Φοβάμαι τις κακές ειδήσεις…

roumana · 29-04-07

Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους…εγώ δεν ανοίγω την τηλεόραση ποτέ. Δεν θέλω να ακούω άλλο αρνητικά. Φοβάμαι να δω ανθρώπινο πόνο. Έχω δημιουργήσει μια ασπίδα(με πολλές τρύπες η αλήθεια) και προσπαθώ να μην μαθαίνω τα κακά νέα.

Πριν λίγες ήμερες ηθελα να συμπαραστέκομαι σε μια κοπέλα με ένα πρόβλημα υγείας και δεν είχα δύναμη και κουράγιο να την ρωτήσω τι έχει.
Το καινούριο θέμα για το γιατρικό λάθος…με το που διάβασα τα σχόλια των μελών μας δεν πήγα να το διαβάσω…
Τι μου συμβαίνει?

faithplus1 · 29-04-07

Roumena δεν είναι τόσο περίεργο αυτό που λες. Ειδικά για την τηλεόραση, που όχι απλά προβάλει τον ανθρώπινο πόνο, αλλά προσπαθεί να ξεσκίσει όποιον πονάει.
Tο θέμα όμως είναι ότι ο κόσμος δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Το αντίθετο ίσως. Το να μη μαθαίνεις κακές ειδήσεις δε σημαίνει ότι δε συμβαίνουν κιόλας. Στουθοκαμηλισμός λέγεται αυτό.
Νομίζω ότι ο τρόπος να ξεπεράσεις αυτόν το φόβο, είναι να τον αντιμετωπίσεις. Σιγά σιγά πιστεύω θα αποκτήσεις τη δύναμη να αντιμετωπίζεις τις καταστάσεις για τις οποίες πριν δεν ήθελες να ακους.

Isiliel · 29-04-07

Aπό την ώρα που ανοίγουμε τα μάτια μας μέχρι το βράδυ που πάμε για ύπνο, μας βομβαρδίζουν εμπειρίες και ακούσματα που προκαλούν ΦΟΒΟ... Σκεφτόμαστε συνέχεια το φόβο:

"Φοβάμαι μην αρρωστήσω, μη πάθει κάτι το παιδί μου, μη χάσω τη δουλειά μου", κτλ...

Τα τελευταία χρόνια είναι πολύ πιο έντονο όλο αυτό...Και μας επιρρεάζει πολύ αρνητικά, δημιουργώντας φοβίες και νευρώσεις που σιγά-σιγά μας κυριεύουν και μας καθηλώνουν.

Η μόνη λύση είναι η θετική σκέψη. Εγώ εκεί καταλήγω. Και μακρυά από την TV. Αν πρέπει να ενημερωθούμε, καλύτερα από εφημερίδες και ιντερνετ.

roumana · 29-04-07

Μα νιώθω τόσο αβοήθητη…δεν μπορώ να κάνω τίποτα για να βοηθήσω έτσι δεν είναι? Τότε γιατί να έχω μια πληροφορία στον εγκέφαλο μου και να με βαραινει?

Κάπως έτσι συσκέφτομαι γμτ και πολύ φοβάμαι ότι έχω πάθει κατάθλιψη…

//ισιλ..ναι εχεις δικαιο...θετηκη σκεψη...

αν σε αφηνουν...

Oralee · 29-04-07

Συμφωνώ με Isi. Η θετική σκέψη κάνει θαύματα και να το πιστέψεις! Όλα μες στο μυαλό μας είναι!

(γι' αυτό έχω βάλει κι αυτή την φράση του Βούδα στην υπογραφή μου άλλωστε.. δεν είμαι Βουδίστρια, δεν έχω καν ιδέα τι πρεσβεύει ο βουδισμός!)

Isiliel · 29-04-07

Μια Παροιμία που διάβασα πρόσφατα:

“Fear less, Ηope more; Eat less, chew more; Whine less, breathe more; Talk less, say more; Love more, and all good things will be yours”

Swedish Proverb

Μην δίνεις σε κάποιους τη δύναμη να σε αφήσουν ή όχι. Πάρε την κατάσταση στα χέρια σου και επέτρεψε εσύ στον εαυτό σου να δει τη ζωή θετικά!

roumana · 29-04-07

Ναι. Σωστά και αυτό που λες ισιλ. Δηλαδή εγώ κάνω θετικές σκέψεις, προσπαθώ να δω μόνο τα καλά και τα θετικά γύρο μου…με το αποτέλεσμα να ξυπνώ πάντα από το όνειρο μου…γιατί περί όνειρο απατηλό πρόκειται…

Και συνέχεια κάποια γεγονότα που μαθαίνω, γιατί βομβαρδίζομαι από κακές πληροφορίες, με πετανε έξω από τον αγγελικά πλασμένο κόσμο που δημιουργώ στο μυαλό μου.

Όσο το σκεφτομαι, είναι ίσως η δυσκολία μου να δέχομαι ότι έτσι είναι τα πράγματα…αυτός είναι ο κόσμος που ζω…

Subject to change · 29-04-07

Μήπως θα έπρεπε να αρχίσεις να δίνεις σημασία και στις θετικές ειδήσεις και να μην προσέχεις μόνο τις κακές; Δεν υπάρχουν μόνο κακές ειδήσεις, απλά οι κακές πουλάνε περισσότερο και μας μένουν περισσότερο, με αποτέλεσμα να νομίζουμε στο τέλος οτι υπάρχουν μόνο αυτές.

Bill · 29-04-07

Αρχική Δημοσίευση από Michelle:
Μήπως θα έπρεπε να αρχίσεις να δίνεις σημασία και στις θετικές ειδήσεις και να μην προσέχεις μόνο τις κακές; Δεν υπάρχουν μόνο κακές ειδήσεις, απλά οι κακές πουλάνε περισσότερο και μας μένουν περισσότερο, με αποτέλεσμα να νομίζουμε στο τέλος οτι υπάρχουν μόνο αυτές.

Ακριβως.
Και θετικη σκεψη οπως προαναφερθηκε.

Κακή Επιρροή · 29 Απριλίου 2007

Ρουμάνα μου πέρα απ το γεγονός ότι πάρα πολύς κόσμος είναι σαν εσένα... εγώ πιστεύω ότι παίζει ένας ακόμα παράγοντας σημαντικό ρόλο για το πως αισθάνεσαι....

Εσύ είσαι αλλοδαπή χωρίς πολύ δικούς σου ανθρώπους εδώ...
Ναι μεν έχεις τον άντρα σου και τα παιδιά σου αλλά δεν έχεις την στενή σου οικογένεια...
Τι σημαίνει τώρα αυτό....
ότι στα δύσκολα... είσαι ουσιαστικά μόνη σου χωρίς την μαμά σου και τον μπαμπά σου για παράδειγμα.. χωρίς τα αδέρφια σου...
Αν κάτι πάει στραβά στη ζωή σου, αν συμβεί κάτι άσχημο θα πρέπει να αντεπεξέλθεις ως επί το πλείστον μόνη σου.
Αυτό είναι ένα επιπλέον φορτίο στην ψυχολογία σου....
Είναι αλλιώς να έχεις το "μαξιλαράκι" της στενής σου οικογένειας κι αλλιώς να νιώθεις μόνη..
Είναι αλλιώς να "ανησυχείς και να φοβάσαι στον τόπο σου για τα εγκλήματα" κι αλλιώς να ανησυχείς και να φοβάσαι σε μια ξένη χώρα... κι ας μην είναι τόσο ξένη τελικά αυτή η χώρα....
Για τα βιώματα σου, για την κουλτούρα σου, για την ψυχή σου.. είναι λίγο ξένη...
Ε και με όλα αυτά τα ακούσματα.... που τα media φροντίζουν να τονίζουν περισσότερο γιατί "πουλάνε περισσότερο", είναι αρκετά λογικό νομίζω να σε πιάνει "πανικός"

Νομίζω ότι η λύση είναι η ψυχραιμία....
Να σκέφτεσαι ότι δεν συμβαίνουν μόνο κακά στον κόσμο αλλά και καλά μόνο που δεν τα μαθαίνουμε
Τα κακά νέα ταξιδεύουν πάντα πιο γρήγορα και πουλάνε και περισσότερο :/:

edit
επίσης να έχεις κατά νου ότι οι δικοί σου άνθρωποι θα έρθουν αμέσως να σε βρουν όσο μακρυά κι αν είναι αν συμβεί κάτι άσχημο

Γιώργος · 29-04-07

Όπως είπαν και τα παιδιά πιο πάνω...

Οι "κακές" ειδήσεις πουλάνε. Αυτό είναι όλο το σκηνικό.
Πόσες "καλές" ειδήσεις συμβαίνουν καθημερινά; Υπάρχουν κι αυτά στον κόσμο. Αλλά είτε δεν προβάλλονται στο τέλος είτε προβάλλονται στα τελευταία θέματα γρήγορα-γρήγορα.

Κι αυτό γιατί οι "κακές" ειδήσεις πουλάνε και συνήθως μονοπολούνε.

Κι είναι και η φύση της τηλεόρασης που εμπορευματοποιεί (συνήθως, όχι πάντα) τον ανθρώπινο πόνο. Γι' αυτό εφημερίδες ή internet για την ενημέρωσή μας.

prime · 03-12-07

Αρχική Δημοσίευση από roumana:
Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους…εγώ δεν ανοίγω την τηλεόραση ποτέ. Δεν θέλω να ακούω άλλο αρνητικά. Φοβάμαι να δω ανθρώπινο πόνο. Έχω δημιουργήσει μια ασπίδα(με πολλές τρύπες η αλήθεια) και προσπαθώ να μην μαθαίνω τα κακά νέα.

Άργησα πολύ να το δω αυτό το θέμα.
Το ίδιο ακριβώς παθαίνω και εγώ.Πάντα μα πάντα φρόντιζα να βλέπω ειδήσεις αλλά πλέον πιάνω τον εαυτό μου να προτιμώ να βάζω τις ειδήσεις του σταρ (ναι, μεγάλη κατάντια.)
Προτιμώ δλδ να κλείνω τα μάτια αλλά έτσι νιώθω ότι στρουθοκαμηλίζω, κάτι που δεν μου ταιριάζει καθόλου.

Είναι ένα μέσο άμυνας και αυτοπροστασίας να κάνεις ότι δε βλέπεις και συμβαίνει κυρίως σε ανθρώπους με κοινωνική και προσωπική ευαισθησία.

Δε συμφωνώ ότι οι κακές ειδήσεις προβάλλονται επειδή πουλάνε ή ίσως δεν προβάλλονται μόνο γι' αυτό.
Ο κόσμος δεν είναι και δεν πάει καλά. Από όπου και αν το πιάσεις και όπως και αν το δεις.
Δε μιλάω για τις ιστορίες ανθρώπων που είναι άρρωστοι.
Εμένα με ενοχλεί περισσότερο η κοινωνική και πολιτική σαπίλα που υπάρχει και έχει στις ρίζες της στην αποσύνθεση της ανθρώπινης ψυχής, μυαλού και πνεύματος.
Σιχάθηκα τους ανθρώπους και έχω χάσει πάσα πίστη στην ανθρώπινη φύση.
Τεσπα να μην μακρυγορώ. Θεωρώ καλύτερο να εστιάζει κανείς στα θετικά και να αντιδράει στα άσχημα αλλά πάλι με θετικό τρόπο.

Προσωπικά κάνω μια προσπάθεια και θα λάβω μέρος τις επόμενες μέρες σε ένα εθελοντικό πρόγραμμα παροχής κοινωνικών υπηρεσιών, έτσι απλά για να μπορώ να είμαι καλά με τον εαυτό μου.

Palladin · 03-12-07

Αρχική Δημοσίευση από prime:
Πάντα μα πάντα φρόντιζα να βλέπω ειδήσεις αλλά πλέον πιάνω τον εαυτό μου να προτιμώ να βάζω τις ειδήσεις του σταρ (ναι, μεγάλη κατάντια.)
Προτιμώ δλδ να κλείνω τα μάτια αλλά έτσι νιώθω ότι στρουθοκαμηλίζω, κάτι που δεν μου ταιριάζει καθόλου.

Είναι ένα μέσο άμυνας και αυτοπροστασίας να κάνεις ότι δε βλέπεις και συμβαίνει κυρίως σε ανθρώπους με κοινωνική και προσωπική ευαισθησία.

Εμένα με ενοχλεί περισσότερο η κοινωνική και πολιτική σαπίλα που υπάρχει και έχει στις ρίζες της στην αποσύνθεση της ανθρώπινης ψυχής, μυαλού και πνεύματος.
Σιχάθηκα τους ανθρώπους και έχω χάσει πάσα πίστη στην ανθρώπινη φύση.

Συμφωνώ απόλυτα, δεν θα μπορούσα να το πω καλύτερα :/:

Idril · 03-12-07

Δε νομίζω ότι είναι μέσα άμυνας και αυτοπροστασίας. Είναι απλά η εύκολη λύση. :worry:

Είναι γεγονός ότι τα ΜΜΕ υπέρπροβάλλουν τα δυσάρεστα νέα ώστε να καθηλώνουν τον κόσμο. Οι ειδήσεις του Star όμως κατά τη γνώμη μου είναι χειρότερες κι από την πιο κραυγαλέα κινδυνολογία γιατί πάνε να μας κάνουν αναίσθητους.

Αυτό που με τρομάζει πιο πολύ είναι το ότι καμια φορα βλέπω τον ανθρώπινο πόνο και σκέφτομαι "e, για την τηλεθέαση τα δείχνουν τώρα αυτά!", τηλεθέαση, ξετηλεθεαση, για να τα δείχνουν κάπου γίνονται, και άσχετα από τους σκοπούς που έχουν αυτοί που τα προβάλλουν, νομίζω ότι πιο πολύ θα έπρεπε να σκεφτόμαστε "εγώ τι κάνω για όλα αυτά?"

Αν οι κακές ειδήσεις σε ρίχνουν, βρες καλές ειδήσεις για να σε ανεβάσουν. Κι αν δε μπορείς να βρείς κάποιο καλο γεγονός στην TV, το inetrnet η τις εφημερίδες (γατί πάντα θα υπάρχουν τα συμφεροντα που θα θάβουν κάθε καλο), φτιάξε εσύ ένα!

παράδειγμα η prime που της αξίζουν συγχαρητήρια για την προσπάθεια κοινωνικής προσφοράς.

T_Chameleon · 25-05-08

Ε καλά αν παρακολουθήσω ειδήσεις για ένα είμαι σίγουρος πως θα προβληθούν πολλά αρνητικά συμβάντα γιατί πουλάνε ανεβάζοντας τον δείκτη τηλεθέασης και κατʼπεκταση τα χρήματα στον επιχειρηματία τις ΤV…Οι καλές ειδήσεις στην τηλεόραση είναι λίγες και διαρκούν λίγο σε σχέση με τις κακές…Εχω δει τόσα πράγματα που έχω αποκτήσει ανόσια. Αποφεύγω σαν τον διάολο να μαθαίνω δυσάρεστα πράγματα σε σχέση με τους πολίτες στην ρόδο όσο νάνε η αρνητική ενέργεια είναι πιο βαριά ιδικά εάν ξέρεις τον άλλων προσωπικά…

Γίδι · 26-12-08

Τελευταία πιάνω τον εαυτό μου να παθαίνω ακριβώς το ίδιο...
Λίγο το ότι είμαι καιρόοο τώρα σε μία μετέωρη κατάσταση, λίγο το ότι έτυχαν όντως κάποιες αναποδιές και μία πανελλαδική και παγκόσμια κρίση, έχω αποκτήσει μία φοβία με οποιοδήποτε μη-θετικό νέο και οποιαδήποτε ανησυχητική πληροφορία...

Το ποστ της Κακής Επιρροής κάλυψε μέρος της αγωνίας μου, γιατί όντως το να είσαι μακριά μεγενθύνει πολλά προβλήματα... αλλά παρ' όλα αυτά δεν μπορώ να καταπολεμήσω τον μικρό πανικό που με πιάνει κατά τ' άλλα. Και να σκεφτείτε ότι ειδικά στα ξένα βλέπω ελάχιστες ειδήσεις...

kalypso · 22-02-09

Αρχική Δημοσίευση από roumana:
Δεν ξέρω αν συμβαίνει και σε άλλους…εγώ δεν ανοίγω την τηλεόραση ποτέ. Δεν θέλω να ακούω άλλο αρνητικά. Φοβάμαι να δω ανθρώπινο πόνο. Έχω δημιουργήσει μια ασπίδα(με πολλές τρύπες η αλήθεια) και προσπαθώ να μην μαθαίνω τα κακά νέα.

Πριν λίγες ήμερες ηθελα να συμπαραστέκομαι σε μια κοπέλα με ένα πρόβλημα υγείας και δεν είχα δύναμη και κουράγιο να την ρωτήσω τι έχει.
Το καινούριο θέμα για το γιατρικό λάθος…με το που διάβασα τα σχόλια των μελών μας δεν πήγα να το διαβάσω…
Τι μου συμβαίνει?

Έμμα μου δεν ξέρω αν συμβαίνει ακόμα αυτό που περιγράφεις, αλλά ήθελα απλά να σου πω πως ...δε σου συμβαίνει απολύτως τίποτα.

Είμαι κι εγώ κάπως σαν εσένα- τα βλέπω όλα θετικά, ψάχνω να βρω κάτι όμορφο ακόμα και στην πιο άσχημη κατάσταση γιατί από εκεί θα κρατηθώ για να μην το χάσω τελείως και βουλιάξω στην απελπισία με όλα τα άσχημα που βλέπω γύρω μου να συμβαίνουν- και που, δυστυχώς, στο ελάχιστο προσεγγίζουν αυτά που είναι πραγματικά άσχημα. Είναι τόσο ανακουφιστικό να ξέρεις πως μπορείς να βρεις τη χαρά στα μικρά πράγματα...

Χθές λοιπόν άνοιξα να διαβάσω ένα θέμα στο στέκι- εκείνο με τις φωτογραφίες και τις ιστορίες πίσω από αυτές.

Το άνοιξα στη δεύτερη σελίδα πρώτα, και είδα μία φωτογραφία που είχε βάλει ο Δεσμώτης με την εικόνα ενός διαμερίσματος πριν και μετά 50 χρόνια. Χαμογέλασα. Μετά πήγα στην πίσω σελίδα να δω από την αρχή το θέμα και έπεσα πάνω σε φωτογραφίες της Ισίλιελ νομίζω, και του Ρεμπεσκέ- φωτογραφίες που έδειχναν την πραγματικότητα ωμή, ακριβώς όπως είναι, χωρίς περιττούς εξωραϊσμούς και "φλυαρίες". Έδειχναν την αλήθεια.
Τις κοίταξα προσεκτικά για αρκετή ώρα- και μετά, δεν ξέρω γιατί, άνοιξα το Google και βρήκα κι άλλες, κι άλλες. Φωτογραφίες από πολέμους, νεκρούς ακρωτηριασμένους, παιδάκια χωρίς τους γονείς τους, παιδάκια χαρούμενα να παίζουν, την πτώση του τείχους του Βερολίνου, τον Τσε, τον Χίτλερ- φωτογραφίες από γεγονότα που συνέβησαν και οι αναμνήσεις καλές ή άσχημες, είναι ακόμα νωπές και τα χρώματά τους δεν έχουν ξεθωριάσει και που όσο τα θυμόμαστε δεν θα ξεθωριάσουν ποτέ...
Όταν τελικώς το έκλεισα, μετά από ώρα- ένιωθα λες και μου είχαν δώσει γροθιά στο στομάχι. Σαν να μου είχε δείξει κάποιος ότι όλα αυτά υπάρχουν και είναι εκεί έξω όντως- το παιδί που περπατάει ανάμεσα σε κάλυκες από όπλα, παιδιά νεκρά, άνθρωποι ακρωτηριασμένοι, χτυπημένοι από την πείνα, τον πόλεμο, εξαθλιωμένοι...
Ένιωθα λίγο έκπληκτη, λίγο χαμένη, λίγο ζαλισμένη. Και πολύ στενοχωρημένη.
Είναι διαφορετικό να γνωρίζεις γι αυτά, να ακούς, και άλλο, τελείως διαφορετικό να τα ψάχνεις και τελικά να τα βλέπεις μπροστά σου. Ακόμα και μέσα από φωτογραφίες- οι οποίες πάνω μου ασκούν πάντα πολύ μεγάλη επιρροή. Πάντα ενημερωνόμουν από την τηλεόραση ή το Ίντερνετ για αυτά που συμβαίνουν- τις περισσότερες φορές κοίταζα, λίγες έβλεπα... Δεν είχα αναζητήσει ποτέ φωτογραφίες που να συνθέτουν το παζλ, να δείνχουν το πριν, το μετά, στιγμιότυπα από το ενδιάμεσο και να εκτυλίσσουν έτσι ολόκληρη την ιστορία μπρος στα μάτια σου.

Η τελευταία είδηση που θυμάμαι ότι με ταρακούνησε παρα πολύ, σε σημείο να φτάσω σε κατάσταση απίστευτου θυμού και απόγνωσης που δεν είχα ξανανιώσει, ήταν το περιστατικό που συνέβη το Δεκέμβρη, με το παιδί. Εξοργίστηκα σε απίστευτο βαθμό, το πήρα τόσο προσωπικά σαν να είχε συμβεί σε εμένα. Και εκεί κατάλαβα... ότι συνέβαινε σε εμένα. Και στη μητέρα μου και στην αδελφή μου και στον απέναντι και σε όλους.
Και όσο κι αν πίστευα πάντα ότι τέτοιες ειδήσεις δεν τις άντεχα, έπιασα τον εαυτό μου να ψάχνει, να διαβάζει, να προσπαθεί να μάθει κάθε λεπτομέρεια για το συμβάν. Να κομματιάσει την κακή είδηση, και να βγάλει από μέσα της την αλήθεια, και τα συμπεράσματά μου... Και εκεί κατάλαβα, πως δεν είμαι αδύναμη, όχι όσο νόμιζα- πάντα έχουμε αποθέματα δύναμης μέσα μας, να αντέξουμε τις "κακές ειδήσεις". Γιατί γι αυτές πρέπει να είμαστε δυνατοί.
Δεν χρειάζεσαι τη φούσκα Έμμα μου, ούτε προστασία, ούτε να κλείνεις τα μάτια. Έχουμε ζήσει άσχημα πράγματα, και είναι αυτά που μας κάνουν να θέλουμε να ακούμε μόνο καλά πλέον! :worry:

Αλλά αυτό δε σημαίνει πως δεν μπορούμε να αντέξουμε τα κακά. Και μπορούμε και πρέπει. Για εμάς και για τους γύρω μας, γιατί μόνο έτσι θα είμαστε σε θέση να τους βοηθήσουμε αν κάτι συμβεί...

Ο τρόπος να το ξεπεράσεις είναι απλά ...να το αντιμετωπίσεις.

Και μετά, αν περνάει από το χέρι σου, να κάνεις κάτι γι αυτό. Και θα νιώσεις τόσο καλύτερα- ακόμα και κάτι μικρό να προσφέρεις, θα έχεις κάνει κάτι.
Δε χρειάζεται να ακούς για όλα τα ατυχήματα που συμβαίνουν στο δρόμο, αλλά μπορείς εσύ να οδηγείς με ασφάλεια και να προσπαθείς και οι άνθρωποι που γνωρίζεις να κάνουν το ίδιο. Μπορεί να μην μπορείς να αποτρέψεις τον καρκίνο και το AIDS, αλλά μπορείς να βοηθήσεις στο να ενημερωθεί ο κόσμος, αρχίζοντας από τους κοντινούς σου ανθρώπους- την οικογένεια και τα παιδιά σου. Άσχημα πάντα συμβαίνουν, αλλά έτσι γίνεται στη ζωή. Και θα δεις ότι τελικά, το να τα γνωρίζεις όλα αυτά, σε κάνει πιο δυνατή και πιο σίγουρη... Και πιο αισιόδοξη, γιατί θα ξέρεις πώς να τα αντιμετωπίσεις, και αυτό είναι καλύτερο από το να τα προσπερνάς και να τα παραβλέπεις. Δεν είσαι αδύναμη Έμμα μου, μην το πιστεύεις αυτό! Είσαι απλά ευαίσθητη. Και αυτό είναι το πιο όμορφο πράγμα που θα μπορούσες να είσαι, trust me

...

Rempeskes · 22-02-09

Φοβάμαι τις κακές ειδήσεις…

Κ' εγώ. Πολύ. Με πιάνει σοκ, θλίψη, απελπισία, οίκτος, πάγωμα, θυμός, μίσος.
Γι' αυτό και προφυλάσσομαι με το μόνο τρόπο που μπορώ: Στις καλές ειδήσεις βλέπω μόνο τους οιωνούς ενός επερχόμενου κακού.

Μελιώ · 23-02-09

Η αλήθεια είναι πως το κακό μας έλκει σαν είδηση , σαν εικόνα , είναι αυτό το παράξενο συναίσθημα που είχαμε σαν παιδιά όπου φοβόμασταν μεν να μπούμε στο σκοτεινό δωμάτιο , αλλά από την άλλη νιώθαμε μια παράξενη έλξη προς αυτό . Τον ίδιο μαγνητισμό νιώθουμε πιστεύω βλέποντας ένα θρίλερ , δεν θέλουμε αλλά από την άλλη δεν πατάμε το κουμπί να αλλάξουμε εικόνα .

Όλοι μας λίγο - πολύ έχουμε περάσει τέτοιες φάσεις ( προσθέστε κι εμένα στο κλαμπ ) , περιόδους στη ζωή μας που είτε λόγω προσωπικών καταστάσεων , είτε κοινωνικών συμβάντων σαν αυτά που ανέφερε η Καλυψώ μπαίνουμε στο τρενάκι του τρόμου και αδυνατούμε να κατέβουμε.

Στον αντίποδα πιστεύω πως βρίσκεται η ακριβώς αντίθετη πλευρά , η άκρατη γελοιοποίηση και ισοπέδωση του καθετί . Αν το δείτε δηλαδή σαν εικόνα είναι σαν από τη μια να βλέπεις ειδήσεις σε ένα οποιοδήποτε κανάλι :devil:

που μονίμως κινδυνολογούν για το επερχόμενο τέλος :'(

και από την άλλη τις ειδήσεις του Σταρ , όπου μοιάζει σαν το μόνο που απασχολεί τον κόσμο , να είναι πόσα κιλά σιλικόνη τοποθέτησε η κάθε σταρλετίτσα στο γοητευτικό της μπούστο ή πόσες « φέτες » κοιλιακών έχει ο τάδε τραγουδιστής – μοντέλο - παρουσιαστής .

Οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος . Και οι δυο ακραίες .

Να σας πω την αμαρτία μου , η δεύτερη όψη όταν μου έρχεται κατακούτελα η πρώτη , είναι η προσωρινή λύση για να ισορροπήσω κάπως τα πράγματα κοινώς πάω κόντρα στην απελπισία , βουτώντας στην αφασία . Για να το θέσω με όρους τηλεόρασης εκεί που βλέπω σε ένα κανάλι το ότι όλοι πρέπει να μένουμε κλεισμένοι στα σπίτια μας γιατί έξω καραδοκεί η φρίκη , πατάω το κουμπί και πάω σταρ για να ισιώσω ( ενίοτε και για να … τελειώσω εμπρός στο δρόμο που χάραξε η Πετρούλα . ) …( αυτό το έγραψα για το Ρεμπεσκέ τόσες μέρες έχει να με σχολιάσει , σνιφ, σνιφ, ….

)
Εκεί κάπου παίρνει μπρος ο μηχανισμός του χιούμορ που έρχεται να βάλει τα πράγματα στη θέση τους . Και κει βρίσκω τη λύση , νομίζω πως αν σαρκάσουμε , και αυτοσαρκαστούμε θα μπορέσουμε να βρούμε την ισορροπία σε κάτι τέτοιες καταστάσεις , πριν αυτές προλάβουν και παγιωθούν μέσα μας .

Παν μέτρον άριστον . Φυσικά , καταλαβαίνω πως δεν γίνεται να βάλεις φραγή εισερχομένων συναισθημάτων , αλλά έστω να προσπαθήσεις να διαλέξεις , από ποιον αποστολέα θα τα λαμβάνεις.

WhiteDrum · 26-02-09

Αυτές τις μέρες με στοιχειώνουν άσχημα νέα για συγκενικά πρόσωπα φίλων. Δεν μπορώ να κοιμηθώ το βράδυ γιατί σκέφτομαι όλες τις πιθανές εκβάσεις άσχημων ασθενειών, σκέφτομαι την γυναίκα που εκτιμώ και σέβομαι που αυτή τη στιγμή βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση στην εντατική και μου φαίνονται όλα πολύ εύθραυστα. Φοβάμαι τις κακές ειδήσεις/νέα που σχετίχονται με την υγεία. Κάνω περίεργες αναγωγές στον εαυτό μου και σε δικά μου συγγενικά πρόσωπα. Μπορεί να είναι υποσυνείδητη προσπάθια να συναισθανθώ τη φίλη μου, απ την άλλη όμως πάντα απογοητεύομαι και επηρεάζομαι σε μεγάλο βαθμό όταν ακούω δυσάρεσατα νέα.
Απλά αυτές τις μέρες με έχουν επηρεάσει πολύ. Παράδειγμα : από ερεθισμό του δέρματος έβγαλα ένα σπυράκι δίπλα σε μία ελιά και ακούγοντας για τόσες ασθένειες αυτές τις μέρες πανικοβλήθηκα. Θα τρέξω σε δερματολόγο (το πιθανότερο) για να σταματήσω να σκέφτομαι μελανώματα και θανάτους, νοσοκομεία και κλάματα. Με επηρεάζουν πολύ άσχημα οι δυσάρεστες ειδήσεις.

Αναφορικά με τις ειδήσεις από ΜΜΕ , πιο πολύ εκνευρίζομαι παρά λυπάμαι.

Φοβάμαι τις κακές ειδήσεις…

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

e-steki.gr Founder

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Δραστήριο μέλος

Διάσημο μέλος