Φιλία και προδοσία

[Xaroulitaaaaa]

Τι κανεις οταν...απο παλια ειχες καποια στανταρς για καποια ατομα, ηξερες πως αν για ολους ειχες μια αμφιβολια για εναν κ μοναδικο δεν ειχες ποτε,γιατι οπως ελεγε θα ηταν παντα διπλα σου, και δεν θα εχεις ποτε αμφιβολια οπως πιστευες....και ξαφνικα το μπαμμμ...συνειδητοποιεις πως σε προδοσε....και ξαφνικα νιωθεις μονος....και οκ ισως και να τα ξαναβρειτε αλλα οπως κ να χει εχει αλλαξει κατι μεσα σου....για ενα ατομο που για σενα ηταν κατι σαν αδερφη ψηχη.....Τι κανεις τοτε λοιπον? Πως προχωρας μπροστα? Σας εχει συμβει κατι παρομοιο? και αν ναι...πως το αντιμετωπισατε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Θάλεια]

Μου συμβαίνει τώρα. Το κακό είναι ότι είμαι και άτομο που δεν κάνω πολλές παρέες. Για τον χαβαλέ έχω άπειρα άτομα, φίλους 3-4. Έτσι τους τελευταίους μήνες "χάθηκα" με την επί 13 χρόνια "κολλητή" μου. Δεν με πειράζει. Νιώθω ότι κάναμε παρέα από συνήθεια και δεν είχαμε πραγματικά πολλά κοινά στοιχεία. Ποτέ δεν μαλώσαμε αλλά τώρα φτάσαμε σε ένα σημείο να μην μιλάμε για μήνες ολόκληρους. Να περνάνε γενέθλια να στέλνω "Χρόνια πολλά" και να μην παίρνω ούτε ένα ευχαριστώ. Αλλά δεν με πειράζει ξαναλέω. Νιώθω ότι δεν ήταν πραγματική φίλη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Xaroulitaaaaa]

Πφφφ κ εγω το ιδιο...φιλους για παρεα εχω παρα πολλους...αλλα αυτη ηταν η αδερφη ψυχη μου....ειναι απλα οτι την αγαπαω πολυ κ με ποναει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kit-kat]

και γω άπειρες φορές την έχω πατήσει με φιλίες! το μονο που κανεις εφόσων, την πατησεις ειναι να μην εμπιστευεσαι κανένα και ουτε να θεωρεις καποιον δεδομένο, οτι θα ειναι εκεί για πάντα... Αληθινές φιλιες δεν υπάρχουν, ειδικά τη σημερινή εποχη, όλοι κοιτουν το συμφερον τους και πως θα περασουν καλα. οποτε να βασιζεσαι σε σενα και οχι σε άλλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Imadlak]

και γω άπειρες φορές την έχω πατήσει με φιλίες! το μονο που κανεις εφόσων, την πατησεις ειναι να μην εμπιστευεσαι κανένα και ουτε να θεωρεις καποιον δεδομένο, οτι θα ειναι εκεί για πάντα... Αληθινές φιλιες δεν υπάρχουν, ειδικά τη σημερινή εποχη, όλοι κοιτουν το συμφερον τους και πως θα περασουν καλα. οποτε να βασιζεσαι σε σενα και οχι σε άλλους.

Συμφωνώ με ότι κάποιοι που θεωρούσες φίλοι σου μπορεί να σε προδώσουν,αυτό δείχνει τελικά ότι ποτέ δεν ήταν πραγματικοί φίλοι.. Παρόλα αυτά αληθινές φιλίες πιστεύω ότι υπάρχουν,σπάνια αλλά υπάρχουν...ακόμα και σε αυτή την εποχή! δεν γίνεται να βασίζεσαι μόνο στον εαυτό σου,χρειάζεσαι και τους άλλους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 010239]

Μπορεί να σου συμβεί και απο φίλους σου που δεν το περίμενες ποτέ πως θα μπορούσαν να σε παρατήσουν ή να σε προδώσουν.Αν όμως οι ίδιοι δεν είναι σε θέση να καταλάβουν τι πραγματικά σήμαινες εσύ στη ζωή τους τότε δεν αξίζει να ασχοληθείς,απλά προχωράς.Για μένα το να σε παρατήσουν είναι χειρότερο απ'το να σε προδώσουν αν και το 1ο εμπεριέχει εν μέρει το 2ο,φάσεις του τύπου "φάγαμε ήπιαμε άντε γειά τώρα" με αηδιάζουν.Και προφανώς μιλάω για καλούς φίλους,άτομα που τα είχες εσύ πολύ ψηλά οχι για γνωστους και χαβαλέ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iGiannis]

Καλησπέρα, φίλοι...

Θα'θελα να με βοηθήσετε σ'ένα θέμα που μου'χει συμβεί τις τελευταίες μέρες και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Την ιστορία θα την πιάσω λίγο από την αρχή για να καταλάβετε τι γίνεται.

Στην αρχή της σχολής ήμασταν μια παρέα 5 αγοριών και ενός κοριτσιού χωρίς όμως να'μαστε πολύ δεμένοι. Πηγαίναμε όλοι μαζί για καφέ αλλά έως εκεί. Από τα αγόρια, έγινα κολλητός με τον Ανδρέα και όσο περνούσε ο καιρός λέγαμε περισσότερα για εμάς φτάνοντας να γίνουμε αυτοκόλλητοι. Στην αρχή, η κοπέλα της παρέας με γούσταρε, αλλά εγώ δεν την ήθελα χωρίς όμως εκείνη να κάνει κάτι πέρα από το ότι ζάλιζε τον κολλητό μου.
Στις αρχές του χρόνου μου άρεσε μια κοπέλα και της άρεσα κι εγώ, αλλά επειδή άρεσα (?) και στην κολλητή της (προσέξτε, είναι διαφορετική κοπέλα απ'αυτή στην αρχή), η κολλητή της της έβαζε λόγια για μένα. Αφού είδε η κοπέλα ότι αυτά που της έλεγε, δεν έστεκαν και αφού τα φτιάξαμε, η κολλητή της πήγε και έπιασε την πρώτη κοπέλα (της παρέας) και της έλεγε τα ίδια με αποτέλεσμα και οι δυο να μας θάβουν ολημερίς και ολονυχτίς. Κι εδώ καταλογίζω το πρώτο φάουλ στον κολλητό καθώς, ενώ του έλεγε ένα σωρό, μας έβριζε κανονικά - το'χει παραδεχτεί μπροστά μας! - αυτός δεν της είπε κάτι ή δεν ξεκαθάρισε τη θέση του.
Επίσης, κατά καιρούς έδειχνε σημάδια ζήλειας και πριν ακόμα τα φτιάξουμε μου έλεγε ότι αν δεν ήμουνα εγώ στη μέση, θα μπορούσε να'χε παιχτεί κάτι με εκείνον και την κοπέλα που είμαστε τώρα μαζί. Εν συνέχεια, έκανε διάφορα για να μου σπάσει τα νεύρα και να με κάνει να ζηλέψω. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και ήταν η αφορμή για να κόψω μια και καλή ήταν πριν από καιρό που έκοψε κάθε επαφή μαζί μου γιατί έβγαινε με κάτι άλλους φίλους του και με θυμήθηκε μόνο μία φορά και αυτη για να βγούμε έξω και μετά, ενώ εγώ είχα σπαστεί και δεν του έστελνα, καθόταν και έλεγε σε διάφορους ότι εγώ φταίω (πολλοί γύρισαν και μου είπαν γιατί δε του μιλάω) και όταν του έστειλα να δω τι κάνει, πήγε να βγει και από πάνω.
Εν κατακλείδι, στην πορεία ανακαλύψαμε με την κοπέλα μου πως και τα υπολοιπα παιδιά λένε πράγματα για μας κι έτσι έχουμε κόψει με όλους και δεν μας έχουνε ενοχλήσει ούτε εκείνοι.

Πως λέτε να συνεχίσουμε..?? Τις επόμενες ημέρες ένας απ'αυτούς έχει γιορτή και μ'έχει ήδη καλέσει αλλά εγώ δεν του έδωσα μια ξεκάθαρη απάντηση γιατί εκεί θα ναι και όλοι οι νεκροθάφτες... Τι λέτε να κάνω..??

Ευχαριστώ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dias]

... Τι λέτε να κάνω..??

Να πάρεις την κοπέλα σου και να ξεκόψετε από την παρέα. Μόνον έτσι θα σταματήσετε να κατινίζετε και οι άλλοι και εσύ.

​

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[elena]

φίλοι που σε θάβουν δεν είναι φίλοι...

είναι απλά γνωστοί...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iGiannis]

Ως προς τις σχέσεις με αυτούς? Να περιοριστούμε στην καλημέρα και όλα καλά (ούτε αυτό δε λέμε τώρα)??

@elena, ξέρεις τι με ενοχλεί περισσότερο?? Όχι το θάψιμο, αυτό το έχω συνηθίσει γιατί ως γνωστόν "ό,τι δε φτάνεις, το ζηλεύεις". Αυτό που δε μπορώ είναι η ζήλεια, να ξέρω ότι άλλος εύχεται την ώρα και τη στιγμή που θα τον πάρω και θα του πω ότι τα χάλασα με την τάδε και να παραφυλάει στην επόμενη γωνία...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[elena]

εφόσον όπως είπες παραπάνω προσπάθησε ο φίλος σου ''να σου την βγει από πάνω'' όταν πήγες να του μιλήσεις,

(είναι η κλασσική λογική που κάνουμε το άσπρο μαύρο: που προσπαθείς εσύ να βρεις επαφή με τον άλλον να καταλάβεις αν έφταιξες κ του λες: έχεις κάτι μαζί μου; και σου λέει εκείνος: εγώ; μας δουλεύεις ρε ; νόμιζα ότι εσύ είχες αα δεν πας καλάα... και κτλ,κτλ...)

νομίζω είναι καλύτερα να απομακρυνθείς για λίγο καιρό μέχρι να ηρεμίσουν..η ζήλια φέρνει το θάψιμο και το θάψιμο την κακία..ίσως αν πας στη γιορτή να προσπαθήσουν να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalian]

Καλησπέρα, φίλοι...

Θα'θελα να με βοηθήσετε σ'ένα θέμα που μου'χει συμβεί τις τελευταίες μέρες και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Την ιστορία θα την πιάσω λίγο από την αρχή για να καταλάβετε τι γίνεται.

Στην αρχή της σχολής ήμασταν μια παρέα 5 αγοριών και ενός κοριτσιού χωρίς όμως να'μαστε πολύ δεμένοι. Πηγαίναμε όλοι μαζί για καφέ αλλά έως εκεί. Από τα αγόρια, έγινα κολλητός με τον Ανδρέα και όσο περνούσε ο καιρός λέγαμε περισσότερα για εμάς φτάνοντας να γίνουμε αυτοκόλλητοι. Στην αρχή, η κοπέλα της παρέας με γούσταρε, αλλά εγώ δεν την ήθελα χωρίς όμως εκείνη να κάνει κάτι πέρα από το ότι ζάλιζε τον κολλητό μου.
Στις αρχές του χρόνου μου άρεσε μια κοπέλα και της άρεσα κι εγώ, αλλά επειδή άρεσα (?) και στην κολλητή της (προσέξτε, είναι διαφορετική κοπέλα απ'αυτή στην αρχή), η κολλητή της της έβαζε λόγια για μένα. Αφού είδε η κοπέλα ότι αυτά που της έλεγε, δεν έστεκαν και αφού τα φτιάξαμε, η κολλητή της πήγε και έπιασε την πρώτη κοπέλα (της παρέας) και της έλεγε τα ίδια με αποτέλεσμα και οι δυο να μας θάβουν ολημερίς και ολονυχτίς. Κι εδώ καταλογίζω το πρώτο φάουλ στον κολλητό καθώς, ενώ του έλεγε ένα σωρό, μας έβριζε κανονικά - το'χει παραδεχτεί μπροστά μας! - αυτός δεν της είπε κάτι ή δεν ξεκαθάρισε τη θέση του.
Επίσης, κατά καιρούς έδειχνε σημάδια ζήλειας και πριν ακόμα τα φτιάξουμε μου έλεγε ότι αν δεν ήμουνα εγώ στη μέση, θα μπορούσε να'χε παιχτεί κάτι με εκείνον και την κοπέλα που είμαστε τώρα μαζί. Εν συνέχεια, έκανε διάφορα για να μου σπάσει τα νεύρα και να με κάνει να ζηλέψω. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και ήταν η αφορμή για να κόψω μια και καλή ήταν πριν από καιρό που έκοψε κάθε επαφή μαζί μου γιατί έβγαινε με κάτι άλλους φίλους του και με θυμήθηκε μόνο μία φορά και αυτη για να βγούμε έξω και μετά, ενώ εγώ είχα σπαστεί και δεν του έστελνα, καθόταν και έλεγε σε διάφορους ότι εγώ φταίω (πολλοί γύρισαν και μου είπαν γιατί δε του μιλάω) και όταν του έστειλα να δω τι κάνει, πήγε να βγει και από πάνω.
Εν κατακλείδι, στην πορεία ανακαλύψαμε με την κοπέλα μου πως και τα υπολοιπα παιδιά λένε πράγματα για μας κι έτσι έχουμε κόψει με όλους και δεν μας έχουνε ενοχλήσει ούτε εκείνοι.

Πως λέτε να συνεχίσουμε..?? Τις επόμενες ημέρες ένας απ'αυτούς έχει γιορτή και μ'έχει ήδη καλέσει αλλά εγώ δεν του έδωσα μια ξεκάθαρη απάντηση γιατί εκεί θα ναι και όλοι οι νεκροθάφτες... Τι λέτε να κάνω..??

Ευχαριστώ...

Στο δημοτικό πιο ώριμα φέρονται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iGiannis]

εφόσον όπως είπες παραπάνω προσπάθησε ο φίλος σου ''να σου την βγει από πάνω'' όταν πήγες να του μιλήσεις,

(είναι η κλασσική λογική που κάνουμε το άσπρο μαύρο: που προσπαθείς εσύ να βρεις επαφή με τον άλλον να καταλάβεις αν έφταιξες κ του λες: έχεις κάτι μαζί μου; και σου λέει εκείνος: εγώ; μας δουλεύεις ρε ; νόμιζα ότι εσύ είχες αα δεν πας καλάα... και κτλ,κτλ...)

νομίζω είναι καλύτερα να απομακρυνθείς για λίγο καιρό μέχρι να ηρεμίσουν..η ζήλια φέρνει το θάψιμο και το θάψιμο την κακία..ίσως αν πας στη γιορτή να προσπαθήσουν να σε κάνουν να νιώσεις άσχημα...

Δε πρόκειται για κανέναν λόγο να πάω στη γιορτή. Εδώ σκέφτομαι αν θα του πω και χρόνια πολλά, αλλά τέσπα.
Εγώ δεν είμαι από Αθήνα, εδώ θα κάτσω μέχρι τα μέσα Ιούλη και μετά θα πάω σπίτι μου μέχρι να ξεκινήσει η επαναληπτική εξεταστική, οπότε λόγω και του ότι δε θα βρισκόμαστε στη σχολή, είμαι σίγουρος ότι δεν πρόκειται να ξανασυναντηθούμε μέχρι τον Σεπτέμβρη.

Αυτό όμως που μου τη σπάει περισσότερο είναι ότι τις προάλλες με ρωτούσε τι έχει γίνει και τι έχει γίνει λέγοντάς του φυσικά ότι όλα είναι μια χαρά και ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα μαζί του, γιατί αν του έλεγα κάτι άλλο, θα γινόταν της Τζούλιας.

@Dalian, απ'ότι φαίνεται - και χωρίς να θέλω να δείξω κανέναν καλοπροαίρετο - έτσι γίνονται οι φιλίες στην Αθήνα.. Δεν ήξερα απ'αυτά, αλλά τώρα τα μαθαίνω από πρώτο χέρι...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalian]

Γράψ'τους και βρες άλλη παρέα,man. Μακριά από τοξικά υποκείμενα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[El Salazar]

Καλησπέρα, φίλοι...

Θα'θελα να με βοηθήσετε σ'ένα θέμα που μου'χει συμβεί τις τελευταίες μέρες και δεν ξέρω πως να αντιδράσω. Την ιστορία θα την πιάσω λίγο από την αρχή για να καταλάβετε τι γίνεται.

Στην αρχή της σχολής ήμασταν μια παρέα 5 αγοριών και ενός κοριτσιού χωρίς όμως να'μαστε πολύ δεμένοι. Πηγαίναμε όλοι μαζί για καφέ αλλά έως εκεί. Από τα αγόρια, έγινα κολλητός με τον Ανδρέα και όσο περνούσε ο καιρός λέγαμε περισσότερα για εμάς φτάνοντας να γίνουμε αυτοκόλλητοι. Στην αρχή, η κοπέλα της παρέας με γούσταρε, αλλά εγώ δεν την ήθελα χωρίς όμως εκείνη να κάνει κάτι πέρα από το ότι ζάλιζε τον κολλητό μου.
Στις αρχές του χρόνου μου άρεσε μια κοπέλα και της άρεσα κι εγώ, αλλά επειδή άρεσα (?) και στην κολλητή της (προσέξτε, είναι διαφορετική κοπέλα απ'αυτή στην αρχή), η κολλητή της της έβαζε λόγια για μένα. Αφού είδε η κοπέλα ότι αυτά που της έλεγε, δεν έστεκαν και αφού τα φτιάξαμε, η κολλητή της πήγε και έπιασε την πρώτη κοπέλα (της παρέας) και της έλεγε τα ίδια με αποτέλεσμα και οι δυο να μας θάβουν ολημερίς και ολονυχτίς. Κι εδώ καταλογίζω το πρώτο φάουλ στον κολλητό καθώς, ενώ του έλεγε ένα σωρό, μας έβριζε κανονικά - το'χει παραδεχτεί μπροστά μας! - αυτός δεν της είπε κάτι ή δεν ξεκαθάρισε τη θέση του.
Επίσης, κατά καιρούς έδειχνε σημάδια ζήλειας και πριν ακόμα τα φτιάξουμε μου έλεγε ότι αν δεν ήμουνα εγώ στη μέση, θα μπορούσε να'χε παιχτεί κάτι με εκείνον και την κοπέλα που είμαστε τώρα μαζί. Εν συνέχεια, έκανε διάφορα για να μου σπάσει τα νεύρα και να με κάνει να ζηλέψω. Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και ήταν η αφορμή για να κόψω μια και καλή ήταν πριν από καιρό που έκοψε κάθε επαφή μαζί μου γιατί έβγαινε με κάτι άλλους φίλους του και με θυμήθηκε μόνο μία φορά και αυτη για να βγούμε έξω και μετά, ενώ εγώ είχα σπαστεί και δεν του έστελνα, καθόταν και έλεγε σε διάφορους ότι εγώ φταίω (πολλοί γύρισαν και μου είπαν γιατί δε του μιλάω) και όταν του έστειλα να δω τι κάνει, πήγε να βγει και από πάνω.
Εν κατακλείδι, στην πορεία ανακαλύψαμε με την κοπέλα μου πως και τα υπολοιπα παιδιά λένε πράγματα για μας κι έτσι έχουμε κόψει με όλους και δεν μας έχουνε ενοχλήσει ούτε εκείνοι.

Πως λέτε να συνεχίσουμε..?? Τις επόμενες ημέρες ένας απ'αυτούς έχει γιορτή και μ'έχει ήδη καλέσει αλλά εγώ δεν του έδωσα μια ξεκάθαρη απάντηση γιατί εκεί θα ναι και όλοι οι νεκροθάφτες... Τι λέτε να κάνω..??

Ευχαριστώ...

Να τους γράψεις όλους εκεί που ξέρεις και να κάνεις παρέα με άτομα,είτε άνδρες είτε γυναίκες,που ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ γουστάρεις.Διάβασα μόνο τις 5 πρώτες σειρές από το post σου,μετά με κούρασε και πιστεύω ότι και οι υπόλοιποι που σου απάντησαν το ίδιο έκαναν.
Καλή συνέχεια,φίλε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Αναρωτιόμουν λοιπόν, τί περιμένει κάποιος από μια φιλία; Νομίζω οτι αυτό το ερώτημα δεν είναι τόσο αυτονόητο και αυταπόδεικτο. Ας πούμε από μια σχέση τα πράγματα που περιμένει κάποιος είναι λίγο πολύ αναμενόμενα: συντροφικότητα, σεξ, φιλία, εμπιστοσύνη κλπ. Εσείς όταν κάνετε κάποιον φίλο ή προσφέρεστε να γίνετε φίλος κάποιου τί ψάχνετε και τί προσφέρετε αντίστοιχα; Όταν είστε φίλος με κάποιον θεωρείτε οτι πρέπει να παίρνετε ακριβώς όσα δίνετε; Τί συνιστά προδοσία ενός φίλου;

 

[Guest 896561]

Αναρωτιόμουν λοιπόν, τί περιμένει κάποιος από μια φιλία; Νομίζω οτι αυτό το ερώτημα δεν είναι τόσο αυτονόητο και αυταπόδεικτο. Ας πούμε από μια σχέση τα πράγματα που περιμένει κάποιος είναι λίγο πολύ αναμενόμενα: συντροφικότητα, σεξ, φιλία, εμπιστοσύνη κλπ. Εσείς όταν κάνετε κάποιον φίλο ή προσφέρεστε να γίνετε φίλος κάποιου τί ψάχνετε και τί προσφέρετε αντίστοιχα; Όταν είστε φίλος με κάποιον θεωρείτε οτι πρέπει να παίρνετε ακριβώς όσα δίνετε; Τί συνιστά προδοσία ενός φίλου;

Η φιλία είναι (ή, θα έπρεπε να είναι) η πιο αγνή μορφή σχέσης. Στην οικογένεια δεν κάνεις επιλογές (είναι αυτή που είναι) και στις ερωτικές σχέσεις υπεισέρχεται πολλές φορές ο εγωισμός. Ενώ, από την άλλη μεριά, ο φίλος είναι πάντα εκεί, δεν ζητάς ή δεν ζητάει κάτι ο ένας από τον άλλον, εκτός από συντροφικότητα και αλληλοϋποστήριξη. Αν είσαι τυχερός δε και κάνεις πραγματικές φιλίες ζωής, έχεις συντρόφους με τους οποίους μπορείς να μοιραστείς τις ανησυχίες σου, τα βαθύτερα πιστεύω σου, τον αληθινό εαυτό σου χωρίς να ντρέπεσαι, χωρίς να ανησυχείς αν θα σε επικρίνουν. Και αυτό το τελευταίο είναι ευλογία.

 

[dum dum boy]

φιλία ε; κάποτε πίστευα στην φιλία. ώσπου έκανα λάθη, κάνανε λάθη και κάπου χάθηκε αυτή η πίστη. αλλά νομίζω και ελπίζω ότι χτίζεται από την αρχή, ενδεχομένως κάπου αλλού, αλλά πιο δύσκολα. πρέπει να είσαι σωστός, θέλει τύχη, δεν θέλει προσπάθεια. αν είναι να προσπαθείς πολύ, δεν πρόκειται περί φιλίας, αλλά συνδιαλλαγής.

 

[Himela]

ο φίλος είναι πάντα εκεί, δεν ζητάς ή δεν ζητάει κάτι ο ένας από τον άλλον, εκτός από συντροφικότητα και αλληλοϋποστήριξη.

Αυτό μού φαίνεται όμως οτι είναι λίγο θεωρητικούρα που τελικά δε συμβαίνει... Πόσες φορές βλέπουμε ανθρώπους να παραπονιούνται οτι εκείνοι βοήθησαν ή υποστήριξαν έναν φίλο κι εκείνος δεν έδωσε το ίδιο σε αντίστοιχη περίπτωση; Θέλω να πω, είναι θεμιτό να καθόμαστε να μετράμε τί δώσαμε και να περιμένουμε τα ίδια; Και μετά να απογοητευόμαστε ή να θυμώνουμε όταν αυτό δε συμβεί;

 

[Guest 896561]

Αυτό μού φαίνεται όμως οτι είναι λίγο θεωρητικούρα που τελικά δε συμβαίνει... Πόσες φορές βλέπουμε ανθρώπους να παραπονιούνται οτι εκείνοι βοήθησαν ή υποστήριξαν έναν φίλο κι εκείνος δεν έδωσε το ίδιο σε αντίστοιχη περίπτωση; Θέλω να πω, είναι θεμιτό να καθόμαστε να μετράμε τί δώσαμε και να περιμένουμε τα ίδια; Και μετά να απογοητευόμαστε ή να θυμώνουμε όταν αυτό δε συμβεί;

Εμ, ρε Χιμέλα, αν βρίσκεσαι σε τέτοιες καταστάσεις με "φίλους" συχνά, τότε δεν είναι φιλία όλο αυτό. Προσωπικά δεν βάζω στο ζύγι τι δίνω και τι παίρνω, αλλά όσο μεγαλώνω, τόσο πιο επιλεκτικός γίνομαι, άρα και πιο δύσκολο να έχω φίλους που θα με απογοητεύσουν ή θα τους απογοητεύσω.