Άγχος

[aye]

Τα χάπια είναι όντως περίεργη φάση. Έχω διαγνωστεί με αγοραφοβία και social anxiety. Έπαιρνα κι εγώ τα xanax πέρσι. Η αλήθεια είναι ότι σε κάνουν να βγαίνεις λίγο εκτός πραγματικότητας. Δεν μπορώ να πω, το προτιμούσα παρά να είμαι συνεχώς μέσα στο άγχος. Αλλά για κάποιους λόγους τα σταμάτησα. Δοκίμασα και κάτι ομοιοπαθητικά, δεν μπορώ να πω ότι είδα καμιά διαφορά.

Η ψυχοθεραπεία βοηθάει πολύ αλλά θέλει χρόνο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nymphet]

Τα χάπια είναι όντως περίεργη φάση. Έχω διαγνωστεί με αγοραφοβία και social anxiety. Έπαιρνα κι εγώ τα xanax πέρσι. Η αλήθεια είναι ότι σε κάνουν να βγαίνεις λίγο εκτός πραγματικότητας. Δεν μπορώ να πω, το προτιμούσα παρά να είμαι συνεχώς μέσα στο άγχος. Αλλά για κάποιους λόγους τα σταμάτησα. Δοκίμασα και κάτι ομοιοπαθητικά, δεν μπορώ να πω ότι είδα καμιά διαφορά.

Η ψυχοθεραπεία βοηθάει πολύ αλλά θέλει χρόνο.

+λεφτά (πολλά)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nymphet]

Μήπως δεν ήταν κατάλληλη η βοήθεια που πήρες; Αφ'ενός υπάρχουν διάφοροι τρόποι προσέγγισης (ψυχοθεραπείας) κι αφ'ετέρου η σχέση θεραπευτή-θεραπευόμενου μπορεί να μην ευδοκιμήσει, και να πρέπει να βρεις άλλον. Προσωπικά επειδή ήμουν σίγουρη πως είναι κάτι που μπορεί να λυθεί μέσα από θεραπείες, είχε αποκλείσει εξ' αρχής τα χάπια (και συμφώνησαν και οι 2 ψυχίατροι που είδα), αλλά εννοείται πως η κάθε περίπτωση είναι εντελώς διαφορετική.

Πήγα σε δύο διαφορετικούς.Ο ένας μου έκανε ερωτήσεις που με μπέρδευαν ακόμη περισσότερο και ο άλλος ούτε καν που με άκουγε.Μιλώντας και με τους δύο αισθανόμουν ότι χάνω χρόνο τελικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Θα έλεγα να μην παίρνεις χάπια... Βέβαια δεν είμαι ιατρός, αλλά αυτά τα χάπια έχουν παρενέργειες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gaspar]

η αγοραφοβία και η κατάθλιψη θεραπεύονται με χάπια?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Το Α και το Ω για οποιαδήποτε ψυχική διαταραχή ή πάθηση, είναι η ψυχοθεραπεία. Τα φάρμακα από μόνα τους δεν θα δώσουν πλήρη ίαση και θα έχουν πιο συχνές υποτροπές. Θεραπεία μόνο με ψυχοθεραπεία, υφίσταται (συνήθως βέβαια δίνεται σε συνδυασμό με κάποια φάρμακα). Θεραπεία ξεκάθαρα φαρμακευτική, όχι. Πέραν εξαιρετικά light καταστάσεων που και πάλι τα φάρμακα που δίνονται δεν είναι τα κλασσικά ψυχοφάρμακα και πιστεύω ότι η δράση τους είναι κυρίως η placebo λογική του "παίρνω κάτι για να γίνω καλύτερα".

Οπότε στην κοπέλα που είπε παραπάνω ότι δεν την βοήθησαν οι ψυχίατροι, μάλλον αυτοί ήταν μάπες. Καλύτερα να δοκιμάσεις πολλούς και να είσαι σίγουρη ότι θα καταλήξεις σε κάποιον που εμπιστεύεσαι και καταλαβαίνεις ότι σε βοηθάει, και να μην απογοητεύεσαι. Στην κοπέλα που είπε για την αγοραφοβία, εμάς μας έμαθαν ότι η αντιμετώπιση της οποιαδήποτε φοβίας είναι να επαναλαμβάνεις τις "αποτρεπτικές" για την φοβία σου πράξεις, ώστε να πειστεί ο οργανισμός σου ότι η φοβία είναι αβάσιμη. Και η ψυχοθεραπεία νομίζω βοηθάει σ αυτές τις καταστάσεις, αλλά δεν είναι ο κανόνας.

Αυτά τα λέω χωρίς να είμαι ψυχίατρος (άλλο τι δηλώνω ), αλλά από αυτά που μας έμαθαν πέρσι στις συνεδρίες της ψυχιατρικής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nymphet]

Δε θεωρώ οτι ήταν μάπες απλώς δεν ήταν για μένα.Πιστεύω πως ένα άτομο που έχει επίγνωση της κατάστασης του και κουτσά στραβά τα βγάζει πέρα,θα κερδίσει πολλά περισσότερα με το να το παλέψει χωρίς βοήθεια.Σε περίπτωση όμως που έχεις πιάσει πάτο ,νιώθεις κουρέλι και έχεις αυτοκτονικές βλέψεις τότε η ιατρική βοήθεια επιβάλλεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aye]

Δε θεωρώ οτι ήταν μάπες απλώς δεν ήταν για μένα.Πιστεύω πως ένα άτομο που έχει επίγνωση της κατάστασης του και κουτσά στραβά τα βγάζει πέρα,θα κερδίσει πολλά περισσότερα με το να το παλέψει χωρίς βοήθεια.Σε περίπτωση όμως που έχεις πιάσει πάτο ,νιώθεις κουρέλι και έχεις αυτοκτονικές βλέψεις τότε η ιατρική βοήθεια επιβάλλεται.

Δεν είναι σίγουρο αυτό. Ένας ειδικός μπορεί να δώσει τις σωστές κατευθύνσεις και να σου φανερώσει τρόπους σκέψης που από μόνος σου δεν θα είχες σκεφτεί καν. Πάντως, η αλήθεια είναι πως κανένας ψυχολόγος ή ψυχίατρος όσο καλός και να είναι δεν μπορεί να κάνει μαγικά, μόνος σου πρέπει να δουλέψεις και να παλέψεις.

Όσο για τα λεφτά, όντως είναι ακριβοί άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο. Αυτή που πάω τώρα μου έπαιρνε 66/ώρα στην αρχή που κάναμε συμβουλευτική θεραπεία και μετά που άλλαξε η θεραπεία (δεν θυμάμαι πως την είπε) κατέβηκε η τιμή στα 50/ώρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gaspar]

πολλές φορές αυτο που χρειάζεται δεν είναι ψυχολόγος
είναι μια καλή παρέα, μια σχέση, ένας στόχος στην ζωη, κατι που να δίνει νόημα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ρυζόγαλο]

πολλές φορές αυτο που χρειάζεται δεν είναι ψυχολόγος
είναι μια καλή παρέα, μια σχέση, ένας στόχος στην ζωη, κατι που να δίνει νόημα

Κάποιος που έχει πρόβλημα τέτοιο, δύσκολα να το λύσει με μια σχέση ή με μια καλή παρέα. Το πολύ πολύ να το μεταφέρει και σε αυτούς τους τομείς. Ατομικά πρέπει να αντιμετωπιστεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fockos]

Προσοχή στις ψυχοθεραπείες φίλοι μου

Ψυχοθεραπευτής για να βγεις δεν είναι απλά παίρνεις πτυχίο ψυχολόγου και ψυχίατρου και το παίζεις ψυχοθεραπευτής.. Εχει μια ολόκληρη διαδικασία και φυσικά δεν είναι κατάλληλοι όλοι να γίνουν. Ψυχοθεραπευτές μπορεί να γίνουν απόφοιτων σχολών ψυχολογίας (δε το προτείνω) και ιατροί που κάνουν ή έκαναν ειδικότητα της ψυχιατρκής (το προτείνω). 'Ενα μέλος ΔΕΠ ψυχιατρικής μπορεί να μην είναι ψυχοθεραπευτής.

Αν πάτε σε έναν ψυχοθεραπευτή να αναζητήσετε αν είναι όντως ψυχοθεραπευτής γιατί αλλίως εφαρμόζει τα safe mode κομμάτια ψυχοθεραπείας τα οποία δεν είναι πάντα αποδοτικά. Να αναζητήσετε αν αυτός που θα σας κάνει ψυχοθεραπεία και θα του σκάσετε 50-70 ευρω χωρίς απόδειξη είναι μέλος της εταιρείας ψυχοθεραπευτών Ελλάδος;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[nymphet]

Δεν είναι σίγουρο αυτό. Ένας ειδικός μπορεί να δώσει τις σωστές κατευθύνσεις και να σου φανερώσει τρόπους σκέψης που από μόνος σου δεν θα είχες σκεφτεί καν. Πάντως, η αλήθεια είναι πως κανένας ψυχολόγος ή ψυχίατρος όσο καλός και να είναι δεν μπορεί να κάνει μαγικά, μόνος σου πρέπει να δουλέψεις και να παλέψεις.

Όσο για τα λεφτά, όντως είναι ακριβοί άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο. Αυτή που πάω τώρα μου έπαιρνε 66/ώρα στην αρχή που κάναμε συμβουλευτική θεραπεία και μετά που άλλαξε η θεραπεία (δεν θυμάμαι πως την είπε) κατέβηκε η τιμή στα 50/ώρα.

Όπως είπα,δεν αναφέρομαι σε όλες τις περιπτώσεις αλλά σε αυτές που αν προσπαθήσεις βρίσκεις την άκρη μόνος σου.Προσωπικά μου έκανε καλό που έφαγα το κεφάλι μου μία δύο από μαλακίες μου και με γνώρισα καλύτερα.Καλύτερα από το να με μάθαινα μέσω ερωτήσεων ενός τρίτου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aye]

Ο καθένας βρίσκει αλλού λύση στα θέματα που τον απασχολούν. Το σημαντικό είναι να ψάξεις, να δοκιμάσεις διάφορα ώστε βρεις την λύση που δουλεύει καλύτερα για σένα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Anonyme]

Πήγα σε δύο διαφορετικούς.Ο ένας μου έκανε ερωτήσεις που με μπέρδευαν ακόμη περισσότερο και ο άλλος ούτε καν που με άκουγε.Μιλώντας και με τους δύο αισθανόμουν ότι χάνω χρόνο τελικά.

Δε θεωρώ οτι ήταν μάπες απλώς δεν ήταν για μένα.Πιστεύω πως ένα άτομο που έχει επίγνωση της κατάστασης του και κουτσά στραβά τα βγάζει πέρα,θα κερδίσει πολλά περισσότερα με το να το παλέψει χωρίς βοήθεια.Σε περίπτωση όμως που έχεις πιάσει πάτο ,νιώθεις κουρέλι και έχεις αυτοκτονικές βλέψεις τότε η ιατρική βοήθεια επιβάλλεται.

Ότι δεν σου ταίριαξαν εννοεί και η Ερινύς, είναι πολύ προσωπικό πράγμα η ψυχοθεραπεία κι απίστευτα περίπλοκο να βρεις τον κατάλληλο θεραπευτή και τη σωστή μέθοδο.

Πάντως, επειδή κι εγώ σκεφτόμουν όπως εσύ, το ζήτημα δεν είναι "να τα βγάζεις πέρα κουτσά στραβά". Και στο λέω ως high functional αγχώδες άτομο, που κανένας απ' τον κοινωνικό μου περίγυρο δεν γνώριζε τι ζόρι τραβούσα. Μπορεί να είχα επίγνωση της κατάστασης και μπορεί να τα έβγαζα πέρα εξαιρετικά καλά (δηλαδή σπούδαζα, δούλευα, έβγαινα σαν να μη συμβαίνει τίποτα) αλλά στην πραγματικότητα απλά είχα δομήσει την καθημερινότητά μου με τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγω ό,τι πιθανώς θα μου προκαλούσε κάποια κρίση. Δυστυχώς το άγχος αν δεν το αντιμετωπίσεις απ' τη ρίζα του απλά μεγεθύνεται και κάποια στιγμή δεν μπορείς πια να το κρύβεις κάτω απ' το χαλί...

πολλές φορές αυτο που χρειάζεται δεν είναι ψυχολόγος
είναι μια καλή παρέα, μια σχέση, ένας στόχος στην ζωη, κατι που να δίνει νόημα

Πολύ απλοϊκή η σκέψη σου, κάτι που πηγάζει από τον ίδιο σου τον εαυτό πώς είναι δυνατόν να λυθεί μέσα από κάποιον άλλον; Αυτό που κάνει η ψυχοθεραπεία είναι να σε βοηθάει να εντοπίσεις ο ίδιος το πρόβλημα και να βρεις τη λύση.

Όσον αφορά το κομμάτι των χρημάτων,

Η ψυχοθεραπεία βοηθάει πολύ αλλά θέλει χρόνο.

+λεφτά (πολλά)

Όσο για τα λεφτά, όντως είναι ακριβοί άλλοι λιγότερο άλλοι περισσότερο. Αυτή που πάω τώρα μου έπαιρνε 66/ώρα στην αρχή που κάναμε συμβουλευτική θεραπεία και μετά που άλλαξε η θεραπεία (δεν θυμάμαι πως την είπε) κατέβηκε η τιμή στα 50/ώρα.

ξαναλέω για όποιον ενδιαφέρεται να το ψάξει μέσα από φορείς, νοσοκομεία κτλ., όπου το κόστος των συνεδριών είναι το μικρότερο δυνατό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

πολλές φορές αυτο που χρειάζεται δεν είναι ψυχολόγος
είναι μια καλή παρέα, μια σχέση, ένας στόχος στην ζωη, κατι που να δίνει νόημα

Οταν εχεις προβλήματα που σε κρατάνε πίσω τοτε πως θα κανεις γνωριμίες,σχέσεις και πως θα βάλεις στόχους;
Μερικά προβλήματα πιστευω οτι ειναι δύσκολο να ξεπεραστούν και αν δεν εχεις βοήθεια, θα σε τρώνε για χρονια

Προσωπικά,απο άγχος και απο προβλήματα αλλο τιποτα αλλα το θεμα μου ειναι οτι δεν μπορώ να ανοιχτώ και να μιλήσω γι'αυτα που με απασχολούν. Και επειδη δεν μπορώ,ή θα αποφεύγω τους αλλους και θα κλείνομαι στον εαυτο μου επειδη δεν θέλω να τους χαλάσω το κέφι, ή θα αστειεύομαι και θα χαζογελαω όλη την ώρα,απ'ο,τι εχω καταλαβει μαλλον το κανω ως coping mechanism αυτο, και μετά οταν ειμαι μόνη μου θα ειμαι παλι χαλια. Και όποτε φυσικα φαίνομαι σαν χαζοχαρουμενο που δεν το νοιάζει τιποτα Οοο,τι και να συμβεί,δεν θα πω τιποτα εκτος και αν το καταλαβει ο άλλος επειδη δεν μπορώ πια να το κρυψω. Με εχει κουράσει αυτο. Και ολα αυτο ειναι vicious circle φυσικα γιατι αν κλείνεσαι στον εαυτο σου νιώθεις χειρότερα,όποτε βγαίνεις έξω αλλα νιώθεις οτι χαλάς το κέφι των άλλων όποτε νιώθεις χειρότερα κτλ κτλ.
Γενικα τωρα τελευταια εχω προσθέσει στη...συλλογή μου και κατι κρίσεις άγχους;πανικού; Κατι τέτοιο τελος πάντων,οταν ειμαι σε μέρη με πολυ κόσμο,φασαρία ή και οταν ειμαι μόνη μου μερικές φορες αλλα κυρίως οταν βρίσκομαι ανάμεσα σε πολυ κόσμο. Την πρώτη φορα το έπαθα πριν δυο χρονια αλλα φέτος μου εχει τύχει αρκετές φορες...
Παντως ταυτίζομαι με μερικά πόστς στο θεμα και νιώθω λιγο καλυτερα που δεν ειμαι η μόνη που αισθάνεται ετσι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Διόρθωσέ με αν κάνω λάθος, αλλά εσύ σε κάποιο άλλο θέμα για τις φιλίες δεν έλεγες ότι δεν έχεις βρει ακόμα ανθρώπους να ταιριάζετε και να δένετε σαν άτομα;
Μήπως πρέπει να πάρεις τον χρόνο σου να κάνεις μια ανασκόπηση, να δεις σε ποια άτομα αξίζει να επενδύσεις, με ποια να αραιώσεις (όχι να ξεκόψεις τελείως), ή να κάνεις το βήμα να ανοιχτείς σε κάποιο από αυτά για να υπάρχει ένα αίσθημα αμοιβαίας εμπιστοσύνης και sharing?

Την κρίση πανικού, μια φορά να την πάθεις, δεν την ξεχνάς ποτέ και είσαι 100% σίγουρος/η ότι ήταν κρίση πανικού όταν περάσει. Θες να την περιγράψεις να δούμε αν όντως ήταν αυτό; (ή στείλε μου πμ, δεν έχω πρόβλημα). Γιατί αν είναι όντως, και παθαίνεις συχνά, έχεις επιβαρυνθεί πάρα πολύ από το περιβάλλον σου, που καταλήγει να είναι τοξικό, χρειάζονται άμεσες ενέργειες...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Δεν θυμάμαι που το είχα πει αυτό,ίσως το είχα πει παλιότερα. Για τους φίλους μου δεν ξέρω, έχουν υπάρξει περιπτώσεις βέβαια που ένιωθα ότι ορισμένα άτομα δεν νοιάζονται αλλά ίσως μεγαλοποιώ τα πράγματα. Εγώ πάντως σίγουρα φταίω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Εγώ πάντως σίγουρα φταίω.

Τι εννοείς; Δεν φταις σε τίποτα, μην κατηγορείς τον εαυτό σου...

Γενικά είναι πολύ δύσκολο να δεθείς με κάποιον άνθρωπο στην ηλικία μας και μετά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ερινύς]

Συμφωνώ απόλυτα με τον Johnny, όσο μεγαλώνουμε γινόμαστε όλο και περισσότερο εκλεκτικοί, νομίζω αυτή η καμπή γίνεται κάπου στα early 20s and there is no way back

Το μόνο κομμάτι που θα μπορούσα να πω ότι φταις εσύ, είναι που δεν είσαι ο εαυτός σου με τους άλλους (που "κουράζεσαι" για να το παίζεις χαρούμενη ενώ μέσα σου τσιρίζεις και θες να μοιραστείς κάτι που σε απασχολεί). Οι περιστάσεις μπορεί να είναι τέτοιες που να μην ευνοούν δεσίματα. Πάντως εξακολουθώ να πιστεύω ότι πρέπει να κάνεις μια εσωτερική ανασκόπηση και να οριοθετήσεις λίγο ως πού αντέχεις να συνυπάρχεις με κάποιους ανθρώπους. Δεν γίνεται να βγαίνεις για να ξεσκάσεις και να γυρνάς χώμα στο σπίτι...ακόμα και γω που ως introvert χρειάζομαι μετά από μία έξοδο λίγο χρόνο μοναχικότητας, όταν γυρνάω αισθάνομαι πλήρης, όχι κομμάτια από την αλληλεπίδραση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ρυζόγαλο]

Τι εννοείς; Δεν φταις σε τίποτα, μην κατηγορείς τον εαυτό σου...

Γενικά είναι πολύ δύσκολο να δεθείς με κάποιον άνθρωπο στην ηλικία μας και μετά.

Ας μην πάμε στο άλλο άκρο. Η λύση δεν έρχεται λέγοντας γλυκανάλατα λόγια τύπου " μα εσύ δε φταις σε τίποτα, είναι δύσκολο κλπ". Προφανώς δεν ισχυρίζομαι ότι φταίει, γιατί από το ποστ της και μόνο κανείς δεν μπορεί να βγάλει συμπέρασμα. Ωστόσο θεωρώ πιθανό, λόγω της όποια προσωπικότητας της, να έχει ένα μερίδιο ευθύνης στο θέμα της φιλίας.

Η λύση έρχεται, αντιμετωπίζοντας την αλήθεια κατάματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.