του Μπέντζαμιν, καθώς και όλο το πέρασμα από τις πολύ νεαρές του ηλικίες. ( πχ. το σημείο που είχε ανέβει στη στέγη)

Προσωπικά δεν θεωρώ ότι ήταν μία πολυδιαφημισμένη ταινία. Άλλες τις διαφημίζουν πολύ περισσότερο και αυτή απλά είχε το ατού ότι είχε μία ιδιαίτερη υπόθεση και μία ασυνήθιστη πλοκή- γι αυτόν ακριβώς το λόγο και μεταδιδόταν από στόμα σε στόμα.
Αν θυμάμαι καλά κι εγώ όταν είχα πρωτοδει το τρειλερ της το είχα ποστάρει στο στέκι, γιατί μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση- το θεώρησα έξυπνο και πρωτότυπο σαν σενάριο αν και φοβόμουν λίγο για το πώς θα εξελιχθεί ως ταινία. Δε νομίζω ότι το τρειλερ θεωρείται υπερ-διαφήμιση για την οποιαδήποτε ταινία... Απλά είναι αυτό που είπε και κάποιος παραπάνω (συγγνώμη, αλλά ειλικρινά δεν συγκράτησα ποιος από όλους το είπε ), ότι υπάρχει μία γενικότερη προκατάληψη απέναντι στις αμερικανικές ταινίες- ακόμη κι αν σε μερικές περιπτώσεις, όπως αυτή και όπως το "Αυστραλία" και όπως τόσες άλλες, είναι εντελώς μα εντελώς άδικη.


@Ηρώ: βρε Ηρούλι νομίζω ότι την ταινία την παρεξήγησες πολύ, γιατί καλά να μη σου αρέσει το στυλ- αλλά νομίζω κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει ότι οι ηθοποιοί ήταν πολύ καλοί στους ρόλους τους. Όλοι τους... Γενικά νομίζω ότι την πήρες λίγο με κακό μάτι, αλλά νομίζω πως είσαι πολύ απόλυτη για κάτι τόσο πολύ απλό- οκ δεν σου αρέσει αυτό το είδος, αλλά με το να χαρακτηρίζεις τις μισές σκηνές "γελοία" κλισέ κατα κάποιο τρόπο τη λες σε εμένα και στον οποιονδήποτε άλλο που μας άρεσε. :/


Γούστα είναι αυτά, πάντα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

[οφφ] Τι να μας πεί και ο Μπέντζαμιν Μπάττον,
εδώ ο Καραμανλής σε κάθε αφίσα εμφανίζεται όλο και νεώτερος...

​

[/οφφ]


[πιο οφφ]

Ένα από τα μεγαλύτερα έργα της μαγείας, σύμφωνα με τον Κάρλος Καστανέντα και το σαμάνο διδάσκαλό του Δον Χουάν, είναι αυτό της «Ανασκόπησης».

[/πιο οφφ]

Ελπίζω και ο Καστανέντα να έκανε μια ανασκόπηση της ζωής του, τότε που γέρος πια,
είχε τρείς γυναίκες εσώκλειστες να τον φροντίζουν, παρότι οι συγγενείς τους τις είχαν δηλώσει απαχθείσες.


[ον τοπικ]

Κρίμα που η ταινία πήγε άπατη. Πρέπει να αρχίσουμε να συνηθίζουμε στην ιδέα του Μπράντ με άσπρα μαλλιά και ρυτίδες.
[/ον τοπικ]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

How Benjamin Button got his face

Όταν αυτό το τόπικ ήταν στο φόρτε του η καλή μας Ηρούκα, έβαλε link για μια ομιλία του TED σχετικά με τη δημιουργία του προσώπου του Benjamin Button. Πλέον έχουμε τη δυνατότητα να παραθέσουμε εδώ το video αυτής της ενδιαφέρουσας ομιλίας και μάλιστα μεταφρασμένη στα Ελληνικά από τον εθελοντή μεταφραστή του TED, κ. Βασίλη Ακοινόγλου.
(Το βίντεο αυτό στάθηκε η αιτία της γνωριμίας μου με το TED και γι' αυτό σ' ευχαριστώ πολύ Ηρώ! )

Ο Εντ Ούλμπριχ μας δείχνει το πως ο Μπέντζαμιν Μπάτον απέκτησε το πρόσωπό του
​

O Ed Ulbrich, ο ομιλητής που θα παρακολουθήσετε στο βίντεο, είναι διοικητικό στέλεχος της εταιρίας γραφικών Digital Domain, υπεύθυνης για τα ειδικά εφέ ταινιών όπως: Titanic, What Dreams May Come, Fight Club, Zodiac, Adaptation κ.α, καθώς και μουσικά βίντεο και πάνω από 500 διαφημιστικά σποτάκια. Το 2007 ήταν στη λίστα Creativity 50, των καλύτερων νεωτεριστών στο χώρο της διαφήμισης και του Design.

Για περισσότερες ομιλίες από το TED πατήστε εδώ.
​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.