Φεμινισμός και μίσος προς τους άνδρες

[Guest 875331]

Όχι, ο ντα βιντσι δε θα έπαυε να ήταν ο πιο πρωτοποριακός ζωγράφος της εποχής. Λιγότερο παραγωγικός από τον Μιχαήλ 'Αγγελο(ο Λεονάρντο έχει μόνο 15 έργα), αλλά προφανώς αυτό δεν τον κάνει άχρηστο. Δεν ξέρω τι θα έλεγε ένας ανκαπ βέβαια γιατί εγώ δεν είμαι, αλλά νομίζω αυτό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Αυτό το πράγμα που όσο λείπω στο gym κάθε φορά γράφετε όλα τα διαμάντια, πρέπει να σταματήσει κάποτε. Λοιπόν:

Απαιτήσει? Την συζήτηση για το πως θα μεγαλώσουν τα παιδιά την κάνεις προτού παντρευτείς, στα πρώτα ραντεβού αν είναι δυνατόν, για να μην χάνεις χρόνο με άτομα που δεν ταιριάζετε έτσι κι αλλιώς. Όταν αποφασίζεις να παντρευτείς όλα τα μεγάλα θέματα όπως αυτό πρέπει να έχουν ήδη λυθεί. Εσύ δηλαδή θα παντρευτείς κάποιον με τον οποίο αυτά δεν τα έχεις συζητήσει και ξεκαθαρίσει, αλλά yolo βλέπουμε στην πορεία όταν κάνουμε παιδιά και ο χωρισμός έχει επιπτώσεις σε τρίτους?

Για ποιες ηλικίες μιλάς; Γιατί εγώ στα 23 μου δεν έχω σαν προτεραιότητα να ρωτήσω τον άλλον στο τρίτο ραντεβού αν σκοπεύει να με βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού, πόσα παιδιά θέλει και πόσο χρόνο θα τους διαθέσει. Και δεν είμαι καν της άποψης ότι αυτά πρέπει να τα ρωτάς ευθέως στον άλλον ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες που ψάχνεις να "νοικοκυρευτείς", ειδικά στην αρχή. Αυτά τα πράγματα αρχίζουν και φαίνονται σιγά σιγά στην πορεία της σχέσης, αρκεί να ξέρεις να κοιτάς. Αν πάλι όχι, δεν είναι πρόβλημα του άλλου Φαίνεται ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να κυνηγήσει καριέρα και δεν τον νοιάζει η οικογένεια, φαίνεται ο άνθρωπος που θα γινόταν χαλί για να μπορεί να θρέψει και 1 και 2 και 25 παιδιά, φαίνεται ο άνθρωπος που θα κάνει υποχωρήσεις. Σιγά μην κάνουμε και ψυχομετρικά τεστ στους υποψήφιους έρωτες της ζωής μας.
Άτομα τα οποία έχουν σχέση το X χρονικό διάστημα και το πάνε για γάμο χωρίς να έχουν αγγίξει ούτε έτσι έμμεσα αυτά τα θέματα φωτιές, είναι ηλίθια. Αλλά αυτό είναι το άλλο άκρο.

Δεν έχω κανένα θέμα με τις γυναίκες καριερίστες*, αλλά πρέπει να καταλάβουν ένα πράγμα το οποίο οι άντρες έχουν καταλάβει εδώ και κάτι αιώνες. Καριέρα και οικογένεια δεν γίνεται. Θα διαλέξεις ένα από τα δύο. Αν θες να κάνεις καριέρα τότε πρέπει να βρεις έναν άντρα που δεν θα δουλεύει και θα κάθεται σπίτι με τα παιδιά. Δεν υπάρχει άλλη λύση. Η ηλικία μέχρι τα 7 είναι που το παιδί δένεται με τους γονείς του και ολοκληρώνει την προσωπικότητά του. Αν το έχεις όλη μέρα με νταντάδες και σε βρεφονηπιακούς σταθμούς έχεις κόψει τους συναισθηματικούς δεσμούς με το παιδί σου, έχεις χάσει την αμέριστη εμπιστοσύνη του και έχεις στήσει το ταμπλό για μεγάλα εφηβικά προβλήματα ενώ παράλληλα θα προσπαθείς σε όλη την υπόλοιπη ζωή σου να ξανακερδίσεις τα παιδιά σου. Και ναι όλα αυτά δεν συμβαίνουν στο 100% αλλά είναι ο κανόνας και εγώ προσωπικά δεν θέλω να ρισκάρω κάτι τέτοιο.

Δεν χρειάζεται να έχουν το peak της καριέρας τους και οι 2 ταυτόχρονα αν είναι και οι 2 καριερίστες. Θέληση για υποχωρήσεις και αλληλο-υποστήριξη να υπάρχει.

* Ελπίζω να μην θεωρείς καριερίστα την δημόσιο υπάλληλο.

Define "δημόσιος υπάλληλος". Και τα μεγάλα ονόματα των καθηγητών στα πανεπιστήμια, δημόσιοι υπάλληλοι είναι. Δεν είναι μόνο αυτοί που ξύνονται στις εφορίες και κάνουν μισή δουλειά ανά 3 ώρες.

Δεν κατάλαβες αυτό που είπα νομίζω. Υποθέτω πως όταν λέμε μια γυναίκα που επιθυμεί να κάνει καριέρα, εννοούμε γυναίκα που είναι career-oriented(σε αντίθεση με family-oriented). Δεν ξέρω αν πιστεύεις(ψωνισμένα) πως οι γιατροί επειδή έχουν τεράστιες απολαβές και κύρος, αυτό κάνει αυτόματα κάθε γιατρό career-oriented. Αυτό δεν ισχύει προφανώς, λίγοι γιατροί είναι έτσι. Η γυναίκα που θα κάνει παιδιά(με έμφαση στον πληθυντικό) μετά τα πρώτα βήματα όπως λες, όταν δηλαδή θα έχει σταθερό εισόδημα δεν είναι career-oriented, εκτός αν αναθέτει τις ευθύνες όπως λες στον άντρα της το οποίο το βρίσκω χαζό, αλλά τέλος πάντων. Career oriented γιατρός σημαίνει η μέρα να είναι Κυριακή και να την περνάς μελετώντας εκτός αν είσαι στο νοσοκομείο έτσι και αλλιώς. Επιλέγεις ένα απ' τα 2, η αφοσίωση στην καριέρα σημαίνει προσωπικές θυσίες, να υποστηρίζεις το αντίθετο είναι ψευαίσθηση. Δεν έχω ιδέα τι παίζει με τις τηλεοπτικές σειρές που λες και αυτά που λέω τα βασίζω στην ελληνικη πραγματικότητα που βλέπω.

Όχι, δεν θεωρώ ότι οι γιατροί λόγω μούρης (που θα έλεγε και ο φόκος ) είναι αυτόματα career-oriented.
Για μένα career&family-oriented σημαίνει ότι μπορεί να περνάω τα μισά μου Σαββατοκύριακα στις εφημερίες και να φεύγω στις 3 την νύχτα για επείγον περιστατικό, αλλά τα άλλα μισά Σ/Κ είμαι καθηλωμένη στο σπίτι να βλέπω παιδικά με τα παιδιά μου ή να πηγαίνουμε εκδρομές ή να διαβάζουμε μαζί. Και μέσα στην εβδομάδα αν χρειαστεί να κόψω από ύπνο και προσωπική ξεκούραση για να περάσω περισσότερο χρόνο μαζί τους (επειδή το θέλω, όχι επειδή "πρέπει"), θα το κάνω. Αυτά είναι προσωπικές θυσίες, και σίγουρα πρέπει να τις αναλογιστεί κάποιος/α πολύ πριν αποφασίσει να κυνηγήσει καριέρα και οικογένεια μαζί. Τα άλλα είναι δικαιολογίες για λιπόψυχους -που είναι οκ, αρκεί να μην αποφασίζουν να βγάζουν καταστάσεις που είναι out of their limits, εξωπραγματικές και απίθανες.

Ξέρω πολλά παιδιά στην σχολή με γονείς και τους 2 γιατρούς (και πολλές φορές βαρβάτες ειδικότητες), που μεγάλωσαν πολύ φυσιολογικά, τους έβλεπαν, έκαναν πράγματα μαζί και δεν έχουν ψυχολογικά προβλήματα. Μάλλον το ανάποδο για να κατέληξαν κι αυτοί να μπουν Ιατρική. Το μόνο παράπονο που έχουν κάποιοι είναι ότι ήταν μοναχοπαίδια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Να σου το θέσω διαφορετικά. Η εκπαίδευση και το σχολείο δεν γίνονται μόνο για το καλό του παιδιού, αλλά και για το καλό της κοινωνίας. Για ποιο λόγο, επομένως, ακριβώς, η κοινωνία να δεχθεί ότι είσαι εσύ καταλληλότερος να διδάξεις τα παιδιά σου στο σπίτι, από ό,τι είναι ένας ειδικό παιδαγωγός-δάσκαλος-καθηγητής;

Διότι σε κάποιες χώρες υπάρχει ακόμη η ελευθερία της επιλογής και το κράτος δεν "ξέρει" καλύτερα το καλό σου από εσένα. Κατά τα άλλα το homeschooling δεν σημαίνει απαραίτητα πως το κάνει ο γονιός, πολλοί προσλαμβάνουν δασκάλους σε επίπεδο ιδιαίτερου, και συνήθως όσοι επιλέγουν κάτι τέτοιο έχουν την ικανότητα να κρίνουν αν αυτοί επαρκούν σαν δάσκαλοι ή πρέπει να απευθυνθούν σε επαγγελματία. Αλλά αν εγώ ή η γυναίκα μου έχουμε ας πούμε πτυχίο παιδαγωγού γιατί δεν πρέπει να έχουμε αυτήν την δυνατότητα. btw είμαστε off topic.

Ο Da Vinci στην αναρχο/καπιταλιστική κοινωνία, φαντάζομαι, θα θεωρούνταν/θεωρείται τεμπέλης και θα του έλεγαν αν δεν έχει λεφτά και δε μπορεί να καλύψει τις ανάγκες του με το "χόμπυ" του, ας ανοίξει επιχείρηση...

Μην φοβάσαι για το Λεονάρντο. Θα είχε βρει αμέτρητους patrons να χρηματοδοτήσουν την "τεμπελιά" του. Το πρόβλημα θα το είχαν οι μετριότητες που νομίζουν πως είναι Λεονάρντο.

Για ποιες ηλικίες μιλάς; Γιατί εγώ στα 23 μου δεν έχω σαν προτεραιότητα να ρωτήσω τον άλλον στο τρίτο ραντεβού αν σκοπεύει να με βοηθάει στις δουλειές του σπιτιού, πόσα παιδιά θέλει και πόσο χρόνο θα τους διαθέσει. Και δεν είμαι καν της άποψης ότι αυτά πρέπει να τα ρωτάς ευθέως στον άλλον ακόμα και σε μεγαλύτερες ηλικίες που ψάχνεις να "νοικοκυρευτείς", ειδικά στην αρχή. Αυτά τα πράγματα αρχίζουν και φαίνονται σιγά σιγά στην πορεία της σχέσης, αρκεί να ξέρεις να κοιτάς. Αν πάλι όχι, δεν είναι πρόβλημα του άλλου Φαίνεται ο άνθρωπος ο οποίος θέλει να κυνηγήσει καριέρα και δεν τον νοιάζει η οικογένεια, φαίνεται ο άνθρωπος που θα γινόταν χαλί για να μπορεί να θρέψει και 1 και 2 και 25 παιδιά, φαίνεται ο άνθρωπος που θα κάνει υποχωρήσεις. Σιγά μην κάνουμε και ψυχομετρικά τεστ στους υποψήφιους έρωτες της ζωής μας.
Άτομα τα οποία έχουν σχέση το X χρονικό διάστημα και το πάνε για γάμο χωρίς να έχουν αγγίξει ούτε έτσι έμμεσα αυτά τα θέματα φωτιές, είναι ηλίθια. Αλλά αυτό είναι το άλλο άκρο.

Μιλάω για όταν ψάχνεις σοβαρή σχέση και γάμο. Το ποια ηλικία δεν έχει νόημα να το απαντήσω γιατί είναι υποκειμενικό. Προσωπικά δεν θέλω να περάσω 2 χρόνια με μια γυναίκα μιλώντας για το αν της αρέσουν τα ρέιβ πάρτυ ή τα γεμιστά και μετά να ανακαλύψω ότι έχουμε αντιδιαμετρικές απόψεις σε ουσιώδη θέματα όπως τα παραπάνω. Κοινώς ο χρόνος μου είναι περιορισμένος και δεν θέλω να τον σπαταλάω σε καταδικασμένες σχέσεις, γιατί δεν είμαι της νοοτροπίας του "θα αλλάξω τον άλλο". Δικαίωμά σου να μην θες να ρωτάς ευθέως τέτοια σημαντικά πράγματα αλλά εγώ το βρίσκω τρομερή σπατάλη χρόνου. Ούτε επίσης θα κάτσω να κάνω την Πυθία για να καταλάβω αν η άλλη θέλει να μεγαλώνει παιδιά ενώ μπορώ να ρωτήσω ευθέως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lkjhgfdsa]

Διότι σε κάποιες χώρες υπάρχει ακόμη η ελευθερία της επιλογής και το κράτος δεν "ξέρει" καλύτερα το καλό σου από εσένα. Κατά τα άλλα το homeschooling δεν σημαίνει απαραίτητα πως το κάνει ο γονιός, πολλοί προσλαμβάνουν δασκάλους σε επίπεδο ιδιαίτερου, και συνήθως όσοι επιλέγουν κάτι τέτοιο έχουν την ικανότητα να κρίνουν αν αυτοί επαρκούν σαν δάσκαλοι ή πρέπει να απευθυνθούν σε επαγγελματία. Αλλά αν εγώ ή η γυναίκα μου έχουμε ας πούμε πτυχίο παιδαγωγού γιατί δεν πρέπει να έχουμε αυτήν την δυνατότητα. btw είμαστε off topic.

Το ότι υπάρχει η ελευθερία της επλογής, άρα είναι σωστό, είναι λογικό σφάλμα.
Λες ότι το κράτος δε ξέρει τι είναι καλύτερο για εσένα, αλλά εγώ αμφισβητώ το ότι ξέρεις ΕΣΥ τι είναι καλύτερο για το παιδί σου. Είτε το διδάσκεις εσύ, είτε αποφασίζεις τι θα του διδάξουν δάσκαλοι που του φωνάζεις στο σπίτι. Εσύ μπορεί να μη θέλεις να διδάξεις μαθηματικά, φυσική, χημεία στο παιδί σου, γιατί θέλεις να το κάνεις συγγραφέα, αυτό θα ήταν λάθος και η κοινωνία θα έπρεπε να έχει έλεγχο επ' αυτού.
Οff είναι η όλη συζήτηση ούτως ή άλλως, γιατί συζητάτε για τη θέση της γυναίκας και όχι για "το φεμινισμό και το μίσος στους άνδρες"...

Μην φοβάσαι για το Λεονάρντο. Θα είχε βρει αμέτρητους patrons να χρηματοδοτήσουν την "τεμπελιά" του.

Καταπληκτικά. Ο,τι περισσότερο θα ήθελε είναι να φυλάει τις κατουρημένες ποδιές των "patrons" του.

Μιλάω για όταν ψάχνεις σοβαρή σχέση και γάμο.

Πρώτα γνωρίζεις κάποιο άτομο, μετά βλέπεις αν ενδιαφέρεσαι για γάμο.
Αλλιώς, αν κάνεις το αντίστροφο, μη ψάχνεις δεξιά και αριστερά, πήγαινε και σε γραφείο συνοικεσίων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Μιλάω για όταν ψάχνεις σοβαρή σχέση και γάμο. Το ποια ηλικία δεν έχει νόημα να το απαντήσω γιατί είναι υποκειμενικό. Προσωπικά δεν θέλω να περάσω 2 χρόνια με μια γυναίκα μιλώντας για το αν της αρέσουν τα ρέιβ πάρτυ ή τα γεμιστά και μετά να ανακαλύψω ότι έχουμε αντιδιαμετρικές απόψεις σε ουσιώδη θέματα όπως τα παραπάνω. Κοινώς ο χρόνος μου είναι περιορισμένος και δεν θέλω να τον σπαταλάω σε καταδικασμένες σχέσεις, γιατί δεν είμαι της νοοτροπίας του "θα αλλάξω τον άλλο". Δικαίωμά σου να μην θες να ρωτάς ευθέως τέτοια σημαντικά πράγματα αλλά εγώ το βρίσκω τρομερή σπατάλη χρόνου. Ούτε επίσης θα κάτσω να κάνω την Πυθία για να καταλάβω αν η άλλη θέλει να μεγαλώνει παιδιά ενώ μπορώ να ρωτήσω ευθέως.

Να, καμιά φορά νιώθω ότι δεν μιλάω ελληνικά.
Δεν είπα να περάσεις 2 χρόνια με μια γυναίκα συζητώντας επιφανειακά θέματα και μετά να ξυπνήσεις ένα πρωί και να πεις "να σου πω μωρό μου, επειδή σκέφτομαι να αγοράσω μονόπετρο, θες να κάτσεις σπίτι να μου μεγαλώσεις τα παιδιά ή να χωρίσουμε;" Θα κάνεις συζητήσεις τρολλαρίσματος, συζητήσεις σοβαρές (που θα διαφωνείτε κάποιες φορές αλλά θα σέβεστε ο ένας τον άλλον), και θεωρώ ότι και από τις πρώτες και από τις δεύτερες μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα για συζητήσεις που αφορούν το κοινό σας μέλλον (και αν αυτό θα υπάρξει). Για μένα αυτό είναι μια υγιής σχέση. Αν έχεις θετικά vibes από όλο αυτό και νιώθεις ότι θες να το πες στο next level, τότε ανοίγετε τα χαρτιά σας. Αν όχι, είναι ούτως ή άλλως χάσιμο χρόνου. Το αν θα κάνετε συζήτηση για την μελλοντική σας οικογένεια είναι περιττό αν το πιο σοβαρό θέμα που συζητάτε είναι τι απόχρωση κόκκινου έχει το manicure της -και εδώ που τα λέμε, είναι και περιττή η σχέση αφού δηλώνεις ότι δεν έχεις χρόνο για χάσιμο anyway.
Το να ρωτήσεις όμως την άλλη ενώ έχετε βγει όλες κι όλες 5 φορές αν θέλει να κάνει παιδιά, μου φαίνεται λάθος, γιατί α) θα την κομπλάρεις, β) θα την πιάσεις απροετοίμαστη και γ) η απάντηση που θα σου δώσει ενώ έχετε βγει 5 φορές δεν είναι ίδια με τις απαντήσεις που μπορείς να εκμαιεύσεις όταν σε εμπιστευτεί και αρχίσετε να ανοίγεστε υποσυνείδητα λίγο λίγο.

Τέλος πάντων σύμβουλος σχέσεων δεν είμαι, κάνε ό,τι γουστάρεις, αλλά μην παρερμηνεύεις τα λόγια μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Το ότι υπάρχει η ελευθερία της επλογής, άρα είναι σωστό, είναι λογικό σφάλμα.
Λες ότι το κράτος δε ξέρει τι είναι καλύτερο για εσένα, αλλά εγώ αμφισβητώ το ότι ξέρεις ΕΣΥ τι είναι καλύτερο για το παιδί σου. Είτε το διδάσκεις εσύ, είτε αποφασίζεις τι θα του διδάξουν δάσκαλοι που του φωνάζεις στο σπίτι. Εσύ μπορεί να μη θέλεις να διδάξεις μαθηματικά, φυσική, χημεία στο παιδί σου, γιατί θέλεις να το κάνεις συγγραφέα, αυτό θα ήταν λάθος και η κοινωνία θα έπρεπε να έχει έλεγχο επ' αυτού.
Οff είναι η όλη συζήτηση ούτως ή άλλως, γιατί συζητάτε για τη θέση της γυναίκας και όχι για "το φεμινισμό και το μίσος στους άνδρες"...

Παιδομάζωμα τότε από 2 μηνών σε κρατικά ιδρύματα γιατί μπορεί η μαμά να μην κρατάει καλά το βυζί όταν ταΐζει το παιδί.
Δεν το συνεχίζω γιατί δεν έχει νόημα. Έχουμε τελείως διαφορετική άποψη περί κοινωνίας και ατομικότητας.

Καταπληκτικά. Ο,τι πεσσότερο θα ήθελε είναι να φυλάει τις κατουρημένες ποδιές των "patrons" του.

Κατουρημένες ποδιές φυλάνε όσοι δεν μπορούν να προσφέρουν την αντίστοιχη αξία των χρημάτων που λαμβάνουν. That's not the case με άτομα στο επίπεδο του Λεονάρντο.

Πρώτα γνωρίζεις κάποιο άτομο, μετά βλέπεις αν ενδιαφέρεσαι για γάμο.
Αλλιώς, αν κάνεις το αντίστροφο, μη ψάχνεις δεξιά και αριστερά, πήγαινε και σε γραφείο συνοικεσίων.

Οι προγραμματιστικές μου περιπέτειες με δίδαξαν πως δεν κάνεις σειριακή αναζήτηση γιατί είναι χρονοβόρα. Περιορίζεις το πρώτα το δείγμα όσο μπορείς και μετά το ψάχνεις σειριακά. Το να έρθρω σε επικοινωνία με κάποια γυναίκα μέσω ενός dating site π.χ όπου γράφω τι θέλω εκ των προτέρων στο προφίλ το θεωρώ πολύ πιο αποδοτικό απ'το να την πέφτω σε γυναίκες αριστερά και δεξιά, trial and error δηλαδή.

Να, καμιά φορά νιώθω ότι δεν μιλάω ελληνικά.
Δεν είπα να περάσεις 2 χρόνια με μια γυναίκα συζητώντας επιφανειακά θέματα και μετά να ξυπνήσεις ένα πρωί και να πεις "να σου πω μωρό μου, επειδή σκέφτομαι να αγοράσω μονόπετρο, θες να κάτσεις σπίτι να μου μεγαλώσεις τα παιδιά ή να χωρίσουμε;" Θα κάνεις συζητήσεις τρολλαρίσματος, συζητήσεις σοβαρές (που θα διαφωνείτε κάποιες φορές αλλά θα σέβεστε ο ένας τον άλλον), και θεωρώ ότι και από τις πρώτες και από τις δεύτερες μπορείς να βγάλεις συμπεράσματα για συζητήσεις που αφορούν το κοινό σας μέλλον (και αν αυτό θα υπάρξει). Για μένα αυτό είναι μια υγιής σχέση. Αν έχεις θετικά vibes από όλο αυτό και νιώθεις ότι θες να το πες στο next level, τότε ανοίγετε τα χαρτιά σας. Αν όχι, είναι ούτως ή άλλως χάσιμο χρόνου. Το αν θα κάνετε συζήτηση για την μελλοντική σας οικογένεια είναι περιττό αν το πιο σοβαρό θέμα που συζητάτε είναι τι απόχρωση κόκκινου έχει το manicure της -και εδώ που τα λέμε, είναι και περιττή η σχέση αφού δηλώνεις ότι δεν έχεις χρόνο για χάσιμο anyway.
Το να ρωτήσεις όμως την άλλη ενώ έχετε βγει όλες κι όλες 5 φορές αν θέλει να κάνει παιδιά, μου φαίνεται λάθος, γιατί α) θα την κομπλάρεις, β) θα την πιάσεις απροετοίμαστη και γ) η απάντηση που θα σου δώσει ενώ έχετε βγει 5 φορές δεν είναι ίδια με τις απαντήσεις που μπορείς να εκμαιεύσεις όταν σε εμπιστευτεί και αρχίσετε να ανοίγεστε υποσυνείδητα λίγο λίγο.

Τέλος πάντων σύμβουλος σχέσεων δεν είμαι, κάνε ό,τι γουστάρεις, αλλά μην παρερμηνεύεις τα λόγια μου.

Δεν παρερμήνευσα, το 2 χρόνια το είπα σαν επιχείρημα υπερβολής για να τονίσω το ποίντ μου. Ίσως να μην το εξέφρασα καλά. Και το τρολάρισμα, όπως και οι πλάκες έχουν την θέση τους, αλλά επιμένω πως οι σημαντικές αυτές συζητήσεις πρέπει να γίνουν αργά ή γρήγορα, απλά εγώ προτιμώ το γρήγορα και εξήγησα γιατί. Δεν χρειάζεται η άλλη να με εμπιστευτεί για να ξέρει αν θέλει να γίνει νοικοκυρά, αυτό είναι κάτι που πρέπει να το ξέρει ήδη, η εμπιστοσύνη κολλάει στο αν θέλει να γίνει νοικοκυρά με εμένα για σύζυγο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lkjhgfdsa]

Παιδομάζωμα τότε από 2 μηνών σε κρατικά ιδρύματα γιατί μπορεί η μαμά να μην κρατάει καλά το βυζί όταν ταΐζει το παιδί.
Δεν το συνεχίζω γιατί δεν έχει νόημα. Έχουμε τελείως διαφορετική άποψη περί κοινωνίας και ατομικότητας.

Σχεδόν ό,τι και να σου πει κανείς θεωρείς ότι παραβιάζει την ελευθερία σου και το χαρακτηρίζεις με βαρύγδουπες λεξούλες.
Όμως, εδώ, η ελευθερία σου είναι ασήμαντη, μπροστά στην ελευθερία και το δικαίωμα του παιδιού να αποκτήσει μία standarized παιδεία πρώτα και να αποφασίσει ελεύθερα με τι θέλει να ασχοληθεί.

Κατουρημένες ποδιές φυλάνε όσοι δεν μπορούν να προσφέρουν την αντίστοιχη αξία των χρημάτων που λαμβάνουν. That's not the case με άτομα στο επίπεδο του Λεονάρντο.

Και βέβαια, είναι. Εδώ αρχηγοί κρατών φιλάνε κατουρημένες ποδιές παπάδων και άλλων ηγετών κρατών, η μονάδα, ένα άτομο θα γλιτώσει. Είσαι πολύ ιδεαλιστής τελικά.

Οι προγραμματιστικές μου περιπέτειες με δίδαξαν πως δεν κάνεις σειριακή αναζήτηση γιατί είναι χρονοβόρα. Περιορίζεις το πρώτα το δείγμα όσο μπορείς και μετά το ψάχνεις σειριακά. Το να έρθρω σε επικοινωνία με κάποια γυναίκα μέσω ενός dating site π.χ όπου γράφω τι θέλω εκ των προτέρων στο προφίλ το θεωρώ πολύ πιο αποδοτικό απ'το να την πέφτω σε γυναίκες αριστερά και δεξιά, trial and error δηλαδή.

Κακώς μεταφέρεις τις προγραμματιστικές σου περιπέτειες στη ζωή, αλλά αν εσένα το συνκέσιο σου αρέσει περισσότερο, good for you, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ξέρεις από πριν τις θέσεις της σε τέτοια πράγματα χωρίς να τερματίσεις μία σχέση πρωτού καν ξεκινήσει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Σχεδόν ό,τι και να σου πει κανείς θεωρείς ότι παραβιάζει την ελευθερία σου και το χαρακτηρίζεις με βαρύγδουπες λεξούλες.
Όμως, εδώ, η ελευθερία σου είναι ασήμαντη, μπροστά στην ελευθερία και το δικαίωμα του παιδιού να αποκτήσει μία standarized παιδεία πρώτα και να αποφασίσει ελεύθερα με τι θέλει να ασχοληθεί.

Η μαζική πρόσβαση στα νεαρά μυαλά είναι το wet dream κάθε τυράννου.

Και βέβαια, είναι. Εδώ αρχηγοί κρατών φιλάνε κατουρημένες ποδιές παπάδων και άλλων ηγετών κρατών, η μονάδα, ένα άτομο θα γλιτώσει. Είσαι πολύ ιδεαλιστής τελικά.

Τι σχέση έχουν οι αρχηγοί κρατών με μια ανκαπ κοινωνία? Ο Λεονάρντο δεν θα χρειαζόταν καν να βρει patron. Ένα έργο του να πουλούσε θα του εξασφάλιζε τα προς το ζειν για όλη του τη ζωή. Εδώ βγάζουν εκατομμύρια κάτι μάπες με ορθινοσκαλίσματα. Τελείως άκυρο το παράδειγμά σου. Αν κάτι αναδυκνύεται σε μια ανκαπ κοινωνία αυτό είναι η ιδιοφυία.

Κακώς μεταφέρεις τις προγραμματιστικές σου περιπέτειες στη ζωή, αλλά αν εσένα το συνκέσιο σου αρέσει περισσότερο, good for you, γιατί είναι ο μόνος τρόπος να ξέρεις από πριν τις θέσεις της σε τέτοια πράγματα χωρίς να τερματίσεις μία σχέση πρωτού καν ξεκινήσει.

Γιατί είναι κακό να ξέρεις από πριν κάποια πράγματα για τον άλλο που είναι ενδεχομένως deal breakers?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Ναι είναι, διότι όταν γνωρίζεις ποιος θα είναι ο ρόλος σου στην μελλοντική σου οικογένεια θα προσανατολιστείς σε δουλειές με προοπτικές, όπως υπάλληλος υψηλής εξειδίκευσης ή επιχειρηματίας/ελεύθερος επαγγελματίας όπως και είναι και ο φυσιολογικός προορισμός ενός ανθρώπου σε μια σωστή κοινωνία και οικονομία. Απλά εμείς εδώ ζούμε στο ανατολικό σοβιέτ του Ελλαδιστάν όπου το να είσαι επιχειρηματίας ή εργασιακά ευπροσάρμοστος ισοδυναμεί με τον διάβολο, ενώ το να είσαι σε μια δουλειά επί 45 χρόνια θεωρείται ο ύψιστος προορισμός του ανθρώπου.

Και οποιος ειναι επιχειρηματιας ή ελευθερος επαγγελματιας εχει κ λεφτα;
Δεν εχεις την παραμικρη ιδεα απο επιχειρησεις και ονειρευεσαι. Δεν ειναι κακο να ονειρευεσαι, καθε αλλο. Αλλα παραλληλα να χεισ και μια μικρη ιδεα, να πατας κ γη. Καλα στα λενε τα παιδια, πολυ διαβαζεις κ πολλες ταινιες βλεπεις. Και ελευθερος επαγγελματιας σε τι; Επικινδυνα τα ρισκα που θες να παρεις. Ειναι τοσο ευκολο να πεσεις εξω που οχι στα σιγουρα νοικοκυρα κ δουλα και κυρα δε θα χεις αλλα ενδεχεται να την παρακαλεσεις να βγαλει κι αυτη κανα φραγκο. Δεν ειναι λαθος να τα θελεις και να τα κανεις εφοσον τα ονειρευεσαι, αλλα τοτε ειναι που δε θαχεις σιγουρια κι ασφαλεια και δε θα μπορεις να τα εγγυηθεις σε καμμια γυναικα. Δεν μπορεις να προκαθορισεις αν θα παει καλα, αρα δεν μπορεις να το εξασφαλισεις.
Καλυτερα ονειρεψου το δημοσιουπαλληλικι στη φαση που τα θες, θα χεις σιγουρα λεφτα κ εξτραδακια που θα κανεις κ σιγουρη τη γυναικα στο πλυσταριο, εμ στο σπιτι ηθελα να πω.

Στην αλλη περιπτωση (ειδες; Εισαι αντιφατικος πολυ -δεν κολλανε ολα αυτα μεταξυ τους) αν δηλαδη το παιξεις ανοιγμα κ ταξεις λαγους(που μπορει να μην ειναι αλλα επιχειρειν σημαινει ρισκο n"est-pas; ) μια γυναικα που δεν εχει στον ηλιο μοιρα(ητοι no money, μορφωση, δουλεια) πιστευεις θα σε εμπιστευτει;

Εχω μεγαλη περιεργια ρε Ξεχασμενε να μαθω αν μενεις μονος κσταρχας κ ποιος σου αναλαμβανει τα εξοδα κ τι δουλεια κανεις(αν κανεις) κ ποσα βγαζεις καθαρα ετησιως. Ανοιξε χαρτια διοτι αν δεν ανοιξεις με το χερι στην καρδια θα σε βαλω στην κατηγορια του φιλαρακιου μου που λεγα παραπανω. Δεν εξηγειται, ή εισαι αυτος ή ειστε διδυμα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Στα πρωτα ραντεβου δεν κερνας
Στο 3ο με 5ο την ρωτας αν θελει οικογενεια κ αν θα κατσει σπιτι μολις κανετε παιδια
Θα της κοτσαρεις κι ενα "εγω θα βγαλω πολλα λεφτα μια μερα"

Ωραια πραματα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Αν ο πραγματικός φεμινισμός υποστηριζόταν και προωθείτο διαρκώς με την ίδια ένταση όσο την δεκαετία του '60 θα είχαν απο πολλες δεκαετίες βελτιωθεί τόσο πολύ οι στρειτ σχέσεις που σήμερα δεν θα προωθείτο το ίδιο η και ακόμη περισσότερο -στην θέση όλων των σεξουαλικών επαναστασεων και υπερβάσεων - το γκευ κίνημα. Οτι δεν είναι μέρος της λύσης γίνεται μέρος του προβλήματος...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gaspar]

Με αφορμή το τεράστιο κύμα τυφλού hate στα social προς όλο το αντρικό φύλο που προκάλεσε ο Σάτυρος της νέας Σμύρνης.. και τις δηλώσεις γυναικών ότι νοιώθουν ανασφάλεια και σεξισμό στην κοινωνία που ζούμε.
Είναι το rape culture κομμάτι της πατριαρχίας?
Τελικά masculinity=toxic εξ ορισμού?
Υπάρχει καταπίεση προς το γυναικείο φύλο?

Spoiler

 

[Guest 092312]

Με αφορμή το τεράστιο κύμα τυφλού hate στα social προς όλο το αντρικό φύλο που προκάλεσε ο Σάτυρος της νέας Σμύρνης

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Μαΐου 2021

και τις δηλώσεις γυναικών ότι νοιώθουν ανασφάλεια και σεξισμό στην κοινωνία που ζούμε.

Άρα αντί να τις ακούσουμε ας κάτσουμε να τους αποδείξουμε ότι είναι λάθος.

Είναι το rape culture κομμάτι της πατριαρχίας?

Προφανώς.

Τελικά masculinity=toxic εξ ορισμού?

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται πολλή επεξεργασία για να καταλάβει κανείς ότι τόξικ είναι το τόξικ μασκιουλίνιτι.

Υπάρχει καταπίεση προς το γυναικείο φύλο?

Α δηλαδή αυτό είναι θέμα προς συζήτηση;

 

[American Economist]

Κουράζετε αληθεια, ειμαι καθετα σε καθε μορφη βιας ομως το να βαζετε ολους τους αντρες στο ιδιο τσουβαλι λογω μιας μεριδας αντρων ειναι τερμα κουραστικό και ανόητο.

 

[Guest 190013]

Εγώ νομίζω πως κάποιοι έχουν τη μύγα και μυγιάζονται, διότι προσωπικά δε με ενοχλεί ούτε στο ελάχιστο η κριτική που γίνεται προς μερίδα του αρσενικού φύλου για τα επικίνδυνα αντρικά πρότυπα, την "τοξική αρρενωπότητα" και την υποβάθμιση της γυναίκας. Δε μπορώ με τίποτα να ταυτιστώ και να προσβληθώ από αυτά, προφανώς επειδή καμία σχέση δε θέλω να έχω με αυτά τα παλαιολιθικά πρότυπα και επειδή γνωρίζω πως δεν αφορούν ούτε απευθύνονται σε μένα. Εσείς όμως τι ζόρι τραβάτε αλήθεια;

Αν νιώθετε ότι σας μισούν λυπάμαι αλλά κάτι πάει πολύ λάθος με σας και όχι με το φεμινιστικό κίνημα.

 

[Guest 209912]

Δε κριτικάρουμε το φεμινιστικό κίνημα, μια μερίδα του κριτικάρουμε, δεν έχουν σχέση αυτά με εσάς, δεν καταλαβαίνω γιατί αντιδράτε, μήπως έχετε τη μύγα;

 

[Guest 030894]

Οι γυναικες θεσμικα δεν υφιστανται πλεον καποια καταπιεση. Εχει επιτευχθει η ισοτιμη προσβαση στην υγεια, στη παιδεια, στη πολιτικη, στα κοινα. Και ωραιοτατες ποσοστωσεις υπαρχουν σε διοικητικα συμβουλια σε ψηφοδελτια, γεγονος το οποιο δειχνει οτι η κοινωνια σιγουρα δε τεινει προς την πατριαρχια

 

[Guest 890013]

Οι γυναικες θεσμικα δεν υφιστανται πλεον καποια καταπιεση. Εχει επιτευχθει η ισοτιμη προσβαση στην υγεια, στη παιδεια, στη πολιτικη, στα κοινα. Και ωραιοτατες ποσοστωσεις υπαρχουν σε διοικητικα συμβουλια σε ψηφοδελτια, γεγονος το οποιο δειχνει οτι η κοινωνια σιγουρα δε τεινει προς την πατριαρχια

Μωρέ τι μας λες.
Let me introduce you to this one.

Economic Inequality by Gender

How big are the inequalities in pay, jobs, and wealth between men and women? What causes these differences?

ourworldindata.org

Gender pay gap in the United States - Wikipedia

en.m.wikipedia.org

 

[American Economist]

Μωρέ τι μας λες.
Let me introduce you to this one.

Gender pay gap in the United States - Wikipedia

en.m.wikipedia.org

Αυτο ειναι ενα ενημερωτικό αλλα και στενάχωρο διάγραμμα.

 

[Guest 030894]

Μωρέ τι μας λες.
Let me introduce you to this one.

Δεν ισχυει κατι απο αυτα που ειπα; Ισοτιμη προσβαση σε ολα δεν υπαρχει; Ποσοστωσεις δεν υπαρχουν; Οσο για το wage gap ειναι ξεκαθαρος μυθος. https://fee.org/articles/harvard-st...ed-entirely-by-work-choices-of-men-and-women/
No matter how many times this wage gap claim is decisively refuted by economists, it always comes back. The bottom line: the 23-cent gender pay gap is simply the difference between the average earnings of all men and women working full-time. It does not account for differences in occupations, positions, education, job tenure or hours worked per week. When such relevant factors are considered, the wage gap narrows to the point of vanishing.


Wage gap activists say women with identical backgrounds and jobs as men still earn less. But they always fail to take into account critical variables. Activist groups like the National Organization for Women have a fallback position: that women’s education and career choices are not truly free—they are driven by powerful sexist stereotypes. In this view, women’s tendency to retreat from the workplace to raise children or to enter fields like early childhood education and psychology, rather than better paying professions like petroleum engineering, is evidence of continued social coercion. Here is the problem: American women are among the best informed and most self-determining human beings in the world. To say that they are manipulated into their life choices by forces beyond their control is divorced from reality and demeaning, to boot.