Υπερφαγία

[deathpale]

Καλά έχω περάσει και εγώ πολλά στο θέμα του φαγητού. Πάντα είχα το άγχος μην πάρω βάρος αλλά δεν κατέφευγα σε υπερβολές. Έτρωγα όσο μπορούσα υγιεινά αλλά παράλληλα αν έβγαινα με την παρέα μου έτρωγα κάτι πιο παχυντικό ή ένα γλυκό αν το ήθελα πολύ. Μέχρι που πέρυσι άρχισα να παρουσιάζω βουλημία και πήρα έτσι κάποια κιλά (όχι πολλά είχα φτάσει γυρω στα 65 με ύψος 1,69). Το καλοκαίρι τα έχασα αυτά τα κιλά και μερικά ακόμα και τώρα είμαι πλέον στα 59. Αλλά μετά με έπιασε μια μανία να χάσω και άλλο βάρος(θέλω να φτάσω τα 50). Εεε και τώρα έχω φτάσει στο σημείο να παιρνω μέχρι 500 θερμίδες τη μέρα και σε περίπτωση που νιώσω ότι πηρα έστω και 20 θερμίδες παραπάνω να καταφεύγω στο μπάνιο με τα δάχτυλα βαθιά στο λαιμό για να αποβάλλω το παραπανήσιο φαγητό... Το θέμα με το φαγητό είναι να το τρως και να μην σε τρώει αλλά εμένα μου φαίνεται ότι με έφαγε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

πως μπορεί κάποιος να βοηθήσει ένα άτομο με τάσεις υπερφαγίας?
προσωπικά, έχω περάσει τα μύρια όσα με το φαγητό (από το να τρώω ελάχιστα σε σημείο να λιποθυμήσω στο να τρώω ακατάσχετα και να θέλω να κάνω εμετό). τώρα πια έχω μάθει να προσέχω τη διατροφή μου, να τρώω σωστά αλλά παράλληλα να επιβραβεύω τον εαυτό μου και να γυμνάζομαι τακτικά. παρ' όλη την "εμπειρία" μου όμως δεν ξέρω πως να βοηθήσω την μητέρα μου. η μητέρα μου είναι και θα είναι θύμα του εαυτού της: πρέπει να χάσει αρκετά κιλά καθαρά λόγω υγείας κι ενώ το ξέρει συνεχίζει τις κακές συνήθειες. ρίχνει πάντα το φταίξιμο στο άγχος, στην αδερφή μου, στον πατέρα μου, στη στενοχώρια της αλλά ποτέ στη λαιμαργία της. τώρα που έχω έρθει για διακοπές έχω βαρεθεί να την ακούω να λέει "πρέπει να χάσω 20 κιλά, θα τα χάσω σίγουρα. αλλά πως θα τα χάσω?" και μετά κατασπαράζει ό,τι βρει στο ψυγείο. την έχω παροτρύνει πολλές φορές να πάει στο γυμναστήριο ή σ' έναν διαιτολόγο αλλά δε θέλει για οικονομικούς λόγους. προσπαθώ να την πείσω να βρει μέσα της τη δύναμη να το κάνει αλλά με αγνοεί. τι θα με συμβουλεύατε να κάνω? τι θα κάνατε εσείς αν ήσασταν στη θέση μου?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Ψυχογενής Βουλιμία

Την έχουν πιο πολλοί από ότι φαντάζονται ορισμένοι και μερικές φορές δύσκολα μπορεί να αντιμετωπιστεί. Πρώτα πρέπει να καταγράψεις τις συνήθιες του ατόμου (πότε τρώει , τι τρώει ποιες ώρες το τρώει). Στην συνέχεια πως τρώει υπερφαγεία λέμε όταν ένα άτομο τρώει μεγάλη ποσότητα τροφής σε μικρό χρόνο (συνεπώς αυτό που περιγράφεις είναι μόνο ένα σύμπτωμα και τπτ παραπάνω0.

Μετά αν υπάρχουν αντισταθμιστικές ενέργειες για την αποτροπή του βάρους (π.χ. η προσπάθεια να κάνει εμετό) που είναι μη επιθυμητές ενέργειες.

Στην συνέχεια να δεις αν το άτομο έχεις τύψεις για το φαγητό που τρώει (που μάλλον στην περίπτωση αυτή έχει).


Η πιο σωστή λύση είναι να πάτε σε έναν ψυχίατρο και να σας κατευθύνει αυτό το πρόβλημα είναι πολύ λίγοι άνθρωποι καταδέχονται να πάνε σε ψυχίατρο, οπότε σε αυτη την περιτπωση προσπαθει ο άνθρωπος να ξεχάσει το φαγητό (π.χ. να μην μαγειρεύει, να είναι άδειο το ψυγείο κοκ) και να μπει στο προγραμμα η αερόβια άσκηση αλλά δύσκολα με αυτές τις ενέργειες έχουμε θεραπεία απλά αντισταθμιζεται η κατάσταση.

Σε περίπτωση όμως που δεν υπάρχει λύση αντισταθμιστική για αυτό ο μοναδικός που μπορεί να δώσει λύση είναι ένας καλος ψυχίατρος. Το πρόβλημα είναι που θα βρεις καλό ψυχίατρο γιατί υπάρχουν πολλοί που απλά φέρουν το τίτλο και το μόνο που ξέρουν είναι να δίνουν φάρμακα.



​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

φίλε μου, εδώ δεν μπορώ να την πείσω να πάει σε διατροφολόγο, νομίζεις πως θα δεχτεί να πάει σε ψυχίατρο? σ' ευχαριστώ πάντως για την απάντησή σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Μίλησέ της σοβαρά για το πρόβλημα της, δείξε πηγές από το ίντερνετ ή από βιβλία,περιοδικά κτλ που μιλάνε για το πρόβλημά της ωστε να καταλάβει ότι είναι όντως κάτι σοβαρό και όχι απλα λαιμαργία,για αυτή τη λαιμαργία υπάρχουν άλλα αίτια από κάτω.
Από εκεί και πέρα, μόνο ενας ψυχίατρος μπορεί να λύσει αυτά τα προβλήματα. Αν δεν μπορείς να την πείσεις με τίποτα να πάει σε ψυχιάτρο, τότε όταν βλέπεις πως πρόκειται να καταναλώσει πολύ φαγητό πάλι, κάνε κάτι ώστε να ξεχαστεί, δοκίμασε να της αποσπάσεις την προσοχή, πιάσε κουβεντα για ένα διαφορετικό θέμα, πες ότι χρειάζεσαι την βοήθειά της σε κάτι όπως πχ να σε βοηθήσει να συμμαζέψεις το δωματιο σου,ή κάτι τετοιο. Βέβαια οι περισσότεροι καταφεύγουν σε τέτοια επεισόδια υπερφαγίας όταν δεν υπάρχουν άλλα άτομα μπροστά. Προσπάθησε να μην βρίσκονται πολλά ανθυγιεινά φαγητά στο σπίτι,ωστε ακόμα και αν συμβεί κ άλλο τέτοιο επεισόδιο, να μην φάει τουλάχιστον γλυκά ή πατατάκια. Και το σημαντικότερο είναι να έχει υποστήριξη, δηλαδή να μην της λέτε ότι ζυγίζει πολλά κιλά και πρέπει να σταματήσει να τρώει, γιατί έτσι μπορεί να πάει από το ένα άκρο στο άλλο (no offense,δεν εννοώ ότι θα μιλήσεις απαραίτητα εσύ έτσι στη μητέρα σου,απλά το αναφέρω ) Να της πείτε ότι κατανοείτε το πρόβλημά της, ότι πρέπει να χάσει κιλά για λόγους υγείας και όχι επειδή είναι χοντρή ή δεν είναι όμορφη έτσι ή οτιδήποτε άλλο. Γιατί ναι,μερικές φορές το μυαλό παίζει άσχημα παιχνίδια και συνήθως αυτά τα άτομα μπορούν να ερμηνέυσουν το οτιδήποτε θα πεις διαφορετικά, γι'αυτό πρέπει να προσέχετε πώς θα λέτε αυτό που θέλετε να πείτε. Πες της ότι θες να την στηρίξεις σε αυτή την προσπάθεια και για να νιώσει καλύτερα,πες της ότι μπορείτε να γυμνάζεστε μαζί, να μαγειρεύετε υγιεινά γεύματα μαζί, κτλ.
Ο ψυχιατρος θα ηταν η ιδανική επιλογή βεβαια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

βάσια μου της το πρότεινα για τον ψυχολόγο (δεν της είπα ψυχίατρο γιατί μπορεί να το έπαιρνε πιο άσχημα). θα ήθελε και η ίδια να πάει αλλά δεν θέλει να ξοδέψει λεφτά. η αδερφή μου δίνει πανελλαδικές φέτος και τα έξοδα τρέχουν. αν δεν υπήρχε αυτό το πρόβλημα, πιστεύω πως θα πήγαινε.
και κάτι ακόμα. στο σπίτι ποτέ δεν υπήρχαν ανθυγιεινά φαγητά όπως πατατάκια, γλυκίσματα κλπ. μπορεί να υπάρξει που και που καμιά σοκολάτα ή ξηροί καρποί (που ναι μεν είναι υγιεινοί αλλά όταν ξεπερνάς το μέτρο κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό). μπορεί να φάει ένα ολόκληρο καρβέλι ψωμί ή όλες τις φέτες τυρί του τοστ. είναι πράγματα που δεν γίνεται να λείψουν από το σπίτι. έχουμε αρκετά φρούτα αλλά φυσικά δεν τα προτιμά.
αυτό που έχω καταλάβει είναι πως δεν θέλει να βοηθήσει πραγματικά τον εαυτό της. ίσως να μην το θεωρεί και τόσο σημαντικό. λεφτά έχει, απλά το θεωρεί άσκοπο να τα ξοδέψει για κάτι τέτοιο. όπως και να 'χει, σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Aυτο ακριβως πρεπει να της εξηγήσεις τότε. Πρώτον, ότι μπορεί να μην θέλει να ξοδέψει λεφτά για τον εαυτό της επειδή δεν το θεωρεί σημαντικο πρόβλημα ,αλλά στην πραγματικότητα είναι σοβαρό. Και δεύτερον ότι όπως αυτή νοιάζεται για εσάς,έτσι και εσείς νοιάζεστε γι'αυτη και θέλετε να κάνει κάτι για τον εαυτό της. Αν είναι αυτή καλά, θα είστε και εσείς. Δεν είναι εγωιστικό να πάει σε ψυχολόγο, θα κάνει καλό και στην ίδια κυρίως, και εσείς θα χαίρεστε να βλέπετε ότι η μητέρα σας ξεπερνάει το πρόβλημά της. Αυτό πρέπει να της εξηγήσετε αν όντως το θεωρεί άσκοπο και πέταμα χρημάτων.Ίσως να κάνετε κάποιες οικονομίες εσύ και η αδερφή σου? Δεν ξέρω αν βοήθησα καθόλου αλλά ελπίζω να πάνε όλα καλα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ajusshi]

στείλτην για εξετάσεις αίματος και όταν δει τα μηχανάκια "να παίρνουν φωτιά" τότε θα αναθεωρήσει,
δυστυχώς τους μεγάλους ανθρώπους μόνο ο γιατρός τους βάζει στον ίσιο δρόμο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Με τους γονείς σου μένεις? Σκέφτομαι μήπως μπαίνατε όλοι στο παιχνίδι (η αδερφή σου εξαιρείται προφανώς λόγω ιδιάζουσας κατάστασης). Π.χ. να την έπειθες να πηγαίνατε μαζί γυμναστήριο ή έστω για περπάτημα τρέξιμο 3-4 φορές την εβδομάδα, ο πατέρας σου να της ετοίμαζε τα γεύματα (από άποψη ποσότητας, δεν ξέρω αν μαγειρεύει ο άνθρωπος).

Η γυναίκα θέλει ενθάρρυνση και καταλαβαίνω αυτόν τον φαύλο κύκλο που μπαίνει "πρέπει να χάσω βάρος-20 κιλά είναι πολλά-πώς θα τα χάσω-δεν τα χάνω και παίρνω ακόμα περισσότερα στο τέλος". Ίσως για αρχή να ακολουθήσετε όλοι ένα πρόγραμμα διατροφής για να μην νιώθει ότι προσπαθεί μόνη της και τα παρατήσει εύκολα; Μπορώ να σου στείλω κάποια tips για ισορροπημένη διατροφή που βοηθάει το κάψιμο λίπους και την απώλεια βάρους, δεν είμαι διατροφολόγος ούτε μπορώ να το προσαρμόσω στην περίπτωσή της, αλλά από το τίποτα πιστεύω και αυτό είναι κάτι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[meetmeinmontauk]

όχι, δεν μένουμε μαζί. παλιά όμως το είχαμε προσπαθήσει αυτό. είχαμε πάει όλοι μαζί σε διατροφολόγο, είχαμε αγοράσει και ποδήλατο γυμναστικής. αλλά η μάνα μου πάντα κάτι έκανε και κατέστρεφε κάθε προσπάθεια. έκανε δικές της αλλαγές στο διαιτολόγιο, έτρωγε περισσότερα γεύματα και δεν έκανε αρκετή γυμναστική (λόγω έλλειψης χρόνου υποτίθεται). εκνευρίζομαι απίστευτα με τέτοια άτομα και δυστυχώς η μητέρα μου έτσι είναι: κλαίγεται αλλά δεν προσπαθεί. μπορεί ν' ακούγομαι σκληρή αλλά πραγματικά η γυναίκα είναι μόνο λόγια. δεν κάνει την παραμικρή προσπάθεια. ερινύς, αν θέλεις, στείλε μου τα tips. αν μη τι άλλο, θα τ' ακολουθήσω εγώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[libre]

Δεν μπορεις να στειλεις καποιον στον ψυχιατρο, αν δεν ξερεις τις αιτιες. Αυτό ειναι θεμα της ειδικοτητας μου, δηλαδη personal coach. Ο λογος ειναι οτι ο personal coach δεν εξεταζει ενα θεμα μονο ψυχολογικά, αλλά σφαιρικα (σχεσεις εργασιας, οικονομικα, οικογενειακη και κοινωνικη ζωη, ικανοποιηση απο προσωπικους στοχους, προγραμμα καθημερινοτητας, επιδραση συνηθειων και προτυπων κλπ) και μπορει να εχει τη γενικη εικονα. Ενδεχομενως να προτρεψει σε καποιον πιο ειδικοτερο απο αυτον αν το κρινει.

Σορυ, αλλά αν η γυναικα προβληματιζεται απο το οικονομικο θεμα, και δεν της βγαινουν τα νουμερα σε σχεση με διαφορα σχεδια που εχει κατα νουν, μπορει να ξεσπαει στο ψυγειο. Αν καθως περνουν τα χρονια δυσαρεστειται ολο και περισσοτερο με την οπτικη της εικονα παλι μπορει να ξεσπαει εκει. Πιστευετε οτι θα της δωσει ο ψυχολογος ή ο ψυχιατρος συμβουλες διαχειρισης των οικονομικων της ή ανοικοδομισης ιματζ ; Δεν ειναι το αντικειμενο τους. Ειναι ρητορικο το ερωτημα καθως δεν ξερουμε ποιες ειναι οι αιτιες.

Πρεπει να καταγραφει η συμπεριφορα της και να αναζητηθουν αιτιες σε ολα τα επιπεδα. Τωρα απο ο,τι ξερω η δραστηριοτητα του personal coach ειναι στα σπαργανα στην Ελλαδα, οποτε η πιο κοντινη ειδικοτητα αναγκαστικά ειναι ο ψυχολογος. Πρεπει να παει οχι μονη της, αλλα με συνοδεια δικων της προσωπων (ενα ατομο της οικογενειας, ενα φιλο, ενα συναδελφο, με οποιον τελος παντων μπορει να παραστει) ωστε να υπαρχουν πολλες μαρτυριες για να βγαλει ο ειδικος ενα συμπερασμα. Πολλες φορες χρειαζεται ενα εξισορροπιστικο προγραμμα, αλλοτε ενα project, αλλοτε αλλαγη περιβαλλοντος ή και τροπου ζωης. Δεν γινεται να το ξερουμε εκ των προτερων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.