Αν γυρίζατε το χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε;

ΛΑΡΑ7427 · 16-01-09

Δε θέλω να γυρίσω καθόλου πίσω, μ αρέσει αυτό που είμαι τώρα, και πάω μπροστά.

love_angel · 18-01-09

θελω ν α διορθωσω κατι αλλα αφου δε γινεται απλα πρεπει να προχωρησω!

Rempeskes · 27 Ιανουαρίου 2009

Μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω...

Χμ... χμ,χμ,χμ...

Τι να πείς εδώ; Μακάρι, χίλιες φορές μακάρι,
να μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω.
Όχι πολύ... Λίγο. Μια ιδέα.

Δευτερόλεπτα...
Ίσα ίσα, να απέτρεπα τον ευατό μ να ανοίξει την σελίδα, επείδη το θέμα suckz.
:mad:

Τέσπα.

Όπως και να 'χει, τείνω να συμφωνήσω με την προτροπή πίσω από τον τίτλο.
Νομίζω δλδ... Αλλιώς δεν θα υπήρχε εκείνο το χιλιοειπωμένο κλισέ περί "παλιών, καλών εποχών".

Ίσως να είναι επίπτωση της αβεβαιότητάς μας για το μέλλον, ίσως να είναι νοσταλγία, ίσως να είναι ψυχοπάθεια (που προκαλείται από υπερβολική έκθεση σε πρωϊνάδικες εκπομπές), μα είναι κάτι. Αυτή η πανθομολογούμενη πίστη πως το παρελθόν ήταν ομορφότερο του παρόντος (ενώ το ...παρελθόν ήταν απλά το παρόν κάποιων άλλων που πίστευαν πως το δικό τους παρελθόν ήταν ωραιότερο ) κρύβει κάτι από την ενθύμηση μιας Εδέμ, από την οποία εκδιωχθήκαμε παρά την θελήσή μας, από το αδυσώπητο βέλος του χρόνου, ή αν θέλετε, ύστερα από μια πικρή δαγκωνιά στο μήλο της εμπειρίας.

Όπως και να έχει... Η απόσταση δίνει στην ανάμνηση αξία. Την αφήνει να ωριμάσει σαν παλιό κρασί (μερικές φορές τόσο πολύ, που γίνεται σαν ξύδι) και την εξωραϊζει, την κάνει να φαίνεται ωραιότερη από ότι ήταν, και αυτό είναι λογικό γιατί την αφήνει στατική σαν παλιά φωτογραφία. Με τον καιρό, το αντικείμενο φθείρεται στη μνήμη, και μας μένουν μόνο οι σχετικές γεύσεις. Γι' αυτό και αρκεί ένα ερέθισμα αθώο, για να μας θυμίσει ύπουλα κάτι αμυδρό από το παρελθόν μας (αυτό π οι γάλλοι ευγενικά αποκαλούν τέζα-βου).

***

...Τι βλακείες λέω τόσην ώρα. Παρασύρθηκα και πλατειάζω, ως συνήθως. Λοιπόν,
θα ταξίδευα στο παρελθόν. Το έχω σκεφτεί πολύ συχνα. Να είμαι κάπου αλλού.
Βασικά, γενικά είμαι στο αλλού και ακόμα παραπέρα. :worry:

Και τόσο αλλού, που μου φαίνεται πως κάποιος άλλος είναι εδώ και τώρα, και μου κρατάει την θέση μέχρι να ωριμάσει το κρασί στο κελλάρι :confused:

τώρα αυτό ακούστηκε κάπως, μα στην πραγματικότητα είμαι ....άλλοτε, τόσο 20th century που ψιλοντρέπομαι και βγαίνω έξω μόνο με χαρτοσακκούλα. Ένιγουεζ. Τι έγραφα; Ά ναι.

Υπάρχουν πολλές στιγμές στο παρελθόν που θα ήθελα να πάω. Φυσιολογικό θα ήταν να ταξίδευε κανείς σε παλιές αγάπες (τι λιμνονούφαρο και αυτό... λες και αν ξαναπάς, θα ξαναζήσεις τα ίδια πράγματα, έχοντας την κατάρα της ύστερης γνώσης στο κεφάλι

) ή σε παλιές στιγμές που θεωρεί ευτυχισμένες.

Δεν θα το έκανα, όχι μόνο γιατί θα ψόφαγα στο γέλιο λέγοντας πρώτος τις ατάκες που άκουσα τότε να εκστομίζονται, μα επίσης γιατί, χίλια τα εκατό, θα βίωνα διαφορετικά την όλη σκηνή, και αυτό θα μου έβγαζε την ανάμνηση ξινή. :worry:

Γιατί είναι άλλο να θυμάσαι πχ το πρώτο σου φιλί, να επιστρέψεις μαγικά σε αυτό, και την στιγμή που τα χείλια του άλλου αγγίζουν τα δικά σου, από την συνήθεια (?_?) να του πετάξεις γλώσσα Ζλουρπ και να τον στείλεις οφσάιντ. Εκτός από το ότι χάλασες την αίσθηση από πεταλούδες στην κοιλιά (...εκτός αν τρως περιέργα ανατολίτικα πιάτα), του χάλασες και του άλλου την ανάμνηση! Να τελικά γιατί δεν μπορούμε να πάμε πίσω σε μια ανάμνηση: Θα την χαλάσουμε στους άλλους που την μοιράστηκαν μαζί μας. Γι' αυτό και δεν είναι σωστό να ταξιδεύουμε στην θάλασσα της νοσταλγίας, μα να δημιουργούμε μια βροχή από νέες αναμνήσεις ώστε να μην ξεραθεί.

Επειδή πάλι πλατειάζω και το ρίχνω στην φελλολογία αντί για την φίλο-λογία, να δώσω ένα παράδειγμα.

Εννοώ, είμαι πχ τώρα και σκέφτομαι το χριστινάκι. Προσπερνάω το γεγονός ότι, τόσο καιρό μετά, ο γενετικός μου κώδικας ΧΥ μου την σπάει, και επιτάσσει την εστίαση πρώτα πρώτα στο σφριγηλό στήθος και τους σμιλευμένους γλουτούς (...ευχαριστώ την πλαστικότητα της ελληνικής γλώσσας, που τώρα δεν μου στερεί τίποτα από την ωμή περιγραφική ισχύ της έκφρασης "τι βυζάρες & τι κωλο που είχε"). Λοιπόν, όταν η εικόνα ξεκαθαρίζει, θυμάμαι τον τρόπο που έριχνε μπροστά τα βαθυκόκκινα μαλλιά της, προσπαθώντας αποτυχώς με κάθε τρόπο να αποκρύψει τα αμυγδαλωτά μάτια της, και τις εκφράσεις που χρωμάτιζαν το προσώπό της, καθώς τραβούσε αργές και βαθιές ρουφηξιές από το τσιγάρο της.

Ωραία η νοσταλγία, μα θα έπρεπε να νοιώσει κανένας ("εγώ; λέγομαι κανένας!" που έλεγε και ο Οδυσσέας) την ανάγκη να ξαναβυθιστεί στο καστανό των ματιών της, αντί να αντικαθρεφτίζει μια αχνή ανάμνηση. Οπότε, πες ότι σηκώνω το τηλ και την τηλ (*σημείωση: εδώ το τηλ είναι ουσιαστικό και ρήμα ταυτόχρονα, θεέ μου αγγλοποιήσαμε τα ελληνικά, λολ;*)
...και την τηλ λέω, και το σηκώνει, και την ξαναβρίσκω. Δεν θα δω μπροστά μου τη γυναίκα που αγαπούσα, μα κάποια άγνωστη, απόμακρη και ξένη.

Οκ αρκετά οι λογοτεχνημένες βλακείες, παίζει να την δω παντρεμένη με παιδιά, τα λυτά της μαλλιά πιασμένα επάνω, τα καστανά της μάτια στεγνά και το στήθος πεσμένο από τις εγκυμοσύνες, οπότε θα καταστραφεί η στιγμή και θα πέσει ένα ριζικό και αμετάκλητο overwrite στις ακριβές μου αναμνήσειζ.
Αίσχος;
Εντελώςςς!
:mad:

Οπότε τα περί θαλασσας της νοσταλγίας είναι ματαιολογίες, κάντε ρε μοντς τον κόπο ένας να απομονώσει τα επικίνδυνα και επώδυνα σημεία του κειμένου και να τα ξορκίσει στο recycle bin.

Μα και αυτό που μόλις είπα είναι ματαιολογία. Aν πάρει μια ρουφηξιά στο τσιγάρο της με την ίδια έκφραση στο πρόσωπο, εγώ πάλι θα δω τον ίδιο άνθρωπο, πίσω από την αμφίεση από ρυτίδες και ασημένια μαλλιά, που ο χρόνος δίνει ως παράσημα σε όσους τον πολεμούν άνισα.
...Οπότε πάλι θα την πατήσω μετά, και καταστράφηκα, δεν είμαι στα γεράματα για χαζοπεριπέτειες. Ούστ αναμνήσεις, ξουτ. Πάω να σβήσω και το κιν της από το τηλ, και αν τυχόν πάρει, δεν θα το απαντήσω.

...Χμ.
Χμμμ...

Μπα, άσε. Ας απαντήσω.
Η ζωή είναι πολύ εύθραυστη για να κρατάς κακία,
και πολύτιμοι οι άνθρωποι με τους οποίους μοιραζόμαστε τις όμορφες (...μα και τις άσχημες) πτυχές της.

(Από την άλλη... Τόσα παιδιά θα 'χει, όλο και κάποιο θα βγεί σκράπας,
και θα χρειάζεται φροντιστήριο. Θα την μαδήσω :devil:

)

***

Πάλι βγήκα όμως εκτός θέματος. Είπα κ το ξαναλέω, θα 'θελα να ταξίδευα στο παρελθόν.
Προφανώς όχι στο δικό μου :confused:

Ο καλός Θεούλης, μπορεί να μη με έκανε ωραίο, μα το ξεπλήρωσε δίνοντάς μου πολλά λεφτά... Εχμ σόρρυ, λάθος, ας πούμε ότι μου έδωσε μνήμη ελέφαντα (και μύτη-προβοσκίδα, γμτ). Και μπορεί να μην είναι πολλές ή καλές οι αναμνήσεις μου, μα είναι δικές μου, και δεν θα τις άλλαζα γιατί χάρη στο παρελθόν είμαι αυτός που είμαι. Ναι. Εχμ... Ναι, μάλλον προς το "ίσως ναι", μα όπως και να 'χει δεν θα το λύσουμε τώρα :mad:

Λοιπόν, έλεγα πως θα ταξίδευα στο παρελθόν.

Όχι, δεν είμαι από τους γραφικούς τύπους που πιστεύουν πχ πως αν ζούσαν στην αρχαία ελλάδα, θα κυκλοφορούσαν με μανδύες τρώγοντας άρτο με τον πλάτωνα και τον αριστοτέλη.

Ούτε έχω ψευδαισθήσεις πως θα ήμουν Ιππότης με πανοπλία στο Μεσαίωνα, και δεσποσύνες θα άνοιγαν την πίσω πόρτα του πύργου. για να με τρατάρουν κρασί και να κατευνάσουν την ορεξή μου, με μανιτάρια μαγειρεμένα στο χοιρινό λίπος (μπλιαααχ :sick:

θα γινόμουν ο Sir Anorexic. ...Που λέτε, το μεσαίωνα, οι ιππότες μαζεύονταν και έκαναν και κάνα πόλεμο, όπου κερδισμένοι έβγαιναν οι... άσχετοι λαφυραγωγοί, που περίμεναν το τέλος της μάχης, για να τους βρούν εξαντλημένους και πεσμένους στο χώμα, και τους καθάριζαν με ένα στιλέτο, πριν τους κατακλέψουν. Αντι-ηρωικό αίσχος; Γουέλκαμ το ριάλιτυ).

Τι έλεγα; Α ναι, θα προτιμούσα να πάω κάπου πιο ήρεμα ρε παιδί μου, χωρίς φωτιά και πολέμους, καταστροφές και συμφορές, λιμούς σεισμούς και καταποντισμούς... :worry:

Στα 1500? Να κάτσω να παρακολουθώ το τέλος της Φεουδαρχίας και την άνοδο της αστικής τάξης, ξύνοντας ένα λαούτο μέσα στα καταγώγια; Μπαααα...

Στα 500? Να παρακολουθώ την πτώση της ρώμης στους βαρβάρους, ξύνοντας ένα χορδόξυλο μέσα στα καταγώγια; Μπα, ούτε...

Στο έτος 4 προ Χριστού, τότε που πέθανε ο Ηρώδης, ξύνοντας μια τοξωτή άρπα μέσα στα καταγώγια; Άστο...

Στα 450πΧ, στην Αθήνα του Κλέους (=δόξα), υπό την πολυλογία του Περικλέους, να ξύνω άρπα από χελωνοκαύκαλο μέσα στα καταγώγια; Άσε καλύτερα... :mad:

Στα 1000 πΧ, στα χρόνια του Τιγκλάθ-Πιλάζαρ, να παρακολουθώ τα εγκλήματα πολέμου, τα πογκρόμ και τις μαζικές εκτελέσεις που οι γιοί της Ασσούρ εισήγαν στην Βαβυλώνα και την εύφορα γη ανάμεσα στους ποταμούς, ξύνοντας χορδές αλογοουράς μέσα σε ένα καταγώγι;
Βρε ούστ. Είπαμε να πάμε στο παρελθόν, όχι πάλι στον 20ο αιώνα....

Στα 2000πΧ, στη γη του Σούμερ, να παρακολουθώ την οικοδομική ανάπτυξη που επέφερε η ψημμένη πλίνθος, ξύνοντας νεύρα από ταύρο μέσα σε ένα καταγώγι; Τι λε ρε. Πολλοί μαστόροι = πολύς θόρυβος. :mad:

Στα 10000πΧ, στα παράλια της Κασπίας, παρακολουθώντας τον Χόμο Σαπιενς (=άνθρωπος ο Σοφός!!!

θα το λέω και θα γελάω μόνος μου...) να γδέρνει θηλαστικά, ξυνοντας σαν κιθάρα το τόξο μου, μέσα σε κάνα χαμωσπήλαιο...?

...

Τα παρατάω.
Η μόνη εποχή για κάποιον, είναι εκείνη κατά την οποία ζεί.
Τα υπόλοιπα είναι
ξυσίματα χορδών, είδει κιθάρας
υπό την συνοδεία
παράφωνης αγριοφωνάρας.

Το αποφάσισα.
Θα μείνω εδώ, μαζί σας!
(...τυχεροί!)

--------------------------------------------------------------

Παντως μηχανες του χρονου, εχουμε ολοι μας.
Αυτες που μας πανε στα παλια λεγονται αναμνησεις και αυτες που μας πανε στο μελλον λεγονται ονειρα.

Υπάρχει και η μηχανή που μας επαναφέρει απότομα στο Παρόν,
όταν μας βλεπει να ταξιδεύουμε σε κάποια από τις προηγούμενες μηχανές,
και αυτή η μηχανή
λέγεται 'προϊστάμενος'.

--->CrAzY GirL<--- · 07-02-09

Καλά όλα αυτά..Καλά τα λέτε όμως..Υπάρχουν κάποια πράγματα στη ζωή μας..ή μάλλον στο παρελθόν μας που..τα σκεφτόμαστε και ή θέλουμε να τα ξαναζήσουμε ή θέλουμε να αλλάξουμε κάτι..Συνήθως όταν νοσταλγούμε κάτι και θέλουμε να το ξαναζήσουμε σημαίνει πως έχουμε κάνει κάποια γκάφα με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να ξαναζήσουμε μερικά γεγονότα γιατί με αυτήν μας την πράξη τα έχουμε καταστρέψει όλα..!Αν μου δινόταν η ευκαιρία να γυρίσω τον χρόνο πίσω θα το δεχόμουν..όμως δεν θα άλλαζα τίποτα!Απλά θα ήθελα να ζήσω κάποιες στιγμές..!Όμως όλα γίνονται για κάποιον σκοπό..!Έχω πει πολλές φορές ότι θέλω να γυρίσω πίσω...Στην πραγματικότητα όμως δεν ξέρω τι θα έκανα αν μπορούσα..!Καμιά φορά όμως οι <<γκάφες>> που ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι έχουμε κάνει μπορεί σε λίγο καιρό να μας βγούνε σε καλό..! :redface:

Neraida · 08-02-09

Μακαρι να μπορουσα...θα ειχα πιο ελαφρυ υπνο, αλλα και ξυπνιο...

D_G · 08-02-09

Αν μπορούσα... θα διόρθωνα πολλές γκάφες και θα έδινα σημασία σε μερικά πράγματα που δεν έδωσα σημασία τότε και έχασα ευκαιρίες σημαντικές για μένα και το βλέπω τώρα...

Φωτηs · 08-02-09

Φαβλοs κυκλοs μπορει θα διορθωνα τα περασμενα λαθη μου που με οδηγησαν στο σημερα κανονταs μεγαλυτερα λαθη που ουτε καν τα υποψιαζομαι τωρα και να εφτανα τελικα σε ενα ολο και μεγαλυτερο αδιεξοδο.Απλα συμβιβαζεσαι με τα λαθη σου και πορευεσαι με αυτα και δεν ρισκαρειs να ανοιξειs μεγαλυτερεs πληγεs.

C.M. · 10-02-09

Άρχισα να πιστεύω λίγο πολύ σε αυτό που λέμε ειμαρμένη και αισθάνομαι πως όσο πίσω και να πάμε, όσες προσπάθειες κι αν κάνουμε να αποτρέψουμε, διορθώσουμε, αλλάξουμε αυτό που πρόκειται να συμβεί και το ξέρουμε γιατί πατήσαμε το κουμπάκι στη μαγική μηχανή του χρόνου, αυτό θα συμβεί με μια δυναμική ήδη κατεγραμμένη στα κιτάπια της ύπαρξης μας και ήδη ορισμένη από την πρώτη στιγμή που αντικρίσαμε το φως της ζωής. Νιώθω ότι γεννιόμαστε με καθορισμένο τέλος και μεσοδιάστημα που λειτουργεί σε έκδοση demo.

@nt¤wnis|~|¤e · 19-02-09

Αν μπορούσα... θα διόρθωνα πολλές γκάφες

Ο οποιοσδήποτε μπορεί να τις διορθώσει...
εάν γράψει τα απομνημονεύματά του

alis · 08-07-09

Υπαρχουν πολλα πραγματα που θα ηθελα να διορθωσω και αν μου δινοταν η ευκαιρια θα γυριζα τον χρονο πισω για να το πετυχω...Βεβαια ισως πραγματι κερδιζουμε κατι απο ολες μας τις εμπειριες ακομα και τις δυσαρεστες...Και αν ειχαμε την δυνατοτητα να γυριζαμε το χρονο πισω και να αλλαζαμε καποια πραγματα,(αφου ειχαμε τον χρονο να τα σκεφτουμε με την ησυχια μας και να μην δρασουμε εν βρασμω η αφου ειχαμε δει οτι τα αποτελεματα των πραξεων δεν ειναι τα επιθυμητα και θελαμε να το αλλαξουμε),τοτε δεν θα βελτιωνομασταν και δεν θα μπορουσαμε να γινουμε καλυτεροι και πιο συνειδητοποιημενοι ανθρωποι...Οποτε,ειναι καλο που δεν μπορουμε να γυρισουμε το χρονο πισω,απο αυτη την αποψη..Και παλι ομως νομιζω οτι σε ολους μας η τουλαχιστον στους περισσοτερους αν δινοταν μια τετοια ευκαιρια θα την αξιοποιουσαμε χωρις δευτερη σκεψη...

jrot6 · 08-07-09

Aυτα που εκανα στο παρελθον (σωστα και λαθη) με εκαναν τον ανθρωπο που ειμαι σημερα..

Το να σκεφτεσαι πως θα ηταν η ζωη σου αν εκανες ή δεν εκανες το ταδε,εχει την πλακα του..ειδικα οταν εισαι μονος σε ενα σκοτεινο δωματιο με τη συνοδεια μουσικης..

Αν ομως τα αν στοιχειωνουν το σημερα, τοτε κατι δεν παει καλα..Και αν οντως ολα πηγαν στραβα,δεν ειναι προτιμοτερο να προσεξεις το παρων σου,αποφευγοντας να ζησεις και το μελλον με αν,παρα να προβληματιζεις το μυαλο σου με κατι που δεν αλλαζει?

Αλλωστε η μεγαλυτερη παγιδα στη ζωη ειναι που ζουμε με τις αναμνησεις του χθες και ονειρευομενοι το μελλον..Το εκαστοτε παρων το ζουμε αραγε?

Πω,πω ξαναδιαβαζοντας τι εγραψα μου θυμιζω τον απαισιο paolo coelho..Παω να κανω μια βουτια στο παρελθον..

Kate-Bender · 07-08-10

Εγω παλι θα αλλαζα πολλα... :/:

θα εκανα οτιδηποτε για να γλιτωσω καποιες φασαριες..καποιους βαθμους και επισης θα ηθελα να σωσω τον παππου μου, που χαρη σε μια εγχειρηση πεθανε...Δεν θα τον αφηνα να την κανει...και αλλα πολλα...Δεν θελω ομως να τα σκεφτομαι γιατι με καταιβαζουν..αλυσιδα αρνητικων σκεψεων...

Boom · 07-08-10

Δεν έχω μετανιώσει για πολλές επιλογές μου που να μου στοίχησαν τόσο πολύ ώστε να θέλω να γυρίσω το χρόνο πίσω.
Άλλωστε μέσα από τα λάθη μας μαθαίνουμε!

Για αυτό που μετάνιωσα σε μεγάλο βαθμό είναι το σχολείο. Θα είχα ένα πιο χαλαρό διάβασμα και θα έκανα και απουσίες.

(βλ. αντίστοιχο θέμα)

tsarachaf · 07-08-10

Αρχική Δημοσίευση από Γιώργος:
Κατά πόσον πιστεύετε ότι όντως θα βελτίωνε τις ζωές μας; Πολλές φορές θέλουμε όντως να αναιρέσουμε κάποια πράγματα του παρελθόντος που -πιστεύουμε πως- σίγουρα θα άλλαζαν τη ζωή μας προς το καλύτερο.
Από την άλλη λέγεται ότι από κάθε κατάσταση που βιώνουμε (είτε καλή είτε άσχημη) πάντα παίρνουμε κάτι, το οποίο μας κάνει πιο δυνατούς. Κι επίσης, δεν μπορούμε να ξέρουμε τι εξέλιξη θα είχε πάρει η ζωή μας εάν... "διορθώναμε" κάτι.

Αν είχαμε αυτή τη δυνατότητα, θα το θεωρούσατε σωστό να αναιρούσαμε ή να αλλάζαμε κάποιες ενέργειες ή καταστάσεις; Και κατά πόσον θεωρείτε ότι θα είχε πιθανώς και αρνητικές συνέπειες στη μετέπειτα ζωή μας;

Βασικα αν ειχα την δυνατοτητα να γυρισω πισω τον χρονο, μαλλον θα τον αφηνα στην ησυχια του...

Πρωτον, γιατι το παρελθον ανηκει στο παρελθον... What's done's done, που λεγουσιν και εις την αγγλεταιραν...

Δευτερον, επειδη οσο ασημαντες κι αν φαινονται οι ζωες μας μπροστα στην απεραντοτητα του συμπαντος, ή ακομα και μπροστα στην ανθρωποτητα ακομη και η παραμικρη επεμβαση και αλλαγη θα διαταρασσε το χρονικο συνεχες και κατα συνεπεια και τον ρου της ιστοριας... Φανταστειτε δηλαδη να αλλαξατε κατι και αυτο να οδηγησε στο να κανετε μετα καποια τρελα η οποια οδηγησε στον θανατο σας... Κι ωσπου να φτασετε στο υποτιθεμενα "καλυτερο" μελλον να ανακαλυψατε οτι δεν υπαρχει μελλον ετσι οπως τα κανατε???

Καλα ειναι ο χρονος εκει που ειναι... Αφου μ' οτι μπλεκομαστε το κανουμε σκατα??? Γιατι να πειραξουμε και τον χρονο??

ΥΓ. Εμαθα να μην μετανιωνω για τιποτα... Ακομη κι αν εχω κανει τεραστιο λαθος

Rempeskes · 07-08-10

ΥΓ. Εμαθα να μην μετανιωνω για τιποτα... Ακομη κι αν εχω κανει τεραστιο λαθος

Tι λε ρε τσολιά... Εσύ παιδίμ είσαι επικίνδυνος

tsarachaf · 07-08-10

Αρχική Δημοσίευση από Rempeskes:
Tι λε ρε τσολιά... Εσύ παιδίμ είσαι επικίνδυνος

Γιατι ρε??? Αλλο το να εχω συναισθηση να μην ξανακανω τα λαθη μου και να στεναχωριεμαι που τα εκανα κι αλλο το να μετανιωνω...

DrStrangelove · 07-08-10

Δεν θα γύριζα ποτέ το χρόνο πίσω γιατί δεν θα μπορούσα να τον παγώσω στο σημείο που θα επέλεγα.

mariapg9017 · 18-08-10

Πολλες φορες εχουμε βρεθει σε ασχημη ψυχολογικη κατασταση και εχει περασει απο το μυαλο μας η φραση "Μακαρι να γυρνουσα τον χρονο πισω"ομως αν μπορουσαμε να γυρναμε τον χρονο με καθε δυσκολια πισω τοτε το παρελθον θα μας κυνηγουσε για μια ζωη. Δεν θα μπορουσαμε να ξεφυγουμε απο αυτο και για μια ζωη θα μας ακολουθει.Το παρελθον κατα την γνωμη μου ειναι κατι που πρεπει να μενει πισω και να το διαδεχονται τα νεα πραγματα στην ζωη μας.

Sir dreamer · 18-08-10

όχι δε θα γύριζα πίσω στο χρόνο γιατί η σκουριασμένη χρονομηχανή που έχω στο πατάρι καίει πολύ βενζίνα, και εκεί που έχει πάει τώρα η τιμή και με το δικό μου budget μόνο μέχρι χθες θα έφτανα. Αν κανένας από σας τους έξυπνους έχει εφεύρει πιο οικονομικό μοντέλο ας μου στείλει τα σχέδια στο timetraveler@stegnosapobenzini.com

Σοβαρά τώρα, θα απαντήσω με στίχους από ένα αγαπημένο τραγούδι:

"είναι που ονειρεύεται πως φεύγει για ταξίδια
πως μπαίνει μέσα σε παλιές φωτογραφίες
ξέρει αν μπορούσε θα κανε μια απ'τα ίδια
αλλά τι νόημα έχει τ'ονειρο χωρίς μικρές νοθείες;"

love_angel · 18-08-10

μακάρι να μπορούσα να γυρίσω το χρόνο πίσω...

...για να σε διαολοστελνα οπως σου αξιζει.

Αν γυρίζατε το χρόνο πίσω τι θα αλλάζατε;

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος

Επιφανές μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Επιφανές μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Πολύ δραστήριο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Περιβόητο μέλος

Περιβόητο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Νεοφερμένο μέλος

Επιφανές μέλος