Αρχική Forum
Νέα Δημοσίευση
Προσωπικές Συζητήσεις
Πολυμέσα - Gallery
Chat (1)
Συνδεδεμένοι Χρήστες
Λίστα Αποκλεισμένων
Υπεύθυνοι του Forum
Chat and Fun
iSchool
04-07-07
11:37
(οχι μωρε, απλα εγω δε μπορεσα να σας παρακολουθησω γιαυτο το πα αλλα σσσσττ μη το φωναζειςΟ Lorien έχει ταλέντο μοντεράτορα, πώς και σας ξέφυγε και δεν τον πήρατε στη δούλεψή σας ?Αστειεύομαι μην το πάρεις σοβαρά.
)lilith μερικες απο τις ανησυχιες και σκεψεις μου εγραψα ηδη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-07-07
14:03
Είναι χαρακτηριστικό ότι στην εσωτερική παράδοση δεν υπάρχει αντίστοιχος τύπος σκοτεινού Αδάμ. Γιατί άραγε συμβαίνει αυτό; Μήπως είναι προπαγάνδα των Πατριαρχικών δυνάμεων εναντίον των Μητριαρχικών; Μα ούτε και στις Μητριαρχικές παραδόσεις υπάρχει τέτοιο πρότυπο. Αντίθετα το πρότυπο της Λίλιθ, υπάρχει από την εποχή της Μητριαρχίας. Ο τρόπος που το βλέπει ο Δόκτωρ και προφανώς και ο Κυνόφιλος (δίκιο έχεις αγαπητέ, ομαδική ψυχανάλυση κάνουμε εδώ) είναι προϊόν της Πατριαρχικής προπαγάνδας.
Μήπως η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου είναι πάντα Θηλυκή; Αυτό υπονοείται και από την κάρτα της Αρχιέρειας και όσα γράφω κι εγώ γι' αυτήν.
Το αρσενικό είναι στην πραγματικότητα μια προσαρμογή του θηλυκού, τουλάχιστον έτσι πιστεύει η εξελικτική βιολογία. Απόδειξη γι' αυτό είναι για παράδειγμα τα υπολειματικά μας στήθη με τις ρώγες που δεν έχουν καμία βιολογική χρησιμότητα, όπως και η ορμόνη προλακτίνη που εκρίνεται από την αντρική υπόφυση, όπως και από τη γυναικεία, όμως δεν έχει βρεθεί κάποια βιολογική της σημασία στον άντρα. Ο άντρας είναι ατελές ον και για να υπάρχει πρέπει να γίνουν κάποιες παραδοχές. Εκείνος είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ότι είναι άντρας, ενώ η γυναίκα είναι αυθύπαρκτη και αυτάρκης.
Οι γυναίκες λατρεύουν να τους δίνεται γη και ύδωρ, όμως το παράδοξο είναι ότι προηγουμένως ο άντρας θα πρέπει να τις κατακτήσει και να τους χαρίσει κατόπιν το βασίλειό του. Είναι αδικία απέναντι στους άντρες αυτό, όμως επειδή πιστεύω ότι αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και δεν είναι κοινωνικώς κατευθυνόμενο κάτι τέτοιο (όσο κι αν στις μέρες μας οι κοινωνικές συνθήκες έχουν δημιουργήσει ανισορροπία μεταξύ γυναικείου και αντρικού προτύπου), είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχτούμε. Ίσως και να μην είναι τελικά άδικο, αφού και αυτές μας χαρίζουν έναν ολόκληρο κόσμο, την ψυχή και το κορμί τους.
Όλοι οι μεγάλοι Μύστες (ή σχεδόν όλοι), σύμφωνα με τα Αιγυπτιακά και τα Ελευσίνια μυστήρια, πέθαναν, έμειναν 3 συνήθως ημέρες στον Άδη (ή και χώρο των ιδεών κατά κάποιους) και μετά αναστήθηκαν. Ο Ιωνάς έμεινε αντιστοίχως στην κοιλιά του κτήνους Λεβιάθαν. Ο Οδυσσέας, ο πρώτος Ευρωπαίος άντρας κατά πολλούς, επίσης, στον Άδη αλλά και στη σπηλιά του Κύκλωπα.
Ο Ιησούς είχε δίπλα του μια Πόρνη. Είπε μάλιστα "Η βασιλεία των ουρανών ανήκει στις Πόρνες...". Τι ήθελε άραγε να πει ο Κύριος;
Σε κάποιο είδος αράχνης, το αρσενικό για ν' αποφύγει την καταβρόχθισή του κατά την αναπαραγωγή, δένει με γερούς ιστούς το θηλυκό στο έδαφος και μετά το γονιμοποιεί. Ίσως αυτό να είναι μια απάντηση σ' αυτά που λέει ο Δόκτωρ.
Κανείς άντρας δεν μπορεί να βιώσει τον απόλυτο ερωτισμό αν δεν αφεθεί να τον καταπιεί η Λίλιθ. Αυτός που είναι άξιος να επιβιώσει ανασταίνεται μετά από "3 ημέρες" ως ένας μικρός Θεός. Η φυσική επιλογή είναι αμείλικτη. Το αρσενικό περνά συνέχεια από αυτήν τη Δαμόκλειο Σπάθη. Ακόμη και η λειτουργία της γονιμοποίησης, με εκατοντάδες εκατομμύρια σπερματοζωάρια ν' ανταγωνίζονται σαν Χαϊλάντερ (στο τέλος θα μείνει μόνο ένας) για την πρόσβαση στο μοναδικό ωάριο που περιμένει καρτερικά, είναι μια διαδικασία φυσικής επιλογής.
Σύμφωνα με κάποιο μυητικό πρότυπο, ο άντρας είναι ο κηπουρός, ενώ η γυναίκα είναι ο κήπος, δηλαδή η μητέρα γη. Αυτός πρέπει να την καλλιεργήσει, να αφαιρέσει τ' αγκάθια και να κάνει να φυτρώσουν πολύχρωμα και μοσχοβολιστά άνθη. Όσο καλός όμως και νά 'ναι ο κηπουρός, όταν πεθάνει, θα θαφτεί κάτω από το πρώτο δέντρο που φύτεψε, όταν μπήκε στον κήπο. Ο κήπος είναι αιώνιος, ο Παράδεισος είναι μέσα μας και κανείς δεν φεύγει όταν φτάσει μέχρι εκεί. Όποιος μεμψιμοιρεί για τις κακουχίες του ταξιδιού κάθεται στα μαλακά του μαξιλάρια, ή γονατίζει και πεθαίνει. Όποιος βγαίνει στον Δρόμο είναι υποχρεωμένος να δεχθεί με ευγνωμοσύνη τα δώρα που Αυτός του φέρνει. Να εύχεσαι νά 'ναι μακρύς ο δρόμος...
Τέλος για τα σημάδια θα ήθελα να πω ότι οι ενστάσεις του Lory είναι σωστές και πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν. Πολλές φορές πρόκειται γι' απλές συμπτώσεις χωρίς ιδιαίτερο νόημα (λευκός θόρυβος), άλλες πάλι πρόκειται για ευσεβείς πόθους (wishfull thinking). Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από τα σημάδια, αλλά να τ' αντιμετωπίζουμε με σύνεση και περίσκεψη. Κάποιες φορές τα σημάδια αποτελούν σειρές γεγονότων, τα οποία έχουν τέτοια πόλωση (bias) που σου δείχνει προς κάποια κατεύθυνση. Έτσι μερικές φορές αποφεύγεις το κακό ή προχωράς προς τα εκεί που μέσα σου βαθιά θέλεις πραγματικά να πας. Ο έμπειρος ναυτικός μπορεί να είναι πολύ δεισιδαίμων, όμως από την άλλη ξέρει να διαβάζει τα σημάδια του καιρού και της θάλασσας. Αλήθεια έχετε παρατηρήσει ότι οι ναυτικοί αντιμετωπίζουν τη θάλασσα ως Λίλιθ; Μήπως γι' αυτό θεωρείται από παλιά γρουσουζιά να έχεις γυναίκες πάνω στο καράβι, για να μην ζηλέψει Αυτή;
Μήπως η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου είναι πάντα Θηλυκή; Αυτό υπονοείται και από την κάρτα της Αρχιέρειας και όσα γράφω κι εγώ γι' αυτήν.
Το αρσενικό είναι στην πραγματικότητα μια προσαρμογή του θηλυκού, τουλάχιστον έτσι πιστεύει η εξελικτική βιολογία. Απόδειξη γι' αυτό είναι για παράδειγμα τα υπολειματικά μας στήθη με τις ρώγες που δεν έχουν καμία βιολογική χρησιμότητα, όπως και η ορμόνη προλακτίνη που εκρίνεται από την αντρική υπόφυση, όπως και από τη γυναικεία, όμως δεν έχει βρεθεί κάποια βιολογική της σημασία στον άντρα. Ο άντρας είναι ατελές ον και για να υπάρχει πρέπει να γίνουν κάποιες παραδοχές. Εκείνος είναι υποχρεωμένος να αποδείξει ότι είναι άντρας, ενώ η γυναίκα είναι αυθύπαρκτη και αυτάρκης.
Οι γυναίκες λατρεύουν να τους δίνεται γη και ύδωρ, όμως το παράδοξο είναι ότι προηγουμένως ο άντρας θα πρέπει να τις κατακτήσει και να τους χαρίσει κατόπιν το βασίλειό του. Είναι αδικία απέναντι στους άντρες αυτό, όμως επειδή πιστεύω ότι αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και δεν είναι κοινωνικώς κατευθυνόμενο κάτι τέτοιο (όσο κι αν στις μέρες μας οι κοινωνικές συνθήκες έχουν δημιουργήσει ανισορροπία μεταξύ γυναικείου και αντρικού προτύπου), είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχτούμε. Ίσως και να μην είναι τελικά άδικο, αφού και αυτές μας χαρίζουν έναν ολόκληρο κόσμο, την ψυχή και το κορμί τους.
Όλοι οι μεγάλοι Μύστες (ή σχεδόν όλοι), σύμφωνα με τα Αιγυπτιακά και τα Ελευσίνια μυστήρια, πέθαναν, έμειναν 3 συνήθως ημέρες στον Άδη (ή και χώρο των ιδεών κατά κάποιους) και μετά αναστήθηκαν. Ο Ιωνάς έμεινε αντιστοίχως στην κοιλιά του κτήνους Λεβιάθαν. Ο Οδυσσέας, ο πρώτος Ευρωπαίος άντρας κατά πολλούς, επίσης, στον Άδη αλλά και στη σπηλιά του Κύκλωπα.
Ο Ιησούς είχε δίπλα του μια Πόρνη. Είπε μάλιστα "Η βασιλεία των ουρανών ανήκει στις Πόρνες...". Τι ήθελε άραγε να πει ο Κύριος;
Σε κάποιο είδος αράχνης, το αρσενικό για ν' αποφύγει την καταβρόχθισή του κατά την αναπαραγωγή, δένει με γερούς ιστούς το θηλυκό στο έδαφος και μετά το γονιμοποιεί. Ίσως αυτό να είναι μια απάντηση σ' αυτά που λέει ο Δόκτωρ.
Κανείς άντρας δεν μπορεί να βιώσει τον απόλυτο ερωτισμό αν δεν αφεθεί να τον καταπιεί η Λίλιθ. Αυτός που είναι άξιος να επιβιώσει ανασταίνεται μετά από "3 ημέρες" ως ένας μικρός Θεός. Η φυσική επιλογή είναι αμείλικτη. Το αρσενικό περνά συνέχεια από αυτήν τη Δαμόκλειο Σπάθη. Ακόμη και η λειτουργία της γονιμοποίησης, με εκατοντάδες εκατομμύρια σπερματοζωάρια ν' ανταγωνίζονται σαν Χαϊλάντερ (στο τέλος θα μείνει μόνο ένας) για την πρόσβαση στο μοναδικό ωάριο που περιμένει καρτερικά, είναι μια διαδικασία φυσικής επιλογής.
Σύμφωνα με κάποιο μυητικό πρότυπο, ο άντρας είναι ο κηπουρός, ενώ η γυναίκα είναι ο κήπος, δηλαδή η μητέρα γη. Αυτός πρέπει να την καλλιεργήσει, να αφαιρέσει τ' αγκάθια και να κάνει να φυτρώσουν πολύχρωμα και μοσχοβολιστά άνθη. Όσο καλός όμως και νά 'ναι ο κηπουρός, όταν πεθάνει, θα θαφτεί κάτω από το πρώτο δέντρο που φύτεψε, όταν μπήκε στον κήπο. Ο κήπος είναι αιώνιος, ο Παράδεισος είναι μέσα μας και κανείς δεν φεύγει όταν φτάσει μέχρι εκεί. Όποιος μεμψιμοιρεί για τις κακουχίες του ταξιδιού κάθεται στα μαλακά του μαξιλάρια, ή γονατίζει και πεθαίνει. Όποιος βγαίνει στον Δρόμο είναι υποχρεωμένος να δεχθεί με ευγνωμοσύνη τα δώρα που Αυτός του φέρνει. Να εύχεσαι νά 'ναι μακρύς ο δρόμος...
Τέλος για τα σημάδια θα ήθελα να πω ότι οι ενστάσεις του Lory είναι σωστές και πρέπει να λαμβάνονται σοβαρά υπόψιν. Πολλές φορές πρόκειται γι' απλές συμπτώσεις χωρίς ιδιαίτερο νόημα (λευκός θόρυβος), άλλες πάλι πρόκειται για ευσεβείς πόθους (wishfull thinking). Δεν πρέπει να παρασυρόμαστε από τα σημάδια, αλλά να τ' αντιμετωπίζουμε με σύνεση και περίσκεψη. Κάποιες φορές τα σημάδια αποτελούν σειρές γεγονότων, τα οποία έχουν τέτοια πόλωση (bias) που σου δείχνει προς κάποια κατεύθυνση. Έτσι μερικές φορές αποφεύγεις το κακό ή προχωράς προς τα εκεί που μέσα σου βαθιά θέλεις πραγματικά να πας. Ο έμπειρος ναυτικός μπορεί να είναι πολύ δεισιδαίμων, όμως από την άλλη ξέρει να διαβάζει τα σημάδια του καιρού και της θάλασσας. Αλήθεια έχετε παρατηρήσει ότι οι ναυτικοί αντιμετωπίζουν τη θάλασσα ως Λίλιθ; Μήπως γι' αυτό θεωρείται από παλιά γρουσουζιά να έχεις γυναίκες πάνω στο καράβι, για να μην ζηλέψει Αυτή;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
04-07-07
14:20
Εγώ δεν το βλέπω από την σκοπίά της Πατριαρχικής προπαγάνδας, το αντίθετο μάλιστα. Στο ποίημα μου προτρέπω την γυναίκα να εγκαταλείψει τον ''κήπο της Εδέμ'' και αργότερα γράφω κάτι και για ''πατέρα'' της αν το είδες. Περισσότερο μητριαρχικές απόψεις από μένα δεν νομίζω να'χει άλλος, αλλά η Λίλιθ εμένα προσωπικά δεν μου κάνει κάτι σχετικό με μητριαρχία, αλλά με ένα αστραπιαίο πέρασμα από το σκοτάδι. Η Ιέρεια έχει στοιχεία συνειδητότητας, και είναι μύστης γι'αυτό το λόγο άλλωστε, η Λίλιθ δεν κάνει τίποτα συνειδητά. Δεν είναι η γυναίκα - θεά, είναι η πονεμένη πληγωμένη γυναίκα - δαίμονας και οι άντρες τα sex toys της. Η σκοτεινή πλευρά του ανθρώπου δεν είναι πάντα θηλυκή, και σ'αυτό διαφωνούμε. Η Σελήνη που ανέφερες και που σχετίζεται με την κάρτα της Αρχιέρειας έχει πολλά πρόσωπα, αλλά περισσότερο ''Ιέρεια'' την βλέπω, παρά σκρόφα. Το νερό από μόνο του είναι σύμβολο ευαισθησίας και συναισθήματος και η Ιέρεια αντιστοιχεί στον Καρκίνο, καμμία σχέση με τη σκληρότητα της Λίλιθ. Αυτά που λες για την προλακτίνη του άντρα και τα γεννετικά στοιχεία και διαφορές από τη γυναίκα τα πιστεύω κι εγώ, αλλά όχι και να βγω πατριαρχικός επειδή προτρέπω τη γυναίκα να σπάσει τις αλυσίδες και να απελευθερωθεί από τις συμβάσεις !
Eπίσης μια προσθήκη - παρατήρηση. Γράφεις :
Οι γυναίκες λατρεύουν να τους δίνεται γη και ύδωρ, όμως το παράδοξο είναι ότι προηγουμένως ο άντρας θα πρέπει να τις κατακτήσει και να τους χαρίσει κατόπιν το βασίλειό του. Είναι αδικία απέναντι στους άντρες αυτό, όμως επειδή πιστεύω ότι αυτή είναι η φυσική ροή των πραγμάτων και δεν είναι κοινωνικώς κατευθυνόμενο κάτι τέτοιο (όσο κι αν στις μέρες μας οι κοινωνικές συνθήκες έχουν δημιουργήσει ανισορροπία μεταξύ γυναικείου και αντρικού προτύπου), είμαστε υποχρεωμένοι να το δεχτούμε. Ίσως και να μην είναι τελικά άδικο, αφού και αυτές μας χαρίζουν έναν ολόκληρο κόσμο, την ψυχή και το κορμί τους.
Aυτό το περί γης και ύδατος το ανέφερα για την Λίλιθ. Η Λίλιθ το ζητάει, όχι οποιαδήποτε γυναίκα. Υπάρχει μια ψιλοσύγχιση νομίζω σήμερα. Η Λίλιθ επουδενί δεν δέχεται να κατακτηθεί από άντρα. Και ούτε χαρίζει ολόκληρο κόσμο, ψυχή και κορμί σε άντρα, τελείως το αντίθετο !
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
04-07-07
15:48
Βλέπω εδώ ότι υπάρχουν τουλάχιστον 2 ειδών 'ναυτικοί'. Αυτοί που οδηγούν το σκάφος μέσα στην δίνη της θάλασσας και επιζούν και φτάνουν λιμάνι, χαρούμενοι και γιορτάζουν και διηγούνται την περιπέτεια και αυτοί που φτάνοντας στο λιμάνι μετράνε τις αβαρίες του σκάφους και βγάζουν συμπεράσματα συντήρησης και καλής πορείας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
04-07-07
15:59
Θα το φτάσω μέχρι το λιμάνι ακόμα κι αν χρειαστεί να χάσω όλους τους ναύτες. 'Ηδη έχω χάσει πολλούς. Ελπίζω περισσότερο στη βοήθεια της Αθηνάς ως άλλος Οδυσσέας παρά στην Λίλιθ και στην Αράχνη, γιατί ο νους μου είναι στην Πηνελόπη και αυτό για μένα είναι πιο σημαντικό. Χαράς το κουράγιο της να με περιμένει. 'Οπου να'ναι βλέπω στεριά. Το καλό πράγμα αργεί.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
04-07-07
17:44
Εγώ πάλι, συνεχίζω να βλέπω το πρότυπο της Λίλιθ ή της Πόρνης ως τη σκοτεινή πλευρά κάθε πραγματικής γυναικείας φύσης. Όσο για τα πατριαρχικά πρότυπα, δεν αναφερόμουν σ' εσένα Δόκτωρ, κάθε άλλο. Είναι ιδιαίτερα γόνιμο να διαφωνούμε, αν δεν κάνω λάθος είναι και η πρώτη φορά.
Κάποτε ο Οδυσσέας πρέπει να φύγει, σύμφωνα με το μύθο, απ' τη γη των λωτοφάγων, όπως και να γλιτώσει από τη μαγεία της Κίρκης που μεταμορφώνει τους άντρες σε γουρούνια. Ο Οδυσσέας νίκησε τη σκοτεινή μάγισσα με το σπαθί του κολλημένο στο λαιμό της, όπως και ο Μεγαλέξανδρος έλυσε το γόρδιο δεσμό. Μετά τη νίκησε με τη δύναμη του κορμιού και του μυαλού του. Πριν φύγει από εκεί, ο ταξιδευτής των κόσμων έπρεπε να περάσει από τον Άδη και να ποτίσει με αίμα τις ψυχές των νεκρών. Οι σύντροφοι του Οδυσσέα πέθαναν από δικό τους λάθος "...σαν έφαγαν οι άμυαλοι του ουρανοδρόμου ήλιου τα βόδια και τους στέρησε του γυρισμού τη μέρα". Ας είναι προσεκτικοί όλοι οι συνταξιδιώτες.
Κάποτε ο Οδυσσέας πρέπει να φύγει, σύμφωνα με το μύθο, απ' τη γη των λωτοφάγων, όπως και να γλιτώσει από τη μαγεία της Κίρκης που μεταμορφώνει τους άντρες σε γουρούνια. Ο Οδυσσέας νίκησε τη σκοτεινή μάγισσα με το σπαθί του κολλημένο στο λαιμό της, όπως και ο Μεγαλέξανδρος έλυσε το γόρδιο δεσμό. Μετά τη νίκησε με τη δύναμη του κορμιού και του μυαλού του. Πριν φύγει από εκεί, ο ταξιδευτής των κόσμων έπρεπε να περάσει από τον Άδη και να ποτίσει με αίμα τις ψυχές των νεκρών. Οι σύντροφοι του Οδυσσέα πέθαναν από δικό τους λάθος "...σαν έφαγαν οι άμυαλοι του ουρανοδρόμου ήλιου τα βόδια και τους στέρησε του γυρισμού τη μέρα". Ας είναι προσεκτικοί όλοι οι συνταξιδιώτες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
04-07-07
17:49
Καλέ μου "DrStrangelove" το θέμα δεν είναι, ποιες έννοιες εμπεριέχει η Lilith, αλλά τι αναζητάς εσύ από αυτήν, όταν την πλησιάζεις...
Όπως και να έχει όμως, θα ήθελα να ρίξεις μια ματιά, στο topic "Ελληνική Μυθολογία και Αστρολογία" γύρω από την μυθική Lilith, γιατί νομίζω ότι μάλλον την αδικείς λίγο...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
kynofilos
Δραστήριο μέλος
Ο kynofilos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 448 μηνύματα.
04-07-07
21:42
Οδυσσέας
Η τύχη των συντρόφων του Οδυσσέα
Ο Οδυσσέας δεν ζήτησε τη σύμφωνη γνώμη των υπολοίπων για το δρόμο που διάλεξε, δόθηκε την ευκαιρία να διαλέξει μεταξύ “όλοι ή κανένας” περνώντας από τις Συμπληγάδες πέτρες, ή τη θυσία τουλάχιστον 6 συντρόφων με πιθανότητα να ζήσουν οι υπόλοιποι, περνώντας από Σκύλλα και Χάρυβδη.
Διάλεξε το δεύτερο κρύβοντας την επιλογή από τους άλλους. (Σαν φανατικός, 'φωτισμένος', εξουσιαστής)
Η ανταρσία έγινε εν πλω και αμέσως. (Πού μας πάει αυτός εδώ; )
Μετά το νησί του Ήλιου, ο Οδυσσέας περνά πάλι, αυτή τη φορά μόνος του, από Χάρυβδη και Σκύλλα (η οποία σχετίζεται με την Ασιατική Εκάτη, η οποία σχετίζεται με την Λήληθ).
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
05-07-07
03:41
-------------------------------------------------------------------------------------------
Άν κι "ανάξια" ίσως νοιώθω στην παρέα σας να μπώ,
θα τολμήσω όμως απόψε...να το κάνω καί αυτό...
" Ναί", μπορώ έστω και για λίγο..."τούτο" να το Φανταστώ !!!
Όμως δάκρυα με πνίγουν....πλημμυρίζουν την ψυχή...κομματιάζουν το μυαλό μου...κι έχω ανάγκη από "σιωπή"......
( Απαραίτητο όμως ήταν....πρός τιμήν τού "ποιητή"....!!! )
Άλλες λέξεις δεν θα πω......μόνο, "σας ακολουθώ"....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Great Chaos
Περιβόητο μέλος
Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
05-07-07
19:18
Επειδή το θέμα της Λίλιθ έχει προκαλέσει το ενδιαφέρον, επειδή φαίνεται πως ο καθένας μας ξέρει άλλα γι' αυτήν (ίσως) κι επειδή κάποιοι δήλωσαν ότι δεν μπορούν να καταλάβουν, θα κάνω μια αρχή εγώ.
Σύμφωνα με κάποια εσωτερική παράδοση, ο Θεός στον Παράδεισο, αφού έφτιαξε τον Αδάμ, πήρε καινούριο υλικό (άλλοι λένε χώμα και νερό, όπως τον Αδάμ, άλλοι μιλούν γι' ακαθαρσίες) και έπλασε από την αρχή μια γυναίκα, τη Λίλιθ. Όμως οι δυο τους δεν ήταν ομοούσιοι, ίσως η Λίλιθ να τον κέρδιζε και στο τάβλι, κι έτσι δεν μπορούσαν να συνενοηθούν με τίποτε. Ο Αδάμ δεν παιρνούσε καθόλου καλά και παρακάλεσε το Θεό να του δώσει άλλη γυναίκα (το διαζύγιο βγήκε λοιπόν απ' τον Παράδεισο, ή μήπως αυτά τα διαδίδουν οι μεγαλοδικηγόροι για ν' αποφύγουν την αιώνια καταδίκη;). Ο Θεός τότε τον λυπήθηκε κι έπλασε την Εύα απ' το πλευρό του, ώστε να συνεννοούνται και να ταιριάζουν καλύτερα. Φυσικά, επειδή ο καλός Θεούλης δεν γουστάρει το μαλλιοτράβηγμα, έπρεπε να διώξει την Λίλιθ απ' τον Παράδεισο. Ωστόσο αναγνώριζε ότι Αυτός την είχε πλάσει έτσι και αυτή δεν παρέβη καμία απ' τις εντολές του (όπως αργότερα ο Αδάμ με την Εύα), ούτε έφταιγε σε τίποτε για να την καταστρέψει. Έτσι επέτρεψε στη Λίλιθ να διατηρήσει την αθανασία της και της έδωσε την άδεια να πάει όπου αυτή επιλέξει. Τελικά αυτή, αφού περιπλανήθηκε στον κόσμο, επέλεξε να πάει μαζί με τους πεπτοκότες αγγέλους κι έτσι έγινε η "Παναγία της Κόλασης". Επειδή όμως έχει ακόμη την ελεύθερη επιλογή, μπορεί κανείς και σήμερα να τη δει να κυκλοφορεί ανάμεσά μας...
Αυτά γνωρίζω εγώ, όποιος άλλος θέλει μπορεί να συμπληρώσει. Σας θυμίζω μόνο πως το θέμα της Λίλιθ δεν θα πρέπει να μονοπωλήσει τη συζήτησή μας. Θεωρώ επίσης πολύ σημαντική τη συζήτηση περί του ταξιδιού και των αναμενόμενων αποτελεσμάτων του. Πάντως, κάθε συζήτηση περί της πραγματικής φύσης των αντρών και των γυναικών είναι απολύτως σχετική με την επόμενη κάρτα και με όλα τα παρακάτω ίσως...
Βλέπω ότι πολλοί από τους συνταξιδιώτες μας έχουν διάθεση για δάκρυα. Με πρώτον και καλύτερον εμένα, μόλις ξεκίνησε το ταξίδι, φτάνουμε ως την Πύλη. Τι γίνεται παιδιά, θα ήθελα να σχολιαστεί το θέμα από κάποιον...
Σύμφωνα με κάποια εσωτερική παράδοση, ο Θεός στον Παράδεισο, αφού έφτιαξε τον Αδάμ, πήρε καινούριο υλικό (άλλοι λένε χώμα και νερό, όπως τον Αδάμ, άλλοι μιλούν γι' ακαθαρσίες) και έπλασε από την αρχή μια γυναίκα, τη Λίλιθ. Όμως οι δυο τους δεν ήταν ομοούσιοι, ίσως η Λίλιθ να τον κέρδιζε και στο τάβλι, κι έτσι δεν μπορούσαν να συνενοηθούν με τίποτε. Ο Αδάμ δεν παιρνούσε καθόλου καλά και παρακάλεσε το Θεό να του δώσει άλλη γυναίκα (το διαζύγιο βγήκε λοιπόν απ' τον Παράδεισο, ή μήπως αυτά τα διαδίδουν οι μεγαλοδικηγόροι για ν' αποφύγουν την αιώνια καταδίκη;
). Ο Θεός τότε τον λυπήθηκε κι έπλασε την Εύα απ' το πλευρό του, ώστε να συνεννοούνται και να ταιριάζουν καλύτερα. Φυσικά, επειδή ο καλός Θεούλης δεν γουστάρει το μαλλιοτράβηγμα, έπρεπε να διώξει την Λίλιθ απ' τον Παράδεισο. Ωστόσο αναγνώριζε ότι Αυτός την είχε πλάσει έτσι και αυτή δεν παρέβη καμία απ' τις εντολές του (όπως αργότερα ο Αδάμ με την Εύα), ούτε έφταιγε σε τίποτε για να την καταστρέψει. Έτσι επέτρεψε στη Λίλιθ να διατηρήσει την αθανασία της και της έδωσε την άδεια να πάει όπου αυτή επιλέξει. Τελικά αυτή, αφού περιπλανήθηκε στον κόσμο, επέλεξε να πάει μαζί με τους πεπτοκότες αγγέλους κι έτσι έγινε η "Παναγία της Κόλασης". Επειδή όμως έχει ακόμη την ελεύθερη επιλογή, μπορεί κανείς και σήμερα να τη δει να κυκλοφορεί ανάμεσά μας...Αυτά γνωρίζω εγώ, όποιος άλλος θέλει μπορεί να συμπληρώσει. Σας θυμίζω μόνο πως το θέμα της Λίλιθ δεν θα πρέπει να μονοπωλήσει τη συζήτησή μας. Θεωρώ επίσης πολύ σημαντική τη συζήτηση περί του ταξιδιού και των αναμενόμενων αποτελεσμάτων του. Πάντως, κάθε συζήτηση περί της πραγματικής φύσης των αντρών και των γυναικών είναι απολύτως σχετική με την επόμενη κάρτα και με όλα τα παρακάτω ίσως...
Βλέπω ότι πολλοί από τους συνταξιδιώτες μας έχουν διάθεση για δάκρυα. Με πρώτον και καλύτερον εμένα, μόλις ξεκίνησε το ταξίδι, φτάνουμε ως την Πύλη. Τι γίνεται παιδιά, θα ήθελα να σχολιαστεί το θέμα από κάποιον...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
05-07-07
19:35
Θαύμασε την εικόνα της σέξυ Λίλιθ που έβαλα στην κατηγορία ''Ελληνική μυθολογία'' σχολιάζοντας για την 'Αρτεμη και την Εκάτη και πες μου, αν έβλεπες μπροστά σου τέτοια γυναίκα, ακόμα κι αν είχε τυλιγμένο το φίδι γύρω της, τί θα έκανες ? Θα σκότωνες το φίδι ? Θα λάτρευες κι αυτήν και το φίδι ? Θα πήγαινες ντουγρού για να σε καταπιεί ? Μμμμμ, η γυναίκα δεν παίζεται, πώς να της αντισταθείς ? Αλλά τί κάνεις σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές ? Συμφωνώ να μην μονοπωλήσουμε το θέμα Λίλιθ. Δεν ήθελα να προκαλέσω δάκρυα στον έναν από τους συνταξιδιώτες μου αλλά καμμιά φορά ο Οδυσσέας γινόταν σκληρός μέσα από την πολύ ευαισθησία του να φτάσει στην Πηνελόπη του, που συμβολίζει την ψυχή, την επιστροφή στον εαυτό μας. Είμαστε στην Πύλη ? Εγώ νομίζω ότι ακόμα είμαστε στη μέση. Η επόμενη κάρτα πονάει φίλε, και μπορεί να παραμείνω σιωπηλός. Το ταξίδι το νοιώθω πολύ μακρύ ακόμα κι έχω αλλού το νου μου. Κολλημένος με την Πηνελόπη
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
05-07-07
20:01
Πράγματι, η "lilith", έγινε αφορμή για μια πολύ εποικοδομητική και ενδιαφέρουσα συζήτηση...
Πριν λίγες μέρες, στο topic "Ελληνική Μυθολογία και Αστρολογία", είχα αναφερθεί στην μυθική "lilith" και σε όσα γνωρίζω για αυτήν. Αλλά για να μην είναι ο καθένας υποχρεωμένος να ψάχνει, τα μεταφέρω και εδώ, χωρίς βέβαια να συμπεριλάβω τα σχετικά με την αστρολογία...
Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΘΕΑ LILITH
H μυθική βιογραφία της Lilith θέτει την αρχική της καταγωγή στην αρχαία
Σουμέρια, ως την ανήπαντρη κοπέλα - βοηθό της μεγάλης θεάς Innana.
H Lilith έφερνε τους ανθρώπους από τα χωράφια στον ιερό ναό της Innana
στο Erech για τις ιερές τελετές.
Συμβόλιζε μια πλευρά της θηλυκής σεξουαλικότητας, που είναι ελεύθερη, αδεύσμευτη, ενστηκτώδης, ζωηρή, θεραπευτική και ιερή.
Ο Βαβυλώνιος ηλιακός ήρωας Gilgamesh[Γκιλγκαμές], με σκοπό να απαγορεύσει τη λατρεία της θεάς, της οποίας οι σεξουαλικές τελετές ήταν το κέντρο των μυστηρίων της κατέστρεψε το σπίτι της Lilith και την πέταξε έξω στην ερημιά.
Στην Εβραϊκή μυθολογία, η Lilith είναι πιο γνωστή, σαν την πρώτη σύντροφο του Αδάμ, η οποία τον άφησε διαλέγοντας την εξορία και την μοναξιά, από την κυριαρχία και την σεξουαλική καθυπόταξη σ΄ αυτόν.
Μετέπειτα διαστρευλώθηκε σε θηλυκό δαίμονα από τις νομαδικές πατριαρχικές φυλές λόγω της ενστικτώδους σεξουαλικότητάς της και της αψήφησης της αντρικής εξουσίας.
Φτερωτή και αναμαλλιασμένη, λεγόταν πως πετούσε τη νύχτα αποπλανώντας άντρες και σκοτώνοντας μωρά.
Όμως μέχρι τον 15ο αιώνα, η Καββαλιστική Lilith είχε ανυψωθεί για να γίνει η σύντροφος του ίδιου του Θεού.
Για τους Ρομαντικούς ποιητές του 19ου αιώνα, η Lilith ενσάρκωνε την εικόνα μιας μοιραίας γυναίκας σαγηνευτικής, ακαταμάχητης, αλλά και αδυσώπητης.
Τώρα στο τέλος του 20ου αιώνα, η Lilith ξαναεπιβάλλεται ως η απελευθερωμένη θηλυκή, εξυψωμένη εκστατική σεξουαλικότητα, κρατώντας την ακεραιότητά της και αρνούμενη την υποταγή.
Η Lilith στο μητριαρχικό κόσμο, ήταν κάποτε η εικόνα για ό,τι καλύτερο υπήρχε στην σεξουαλική φύση της γυναίκας, ιδιαίτερα στη φλογερή σκοτεινή πλευρά της, όπου κρατούσε τα μυστήρια για το πως η σεξουαλικότητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πνευματική φώτιση, μαγεία, θεραπεία και αναγέννηση.
Αφότου η πατριαρχία καταπίεσε την γυναικεία σεξουαλικότητα και η θρησκεία της παλαιάς θεάς εξαφανίστηκε, η Lilith έγινε η αναπαράσταση του αντρικού φόβου για το γυναικείο πάθος, των ψυχικών δυνάμεων και της ανεξαρτησίας, ως κάτι σκοτεινό και κακό. Καταγγέλθηκε, διασύρθηκε και διώχθηκε, ενσαρκώνοντας πολλές πλευρές της γυναικείας σκιάς...
Στη μυθική φαντασία της πατριαρχίας, η Lilith γινόταν αντιληπτή, ως μια δαιμονική ύπαρξη, μια προσωποποίηση της αρχαίας Σκοτεινής Θεάς. Τότε την φοβόντουσαν, την μισούσαν και την διέσυραν, αντί να την τιμούν για την δύναμη της θεραπείας και της ανανέωσης μέσω της ιερής σεξουαλικότητας.
Είναι αυτή η αρνητική εικόνα της Lilith, που έχει κυριαρχήσει σε πολλές από τις μοντέρνες αστρολογικές ερμηνείες, αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι κακή εσωτερικά. Έχει γίνει έτσι, μέσω της άρνησής μας και της καταπίεσης της ιερής πλευράς της θηλυκής σεξουαλικότητας.
Η ιστορία της είναι μια ιστορία καταπίεσης, μίσους, εκρηκτικής οργής, απόρριψης, εξορίας, πόνου, αποξένωσης, εκδίκησης, λύτρωσης και ανανέωσης.
.
Πριν λίγες μέρες, στο topic "Ελληνική Μυθολογία και Αστρολογία", είχα αναφερθεί στην μυθική "lilith" και σε όσα γνωρίζω για αυτήν. Αλλά για να μην είναι ο καθένας υποχρεωμένος να ψάχνει, τα μεταφέρω και εδώ, χωρίς βέβαια να συμπεριλάβω τα σχετικά με την αστρολογία...
Η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΘΕΑ LILITH
H μυθική βιογραφία της Lilith θέτει την αρχική της καταγωγή στην αρχαία
Σουμέρια, ως την ανήπαντρη κοπέλα - βοηθό της μεγάλης θεάς Innana.
H Lilith έφερνε τους ανθρώπους από τα χωράφια στον ιερό ναό της Innana
στο Erech για τις ιερές τελετές.
Συμβόλιζε μια πλευρά της θηλυκής σεξουαλικότητας, που είναι ελεύθερη, αδεύσμευτη, ενστηκτώδης, ζωηρή, θεραπευτική και ιερή.
Ο Βαβυλώνιος ηλιακός ήρωας Gilgamesh[Γκιλγκαμές], με σκοπό να απαγορεύσει τη λατρεία της θεάς, της οποίας οι σεξουαλικές τελετές ήταν το κέντρο των μυστηρίων της κατέστρεψε το σπίτι της Lilith και την πέταξε έξω στην ερημιά.
Στην Εβραϊκή μυθολογία, η Lilith είναι πιο γνωστή, σαν την πρώτη σύντροφο του Αδάμ, η οποία τον άφησε διαλέγοντας την εξορία και την μοναξιά, από την κυριαρχία και την σεξουαλική καθυπόταξη σ΄ αυτόν.
Μετέπειτα διαστρευλώθηκε σε θηλυκό δαίμονα από τις νομαδικές πατριαρχικές φυλές λόγω της ενστικτώδους σεξουαλικότητάς της και της αψήφησης της αντρικής εξουσίας.
Φτερωτή και αναμαλλιασμένη, λεγόταν πως πετούσε τη νύχτα αποπλανώντας άντρες και σκοτώνοντας μωρά.
Όμως μέχρι τον 15ο αιώνα, η Καββαλιστική Lilith είχε ανυψωθεί για να γίνει η σύντροφος του ίδιου του Θεού.
Για τους Ρομαντικούς ποιητές του 19ου αιώνα, η Lilith ενσάρκωνε την εικόνα μιας μοιραίας γυναίκας σαγηνευτικής, ακαταμάχητης, αλλά και αδυσώπητης.
Τώρα στο τέλος του 20ου αιώνα, η Lilith ξαναεπιβάλλεται ως η απελευθερωμένη θηλυκή, εξυψωμένη εκστατική σεξουαλικότητα, κρατώντας την ακεραιότητά της και αρνούμενη την υποταγή.
Η Lilith στο μητριαρχικό κόσμο, ήταν κάποτε η εικόνα για ό,τι καλύτερο υπήρχε στην σεξουαλική φύση της γυναίκας, ιδιαίτερα στη φλογερή σκοτεινή πλευρά της, όπου κρατούσε τα μυστήρια για το πως η σεξουαλικότητα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για πνευματική φώτιση, μαγεία, θεραπεία και αναγέννηση.
Αφότου η πατριαρχία καταπίεσε την γυναικεία σεξουαλικότητα και η θρησκεία της παλαιάς θεάς εξαφανίστηκε, η Lilith έγινε η αναπαράσταση του αντρικού φόβου για το γυναικείο πάθος, των ψυχικών δυνάμεων και της ανεξαρτησίας, ως κάτι σκοτεινό και κακό. Καταγγέλθηκε, διασύρθηκε και διώχθηκε, ενσαρκώνοντας πολλές πλευρές της γυναικείας σκιάς...
Στη μυθική φαντασία της πατριαρχίας, η Lilith γινόταν αντιληπτή, ως μια δαιμονική ύπαρξη, μια προσωποποίηση της αρχαίας Σκοτεινής Θεάς. Τότε την φοβόντουσαν, την μισούσαν και την διέσυραν, αντί να την τιμούν για την δύναμη της θεραπείας και της ανανέωσης μέσω της ιερής σεξουαλικότητας.
Είναι αυτή η αρνητική εικόνα της Lilith, που έχει κυριαρχήσει σε πολλές από τις μοντέρνες αστρολογικές ερμηνείες, αλλά είναι σημαντικό να αναγνωρίσουμε ότι δεν είναι κακή εσωτερικά. Έχει γίνει έτσι, μέσω της άρνησής μας και της καταπίεσης της ιερής πλευράς της θηλυκής σεξουαλικότητας.
Η ιστορία της είναι μια ιστορία καταπίεσης, μίσους, εκρηκτικής οργής, απόρριψης, εξορίας, πόνου, αποξένωσης, εκδίκησης, λύτρωσης και ανανέωσης.
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
06-07-07
02:11
@ Great Chaos Κανείς άντρας δεν μπορεί να βιώσει τον απόλυτο ερωτισμό αν δεν αφεθεί να τον καταπιεί η Λίλιθ. Αυτός που είναι άξιος να επιβιώσει ανασταίνεται μετά από "3 ημέρες" ως ένας μικρός Θεός. Η φυσική επιλογή είναι αμείλικτη. Το αρσενικό περνά συνέχεια από αυτήν τη Δαμόκλειο Σπάθη. Ακόμη και η λειτουργία της γονιμοποίησης, με εκατοντάδες εκατομμύρια σπερματοζωάρια ν' ανταγωνίζονται σαν Χαϊλάντερ (στο τέλος θα μείνει μόνο ένας) για την πρόσβαση στο μοναδικό ωάριο που περιμένει καρτερικά, είναι μια διαδικασία φυσικής επιλογής.
-------------------------------------------------------------------
Ακριβώς..."3 μέρες κρατάει το θαύμα"....!!!
Αναρωτιέμαι όμως,σαν γυναίκα, και η @lillith ξέρω πώς θα με καταλάβει...,γιατί άραγε να υπάρχουν τόσο λίγοι άντρες πρόθυμοι να βιώσουν τον απόλυτο ερωτισμό, πρόθυμοι ν'αφεθούν "σ'αυτό" που λέγεται "Λίλιθ"???
Γιατί άραγε τρομάζουν, τι είναι αυτό πού τόσο "φόβο" προκαλεί ???
Μήπως δεν είναι μέγα "τύχη" για ένα αρσενικό, να συναντήσει στη ζωή του ένα τέτοιο θηλυκό...??? " Το απόλυτο θηλυκό", ας μου επιτραπεί η έκφραση !!!
Γιατί εξ'αποστάσεως "κοιτάνε"...λες και βλέπουν ένα "θεριό" ?
Κι αυτή η "Λίλιθ"....τι πρέπει να κάνει μετά?
Όταν γυρεύει να "δωθεί", έτσι όπως αυτή το αποζητά....αλλά , "μικροί θεοί"....ελάχιστοι υπάρχουν?
Ελπίζω να μην "ακούγονται" ανόητες οι σκέψεις μου, σε "σας" πού έχετε ήδη πολλά "πει"......αλλά είναι οι σκέψεις μου. απλά!
------------------------------------------------------------------- @DrStrangelove
Συμφωνώ να μην μονοπωλήσουμε το θέμα Λίλιθ. Δεν ήθελα να προκαλέσω δάκρυα στον έναν από τους συνταξιδιώτες μου αλλά καμμιά φορά ο Οδυσσέας γινόταν σκληρός μέσα από την πολύ ευαισθησία του να φτάσει στην Πηνελόπη του, που συμβολίζει την ψυχή, την επιστροφή στον εαυτό μας. Είμαστε στην Πύλη ? Εγώ νομίζω ότι ακόμα είμαστε στη μέση. Η επόμενη κάρτα πονάει φίλε, και μπορεί να παραμείνω σιωπηλός. Το ταξίδι το νοιώθω πολύ μακρύ ακόμα κι έχω αλλού το νου μου. Κολλημένος με την Πηνελόπη
------------------------------------------------------------------------------------------------
Όσο για τα δάκρυα....που αναφέρατε,.....δεν "μίλησα" για δάκρυα πόνου αλλά για δάκρυα "λυτρωμού". Δάκρυα που ξεχειλίζουν όταν απλές λέξεις, συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο που νοιώθεις, έστω και για μιά φευγαλέα στιγμή πώς "βλέπεις" την "ψυχή" σου....."ν'αποτυπώνεται" πάνω σ'ένα κομμάτι χαρτί...!!!
( Γι'αυτό άλλωστε "ζήτησα"....και να με συντροφεύει!!! )
Πράγματι, είμαστε στην Πύλη....ή μάλλον ακόμα στην αρχή? ( για μένανε μιλάω...)
------------------------------------------------------------------- @Great Chaos
Βλέπω ότι πολλοί από τους συνταξιδιώτες μας έχουν διάθεση για δάκρυα. Με πρώτον και καλύτερον εμένα, μόλις ξεκίνησε το ταξίδι, φτάνουμε ως την Πύλη. Τι γίνεται παιδιά, θα ήθελα να σχολιαστεί το θέμα από κάποιον...
Βοήθησέ με στο σημείο αυτό..... ??????? "Να σχολιαστεί"....????
-------------------------------------------------------------------
Ακριβώς..."3 μέρες κρατάει το θαύμα"....!!!
Αναρωτιέμαι όμως,σαν γυναίκα, και η @lillith ξέρω πώς θα με καταλάβει...,γιατί άραγε να υπάρχουν τόσο λίγοι άντρες πρόθυμοι να βιώσουν τον απόλυτο ερωτισμό, πρόθυμοι ν'αφεθούν "σ'αυτό" που λέγεται "Λίλιθ"???
Γιατί άραγε τρομάζουν, τι είναι αυτό πού τόσο "φόβο" προκαλεί ???
Μήπως δεν είναι μέγα "τύχη" για ένα αρσενικό, να συναντήσει στη ζωή του ένα τέτοιο θηλυκό...??? " Το απόλυτο θηλυκό", ας μου επιτραπεί η έκφραση !!!
Γιατί εξ'αποστάσεως "κοιτάνε"...λες και βλέπουν ένα "θεριό" ?
Κι αυτή η "Λίλιθ"....τι πρέπει να κάνει μετά?
Όταν γυρεύει να "δωθεί", έτσι όπως αυτή το αποζητά....αλλά , "μικροί θεοί"....ελάχιστοι υπάρχουν?
Ελπίζω να μην "ακούγονται" ανόητες οι σκέψεις μου, σε "σας" πού έχετε ήδη πολλά "πει"......αλλά είναι οι σκέψεις μου. απλά!
------------------------------------------------------------------- @DrStrangelove
Συμφωνώ να μην μονοπωλήσουμε το θέμα Λίλιθ. Δεν ήθελα να προκαλέσω δάκρυα στον έναν από τους συνταξιδιώτες μου αλλά καμμιά φορά ο Οδυσσέας γινόταν σκληρός μέσα από την πολύ ευαισθησία του να φτάσει στην Πηνελόπη του, που συμβολίζει την ψυχή, την επιστροφή στον εαυτό μας. Είμαστε στην Πύλη ? Εγώ νομίζω ότι ακόμα είμαστε στη μέση. Η επόμενη κάρτα πονάει φίλε, και μπορεί να παραμείνω σιωπηλός. Το ταξίδι το νοιώθω πολύ μακρύ ακόμα κι έχω αλλού το νου μου. Κολλημένος με την Πηνελόπη
------------------------------------------------------------------------------------------------
Όσο για τα δάκρυα....που αναφέρατε,.....δεν "μίλησα" για δάκρυα πόνου αλλά για δάκρυα "λυτρωμού". Δάκρυα που ξεχειλίζουν όταν απλές λέξεις, συνδυάζονται με τέτοιο τρόπο που νοιώθεις, έστω και για μιά φευγαλέα στιγμή πώς "βλέπεις" την "ψυχή" σου....."ν'αποτυπώνεται" πάνω σ'ένα κομμάτι χαρτί...!!!
( Γι'αυτό άλλωστε "ζήτησα"....και να με συντροφεύει!!! )
Πράγματι, είμαστε στην Πύλη....ή μάλλον ακόμα στην αρχή? ( για μένανε μιλάω...)
------------------------------------------------------------------- @Great Chaos
Βλέπω ότι πολλοί από τους συνταξιδιώτες μας έχουν διάθεση για δάκρυα. Με πρώτον και καλύτερον εμένα, μόλις ξεκίνησε το ταξίδι, φτάνουμε ως την Πύλη. Τι γίνεται παιδιά, θα ήθελα να σχολιαστεί το θέμα από κάποιον...
Βοήθησέ με στο σημείο αυτό.....
??????? "Να σχολιαστεί"....???? Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
06-07-07
02:54
Ειλικρινά, δεν μπόρεσα να το καταλάβω ποτέ !!!
Για μένα είναι κάτι εντελώς, αφύσικο..., να ζεις τον έρωτα μέσα από "lite" συναισθήματα...
Αυτό το φόβο..., δεν τον κατάλαβα ποτέ, όσο κι΄ αν προσπάθησα...
Όταν ερωτεύομαι μαγεύομαι κυριολεκτικά και φθάνω στον έβδομο ουρανό..., αλλά και όταν αρχίσω να ξενερώνω, ξενερώνω τελείως...
Δεν υπάρχει για μένα ενδιάμεση κατάσταση !!!
Πάντα στον έρωτα είμαι "lilith" παθιασμένη, υπερβολική, ακαταμάχητη, ασυμβίβαστη, κτητική, απόλυτη !!!
Δεν έκρυψα ποτέ, τον χαρακτήρα μου και τα συναισθήματά μου...
Και δεν κατάλαβα ποτέ, πως γίνεται και τα χαρακτηριστικά εκείνα, τα οποία προσελκύουν έναν άντρα δίπλα σε μια γυναίκα, τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά, να μεταλλάσσονται στον εφιάλτη του... στη συνέχεια.
Μέχρι τώρα, ερωτεύτηκα λίγες φορές, αλλά όσες ερωτεύτηκα τα έδωσα όλα... και δεν κόλλησα πουθενά, δεν σκέφθηκα τίποτα !!!
Ούτε και ποτέ μετάνιωσα για κάτι, όσο κι΄ αν μου κόστισε αυτό... και με όποιο τρόπο κι΄ αν αναγκάστηκα να το πληρώσω... !!!
Την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα, χάρισα τον εαυτό μου...
Την δεύτερη φορά, απέκτησα την κόρη μου...
Την τρίτη φορά, έκανα τον γάμο μου...
Την τέταρτη φορά, διέλυσα το γάμο μου, τίναξα τα πάντα στον αέρα και ολόκληρη τη ζωή μου, την ξεκίνησα από την αρχή, μόνο για να είμαι μαζί του...
Τελικά τώρα που τα ξανασκέφθομαι, απ΄ όλους τους άντρες που γνώρισα και έκανα μαζί τους ερωτικές σχέσεις, μόνο ένας είχε τ΄ α@@@@@@ να σταθεί δίπλα μου...
Τίποτα δεν είναι τυχαίο...
Αυτή είμαι και δεν γίνεται, αλλά και ούτε θέλω να αλλάξω...
Όπως όλοι μας και εγώ κάνω και λάθη..., αλλά με τρομάζει περισσότερο η ιδέα, να κοιτάξω κάποια στιγμή τον καθρέφτη και να αναλογισθώ, πως η ζωή πέρασε... και εγώ από φόβο, στα πιο μεγάλα θέλω... έκανα πίσω !!!
.
Για μένα είναι κάτι εντελώς, αφύσικο..., να ζεις τον έρωτα μέσα από "lite" συναισθήματα...
Αυτό το φόβο..., δεν τον κατάλαβα ποτέ, όσο κι΄ αν προσπάθησα...
Όταν ερωτεύομαι μαγεύομαι κυριολεκτικά και φθάνω στον έβδομο ουρανό..., αλλά και όταν αρχίσω να ξενερώνω, ξενερώνω τελείως...
Δεν υπάρχει για μένα ενδιάμεση κατάσταση !!!
Πάντα στον έρωτα είμαι "lilith" παθιασμένη, υπερβολική, ακαταμάχητη, ασυμβίβαστη, κτητική, απόλυτη !!!
Δεν έκρυψα ποτέ, τον χαρακτήρα μου και τα συναισθήματά μου...
Και δεν κατάλαβα ποτέ, πως γίνεται και τα χαρακτηριστικά εκείνα, τα οποία προσελκύουν έναν άντρα δίπλα σε μια γυναίκα, τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά, να μεταλλάσσονται στον εφιάλτη του... στη συνέχεια.
Μέχρι τώρα, ερωτεύτηκα λίγες φορές, αλλά όσες ερωτεύτηκα τα έδωσα όλα... και δεν κόλλησα πουθενά, δεν σκέφθηκα τίποτα !!!
Ούτε και ποτέ μετάνιωσα για κάτι, όσο κι΄ αν μου κόστισε αυτό... και με όποιο τρόπο κι΄ αν αναγκάστηκα να το πληρώσω... !!!
Την πρώτη φορά που ερωτεύτηκα, χάρισα τον εαυτό μου...
Την δεύτερη φορά, απέκτησα την κόρη μου...
Την τρίτη φορά, έκανα τον γάμο μου...
Την τέταρτη φορά, διέλυσα το γάμο μου, τίναξα τα πάντα στον αέρα και ολόκληρη τη ζωή μου, την ξεκίνησα από την αρχή, μόνο για να είμαι μαζί του...
Τελικά τώρα που τα ξανασκέφθομαι, απ΄ όλους τους άντρες που γνώρισα και έκανα μαζί τους ερωτικές σχέσεις, μόνο ένας είχε τ΄ α@@@@@@ να σταθεί δίπλα μου...
Τίποτα δεν είναι τυχαίο...
Αυτή είμαι και δεν γίνεται, αλλά και ούτε θέλω να αλλάξω...
Όπως όλοι μας και εγώ κάνω και λάθη..., αλλά με τρομάζει περισσότερο η ιδέα, να κοιτάξω κάποια στιγμή τον καθρέφτη και να αναλογισθώ, πως η ζωή πέρασε... και εγώ από φόβο, στα πιο μεγάλα θέλω... έκανα πίσω !!!
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
06-07-07
04:40
@lilith : "Ειλικρινά, δεν μπόρεσα να το καταλάβω ποτέ !!!
Για μένα είναι κάτι εντελώς, αφύσικο..., να ζεις τον έρωτα μέσα από "lite" καταστάσεις...
Αυτό το φόβο..., δεν τον κατάλαβα ποτέ, όσο κι΄ αν προσπάθησα...
Πάντα στον έρωτα είμαι "lilith" παθιασμένη, υπερβολική, απόλυτη !!!
Δεν έκρυψα ποτέ, τον χαρακτήρα μου και τα συναισθήματά μου...
Και δεν κατάλαβα ποτέ, πως γίνεται και τα χαρακτηριστικά, τα οποία έλκουν έναν άντρα κοντά σε μια γυναίκα, τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά, να μεταλλάσσονται στον εφιάλτη του... στη συνέχεια."
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Είμουν σίγουρη πώς θα καταλάβεις τι εννοώ, απ'την πρώτη στιγμή.....σύμπτωση???
Δεν ξέρω άν είμαι, εκτός θέματος , αλλά εδώ ακριβώς είναι και ο προβληματισμός μου !!! Παρακολουθώ την συζήτηση καιρό...αλλά αναποφάσιστη ήμουν, αν πρέπει "να μιλήσω".
Φόβος της απόρριψης ίσως...., ακόμα "κι'εδώ" , που καλά "κρυμμένη" πίσω από μιά οθόνη, μπορώ να συζητάω.
Μόνο πού δεν θέλω πιά να'μαι "κρυμμένη".....έχω "ανάγκη" να "βγάλω τη μάσκα" της "ΟΧΙ Λίλιθ "...οριστικά....κι ας γίνει ό,τι θέλει..., πώς να κρατήσει μέσα της, αγαπητοί συνομιλητές, μια "Λίλιθ"....αυτό που την κυριεύει???
Τί κάνει όταν την βλέπουν σαν θεριό....όταν, όπως πολύ χαρακτηριστικά λέει η φίλη μας, μεταλλάσσεται σε εφιάλτη...???
Πόσα μονοπάτια έχει αυτός ο δρόμος ??? Πολύ "φοβάμαι", πώς μόνο ένα...την μοναξιά, την απομόνωση.
Γιατί ακόμα κι αν λάχει στο "δρόμο" της κι ίσως στο τέλος του μονοπατιού, κάποιος "πρόθυμος, μικρός θεός" να γίνει....ΤΟΤΕ φοβάμαι ( αγαπητέ "ποητή" κι ιδού κι ο λόγος των δακρύων, πού τόσο καταλυτικά ήταν και καθόλου πόνο δεν προκάλεσαν, αλλά μάλλον ανακούφιση...), τότε, έχει τρέξει με τέτοια ταχύτητα μακριά.....από κάθε ψεύτικη Εδέμ ή ίσως καλύτερα ....μακριά από κάθε Κόλαση .
Τον έρωτα, μόνο με μιά "Λίλιθ" μπορεί να τον ζήσει κανείς......κι ίσως υπάρχουν αρκετές εκεί "έξω".....μόνο πού οι "μικροί θεοί" ...είναι όλοι κουρασμένοι!!!
Λυπάμαι άν είπα πολλά και τίποτα δεν είπα αλλά θα "τολμήσω" να "δανειστώ" την υπογραφή κάποιου άλλου ( κι ας με συγχωρέσει )
Μικρές Ώρες, Αργές Ώρες
Για μένα είναι κάτι εντελώς, αφύσικο..., να ζεις τον έρωτα μέσα από "lite" καταστάσεις...
Αυτό το φόβο..., δεν τον κατάλαβα ποτέ, όσο κι΄ αν προσπάθησα...
Πάντα στον έρωτα είμαι "lilith" παθιασμένη, υπερβολική, απόλυτη !!!
Δεν έκρυψα ποτέ, τον χαρακτήρα μου και τα συναισθήματά μου...
Και δεν κατάλαβα ποτέ, πως γίνεται και τα χαρακτηριστικά, τα οποία έλκουν έναν άντρα κοντά σε μια γυναίκα, τα ίδια αυτά χαρακτηριστικά, να μεταλλάσσονται στον εφιάλτη του... στη συνέχεια."
--------------------------------------------------------------------------------------------------
Είμουν σίγουρη πώς θα καταλάβεις τι εννοώ, απ'την πρώτη στιγμή.....σύμπτωση???
Δεν ξέρω άν είμαι, εκτός θέματος
, αλλά εδώ ακριβώς είναι και ο προβληματισμός μου !!! Παρακολουθώ την συζήτηση καιρό...αλλά αναποφάσιστη ήμουν, αν πρέπει "να μιλήσω". Φόβος της απόρριψης ίσως...., ακόμα "κι'εδώ" , που καλά "κρυμμένη" πίσω από μιά οθόνη, μπορώ να συζητάω.
Μόνο πού δεν θέλω πιά να'μαι "κρυμμένη".....έχω "ανάγκη" να "βγάλω τη μάσκα" της "ΟΧΙ Λίλιθ "...οριστικά....κι ας γίνει ό,τι θέλει..., πώς να κρατήσει μέσα της, αγαπητοί συνομιλητές, μια "Λίλιθ"....αυτό που την κυριεύει???
Τί κάνει όταν την βλέπουν σαν θεριό....όταν, όπως πολύ χαρακτηριστικά λέει η φίλη μας, μεταλλάσσεται σε εφιάλτη...???
Πόσα μονοπάτια έχει αυτός ο δρόμος ??? Πολύ "φοβάμαι", πώς μόνο ένα...την μοναξιά, την απομόνωση.
Γιατί ακόμα κι αν λάχει στο "δρόμο" της κι ίσως στο τέλος του μονοπατιού, κάποιος "πρόθυμος, μικρός θεός" να γίνει....ΤΟΤΕ φοβάμαι ( αγαπητέ "ποητή" κι ιδού κι ο λόγος των δακρύων, πού τόσο καταλυτικά ήταν και καθόλου πόνο δεν προκάλεσαν, αλλά μάλλον ανακούφιση...), τότε, έχει τρέξει με τέτοια ταχύτητα μακριά.....από κάθε ψεύτικη Εδέμ ή ίσως καλύτερα ....μακριά από κάθε Κόλαση .
Τον έρωτα, μόνο με μιά "Λίλιθ" μπορεί να τον ζήσει κανείς......κι ίσως υπάρχουν αρκετές εκεί "έξω".....μόνο πού οι "μικροί θεοί" ...είναι όλοι κουρασμένοι!!!
Λυπάμαι άν είπα πολλά και τίποτα δεν είπα αλλά θα "τολμήσω" να "δανειστώ" την υπογραφή κάποιου άλλου ( κι ας με συγχωρέσει
) Μικρές Ώρες, Αργές Ώρες
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
06-07-07
11:29
Δεν αποζητά μικρούς θεούς η Λίλιθ. Μικρούς θεούς αποζητούν τα ''κοριτσάκια''. Η Λίλιθ δεν αποζητά να δωθεί, επιμένω : ''Και φυτεύουν φιλιά, αλλά δεν είναι καθαρή ηδονή γιατί υπάρχουν αγκάθια, που τους ωθούν να πληγώνονται, και σε φρενίτιδα τους ρίχνουν απ'όπου γεννιούνται οι σπόροι'' (Λουκρήτιος). Δεν είναι απλά μια σεξουαλική σχέση, είναι μια σαδομαζοχιστική σχέση. 'Οσο πιο μεγάλη ηδονή τόσο πιο πολύς πόνος και όσο πιο πολύ πόνος τόσο πιο μεγάλη ηδονή μετά, ακριβώς γιατί ο άντρας αποκτά την επίγνωση πώς είναι να κινείσαι μεταξύ των δυο άκρων. Αλλά τείνω να συμφωνήσω με Lorien που έγραψε ότι το θέμα έχει ξεφύγει επικίνδυνα, με τόσες εκτενείς αναφορές στην Λίλιθ, κάτι για το ποίο ευθύνομαι και εγώ.
Κάτι ακόμα, θα ήθελα ακόμα να παρακαλέσω να μην μεταφέρουμε εδώ θέματα από άλλα threads του site. 'Οποιοι ψάχνουν, μπορούν να τα βρουν σε άλλες ''περιοχές'' του site.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
lilith
Δραστήριο μέλος
Η Ισιδώρα Π. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας. Έχει γράψει 608 μηνύματα.
06-07-07
15:13
Δεν έχουν σημασία οι λόγοι..., που μπορεί να σου δημιούργησαν αυτήν την εντύπωση, όπως και να έχει όμως, προσωπικά "PYLH",δεν πιστεύω στις συμπτώσεις !!!
Συμφωνώ απολύτως, ούτε σε "μικρόυς θεούς" πιστεύει, ούτε αποζήτά να δωθεί..., αλλά το σίγουρο είναι, ότι ο έρωτας προϋποθέτει το θαυμασμό... και κατά την διική μου αντίληψη, η ερευτευμένη γυναίκα, δεν γίνεται να μην βλέπει το αντικείμενο του πόθου της, με ιδιαίτερο θαυμασμό...
Οι "μικροί θεοί" ή "οι πρίγκιπες...", μπορεί να είναι μόνο για τα παραμύθια, αλλά ήτε το θέλουμε ήτε όχι, η πραγματικότητα ξεπερνά την φαντασία κατά πολύ...
Από ένα Θεό..., ίσως να ζητούσα πολλά..., από τον άντρα που είμαι ερωτευμένη..., δεν ζήτησα ποτέ τίποτα άλλο, εκτός από το να είναι ο εαυτός του..., αλλά νομίζω ότι εκεί ακριβώς είναι και το πρόβλημα...
Ο φόβος της απόρριψης ίσως...??? Ο φόβος της σύγκρισης...??? Ή μήπως ο φόβος της ίδιας της αυτογνωσίας...???
Ίσως όμως και όλοι οι φόβοι αυτοί μαζί και όχι μόνο...
Πολλές φορές, τον άκουσα να μου λέει, ότι "αυτό που εναντιώνεται σε απέναντί σου, δεν είναι ο δικός μου εαυτός..., αλλά αυτός..., που μου επέβαλλαν μέσα μου..., ολόκληρη τη ζωή μου οι άλλοι..., ο αληθινός εαυτός μου, δεν βρίσκει επάνω σου τίποτα, που να θέλει να αλλάξεις..."
Η ίδια η ζωή είναι αποτέλεσμα αντιφάσεων..., ίσως λοιπόν, να πρέπει τελικά να δεχθούμε, ότι αυτό που περισσότερο ποθούμε..., αυτό είναι που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αποστρεφόμασθε...
.
Συμφωνώ απολύτως, ούτε σε "μικρόυς θεούς" πιστεύει, ούτε αποζήτά να δωθεί..., αλλά το σίγουρο είναι, ότι ο έρωτας προϋποθέτει το θαυμασμό... και κατά την διική μου αντίληψη, η ερευτευμένη γυναίκα, δεν γίνεται να μην βλέπει το αντικείμενο του πόθου της, με ιδιαίτερο θαυμασμό...
Οι "μικροί θεοί" ή "οι πρίγκιπες...", μπορεί να είναι μόνο για τα παραμύθια, αλλά ήτε το θέλουμε ήτε όχι, η πραγματικότητα ξεπερνά την φαντασία κατά πολύ...
Από ένα Θεό..., ίσως να ζητούσα πολλά..., από τον άντρα που είμαι ερωτευμένη..., δεν ζήτησα ποτέ τίποτα άλλο, εκτός από το να είναι ο εαυτός του..., αλλά νομίζω ότι εκεί ακριβώς είναι και το πρόβλημα...
Ο φόβος της απόρριψης ίσως...??? Ο φόβος της σύγκρισης...??? Ή μήπως ο φόβος της ίδιας της αυτογνωσίας...???
Ίσως όμως και όλοι οι φόβοι αυτοί μαζί και όχι μόνο...
Πολλές φορές, τον άκουσα να μου λέει, ότι "αυτό που εναντιώνεται σε απέναντί σου, δεν είναι ο δικός μου εαυτός..., αλλά αυτός..., που μου επέβαλλαν μέσα μου..., ολόκληρη τη ζωή μου οι άλλοι..., ο αληθινός εαυτός μου, δεν βρίσκει επάνω σου τίποτα, που να θέλει να αλλάξεις..."
Η ίδια η ζωή είναι αποτέλεσμα αντιφάσεων..., ίσως λοιπόν, να πρέπει τελικά να δεχθούμε, ότι αυτό που περισσότερο ποθούμε..., αυτό είναι που περισσότερο από οτιδήποτε άλλο αποστρεφόμασθε...
.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
bisbirikos
Πολύ δραστήριο μέλος
Ο bisbirikos αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 53 ετών και επαγγέλεται Μουσικός. Έχει γράψει 812 μηνύματα.
06-07-07
16:38
Η Λιλιθ μπορει να κατηγορηθει για ελλειψη πιστης στον αλλον?
Εφοσον στεκεται διπλα σου, σημαινει οτι πιστευει σε σενα.
Μηπως το πισωγυρισμα που λεει κι ο Δρ,
εχει σχεση με το οτι ειναι πολυ δυσκολο να φαινεται στα ματια την πιστη και ειναι προτιμοτερο να φευγουμε?
Ειναι και συμπτωμα των καιρων το να εχεις ολα εξωτερικα γνωρισματα αλλα ποσοτητα ουσιας ελαχιστη.
Εφοσον στεκεται διπλα σου, σημαινει οτι πιστευει σε σενα.
Μηπως το πισωγυρισμα που λεει κι ο Δρ,
εχει σχεση με το οτι ειναι πολυ δυσκολο να φαινεται στα ματια την πιστη και ειναι προτιμοτερο να φευγουμε?
Ειναι και συμπτωμα των καιρων το να εχεις ολα εξωτερικα γνωρισματα αλλα ποσοτητα ουσιας ελαχιστη.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DrStrangelove
Περιβόητο μέλος
Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
06-07-07
17:08
Δεν στέκεται η Λίλιθ δίπλα σου, πάντα περαστική είναι, αλλά τέλος πάντων, μην το τραβήξουμε πολύ γιατί θα μας κράξουν. ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠ'ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣ. Αυτά είναι απόψεις. Την άλλη ερώτησή σου περί πισωγυρίσματος δεν την πολυκατάλαβα. Η ''αποστασία'' που πρότεινα στην γυναίκα δεν είναι φυγή στην ουτοπία, είναι προτροπή να βρει την δύναμη και την ουσία και να μην περιμένει από ένα άντρα να την στηρίζει. Αυτό είναι μια σπάνια θετική εκδήλωση της Λίλιθ, είναι η υγιής πλευρά της. Η γυναίκα σήμερα δεν είναι ακόμα αρκετά δυνατή, χρειάζεται κάποιον Θεό - μπαμπά να την νταντεύει ή κάποιον Διάβολο - δυνάστη να την τυραννά. 'Ηδη ο Μάριος καλά κάνει και μας μαλώνει, από τότε που έφυγε η Isi το κάναμε λίγο ''σαλάτα'' το θέμα Ταρό. Επειδή δεν είμαι moderator μπορείτε να κάνετε κάτι ? Μάριε δεν ξέρω καθόλου να λέω τα χαρτιά κι ούτε πιστεύω ότι μπορεί κανείς να δει το μέλλον του μ'αυτά.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
PYLH
Δραστήριο μέλος
Η PYLH αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Τουριστικά. Έχει γράψει 599 μηνύματα.
06-07-07
17:56
@DrStrangelove:Δεν στέκεται η Λίλιθ δίπλα σου, πάντα περαστική είναι, αλλά τέλος πάντων, μην το τραβήξουμε πολύ γιατί θα μας κράξουν. ΕΧΟΥΜΕ ΞΕΦΥΓΕΙ ΑΠ'ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΕΛΕΙΩΣ. Αυτά είναι απόψεις....
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Έχεις δίκιο ,
. Έβαλα κι εγώ "λίγο το χεράκι μου " σ'αυτό φοβάμαι...
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
Έχεις δίκιο ,
. Έβαλα κι εγώ "λίγο το χεράκι μου " σ'αυτό φοβάμαι... Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
