Και το θέμα, χωρισμός !

[GoddamnRight]

Το δεύτερο.

Το ότι μιλάω για τις γυναίκες, δεν σημαίνει κάτι. Είπα πουθενά μακριά μόνο από ανασφαλείς γυναίκες, αλλά από άντρες όχι τόσο?
Ο λόγος που το είπα, ήταν σαν απάντηση στον hack3r που είπε "είναι δυνατόν γυναίκες να πηγαίνουν με χειρότερο"?

Δηλαδή τι περίμενες? Να μιλήσω και για τους άντρες για να μην φανεί ότι μεροληπτώ? Υπήρχε ένα context, για κάποιον λόγο το έγραψα. Αλλά ακόμα και ο hack3r να μην μου έδινε το πάτημα, το ότι περιγράφω τη μία μεριά, αυτό από μόνο του δεν σημαίνει κάτι για τη δεύτερη.

Οπότε το point σου, δεν υπήρχε λόγος να γίνει. Αλλά για να μην μείνεις παραπονεμένη, ναι, μακριά και από τους ανασφαλείς άντρες, αλλά για διαφορετικούς λόγους, όσον αφορά το θέμα μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agaphbou]

Το ότι μιλάω για τις γυναίκες, δεν σημαίνει κάτι. Είπα πουθενά μακριά μόνο από ανασφαλείς γυναίκες, αλλά από άντρες όχι τόσο?
Ο λόγος που το είπα, ήταν σαν απάντηση στον hack3r που είπε "είναι δυνατόν γυναίκες να πηγαίνουν με χειρότερο"?

Δηλαδή τι περίμενες? Να μιλήσω και για τους άντρες για να μην φανεί ότι μεροληπτώ? Υπήρχε ένα context, για κάποιον λόγο το έγραψα. Αλλά ακόμα και ο hack3r να μην μου έδινε το πάτημα, το ότι περιγράφω τη μία μεριά, αυτό από μόνο του δεν σημαίνει κάτι για τη δεύτερη.

Οπότε το point σου, δεν υπήρχε λόγος να γίνει. Αλλά για να μην μείνεις παραπονεμένη, ναι, μακριά και από τους ανασφαλείς άντρες, αλλά για διαφορετικούς λόγους, όσον αφορά το θέμα μας.

Εντάξει τότε. Δεν το λέω για σένα συγκεκριμένα, απλά επειδή έχω διαβάσει πολλά σχόλια όντως μεροληπτικά εδώ μέσα, έχει φοβηθεί το μάτι μου πλέον. Με συγχωρείς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

Εντάξει τότε. Δεν το λέω για σένα συγκεκριμένα, απλά επειδή έχω διαβάσει πολλά σχόλια όντως μεροληπτικά εδώ μέσα, έχει φοβηθεί το μάτι μου πλέον. Με συγχωρείς.

Τι εννοείς? Έχεις εντοπίσει κανέναν που κάνει μεροληπτικά και σεξιστικά σχόλια εδώ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agaphbou]

Τι εννοείς? Έχεις εντοπίσει κανέναν που κάνει μεροληπτικά και σεξιστικά σχόλια εδώ?

Ε κάποια μέλη που δε σχολιάζουν πλέον ή έχουν φάει μπαν, αλλά ναι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Περίπτωση: Αγαπημένο ζευγάρι με μικρή διαφορά ηλικίας, δημιούργησαν τον δεσμό τους όντες φοιτητές. Τα χρόνια πέρναγαν και η σχέση τους πήγαινε από το καλό στο καλύτερο, ήταν το παράδειγμα του ιδανικού ζευγαριού στην παρέα. To make a long story short "κάθεται" μια εξαιρετική ευκαιρία στο αγόρι στο εξωτερικό. Το κορίτσι τον ενθαρρύνει, του λέει ότι θα βρουν την φόρμουλα να είναι μαζί, ο,τι όλα γίνονται όταν το θέλουν και οι δύο, ο,τι όταν τελειώσει κι αυτή τις υποχρεώσεις της θα ψάξει να δει μήπως μπορεί να μεταφέρει τα σχέδιά της στον τόπο που θα είναι κι αυτός και τον βοηθάει να φτιάξει βαλίτσες! Δύσκολος αποχωρισμός! Μετά από κάποιο διάστημα κανονίζει να πάει να τον δει. Την περιμένει αυτός μετά βαϊων και κλάδων και περνάνε μαζί μια υπέροχη εβδομάδα! Την ώρα που έφτιαχνε την βαλίτσα της για να φύγει τον βλέπει να συμπεριφέρεται αφύσικα και υπερβολικά! Γύρισε την καρέκλα του για να μην την βλέπει να μαζεύει τα πράγματά της, έκλαιγε ασταμάτητα με αναφιλητά, στα διαλείμματα του κλάματος της μιλούσε περί ανέμων και υδάτων λες και δεν είχε επαφή με την πραγματικότητα και όταν έφτασε η ώρα να την αποχαιρετίσει είχε τάσεις λιποθυμίας. Αυτό συνεχίστηκε και στην μετέπειτα επικοινωνία τους.΄Οταν η κατάσταση δεν διορθωνόταν το κορίτσι θεώρησε καλό να ειδοποιήσει τους γονείς του. Σηκώνονται οι άνθρωποι, πάνε όλοι μαζί εκεί βρε καλέ μου βρε χρυσέ μου, τίποτα αυτός! Απευθύνονται σε ψυχολόγο ο οποίος βγάζει διάγνωση ότι πάσχει από μια διαταραχή που λέγεται "άγχος αποχωρισμού". Οι άνθρωποι με αυτήν τη διαταραχή, έχουν υπερβολικό άγχος ότι θα χάσουν ένα σημαντικό πρόσωπο της ζωής τους το οποίο άγχος σωματοποείται και εκδηλώνεται με κρίσεις πανικού, φόβο εγκατάλειψης, εφιάλτες και δυσκολία φυσιολογικής συμπεριφοράς στις προσωπικές τους σχέσεις. Μέχρι τότε στη ζωή του δεν το είχε εκδηλώσει πιθανότατα επειδή δεν δόθηκε η αφορμή. Ξεκίνησε συνεδρίες για να το αντιμετωπίσει αλλά αυτό είναι κάτι που θα γίνει σε βάθος χρόνου και ο ψυχολόγος συνέστησε την απομάκρυνση του ενός από τον άλλον επειδή βρισκόμενος σε οξεία φάση της διαταραχής, μεταξύ του να χωρίσουν ή του να ξέρει ότι θα ξαναβρίσκονται και μετά θα ξαναχωρίζουν περνώντας κάθε φορά τον ίδιο εφιάλτη, είναι προτιμότερο να χωρίσουν (δεν θα μπορούσε να προχωρήσει και η θεραπεία του με αυτά τα πισωγυρίσματα)! Η κατάσταση στην οποία βρέθηκαν και οι δύο ΤΡΑΓΙΚΗ. Χωρισμό με συμβουλή γιατρού έχετε ξανακούσει;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 191886]

Καληαπέρα!
Το θέμα που συζητείται ,είναι καθαρά υποκειμενικό.Όλες οι κινήσεις ένος ανθρώπου σε σχέση ή όχι κρύβουν έναν λόγο είτε σπουδαίο είτε όχι. Π.χ. το κεράτωμα μπορεί να μεταφράζεται σε κατάθλιψη του ατόμου ,σε αποχή σεξ ή καθόλου με τον σύντροφο ,σε προβλήματα που αντιμετωπίζει και ''ξεσπα'' λανθασμένα ,σε πλήρη ανοησία και πάει λέγοντας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Σταύρος_]

Δύσκολος αποχωρισμός
Ο ψυχολόγος συνέστησε την απομάκρυνση του ενός από τον άλλον
Χωρισμό με συμβουλή γιατρού έχετε ξανακούσει;

Εγώ έχω ακούσει για τον αποχωρισμό της ανηθόλης όταν προσθέτουμε νεράκι στο ούζο....που παίρνει εκείνη τη θολούρα ντε και μοιάζει με γάλα, βαράει λιγότερο στο κεφάλι μετά και πίνεται πιο ευχάριστα

Θα έλεγα λοιπόν ότι ο ιατρός είχε μεν δίκιο που μίλησε για χωρισμό, άλλα σκέφτομαι πως όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει, οπότε επανερχόμαστε στα ίδια

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Εγώ έχω ακούσει για τον αποχωρισμό της ανηθόλης όταν προσθέτουμε νεράκι στο ούζο....που παίρνει εκείνη τη θολούρα ντε και μοιάζει με γάλα, βαράει λιγότερο στο κεφάλι μετά και πίνεται πιο ευχάριστα

Θα έλεγα λοιπόν ότι ο ιατρός είχε μεν δίκιο που μίλησε για χωρισμό, άλλα σκέφτομαι πως όταν μια πόρτα κλείνει, μια άλλη ανοίγει, οπότε επανερχόμαστε στα ίδια

΄Ισως να μην βρίσκομαι σε στιγμη διαύγειας καθώς είμαι πολύ κουρασμένη αλλά δεν καταλαβαίνω τι εννοείς. Για εξήγησέ μου το, σε παρακαλώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Σταύρος_]

Για εξήγησέ μου το, σε παρακαλώ.

Α δεν υπονοώ κάτι φοβερό, απλώς λέω πως τα ίδια θα κάνει και με την επόμενη σχέση του ο υπεραγχωτικός μας τύπος, διότι τα ζευγάρια δεν είναι ως γνωστόν κολλημένα μεταξύ τους με κόλλα στιγμής και οι συνθήκες ζωής είναι τέτοιες, που επιβάλλουν έστω και προσωρινούς ....αποχωρισμούς

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 699855]

Α δεν υπονοώ κάτι φοβερό, απλώς λέω πως τα ίδια θα κάνει και με την επόμενη σχέση του ο υπεραγχωτικός μας τύπος, διότι τα ζευγάρια δεν είναι ως γνωστόν κολλημένα μεταξύ τους με κόλλα στιγμής και οι συνθήκες ζωής είναι τέτοιες, που επιβάλλουν έστω και προσωρινούς ....αποχωρισμούς

Μάλιστα! Το ζευγάρι που ανέφερα κατά τη διάρκεια της σχέσης τους δεν ήταν κολλημένοι!΄Εκαναν αρκετά πράγματα χωριστά καθώς ο καθένας είχε τις υποχρεώσεις του και επίσης είχε τύχει να μην είναι μαζί αρκετές ημέρες. Το πρόβλημα παρουσιάστηκε όταν η απόσταση ήταν μεγάλη όπως επίσης μεγάλο ήταν και το διάστημα της απομάκρυνσης. Δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Πιθανότατα αφού βγήκε στην επιφάνεια η διαταραχή να έχει το ίδιο πρόβλημα και με βραχυχρόνιους χωρισμούς ή αν πάρουμε το αισιόδοξο σενάριο να βοηθηθεί από τον ψυχολόγο και να περιοριστούν τα συμπτώματα.
Τέλος πάντων ο λόγος που ανέφερα αυτό το παράδειγμα είναι επειδή όλοι μόλις ακούνε ότι κάποιος χώρισε, το μυαλό τους πάει αμέσως στο κεράτωμα! Οι λόγοι που χωρίζει ένα ζευγάρι είναι πολλοί και ποικίλλοι. Και επίσης πολύ δυσκολότερα αντιμετωπίσιμοι μέχρι να καταφέρουν να τους ξεπεράσουν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Aleksa]

Τέλος πάντων ο λόγος που ανέφερα αυτό το παράδειγμα είναι επειδή όλοι μόλις ακούνε ότι κάποιος χώρισε, το μυαλό τους πάει αμέσως στο κεράτωμα! Οι λόγοι που χωρίζει ένα ζευγάρι είναι πολλοί και ποικίλλοι.

Θα συμφωνήσω. Στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές το κεράτωμα δεν προηγείται, αλλά έπεται σε ζευγάρια που έχουν ουσιαστικά χωρίσει, μα δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Σταύρος_]

Δεν ξέρω τι θα γίνει από εδώ και πέρα. Πιθανότατα αφού βγήκε στην επιφάνεια η διαταραχή να έχει το ίδιο πρόβλημα και με βραχυχρόνιους χωρισμούς ή αν πάρουμε το αισιόδοξο σενάριο να βοηθηθεί από τον ψυχολόγο και να περιοριστούν τα συμπτώματα.

Μακάρι να ξεπεράσει το πρόβλημα το παλικάρι και να βρει τον δρόμο του
Δυστυχώς ή ευτυχώς, κάθε τι σε τούτη την (άδικη) κοινωνία, αφηρημένες έννοιες, παραστάσεις, σκέψεις, υπαρκτές και ανύπαρκτες σχέσεις, έχουν ένα κοινό παρονομαστή....την επεξεργασία της σκέψης (μας).
Όταν λοιπόν οι έννοιες έχουν ξεχωριστή υπόσταση μέσα στο ανθρώπινο μυαλό, συνηθίζουμε να λέμε πως "όλα είναι μια ιδέα" χωρίς αυτό να σημαίνει βέβαια ότι είμαστε .... κονσεπτουαλιστές

Στην πραγματικότητα τις περισσότερες φορές το κεράτωμα δεν προηγείται, αλλά έπεται σε ζευγάρια που έχουν ουσιαστικά χωρίσει, μα δεν το έχουν συνειδητοποιήσει ακόμα.

Το κρατάω αυτό....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[epote]

Τι ακριβώς είναι αυτό που μας κάνει να νοιώθουμε εκείνο το οδυνηρό σφίξιμο στην καρδιά ή έστω στο στομάχι, όταν "χωρίζουμε" ?

H ελειψη διαφορων νευροδιαβιβαστων, κυριως της οξυτοκινης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Zilda]

Δεν φταις εσυ εγώ φταίω...σου αξίζει κάτι καλύτερο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_Σταύρος_]

Δεν φταις εσυ εγώ φταίω...σου αξίζει κάτι καλύτερο...

Σου άξιζε μια καλύτερη αγκαλιά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Ο χωρισμός δεν είναι πάντα κακός .
Προσωπικά θεωρώ προβληματικό κάποιος να μην μπορεί να ξεκολλήσει . Φανταστείτε πόσο sad είναι να μην έχεις αυτοκυριαρχία.Να γίνεσαι έρμαιο των συναισθημάτων σου, και να είσαι καταδικασμένος να κάνεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά χωρίς να μπορείς να πας παρακάτω . Δεν καταστρέφεις μόνο την δική σου ζωή αλλά και όλων των γύρω σου,οποιουδήποτε έρχεται σε επαφή με εσένα . Χάνεις την ευκαιρία να ξεκινήσεις εκ του μηδενός ,και πάντα ζεις με φορτίο στην πλάτη σου το παρελθόν . Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν έτσι τις σχέσεις τους .

Το να είσαι θετικός και ανοικτός σε εμπειρίες στην ζωή σου είναι το ίδιο σημαντικό με το να αντιλαμβάνεσαι πότε κάτι πρέπει να τελειώσει οριστικά . Μια καλή ζωή,μια ζωή με συνέχεια και νόημα πρέπει να περιέχει και κατάφαση αλλά και άρνηση,ακόμα και όταν συναισθηματικά θέλουμε να πούμε "ναι" σε κάτι . Διότι αυτό που θέλουμε αυτή την στιγμή , δεν είναι πάντα αυτό που χρειαζόμαστε γενικά,ούτε θα μας οδηγήσει σε αυτό που μακροσκοπικά θέλουμε εν τέλει στην ζωή μας .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Agaphbou]

Ο χωρισμός δεν είναι πάντα κακός .
Προσωπικά θεωρώ προβληματικό κάποιος να μην μπορεί να ξεκολλήσει . Φανταστείτε πόσο sad είναι να μην έχεις αυτοκυριαρχία.Να γίνεσαι έρμαιο των συναισθημάτων σου, και να είσαι καταδικασμένος να κάνεις τα ίδια λάθη ξανά και ξανά χωρίς να μπορείς να πας παρακάτω . Δεν καταστρέφεις μόνο την δική σου ζωή αλλά και όλων των γύρω σου,οποιουδήποτε έρχεται σε επαφή με εσένα . Χάνεις την ευκαιρία να ξεκινήσεις εκ του μηδενός ,και πάντα ζεις με φορτίο στην πλάτη σου το παρελθόν . Και δυστυχώς υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που ζουν έτσι τις σχέσεις τους .

Το να είσαι θετικός και ανοικτός σε εμπειρίες στην ζωή σου είναι το ίδιο σημαντικό με το να αντιλαμβάνεσαι πότε κάτι πρέπει να τελειώσει οριστικά . Μια καλή ζωή,μια ζωή με συνέχεια και νόημα πρέπει να περιέχει και κατάφαση αλλά και άρνηση,ακόμα και όταν συναισθηματικά θέλουμε να πούμε "ναι" σε κάτι . Διότι αυτό που θέλουμε αυτή την στιγμή , δεν είναι πάντα αυτό που χρειαζόμαστε γενικά,ούτε θα μας οδηγήσει σε αυτό που μακροσκοπικά θέλουμε εν τέλει στην ζωή μας .

Αυτή είναι η φωνή της λογικής και συμφωνώ απόλυτα. Το θέμα όμως είναι ότι, για να μετουσιωθούν αυτές οι όμορφες και υγιείς σκέψεις σε πράξη και τρόπο ζωής, απαιτείται ψυχική δύναμη που δεν είναι πάντα διαθέσιμη.

Υπάρχουν άνθρωποι με διάφορα άλυτα ψυχολογικά προβλήματα και συναισθηματικά κενά, οι οποίοι χρειάζεται να καταβάλλουν δεκαπλάσια προσπάθεια από εκείνους που μεγάλωσαν σε ένα υγιές περιβάλλον, ώστε να διατηρούν μια καλή σχέση με τον εαυτό τους. Υπάρχουν ορισμένοι ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες, οι οποίοι δυσκολεύονται να συνάψουν διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα και, κατ' επέκταση, δίνουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα σε αυτές από τον μέσο, κοινωνικό άνθρωπο.

Επίσης ένας χωρισμός δεν έρχεται πάντα τη στιγμή που τον περιμένουμε, ούτε τη στιγμή που μπορούμε να προχωρήσουμε εύκολα στη ζωή μας. Μπορεί να συμπέσει με άλλα δυσάρεστα θέματα - οικογενειακά, οικονομικά, υγείας, κάποια περίοδο παρατεταμένου άγχους, εξετάσεων κ.ό.κ.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ σύνηθες να μένει το μυαλό μας κολλημένο με τον/την πρώην και να αναπαράγει τις αναμνήσεις μας, ιδίως τις θετικές. Δημιουργείται μια ψευδαίσθηση συντροφιάς που πλάθουμε με τη σκέψη μας, η οποία μάλιστα είναι απαλλαγμένη από τα προβλήματα της πραγματικότητας και πλήρως προσαρμόσμενη στις συναισθηματικές μας ανάγκες. Έτσι, κάτι που ξεκινά σαν απλή ονειροπόληση μπορεί να λάβει άλλες διαστάσεις και να εξελιχθεί σε πλήρη αποκοπή απ' την πραγματικότητα, δυστυχώς.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Samael]

Αυτή είναι η φωνή της λογικής και συμφωνώ απόλυτα. Το θέμα όμως είναι ότι, για να μετουσιωθούν αυτές οι όμορφες και υγιείς σκέψεις σε πράξη και τρόπο ζωής, απαιτείται ψυχική δύναμη που δεν είναι πάντα διαθέσιμη.

Υπάρχουν άνθρωποι με διάφορα άλυτα ψυχολογικά προβλήματα και συναισθηματικά κενά, οι οποίοι χρειάζεται να καταβάλλουν δεκαπλάσια προσπάθεια από εκείνους που μεγάλωσαν σε ένα υγιές περιβάλλον, ώστε να διατηρούν μια καλή σχέση με τον εαυτό τους. Υπάρχουν ορισμένοι ιδιόρρυθμοι χαρακτήρες, οι οποίοι δυσκολεύονται να συνάψουν διαπροσωπικές σχέσεις γενικότερα και, κατ' επέκταση, δίνουν πολύ μεγαλύτερη βαρύτητα σε αυτές από τον μέσο, κοινωνικό άνθρωπο.

Επίσης ένας χωρισμός δεν έρχεται πάντα τη στιγμή που τον περιμένουμε, ούτε τη στιγμή που μπορούμε να προχωρήσουμε εύκολα στη ζωή μας. Μπορεί να συμπέσει με άλλα δυσάρεστα θέματα - οικογενειακά, οικονομικά, υγείας, κάποια περίοδο παρατεταμένου άγχους, εξετάσεων κ.ό.κ.

Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι πολύ σύνηθες να μένει το μυαλό μας κολλημένο με τον/την πρώην και να αναπαράγει τις αναμνήσεις μας, ιδίως τις θετικές. Δημιουργείται μια ψευδαίσθηση συντροφιάς που πλάθουμε με τη σκέψη μας, η οποία μάλιστα είναι απαλλαγμένη από τα προβλήματα της πραγματικότητας και πλήρως προσαρμόσμενη στις συναισθηματικές μας ανάγκες. Έτσι, κάτι που ξεκινά σαν απλή ονειροπόληση μπορεί να λάβει άλλες διαστάσεις και να εξελιχθεί σε πλήρη αποκοπή απ' την πραγματικότητα, δυστυχώς.

Ξέρεις σχέση που λειτούργησε και ο ένας ήταν πιο λιγόψυχος απο τον άλλο,και εαν ναι κατα πόσο ήταν ουσιαστική ;Προσωπικά σε αυτά λειτουργώ ως διακόπτης . Ξέρω πότε πρέπει να σκοτώνω το συναίσθημα και να επικρατεί η λογική μου και πότε πρέπει να βασιστώ σε αυτό παρά στο τι θα ήταν πιο λογικό να κάνω . Διότι το να νοιάζεσαι δεν σημαίνει οτι πρέπει να είσαι και μαλάκας .

So yes,θα στενοχωρηθείς,θα νιώθεις χάλια,αλλά η ζωή συνεχίζεται,όσο σκατά και εαν είναι μετά . Μέρα με την μέρα θα γίνεσαι και καλύτερα . Δεν γεννήθηκες για να είσαι απαραίτητα το άλλο μισό κάποιου,ούτε να μυξοκλαίς που δεν θέλει να είναι πια μαζί σου . Εαν ενδιαφέρεσαι ναι,προσπάθησε πολύ να αλλάξεις την κατάσταση,αλλά εαν δεν υπάρχει η σπίθα πια απο την άλλη πλευρά οτι και εαν κάνεις,σεβάσου την ανθρώπινη αξιοπρέπεια σου και μην είσαι το παιχνίδι του άλλου και μην σπαταλάς σάλιο για κάποιον που δεν σε βλέπει όπως εσύ . Αλλά μην φοβηθείς και να πεις οτι ενδιαφέρεσαι πάρα αυτά,εξαιτίας του εγωισμού . Διότι μπορεί να υπάρχει η αγάπη απο μόνο μια πλευρά προς την άλλη . Αλλά αυτό δεν σημαίνει οτι πρέπει και να καταστραφείς γι'αυτό . Ούτως η άλλως δεν επιλέγουμε πάντα το ποιος θα μας αρέσει ή όχι .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Μήπως αγαπημένε μου @Samael μιλάς εκ του ασφαλούς; Γιατί ο χωρισμός δεν είναι μόνο σχέσεων των 2-3 μηνών, άντε του ενός χρόνου. Αυτά που λες είναι καλά σε μικρές ηλικίες, κανένα νέο παιδί δεν πρέπει να βασανίζεται επειδή χώρισε. Όταν όμως μιλάμε για σχέσεις ζωής με οικογένεια και παιδιά, ένας χωρισμός δεν αντιμετωπίζεται απλά με διακόπτη on - off και ειδικά επειδή η αιτία χωρισμού δεν είναι ποτέ μονοδιάστατη τύπου "δε με θέλει πια" ή "μού θύμωσε που τού είπα ψέματα και με χώρισε", χαζές αιτίες χωρισμού των νέων δηλαδή. Ένα ζευγάρι που είναι μαζί για χρόνια και έχουν παιδιά έχουν περάσει μαζί ίσως τη μισή ζωή τους και έχουν χτίσει τη ζωή τους με τη λογική οτι θα είναι μαζί για πάντα, οπότε ένας χωρισμός γκρεμίζει πράγματι τον κόσμο γύρω τους. Ας μην είμαστε λοιπόν τόσο αυστηροί με αυτούς που δεν χωρίζουν και δεν προχωράνε με ευκολία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 209912]

... και έχουν χτίσει τη ζωή τους με τη λογική οτι θα είναι μαζί για πάντα...

Ίσως αυτο να είναι και το πρόβλημα. Δε μου φαίνεται συνετός τρόπος σκέψης σήμερα. Εσένα;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.