Το επίθετο των παιδιών

[Youki]

Γιατί όμως κόπτεστε τόσο για το μικρό όνομα και αδιαφορείτε για το επίθετο;

Γιατί αυτό χρησιμοποιείται κυρίως ,τουλάχιστον μέσα στον οικογενειακό και φιλικό κύκλο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ναι αλλά μέσα στον φιλικό-οικογενειακό κύκλο ουδείς δίνει και τόση σημασία στο όνομα (το έχει συνηθίσει απο ένα σημείο και μετά). Ενώ το επίθετο είναι αυτό που χρησιμοποιείται παντού, σε επίσημα έγγραφα κλπ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Youki]

Ενώ το επίθετο είναι αυτό που χρησιμοποιείται παντού, σε επίσημα έγγραφα κλπ.

Ναι οκ. Αλλά συνεχίζω να μην καταλαβαίνω γιατί σε ενοχλεί που στα επισημα έγγραφα το παιδί θα εμφανίζεται με το χ επίθετο, το επίθετο του άντρα σου. Ενα επίθετο είναι, ένας τρόπος να σε ξεχωρίζουν από μένα και μένα από σένα. Και το όνομα το ίδιο ακριβώς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Ναι οκ. Αλλά συνεχίζω να μην καταλαβαίνω γιατί σε ενοχλεί που στα επισημα έγγραφα το παιδί θα εμφανίζεται με το χ επίθετο, το επίθετο του άντρα σου. Ενα επίθετο είναι, ένας τρόπος να σε ξεχωρίζουν από μένα και μένα από σένα. Και το όνομα το ίδιο ακριβώς.

Αν είναι τόσο απλό γιατί να μην πάρει και τα δύο; Δεν θα σύρεις και κανέναν ογκόλιθο Μαρούσι-Φάληρο για να το κάνεις, μια δήλωση είναι. Στην τελική, του δίνεις και δικαίωμα επιλογής έτσι, μπορεί να μην του αρέσει του πατέρα του και να προτιμάει της μητέρας του, το έχω ακούσει απο πολλούς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Αναφέρθηκε κάποου πιο πάνω ότι ο καθένας από εμάς μπορεί να έχει μέχρι δύο επίθετα.
Ομολογώ πως όταν χρειάστηκε να αποφασίσω δεν το ήξερα αυτό (αν το ήξερα ίσως θα είχα πράξει διαφορετικά).
Ξέρει κανείς αν υπάρχει κάποιος νόμος που να το αναφέρει αυτό?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Oralee]

Isi, αντιγράφω από τον Αστικό Κώδικα:

Άρθρο 1505​

Επώνυμο των τέκνων​

Οι γονείς υποχρεούνται να έχουν προσδιορίσει το επώνυμο των τέκνων τους με κοινή αμετάκλητη δήλωσή τους. Η δήλωση γίνεται πριν από το γάμο, είτε σε συμβολαιογράφο είτε στο λειτουργό, ενώπιον του οποίου θα τελεσθεί ο γάμος. Ο λειτουργός οφείλει να ζητήσει τη σχετική δήλωση.
Το οριζόμενο επώνυμο, κοινό για όλα τα τέκνα, μπορεί να είναι είτε το επώνυμο του ενός από τους γονείς είτε συνδυασμός των επωνύμων τους, που όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να περιλαμβάνει περισσότερα από δύο επώνυμα.
Αν οι γονείς παραλείψουν να δηλώσουν το επώνυμο των τέκνων τους, σύμφωνα με τους όρους των προηγούμενων παραγράφων, τα τέκνα έχουν για επώνυμο το επώνυμο του πατέρα τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Ειλικρινά δεν το ήξερα! (και απ' ότι βλέπω υπάρχουν κι αλλοι που δεν το γνωρίζουν)
Ο Παπάς που πήγαμε να υπογράψουμε μας είπε πως δεν θα είναι πρακτικό για το παιδί και τις επόμενες γενεές. (πριν μια ντουζίνα χρόνια όλα αυτά).

νευρίασα τώρα...

Από την άλλη είναι σημαντικό νομίζω πως πλέον παντού αναφέρονται και οι δύο γονείς.
π.χ. Μαρίνα Νικολάου του Παναγιώτη και της Ελένης
Στον δικό μου έλεγχο από το σχολείο γράφει μόνο το όνομα του πατέρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

ψ. στο σημείο αυτό θα ήθελα το κουεδίνι να μας αποκαλύψει ποιο από τα δύο επίθετα δηλώσανε στην άδεια γάμου. ξέρω τι λέω

Λοιπόν... δήλωσα του πατέρα
κι αυτό γιατί δεν ήθελα τα παιδιά μου να έχουν δύο επώνυμα
Αισθητικά ΕΜΕΝΑ δε μου αρέσει.

Δήλωσα του πατέρα κι όχι το δικό μου γιατί δε μου έλεγε απολύτως τίποτα το ποιο απ τα δύο θα πάρουν.
Διάλεξα λοιπόν να ακολουθήσω την παράδοση που υπάρχει αυτή τη στιγμή γιατί δεν νιώθω καθόλου απειλούμενη από παραδόσεις που θεωρητικά είναι πατριαρχικες και μειώνουν τις γυναίκες.
Δε χρειαζεται να πάρουν τα παιδιά μου το όνομα μου για να νιώσω ότι είμαι δικαιομενη ως γυναίκα. Δε χρειάζομαι το επώνυμο στα παιδιά μου για να έχω εκτίμηση και σεβασμό απ τους γύρω και τον σύντροφο μου.
Δεν χρειάζονται το επώνυμο μου τα παιδιά μου για να είναι παιδιά ΜΟΥ.
Χρειαζονται μόνο ΣΩΣΤΗ καθοδήγιση από εμένα και τον σύντροφο μου.
Βασικά... δεν με ενδιαφέρει να αποδείξω απολύτως τίποτα και σε κανέναν σχετικά με το ποια είμαι και πόση "δύναμη" έχω σαν γυναίκα.
Το επώνυμο ήταν απλα ένα ακόμα τυπικό θέμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Προς όλες: Αν -χτύπα ξύλο- ποτέ χωρίσετε, πως θα νιώθετε να μεγαλώνετε ένα παιδί που, να του δίνετε πολύ περισσότερη ενέργεια απ'ότι ο πρώην άντρας σας (αν έχετε την επιμέλεια) και να έχει το δικό του επίθετο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Το επώνυμο ήταν απλα ένα ακόμα τυπικό θέμα.

Σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση αυτό από τη μια και από την άλλη νομίζω θα πρέπει να χαιρόμαστε που επιτέλους η γενιά μετά από μας νιώθει την ανάγκη να αλλάξει πολύ περισσότερα πράγματα από όσα καταφέραμε εμείς και στέκεται ΚΑΙ στις λεπτομέρειες.

Γιατί να πρέπει να ακολουθούμε πάντα την πεπατημένη ειδικά χωρίς να ξέρουμε γιατί το κάνουμε?
Μου αρέσει που το moto των νέων είναι "question everything". Ώρα ήταν να ξεκολλήσουμε από πρακτικές του παρελθόντος.

Προς όλες: Αν -χτύπα ξύλο- ποτέ χωρίσετε, πως θα νιώθετε να μεγαλώνετε ένα παιδί που, να του δίνετε πολύ περισσότερη ενέργεια απ'ότι ο πρώην άντρας σας (αν έχετε την επιμέλεια) και να έχει το δικό του επίθετο;

Μου συμβαίνει ήδη
Δεν τρέχει τίπότα Λια μου. Δεν μεγαλώνω (π.χ.) την Αναστασοπούλου, μεγαλώνω τη Μαρία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Σηκώνει πολύ μεγάλη συζήτηση αυτό από τη μια και από την άλλη νομίζω θα πρέπει να χαιρόμαστε που επιτέλους η γενιά μετά από μας νιώθει την ανάγκη να αλλάξει πολύ περισσότερα πράγματα από όσα καταφέραμε εμείς και στέκεται ΚΑΙ στις λεπτομέρειες.

Γιατί να πρέπει να ακολουθούμε πάντα την πεπατημένη ειδικά χωρίς να ξέρουμε γιατί το κάνουμε?
Μου αρέσει που το moto των νέων είναι "question everything". Ώρα ήταν να ξεκολλήσουμε από πρακτικές του παρελθόντος.

Αχ βρε Ισιλιελ, όποτε απαντάς σε κάποιο θέμα μου σκέφτομαι "επιτέλους ένας άνθρωπος που με καταλαβαίνει και μπορεί και τα λέει πιο ήρεμα και λιγότερο παρεξηγίσμα απο μένα εννοώντας ακριβώς το ίδιο"
Αν και δυστυχώς εγώ βλέπω ένα συντηρητισμό στη νέα γενιά, δεν ξέρω αν είναι ιδέα μου αλλά δεν βλέπω οι νέοι να ενδιαφέρονται να αλλάξουν απολύτως τίποτα, εκτός ολίγων εξαιρέσεων. Ακόμα και όλο το θέμα με τα πανεπιστήμια και τις πορείες και τη δήθεν επαναστατικότητα είναι για να διατηρήσουν, όχι για να αλλάξουν κάτι.
Κάποτε ήταν οι νόμοι που μας έκαναν μη ίσους και παλεύαμε να τους αλλάξουμε. Τώρα είναι τα μυαλά μας, και ούτε που μας ενδιαφέρει να τα αλλάξουμε.

Μου συμβαίνει ήδη
Δεν τρέχει τίπότα Λια μου. Δεν μεγαλώνω (π.χ.) την Αναστασοπούλου, μεγαλώνω τη Μαρία.

Απο τη δική σου περίπτωση μου ήρθε η ιδέα να ρωτήσω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zanin]

kajira αν ο κόσμος όλος ακολουθούσε τη λογική "αυτό μάθαμε, αυτό θα κάνουμε" τότε θα ήσουν σήμερα παντρεμένη με τρία κουτσούβελα, με έναν άντρα που θα είχε επιλέξει ο πατέρας σου, έγκλειστη στο σπίτι, χωρίς να υπολογίζεται η γνώμη σου πουθενά και χωρίς δυνατότητα να χωρίσεις όσο άθλια κι αν σου φερόταν. Ο κόσμος πάει μπροστά επειδή δεν σκέφτονται όλοι με αυτό τον τρόπο (όχι τον δικό σου, αυτόν του υποτιθέμενοιυ άντρα σου εννοώ). Και όσο για τον άντρα μου, θεωρώ highly unlikely να επιλέξω κάποιον που θα είχε ΠΡΟΒΛΗΜΑ να πάρουν ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο θα άρχιζα να προβληματίζομαι οτι κάπου έκανα λάθος επιλογή (αναλόγως και τα επιχειρήματα του βέβαια, πχ αν το επίθετο μου ήταν απαίσιο θα το καταλάβαινα κάπως).
Αλήθεια αν το επίθετο του άντρα σας ήταν άθλιο και το δικό σας αρκετά κομψό, πάλι θα είχατε την ίδια άποψη;

λιακι συμφωνώ μαζί σου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[truffinho]

Εγώ πάντως πολύ θα ήθελα να έχω το επίθετο της μητέρας μου που -εδώ που τα λέμε- είναι σαφώς πιο ωραίο. Δεν υπάρχει περίπτωση να δώσω το δικό μου στο παιδί, εκτός και αν της μητέρας του δεν βλέπεται, ή μάλλον δεν ακούγεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Έγινε ένα split το οποίο θα το βρείτε εδώ και βγήκαν κάποια offtopics, τα οποία θα τα βρείτε εδώ.



Στο θέμα μας... Εγώ έχω το επίθετο του πατέρα μου. Και μου αρέσει σε σύγκριση αυτουνού της μητέρας μου. Δεν έχω μπει καν στη διαδικασία του να σκεφθώ ποιο θα δώσω, είναι πολύ νωρίς.
Όταν έρθει η ώρα θα το συζητήσω με τη σύνροφό μου και θα δούμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Χθές είχα αυτή τη συζήτηση με την κόρη μου.
Στην τάξη της υπάρχει μόνο ένα παιδί με δύο επίθετα.
(Απ' ότι μου είπε το χρησιμοποιεί όπως τον βολεύει. Δηλαδή όταν θέλει να είναι ψηλά σε μια λίστα χρησιμοποιεί αυτό που αρχίζει από Β ενώ στην αντίθετη περίπτωση το άλλο από Π )
Η ίδια δεν θα ήθελε να έχει 2 επίθετα όπως μου είπε διότι το όνομά της είναι ήδη μεγάλο και τα επίθετα μας είναι επίσης μακρυνάρια... Δηλαδή:

τετρασύλλαβο όνομα
+ εξασύλλαβο επίθετο
+ πεντασύλλαβο επίθετο

(ε, δίκιο έχει...)

τέλος τη ρώτησα αν θα προτιμούσε να έχει το δικό μου και μου απάντησε πολύ απλά πως αυτό που έχει τώρα το έχει συνηθίσει. Τόσο απλά!
Στην τάξη υπάρχει και ένα παιδί με το επίθετο της μητέρας...
_____________________
Νομίζω -και αν κάνω λάθος ας με διορθώσει η Michelle- πως η σκέψη πίσω από αυτό το thread δεν έχει να κάνει τόσο με την επιλογή μας αυτή καθεαυτή αλλά με τον τρόπο που λειτουργούμε ως προς το "δεδικασμένο" του παρελθόντος...
Διαβάζοντας αυτό το thread καταλαβαίνει κανείς πως οι περισσότερες γυναίκες (κι εγώ μέσα σ' αυτές) είναι πρόθυμες να δώσουν στο παιδί το επίθετο του πατέρα χωρίς συγκεκριμένο λόγο. Επειδή έτσι ήταν πριν τα πράγματα.
Κάποια ανήσυχα κεφάλια λοιπόν ανάμεσά μας αναρωτιώνται γιατί?
Όχι γιατί επιλέγουμε το συγκεκριμένο επίθετο, αλλά γιατί λειτουργούμε με αυτόν τον τρόπο. Γιατί συνεχίζουμε να θεωρούμε ...φυσιολογικό να πάρει το παιδί το όνομα του πατέρα.
Γιατί να μην έχουμε φτάσει σε ένα στάδιο "ουδετεροποίησης" ακόμα?

Για να το πω πιο απλά:
Έχουμε να επιλέξουμε ανάμεσα σε δύο t-shirt διαφορετικών χρωμάτων
Θα χρησιμοποιήσουμε κριτήρια όπως τι μας πάει ποιο είναι πιο βολικό ποιο είναι πιο φτηνό ίσως.
Και τα δύο μπλουζάκια μοιράζονται τις ίδιες πιθανότητες πριν χρησιμοποιήσουμε τη λογική μας για να επιλέξουμε το καλύτερο. Έχουν στην αρχή τις ίδιες πιθανότητες.
Με τα επίθετα όμως δε συμβαίνει το ίδιο σύμφωνα πάντα με τις απαντήσεις που δώθηκαν στο thread. Και αυτό γιατί στην ουσία υπάρχει προεπιλεγμένο πριν από μας για μας το πατρικό επίθετο.

Τι συμβόλιζε αυτή η επιλογή τα παλαιότερα χρόνια? Ιδιοκτησία, ανωτερότητα, κτλ.
Σε καθαρά συμβολικό επίπεδο λοιπόν, μας δίνεται η δυνατότητα να επιλέξουμε με ίσους όρους το ένα από τα δύο επίθετα και εμείς σαν υπνωτισμένοι επιλέγουμε ...την προεπιλογή.

Αυτό το υπνωτισμένοι είναι που ενοχλεί τη Michelle νομίζω. (Εγώ στο συγκεκριμένο την ευχαριστώ που από τότε που ήρθα στο φόρουμ με έχει μάθει να σκέφτομαι έτσι...με αυτό που δεν συμφωνώ μαζί της θα το αναφέρω στο άλλο thread που έγινε split)


Θα μου πείτε, "Όχου μωρέ, σιγά τ'αυγά, υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα να λύσουμε σε σχέση με τη θέση της γυναίκας μητέρας και εργαζόμενης στη σημερινή κοινωνία, με αυτό θα ασχολούμαστε"?
Κάθε μεγάλο ταξίδι ξεκινάει από ένα μικρό βηματάκι.

Εάν αυτά που ήδη έχουμε "κερδίσει" απαξιούμε να τα χρησιμοποιήσουμε πως περιμένουμε τα άλλα, τα σπουδαία, τα μεγαλύτερα?
Τουλάχιστον όταν επιλέγουμε ας είναι μια συνειδητή επιλογή και όχι η συνήθεια.

Εφ όσον υπάρχει μια μερίδα ανδρών που θα αρνηθούν κατηγορηματικά να πάρει το παιδί το επίθετο της μητέρας, εφ όσον δεν θα είναι και για εκείνους μια απόφαση ρουτίνας ακόμα κι αυτό το ασύμαντο φαινομενικά πραγματάκι, παίζει το ρόλο του στο κοινωνικό γίγνεσθαι...
Μην κρίνετε μόνο από το στενό κοινωνικό σας περιβάλλον. Δείτε την γενικότερη εικόνα.
Στο κάτω-κάτω, κάθε επιλογή που γίνεται χωρίς να ξέρουμε γιατί την κάνουμε ...πολύ απλά δεν είναι επιλογή.

Πολύ σημαντικό συμπέρασμα που βγήκε για μένα από αυτό το thread ήταν και το γεγονός πως πολοι από μας δεν ξέρουμε καν πως λειτουργεί η διαδικασία με τα επίθετα και πιστεύουμε λανθασμένα πως οι επόμενες γενιές θα αποκτήσουν επίθετα σιδηρόδρομους!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Eγώ πάλι πιστεύω οτι η επιλογή του ονόματος ενός παιδιού, θα πρέπει να γίνεται με ποιο ουσιαστικά κριτήρια από αυτά που αναφέρει η φίλη μας Ισιλέλ.
Δεν με ενδιαφέρει αν θα έχουν το όνομα του πατέρα ή της μητέρας, ας είναι γερά και ας έχουν όποιο όνομα θέλουν. Αν είχα παιδιά ίσως και να τους έδινα το επίθετο της μητέρας τους αν ήταν πιο εύηχο από το δικό μου, αλλά ποτέ μα ποτέ δεν θα μπορούσα να διανοηθώ να το κάνω μόνο και μόνο για να ικανοποιηθούν οι επαναστατικοψευτοφεμινιστικές φιλοδοξίες κάποιων.
Διαφωνώ Ισιλιέλ με αυτό που λες για μικρό βήμα ενός ταξιδιού.
Το φεμινιστικό κίνημα, ή αν θέλεις η σκέψη του καθενός, δεν έχει ανάγκη τέτοια παραδείγματα. Δεν χρειάζεται να καταφεύγουμε σε τέτοιες υπερβολές για να αποδείξουμε οτι είμαστε ανοιχτόμυαλοι, όταν σε άλλα θέματα της καθημερινής μας ζωής έχουμε παρωπίδες.
Αντίθετα, θα έλεγα, οτι όσο πιο μικρό είναι αυτό το βήμα, τόσο περισσότερο ευτελίζεται η ιδέα "ανοιχτό μυαλό".
Αν για παράδειγμα το επίθετο τη Μισέλ ήταν άσχημο (αλλά πολύ άσχημο), σε αντίθεση με του συντρόφου της που θα ήταν θαυμάσιο, τι θα έκανε;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

Δεν είπα: "Γυναίκες, δώστε το επιθετό σας στα παιδιά σας για να δείξετε στους άντρες τι αξίζετε"
Ειπα: "Γυναίκες, όταν δίνετε στα παιδιά σας το επίθετο του άντρα σας να ξέρετε γιατί το κάνετε"

Αν για παράδειγμα το επίθετο τη Μισέλ ήταν άσχημο (αλλά πολύ άσχημο), σε αντίθεση με του συντρόφου της που θα ήταν θαυμάσιο, τι θα έκανε;

Για τη Michelle δε μπορώ να απαντήσω, εγώ πάντως θα έδινε στο παιδί μου το επίθετο του συντρόφου μου! Γιατί όχι? Ποιός είπε πως από εδώ και πέρα πρέπει να δίνουμε μόνο τα δικά μας επίθετα στα παιδιά? Όμως σε αυτή την περίπτωση υπάρχει μια λογική της επιλογής. Το ωραίο vs το άσχημο. Είναι ΛΟΓΙΚΟΤΑΤΟ!
Δεν είναι "Ας πάρει το δικό σου άντρα μου μια που έτσι γινόταν πάντα".

Επαναστατικοψευτοφεμινιστικές (τι καλά που υπάρχει το copy paste) αντιλήψεις δεν έχω, δεν θεωρώ καν τον εαυτό μου φεμινίστρια. Αν διαβάσεις προσεκτικά τι λέω θα διαπιστώσεις πως είμαι υπέρ της συνειδητής επιλογής και κατά του ωχαδερφισμού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Επειτα από αυτές τις απαραίτητες διευκρινίσεις, θα συμφωνήσω..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Συμφωνώ απόλυτα με Isiliel! Αν και δεν νομίζω να βρω ποτέ σύντροφο με ωραίοτερο επίθετο απο αυτό της μητέρας μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Insomniac]

...Πραγματικα, πολυ σημαντικο ζητημα! Μερικες φορες εχω την αισθηση οτι ψαχνομαστε για να δημιουργησουμε (κοινωνικα, οχι φορουμ-ικα) θεματα!

Αν απο τους δυο γονεις, τον εναν τον καιει να βγει το δικο του επιθετο, και τον αλλον οχι, ας βγει αυτουνου που τον ενδιαφερει πιο πολυ. Αν και τους δυο δεν τους πολυνοιαζει, ας βγει αυτο που τους αρεσει πιο πολυ. Αν και τους δυο τους ενδιαφερει τοοοσο πολυ, ας διαλεξουν ενα (με κληρο στο κατω κατω! ) και αν θελει μετα το παιδι, οποτε νομιζει οτι ειναι σιγουρο και ωριμο, ας το αλλαξει μονο του!

Ουτε να το αναγουμε το ζητημα σε σεξιστικο, ουτε να χρησιμοποιουμε μεσοβεζικες λυσεις, που τελικα πολυ πιθανο να οδηγησουν σε αυτο που καποια παιδια ανεφεραν χιουμοριστικα (με 4,8 55454 επιθετα) Αφηστε που μιας και δεν υπαρχουν πολλα παιδια με 2 επιθετα, και πραγματι δεν ειναι και χρηστικο, το παιδι μπορει να αισθανεται και ασχημα!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.