Μπορεί να θεωρηθεί η απιστία δεδομένη;

[deadhead_pirate]

Να το δεχτείς. Μπορεί να μην είναι το ίδιο, αλλά δεν έβαλα και ποθόμετρο.
Η προσπάθεια να αντισταθείς στους πειρασμούς είναι συμβιβασμός και δημιουργεί απωθημένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Δηλαδη αν δε πας με αλλον ενω εχεις σοβαρη σχεση, θα αποκτησεις ψυχολογικα απωθημενα ;

Και για δε παμε συνεχεια με διαφορετικους μεχρι να βαρεθουμε, και οταν ηρεμησουμε, ψαχνουμε το μονιμο ;

Cause we're greedy !

Δεν μίλησα για "ψυχολογικά απωθημένα" (τουλάχιστον έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι απο το ποστ σου), μίλησα για σκέτα απωθημένα, με την καθημερινή έννοια του όρου. Και ναι, αν θέλεις τόοοοοοσο πολύ κάποιον/α και δεν πας μαζί του για να μην χάσεις το σύντροφο σου, αποκτάς όσο να πεις ένα απωθημένο. Αναρωτιέσαι συνέχεια "κι αν το είχα κάνει;". Στο τέλος μπορεί και να τον/την μυθοποιήσεις μέσα στο μυαλό σου, ακριβώς γιατί είναι αυτό που δεν μπορούσες να έχεις.

Το υπόλοιπο μήνυμα σου δεν θα το σχολιάσω, μιας και απ'οτι φαίνεται, όσο κι αν προσπάθησα να εξηγήσω τα πιστευω μου, συνεχίζεις να τα συγχέεις με το "μπάτε σκύλοι αλέστε" και την πολυγαμία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Vkey]

Vkey : Αν διαλέξει να είναι μαζί σου......

Πάντα έχει την επιλογή να μην είναι μαζί μου... όπως κι εγώ να μην είμαι μαζί του... Άλλωστε δεν μας δένει κάποιος γάμος που εκεί τα πράγματα περιπλέκονται... Γι' αυτό και λέω ότι είναι ελεύθερος να διαλέξει... και νιώθω πολύ καλύτερα όταν ξέρω ότι διαλέγει εμένα ενώ μπορεί να είναι με την καθεμία... Όταν πιστεύω ότι η ίδια απιστία του έδωσε κάτι το διαφορετικό από εμένα και τελικά διάλεξε εν αγνοία μου ( αν δεν το έχω μάθει) ξανά εμένα...
'Η τελικά να είδε τι έχανε τόσο καιρό δίπλα μου και να την κάνει με μικρά βηματάκια

Αλλά όλα μες την ζωή δεν είναι;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Να το δεχτείς. Μπορεί να μην είναι το ίδιο, αλλά δεν έβαλα και ποθόμετρο.
Η προσπάθεια να αντισταθείς στους πειρασμούς είναι συμβιβασμός και δημιουργεί απωθημένα.

Όσο συμβιβασμός είναι το αν θα φας μακαρονάδα ή μπριζόλα. Δεν μπορείς να τα έχεις και τα δύο, διότι αν φας το ένα απο αυτά θα χορτάσεις. Αν όμως είναι τόσο θελκτική η μπριζόλα ΚΑΙ η μακαρονάδα, θα τα φας και τα δύο, κι ας σκάσεις απο το φαί. Εξαρτάται απο την μακαρονάδα και την μπριζόλα που συγκρίνουμε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Υπαρχουν ατομα που παιρνουν το θεμα της απιστιας "ε νταξει δε βαριεσαι".,

Εχετε σκεφτει για ποιο λογο το βλεπουν ετσι ; Εχει πολυ ζουμι το ερωτημα.

Πρώτον, δεν είπα οτι την παίρνω "ε ντάξει, δε βαριέσαι".
Δεύτερον, προσωπικά θεωρώ διαφορετικό 5 απιστίες μέσα σε ένα μήνα και διαφορετικό 5 απιστίες μέσα σε 15 χρόνια. Στη δεύτερη περίπτωση (και μόνον), ναι θα πω "ε ντάξει δε βαριέσαι". Όχι και στην πρώτη όμως, αυτό πια λέγεται "ελεύθερη σχέση"!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[PYLH]

Καλε μου @Chaos για ονομα του Θεου...!!! Σε καμμια περιπτωση δεν σκεφτηκα οτι μου κανεις προταση γαμου... (δεν μας φτανουν αυτα που εχουμε...??? ) Οχι μονο δεν παρεξηγηθηκα , αλλα το " διασκεδαζω " κι ολας!!! Μπορεις ελευθερα να μου λες οτι πιστευεις. Αυτο που μ' ενοχλει γενικα , μια και το' φερε η κουβεντα, ειναι τα σχολια που σκοπο εχουν να μειωσουν, να κρινουν τον αλλον κι ισως τελικα τον κανουν να αν εκανε καλα που κατεθεσε τις σκεψεις του και τα προβληματα του! Πραγμα βεβαια που δεν συμβαινει στο e-steki , απ' οτι διαπιστωνω στο λιγο διαστημα που ειμαι μελος!!! Οσο για την Πυλη Τρικαλλων που ανεφερες , αν διανοηθω κατι τετοιο...θα .

Καλη μου @Michelle συμφωνω απολυτα μ' αυτα που λες , αλλωστε ενα νομισμα εχει πολλες οψεις !!!

ΥΓ. Προσπαθω 1 ωρα ν' απαντησω αλλα πατησα κατι, στην προσπαθεια μου να χρησιμοποιησω τα quote κι ολα τα συναφη και τελικα διεγραψα αυτα που με κοπο ειχα γραψει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Εντελώς άκυρο το παράδειγμα σου Μισέλ.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Κάποτε μίλαγα στο chat με μια, ας την πω ευγενικά νυμφομανή, που όλα τα γεωμετρικά σχήματα τα είχε δοκιμάσει. Όταν την ρώτησα λοιπόν, «τι θα κάνεις όταν θέλεις να παντρευτείς; Ποιος θα θέλει να σε πάρει;» Εντελώς cool μου λέει: «Μέχρι τότε, θα τον έχω φέρει στα μέτρα μου.» Ματαιοδοξία που σπάει κόκαλα!

Καλύτερα λοιπόν να έχεις μια ειλικρινή σχέση, όπου ο άλλος θα σε καταλάβει, παρά να αναγκάζεσαι να του το κρύβεις! Για μένα το ψέμα που ακολουθεί τις περισσότερες απιστίες είναι χειρότερο απο την ίδια την απιστία.

Ρε κορίτσια, τι σόι άνδρας θα δεχόταν κάτι τέτοιο; Και αν υπάρχει...θα σας άρεσε αυτός το είδος άνδρα; Σαν να λέμε.... «Ε, είμαι που είμαι μ***κας, να μην βάλω και την περικεφαλαία μου; Από αγάπη θα το κάνω! Την καταλαβαίνω μωρέ αυτή τη γυναίκα, έχει τις ανάγκες της!»

Ρε σουτ ρεεεε....στα τσακίδια! Να μεγαλώσει μόνη της τα παιδιά της. Ματαιοδοξία εσείς; Εγωισμό εμείς!

Αν συμφωνείτε όπως λέτε πως «οι ανάγκες πρέπει να καθορίζουν την ηθική και όχι το αντίστροφο», τότε σκεφτείτε πόσο πρέπει να τρέχει ένας μέσος άνθρωπος για την οικογένειά του. Και ναʼ χεις και το π****νο να σου λέει: «Τα δικά μου ΔΙΚΑ μου, τα δικά σου και για τα παιδιά!» Φτύνεις αίμα μια ζωή για να μεγαλώσεις και στο τέλος γίνεσαι και κερατάς! Ε, όχι ρε γμτ.... Είναι αδικία αυτό ή όχι; Θέλει πολύ σκέψη να καταλάβεις που βρίσκεται η ηθική; Θέλεις και τον Μπραντ Πιτ; Κυρία μου, χώρισέ με και παντρέψου τον. Να τρέχει, αυτός για σένα. Δεν το λέτε όμως, την κάνετε αβαβά, κοκο, και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο!

Δεν μπορώ να δεχτώ φυσικά ότι είναι όλες οι γυναίκες έτσι. Υπάρχουν κορίτσια μάλαμα που στο τέλος γίνονται τα θύματα. Όμως οι όμορφες, οι σέξι (και ποιος θα τις αντέξει), έχουν μια δόση ματαιοδοξίας παραπάνω και μας το διατυμπανίζουν μια ζωή. Στο τέλος όμως θα πάρουν αυτό που τους αξίζει. Τι; Θα πεθάνουν μόνες!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δεν μίλησα για "ψυχολογικά απωθημένα" (τουλάχιστον έτσι όπως το αντιλαμβάνομαι απο το ποστ σου), μίλησα για σκέτα απωθημένα, με την καθημερινή έννοια του όρου. Και ναι, αν θέλεις τόοοοοοσο πολύ κάποιον/α και δεν πας μαζί του για να μην χάσεις το σύντροφο σου, αποκτάς όσο να πεις ένα απωθημένο. Αναρωτιέσαι συνέχεια "κι αν το είχα κάνει;". Στο τέλος μπορεί και να τον/την μυθοποιήσεις μέσα στο μυαλό σου, ακριβώς γιατί είναι αυτό που δεν μπορούσες να έχεις.

Το ιδιο λεμε. Δεν υπαρχει απωθημενο "μη-ψυχολογικο".... Παρατηρω οτι συνεχιζεις να βαζεις δικα σου "αν" για να πεισεις οτι εχεις δικιο. Ε δε γινεται συζητηση ετσι, σορυ. Εσυ δε θες να συζητησεις, να "νικησεις" θελεις.

Το υπόλοιπο μήνυμα σου δεν θα το σχολιάσω, μιας και απ'οτι φαίνεται, όσο κι αν προσπάθησα να εξηγήσω τα πιστευω μου, συνεχίζεις να τα συγχέεις με το "μπάτε σκύλοι αλέστε" και την πολυγαμία.

Πολυγαμια ειναι να εισαι παντρεμενος με πολλες γυναικες. Και κατ επεκταση, οταν εισαι με καποιον σε σταθερη σοβαρη σχεση ή παντρεμενος/νη, και ξενοπηδας συχνα.
Εγω στο ποστ που εκανες quote σου μιλησα να ΜΗΝ εχεις σοβαρες σχεσεις, αλλα ελευθερων ηθων χωρις δεσμευσεις, και μετα οταν βαρεθεις, την σοβαρη.
Μαλλον εσυ συγχεεις περισσοτερο, παρα οι αλλοι...

Πρώτον, δεν είπα οτι την παίρνω "ε ντάξει, δε βαριέσαι".

ειπα εγω οτι το ειπες ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Το ιδιο λεμε. Δεν υπαρχει απωθημενο "μη-ψυχολογικο".... Παρατηρω οτι συνεχιζεις να βαζεις δικα σου "αν" για να πεισεις οτι εχεις δικιο. Ε δε γινεται συζητηση ετσι, σορυ. Εσυ δε θες να συζητησεις, να "νικησεις" θελεις.

Κοίτα σύμπτωση! Το ίδιο θα λεγα και για σένα. Αν κρίνω απο τις εκφράσεις που χρησιμοποιείς για να μειώσεις την άποψη μου, μάλλον εσύ είσαι αυτός που δεν θέλει να κάνει συζήτηση αλλά να "νικήσει". Εγώ απλώς την άποψη μου είπα και πέσατε να με φάτε, ο ένας οτι αυτό δεν γίνεται, ο άλλος οτι είναι ανήθικο και οτι η σχέση μου δεν αξίζει (και μην μου πεις Lorien "που το είπα αυτό", το συμπέρασμα γράφω, αν ήταν να σε κάνω quote θα είχα βάλει τα ανάλογα tags).

Εγω στο ποστ που εκανες quote σου μιλησα να ΜΗΝ εχεις σοβαρες σχεσεις, αλλα ελευθερων ηθων χωρις δεσμευσεις, και μετα οταν βαρεθεις, την σοβαρη.

Και αυτό υποτίθεται οτι ήταν συμβουλή προς εμένα; Όχι για να μην απαντήσω και λες μετά οτι δεν κατάλαβα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Insomniac]

Δεν πρόλαβα να διαβάσω όοολα τα ποστς, ειδικά τα τελευταία.
Θα διαφωνήσω σε κάτι: Γιατί θεωρείτε οτι το να θελήσεις κάποτε να πας με αλλον είναι ένδειξη προβλήματος στη σχέση; Μιλάμε για μακροχρόνιες σχέσεις. Ε δεν είναι δυνατόν να είσαι 10+ χρόνια με κάποιον και να μην ποθήσεις κανέναν άλλον αρκετά ώστε να μην μπορείς να του αντισταθείς, χωρίς να τον θέλεις για σχέση, χωρίς καν να σε καλύπτει γενικώς, απλά για να δοκιμάσεις κάτι διαφορετικό, ενώ σε καλύπτει απόλυτα η σχέση σου σε όλα τα επίπεδα. Δεν λέω να γίνεται κάθε λίγο και λιγάκι, αλλά δεν μπορεί, κάποια στιγμή στα τόσα χρόνια θα συμβεί και αυτό. Καλύτερα λοιπόν να έχεις μια ειλικιρνή σχέση, όπου ο άλλος θα σε καταλάβει, παρά να αναγκάζεσαι να του το κρύβεις. Για μένα το ψέμα που ακολουθεί τις περισσότερες απιστίες είναι χειρότερο απο την ίδια την απιστία.

Δεν διαφωνω οτι το να ποθησεις καποιον δεν ειναι ενδειξη προβληματος. Αυτα μονο στον παραμυθοκοσμο μερικων νομιζω οτι μπορεουν να συμβουν (μακαρι βεβαια να μπορουν να τα εφαρμοσουν) Διαφωνω, ομως, στο οτι αν αγαπας τον αλλον, ειναι αδυνατο να μπορεις να αντισταθεις σχεδον σε καθε πειρασμο. Με την προυποθεση βεβαια, οντως να ξες οτι τον αλλον θα τον στενοχωρουσε, θα τον πειραζε, κτλ...

Λογικα σκεπτομενος, νομιζω οτι για μια ωρα (το πολυ! ) ηδονης με καποιον, δεν αξιζει να στενοχωρησεις και να προκαλεσεις ασχημες επιπτωσεις στη σχεση σου, για την υπολοιπη διαρκεια της. Αν το κανεις, μαλιστα, βαζεις πολυ πιο πανω τη δικη σου ικανοποιηση απο του συντροφου σου, και επομενως εκει ενυπαρχει το προβλημα!

Αν παλι διαφωνεις, και θεωρεις οτι με μια "α" συχνοτητα αυτο δεν σε πειραζει, σκεψου τι θα κανεις αν αυτη η συχνοτητα γινει "2xα". Σε πειραζει; Πως βαζεις καποιο οριο σε αυτα; Ειτε σε στενοχωρει τρελα οτι ο συντροφος σου, για τον οποιο εχεις κανει θυσιες, τον στηριζεις, τον υπεραγαπας, κτλ προτιμησε να σε πληγωσει για να...πηδηξει/πηδηχθει, ειτε οχι. Το ποσο συχνα το κανει, δυσκολα επιδρα σημαντικα.

Τελος, αυτο με την ειλικρινεια σε αυτο το πραγμα δεν το καταλαινω. Αμα δεν σε πειραζει, γιατι να το μαθεις; Τι θα αλλαξει; Θα σου φανει καλυτερο αν ξερεις πως εγινε, γιατι, λεπτομερειες για το σεξ ή για αυτην/ αυτον;

Α και για να γίνω κατανοητή, δεν λέω οτι δεν θα με πείραζε φυσικά να μου πει οτι θα πάει με άλλη, όπως και ξέρω οτι θα πείραζε και αυτόν να πάω με άλλον. Γι'αυτό άλλωστε δεν έχουμε απατήσει ο ένας τον άλλον μέχρι τώρα, παρ'ότι πειρασμοί πάντα υπάρχουν. Αλλά όταν θα υπάρξει γι'αυτόν ο ultimate πειρασμός, στον οποίο δεν θα μπορεί να αντισταθεί, θα προτιμήσω (με βαριά καρδιά) να το ζήσει, παρά να τον καταπιέσω για να μην με χάσει. Και το ίδιο θα ήθελα να κάνει κι αυτός.

Μα το θεμα δεν ειναι να τον καταπιεσεις εσυ! Αυτο ελειπε, να μην το κανει, επειδη εσυ "κλαιγεσαι". Το θεμα ειναι να μην θελει απο μονος τους.

Υ.Γ: Τι σημαινει ultimate πειρασμος; Μπορει να μην ισχυει το 90% των γυναικων που βλεπω καθε μερα, οπως ειπε καποιος αλλος, αλλα σιγουρα ενα μεγαλο ποσοστο γυναικων μου αρεσει πολυ, και σιγουρα τετοιες γυναικες δεν τις βλεπω μια φορα στα 2-3 χρονια. Μαλλον καπου μια φορα την εβδομαδα (και πολυ λεω!)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[hamsteraki]

Κάποτε μίλαγα στο chat με μια, ας την πω ευγενικά νυμφομανή, που όλα τα γεωμετρικά σχήματα τα είχε δοκιμάσει. Όταν την ρώτησα λοιπόν, «τι θα κάνεις όταν θέλεις να παντρευτείς; Ποιος θα θέλει να σε πάρει;» Εντελώς cool μου λέει: «Μέχρι τότε, θα τον έχω φέρει στα μέτρα μου.» Ματαιοδοξία που σπάει κόκαλα!

Ρε κορίτσια, τι σόι άνδρας θα δεχόταν κάτι τέτοιο; Και αν υπάρχει...θα σας άρεσε αυτός το είδος άνδρα; Σαν να λέμε.... «Ε, είμαι που είμαι μ***κας, να μην βάλω και την περικεφαλαία μου; Από αγάπη θα το κάνω! Την καταλαβαίνω μωρέ αυτή τη γυναίκα, έχει τις ανάγκες της!»

Ρε σουτ ρεεεε....στα τσακίδια! Να μεγαλώσει μόνη της τα παιδιά της. Ματαιοδοξία εσείς; Εγωισμό εμείς!

Αν συμφωνείτε όπως λέτε πως «οι ανάγκες πρέπει να καθορίζουν την ηθική και όχι το αντίστροφο», τότε σκεφτείτε πόσο πρέπει να τρέχει ένας μέσος άνθρωπος για την οικογένειά του. Και ναʼ χεις και το π****νο να σου λέει: «Τα δικά μου ΔΙΚΑ μου, τα δικά σου και για τα παιδιά!» Φτύνεις αίμα μια ζωή για να μεγαλώσεις και στο τέλος γίνεσαι και κερατάς! Ε, όχι ρε γμτ.... Είναι αδικία αυτό ή όχι; Θέλει πολύ σκέψη να καταλάβεις που βρίσκεται η ηθική; Θέλεις και τον Μπραντ Πιτ; Κυρία μου, χώρισέ με και παντρέψου τον. Να τρέχει, αυτός για σένα. Δεν το λέτε όμως, την κάνετε αβαβά, κοκο, και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο!

Δεν μπορώ να δεχτώ φυσικά ότι είναι όλες οι γυναίκες έτσι. Υπάρχουν κορίτσια μάλαμα που στο τέλος γίνονται τα θύματα. Όμως οι όμορφες, οι σέξι (και ποιος θα τις αντέξει), έχουν μια δόση ματαιοδοξίας παραπάνω και μας το διατυμπανίζουν μια ζωή. Στο τέλος όμως θα πάρουν αυτό που τους αξίζει. Τι; Θα πεθάνουν μόνες!

Με βάση αυτό το μήνυμα, εγώ δεν καταλαβαίνω αν και μάλλον off topic γιατί πολύς κόσμος νομίζει ότι οι όμορφες, οι sexy και όλα τα περαιτέρω έχετε την αίσθηση ότι είναι αυτές που σας δουλεύουν κανονικότατα..., αυτές που κάνουν τις απιστίες.... και όλα τα σχετικά..

Εγώ πιστεύω ότι μία ωραία γυναίκα που τα έχει καλά με τον εαυτό της και είναι περήφανη γι' αυτό που είναι Δεν Δέχεται να υποβιβάσει τον εαυτό της και να την κάνει σε κανέναν... αλλά πολλοί είναι οι άνδρες που επιλέγουν δίπλα τους γυναίκες άσχημες κ.ο.κ για να καλύπτουν τις ανασφάλειές τους και αυτοί παράλληλα να κινούνται όπως θέλουν... και μένουν εκείνοι να νομίζουν ότι οι όμορφες είναι οι προβληματικές...

Γι' αυτό και Πολλές ωραίες γυναίκες είναι μόνες και καταλήγουν μόνες. Γιατί Ελάχιστοι μπαίνουν στη διαδικασία να αναρωτηθούν... Μήπως Αξίζει? Μήπως δεν είναι άλλο ένα από τα ίδια? Μήπως.? Τέλος πάντων, θα μπει θέμα κάποια στιγμή..

Μιλάω γενικά απλά μου ήρθε με βάση αυτό το μήνυμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Δεν διαφωνω οτι το να ποθησεις καποιον δεν ειναι ενδειξη προβληματος. Αυτα μονο στον παραμυθοκοσμο μερικων νομιζω οτι μπορεουν να συμβουν (μακαρι βεβαια να μπορουν να τα εφαρμοσουν) Διαφωνω, ομως, στο οτι αν αγαπας τον αλλον, ειναι αδυνατο να μπορεις να αντισταθεις σχεδον σε καθε πειρασμο. Με την προυποθεση βεβαια, οντως να ξες οτι τον αλλον θα τον στενοχωρουσε, θα τον πειραζε, κτλ...

Πολλά πράγματα κάνουμε καθημερινά που ξέρουμε ή υποψιαζόμαστε οτι θα πειράξουν το σύντροφο μας. Μην παει το μυαλό σου μακριά, σε απλά και καθημερινά πράγματα αναφέρομαι.

Λογικα σκεπτομενος, νομιζω οτι για μια ωρα (το πολυ! ) ηδονης με καποιον, δεν αξιζει να στενοχωρησεις και να προκαλεσεις ασχημες επιπτωσεις στη σχεση σου, για την υπολοιπη διαρκεια της. Αν το κανεις, μαλιστα, βαζεις πολυ πιο πανω τη δικη σου ικανοποιηση απο του συντροφου σου, και επομενως εκει ενυπαρχει το προβλημα!

Γιατί θεωρείς a priori οτι αυτό θα έχει άσχημες επιπτώσεις στη σχέση; Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί και να την κάνει καλύτερη.

Αν παλι διαφωνεις, και θεωρεις οτι με μια "α" συχνοτητα αυτο δεν σε πειραζει, σκεψου τι θα κανεις αν αυτη η συχνοτητα γινει "2xα". Σε πειραζει; Πως βαζεις καποιο οριο σε αυτα;

Σαφώς και για μένα μετράει η συχνότητα. Το να με κερατώσει μια φορά στα 5 χρόνια είναι ανθρώπινο, το να με κερατώνει μια φορά κάθε μήνα σημαίνει οτι δεν σέβεται καθόλου τη σχέση μας, οτι δεν προσπαθεί καν να μην με πληγώσει, οτι δεν είναι μια στιγμή αδυναμίας, αλλά "σύστημα".

Ειτε σε στενοχωρει τρελα οτι ο συντροφος σου, για τον οποιο εχεις κανει θυσιες, τον στηριζεις, τον υπεραγαπας, κτλ προτιμησε να σε πληγωσει για να...πηδηξει/πηδηχθει, ειτε οχι. Το ποσο συχνα το κανει, δυσκολα επιδρα σημαντικα.

Μα μιλάω για περιπτώσεις που δεν θα μπορούμε να επιβληθούμε αρκετά στον εαυτό μας ώστε να αντισταθούμε. Δεν μιλάω για την περίπτωση "ωραίος είναι αυτός, ας πηδηχτώ μαζί του να δω πως είναι στο κρεβάτι"! Γι'αυτό άλλωστε και τις θεωρώ σπάνιες (αλλιώς υπάρχει πρόβλημα). Έτσι απαντάω και στο ερώτημα σου τι ορίζω ως ultimate πειρασμό. Δεν μπορώ να το εξηγήσω περεταίρω, λυπάμαι. Θεωρώ οτι ήδη το έχω κάνει νιανιά αυτό το θέμα. Ευτυχώς, τουλάχιστον ο φίλος μου καταλαβαίνει τι εννοώ

Τελος, αυτο με την ειλικρινεια σε αυτο το πραγμα δεν το καταλαινω. Αμα δεν σε πειραζει, γιατι να το μαθεις; Τι θα αλλαξει; Θα σου φανει καλυτερο αν ξερεις πως εγινε, γιατι, λεπτομερειες για το σεξ ή για αυτην/ αυτον;

Θεωρώ οτι μια κρυφή απιστία οδηγεί στην αποξένωση μεταξύ του ζευγαριού. Αρχίζουν να έχουν μυστικά ο ένας απο τον άλλον. Κάποια πράγματα τα μοιράζεται ο ένας με τον εραστή/ερωμένη του και όχι με τον/την μόνιμη σύντροφο. Σιγά σιγά απομακρύνονται.
Ίσως το να έχει μυστικά ο ένας απο τον άλλον να φαίνεται κάτι νορμαλ στους περισσότερους, αλλά στη δική μου σχέση (άλλωστε για μένα μιλάω) μου φαίνεται τραγικό, δεδομένου οτι λέμε μεταξύ μας τα πάντα, ακόμα και όσα πιθανόν να δυσσαρεστήσουν τον άλλον. Δεν λέω οτι αυτό είναι το σωστό και δεν με απασχολεί, εμείς έτσι είμαστε και μέχρι στιγμής δουλεύει όπως θα θέλαμε

Μα το θεμα δεν ειναι να τον καταπιεσεις εσυ! Αυτο ελειπε, να μην το κανει, επειδη εσυ "κλαιγεσαι". Το θεμα ειναι να μην θελει απο μονος τους.

Ακριβώς. Και μέχρι στιγμής έτσι γίνεται. Αλλά αν ξέρει οτι αν απιστήσει θα χωρίσουμε, τότε πως ξέρω οτι το κάνει επειδή θέλει κι όχι για να μην με χάσει; Και φυσικά, αυτό ισχύει και απο την αντίστροφη (ουφ, αυτό βαρέθηκα να το γράφω). Επίσης, κάποιες φορές δεν μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου σε ΤΕΤΟΙΟ βαθμό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Γι' αυτό και Πολλές ωραίες γυναίκες είναι μόνες και καταλήγουν μόνες. Γιατί Ελάχιστοι μπαίνουν στη διαδικασία να αναρωτηθούν... Μήπως Αξίζει? Μήπως δεν είναι άλλο ένα από τα ίδια? Μήπως.? Τέλος πάντων, θα μπει θέμα κάποια στιγμή..

Μιλάω γενικά απλά μου ήρθε με βάση αυτό το μήνυμα.

Υπάρχουν 3 βαθμίδες γυναίκειου κάλους. Η χαριτωμένη, η όμορφη και η ωραία. Αν μια γυναίκα είναι ωραία, φαίνεται αμέσως, δεν χρειάζεται να διερωτηθείς αν αξίζει. Το θέμα είναι αν ταυτόχρονα αντιστοιχείς ανάλογα σε αυτήν, για να υπάρχει ισορροπία.

Εν αναμονή του θέματος, λοιπόν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Κοίτα σύμπτωση! Το ίδιο θα λεγα και για σένα. Αν κρίνω απο τις εκφράσεις που χρησιμοποιείς για να μειώσεις την άποψη μου, μάλλον εσύ είσαι αυτός που δεν θέλει να κάνει συζήτηση αλλά να "νικήσει".

Δεν χρειαζεται να μειωσω την Χ,Ψ αποψη οποιουδηποτε. Φαινεται η αξια της απο μονη της Εσυ κοιτας αν σου μιλαω ομορφα, εγω κοιταω την ουσια. Και η ουσια ειναι οτι εγω λεω πχ "2+2=4" και συ κανεις quote και απαντας "ναι αλλα ΑΝ αντι για 2+2 ειχαμε 2+3 θα μας εκανε 5". Χαιρω πολυ. Παρακολουθησε τι λεει ο αλλος πριν τον κοντραρεις ανουσια συνεχως.

Εγώ απλώς την άποψη μου είπα και πέσατε να με φάτε,

Σιγα καλε, τοσο νοστιμη εισαι ; Και ολοι οι υπολοιποι την αποψη τους για την αποψη σου ειπαν, δεν υπαρχει διαφορα.

(και μην μου πεις Lorien "που το είπα αυτό", το συμπέρασμα γράφω,

Στα συμπερασματα που βγαζεις απο οσα διαβαζεις, δεν τα πας και πολυ καλα, οποτε το αφηνω να αιωρειται οπως η Αντζελα Δημητριου

Και αυτό υποτίθεται οτι ήταν συμβουλή προς εμένα; Όχι για να μην απαντήσω και λες μετά οτι δεν κατάλαβα...

Ουτε συμβουλη ηταν, ουτε συγκεκριμενα προς εσενα. Ηταν η συνεχεια της ερωτησης που ειχα κανει πιο πριν.
-------------------------------------------

Insomniac well said.

---------------------------------------------

Μα μιλάω για περιπτώσεις που δεν θα μπορούμε να επιβληθούμε αρκετά στον εαυτό μας ώστε να αντισταθούμε.

Ο λαος θελει παραδειγμα (γραμμενο σε στυλ άρλεκιν ομως ε ; )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Δεν πρόκειται να απαντήσω σε μήνυμα τέτοιου ύφους.
Όταν μάθεις να εκφράζεσαι χωρίς να υποτιμάς και ναπροσβάλλεις το συνομιλητή σου τα ξαναλέμε.
Καληνύχτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Επειδη και ακριβως οπως μου εγραψες να σου απαντησω, θα παραβιαζω τους κανονες , θα απαντησω, λεγοντας ο'τι εχω περιθωριο να πω χωρις να μου δοθει κι αλλη ποινη :

"...................................
.....................................
......."

ευχαριστω, καλη νυχτα και σε σενα

Κριμα παντως, θα ειχαν ενδιαφερον οι απαντησεις σου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Insomniac]

Πολλά πράγματα κάνουμε καθημερινά που ξέρουμε ή υποψιαζόμαστε οτι θα πειράξουν το σύντροφο μας. Μην παει το μυαλό σου μακριά, σε απλά και καθημερινά πράγματα αναφέρομαι.

Εχει και το καθενα απο αυτα την βαρυτητα του ομως, οπως επισης καποια γινονται ασυναισθητα/ αυτοματα. Δεν ειναι ολα τα ιδιο.

Γιατί θεωρείς a priori οτι αυτό θα έχει άσχημες επιπτώσεις στη σχέση; Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί και να την κάνει καλύτερη.

Κοιτα μια σχεση ξεκιναει με την εξης κατασταση:
Μη απιστια απο κανενα μελος της σχεσης

Τωρα μετα υπαρχουν 3 καταστασεις:
1) Απιστια απο τον εναν και να μην το πει στον αλλον
2) Απιστια απο τον εναν και να το πει στον αλλο
3) Μη απιστια

Υπαρχει κανεις που να του πεις, προτιμαςνα εισαι στην κατασταση 3, ή στην 1 ή την 2; Και να σου πει; "Α στην 1 ή την 2. Ξες τι καλο κανει στη σχεση μου να με απαταει ο αλλος;"
Προφανως εννοεις οτι θα κανει καλο στο ατομο που απαταει, στον αλλον ομως;

Σαφώς και για μένα μετράει η συχνότητα. Το να με κερατώσει μια φορά στα 5 χρόνια είναι ανθρώπινο, το να με κερατώνει μια φορά κάθε μήνα σημαίνει οτι δεν σέβεται καθόλου τη σχέση μας, οτι δεν προσπαθεί καν να μην με πληγώσει, οτι δεν είναι μια στιγμή αδυναμίας, αλλά "σύστημα".

Μαλλον δεν με καταλαβες. Οκ το να σε κερατωσει μια φορα στα 5 χρονια ειναι ανθρωπινο. Το να σε κερατωσει μια φορα στα 2 χρονια; Στον ενα χρονο; Κτλ...Ποτε σταματαει να ειναι ανθρωπινο και γινεται συστημα; Και τι θα του πεις; Οκ να με απατας τοσο συχνα, αλλα οχι πιο πολυ;;!

Μα μιλάω για περιπτώσεις που δεν θα μπορούμε να επιβληθούμε αρκετά στον εαυτό μας ώστε να αντισταθούμε. Δεν μιλάω για την περίπτωση "ωραίος είναι αυτός, ας πηδηχτώ μαζί του να δω πως είναι στο κρεβάτι"! Γι'αυτό άλλωστε και τις θεωρώ σπάνιες (αλλιώς υπάρχει πρόβλημα). Έτσι απαντάω και στο ερώτημα σου τι ορίζω ως ultimate πειρασμό. Δεν μπορώ να το εξηγήσω περεταίρω, λυπάμαι. Θεωρώ οτι ήδη το έχω κάνει νιανιά αυτό το θέμα. Ευτυχώς, τουλάχιστον ο φίλος μου καταλαβαίνει τι εννοώ

Απλα θεωρω οτι παντα μπορουμε να αντισταθουμε, αρκει να το θελουμε (επειδη ξερουμε τι επιπτωσεις θα εχει) Ανθρωποι ειμαστε, οχι ζα!

Θεωρώ οτι μια κρυφή απιστία οδηγεί στην αποξένωση μεταξύ του ζευγαριού. Αρχίζουν να έχουν μυστικά ο ένας απο τον άλλον. Κάποια πράγματα τα μοιράζεται ο ένας με τον εραστή/ερωμένη του και όχι με τον/την μόνιμη σύντροφο. Σιγά σιγά απομακρύνονται.
Ίσως το να έχει μυστικά ο ένας απο τον άλλον να φαίνεται κάτι νορμαλ στους περισσότερους, αλλά στη δική μου σχέση (άλλωστε για μένα μιλάω) μου φαίνεται τραγικό, δεδομένου οτι λέμε μεταξύ μας τα πάντα, ακόμα και όσα πιθανόν να δυσσαρεστήσουν τον άλλον. Δεν λέω οτι αυτό είναι το σωστό και δεν με απασχολεί, εμείς έτσι είμαστε και μέχρι στιγμής δουλεύει όπως θα θέλαμε

1) Μα να σου πει τι, και πως θα σε ωφελησει;
2) Για το αλλο, επιτρεψε μου να διαφωνω. Εκτος και αν οριζουμε διαφορετικα το "λεμε μεταξυ μας τα παντα". Θεωρω οτι καποια πραγματα δεν λεγονται σε μια σχεση, και καλως υπαρχει αυτο. Αν σε ρωτησει ο αλλος το κουρεμα του, δεν θα του πεις οτι τα βρισκεις χαλια, ακομα και αν το πιστευεις. Αν πεθανει η πεθερα σου και εσυ την μισεις, δεν θα του πεις, "Πω πω ξελαφρωσα που ψοφησε η σπαστρα"! Ουτε - υποθετω - θα του απαντησεις "Με 'πιασε κοψιμο", αν σε ρωτησει γιατι δεν αισθανεσαι καλα!

Φυσικα, ολοι οι ανθρωποι ειναι διαφορετικοι, και το ιδιο και καθε σχεση, αλλα μου φαινεται πολυ πολυ (...πολυ!) δυσκολο να ισχυει το παραπανω. Anyway!

Ακριβώς. Και μέχρι στιγμής έτσι γίνεται. Αλλά αν ξέρει οτι αν απιστήσει θα χωρίσουμε, τότε πως ξέρω οτι το κάνει επειδή θέλει κι όχι για να μην με χάσει; Και φυσικά, αυτό ισχύει και απο την αντίστροφη (ουφ, αυτό βαρέθηκα να το γράφω). Επίσης, κάποιες φορές δεν μπορείς να ελέγξεις τον εαυτό σου σε ΤΕΤΟΙΟ βαθμό.

Μα το ιδιο πραγμα ειναι. Το κανει γιατι δεν θελει, επειδη αν το κανει, θα σε "χασει", μεταφορικα (=συναισθηματικα) , αλλα και ισως κυριολεκτικα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Απλα θεωρω οτι παντα μπορουμε να αντισταθουμε, αρκει να το θελουμε (επειδη ξερουμε τι επιπτωσεις θα εχει) Ανθρωποι ειμαστε, οχι ζα!

Σσσσστ! μη λες τετοια ρε ! Νομιζω το λενε αστ....αστακο ηθικη....αστοδιαολο ηθικη, καπως ετσι !

Κοιτωντας που και που τον τιτλο του τοπικ για να μην ξεχνιεμαι....
.....
............τι ελεγα ; ....
.......

...α ναι. Ο τιτλος. Θ αθελα να πω οτι αν συμφωνησουμε ολοι να δεχτουμε a priori την απιστια δεδομενη, ποσο σοβαρη μπορει να θεωρηθει η σχεση ; Που κολλαει η εμπιστοσυνη στην εξισωση ; Ο σεβασμος ; Και καλα λεει ο Αυπνος. Που σταματαει το αποδεκτο κερατο , και αρχιζει το "προβληματικο" ;
Μηπως θελουμε να δεχομαστε εμεις a priori την απιστια, επειδη πισω πισω στο μυαλο μας ξερουμε οτι εμεις οι ιδιοι θελουμε καποια στιγμη να απιστησουμε ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Α και για να γίνω κατανοητή, δεν λέω οτι δεν θα με πείραζε φυσικά να μου πει οτι θα πάει με άλλη, όπως και ξέρω οτι θα πείραζε και αυτόν να πάω με άλλον. Γι'αυτό άλλωστε δεν έχουμε απατήσει ο ένας τον άλλον μέχρι τώρα, παρ'ότι πειρασμοί πάντα υπάρχουν. Αλλά όταν θα υπάρξει γι'αυτόν ο ultimate πειρασμός, στον οποίο δεν θα μπορεί να αντισταθεί, θα προτιμήσω (με βαριά καρδιά) να το ζήσει, παρά να τον καταπιέσω για να μην με χάσει. Και το ίδιο θα ήθελα να κάνει κι αυτός.

Αυτά ήθελα να τα πω κι εγώ με απάλλαξες από τον κόπο.

Μετά την εξήγηση που δίνεις στην τελευταία παράγραφο, θα είχε ενδιαφέρον να μας πεις αν πιστεύεις οτι έπειτα από ένα τέτοιο περιστατικό, η σχέση θα παραμείνει ως είχε.
Επειτα από δεύτερο και τρίτο περιστατικό;
...........................................................

Σωστή ερώτηση, συμφωνώ! Έχει ζουμί το ποσοτικό ζήτημα...

Αστικη ηθικη δε ξερω τι σημαινει, μεταφραση πλιζ.

Αστική ηθική είναι η ηθική στην οποία αναφέρθηκε ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ, λέγοντας: "Η θρησκεία και η ηθική έχουν δημιουργηθεί από τη δική μας τάξη και σκοπός τους είναι η επιβολή της εξουσίας μας στις κατώτερες τάξεις. Συνεπώς εμείς είμαστε υπεράνω θρησκείας και υπεράνω ηθικής". Δεν είναι όμως η ίδια ηθική στην οποία αναφέρθηκε και ο Αδόλφος Χίτλερ, όταν είπε: "Η προπαγάνδα έχει πάρει διαζύγιο από τη θρησκεία και την ηθική".

Αν ο ultimate πειρασμός εμφανιζόταν κάθε τρεις και λίγο τότε θα υπήρχε πρόβλημα στη σχέση. Οπότε θεωρώντας οτι για να συμβεί κάτι τέτοιο δύο και τρείς φορές μιλάμε για πολλά χρόνια, τότε ναι, πιστευω οτι θα παρέμενε ως είχε η σχέση. Ίσως να γινόταν και καλύτερη, μιας και θα συνειδητοποιούσαμε οτι ο άλλος δεν είναι δεδομένος. Εκτός αν ο άλλος/η μας έκανε να τον/την ερωτευτούμε σφόδρα και να θέλουμε να διαλύσουμε τη σχέση. Είναι ένα ρίσκο, αλλά το προτιμώ απο τα καταπιεσμένα απωθημένα. Ένα περιστατικό πάντως παρεμφερές, αν και τελικά δεν έφτασε σε απιστία, έκανε όντως τη σχέση καλύτερη. Δεν μιλάω τόοοοοοοσο θεωρητικά.

Η αγάπη είναι ρίσκο αγαπητή μου Μισέλ...και γι' αυτό μονάχα ζούμε. Κάποιοι έχουν ακόμη αυταπάτες ασφάλειας. Δεν μου κάνει εντύπωση σε μια εποχή που η ασφάλεια είναι το πλέον πωλούμενο καταναλωτικό αγαθό...

Βασικά με την απιστία έχω μια αναίσθητη στάση... Πλέον δεν είναι το τραγικότερο όλων, ούτε ο λόγος που θα τα τινάξω όλα...
Δεν λέω ότι δεν θα με πειράξει αν το μάθω...
Δεν λέω ότι δεν θα με πληγώσει αλλά πλέον πιστεύω ότι είναι λογικό, ανθρώπινο, δικαιολογημένο σε κάποια φάση κάποιος να απιστήσει;
Αν και προτιμώ να μην το μάθω ποτέ πλέον... Το θεωρώ από τις αλήθειες που δεν χρειάζομαι να τις μοιράζομαι με τον άλλον

Έχω μπει στην λογική ότι ακόμα και αν ο άλλος ξεν@πήδηξε, ακόμα και αν είδε κάτι το διαφορετικό τελικά η σύγκριση με έβγαλε εμένα πρώτη;
Ίσως έχω αυτή την θεωρία ως αυτοάμυνα... Ως δικαιολογία για τον ίδιο μου τον εαυτό μην τυχόν κάνει σε κάποια φάση το ίδιο;
Πάλι δεν ξέρω...
Απλά ούτε θα μου έρθει κεραμίδα έτσι και μάθω ότι ο σύντροφός μου με κεράτωσε, ούτε θα περάσω σε υστερική στάση " Πως μου το έκανες εμένα αυτόοοοοοοοοοο!"
Γιατί κανένας δεν είναι στην τελική κανενός... και νιώθω καλύτερα όταν ο σύντροφός μου είναι ελεύθερος να διαλέξει και διαλέγει στην τελική να είναι μαζί μου....

Αγαπητή μου, μίλησες σαν Μέγα Χάος και είπες αυτά ακριβώς που είχα σκοπό να πω. Τα θερμά μου συγχαρητήρια και τις ευχαριστίες μου!

Και ναι, αν θέλεις τόοοοοοσο πολύ κάποιον/α και δεν πας μαζί του για να μην χάσεις το σύντροφο σου, αποκτάς όσο να πεις ένα απωθημένο. Αναρωτιέσαι συνέχεια "κι αν το είχα κάνει;". Στο τέλος μπορεί και να τον/την μυθοποιήσεις μέσα στο μυαλό σου, ακριβώς γιατί είναι αυτό που δεν μπορούσες να έχεις.

Εγώ είμαι θύμα αυτής ακριβώς της κατάστασης. Έτσι με "είδατε" να κλαίω. Δεν μπορεί κανείς από εσάς να φανταστεί πως αυτό μπορεί να τσακίσει ακόμη και το Χάος. Μισέλ μου, μην ξύνεις πληγές σε παρακαλώ...

Πάντα έχει την επιλογή να μην είναι μαζί μου... όπως κι εγώ να μην είμαι μαζί του... Άλλωστε δεν μας δένει κάποιος γάμος που εκεί τα πράγματα περιπλέκονται... Γι' αυτό και λέω ότι είναι ελεύθερος να διαλέξει... και νιώθω πολύ καλύτερα όταν ξέρω ότι διαλέγει εμένα ενώ μπορεί να είναι με την καθεμία... Όταν πιστεύω ότι η ίδια απιστία του έδωσε κάτι το διαφορετικό από εμένα και τελικά διάλεξε εν αγνοία μου ( αν δεν το έχω μάθει) ξανά εμένα...
'Η τελικά να είδε τι έχανε τόσο καιρό δίπλα μου και να την κάνει με μικρά βηματάκια

Αλλά όλα μες την ζωή δεν είναι;

Συνεχίζει η Vkey (V for Vendetta?) να ορίζει τους Νόμους του Χάους. Το Μέγα Χάος είναι πολύ γενναιόδωρο μαζί μου αυτήν τη νύχτα. Αυτό που περιγράφει η συνομιλήτριά μας είναι το πρότυπο μιας χαοτικής σχέσης. Της σχέσης που γεννιέται και πεθαίνει κάθε μέρα. Που κάθε μέρα επαναπροσδιορίζει όλα της τα συστατικά και τους κανόνες. Που δεν κολλώνει μπροστά σε καμμία ηθική αλλά με αγάπη και κατανόηση μπορεί και βλέπει τη ζωή μέσα απ' τα μάτια του άλλου. Ένας σοφός και πανάρχαιος λαός του Σύμπαντος, λέει ο Ντάγκλας Άνταμς, κατάφερε να κάνει την υψηλότερή του εφεύρεση. Ένα όπλο με ακτίνες, οι οποίες αν σε χτυπούσαν σ' έκαναν για λίγο να δεις τον κόσμο μέσα από τα μάτια αυτού που είχε το όπλο. Με αυτήν λέει ο μύθος την εφεύρεση, δεν έγινε ποτέ ξανά πόλεμος στο Σύμπαν. Κατανοητόν???

Αυτή η σχέση μπορεί να διαρκέσει όχι για πάντα, αλλά επ' αόριστον και άνετα φτάνει μέχρι το θάνατο. Μπορεί όμως να διαρκέσει γι' άλλη μια μέρα. Μόνο!!! Σε κάθε περίπτωση, ακόμη κι αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θ' αφήσει πίσω της μόνο θετικά συναισθήματα (αποδεδειγμένο, τουλάχιστον στη δική μου ζωή). Οι μόνες άλλες σχέσεις που μπορούν να διαρκέσουν "για πάντα" είναι οι σχέσεις συναλλαγής (για τις οποίες ο κυνικός Μαρκήσιος πίστευε ότι είναι οι μόνες αξιόπιστες!!!), οι σχέσεις υποταγής (και γι' αυτές έχει να πει πολλά βέβαια ο μέντοράς μου Μαρκήσιος που έχει την τιμητική του απόψε, μια και είναι αδύνατον να μιλήσεις για ηθική χωρίς να τον αναφέρεις) και οι σχέσεις συμβιβασμού, που δεν έχουν και ιδιαίτερη διαφορά από τις δύο προηγούμενες, αντιθέτως φαίνεται να παράγονται από αυτές σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς, γι' αυτό είναι και πλειοψηφία ή τουλάχιστον συναγωνίζονται τις άλλες δύο κατηγορίες.

Συνεπώς, η μόνη σχέση που μπορεί να σε οδηγήσει ως το θάνατο, σήμερα ή στα βαθιά γεράματα και σε κάθε περίπτωση να είναι ο θάνατος γλυκός, είναι η χαοτική σχέση!!!

Κάποτε μίλαγα στο chat με μια, ας την πω ευγενικά νυμφομανή, που όλα τα γεωμετρικά σχήματα τα είχε δοκιμάσει. Όταν την ρώτησα λοιπόν, «τι θα κάνεις όταν θέλεις να παντρευτείς; Ποιος θα θέλει να σε πάρει;» Εντελώς cool μου λέει: «Μέχρι τότε, θα τον έχω φέρει στα μέτρα μου.» Ματαιοδοξία που σπάει κόκαλα!

Ρε κορίτσια, τι σόι άνδρας θα δεχόταν κάτι τέτοιο; Και αν υπάρχει...θα σας άρεσε αυτός το είδος άνδρα; Σαν να λέμε.... «Ε, είμαι που είμαι μ***κας, να μην βάλω και την περικεφαλαία μου; Από αγάπη θα το κάνω! Την καταλαβαίνω μωρέ αυτή τη γυναίκα, έχει τις ανάγκες της!»


Αν συμφωνείτε όπως λέτε πως «οι ανάγκες πρέπει να καθορίζουν την ηθική και όχι το αντίστροφο», τότε σκεφτείτε πόσο πρέπει να τρέχει ένας μέσος άνθρωπος για την οικογένειά του. Και ναʼ χεις και το π****νο να σου λέει: «Τα δικά μου ΔΙΚΑ μου, τα δικά σου και για τα παιδιά!» Φτύνεις αίμα μια ζωή για να μεγαλώσεις και στο τέλος γίνεσαι και κερατάς! Ε, όχι ρε γμτ.... Είναι αδικία αυτό ή όχι; Θέλει πολύ σκέψη να καταλάβεις που βρίσκεται η ηθική; Θέλεις και τον Μπραντ Πιτ; Κυρία μου, χώρισέ με και παντρέψου τον. Να τρέχει, αυτός για σένα. Δεν το λέτε όμως, την κάνετε αβαβά, κοκο, και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο!

Α) Αυτό δεν λέγεται ματαιοδοξία φίλε μου, αλλά ωμός κυνισμός (Νά' τος πάλι ο θείος). Πίστεψέ με, αυτή αυτό που λέει έχει πολύ καλές πιθανότητες να το πετύχει. Εσύ πάλι με τη φοβία που έχεις με το κέρατο, δεν σε βλέπω να το γλιτώνεις (μιλάω σοβαρά και δεν έχω καμία διάθεση να σε θίξω αγαπητέ μου φίλε).

Β) Εγώ το έχω πράξει ακριβώς αυτό που λες και δεν θεωρώ τον εαυτό μου καθόλου λαλάκα. Λες να πρέπει να κοιταχτώ πουθενά; Ήμουν πιο μικρός από 'σένα τότε. Όταν όμως μου φόρεσε κέρατο δημοσίως κι επιδεικτικά, την πήρε και την σήκωσε, με τρόπο που δεν θα ήθελε να της συμβεί. Μην χτυπιέστε για λίγο πήδημα. Μέχρι να φτάσετε στην ηλικία μου θα καταλάβετε ότι δεν τρέχει και τίποτα. Ένας πενηντάρης μου είπε: "Εμείς φίλε το έχουμε ξεπεράσει το καλό μαμήσι. Το σκέτο μαμήσι μας ενδιαφέρει τώρα!!!"
Το πρόβλημα είναι ότι πέφτει ασέβεια στην οικογένειά σου από την πόρνη κοινωνία, που προσπαθώντας να κρύψει τις δικές της ντροπές, τα φορτώνει όλα πάνω στον άνθρωπό σου (κερατάς, ο καημένος, ο λαλάκας κλπ). Αυτό είναι το αποτέλεσμα της μέγιστης υποκρισίας της αστικής ηθικής. Το κέρατο είναι νοητικό κατασκεύασμα του Μαρκήσιου. Σας έχει εμφυτευτεί ως ιός (Έχει κανείς διαβάσει τη θεωρία των μιμηδίων; Πρόκειται για επιστημονικότατη θεωρία που σήμερα γίνεται αποδεκτή). Ξεκολλήστε. Αλλού είναι τα προβλήματα στις σχέσεις των ανθρώπων!!!
Γ) Εδώ βλέπεις ακόμη μια φορά τα αποτελέσματα της αστικής ηθικής. Όλα αυτά που γράφεις είναι υποχρεώσεις φυσικές μεν, αφού συντελλούν στην αναπαραγωγή, ο τρόπος όμως που επιβάλλονται, αυτό που μαύρισα δηλαδή, είναι κατασκευασμένος για να εξυπηρετεί τις σχέσεις συναλλαγής του Μαρκήσιου.
Δ) Επειδή κι εγώ είμαι της κυνικής σχολής, ή τουλάχιστον έχω περάσει από 'κει κι έχω τις επιρροές μου, θα σου πω ότι αυτό στα Ελληνικά λέγεται "Και ετούτο ποιείν και εκείνο μη αφιέναι" και είναι μια πολύ σοφή επιλογή. Όποιος το καταφέρει θα είναι σαν ν' ανακάλυψε το Αεικίνητον.

Δεν διαφωνω οτι το να ποθησεις καποιον δεν ειναι ενδειξη προβληματος. Αυτα μονο στον παραμυθοκοσμο μερικων νομιζω οτι μπορεουν να συμβουν (μακαρι βεβαια να μπορουν να τα εφαρμοσουν) Διαφωνω, ομως, στο οτι αν αγαπας τον αλλον, ειναι αδυνατο να μπορεις να αντισταθεις σχεδον σε καθε πειρασμο. Με την προυποθεση βεβαια, οντως να ξες οτι τον αλλον θα τον στενοχωρουσε, θα τον πειραζε, κτλ...

Λογικα σκεπτομενος, νομιζω οτι για μια ωρα (το πολυ! ) ηδονης με καποιον, δεν αξιζει να στενοχωρησεις και να προκαλεσεις ασχημες επιπτωσεις στη σχεση σου, για την υπολοιπη διαρκεια της. Αν το κανεις, μαλιστα, βαζεις πολυ πιο πανω τη δικη σου ικανοποιηση απο του συντροφου σου, και επομενως εκει ενυπαρχει το προβλημα!

Αν παλι διαφωνεις, και θεωρεις οτι με μια "α" συχνοτητα αυτο δεν σε πειραζει, σκεψου τι θα κανεις αν αυτη η συχνοτητα γινει "2xα". Σε πειραζει; Πως βαζεις καποιο οριο σε αυτα; Ειτε σε στενοχωρει τρελα οτι ο συντροφος σου, για τον οποιο εχεις κανει θυσιες, τον στηριζεις, τον υπεραγαπας, κτλ προτιμησε να σε πληγωσει για να...πηδηξει/πηδηχθει, ειτε οχι. Το ποσο συχνα το κανει, δυσκολα επιδρα σημαντικα.

Τελος, αυτο με την ειλικρινεια σε αυτο το πραγμα δεν το καταλαινω. Αμα δεν σε πειραζει, γιατι να το μαθεις; Τι θα αλλαξει; Θα σου φανει καλυτερο αν ξερεις πως εγινε, γιατι, λεπτομερειες για το σεξ ή για αυτην/ αυτον;

Μα το θεμα δεν ειναι να τον καταπιεσεις εσυ! Αυτο ελειπε, να μην το κανει, επειδη εσυ "κλαιγεσαι". Το θεμα ειναι να μην θελει απο μονος τους.

Πολύ σωστές οι επισημάνσεις. Προσέξτε το θέμα της ποσοτικοποίησης που φαίνεται να βγαίνει αυτοδικαίως από την πορεία της συζήτησης.

Οι λύσεις για τα προβλήματά μας είναι συνήθως εξοργιστικά απλές. Για να μην ηθικολογούμε και ταυτόχρονα να έχουμε και την συνείδησή μας καθαρή, όπως και ό,τι νομίζει ο καθένας μας με το δικό του κριτήριο (όχι δηλαδή το κριτήριο του "μέσου όρου") ότι περιλαμβάνει η συνείδηση, έχω να προτείνω το εξής:

Ας καθήσει ο καθένας μας ν' αναλογιστεί στα σοβαρά όλα αυτά που συζητήθηκαν απόψε. Την ανάγκη και την ανθρώπινη πλευρά από τη μια, την κοινωνική διάσταση από την άλλη, τη σκέψη ότι η παρούσα ηθική μπορεί και να είναι πράγματι κατασκευασμένη από τις ανώτερες τάξεις για να εξυπηρετήσουν την εξουσία τους. Ας σκεφτεί το δικό του το καλό ταυτόχρονα με το καλό του άλλου. Στο τέλος να ζυγίσει μέσα του τι είναι εφικτό, τι θα ήθελε πραγματικά να έχει από μια σχέση, ποιο είναι δηλαδή το κυριότερο γι' αυτόν/ήν, τι θα τον πονούσε περισσότερο να χάσει, τι θα μπορούσε να θυσιάσει και τι όχι. Μετά ας βάλει ένα όριο, όπου κρίνει ο καθένας σκόπιμο, τι θεωρεί αποδεκτό και τι όχι. Πόσες σχέσεις, καθόλου σχέσεις, ούτε ματιά, δεν βαριέσαι. Ας βάλει κι ένα όριο στην επαγρύπνησή του, δηλαδή από ποιο σημείο και πάνω θα πρέπει να αρχίσει να υποπτεύεται τον σύντροφό του και ν' ανυσηχεί, όπου αντέχει και πάλι ο καθένας.

Ας φτιάξει λοιπόν ο καθένας μας τα δικά του όρια, τη δική του ηθική, ας βάλει τον δικό του πόνο ν' αποφασίσει και ας μην περιμένουμε να μας πουν οι άλλοι τι θα κάνουμε στη ζωή μας. Σας εύχομαι να το πράξετε με σύνεση κι αίσθηση του μέτρου (κυρίως).

Ευχαριστώ και συγνώμη αν σας κούρασα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.