Τα ελαττώματα του άντρα

[Devil]

Και πως διορθώνεται αλήθεια αυτό?

Αμα δεν κάτσεις να σκεφτεις μετα απο κάθε φασαρια πως αντεδρασες και αν ηταν σωστη η αντιδραση

δεν προκειται να το αλλάξεις ποτέ. Εγω συχνα το κάνω αυτο. Βεβαια εγω μπορει να τσακωθω με κάποιον και να ειμαι ακομα και ανεκφραστος. Θέλει σιγουρα να ελέγχεις τις κουβεντες που λές. Για παράδειγμα μου άρεσε πολύ μια ατάκα τις προαλλες που άκουσα απο κάποιον γνωστο σε μια διαφωνια που ειχε με εναν .... ο Χ τον απειλησε με κάποια ενέργεια και εκεινος του απαντησε πως αν την υλοποιησει τοτε θα τον βρει αντιμέτωπο και πως υπάρχουν ολες οι επιλογές στο τραπέζι.

Ειναι συνδυασμος πολλων παραγοντων ειναι θεμα χαρακτηρα και εμπειριών. Βοηθάνε και οι εμπειριες οσο περισσοτερες έχεις τοσο το καλυτερο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ariana2018]

Αμα δεν κάτσεις να σκεφτεις μετα απο κάθε φασαρια πως αντεδρασες και αν ηταν σωστη η αντιδραση

δεν προκειται να το αλλάξεις ποτέ. Εγω συχνα το κάνω αυτο. Βεβαια εγω μπορει να τσακωθω με κάποιον και να ειμαι ακομα και ανεκφραστος. Θέλει σιγουρα να ελέγχεις τις κουβεντες που λές. Για παράδειγμα μου άρεσε πολύ μια ατάκα τις προαλλες που άκουσα απο κάποιον γνωστο σε μια διαφωνια που ειχε με εναν .... ο Χ τον απειλησε με κάποια ενέργεια και εκεινος του απαντησε πως αν την υλοποιησει τοτε θα τον βρει αντιμέτωπο και πως υπάρχουν ολες οι επιλογές στο τραπέζι.

Ειναι συνδυασμος πολλων παραγοντων ειναι θεμα χαρακτηρα και εμπειριών. Βοηθάνε και οι εμπειριες οσο περισσοτερες έχεις τοσο το καλυτερο.

Ναι κατάλαβα τι λες...
Εγώ πχ τα πρώτα χρόνια με τον άντρα μου γιαυτό το λόγο σφαζομασταν, γιατί είσαι απότομος, εσύ φταις όχι εσύ φταίς που με κάνεις έτσι κτλ. Με την παρόλο των χρόνων έμαθα κι εγώ να τον διαχειρίζομαι καλύτερα και έμαθε κι αυτός να κρατιέται άμα έβλεπε καμία βλακεια μου, τα παιδιά θαρρώ μας δίδαξαν και μας διδάσκουν την υπομονή. Θέλει δουλειά πάντως γιατί είναι ένα άσχημο ελάττωμα. Ολα χρυσα του αλλά όταν θυμώνει μου ρχεται να του βάλω τάπα στο στόμα. ΤΕΛ φορά που είχε θυμώσει και του το είπα αυτό μας έπιασαν τα γέλια. Δε συμβαίνει συχνά αλλά φαίνεται πως με τα χρόνια αντολαμβανομαστε τα λάθη μας. Και η κουβέντα μετά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ήμουν κι εγώ εκρηκτική, έχω ηρεμήσει ομως, δλδ έχω σταματήσει να προκαλώ (άθελά μου βέβαια) κι έτσι κάπως ισορροπουν όλα. Υπάρχουν και χειρότερα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

Δεν είναι μόνο θέμα νεύρων, αλλά και παρορμητικότητας. Οι Έλληνες γενικά, το έχουμε σαν λαός αυτό το κουσούρι (χωρίς διάκριση φύλων).

Ναι εγω δεν το έχω πιά αυτο ομως. Πχ δεν νοειται να πιαστω με κάποιον στις φωνές ή στην φασαρια και μετά να σπάω και να ζητάω συγγνωμες. Οχι επειδη ειμαι εγωϊστης και δεν ξέρω τι σημαινει το συγγνωμη αλλα επειδη συνηθως οταν φτάσω σε αυτο το σημειο ξέρω πως έχω δικιο οποτε δεν εχει νοημα το πισογυρισμα μετά.

Γενικά μια διαφωνια και μια διαμάχη πλέον αντιμετωπιζεται εντελως διαφορετικά απο οτι στο παρελθον. Ειναι μια καλη ευκαιρια να τεστάρεις και τα "οπλα" σου. ΚΑΙ Πάντα ολες οι επιλογές ειναι στο τραπέζι. Τα νευρα προέρχονται απο άλλες ιστοριες. Θα βρεις την αιτια και θα δεις πως θα τα διορθωσεις. Αλλα γενικά δεν καταλαβαινω τους ανθρωπους που κουβαλάνε τα προβληματα τους και σε άλλους χωρους.

Ναι κατάλαβα τι λες...
Εγώ πχ τα πρώτα χρόνια με τον άντρα μου γιαυτό το λόγο σφαζομασταν, γιατί είσαι απότομος, εσύ φταις όχι εσύ φταίς που με κάνεις έτσι κτλ. Με την παρόλο των χρόνων έμαθα κι εγώ να τον διαχειρίζομαι καλύτερα και έμαθε κι αυτός να κρατιέται άμα έβλεπε καμία βλακεια μου, τα παιδιά θαρρώ μας δίδαξαν και μας διδάσκουν την υπομονή. Θέλει δουλειά πάντως γιατί είναι ένα άσχημο ελάττωμα. Ολα χρυσα του αλλά όταν θυμώνει μου ρχεται να του βάλω τάπα στο στόμα. ΤΕΛ φορά που είχε θυμώσει και του το είπα αυτό μας έπιασαν τα γέλια. Δε συμβαίνει συχνά αλλά φαίνεται πως με τα χρόνια αντολαμβανομαστε τα λάθη μας. Και η κουβέντα μετά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ήμουν κι εγώ εκρηκτική, έχω ηρεμήσει ομως, δλδ έχω σταματήσει να προκαλώ (άθελά μου βέβαια) κι έτσι κάπως ισορροπουν όλα. Υπάρχουν και χειρότερα..

Εσυ φαινεσαι καλή γυναικα. Έχω καλή εντυπωση σχηματισει. Και εγω ειμαι αποτομος αλλα δεν έχω άσχημα ξεσπάσματα. Σπάνια θα βρισω. Αποτομος και κάποιες φορές απόλυτος. Αλλα έχω λογους συνηθως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ariana2018]

Ναι εγω δεν το έχω πιά αυτο ομως. Πχ δεν νοειται να πιαστω με κάποιον στις φωνές ή στην φασαρια και μετά να σπάω και να ζητάω συγγνωμες. Οχι επειδη ειμαι εγωϊστης και δεν ξέρω τι σημαινει το συγγνωμη αλλα επειδη συνηθως οταν φτάσω σε αυτο το σημειο ξέρω πως έχω δικιο οποτε δεν εχει νοημα το πισογυρισμα μετά.

Γενικά μια διαφωνια και μια διαμάχη πλέον αντιμετωπιζεται εντελως διαφορετικά απο οτι στο παρελθον. Ειναι μια καλη ευκαιρια να τεστάρεις και τα "οπλα" σου. ΚΑΙ Πάντα ολες οι επιλογές ειναι στο τραπέζι. Τα νευρα προέρχονται απο άλλες ιστοριες. Θα βρεις την αιτια και θα δεις πως θα τα διορθωσεις. Αλλα γενικά δεν καταλαβαινω τους ανθρωπους που κουβαλάνε τα προβληματα τους και σε άλλους χωρους.

Δεν μπορούν μαλλον να τα ξεσπάσουν εκεί που πρέπει και βρίσκουν εδάφος κάπου αλλού, νομίζω..

Εσυ φαινεσαι καλή γυναικα. Έχω καλή εντυπωση σχηματισει. Και εγω ειμαι αποτομος αλλα δεν έχω άσχημα ξεσπάσματα. Σπάνια θα βρισω. Αποτομος και κάποιες φορές απόλυτος. Αλλα έχω λογους συνηθως.

Νάσαι καλά, καλή είμαι έχω κι εγώ τα ελαττώματα μου βέβαια. Κι ο άντρας μου δεν έχει άσχημα ξεσπάσματα, απλώς είναι πως να το πω, απότομος έτσι κι έτσι ένα και ένα ίσον δύο, εγώ λίγο παρλαπιπα, αναλύω πολύ ενώ εκείνος βαριέται η δεν έχει κουράγιο και άμα δει κάτι στραβό η είναι κουρασμένος αρχίζει και δυναμώνει τη φωνή του. Δε μιλάει άσχημα δε βρίζει δεν κάνει υπερβολές, αλλά η φωνή του μου τη δίνει. Το λαθος μου που τον ξεσηκώνει είναι όταν προσπαθώ εκείνη την ώρα να του κάνω κουβέντα αλλά δεν.. Οπότε αποχωρώ και τελειώνει η ιστορία. Όταν ηρεμήσει μετα από καμιά μέρα, εγώ το χω κρατήσει και πάω την κατάλληλη στιγμή όταν κοιμούνται πχ τα παιδιά και τον ψελνω. Η απάντηση του "ναι αγάπη μου" . Αντε βγάλε άκρη. Εντάξει οκ το τέλειο δεν περίμςνω να γίνεται, πιστεύω όμως πως με τα χρόνια πάμε καλύτερα.. Θέλει δουλειά όμως.. Παλιότερα από εγωισμό δεν του επέτρεπα να μου φωνάζει κι άρχιζα κι εγώ. Θεωρούσα την οπισθοχωρηση, ήττα δική μου, μη και με καβαλήσει.. Εγωιστικες βλακιες.. Τωρα κάνω πίσω όταν είναι έτσι αλλά δεν ξέρει τι τον περιμένει μετά.. Μαλλον ξέρει πλέον γιαυτό κι έχει καλμαρει..χαχα!
Θαθελα ιδανικά αυτό το θέμα μας να λυθεί γιατί κατά τα άλλα πάμε πολύ καλά. Είναι ένα ψεγάδι μας όμως που θέλω να φύγει.. Με ενοχλεί δλδ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

Δεν φαινεται να ειναι κάτι σοβαρο. Πιστευω σιγα σιγα θα λυθει και αυτο.
δεν λες εσυ έχεις και κάποιον να τσακωνεσαι εγω δεν εχω καμια ....


αλλα δεν πειράζει... μπαινω εδω και βρισκω αρκετές

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

Καμια φορά οι άντρες ειναι πιο νευρικοι (αν και ειναι θέμα ανθρωπου) ισως επειδη έχουν περισσοτερο εγωϊσμο του στυλ ειμαι ο αρσενικος πρέπει να επιβληθώ; δεν ξέρω εγω δεν νιώθω τέτοια ανάγκη γιατι ειμαι συνηθως σιγουρος για τον εαυτο μου ενταξει σαν ανθρωπος έχω και εγω κάποιες στιγμές μιας μικρής ανασφάλειας.


Ενα ακομα παράδειγμα ειναι προχθές ειχαμε μια ένταση με εναν γειτονα. Η αφορμη ηταν οτι το δέντρο προεξέχει. Βγαινει προς το δρομο αλλα ψηλά δεν εμποδιζει σοβαρά την διέλευση. Με τον συγκεκριμενο μεχρι την προηγουμενη ημέρα τα λέγαμε που και πού κανονικά. Ομως σε κάποια φάση (και ενω υπάρχει σε εκκρεμότητα κάτι αλλο) το οποιο εγω έφτιαξα τελικά και επειδη του ειπα και αυτου κάτι για το σπιτι του που μαλλον δεν του άρεσε μου ειπε οτι θα κοψει το δεντρο εντελώς.

Τον ρωτησα τι ακριβως εννοει (με ηρεμο τονο) αν και με πειραξε και μου ειπε "Φυγε εσυ και θα δεις" εντάξει φιλε σε περιπτωση ομως που ακουμπησεις το δέντρο να ξέρεις θα θεωρηθει εχθρική ενεργεια και θα κάνω μήνυση (αυτοδικια) και μετά θα έχουμε και αγωγή για οδύνη επειδη αυτο το δεντρο το εχω απο μικρο και το αγαπάω. Εχει γινει 9 μέτρα ειναι φύλακας του σπιτιου!



Σε πολυ ψυχρο τονο του το ειπα αυτο. Ναι εντάξει εγινα αποτομος αλλα δεν ειχα άλλη επιλογή. Το απογευμα έχω ραντεβου να βάλουμε κρυφή κάμερα στο σπιτι. Και θα μπει και απεξω πινακιδα οτι ο χωρος ειναι ιδιωτικος και εσωτερικά παρακολουθειται με κάμερα. Δεν χρειαστηκαν ουτε βρισιες ουτε βωμολοχιες ουτε τιποτα. Εγω αν χρειαστει και απειληθώ θα κάνω αυτο που πρέπει. Ολες οι επιλογες ειναι πάντοτε στο τραπέζι και ακομα και η έσχατη η δικαστική εμπλοκή. Ελπιζω τα θεματα να λυθούν με ειρηνικό τροπο. Αλλα εγω ειμαι ανα πάσα έτοιμος ακομα και αν κάτι στραβώσει.


Τωρα σχετικά με το παραπάνω .... σημειωνεις κάποιες ενεργειες που έχεις να κάνεις. Το βάζεις στην ατζέντα σου και προχωράς σε άλλο θέμα. Δεν το φορτωνεις ουτε στη γυναικα σου ουτε στη δουλειά σου ουτε το ξεσπάς σε κάποιον αλλον. Βγαινεις για βολτα και δεν σε επηρεάζει! Το έχεις σε μια ατζεντα με θέματα και εχεις κρατησει εκει κάποιες σημειώσεις. Για το πως μπορεις να κινηθεις. Αν υπάρχει μια νεοτερη εξέλιξη επανέρχεσαι ή μιλας με τον δικηγορο σου. Εγω πλέον ετσι ψυχρά θα αντιμετωπιζω οποιαδηποτε απειλή δεν προκειται να κάτσω να ασχοληθω με κανεναν και καμια ετσι ειναι η ζωη ο καθενας κοιτάει τα δικά του! Δεν θα πάθω εγω απο την στεναχωρια απο τα 30 μου. Ετσι και στη δουλειά τα θέματα σημειώνονται και πιθανές κινησεις κάποιες απο αυτες έχουν εγκριθει και απο την νομική μου ασφάλεια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[hameleon]

Ναι κατάλαβα τι λες...
Εγώ πχ τα πρώτα χρόνια με τον άντρα μου γιαυτό το λόγο σφαζομασταν, γιατί είσαι απότομος, εσύ φταις όχι εσύ φταίς που με κάνεις έτσι κτλ. Με την παρόλο των χρόνων έμαθα κι εγώ να τον διαχειρίζομαι καλύτερα και έμαθε κι αυτός να κρατιέται άμα έβλεπε καμία βλακεια μου, τα παιδιά θαρρώ μας δίδαξαν και μας διδάσκουν την υπομονή. Θέλει δουλειά πάντως γιατί είναι ένα άσχημο ελάττωμα. Ολα χρυσα του αλλά όταν θυμώνει μου ρχεται να του βάλω τάπα στο στόμα. ΤΕΛ φορά που είχε θυμώσει και του το είπα αυτό μας έπιασαν τα γέλια. Δε συμβαίνει συχνά αλλά φαίνεται πως με τα χρόνια αντολαμβανομαστε τα λάθη μας. Και η κουβέντα μετά παίζει πολύ σημαντικό ρόλο. Ήμουν κι εγώ εκρηκτική, έχω ηρεμήσει ομως, δλδ έχω σταματήσει να προκαλώ (άθελά μου βέβαια) κι έτσι κάπως ισορροπουν όλα. Υπάρχουν και χειρότερα..

Θα μπορούσες να του κάνεις μία συζήτηση,όταν έχετε χρόνο και είναι και εκείνος ήρεμος για ποιο λόγο κρατάει νεύρα ή θυμό για μεγάλο χρονικό διάστημα.Ίσως κάτι τον ενοχλεί(όχι απαραίτητα σε σχέση με εσένα).Πάντως συμφώνω στο να του δίνεις τον χρόνο του όταν νευριάζει,αλλα τα νεύρα κάποιες φορές έχουν βαθύτερα αίτια.Ίσως να μην έχει μάθει να ελέγχει τα συναισθήματα του.Αφου είσαι ευχαριστημένη μαζί του αξίζει κάθε προσπάθεια και υποχώρηση.
Σε σχέση με το θέμα εμένα με ενοχλεί η γκρίνια που βγάζουν πολλοί νεαροί συνήθως γιατί οι γυναίκες που επιθυμούν δεν ανταποκρίνονται σε πρότυπα που θα ήθελαν(π.χ.έχουν ή επιθυμούν να έχουν θαυμαστές).Καλώς ή κακώς οι εποχές έχουν αλλάξει,οι γυναίκες πλέον δεν είναι περιορισμένες οπότε μάλλον θα πρέπει να το αποδεχτούν ,και αν δεν τους αρέσει να εστιάσουν περισσότερο στον χαρακτήρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NastStorm]

Σημειωση: Αντικαταστηστε το "οι άνθρωποι με το "οι ανδρες"

Με την εικόνα παραθετω το ελάττωμα οτι οι άνδρες δεν είναι με τίποτα ικανοποιημενοι

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

Σεξισμος. :/

Και εισαι μολις 16 χρονών. Δεν θα πρέπει να φορτωνουμε σε ολο τον αντρικο ή ολο τον γυναικειο πληθυσμο τις δικές μας λανθασμένες επιλογές. Δυστυχως αυτη τη στιγμη αυτο επικρατει. Ολοι ειμαστε παγιδευμενοι σε γεγονοτα και καταστασεις που προχρονολογουνται της παρουσης. Και αυτο εχει ως επιπτωση να επηρεάζεται η προσωπικοτητα μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[NastStorm]

Σεξισμος. :/

Και εισαι μολις 16 χρονών. Δεν θα πρέπει να φορτωνουμε σε ολο τον αντρικο ή ολο τον γυναικειο πληθυσμο τις δικές μας λανθασμένες επιλογές. Δυστυχως αυτη τη στιγμη αυτο επικρατει. Ολοι ειμαστε παγιδευμενοι σε γεγονοτα και καταστασεις που προχρονολογουνται της παρουσης. Και αυτο εχει ως επιπτωση να επηρεάζεται η προσωπικοτητα μας.

Well σίγουρα δεν πρέπει να βάζουμε όλους τους ανθρώπους στο ιδιο σακι... Βέβαια στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι άνθρωποι (και κυρίως οι ανδρες) πρέπει να παραδεχτουν οτι δεν είναι με τίποτα ικανοποιημενοι.. Παντοτε ψάχνουν κατι καλυτερο.. Δεν εκτιμούν οτι έχουν..Αφηνουν το καλο και πολλές φορές καταλήγουν σε χειροτερες επιλογές....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

Well σίγουρα δεν πρέπει να βάζουμε όλους τους ανθρώπους στο ιδιο σακι... Βέβαια στην συντριπτική πλειοψηφία τους οι άνθρωποι (και κυρίως οι ανδρες) πρέπει να παραδεχτουν οτι δεν είναι με τίποτα ικανοποιημενοι.. Παντοτε ψάχνουν κατι καλυτερο.. Δεν εκτιμούν οτι έχουν..Αφηνουν το καλο και πολλές φορές καταλήγουν σε χειροτερες επιλογές....

Ναι δεν πρέπει αλλα τους βάζεις. Και ρωτάω εγω τωρα εισαι 16 χρονων, με τι εμπειριες λές για την συντριπτικη πλειοψηφια των αντρών. Ποτε προλαβες να γνωρισεις την συντριπτική πλειοψηφια; οποτε ή τα ακουσες απο κάπου αλλού ή έπεσες σε μια περιπτωση και έβαλες ολους στο τσουβάλι.

Θα σου προτεινα, να εγκαταλειψεις αυτα τα στερεότυπα γιατι θα χάσεις τσάμπα και βερεσέ χρονια απο τη ζωή σου. Οι περισσοτεροι και οι περισσοτερες μενουν εγκλωβισμενοι για χρονια σε μια περιπτωση που τους επηρέασε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ariana2018]

Θα μπορούσες να του κάνεις μία συζήτηση,όταν έχετε χρόνο και είναι και εκείνος ήρεμος για ποιο λόγο κρατάει νεύρα ή θυμό για μεγάλο χρονικό διάστημα.Ίσως κάτι τον ενοχλεί(όχι απαραίτητα σε σχέση με εσένα).Πάντως συμφώνω στο να του δίνεις τον χρόνο του όταν νευριάζει,αλλα τα νεύρα κάποιες φορές έχουν βαθύτερα αίτια.Ίσως να μην έχει μάθει να ελέγχει τα συναισθήματα του.Αφου είσαι ευχαριστημένη μαζί του αξίζει κάθε προσπάθεια και υποχώρηση.
Σε σχέση με το θέμα εμένα με ενοχλεί η γκρίνια που βγάζουν πολλοί νεαροί συνήθως γιατί οι γυναίκες που επιθυμούν δεν ανταποκρίνονται σε πρότυπα που θα ήθελαν(π.χ.έχουν ή επιθυμούν να έχουν θαυμαστές).Καλώς ή κακώς οι εποχές έχουν αλλάξει,οι γυναίκες πλέον δεν είναι περιορισμένες οπότε μάλλον θα πρέπει να το αποδεχτούν ,και αν δεν τους αρέσει να εστιάσουν περισσότερο στον χαρακτήρα.

Του άντρα μου είναι βαθύτερα τα αίτια των νεύρων του γιαυτό και κάνω υπομονή επειδή τον αγαπώ πραγματικά. Και δεν αγαπώ εύκολα ούτε και χαρίζομαι εύκολα. Οι φίλοι μου είναι ελάχιστοι και θεωρώ την οικογένεια ιερό θεσμό.

Κι επειδή έχω δει αλλαγές θετικές του όλα αυτά τα χρόνια και βλέπω πως προσπαθεί να τα βρει με τον (δίκαιο) θυμό του. Όχι δεν του φταίω εγώ σίγουρα, αντιθέτως, εγώ μόνο καλό του κάνω στη ζωή του και ευτυχία, απλώς είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να βγάλει όλα του τα σωψυχα.. Αυτό είναι και καλό και κακό. Πολλες φορες με βαραίνει.. Γιατί κι εγώ άνθρωπος είμαι. Στις συζητήσεις που κάνουμε, μου πλέκει το εγκώμιο. Κι όταν του ζητάω κάτι σκιζεται να μου το ικανοποιήσει για να με ευχαριστήσει.
Καταλαβαίνει όταν κάνει λάθος. Πίσω από το σκληρό του προσωπείο βρίσκεται ένας χαρισματικός κι ευαίσθητος άνθρωπος. Πολλες φορες που τον έχω πιάσει να δακρύζει όταν κάτι τον συγκινεί και συγκινείται εύκολα (εγώ από την άλλη είμαι ικανή να βάλω τα γέλια όταν βλέπω να ζαρωνει το στόμα του-όταν με παίρνει χαμπάρι ότι τον κοροϊδεύω μαζεύεται...
Όταν θυμώνει μου θυμίζει άγριο ζώο που από τον φόβο του ουρλιάζει, από άμυνα.. Γιατί ουσιαστικά όλα αυτά προέρχονται από φοβερή ανασφάλεια.
Είναι όμως και ο αντρικός εγωισμός που δεν επιτρέπει πολλά πολλά θαρρετά. Έχω προσέξει πως όταν του μιλάω στα ίσα - όταν έχουμε ηρεμήσει - και αντρίκια, ένα συν ένα κάνουν δύο δλδ, με κατανοεί περισσότερο. Όταν "γκρινιάζω, παραπονιέμαι" λίγη σημασία εισπράττω. Δυστυχώς είναι η φύση των δύο φύλων αυτή.
Άνδρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη. Κάποτε μου το είχε κάνει δώρο αυτό το βιβλίο...

Δεν μπορούμε όλα να τα έχουμε... Γιαυτό και όπως βελτιώθηκαν πολλά στη σχέση μας με τα χρόνια και δυνάμωσε πολύ, έτσι πιστεύω θα συνεχίσει να γίνεται. Το πρόβλημα το έχω εγώ όταν παύει η λογική μου να δουλεύει και με πιάνει κι εμένα το συναίσθημα. Εκεί χάνουμε την μπάλα. Γιαυτό κι εγω ως πιο δυνατή σε αυτές τις συνθήκες, πρέπει να κρατώ τα ηνία.

Είναι πολλά που μπορεί και είναι πολλά που δεν μπορεί. Καλά λένε πως οι άντρες είναι μεγάλα παιδιά. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να νταντευει και τα παιδιά και εκείνον.
Απλώς να.. Με πιάνει καμία φορά το παράπονο και θέλω να ακουμπήσω, να γκρινιάξω. Όμως είναι τόσο ατσάλινος πιά ο χαρακτήρας μου που και να θέλω, δε θα το κάνω.

Θα ήθελα να βελτιωθούμε κι άλλο. Πρώτα εγώ μετά εκείνος. Όσο εγώ είμαι εντάξει μαθαίνει κι εκείνος. Σε αυτό το κομμάτι. Σε άλλα συμβαίνει το αντίθετο. Μου έχει διδάξει τη λογική και την σταθερότητα. Μου έχει μάθει το πρέπει, γιατί εγώ προηγουμένως ήξερα μόνο το θέλω. Αλληλοσυμπληρωνουμε. Και θέλει πολύ ο ένας τον άλλο. Πιστεύω όλες οι σχέσεις έχουν ένα θέμα που είναι δύσκολο να λυθεί. Και ψάχνουν τη λύση. Άλλοι το διαλύουν. Άλλοι προσπαθούν. Εγώ είμαι στη δεύτερη κατηγορία, είμαι άτομο που παλεύει για τις σχέσεις του με νύχια και με δόντια, αρκεί να το αξίζουν. Κι αυτός ο άνθρωπος το αξίζει. Έχω αλλάξει χαρακτήρα μαζί του και αλλάζω κι άλλο...

Επίσης πέραν κουβέντας είναι και το σςξουαλικο κομμάτι ένας βασικός παράγων, μην πω ο βασικότερος. Όταν έχεις περάσει εγκυμοσύνες κι άλλους πόσους μήνες λοχειας κι άλλο πόσο διάστημα αποχής μια λόγω κούρασης (μωρά να ξυπνάνε ανά πάσα ώρα μέσα στη νύχτα και σεξ ζευγαριού δεν πάνε..)Καπου κι εκεί λοιπόν βρίσκεται η απάντηση. Το ζήτημα είναι να υπάρχει ο πόθος και να ψάχνουμε λύσεις. Πως όλα είναι περαστικά και διαχείρισημα αρκεί να αγαπάς και να θέλεις τον άλλο.

Όσο κι θυμώνω κι εγώ μαζι του λοιπόν πολλές φορές, παρόλαυτα νομίζω πως μαζί του θα γεράσω..
Προσπαθώ πάντα να θυμάμαι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή...και εύκολο βεβαιώς βεβαίως.. Και πως αγαθά κοποις κτώνται και ούτω καθεξής..
Με βοηθάει η πίστη γενικώς.
Και θα ήθελα να διδάξω και τα παιδιά μου να πιστεύουν. Πρώτα από όλα στην αγάπη, μετά όλα τα άλλα..
Ακούω γύρω μου για πολλά διαζύγια, ακούω συνεχώς πόσο εύκολο το έχουν. Παντρεψου κι αμα δε σου κάνει χώρισε. Αναρωτιέμαι πόσα από αυτά τα διαζύγια τελικά ήταν γιατί έπρεπε πραγματικά να παρθούν η απλά δεν προσπάθησαν. Γιατί Το να αγαπάς πραγματικά έναν "ξένο" άνθρωπο(δεν είναι ούτε η μάνα σου ούτε το παιδί σου) και να προσπαθείς, θέλει δύο δυνατές προσωπικότητες, όχι μία, ούτε καμία... Κι αν ο ένας σπάσει τότε αυτό ήταν.

Γιαυτό όπως είπα τίποτα δε θεωρώ δεδομένο.

Έλεγε κάποτε η γιαγιά μου και δεν την καταλάβαινα "ο γάμος είναι λαχείο". Τώρα νομίζω πως την καταλαβαίνω καλύτερα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Devil]

Ωραιο ποστ. Η αληθεια ειναι πως οπως θυμώνεις με τον εαυτο σου μερικές φορές θα θυμώσεις και με τον συντροφο σου. Ειναι λογικο. Αλλα οπως ειπες και εσυ οταν υπάρχει θεληση και προσπαθεια ολα μπορουν να λυθούν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[hameleon]

Του άντρα μου είναι βαθύτερα τα αίτια των νεύρων του γιαυτό και κάνω υπομονή επειδή τον αγαπώ πραγματικά. Και δεν αγαπώ εύκολα ούτε και χαρίζομαι εύκολα. Οι φίλοι μου είναι ελάχιστοι και θεωρώ την οικογένεια ιερό θεσμό.

Κι επειδή έχω δει αλλαγές θετικές του όλα αυτά τα χρόνια και βλέπω πως προσπαθεί να τα βρει με τον (δίκαιο) θυμό του. Όχι δεν του φταίω εγώ σίγουρα, αντιθέτως, εγώ μόνο καλό του κάνω στη ζωή του και ευτυχία, απλώς είμαι ο μοναδικός άνθρωπος που μπορεί να βγάλει όλα του τα σωψυχα.. Αυτό είναι και καλό και κακό. Πολλες φορες με βαραίνει.. Γιατί κι εγώ άνθρωπος είμαι. Στις συζητήσεις που κάνουμε, μου πλέκει το εγκώμιο. Κι όταν του ζητάω κάτι σκιζεται να μου το ικανοποιήσει για να με ευχαριστήσει.
Καταλαβαίνει όταν κάνει λάθος. Πίσω από το σκληρό του προσωπείο βρίσκεται ένας χαρισματικός κι ευαίσθητος άνθρωπος. Πολλες φορες που τον έχω πιάσει να δακρύζει όταν κάτι τον συγκινεί και συγκινείται εύκολα (εγώ από την άλλη είμαι ικανή να βάλω τα γέλια όταν βλέπω να ζαρωνει το στόμα του-όταν με παίρνει χαμπάρι ότι τον κοροϊδεύω μαζεύεται...
Όταν θυμώνει μου θυμίζει άγριο ζώο που από τον φόβο του ουρλιάζει, από άμυνα.. Γιατί ουσιαστικά όλα αυτά προέρχονται από φοβερή ανασφάλεια.
Είναι όμως και ο αντρικός εγωισμός που δεν επιτρέπει πολλά πολλά θαρρετά. Έχω προσέξει πως όταν του μιλάω στα ίσα - όταν έχουμε ηρεμήσει - και αντρίκια, ένα συν ένα κάνουν δύο δλδ, με κατανοεί περισσότερο. Όταν "γκρινιάζω, παραπονιέμαι" λίγη σημασία εισπράττω. Δυστυχώς είναι η φύση των δύο φύλων αυτή.
Άνδρες από τον Άρη, γυναίκες από την Αφροδίτη. Κάποτε μου το είχε κάνει δώρο αυτό το βιβλίο...

Δεν μπορούμε όλα να τα έχουμε... Γιαυτό και όπως βελτιώθηκαν πολλά στη σχέση μας με τα χρόνια και δυνάμωσε πολύ, έτσι πιστεύω θα συνεχίσει να γίνεται. Το πρόβλημα το έχω εγώ όταν παύει η λογική μου να δουλεύει και με πιάνει κι εμένα το συναίσθημα. Εκεί χάνουμε την μπάλα. Γιαυτό κι εγω ως πιο δυνατή σε αυτές τις συνθήκες, πρέπει να κρατώ τα ηνία.

Είναι πολλά που μπορεί και είναι πολλά που δεν μπορεί. Καλά λένε πως οι άντρες είναι μεγάλα παιδιά. Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να νταντευει και τα παιδιά και εκείνον.
Απλώς να.. Με πιάνει καμία φορά το παράπονο και θέλω να ακουμπήσω, να γκρινιάξω. Όμως είναι τόσο ατσάλινος πιά ο χαρακτήρας μου που και να θέλω, δε θα το κάνω.

Θα ήθελα να βελτιωθούμε κι άλλο. Πρώτα εγώ μετά εκείνος. Όσο εγώ είμαι εντάξει μαθαίνει κι εκείνος. Σε αυτό το κομμάτι. Σε άλλα συμβαίνει το αντίθετο. Μου έχει διδάξει τη λογική και την σταθερότητα. Μου έχει μάθει το πρέπει, γιατί εγώ προηγουμένως ήξερα μόνο το θέλω. Αλληλοσυμπληρωνουμε. Και θέλει πολύ ο ένας τον άλλο. Πιστεύω όλες οι σχέσεις έχουν ένα θέμα που είναι δύσκολο να λυθεί. Και ψάχνουν τη λύση. Άλλοι το διαλύουν. Άλλοι προσπαθούν. Εγώ είμαι στη δεύτερη κατηγορία, είμαι άτομο που παλεύει για τις σχέσεις του με νύχια και με δόντια, αρκεί να το αξίζουν. Κι αυτός ο άνθρωπος το αξίζει. Έχω αλλάξει χαρακτήρα μαζί του και αλλάζω κι άλλο...

Επίσης πέραν κουβέντας είναι και το σςξουαλικο κομμάτι ένας βασικός παράγων, μην πω ο βασικότερος. Όταν έχεις περάσει εγκυμοσύνες κι άλλους πόσους μήνες λοχειας κι άλλο πόσο διάστημα αποχής μια λόγω κούρασης (μωρά να ξυπνάνε ανά πάσα ώρα μέσα στη νύχτα και σεξ ζευγαριού δεν πάνε..)Καπου κι εκεί λοιπόν βρίσκεται η απάντηση. Το ζήτημα είναι να υπάρχει ο πόθος και να ψάχνουμε λύσεις. Πως όλα είναι περαστικά και διαχείρισημα αρκεί να αγαπάς και να θέλεις τον άλλο.

Όσο κι θυμώνω κι εγώ μαζι του λοιπόν πολλές φορές, παρόλαυτα νομίζω πως μαζί του θα γεράσω..
Προσπαθώ πάντα να θυμάμαι πως τίποτα δεν είναι δεδομένο στη ζωή...και εύκολο βεβαιώς βεβαίως.. Και πως αγαθά κοποις κτώνται και ούτω καθεξής..
Με βοηθάει η πίστη γενικώς.
Και θα ήθελα να διδάξω και τα παιδιά μου να πιστεύουν. Πρώτα από όλα στην αγάπη, μετά όλα τα άλλα..
Ακούω γύρω μου για πολλά διαζύγια, ακούω συνεχώς πόσο εύκολο το έχουν. Παντρεψου κι αμα δε σου κάνει χώρισε. Αναρωτιέμαι πόσα από αυτά τα διαζύγια τελικά ήταν γιατί έπρεπε πραγματικά να παρθούν η απλά δεν προσπάθησαν. Γιατί Το να αγαπάς πραγματικά έναν "ξένο" άνθρωπο(δεν είναι ούτε η μάνα σου ούτε το παιδί σου) και να προσπαθείς, θέλει δύο δυνατές προσωπικότητες, όχι μία, ούτε καμία... Κι αν ο ένας σπάσει τότε αυτό ήταν.

Γιαυτό όπως είπα τίποτα δε θεωρώ δεδομένο.

Έλεγε κάποτε η γιαγιά μου και δεν την καταλάβαινα "ο γάμος είναι λαχείο". Τώρα νομίζω πως την καταλαβαίνω καλύτερα..

Συμφωνώ απόλυτα ειδικά στο τελευταίο σκέλος.Περιγράφεις έναν καλό σύζυγο και πατέρα και εφόσον αγαπάει ο ένας τον άλλο και προσπαθείτε ,θα μακροημερεύσει.Δεν υπάρχει άνθρωπος χωρίς ελαττώματα,δεν είναι και τρομερό να του δίνεις λίγο χρόνο όταν νευριάζει με την προϋπόθεση οτι θα ακούει/σέβεται και τα δικά σου συναισθήματα.Όλοι κάνουμε υποχωρήσεις ακόμα και σε μία απλή σχέση γιατί αλλιώς δεν γίνεται να είναι μαζί δύο άνθρωποι.Δεν πρόκειται για συγγενείς που ο,τι και να γίνει οι δεσμοί αίματος δεν αλλάζουν.Μια σχέση ή ο γάμος θέλει πολύ προσπάθεια και απο τους δύο,αλλιώς καταλήγουν ξένοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 092312]

Το ότι θα έβλεπα τον devil να καταγγέλλει τον "σεξισμό" που υφίσταται...ε, αυτό δεν το περίμενα.

Ον τοπικ, το ελάττωμα των περισσότερων αντρών που με ενοχλεί αρκετά είναι πως (συνειδητά ή μη) είναι πιο πρόθυμοι να λάβουν υπόψη τη γνώμη άλλων αντρών παρά γυναικών. Ειδικά σε χώρους που θεωρούνται κατεξοχήν "αντρικοί", κλάφ' τα Χαράλαμπε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Johnny15]

Το ότι θα έβλεπα τον devil να καταγγέλλει τον "σεξισμό" που υφίσταται...ε, αυτό δεν το περίμενα.

Ον τοπικ, το ελάττωμα των περισσότερων αντρών που με ενοχλεί αρκετά είναι πως (συνειδητά ή μη) είναι πιο πρόθυμοι να λάβουν υπόψη τη γνώμη άλλων αντρών παρά γυναικών. Ειδικά σε χώρους που θεωρούνται κατεξοχήν "αντρικοί", κλάφ' τα Χαράλαμπε.

Όπως;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Angelique.]

Τι σεξιστικό θέμα είναι αυτό καλέ ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Τι σεξιστικό θέμα είναι αυτό καλέ ;

Βασικά αν σκεφτούμε ότι ανοίχτηκε από γυναίκα και όπως το έχει θέσει, θα εννοεί ότι απευθύνεται σε γυναίκες όσον αφορά τους - άντρες - συντρόφους τους. Όχι έτσι γενικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 874453]

εχει κ για γυναικες..
ο σκοπος;
ΞΕΚΑΤΙΝΙΑΣΜΑ ΟΛΕ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Ον τοπικ, το ελάττωμα των περισσότερων αντρών που με ενοχλεί αρκετά είναι πως (συνειδητά ή μη) είναι πιο πρόθυμοι να λάβουν υπόψη τη γνώμη άλλων αντρών παρά γυναικών. Ειδικά σε χώρους που θεωρούνται κατεξοχήν "αντρικοί", κλάφ' τα Χαράλαμπε.

Γιατί άραγε?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.