Trekking (Ορεινή πεζοπορία)

[mindcircus]

Ξεκίνησε για πλάκα, έγινε ένα από τα κομμάτια της ζωής μου. Στην κάθε εκδρομή, ξυπνώ πολύ νωρίς, παίρνω το πρωινό μου, εξοπλίζομαι κι έξω από την πόρτα, έτοιμη για νέες εξερευνήσεις. Μονοπάτια, ξέφωτα, καταφύγια, καθαρός αέρας. Η φύση με τράβηξε ακόμα μία φορά αφού τα καλοκαίρια μου εδώ και πολλά χρόνια έχουν κατασκηνωτικές δόσεις. Η θάλασσα είναι πιο κοντά στην ιδιοσυγκρασία μου, αλλά το βουνό με ελκύει. Tο περπάτημα στη φύση και οι εικόνες με γεμίζουν. Εικόνες που διαφορετικά δε θα μπορούσες να δεις, παρά μόνο σε φωτογραφίες. Εσείς περπατάτε στο βουνό, έχετε εμπειρίες που θα θέλατε να μοιραστείτε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[love_angel]

ps: Ωραία ταινία!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Spoiler

ps: Ωραία ταινία!

Το trailer έχει εικόνες περί αναρρίχησης, άρα extreme κατάστασης, μακράν διαφορετικής απο το trekking! Την ταινία δεν την έχω δει αλλά φαίνεται πάντως ευχάριστα ενδιαφέρουσα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eupatridis]

Έεεεεδω είμαστε
Trekking ,αναρρίχηση τα πάντα όλα ! Οτιδήποτε έχει σχέση με βουνά ,απλά το αγαπώ !
Μεγάλες εμπειρίες δεν έχω ,αλλά το δουλεύω Συγκεκριμένα στην πρώτη μου απόπειρα,πριν 2 μήνες σχεδόν ,ανέβηκαμε μια ομάδα γνωστών στην χιονισμένη Ζήρεια ,2.374 μ. και έζησα πράγματα και καταστάσεις που θα μου μείνουν !
Απλά ώς πρωτάρηδες ,κάναμε βλακείες λόγω απειρίας και κινδυνέψαμε ,αλλά τώρα που κοιτάμε πίσω ,απλά γελάμε με αυτά
Αλλά το θέμα με την ορειβασία ,δεν είναι το οτι φτάνεις στην κορφή ! Αλλά η διαδρομή μέχρι να φτάσεις . Διαδρομή ,που σε ανταμείβει με το αζημίωτο !

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Muxu Su]

Εγώ είμαι απο χωριό που έχει βουνά και έτσι είμαι μάθημενη απο μικρή να σκαρφαλωνω σαν το "γιδι"!
Πραγματικα το να περπατάς στην φύση είναι άλλο πράμα! Η τελευταία μου "βολτουλα" ήταν την Τρίτη! Εποχές όπως η ανοιξιάτικη πιστεύω είναι καλύτερες γιατί δεν υπάρχουν χορτάρια και προπαντός φίδια...
Έχω μια εμπειρία που θα ήθελα να μοιραστώ! Περυσι τέτοιο καιρο περιπου Μ.Σαββατο είμασταν και παλι πάνω στο χωριό και επειδή δεν είχαμε τι να κάνουμε ξεκινάμε τρεις ξαδερφες για πεζοπορία στο βουνό... Φτάνουμε κατω από μια πλάγια. Έτσι όπως την βλέπαμε εμείς φαινόταν πολύ εύκολη για να την ανέβει κάποιος.. Ε πήραμε το θάρρος και εμείς να ξεκινήσουμε να την ανέβουμε.. Ήταν πλαγια κλίσης 70 μοιρών και μήκους 100 μέτρων. Μολις φτάσαμε στο 1/3 της ανάβασης είχαμε συνειδητοποησει όλες τι βλακεία είχαμε κάνει.που ξεκινήσαμε να το ανεβαίνουμε. Καμία όμως δεν ελεγε τίποτα στην άλλη για να μην αλληλοτρομοκρατηθουμε περισσότερο!
Εγώ ως γνωστό ούφο το οποίο φροντίζει πρώτα τους άλλους και μετά τον ευατό του εβαλα τις άλλες δυο μπροστά και εγώ τελευταία.. Σκαρφακωναν αυτές και ξεριζωναν τις ρίζες που εγω υποτίθεται ότι θα στηριζομουνα για να ανέβω. Είχα ψιλοτρομοκρατηθει.. Να έχω και μπροστά την Βασούλα.. Δεν φτάνει που μου χαλούσε τον δρόμο και δεν εοχα εγω που να παω γυρνούσε καθε τρεις και λίγο και μου έλεγε "Αμαλία είσαι καλά;;" ξεφυσουσε και ξανάλεγε "Αχ πάει αυτό ήταν θα παιθανουμε.." Αυτό ήταν το σημεο που κυριολεκτικά είχα πάθει ΣΟΚ.
Φτάνουμε 20 μέτρα πριν βγούμε στο δρόμο. Βρισκουμε ένα δέντρο και γραπονοναστε γερά.. Πετούσαμε πέτρες απελπισμένα κατω και λέγαμε οι..ετσι θα παμε και εμείς δεν υπαρχει περίπτωση.
Ειλικρινά δεν είχα ξανααπελπιστει τοσο πολύ. Πρώτη φορα έτρεμε το πόδι μου από μόνη του. Είχα φτάσει σε τέτοιο.σημειο απελπισίας που είπα.. Κορίτσια παίρνω τηλεφωνο τον μπαμπά.να φερει πυροσβεστική.. ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟΨΕ.. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
Βλέπω έκπληκτη μετά από κανα 5λεπτο να ξεκινάει η ξαδέρφη μου πρώτη να σκαρφαλώνει.. Γλιστρούσε αλλά πιανοταν.. Έπειτα βγαίνει και η Βασούλα μετά από κανα δεκάλεπτο μιρλας..
Η σειρα του θύματος που πάλι έμεινε τελευταία.. 5 μέτρα πριν την άσφαλτο (ενώ οι άλλες ήταν πάνω στην άσφαλτο και ούρλιαζαν πρόσεχε Αμαλία..) γλιστράω.. Τα είδα όλα.. Τελευταία.στιγμη πιάνομαι από μια ρίζα και με μιση ψυχή βγαίνω επιτέλους πάνω.. Ήμουνα ξαπλωμένη στην άσφαλτο η ψυχή μου να έχει πάει στην κουλούρη και τα αυτοκίνητα που παίρνανε να με κοιτάνε σαν να με κανα ufo.
Αυτή ήταν η εμπειρία μου.. Ίσως να σας φαίνεται λίγο παραφουσκομενο αλλά δεν είναι..
Κάθε φορα που κοιτάω αυτή την πλαγια μετά αυτό το περιστατικό λέω καλα τι σκεφτόμασταν και ξεκινήσαμε να το ανεβαίνουμε;
Τέλος καλό όλα καλά!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Έεεεεδω είμαστε
Trekking ,αναρρίχηση τα πάντα όλα ! Οτιδήποτε έχει σχέση με βουνά ,απλά το αγαπώ !
Μεγάλες εμπειρίες δεν έχω ,αλλά το δουλεύω Συγκεκριμένα στην πρώτη μου απόπειρα,πριν 2 μήνες σχεδόν ,ανέβηκαμε μια ομάδα γνωστών στην χιονισμένη Ζήρεια ,2.374 μ.και έζησα πράγματα και καταστάσεις που θα μου μείνουν !
Απλά ώς πρωτάρηδες ,κάναμε βλακείες λόγω απειρίας και κινδυνέψαμε ,αλλά τώρα που κοιτάμε πίσω ,απλά γελάμε με αυτά

Wow, τέτοιο υψόμετρο δεν έχω αποπειραθεί ακόμα να κάνω! Στη Μικρή Ζήρεια θα πάω γι αρχή. Προσωπικά το πηγα αλάργα και κάνω ένα ένα τα βήματα. Μέχρι στιγμής έχω εξελιχθεί πολύ στους βηματισμούς μου, στην στάση μου, καθώς και σε πολλά ακόμα τεχνικά κομμάτια. Πράγματι είναι επικίνδυνα, ειδικά αν δεν ξέρεις μονοπάτια και βασικές αρχές προσωπικής ασφάλειας. Εγώ το χω πει πως κάποια μέρα το βλέπω να στραμπουλάω το πόδι μου, πως την έχω γλιτώσει τόσες φορές δεν ξέρω παρόλο που φοράω μποτάκι, φαντάσου να μη φορούσα. Θυμάσαι τι είχε γίνει τότε με τη χιονόμπαλα στον Ολυμπο αν δεν κάνω λάθος, που σκοτώθηκαν άνθρωποι; Λένε, αν σε παρασύρει χιονόμπαλα.. πρέπει να... ουρήσεις (αλλά πόσο πια!) και να είσαι στη φορά την αντίθετη. Fcuk. Με εξιτάρει κι αυτό που νιώθω κάθε φορά στην επιστροφή είναι φοβερή δύναμη.

Αλλά το θέμα με την ορειβασία ,δεν είναι το οτι φτάνεις στην κορφή ! Αλλά η διαδρομή μέχρι να φτάσεις . Διαδρομή ,που σε ανταμείβει με το αζημίωτο !

Απο το στόμα μου το πήρες (...) Ετσι είναι.
Η φωτο που ανέβασες είναι φοβερη. Ειστε σεις ή απο Γκουγκλ;
Προσωπικά μέχρι στιγμής μου μένει αξέχαστη η Δίρφη, 1,5 μέτρο χιόνι και 1400 υψόμετρο περίπου κι ετσι ανάβαση και χιόνι διπλασίασε το βαθμό δυσκόλιας

Έχω μια εμπειρία που θα ήθελα να μοιραστώ!

Spoiler

Περυσι τέτοιο καιρο περιπου Μ.Σαββατο είμασταν και παλι πάνω στο χωριό και επειδή δεν είχαμε τι να κάνουμε ξεκινάμε τρεις ξαδερφες για πεζοπορία στο βουνό... Φτάνουμε κατω από μια πλάγια. Έτσι όπως την βλέπαμε εμείς φαινόταν πολύ εύκολη για να την ανέβει κάποιος.. Ε πήραμε το θάρρος και εμείς να ξεκινήσουμε να την ανέβουμε.. Ήταν πλαγια κλίσης 70 μοιρών και μήκους 100 μέτρων. Μολις φτάσαμε στο 1/3 της ανάβασης είχαμε συνειδητοποησει όλες τι βλακεία είχαμε κάνει.που ξεκινήσαμε να το ανεβαίνουμε. Καμία όμως δεν ελεγε τίποτα στην άλλη για να μην αλληλοτρομοκρατηθουμε περισσότερο!
Εγώ ως γνωστό ούφο το οποίο φροντίζει πρώτα τους άλλους και μετά τον ευατό του εβαλα τις άλλες δυο μπροστά και εγώ τελευταία.. Σκαρφακωναν αυτές και ξεριζωναν τις ρίζες που εγω υποτίθεται ότι θα στηριζομουνα για να ανέβω. Είχα ψιλοτρομοκρατηθει.. Να έχω και μπροστά την Βασούλα.. Δεν φτάνει που μου χαλούσε τον δρόμο και δεν εοχα εγω που να παω γυρνούσε καθε τρεις και λίγο και μου έλεγε "Αμαλία είσαι καλά;;" ξεφυσουσε και ξανάλεγε "Αχ πάει αυτό ήταν θα παιθανουμε.." Αυτό ήταν το σημεο που κυριολεκτικά είχα πάθει ΣΟΚ.
Φτάνουμε 20 μέτρα πριν βγούμε στο δρόμο. Βρισκουμε ένα δέντρο και γραπονοναστε γερά.. Πετούσαμε πέτρες απελπισμένα κατω και λέγαμε οι..ετσι θα παμε και εμείς δεν υπαρχει περίπτωση.
Ειλικρινά δεν είχα ξανααπελπιστει τοσο πολύ. Πρώτη φορα έτρεμε το πόδι μου από μόνη του. Είχα φτάσει σε τέτοιο.σημειο απελπισίας που είπα.. Κορίτσια παίρνω τηλεφωνο τον μπαμπά.να φερει πυροσβεστική.. ΔΕΝ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΠΑΝΩ ΑΠΟΨΕ.. ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ.
Βλέπω έκπληκτη μετά από κανα 5λεπτο να ξεκινάει η ξαδέρφη μου πρώτη να σκαρφαλώνει.. Γλιστρούσε αλλά πιανοταν.. Έπειτα βγαίνει και η Βασούλα μετά από κανα δεκάλεπτο μιρλας..
Η σειρα του θύματος που πάλι έμεινε τελευταία.. 5 μέτρα πριν την άσφαλτο (ενώ οι άλλες ήταν πάνω στην άσφαλτο και ούρλιαζαν πρόσεχε Αμαλία..) γλιστράω.. Τα είδα όλα.. Τελευταία.στιγμη πιάνομαι από μια ρίζα και με μιση ψυχή βγαίνω επιτέλους πάνω.. Ήμουνα ξαπλωμένη στην άσφαλτο η ψυχή μου να έχει πάει στην κουλούρη και τα αυτοκίνητα που παίρνανε να με κοιτάνε σαν να με κανα ufo.
Αυτή ήταν η εμπειρία μου.. Ίσως να σας φαίνεται λίγο παραφουσκομενο αλλά δεν είναι..
Κάθε φορα που κοιτάω αυτή την πλαγια μετά αυτό το περιστατικό λέω καλα τι σκεφτόμασταν και ξεκινήσαμε να το ανεβαίνουμε;

Τέλος καλό όλα καλά!!

Ευτυχώς!! Οντως πέρασες περιπέτεια. Καλά μη νομίζεις... τα βλέπουμε εύκολα και μόλις φτάσουμε εκεί, τα βλέπουμε όλα!
Στις τραβέρσες χρειάζεται πόδια στα πλάγια και βασικά να μη αγγίζει ο ένας τον άλλο, εκτός αν ο ένας είναι σε ασφαλή θέση, εσείς δεν ήσασταν αρα ήταν διπλά επικίνδυνο να γραπώνεστε η μία απο την άλλη.. Παλι καλά να λες! Εμένα παραφουσκωμένο δε μου φαίνεται, σου λέω έχω κοντέψει να στραμπουλήξω το πόδι μου απο πλαγιοκορφές αρκετές φορές... Τελος καλό όλα καλά, την επόμενη φορά θα είσαι πιο προετοιμασμένη, αν και κάθε φορά όλο και κάτι νέο βγαίνει. Την τελ φορά περπατούσα αμέριμνη και κάτι σκεφτόμουν-ημουν αλλού- κι αντι να πατήσω στο γρασίδι, μπήκε το πόδι μου στη λάσπη κι αρχισα να βουλιάζω ξαφνικά. Εν τω μεταξύ απο πίσω μου ακουγα κάποιοι να φωνάζουν αλλά ημουν στον κόσμο μου. Μόλις μπαίνω μέσα κι αρχιζω να χτυπιεμαι σαν το κατσικι να βγω απο το λασποβαλτο συνειδητοποιώ οτι φώναζαν σε μένακαι λέει ο ένας ''έτσι είναι οι γυναίκες... ο κόσμος όλος ρόδινος μπροστά τους κι αυτές προτιμούν να πέσουν στις λάσπες''

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eupatridis]

Τι εποχή ,είχες πάει στην Δίρφη ; Αξίζει να μπεί στα υποψήφια βουνά της λίστας μου ,για ορειβασία ;
Και ναι στην φώτο εμείς είμαστε !
Θα ανεβάσω άλλη μια ,πάλι με εμας ! Και να φανταστείς ,πως αυτή είναι τραβηγμένη μονο στα 1800μ περίπου !!

Μπορώ να μιλάω για την ορειβασία που κάναμε για ώρες ,αλλά θα αναφέρω μονο κάποια ''extreme'' κομμάτια

Ξεκινάμε για την ανάβαση στις 8:00 πμ. Ως καλός βλάκας!! ,παίρνω μαζί μου μονο 2 μικρά μπουκαλάκια νερό ,λίγο ψωμί και έναν τόνο .
Κατα την διάρκεια της ανάβασης ,ο καθένας μας έχει και απο ενα μικρό ατύχημα . Προσωπικά ,γλίστρησα και γατζώθηκα απο ενα φυτό με αγκάθια !

Υστερα φτάσαμε σε περιοχή ,οπου ηταν σχεδόν σκοτάδι καθώς τα έλατα καλύβουν κάθε αχτίδα ήλιου και το χιόνι φτάνει το 1.5μ . Συγκεκριμένα ,ορισμένοι βουλιάζαμε στο χιόνι και αν δεν υπήρχαν οι άλλοι για να τραβήξουμε ο ενας τον άλλον ,θα μέναμε εκεί με το χιόνι ως το στήθος μεχρι την δευτέρα παρουσία ! Για αυτό πριν κάνουμε κάποιο βήμα ,βουλιάζαμε τα μπατόν στο χιόνι ,για να δουμε μέχρι που φτάνει .

Με τα πολλά φτάνουμε στην κορυφή ,γύρω στις 2.30 ! Κανένας δεν νιώθει τα πόδια του ! Προσωπικά ,έστυβα τις κάλτσες μου για να φύγει το νερό ,αλλά μιας και δεν είχαμε ούτε ζεστές κάλτσες ούτε τίποτα ,είχα πάρει χαρτομάντηλα!! και τα έδεσα γύρω απο το πόδι ,μπας και ζεσταθεί !


Στην βιασύνη μας ,να κατεβούμε πριν νυχτώσει και για να αποφυγουμε κρυοπαγηματα ,καναμε το εξης αδιανόητο . Κατεβήκαμε τρέχοντας και τσουλωντας μια μικρή πλαγιά ! Σε καποια φαση ,εκανα τσουληθρα την πλαγιά με τον κωλο και για να σταματησω χρειαστηκα γυρω στα 30-40 μετρα ,χώρια που τα τελευταια 20 είχα γυρίσει κωλοτούμπα απο την φορα και τσούλαγα με την πλάτη

Πρέπει κατα την διάρκεια της ορειβασίας ,να παραβιάσαμε σχεδόν όλους τους ''κανόνες'' της ορειβασίας ,αλλά τωρα που το σκέφτομαι ,ήταν εμπειρίες που θα μου μείνουν ! Τουλάχιστον τώρα πια ξέρουμε και θα είμαστε πιο προσεκτικοί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Τι να πω... ρισκάρατε πολύ εκείνη τη μέρα. Με δυο μπουκαλάκια νερό δεν ανεβαίνεις εκτός αν έχεις γκάζι μαζί σου να βράσεις το χιόνι, αλλά κι αυτό σε μεγάλες και πολύωρες χιονοαναβάσεις, εκεί δηλ. θα σας χρειαζόταν. Μια φορά πήρα λίγο νερό μαζί μου και κάθε γουλιά ήταν πολύτιμη. Ευτυχώς που δεν πάθατε κανένα κρυοπάγημα. Καλά τα μονοπάτια δεν τα ήξερε κανείς; Gps είχατε; Ειχατε προβλέψει καιρό και χρόνο; Παντως οι φωτογραφίες σας είναι φανταστικές!!! Η ιστορία σου μου θύμισε το the Grey, μονο που αυτούς τελικά τους έφαγαν οι λύκοι Δίρφη ανέβηκα πριν εναμισυ μήνα περίπου και ήταν καλή εποχή αν υπολογίσεις πως είχε πολύ χιόνι και πολλή ηλιοφάνεια, που σημαίνει καθόλου πάγος. Ανεβήκαμε μέχρι καταφύγιο. Φύσηξε σε κάποια φάση απότομα, ευτυχώς είχα αυτιά μαζί μου. Παρ''ο,τι ζόρικη πορεία, είναι υπέροχη! Δε θα σου περιγράψω... δες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Muxu Su]

Να και κάποιες απο μένα!

Spoiler

View attachment 45263
View attachment 45264
View attachment 45265
View attachment 45266

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

ps: Ωραία ταινία!

Με αφορμή Λοβ:
Πήγα -για χάζι που λέμε- για αναρρίχηση και δεν έκανα. Η φοβήθηκα ή δε με ήλκυσε - δεν είμαι σίγουρη ακόμα-, αν και φαντάζομαι η κορφή απο τα ψηλά θα'ναι φανταστική εμπειρία. Μπορεί να μου συνέβησαν και τα δύο.
Ξεδιπλώνω: 1. Απο τη μια, η άγρια όψη του βουνού που κυριαρχεί και του ανθρώπου να σφίγγεται πάνω του με την ελπίδα να φτάσει κάπου, απαιτεί τόλμη.
2. Απο την άλλη όμως, είναι εντελώς ασφαλές με τον κατάλληλο εξοπλισμό.
3. Δε συγκρίνεται σίγουρα με τις εικόνες που γεμίζεις, βαδίζοντας κι ανεβαίνοντας σταδιακά στα ψηλά.

Οσοι κάνετε αναρρίχηση ή έχετε δοκιμάσει, θα μ'ενδιέφερε ν'ακούσω εμπειρίες του 'βράχου', αν και το θέμα αναφέρεται αποκλειστικά σε πεζοπορίες, αλλά it's ok. Βουνό στο ένα, βουνό και στο άλλο. Αν και δεν έχουν καμμία μα καμμία σχέση!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Βλα]

Επειδή μένω δίπλα σε βουνό, την ορεινή πεζοπορία την έχω κάνει μέρος της ζωής μου!
Το χειμώνα δεν πάω πολύ συχνά λόγω κρύου, αλλά την άνοιξη (κυρίως) και το καλοκαίρι αν ήταν δυνατόν θα το έκανα και κάθε μέρα!
(Προς το παρόν αρκούμαι ανά τριήμερο! )

Αλλά είναι πολύ ωραία, ειδικά όταν έχεις παρέα...

Τώρα από εμπειρίες έχω 2 στο μυαλό μου.

1) Μια μέρα κάναμε με 3 φίλους μου βόλτα στο βουνό και πήγαμε σε ένα μέρος που ξέραμε με καταρράκτες. Σε ένα σημείο ο δρόμος ήταν πολύ στενός και έπρεπε να κρατιέσαι από βράχους...
εεεε η αλήθεια είναι ότι δεν φημίζομαι για την ισορροπία μου και το έδαφος γλιστρούσε κιόλας, οπότε έπεσα μέσα!! Ευτυχώς δεν χτύπησα καθόλου αλλά το νερό ήταν παγωμένο!!!

2)Αυτό ήταν πιο επικίνδυνο είναι η αλήθεια...
Ήμουν με την κοπέλα μου σε ένα μέρος αρκετά ψηλά και σε κάποια φάση καθώς περπατούσαμε, έκανε στην άκρη για να δει κάτι και πήγε να πέσει!!! Αλλά κρατήθηκε με τα νύχια της από έναν βράχο!!!! (χρατς!)
Βασικά, η αλήθεια είναι πως είναι γενικότερα "survivor" και "άγριο" άτομο!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Tasos09]

Ορειβασία!

Για μένα είναι το καλύτερο πράμα με το οποίο έχω ασχοληθεί μέχρι τώρα στη ζωή μου.

Ξεκίνησα πριν από 2 χρόνια με τον τοπικό σύλλογο και έχει γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου, καθώς πέρα απ' την καθιερωμένη Κυριακάτικη πορεία - ανάβαση πρέπει να κρατάς τον εαυτό σου σε κάποια καλή φυσική κατάσταση.

Στην αρχή ξεκίνησα δειλά δειλά πηγαίνοντας στις εύκολες πορείες του συλλόγου, αλλά όσο περνούσε ο καιρός ήθελα να ανεβαίνω όλο και πιο ψηλά. Έτσι ήρθε σιγά σιγά ο εξοπλισμός (μποτάκια, μπατόν ορειβασίας, ρουχισμός χειμερινού βουνού κτλ) με αιματηρές οικονομίες που όμως άξιζαν. Φέτος πάμε για αγορά κραμπόν-πιολέ και χειμερινές κορυφές. 8)

Φυσικά, όσο πιο ψηλό το βουνό τόσο δυσκολότερη είναι και η ανάβαση, αλλά ανάλογη είναι και η ευχαρίστησης της κορυφής.

Αξέχαστη θα μου μείνει για πάντα μια ανάβαση στο Μακρύκαμπο (βουνό στα σύνορα Ελλάδας-Αλβανίας) όπου από λάθος μας βρεθήκαμε να περπατάμε για δύο και πλέον ώρες σε Αλβανικό έδαφος. Έπειτα από 10-11 ώρες συνολικής πορείας σε πολύ και απάτητο χιόνι και τρώγοντας χιόνι για να μην αφυδατωθούμε φτάσαμε επιτέλους σε ένα ξέφωτο όπου μας περίμεναν τα υπόλοιπα μέλη της ομάδας με αναμμένη φωτιά. Περιμέναμε για περίπου μία ώρα γύρω απ τη φωτιά μέχρι να έρθουν και οι τελευταίοι αγνοούμενοι και συνεχίσαμε την πορεία προς το χωριό υπό το φως του φεγγαριού. Ο ύπνος που έριξα μετά ήταν ίσως ο καλύτερος της ζωής μου.

Πάρτε και μερικές φωτογραφίες έτσι για το καλό.

Spoiler

Γράμμος 2521.

Δρακόλιμνη Σμόλικα, 2150.

Οροσειρά Τζουμέρκων από την κορυφή Στρογγούλα (2112).

Και κατεβαίνοντας από την προηγούμενη κορυφή.

Τα Γιάννενα όπως φαίνονται από τις πλαγιές του Περιστερίου.

Αυτά!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Τάσο, 10-11 ωρες;; Περισσότερη ώρα που έχω περπατήσει είναι ένα -κατά λάθος του αρχηγού- 9 ωρο, όπου είχαμε ξεμείνει απο νερό, κάναμε κύκλους γιατί έχασε το μονοπάτι, και για να μην μας πάρει η νύχτα.... σχεδόν αναρριχηθήκαμε κατεβαίνοντας και όταν έφτασα στο αμάξι μου ήταν τέτοιος ο πόνος στο σώμα μου, δεν το αισθανόμουν... τέτοια η κούραση και η δίψα μου που κάθομαι χάμω με τη μία, μπροστά απο την πόρτα του αμαξιού και δε σηκωνόμουν με τίποτα! Απελπισία, ανακούφιση, χαρά που έφτασα, ξεπέρασα πάλι τα όριά μου- ΟΛΑ μαζί!!! Δεν το ξεχνάω και φυσικά δεν ξεχνώ τον αρχηγό του συγκεκριμένου συλλόγου που μετά καιρό ακουσα παράπονα κι απο άλλο κόσμο.... Φυσικά μαζί του δεν ξαναπερπατώ!!
Μάλιστα ήμουν με λίγες ώρες ύπνο! Και φυσικά αμέσως μετά τσάκισα μία κρέπα με διπλή δόση σοκολάτας και ήπια 2 λίτρα νερό! Βάλσαμο και τα δυο!
Αν ξεραμε πως θα περπατούσαμε τόσο θα ήμασταν όλοι καλύτερα εξοπλισμένοι- με νερό και φαγητό! 3 λίτρα ο καθένας δεν έφταναν τόσες ώρες σε καμμία περίπτωση!

Το υπέροχο είναι πως κάθε φορά ανακαλύπτω κι άλλη δύναμη, κι αλλες αντοχές!

Σήμερα αγόρασα νέο σακίδιο- είχα ένα αλλά δε με βόλεψε τελικά κι έτσι πήρα καινούριο!
Πράγματι είναι ακριβός ο εξοπλισμός γι'αυτό αξίζει να ψωνίζει κανείς στις εκπτώσεις! Οπότε για κραμπόν και πιολέ πήγαινε τώρα!

Αγαπώ το καλοκαίρι κι ευχαριστιέμαι τη θάλασσα απεριόριστα! Αλλά με την ίδια αγάπη θα υποδεχτώ τον Χειμώνα και με μεγάλη χαρά! Αντε και καλές αναβάσεις να έχουμε!!!
Γώ φέτος ευελπιστώ να φτάσει η χάρη μου στον Ολυμπο....

edit: Πειτε καμμιά ταινία που να χει περιπέτεια μέσα με βουνά, χιόνια, αγωνία, ένταση! Οπως το the Grey ας πούμε

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Βλα]

Τάσο, 10-11 ωρες;; Περισσότερη ώρα που έχω περπατήσει είναι ένα -κατά λάθος του αρχηγού- 9 ωρο, όπου είχαμε ξεμείνει απο νερό, κάναμε κύκλους γιατί έχασε το μονοπάτι, και για να μην μας πάρει η νύχτα.... σχεδόν αναρριχηθήκαμε κατεβαίνοντας και όταν έφτασα στο αμάξι μου ήταν τέτοιος ο πόνος στο σώμα μου, δεν το αισθανόμουν... τέτοια η κούραση και η δίψα μου που κάθομαι χάμω με τη μία, μπροστά απο την πόρτα του αμαξιού και δε σηκωνόμουν με τίποτα! Απελπισία, ανακούφιση, χαρά που έφτασα, ξεπέρασα πάλι τα όριά μου- ΟΛΑ μαζί!!! Δεν το ξεχνάω και φυσικά δεν ξεχνώ τον αρχηγό του συγκεκριμένου συλλόγου που μετά καιρό ακουσα παράπονα κι απο άλλο κόσμο.... Φυσικά μαζί του δεν ξαναπερπατώ!!
Μάλιστα ήμουν με λίγες ώρες ύπνο! Και φυσικά αμέσως μετά τσάκισα μία κρέπα με διπλή δόση σοκολάτας και ήπια 2 λίτρα νερό! Βάλσαμο και τα δυο!
Αν ξεραμε πως θα περπατούσαμε τόσο θα ήμασταν όλοι καλύτερα εξοπλισμένοι- με νερό και φαγητό! 3 λίτρα ο καθένας δεν έφταναν τόσες ώρες σε καμμία περίπτωση!

Το υπέροχο είναι πως κάθε φορά ανακαλύπτω κι άλλη δύναμη, κι αλλες αντοχές!

Σήμερα αγόρασα νέο σακίδιο- είχα ένα αλλά δε με βόλεψε τελικά κι έτσι πήρα καινούριο!
Πράγματι είναι ακριβός ο εξοπλισμός γι'αυτό αξίζει να ψωνίζει κανείς στις εκπτώσεις! Οπότε για κραμπόν και πιολέ πήγαινε τώρα!

Αγαπώ το καλοκαίρι κι ευχαριστιέμαι τη θάλασσα απεριόριστα! Αλλά με την ίδια αγάπη θα υποδεχτώ τον Χειμώνα και με μεγάλη χαρά! Αντε και καλές αναβάσεις να έχουμε!!!
Γώ φέτος ευελπιστώ να φτάσει η χάρη μου στον Ολυμπο....

edit: Πειτε καμμιά ταινία που να χει περιπέτεια μέσα με βουνά, χιόνια, αγωνία, ένταση! Οπως το the Grey ας πούμε

Δηλαδή πως θα σου φαινόταν 8 ώρες ποδήλατο;;;;
That means --> 45 - 50 χιλιόμετρα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ciela]

εκτος του να το κανεις αυτο αμα τυχει με φιλους υπαρχουν συλλογοι που οργανωνουν τετοια πραγματα;; μ αρεσει πολυ σαν ιδέα, λατρεύω τη φύση και το περπατημα παρα πολυ. και τα κατσαβραχα of course

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Δηλαδή πως θα σου φαινόταν 8 ώρες ποδήλατο;;;;
That means --> 45 - 50 χιλιόμετρα...

Δυσκολο θα μου φαινοταν, αλλα οχι ακατορθωτο

εκτος του να το κανεις αυτο αμα τυχει με φιλους υπαρχουν συλλογοι που οργανωνουν τετοια πραγματα;; μ αρεσει πολυ σαν ιδέα, λατρεύω τη φύση και το περπατημα παρα πολυ. και τα κατσαβραχα of course

Ναι, υπάρχουν συλλογοι. Χρειαζεται ομως μια σχετικα καλη φυσικη κατασταση πρωτυτερα. Και με παρεα επισης ειναι πολυ καλα αρκει να υπαρχει στην παρεα καποιος που να γνωριζει τα μονοπατια για να μη βρεθειτε προ εκπληξεων

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

η πλάκα είναι να έχεις πιει τα μπυρόνια σου και μες το καταμεσήμερο να κάνεις

τρέκλινγκ - ορεινή πεζομπυρία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

η πλάκα είναι να έχεις πιει τα μπυρόνια σου και μες το καταμεσήμερο να κάνεις

τρέκλινγκ - ορεινή πεζομπυρία.

Χαχ! Ναι, και αμα πέσεις απο κάνα βράχο να νομίζεις πως πετάς σαν το πουλακι! Θα χεις και φτεράκια
Ειναι επικινδυνο το αλκοολ! Στα βαρια τα κρυα λιγο κονιακ φτιαχνει τα σωθικα, αλλα λιγο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Monte Cristo]

εκτος του να το κανεις αυτο αμα τυχει με φιλους υπαρχουν συλλογοι που οργανωνουν τετοια πραγματα;; μ αρεσει πολυ σαν ιδέα, λατρεύω τη φύση και το περπατημα παρα πολυ. και τα κατσαβραχα of course

Πεζοπορικός Όμιλος Αθηνών
Ίσως βρεις πληροφορίες που να σε ενδιαφέρουν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eupatridis]

Ξέρετε κάποιον σύλλογο στην Αθήνα ,που να συνδυάζει πεζοπορία,ορειβασία κ αναρρίχηση ; παρεπιπτόντως ,κοίταξα για μαθήματα αναρρίχησης και φτάνουν έως και 400 ευρώ
Γνωρίζετε κάποιον σύλλογο που να προσφέρει τέτοιο συνδυαστικό πακέτο ; επίσης , πόσο περίπου θα στοιχίσει ενας εξοπλισμός ορειβασίας ;

ευχαριστώ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.