Άγχος

[stefanos...]

Σορρυ για το ασχετο θεμα αλλα σε μια συζητηση με εναν φιλο μου μου ειπε οτι αμα αγχωνεσε πολυ μπορεις να τυφλωθεις ...μου φανηκε πολυ παραξενο αλλα με προβληματισε κιολας γτ γενικα ειμαι πολυ αγχωδης...αμα ξερετε κατι περι του θεματος πες το να ξερω..!!

αν ηταν ετσι πανω απο το 50% των ανθρωπων θα ηταν τυφλοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kwstas-Florina]

εεε ναι ..αλλα προσωπικα εχω ενα ιστορικο με την τυφλωση...δλδ καλυτερα να πεθανω που λεει ο λογος παρα να τυφλωθω...εχω αγχος γτ φοβαμαι μν τυφλωθω....δν εχω γενικο αγχος δηλαδη για τις καθημερινες καταστασεις που συμβαινουν..αυτο το προβλημα το εχω 2-3 χρονια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stefanos...]

εεε ναι ..αλλα προσωπικα εχω ενα ιστορικο με την τυφλωση...δλδ καλυτερα να πεθανω που λεει ο λογος παρα να τυφλωθω...εχω αγχος γτ φοβαμαι μν τυφλωθω....δν εχω γενικο αγχος δηλαδη για τις καθημερινες καταστασεις που συμβαινουν..αυτο το προβλημα το εχω 2-3 χρονια

τι ιστορικο εχεις με την τυφλωση??? δεν καταλαβα μαλλον τι εννοεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kwstas-Florina]

ιστορικο εννοω οτι ασχολουμαι με αυτην την ασθενεια....ξερω τα παντα πχ τις ασθενειες των ματιων και τετοια...γτ παλια εψαχνα πολυ για αυτην!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gilda]

ιστορικο εννοω οτι ασχολουμαι με αυτην την ασθενεια....ξερω τα παντα πχ τις ασθενειες των ματιων και τετοια...γτ παλια εψαχνα πολυ για αυτην!!

Μήπως έννοείς οτι έχεις "εμμονή"?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kwstas-Florina]

ναι εμμονη.... ειναι πιο καταλληλη λεξη!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gilda]

Εγώ γιατρός δεν είμαι.
Ως ταπεινή άσχετη με την ιατρική, θα σου πω ότι αυτό που φοβόμαστε, αυτό παθαίνουμε.
Ειδικά όταν πρόκειται για άγχος.
Γι αυτό βγάλτο απ το μυαλό σου, μην το σκέφτεσαι καθόλου.

(Λες και τώρα εσύ θα πατήσεις ένα κουμπί και θα πάψεις να το σκέφτεσαι.
Παρ όλα αυτά καταλαβαίνεις τη συμβουλή μου.)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kwstas-Florina]

σιγουρα αυτο πρεπει να γινεται αλλα ντα3 δδν ειναι και ευκολο...αν και φοβαμαι μν τυφλωθω δν νμζ μονο επειδη αγχωνομαι αυτο να οδηγησει σε τυφλωση!!! απλα ρωτησα μηπως ξερει καποιος κατι!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 781029]

Άγχος δεν έχω κάθε αλλο είμαι τόσο χαλαρός που με λένε βόδι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dalian]

Άγχος δεν έχω ιδιαίτερο παρά μόνο λίγο πριν την εξέταση(παρουσίαση,εξετάσεις etcetera) όπου σε ψιλοπιάνει αυτό το γνωστό "ok έφτασε η ώρα της κρίσης(lol) συγκεντρώσου και γράψε ό,τι ξέρεις μα τί να έχει βάλει προλαβαίνω να ξανακοιτάξω το φυλλάδιο? μα νιώθω σαν να μην ξέρω τίποτα" y'know...

Ένας ασταμάτητος χύμαρρος από (κυρίως άχρηστες) σκέψεις

Επίσης κάτι που με βασανίζει αφόρητα είναι η πολύωρη αναμονή. -.-

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μητσάρας]

Αγχος?...ουυυυ καλα..θα πω μονο αυτο..εχω ενα σορο φοβιες και αγχονομαι για το οτιδηποτε..φετος λογο πανελληνιων και λογο καποιων φοβιων το αγχος ''ξεφυγε''..και με εκανε να νιωθω περιεργα(παιζει να αποκτησα και καποια διαταραχη,αλλα δεν ξερω σιγουρα) και για αυτο φετος αποφασισα να παω σε ψυχολογο,δεν βοηθησε ιδιαιτερα...αλλα νιωθω πολυ καλυτερα απο παλια(αν και μου ρχοντε αυτες οι σκεψεις καποιες φορες και μου προκαλουν αγχος).Αν εχεις σοβαρο προβλημα με το αγχος καλη ιδεα θα ταν να συζητησεις με καποιον αυτα που σε επασχολουν για να ''ελαφρυνουν'' ή αλλιως εντονη γυμναστικη,θετικες σκεψεις και να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν και σε βοηθανε να ξεχνιεσε..Στην χειροτερη που το αγχος ''ξεφευγει'' η επισκεψη σε ειδικο ειναι μια πολυ καλη ιδεα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ρεμέδιος]

και για αυτο φετος αποφασισα να παω σε ψυχολογο,δεν βοηθησε ιδιαιτερα...αλλα νιωθω πολυ καλυτερα απο παλια

αρα μηπως βοηθησε ο ψυχολογος;
παντως αν εχεις τρέμουλο, ιδρώτα, πόνο στο στήθος, ταχυπαλμία, δύσπνοια, αίσθημα ασφυξίας οταν αισθανεσαι αγχομενος καλυτερα να συμβουλευτεις εναν παθολογο, μην πάθεις και καμιά ζημιά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iwalkinamaze]

Εγω παντα ημουν αγχωδης απο παιδακι που με θυμαμαι.Τα τελευταια χρονια ομως εχει παραγινει και το καταλαβα προσφατα οταν πηγα σε δερματολογο για φαινομενικα ασχετο θεμα και διεγνωσε παθομιμια και τριχοτιλλομανια (που συνδεονται με το αγχος).Μου εδωσε λοιπον να παιρνω atarax καθε μερα.Αλλα γρηγορα το σταματησα γιατι με εκανε υπερβολικα υποτονικη και ενιωθα σα μεθυσμενη για πολλες ωρες.Δε με βοηθησε γενικα,για να μην πω οτι μου δημιουργησε θεμα.Σκεφτομαι μηπως το atarax αντεδρασε με την ισοτρετινοΐνη που σταματησα να παιρνω πριν λιγους μηνες.
Οπως και να χει,δεν ξερω τι να κανω για το αγχος μου.Ειδικα φετος που δινω πανελληνιες θελω πολυ να βρω μια λυση.
(Α να πω και οτι γυμναζομαι αρκετα συχνα οποτε δεν εχει να κανει με την ασκηση)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[OoOkoβοldOoO]

και διεγνωσε παθομιμια και τριχοτιλλομανια (που συνδεονται με το αγχος)
(Α να πω και οτι γυμναζομαι αρκετα συχνα οποτε δεν εχει να κανει με την ασκηση)

τι είναι αυτά τα δύο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iwalkinamaze]

τι είναι αυτά τα δύο;

Τριχοτιλλομανια ειναι ουσιαστικα οταν τραβας συνεχως τουφες απο τα μαλλια σου τις περισσοτερες φορες ασυναισθητα επειδη νιωθεις καποιου ειδους ανακουφιση απο αυτο.
Παθομιμια δεν εχω καταλαβει εντελως τι ειναι ουτε εγω αλλα η γιατρος μου ειπε οτι ειναι οπως λεμε ''αυτος τρωει τα λυσσακά του''.Δηλαδη απο νευρικοτητα/αγχος/κλπ πιανεις και πειραζεις το δερμα σου (και παλι ασυνειδητα) και κανεις πληγες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Άγχος δεν έχω κάθε αλλο είμαι τόσο χαλαρός που με λένε βόδι

Τα θερμά μου συγχαρητήρια! Ειλικρινά σε θαυμάζω! Να το διατηρήσεις αυτό! Είναι η καλύτερη άμυνα απέναντι στις αντιξοότητες της ζωής. Εγώ δυστυχώς γέρασα και δεν το έχω καταφέρει ακόμα.

Δυστυχώς είμαι πολύ αγχώδης και το άγχος μου σωματοποιείται. Όταν αισθάνομαι έντονο άγχος, νιώθω σφίξιμο στο στομάχι, ταχυπαλμίες, τάση για εμετό και αηδία για το φαγητό. Ευτυχώς η ποίηση είναι το αντίδοτό μου. Με βοηθάει να ξεχνάω ό,τι με πιέζει. Είναι ένας άλλος κόσμος. Με κάνει να νιώθω σαν τον δύτη στη γαλάζια απεραντοσύνη του βυθού. Θεωρώ λοιπόν ότι η τέχνη είναι η καλύτερη διέξοδος ενάντια στο άγχος. Όλοι/ες τα καταφέρνουμε κάπου, άλλος/η στην ποίηση, άλλος/η στη ζωγραφική, άλλος/η σε κάποιο μουσικό όργανο κτλ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[methexys]

Eγώ προσπαθώ να είμαι ήρεμη, αλλά όταν είμαι αγχωμένη για μεγάλο χρονικό διάστημα, στο τέλος θα μου βγει και θα ξεσπάσω με άσχημο τρόπο, ακόμα και με το παραμικρό Βασικά,δεν ξέρω,ίσως να είμαι αγχωμένη και να προσπαθώ να μην το δείχνω γιατί τρώω συνέχεια τις παρανυχίδες μου ασυνείδητα (το είχα κοψει εδώ και καιρό βέβαια,αλλά...)και όταν είμαι πολύ αγχωμένη,το παρακάνω... ειδικά πριν 2 χρόνια για παράδειγμα που είχα θέματα και με το φαγητό. Επίσης βλέπω κάτι περίεργα όνειρα ( όπως τεράστια κύματα ) και θυμάμαι μια φορά που είχα πεταχτεί στον ύπνο μου, ιδρωμένη και με ταχυπαλμία,σαν να είχα δει εφιάλτη,μου είχαν πει ότι μάλλον λόγω άγχους γίνονται αυτά. Πάντως όταν για παράδειγμα έχω να κάνω μια παρουσίαση στη σχολή και νιώθω αγχωμένη, κρυώνω και τρέμω

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[niek]

Άγχος έχω καθημερινά, δε μπορώ να πω! Έχω φτάσει και σε ακραίες καταστάσεις: να μην μπορώ να φάω τίποτα και να χάνω 3 κιλά σε μια βδομάδα, να ζαλίζομαι και να αισθάνομαι ότι θα λιποθυμήσω, να τρέμω και να μην μπορώ να γράψω και να κάνω οποιαδήποτε απλή κίνηση, να νιώθω ότι μου κόβεται η ανάσα, να κοντεύει να σπάσει το κεφάλι μου από το χτύπο της καρδιάς μου και άλλα τέτοια ωραία. Συνήθως βέβαια πετάγομαι από τον ύπνο μου απότομα όταν έχω άγχος ή ακόμα καλύτερα ιδρώνω και δεν μπορώ να κοιμηθώ. Οι καθηγητές μου φοβούνται ότι θα πάθω τίποτα κάθε φορά που βρίσκομαι σε τέτοια σύγχυση και πιστεύουν πως αν συνεχίσω έτσι θα πάω σίγουρα στο νοσοκομείο κάποια στιγμή. Το μόνο που με βοηθάει είναι το τρέξιμο , αλλά δεν υπάρχει πάντα ο χρόνος και η πολυτέλεια αυτή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Πάντως όταν για παράδειγμα έχω να κάνω μια παρουσίαση στη σχολή και νιώθω αγχωμένη, κρυώνω και τρέμω

Αυτό είναι όντως πολύ αγχωτικό. Να φοράς σκούρα χρώματα όταν παρουσιάζεις μια εργασία, για να μονώνεις τα συναισθήματά σου. Είναι αρκετά αποτελεσματικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[aye]

Έχω διαταραχή άγχους και ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή (συγκεκριμένα δερματιλλομανία).

Τις κρίσεις πανικού ΔΕΝ τις βιώνουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Σίγουρα σε κυριέυει πανικός και έχεις την αίσθηση ότι θα πεθάνεις αλλά δεν έχουν όλοι τα ίδια συμπτώματα. Παθαίνω συχνά, ή τουλάχιστον έτσι νομίζω κι έτσι μου είπε και η ψυχίατρος. Μερικές φορές και χωρίς προφανή αιτία, εκεί που κάθομαι ωραία και καλά με πιάνει τρέμουλο, τρομερό άγχος, πλαντάζω στο κλάμα και δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Νιώθω κυριολεκτικά πως χάνω τον κόσμο. Η ψυχίατρος μου έγραψε τα xanax αλλά μετά από μερικές βδομάδες τα έκοψα από μόνη μου. Με έκαναν να νιώθω υπερβολικά νηφάλια και μου έφερναν υπνηλία. Μου είπε επίσης να κόψω τον καφέ και γενικά την καφεϊνη γιατί μπορεί να μου προκαλέσει κρίση πανικού από μόνη της. Για κανα δίμηνο τον είχα κόψει τον καφέ αλλά τις τελευταίες βδομάδες το χω ρίξει και σε τσάγια και σε καφέ ,μάλλον εις βάρος μου.

Όσον αφορά την δερματιλλομανία είναι το ψυχαναγκαστικό πείραγμα του δέρματος. Πειράζω το δέρμα μου ανεξέλεγκτα κυρίως στο πρόσωπο, στην πλάτη και στους ώμους. Είναι να μην δω καθρέφτη, πάω κατευθείαν μπροστά και μπορώ να κάθομαι να πειράζω την φάτσα μου πάνω από μισάωρο. Στην πλάτη το χέρι πάει ασυναίσθητα και ξύνω, ξύνω μέχρι να ματώσω. Είναι πολύ δύσκολη κατάσταση, έχει επηρεάσει πολύ την καθημερινή μου ζωή. Μου έχει αφήσει πολλά σημάδια απ'τα οποία τα περισσότερα εξφανίζονται ή μειώνονται μετά από 40-50 μέρες και έτσι υπάρχουν περιόδοι που το δέρμα μου είναι αρκετά καθαρό. Την τελευταία βδομάδα πάντως λόγω αυξημένου άγχους και στεναχώριας έχω και ξέσπασμα ακμής που κάνει το πείραγμα ακόμα πιο δελεαστικό. Ο μόνος τρόπος που μπορώ να το μειώσω είναι πρώτον να μην βιώνω ιδιαίτερο άγχος εκείνες τις μέρες και δεύτερον κάτι challenges που δημιουργώ από μένα για μένα Συνήθως εβδομαδιαία και έχουν ως στόχο να μην πειράξω καθόλου το δέρμα μου για μια βδομάδα. Φτιάχνω καρτέλες με ημερολόγιο, το κολλάω στον τοίχο και καθε μέρα σημειώνω πως τα πήγα γράφοντας μου ενθαρρυντικά μηνύματα για να συνεχίσω. Ξέρω, πως μπορεί να ακούγεται γελοίο, αλλά trust me δεν λειτουργεί τίποτα άλλο. Μέχρι και πλαστικά γάντια φορούσα μια περίοδο αλλά δεν είχαν αποτέλεσμα.

Τέλος, τα τελευταία τέσσερα χρόνια είχα τρομερούς πόνους στην κοιλιά που μου προκαλούσαν εμετό. Δεν μπορούσαμε να βρούμε τι ήταν και πέρσυ καταλήξαμε στη σπαστική κολίτιδα. ΔΕΝ με πιάνει ποτέ την μέρα που βιώνω το υπερβολικό άγχος, αλλά πάντα λίγες μέρες αργότερα που υποτίθεται πως ηρεμώ και χαλαρώνω. Αυτός ήταν και ο λόγος που για δυο συνεχόμενες χρονιές είχα χάσει μαθήματα από τις εξετάσεις.

Το άγχος γενικά είναι φυσιολογικό και σε λογικά πλαίσια λειτουργεί θετικά γιατί μας ενεργοποιεί και δεν αφήνει αναίσθητους. Το υπερβολικό άγχος όμως είναι καταστροφικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 10 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.