Και το θέμα, χωρισμός !

prinCess.

Επιφανές μέλος

Η prinCess. αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 31 ετών, επαγγέλεται Fashion designer και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 12,089 μηνύματα.
\Τι ακριβώς είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε εκείνο το οδυνηρό σφίξιμο στην καρδιά ή έστω στο στομάχι, όταν "χωρίζουμε" ?
Όσοι παθόντες, τι γνώμη έχετε :hmm:


Η δύναμη της συνήθειας και του συναισθηματικού δεσίματος.
Έχεις έναν άνθρωπο για ένα διάστημα με τον οποίο μοιράζεσαι τη καθημερινότητά σου, αποτελεί κομμάτι της ζωής σου. Ξέρεις ότι αν συμβεί κάτι είναι το πρώτο άτομο που θα πάρεις τηλ να το πεις. Είναι το άτομο που - λογικά - έχετε κάνει όνειρα για το κοινό σας μέλλον, έχεις στηρίξει πολλά από αυτά τα όνειρα σε αυτόν, το "εγώ" δεν υπάρχει, υπάρχει το "εμείς". Όταν χωρίζεις ΟΡΙΣΤΙΚΑ (γιατί όλοι ξέρουμε τους χωρισμούς και τα πισωγυρίσματα 1-2 βδομάδες μετά, ακόμα και μήνες) όλη αυτή η καθημερινότητα, η ρουτίνα, οι σκέψεις, τα όνειρα ΧΑΝΟΝΤΑΙ. Τι μένει; Εσύ μόνος/-η με μια "άδεια" ζωή , όλες οι συνήθειές σου αλλάζουν, γυρνάς σε ένα άδειο σπιτι, παύουν οι καλημέρες και οι καληνύχτες, μέχρι να ξαναμπείς σε ρυθμό ζεις δύσκολες στιγμές, νιώθεις ότι έχασες ένα τεράστιο κομμάτι από τη ζωή σου ΟΠΟΤΕ μέχρι να προσαρμοστείς στα καινούργια δεδομένα όλα πονάνε, όλα τον/την θυμίζουν, όλα σου φταίνε κτλ κτλ.
Θεωρώ δηλ ένα χωρισμός ΞΕΚΑΘΑΡΑ μια αλλαγή των δεδομένων και γι' αυτό πονάμε. Πιστεύω τα συναισθήματα για το άτομο αυτό πιο εύκολα αλλάζουν απ' ό,τι η καθημερινότητa και η συνήθεια του ότι έχουμε κάποιον και μοιραζόμαστε τα πάντα.


Σκεφτείτε να είστε με κάποιον σε σχέση εξ αποστάσεως που μιλάτε με το ζόρι 5' την ημέρα στο τηλ. Χωρίζεις. Δε θα επηρεάσει τη ζωή σου πρακτικά οπότε θα το ξεπεράσεις πολύ πιο εύκολα, γιατί ήδη είχες μια καθημερινότητα που ήταν απών, όσο ερωτευμένη και να ήσουν, όσο και να σου λείπει δεν είναι το ίδιο με το να μοιράζεσαι με με τον άλλον.
 

_Σταύρος_

Δραστήριο μέλος

Ο Σταύρος, χωρίς _ _ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 701 μηνύματα.

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το μοντέλο μοιάζει πολύ με τα πέντε στάδια αποδοχής του πένθους, της Kübler-Ross.

  • Πρώτο στάδιο: Είναι η άρνηση και η απομόνωση από τον σύντροφο. Έτσι πολλές φορές δεν σηκώνεις τα τηλέφωνα ή δεν θες να τον δεις.
  • Δεύτερο στάδιο: Είναι ο θυμός που εκδηλώνεται με πολλές μορφές. Μπορεί να είναι σκίσιμο φωτογραφιών, κρύψιμο δώρων ή απλά ανάγκη να τον / την βρίσεις.
  • Τρίτο στάδιο: Είναι η διαπραγμάτευση με τον εαυτό σου για το αποτέλεσμα. Εδώ σταδιακά ζυγίζεις πιο ψύχραιμα τα πράγματα και καταλογίζεις ευθύνες.
  • Τέταρτο στάδιο: Είναι η κατάθλιψη καθώς καταλαβαίνεις πως έχεις κάνει λάθη και εσύ από την πλευρά σου και δεν ξέρεις πώς να τα λύσεις.
  • Πέμπτο στάδιο: είναι η αποδοχή πως χώρισες και δεν θα τα ξαναβρείτε, οπότε μέσα σε πολύ ένταση και δάκρυα ,παρατάς κάθε σκέψη για επανασύνδεση.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Μπορούμε να συνοψίσουμε το απόλυτο πλάνο για να τον/την ξεπεράσεις σε τρία πράγματα:

  • Αποδέξου το γεγονός ότι χώρισες.
  • Αγάπησε τον εαυτό σου
  • Βελτίωσε τον εαυτό σου
  1. Το γεγονός της αποδοχής είναι πολύ σημαντικό. Δεν είναι εύκολο πάντα ωστόσο μπορείς να το κάνεις. Σκέψου κάποιον εθισμένο που προσπαθεί να απεξαρτηθεί. Το να είναι συνειδητή η απόφαση μπορεί να παίξει ουσιαστικό ρόλο για την επιτυχία ή την αποτυχία. Το να αποδεχθείς ότι χώρισες σημαίνει:
  • Δεν θα προσπαθήσεις να επικοινωνήσεις μαζί του
  • Δεν θα προσπαθήσεις να μάθεις νέα του
  • Δεν υπάρχει λόγος να συζητάς για αυτόν
Ίσως τώρα είναι δύσκολο να το καταλάβεις αλλά η ανακούφιση που θα νοιώσεις αν η αποδοχή γίνει συνειδητά είναι πραγματικά πολύ μεγάλη.

  1. Σταμάτα να σκέφτεσαι αυτόν/αυτήν. Σκέψου εσένα. Δεν χρειάζεσαι κανέναν δίπλα σου ως δεκανίκι για να σου δώσει αξία ή να σου πει ποιος είσαι. Αυτό είναι κάτι το οποίο το καθορίζεις εσύ και κανένας άλλος. Μόνο αν καταφέρεις να σταθείς στα πόδια σου, αν αγαπήσεις τον εαυτό σου θα σε σεβαστούν πραγματικά οι άλλοι. Το σεβασμό δε θες; Όχι τη λύπηση.
  2. Το να αποδεχθείς ποιος είσαι και να αγαπήσεις τον εαυτό σου δε σημαίνει ότι δεν κάνεις λάθη. Κάποια από αυτά είναι πιθανό να συνέβαλλαν στο να φτάσεις στο χωρισμό. Αναγνώρισε τα λάθη σου όμως κυρίως αποφάσισε ποιος θέλεις γίνεις. Βάσει αυτού βάλε στόχους και ξεκίνησε να τους υλοποιείς.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Τώρα θα μου πείτε όταν ο άλλος βρίσκεται πάνω στον καημό του και χτυπιέται, όλα αυτά του φαίνονται γενικευμένες μπούρδες και πιστεύει ότι η περίπτωσή του είναι μοναδική και ότι είναι ο μόνος που τη βιώνει με τέτοια ένταση!
Αν όμως μπορέσει να το δει κάπως αποστασιοποιημένα, θα διαπιστώσει ότι τα παραπάνω ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα!
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

butter_fly

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η butter_fly αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 203 μηνύματα.
Πώς μπορείς όμως να συνεχίσεις, όταν ο άλλος έχει προδώσει την εμπιστοσύνη σου; Όταν σε αφήνει γιατί λέει ότι δεν του αξίζεις και ότι το μόνο που κάνει είναι να σε στεναχωρεί; Αυτό δεν είναι μια απλή δικαιολογία; Γιατί αν ήταν έτσι και έβλεπε ότι μου κάνει κακό, θα το διόρθωνε, δεν θα έφευγε...
 

RafAspa94

Περιβόητο μέλος

Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
Πώς μπορείς όμως να συνεχίσεις, όταν ο άλλος έχει προδώσει την εμπιστοσύνη σου; Όταν σε αφήνει γιατί λέει ότι δεν του αξίζεις και ότι το μόνο που κάνει είναι να σε στεναχωρεί; Αυτό δεν είναι μια απλή δικαιολογία; Γιατί αν ήταν έτσι και έβλεπε ότι μου κάνει κακό, θα το διόρθωνε, δεν θα έφευγε...
Αν και ξέρω θα μου πεις απ'έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λένε...όμως:
Γιατί δεν το βλέπεις σαν μια καλή δικαιολογία για να αποτραβηχτείς; Για κάτι τέτοια άτομα, πρέπει να παραμερίσεις το συναίσθημα και να ενεργοποιήσεις τη λογική σου.
Επίσης, πιστεύω πως αυτό το ξεστομίζουν όσοι-ες έχουν βρει κάτι άλλο ή απλά έχουν κουραστεί/βαρεθεί και σου ξεφουρνίζουν αυτή τη δικαιολογία με ήπιο τρόπο για να μη σε στενοχωρήσουν και καλά.
Συμβουλή: Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου. Αν έφυγε -στο κάτω, κάτω- αυτός έχασε, όχι εσύ!
 

butter_fly

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η butter_fly αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 203 μηνύματα.
Αν και ξέρω θα μου πεις απ'έξω από το χορό, πολλά τραγούδια λένε...όμως:
Γιατί δεν το βλέπεις σαν μια καλή δικαιολογία για να αποτραβηχτείς; Για κάτι τέτοια άτομα, πρέπει να παραμερίσεις το συναίσθημα και να ενεργοποιήσεις τη λογική σου.
Επίσης, πιστεύω πως αυτό το ξεστομίζουν όσοι-ες έχουν βρει κάτι άλλο ή απλά έχουν κουραστεί/βαρεθεί και σου ξεφουρνίζουν αυτή τη δικαιολογία με ήπιο τρόπο για να μη σε στενοχωρήσουν και καλά.
Συμβουλή: Δώσε χώρο και χρόνο στον εαυτό σου. Αν έφυγε -στο κάτω, κάτω- αυτός έχασε, όχι εσύ!
Το θέμα είναι ότι ισχύει... Έκανε βλακείες και δεν μπορούσε να τις διορθώσει, με αποτέλεσμα να πληγώνομαι εγώ που λειτουργούσα με το συναίσθημα και να μην επηρεάζεται αυτός που λειτουργούσε με την λογική... Απλά εγώ ξέρω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, που υποτίθεται ότι ο άλλος σημαίνει τόσα για σένα, όσα σήμαινα εγώ για εκείνον, δεν τον αφήνεις... Βέβαια, περίπου μισό χρόνο τώρα τσακωνομασταν συνέχεια για αυτά, αλλά και πάλι, φεύγεις χωρίς να προσπαθήσεις για αυτό, προτιμώντας να χάσεις έναν άνθρωπο που σου ήταν στήριγμα σε όλα σου;
 

RafAspa94

Περιβόητο μέλος

Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
Το θέμα είναι ότι ισχύει... Έκανε βλακείες και δεν μπορούσε να τις διορθώσει, με αποτέλεσμα να πληγώνομαι εγώ που λειτουργούσα με το συναίσθημα και να μην επηρεάζεται αυτός που λειτουργούσε με την λογική... Απλά εγώ ξέρω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, που υποτίθεται ότι ο άλλος σημαίνει τόσα για σένα, όσα σήμαινα εγώ για εκείνον, δεν τον αφήνεις... Βέβαια, περίπου μισό χρόνο τώρα τσακωνομασταν συνέχεια για αυτά, αλλά και πάλι, φεύγεις χωρίς να προσπαθήσεις για αυτό, προτιμώντας να χάσεις έναν άνθρωπο που σου ήταν στήριγμα σε όλα σου;
Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε στη δική σας κατάσταση. Το σωστό πάντως είναι όταν αποφασίζεις να είσαι με κάποιον όσες δυσκολίες και να υπάρξουν, γιατί πάντα θα υπάρχουν, είναι να προσπαθείς να βρίσκεις λύσεις ειδικά σε μακροχρόνιες σχέσεις.
Από εκεί και έπειτα, δυστυχώς, υπάρχει μια τάση να πληγώνουμε αυτόν τον άνθρωπο που μας φέρθηκε καλά γιατί ακριβώς το θεωρούμε δεδομένο οπότε ότι και να του κάνουμε θα τα υπομείνει και η αγκαλιά του θα εξακολουθήσει να είναι ανοιχτή.
 

butter_fly

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η butter_fly αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 203 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι ακριβώς έγινε στη δική σας κατάσταση. Το σωστό πάντως είναι όταν αποφασίζεις να είσαι με κάποιον όσες δυσκολίες και να υπάρξουν, γιατί πάντα θα υπάρχουν, είναι να προσπαθείς να βρίσκεις λύσεις ειδικά σε μακροχρόνιες σχέσεις.
Από εκεί και έπειτα, δυστυχώς, υπάρχει μια τάση να πληγώνουμε αυτόν τον άνθρωπο που μας φέρθηκε καλά γιατί ακριβώς το θεωρούμε δεδομένο οπότε ότι και να του κάνουμε θα τα υπομείνει και η αγκαλιά του θα εξακολουθήσει να είναι ανοιχτή.
Αυτό ακριβώς έγινε στην δικιά μας περίπτωση, ότι ήμουν πάντα εδώ για εκείνον και μάλλον αυτό το θεώρησε δεδομένο...πέταξε τα δύο χρόνια γιατί δεν μπορούσε να μου δώσει αυτά που άξιζα και δεν μπορούσε να με βλέπει λέει να κλαίω για αυτόν που είχε την τάση να με κάνει χάλια... Ενώ έπρεπε να δω ότι όλο αυτό μου έκανε κακό, το μόνο που κάνει είναι να σκέφτομαι τα καλά που είχαμε, αγνοώντας τα χάλια που με έκαναν να πονάω τόσο κατά την διάρκεια της σχέσης μας, αισθάνομαι την προδοσία του και δεν μπορώ να συνέλθω...οκ είναι φρέσκο, πριν 5 μέρες χωρίσαμε, αλλά και όλος αυτός ο πόνος τώρα δεν αντέχεται...
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Πώς μπορείς όμως να συνεχίσεις, όταν ο άλλος έχει προδώσει την εμπιστοσύνη σου;
Μπορείς!
Αλλιώς η ζωή θα σταμάταγε μετά από κάθε απογοήτευση!
Είναι φρέσκο ακόμα γι΄αυτό αισθάνεσαι έτσι!
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να συνέλθει!
Όταν σε αφήνει γιατί λέει ότι δεν του αξίζεις και ότι το μόνο που κάνει είναι να σε στεναχωρεί; Αυτό δεν είναι μια απλή δικαιολογία;
Ναι, αυτό είναι μία απλή δικαιολογία!
Έκανε βλακείες και δεν μπορούσε να τις διορθώσει, με αποτέλεσμα να πληγώνομαι εγώ που λειτουργούσα με το συναίσθημα και να μην επηρεάζεται αυτός που λειτουργούσε με την λογική... Απλά εγώ ξέρω ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, που υποτίθεται ότι ο άλλος σημαίνει τόσα για σένα, όσα σήμαινα εγώ για εκείνον, δεν τον αφήνεις... Βέβαια, περίπου μισό χρόνο τώρα τσακωνομασταν συνέχεια για αυτά, αλλά και πάλι, φεύγεις χωρίς να προσπαθήσεις για αυτό, προτιμώντας να χάσεις έναν άνθρωπο που σου ήταν στήριγμα σε όλα σου;
Εξαρτάται πόσο σοβαρές ήταν οι βλακείες που έκανε!
Αν ήταν σοβαρές, φταις εσύ που συνέχισες να είσαι μαζί του!
Δίνουμε τα πάντα σε κάποιον που έχει αποδείξει ότι τα αξίζει!
Δεν έχουμε κάνει τάμα να προσφέρουμε τον εαυτό μας σε κάποιον που δεν τα εκτιμά με αποτέλεσμα αργά αλλά σταθερά να αυτοκαταστρεφόμαστε!
Οι σχέσεις πρέπει να είναι ισότιμες!
Ναι, προτιμάει να φύγει επειδή πήρε ότι ήθελε από σένα! Τον στήριξες, τον έστησες στα πόδια του, απέκτησε την αυτοπεποίθηση που δεν είχε και τώρα πάει γι΄ άλλα!
Μόνο και μόνο αυτό, είναι ικανό στοιχείο για να σε κάνει να ξεκολλήσεις!
Αυτό ακριβώς έγινε στην δικιά μας περίπτωση, ότι ήμουν πάντα εδώ για εκείνον και μάλλον αυτό το θεώρησε δεδομένο...πέταξε τα δύο χρόνια γιατί δεν μπορούσε να μου δώσει αυτά που άξιζα και δεν μπορούσε να με βλέπει λέει να κλαίω για αυτόν που είχε την τάση να με κάνει χάλια... Ενώ έπρεπε να δω ότι όλο αυτό μου έκανε κακό, το μόνο που κάνει είναι να σκέφτομαι τα καλά που είχαμε, αγνοώντας τα χάλια που με έκαναν να πονάω τόσο κατά την διάρκεια της σχέσης μας, αισθάνομαι την προδοσία του και δεν μπορώ να συνέλθω...οκ είναι φρέσκο, πριν 5 μέρες χωρίσαμε, αλλά και όλος αυτός ο πόνος τώρα δεν αντέχεται...
Πιστεύω ότι σε μια μακροχρόνια σχέση το να θεωρεί ο ένας τον άλλον δεδομένο, δεν είναι κακό!
Γνωρίζεστε καλά, βλέπετε ότι ταιριάζετε, συνεχίζετε τη σχέση σας, παγιώνονται τα αισθήματά σας, στηρίζει ο ένας τον άλλον στα προβλήματα που προκύπτουν και πορεύεστε μαζί.
Ούτε κλάματα προκαλούνται από τη συμπεριφορά του ενός προς τον άλλον ούτε πόνος και σίγουρα ούτε προδοσία!
Η σχέση προχωράει εύκολα!
Κάποιος κρίκος από τα παραπάνω έσπασε και εσύ επειδή ήσουν πολύ ερωτευμένη απλά δεν το κατάλαβες!
Το ξέρω γλυκιά μου ότι δεν αντέχεται όμως παρόλο που τώρα είναι λογικό να μην μπορείς να το πιστέψεις, θα έρθει μια μέρα που θα αισθάνεσαι πάλι καλά και θα ψάξεις να βρεις κάποιον που θα εκτιμήσει όλα αυτά τα αποθέματα αισθημάτων που κρύβεις μέσα σου επειδή πραγματικά είναι κάτι που δύσκολα βρίσκεις τη σημερινή εποχή!
Και ο πρώην θα το καταλάβει και πιθανόν να θελήσει να γυρίσει πίσω. Μην κάνεις το λάθος να τον δεχτείς!
 

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,504 μηνύματα.
Ναι, προτιμάει να φύγει επειδή πήρε ότι ήθελε από σένα! Τον στήριξες, τον έστησες στα πόδια του, απέκτησε την αυτοπεποίθηση που δεν είχε και τώρα πάει γι΄ άλλα!

Όλα τα γουρούνια και οι γουρούνες την ίδια μούρη όμως ρε Λένω...
 

butter_fly

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η butter_fly αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 203 μηνύματα.
Μπορείς!
Αλλιώς η ζωή θα σταμάταγε μετά από κάθε απογοήτευση!
Είναι φρέσκο ακόμα γι΄αυτό αισθάνεσαι έτσι!
Δώσε χρόνο στον εαυτό σου να συνέλθει!

Ναι, αυτό είναι μία απλή δικαιολογία!

Εξαρτάται πόσο σοβαρές ήταν οι βλακείες που έκανε!
Αν ήταν σοβαρές, φταις εσύ που συνέχισες να είσαι μαζί του!
Δίνουμε τα πάντα σε κάποιον που έχει αποδείξει ότι τα αξίζει!
Δεν έχουμε κάνει τάμα να προσφέρουμε τον εαυτό μας σε κάποιον που δεν τα εκτιμά με αποτέλεσμα αργά αλλά σταθερά να αυτοκαταστρεφόμαστε!
Οι σχέσεις πρέπει να είναι ισότιμες!
Ναι, προτιμάει να φύγει επειδή πήρε ότι ήθελε από σένα! Τον στήριξες, τον έστησες στα πόδια του, απέκτησε την αυτοπεποίθηση που δεν είχε και τώρα πάει γι΄ άλλα!
Μόνο και μόνο αυτό, είναι ικανό στοιχείο για να σε κάνει να ξεκολλήσεις!

Πιστεύω ότι σε μια μακροχρόνια σχέση το να θεωρεί ο ένας τον άλλον δεδομένο, δεν είναι κακό!
Γνωρίζεστε καλά, βλέπετε ότι ταιριάζετε, συνεχίζετε τη σχέση σας, παγιώνονται τα αισθήματά σας, στηρίζει ο ένας τον άλλον στα προβλήματα που προκύπτουν και πορεύεστε μαζί.
Ούτε κλάματα προκαλούνται από τη συμπεριφορά του ενός προς τον άλλον ούτε πόνος και σίγουρα ούτε προδοσία!
Η σχέση προχωράει εύκολα!
Κάποιος κρίκος από τα παραπάνω έσπασε και εσύ επειδή ήσουν πολύ ερωτευμένη απλά δεν το κατάλαβες!
Το ξέρω γλυκιά μου ότι δεν αντέχεται όμως παρόλο που τώρα είναι λογικό να μην μπορείς να το πιστέψεις, θα έρθει μια μέρα που θα αισθάνεσαι πάλι καλά και θα ψάξεις να βρεις κάποιον που θα εκτιμήσει όλα αυτά τα αποθέματα αισθημάτων που κρύβεις μέσα σου επειδή πραγματικά είναι κάτι που δύσκολα βρίσκεις τη σημερινή εποχή!
Και ο πρώην θα το καταλάβει και πιθανόν να θελήσει να γυρίσει πίσω. Μην κάνεις το λάθος να τον δεχτείς!
ειλικρινα ομως δεν ξερω πως να παω παρακατω...χανω σημαντικες μερες, χανω εμενα, δεν εχω ορεξη για τιποτα...πως να αφησω τον χρονο να περασει; και αν παρει υπερβολικα πολυ; και αν δεν με αγαπησει ποτε κανεις για αυτο που ειμαι; και αν συνεχισουν ετσι να με κοροιδευουν; πως θα εμπιστευτω ξανα; σκατα...δεν εχει κανενα νοημα να ελπιζω σε κατι καλυτερο...
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.

Valder

Τιμώμενο Μέλος

Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 27,504 μηνύματα.
Μακάρι να είχαν την ίδια μούρη!
Θα τους αναγνωρίζαμε αμέσως!

Πως κρατιέσαι να μη τα κάνεις όλα ρημαδιό από το θυμό; Πως κρατιέσαι να μη βρίσεις, να μην εκραγείς;

ΥΓ: Εννοω απεναντι τους
 

RafAspa94

Περιβόητο μέλος

Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
ειλικρινα ομως δεν ξερω πως να παω παρακατω...χανω σημαντικες μερες, χανω εμενα, δεν εχω ορεξη για τιποτα...πως να αφησω τον χρονο να περασει; και αν παρει υπερβολικα πολυ; και αν δεν με αγαπησει ποτε κανεις για αυτο που ειμαι; και αν συνεχισουν ετσι να με κοροιδευουν; πως θα εμπιστευτω ξανα; σκατα...δεν εχει κανενα νοημα να ελπιζω σε κατι καλυτερο...
Αυτό μην το ξανά πεις. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Αρχικά ασχολείσου με τον εαυτό σου. Γράψου γυμναστήριο, κάνε μια αλλαγή στην εμφάνιση σου. Βγες με τις παρέες σου. Αν δεν αγαπήσεις ΕΣΥ τον εαυτό σου, δεν θα το κάνει ΚΑΝΕΙΣ!!
 

butter_fly

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η butter_fly αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 203 μηνύματα.
Αυτό μην το ξανά πεις. Δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Αρχικά ασχολείσου με τον εαυτό σου. Γράψου γυμναστήριο, κάνε μια αλλαγή στην εμφάνιση σου. Βγες με τις παρέες σου. Αν δεν αγαπήσεις ΕΣΥ τον εαυτό σου, δεν θα το κάνει ΚΑΝΕΙΣ!!
τον αγαπαω τον εαυτο μου, ειμαι περηφανη για αυτον... κανεις ομως αλλος για μενα...κανεις δεν θα με αγαπησει πραγματικα και δεν θα μεινει διπλα μου...
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
ειλικρινα ομως δεν ξερω πως να παω παρακατω...χανω σημαντικες μερες, χανω εμενα, δεν εχω ορεξη για τιποτα...πως να αφησω τον χρονο να περασει; και αν παρει υπερβολικα πολυ; και αν δεν με αγαπησει ποτε κανεις για αυτο που ειμαι; και αν συνεχισουν ετσι να με κοροιδευουν; πως θα εμπιστευτω ξανα; σκατα...δεν εχει κανενα νοημα να ελπιζω σε κατι καλυτερο...
Δεν είναι χαμένες μέρες αυτές που προσπαθείς να επαναπροσδιορίσεις τον εαυτό σου!
Θα πάρει όσο χρειαστεί! Μην το βιάζεις!
Δεν θα σ΄αγαπήσει απλά κάποιος, θα σε λατρέψει!
Ασφαλώς και να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο! Δεν γίνεται αλλιώς!
Δεν θα εμπιστευθείς ξανά εύκολα! ΄Ολο και πιο δύσκολα θα εμπιστεύεσαι! Μην σε απασχολεί αυτό!΄Αμυνα του εαυτού μας, είναι και είναι καλό!
Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη, πόσων χρονών είσαι;
 

butter_fly

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η butter_fly αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 203 μηνύματα.
Δεν είναι χαμένες μέρες αυτές που προσπαθείς να επαναπροσδιορίσεις τον εαυτό σου!
Θα πάρει όσο χρειαστεί! Μην το βιάζεις!
Δεν θα σ΄αγαπήσει απλά κάποιος, θα σε λατρέψει!
Ασφαλώς και να ελπίζεις σε κάτι καλύτερο! Δεν γίνεται αλλιώς!
Δεν θα εμπιστευθείς ξανά εύκολα! ΄Ολο και πιο δύσκολα θα εμπιστεύεσαι! Μην σε απασχολεί αυτό!΄Αμυνα του εαυτού μας, είναι και είναι καλό!
Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη, πόσων χρονών είσαι;
ειμαι 24... και ενω καταφερα πολυ σημαντικα πραγματα για μενα αυτην την περιοδο, δεν ευχαριστιεμαι τιποτα, εξαιτιας του.
 

RafAspa94

Περιβόητο μέλος

Η RafAspa94 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Καθηγητής/τρια. Έχει γράψει 4,733 μηνύματα.
τον αγαπαω τον εαυτο μου, ειμαι περηφανη για αυτον... κανεις ομως αλλος για μενα...κανεις δεν θα με αγαπησει πραγματικα και δεν θα μεινει διπλα μου...
Αν αγαπούσες τον εαυτό σου, αυτή την πρόταση δεν θα την έγραφες. Το καταλαβαίνω όλος αυτός ο πόνος που εξωτερικεύεται είναι ακόμα φρέσκος αλλά...δώσε χρόνο στο χρόνο!!
 

Guest 699855

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Πως κρατιέσαι να μη τα κάνεις όλα ρημαδιό από το θυμό; Πως κρατιέσαι να μη βρίσεις, να μην εκραγείς;

ΥΓ: Εννοω απεναντι τους
Α όχι! Δεν θα τους δώσεις μια ακόμα ικανοποίηση!
Enough is enough!
Αυτό που λέγεται ότι η εκδίκηση είναι ένα πιάτο που τρώγεται κρύο, είναι αλάνθαστο!
Ξεσπάς σε άλλα!
 
Top