Αντιμετώπιση άγχους

[Ariana2018]

Ναι το βλεπω για καλό αυτο. Είναι κάποιοι ενθρωποι που το έχουν εκ φύσεως να μπαίνουν σε αυτή την κατάσταση και να διερευνούν

Ναι αλλά είδες τελικά ακόμα κι εμείς την παταμε την μπανανοφλουδα
Διότι μπορείς και διερευνεις και λυεις και αναλυεις και όταν σου ρχεται η μπουφλα αντε βρες άκρη.

Όσες έχετε βιβλία να μου προτεινετε για την διαχείριση του άγχους η καποιο καλο άρθρο, θα σας ήμουν ευγνώμων!!!

 

[Nathanail22]

Εμένα κράταγαν και 10-15 λεπτά. Πλέον μπορώ και το κουμαντάρω καλύτερα. Τελευταία φορά (3 μήνες πριν) και γενικότερα τις τελευταίες φορές με χτυπάει «αλλιώς». Ασπρίζουν όλα, οπότε είμαι με μισόκλειστα μάτια, βουλώνουν τα αυτιά και νιώθω ότι έχω βγει από το σώμα μου. Παλαιότερα ήταν πιο ήπιο το πως εκδηλωνόταν αλλά κράταγε παραπάνω.

Συνήθως θα έλεγα από όσο ξέρω, η διάρκεια πρέπει να είναι από 5 μέχρι και 25 λεπτά. Διαφέρει όμως σημαντικά. Ακόμα και στον ίδιο τον άνθρωπο. Άλλες φορές 5, άλλες 10, άλλες 3 κτλ.

Το αντιμέτοπιζεις με συγκεκριμένο τρόπο?

 

[Ariana2018]

Το αντιμέτοπιζεις με συγκεκριμένο τρόπο?

Ναι εχει γράψει πιο πίσω και θα τα δοκιμάσω κι εγώ αυτά που κάνει η joji
Γιατί μου μοιάζουν πολλα κοινα

 

[Guest 528707]

Να κάνω λιγάκι τώρα μία ερώτηση αυτή η κρίση άγχους εσείς που το έχετε βιώσει και το περνάτε πόση ώρα σας κρατάει και πόσο είναι το συνηθισμένο ;Δηλαδή υπάρχει ένας μέσος όρος μία χρονική διάρκεια ένα Max;;

Δεν υπαρχει χρόνο οριοθέτηση σε μια κρίση πανικού δεδομένου ότι μια τέτοια κρίση κράτα όσο τη συντηρούν οι σκέψη μας στο μυαλό μας ..

Εμένα οι δικές μου κρατούσαν επί μέρες και σχεδόν όλη μέρα..
Ελάχιστες ώρες έφευγαν και αυτές το βράδυ όταν κατάφερνα να κοιμηθώ και αυτο κυρίως από εξάντληση ...
Μην φανταστείτε κάνα 3ωρο το πολύ....
Μετά βρικόλακας παρέα με αυτές και ξέρετε την νύχτα πόσο πολύ μεγαλώνουν..

Όσο υπήρχε ο φόβος ότι δεν θα ξαναπερπατησω, ότι κάτι πήγε λάθος στο χειρουργείο μου και αισθανόμουν πόνο τόσο αυτή αυξανόταν σε ένταση..

Μέχρι και έξω όταν εβγαινα ΠΑΝΤΑ με τον άντρα μου για να κάνω το ημερήσιο περπάτημα που επιβάλουν αυτές οι καταστάσεις αποθεραπείας πάθαινα μικρές κρισουλες πανικου ,αλλα είχα μια ασφάλεια ότι είναι κάποιος μαζί μου αν πάθω κάτι..
Ακομαμκαι στον φυσιοθεραπευτη όταν ακουμπούσε στο σώμα...

Φυσικά όταν οι κρίσεις είναι σε αυτό το στάδιο και σε αυτή την συχνότητα ο οργανισμός δεν αντέχει για πολυ ..
Το τερματίζεις όπως μου είχαν πει εμένα...

Δεν θυμάμαι ακριβώς αλλά νομίζω γύρω στο μήνα να κράτησε όλο αυτό μέχρι που ήρθε το χοντρό λυποθυμικο επεισόδιο που είχε όλα τα στοιχεία της επιληπτικης κρίσεις και μετά από αλλεπάλληλες εξετάσεις, μαγνητικές παντού και φυσικά μιας και όλα ήταν πεντακάθαρα αποφάσισα να δουλέψω και εγώ γι αυτές...

Δεν είναι εύκολο γιατί ήταν στο τελευταίο στάδιο εμένα, τις είχα σωματοποιησει οπότε έπρεπε πρώτα να διώξω όλα τα συμπτώματα από το σώμα μου και μετά να καθίσω να δουλέψω πιο ήρεμα και μεθοδευμενα με το μυαλό μου ,
.όσο μου είχε απομείνει φυσικά γιατί ως γνωστό οι κρίσεις φέρνουν και ένα λευκό πέπλο στο μυαλό και σκεπάζουν τα πάντα...
Ξεχνάς το οτιδήποτε, ουσιαστικά είσαι σαν ένα μωρό που τώρα ξεκινάς από την αρχή να μαθαίνεις και τα βασικά ακόμα .Από τον τρόπο που αναπνέεις ώστε να οξυγονωνεται σωστά ο εγκέφαλος για να μπορέσει να διώξει όλο αυτό μέχρι και τον τρόπο να τρως ήρεμα και να κάθεσαι ώστε να καταπολεμάς αυτή την νευρικότητα...

Ο τρόπος που αναπνέουμε αλλάζει και μπλοκάρει τα πάντα

Γι αυτό και το πρώτο πράγμα που μαθαίνεις σε ένα τέτοιο ταξίδι είναι οι σωστές αναπνοές.
Αυτές θα σε βοηθήσουν σε κάθε επίσκεψη από αυτό το τερατα κι, να μπορείς να τη διαχειριστείς αναλόγως ώστε να μην κτατα αρκετά!
Στις αρχές δυστηχως δεν μπορείς μόνος σου θες ενα άνθρωπο δίπλα.σου απλά να σου δίνει τον ρυθμό γιατί.το λευκό πέπλο είναι ακόμα εκεί.
Στο χέρι σου είναι όμως και πολύ περισσότερο στο πείσμα σου πόσο γρήγορα θα το καταφέρεις αυτό από μόνος σου.

Μεγάλο το ταξίδι να ξέρετε γιατί όσο τις αφήνεις ,μεγαλώνουν ...
Τις χαρακτιριζω μικρά τερατακια ,έτσι τις είχα στο μυαλό μου καο ετσι τις έχω ακόμα.
Απλα τωρα δεν τις φοβάμαι αν έρθουν και όταν έρθουν .

Ξέρω ότι με το με εμφανιστουν αρκούν ακόμα και 2 λεπτά να παρατήσω τα πάντα που κάνω να καθίσω να ηρεμήσω και μετά όλα καλά, σαν να μην ήρθαν ποτε .
ΤΙΠΟΤΑ απολύτως δεν μπορεί να μας κάνει κακο καο είναι ΜΟΝΟ στο μυαλό μας ειδικά αν δεν το συντηρούν και το διώχνουν στο λεπτό οι σκέψεις μας

Αυτό και μονο αυτο ,αν το συνειδητοποιησουμε είναι σαν να έχουμε διασχίσει την μισή και παραπάνω διαδρομή του .

 

[Himela]

Ok (οτ)αν με το καλό αποφασίσεις να πας , κατευθείαν σε ιδιώτη.
Η εμπειρία μου από δημόσιο ήταν ο,τι χειρότερο.

Ήταν η δική σου ΜΕΜΟΝΩΜΕΝΗ εμπειρία στην οποία δε γνωρίζουμε ποιος ευθύνεται ή αν ευθύνεται κάποιος. Οπότε μην τα ξαναλέω, μίλα μόνο για τη δική σου υποκειμενική εμπειρία και άσε τις συμβουλές. Δεν έχουν όλοι χιλιάρικα να δίνουν σε ιδιώτες και υπάρχουν πάρα πολλοί υπέροχοι ψυχοθεραπευτές στο δημόσιο.

 

[ultraviolence]

Ok (οτ)αν με το καλό αποφασίσεις να πας , κατευθείαν σε ιδιώτη.
Η εμπειρία μου από δημόσιο ήταν ο,τι χειρότερο.

Εδώ θα διαφωνήσω. Υπάρχουν αξιόλογοι επιστήμονες στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας. Έχω πάει σε 3 διαφορετικά ΚΨΥ τα τελευταία 5 χρόνια και μόνο καλή ήταν η εμπειρία μου. Το μόνο αρνητικό ας πούμε, είναι ότι δεν έχεις την ίδια άνεση στο να κλείσεις ραντεβού λόγω της αυξημένης ζήτησης. Τουλάχιστον όμως είναι δωρεάν, γιατί κακά τα ψέματα..σε ιδιώτη πρέπει να υπάρχει χρήμα από πίσω και μάλιστα αρκετό.

Ως προς το θέμα, δύσκολο..Τραβιέμαι αρκετά χρόνια στην αντιμετώπιση του άγχους & κρίσεων πανικού, κατάθλιψης κτλ με διάφορα αγχολυτικά/αντικαταθληπτικά οπότε νομίζω είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη. Αν το άγχος είναι σε τέτοιο βαθμό που στέκεται εμπόδιο στο οτιδήποτε πας να κάνεις, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ή τουλάχιστον να κοντρολλαριστεί σε βιώσιμα επίπεδα...Πηγαίντε σε ένα ΚΨΥ, μιλήστε ανοιχτά στο θεραπευτή και ακολουθείστε τις συμβουλές του. Ούτε κοστίζει, ούτε κακό είναι.

Για όποιον ενδιαφέρεται, προτείνω το εξής βιβλίο: The Anxiety and Phobia Workbook- Edmund J. Bourne. Είναι λίγο παλιό, αλλά θεωρώ ότι βοηθάει στο να καταλάβει κανείς το τι περνάει.

 

[Ariana2018]

Εδώ θα διαφωνήσω. Υπάρχουν αξιόλογοι επιστήμονες στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας. Έχω πάει σε 3 διαφορετικά ΚΨΥ τα τελευταία 5 χρόνια και μόνο καλή ήταν η εμπειρία μου. Το μόνο αρνητικό ας πούμε, είναι ότι δεν έχεις την ίδια άνεση στο να κλείσεις ραντεβού λόγω της αυξημένης ζήτησης. Τουλάχιστον όμως είναι δωρεάν, γιατί κακά τα ψέματα..σε ιδιώτη πρέπει να υπάρχει χρήμα από πίσω και μάλιστα αρκετό.

Ως προς το θέμα, δύσκολο..Τραβιέμαι αρκετά χρόνια στην αντιμετώπιση του άγχους & κρίσεων πανικού, κατάθλιψης κτλ με διάφορα αγχολυτικά/αντικαταθληπτικά οπότε νομίζω είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη. Αν το άγχος είναι σε τέτοιο βαθμό που στέκεται εμπόδιο στο οτιδήποτε πας να κάνεις, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ή τουλάχιστον να κοντρολλαριστεί σε βιώσιμα επίπεδα...Πηγαίντε σε ένα ΚΨΥ, μιλήστε ανοιχτά στο θεραπευτή και ακολουθείστε τις συμβουλές του. Ούτε κοστίζει, ούτε κακό είναι.

Για όποιον ενδιαφέρεται, προτείνω το εξής βιβλίο: The Anxiety and Phobia Workbook- Edmund J. Bourne. Είναι λίγο παλιό, αλλά θεωρώ ότι βοηθάει στο να καταλάβει κανείς το τι περνάει.

Καλημερα στα αγγλικά είναι το βιβλίο;

 

[ultraviolence]

Καλημερα στα αγγλικά είναι το βιβλίο;

Ναι, δε νομίζω να υπάρχει στα ελληνικά.

 

[Nathanail22]

Στο παρελθόν και για ένα μεγάλο χρονικό διαστημα όταν έβλεπα στην οθόνη του κινητού μου μια συγκεκριμένη επαφή να με καλεί πάθαινα ταραχη και βαραγε η καρδιά υψηλούς παλμούς. Νομίζα (τώρα το λέω) όταν ήταν μια απειλή ένας εχθρος (η τίγρης που λέγαμε) να το πω καλύτερα και ειλικρινά δεν ήξερα πως να αντίδρασω. Το σηκωνα εν τέλη και συνέχιζε αυτή η κατάσταση..(το λεγόμενο freeze) Όταν κλείναμε το τηλ.τις περισσότερες φορές εμένα ένα περιεργο συναίσθημα αποστροφής θα έλεγα.
Όταν λοιπόν ξεκίνησα την πρακτική που αναφέρω και πιο πάνω συνειδητοποίησα ότι εγώ τον έχω ονομάσει εχθρό και ότι στην πραγματικότητα το έχω επινοήσει για να με δικαιολογήσω κατά έναν τρόπο τι θέλω να πω ότι ενώ μου προκαλούσε δυσφορία αυτή η επαφή εγώ επέμενα να ενδειδω οποτεδήποτε ήθελε ο αλλος ενώ ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με εμενα. Τέλος κατάλαβα ότι δεν με άκουγα και μονη μου έμπαινα σε αυτό ξανά και ξανά επειδή δεν ήταν προτεραιότητα μου το τι θέλω εγώ αλλά το τι ευχαριστεί τον άλλον την δεδομένη στιγμη. Γενικά το έχω αυτό αν και πλέον το διαχειριζομαι διαφορετικά ώστε να είμαι και εγώ ευχαριστημενη αλλά είναι κάτι που πρέπει να το σκεφτώ και δεν έρχεται από μονο του πάντα...
Οπότε παρατήρησα και γενικότερα ότι ακολουθώ την τακτική freeze. Στην υποτιθέμενη απειλή γενικά παθαίνω μπλακ άουτ παγωνω σαν αντίδραση στο ερέθισμα.

 

[Guest 528707]

Στο παρελθόν και για ένα μεγάλο χρονικό διαστημα όταν έβλεπα στην οθόνη του κινητού μου μια συγκεκριμένη επαφή να με καλεί πάθαινα ταραχη και βαραγε η καρδιά υψηλούς παλμούς. Νομίζα (τώρα το λέω) όταν ήταν μια απειλή ένας εχθρος (η τίγρης που λέγαμε) να το πω καλύτερα και ειλικρινά δεν ήξερα πως να αντίδρασω. Το σηκωνα εν τέλη και συνέχιζε αυτή η κατάσταση..(το λεγόμενο freeze) Όταν κλείναμε το τηλ.τις περισσότερες φορές εμένα ένα περιεργο συναίσθημα αποστροφής θα έλεγα.
Όταν λοιπόν ξεκίνησα την πρακτική που αναφέρω και πιο πάνω συνειδητοποίησα ότι εγώ τον έχω ονομάσει εχθρό και ότι στην πραγματικότητα το έχω επινοήσει για να με δικαιολογήσω κατά έναν τρόπο τι θέλω να πω ότι ενώ μου προκαλούσε δυσφορία αυτή η επαφή εγώ επέμενα να ενδειδω οποτεδήποτε ήθελε ο αλλος ενώ ήξερα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με εμενα. Τέλος κατάλαβα ότι δεν με άκουγα και μονη μου έμπαινα σε αυτό ξανά και ξανά επειδή δεν ήταν προτεραιότητα μου το τι θέλω εγώ αλλά το τι ευχαριστεί τον άλλον την δεδομένη στιγμη. Γενικά το έχω αυτό αν και πλέον το διαχειριζομαι διαφορετικά ώστε να είμαι και εγώ ευχαριστημενη αλλά είναι κάτι που πρέπει να το σκεφτώ και δεν έρχεται από μονο του πάντα...
Οπότε παρατήρησα και γενικότερα ότι ακολουθώ την τακτική freeze. Στην υποτιθέμενη απειλή γενικά παθαίνω μπλακ άουτ παγωνω σαν αντίδραση στο ερέθισμα.

Μακαρι να τα ηξερα αυτα πριν απο χρονια !!!
Ισως και εγω οταν εβλεπα τον αριθμο του αφεντικου μου τοτε να μην χτυπουσε η καρδια μου σαν νταμπουρλο και να με επιανε τρεμουλα ...

 

[Ariana2018]

Χθες μιλουσα με την αδερφη μου στο τηλεφωνο για πολλη ώρα... Δεν ξέρω αλλά η συζήτηση μαζί της με μαλάκωσε πολυ, από τη μια τη θεωρώ αδιαφορη από την άλλη όταν έρχονται τα δυσκολα έχει μια ωριμότητα τρομερή. Με βοηθήσε να καταλάβω κάποια πραγματα και γιατί μπορεί να συμβαίνει όλο αυτό και η αλήθεια είναι ότι με καλμαρε. Μου χει κοστίσει το γεγονός ότι έφυγε και πολυ ξαφνικά και έχασα την επαφή μαζι της και μου μείνε η μαμά βασικά εγω έμεινα σε κείνη και μαντέψτε ποιος την πληρωνει!!
Θα αγοράσω το βιβλίο που προτεινατε βρήκα και κάποια άρθρα αρκετά χρήσιμα θα έλεγα. Κανόνισα χθες και την άδεια μου! Όταν είμαι διακοπές κανένα άγχος κανενα στρες! Πιστευω γλιτώνουμε για την ώρα τους γιατρους- είπαμε δεν είμαι αρνητική αλλά επειδή εχω κανει δρόμο μόνη μου μπορεί να καταφέρω και το υπόλοιπο μόνη μου!
Σας ευχαριστω ολους για τις απαντήσεις σας!!! Με βοηθήσατε πολυ!!

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Ιουνίου 2022

Εδώ θα διαφωνήσω. Υπάρχουν αξιόλογοι επιστήμονες στα Κέντρα Ψυχικής Υγείας. Έχω πάει σε 3 διαφορετικά ΚΨΥ τα τελευταία 5 χρόνια και μόνο καλή ήταν η εμπειρία μου. Το μόνο αρνητικό ας πούμε, είναι ότι δεν έχεις την ίδια άνεση στο να κλείσεις ραντεβού λόγω της αυξημένης ζήτησης. Τουλάχιστον όμως είναι δωρεάν, γιατί κακά τα ψέματα..σε ιδιώτη πρέπει να υπάρχει χρήμα από πίσω και μάλιστα αρκετό.

Ως προς το θέμα, δύσκολο..Τραβιέμαι αρκετά χρόνια στην αντιμετώπιση του άγχους & κρίσεων πανικού, κατάθλιψης κτλ με διάφορα αγχολυτικά/αντικαταθληπτικά οπότε νομίζω είμαι σε θέση να εκφέρω γνώμη. Αν το άγχος είναι σε τέτοιο βαθμό που στέκεται εμπόδιο στο οτιδήποτε πας να κάνεις, χρήζει άμεσης αντιμετώπισης ή τουλάχιστον να κοντρολλαριστεί σε βιώσιμα επίπεδα...Πηγαίντε σε ένα ΚΨΥ, μιλήστε ανοιχτά στο θεραπευτή και ακολουθείστε τις συμβουλές του. Ούτε κοστίζει, ούτε κακό είναι.

Για όποιον ενδιαφέρεται, προτείνω το εξής βιβλίο: The Anxiety and Phobia Workbook- Edmund J. Bourne. Είναι λίγο παλιό, αλλά θεωρώ ότι βοηθάει στο να καταλάβει κανείς το τι περνάει.

Δεν αισθάνομαι ότι μου καταστρέφει τη ζωή εκείνη την ώρα απλα με πιάνει κάτι σαν άγχος. Σαν στρες ένα σφίξιμο στη καρδια μου! Κρατάει για λίγα λεπτά, δοκιμάζω να το εκλογικευω πλέον. Θέλω να πω δεν νιώθω πως μου στέκεται εμπόδιο στη ζωή μου απλώς είναι πολυ ενοχλητικό και αυτό που με ενοχλεί είναι ότι το παθαινω. Δηλαδή πιθανον να μην το έχω αποδεχτεί ακόμα καλά καλά. Πάντως μετα τις συζητήσεις εδώ σίγουρα αποδέχομαι ότι είναι ένα αγκαθακι, μην πω αγκάθι κ του δώσω μεγάλη αξία (μαργαρίτα... Εσυ μου το πες έχεις δίκιο) το οποιο με λίγη καλή θέληση πιστευω θα μετριαστεί αν δε φυγει εντελώς.

Βέβαια με κανα δυο βοτκες όλα περνανε

 

[Nathanail22]

αδιαφορη

Επειδή έχω κατηγορηθεί ότι ήμουν αδιάφορη σε ένα πολύ σοβαρό οικογενειακό θέμα που κλήθηκα να αντιμέτωπησω να ξέρεις ότι δεν είναι πάντα έτσι, δηλαδή μπορεί να φαίνεσαι αδιάφορος αλλά να είσαι το ακριβώς αντίθετο. Να δίνεις λύσεις και επιλογές να σκέφτεσαι να αναλύεις να είσαι δίπλα στον αλλον χωρίς να παίρνεις μέρος πρακτικά σε όλο αυτό. Επειδή δεν διαθέτεις τα σκιλς στη παρούσα φάση να βοηθήσεις πρακτικά και θέλεις να προστατεύσεις εσένα και την δικη σου οικογένεια δεν σημαίνει ότι είσαι αδιάφορος.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Ιουνίου 2022

Δεν ξέρω αλλά η συζήτηση μαζί της με μαλάκωσε

Να μιλάτε τότε πιο συχνά. Έχουμε διαμαντια δίπλα μας και δεν το αναγνωρίζουμε κάποιες φορές.Φτανει να έρθουμε σε επαφή και να μοιραστούμε.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Ιουνίου 2022

Μακαρι να τα ηξερα αυτα πριν απο χρονια !!!
Ισως και εγω οταν εβλεπα τον αριθμο του αφεντικου μου τοτε να μην χτυπουσε η καρδια μου σαν νταμπουρλο και να με επιανε τρεμουλα ...

Κάλιο αργά παρά ποτέ!
Τελικά πως σταμάτησε αυτό ή δεν σταμάτησε?

 

[Ariana2018]

Επειδή έχω κατηγορηθεί ότι ήμουν αδιάφορη σε ένα πολύ σοβαρό οικογενειακό θέμα που κλήθηκα να αντιμέτωπησω να ξέρεις ότι δεν είναι πάντα έτσι, δηλαδή μπορεί να φαίνεσαι αδιάφορος αλλά να είσαι το ακριβώς αντίθετο. Να δίνεις λύσεις και επιλογές να σκέφτεσαι να αναλύεις να είσαι δίπλα στον αλλον χωρίς να παίρνεις μέρος πρακτικά σε όλο αυτό. Επειδή δεν διαθέτεις τα σκιλς στη παρούσα φάση να βοηθήσεις πρακτικά και θέλεις να προστατεύσεις εσένα και την δικη σου οικογένεια δεν σημαίνει ότι είσαι αδιάφορος.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Ιουνίου 2022

Να μιλάτε τότε πιο συχνά. Έχουμε διαμαντια δίπλα μας και δεν το αναγνωρίζουμε κάποιες φορές.Φτανει να έρθουμε σε επαφή και να μοιραστούμε.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Ιουνίου 2022

Κάλιο αργά παρά ποτέ!
Τελικά πως σταμάτησε αυτό ή δεν σταμάτησε?

Μακάρι να ήταν ευκολο 8ωρα εγώ, 12 ώρα εκείνη, 4 παιδια εγώ, 2 εκείνη μάλιστα έχει και μωρό.
Πάντως οπότε μιλάμε είναι βάλσαμο, πραγματικα!
Θαρθει τα Χριστουγεννα!
Αδιάφορη έχει υπάρξει κατά καιρους σε κάποια πράγματακια αλλά εντάξει δε ξυνω πληγες τώρα
Σίγουρα έχουμε καλή σχέση με τα πανω μας κ τα κάτω μας
Κατάλαβα όμως τι λες

 

[Guest 528707]

Κάλιο αργά παρά ποτέ!
Τελικά πως σταμάτησε αυτό ή δεν σταμάτησε?

Σταματησε όταν πλέον άρχισαν και οι χειρονομίες, δήθεν σαν πειράγματα και παντα μπροστά σε άλλους για χάρη αστείου ώστε να μην μπορώ να αντιδράσω εφόσον πήγαινα σε όλες τις εταιρείες που είχε μαζί γιατί ήταν μεγάλο λογιστής και εγώ τότε ακόμα ήμουν παράλληλα και στην σχολή και μάθαινα και την δουλειά και με είχε μαζί του σαν βοηθώ μέχρι να σιγουρευτεί ότι θα μπορώ να πηγαίνω πλέον μόνη μου εκεί.....

Να σημειώσω ότι ήμουν και παντρεμενη ...

Ύστερα από ένα περιστατικό που εγινε με μια κίνηση μέσα στο αυτοκίνητο, δήθεν να με τρομάξει με χειρονομία επειδή ήμουν αφοσιωμένη με ένα ισολογισμό του είπα ότι δεν με νοιάζει τίποτα και θελω να φύγω ..

Μην σου πω ότι μια μικρή κίνηση ηταν ικανή να νιώσω τόσο αηδία που απορούσα καινεηω η ιδια...
Ακόμη και τώρα το ίδιο νιώθω αλλά τουλάχιστον ξέρω ότι δεν το προκάλεσα εγώ..

Δεν του είπα τον λόγο ακριβώς γιατί πριν κάνω ψυχοθεραπεία για το ατύχημα μου, το είχα θάψει στην κυριολεξία μέσα μου, με το ενδεχόμενο που προείπα ότι ίσως φταίω και εγώ κάπου, ίσως του έδωσα περισσότερο θάρρος και πολλά ίσως που δεν ήθελα καν να τα συζητάω..
Φυσικά ούτε λόγος στον άντρα μου γιατί παρ' όλο ότι μέσα μου έλεγα μα δεν δίνω δικαίωμα, μετά έλεγα ρε συ μπας και δεν το καταλαβαίνω και φυσικά εκείνος θα μου έλεγε φεύγεις τώρα ,μπορεί να αντιδρούσε και διαφορετικά δεν ξέρω, αλλά εγώ ήθελα να μάθω γιατι ήταν πολύ καλή ευκαιρία ο συγκεκριμένος με τις εταιρείες που είχε...

Ήμουν και εγώ έτσι σαν εσένα..
Με έπαιρνε τηλέφωνο για εκκρεμότητες του γραφείο για δήθεν διευκρινήσεις και πολλά άλλα που αν τα γράψω όλα σελίδες δεν μου φτάνουν..
Κάθε φορά μια μικρή κρίση πανικού τότε...

Αφού η παραίτηση μου δόθηκε μέσο του άντρα μου ..
Εκείνος την πήγε ,εγώ πλεον δεν μπορούσα ούτε στο γραφείο να πάω και του υελειωρικο το είπα από το τηλέφωνο μετά από ένα ακόμα περιστατικό..

Νομίζω αν δεν το ανακαλυπτε αυτό ο ψυχολόγος μου στην μετέπειτα θεραπεία ακόμα θαμμένο θα ήταν μέσα μου και ακόμα θα πίστευα πως εγω φταίω για όλα...

Άλλωστε υποσεινηδητα μου είπε το κουβαλούσα..
Στην δουλειά που είμαι πλέον δεν επιτρέπω όσο είμαστε εκεί την παραμικρή κίνηση από άντρα ούτε καν αστειάκι...
Είμαι απόλυτη και μάλιστα έχουμε διώξει και άτομο γιατί ήταν περισσότερο διαχυτικος μαζί μου ..
Εκεί προσπαθούσε να δει από που ήμουν τόσο απόλυτη και δυναμική όπως μου έλεγε πλέον στο χώρο της δουλειάς αλλά συνάμα ευαισθητη και ενοχικη σε θέματα προσωπικά και κυρίως υγείας...

Αυτό ήταν και μάλιστα και το σημείο που του έβγαλα το καπέλο..
Γιατί εγώ πήγα με ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα να δουλέψω, αλλά εκείνος μέσα από τις κουβέντες μας δεν άφηνε να περάσει το παραμικρό χωρίς να ψάχνει να βρει τις αιτίες πως έβγαζα τόσο διαφορετικές αντιδράσεις, ανάλογα με την περίσταση..

Για όλα λοιπόν έχουμε ένα βίωμα που υποσυνείδητα μπορεί να μας.μεταμορφωνει και να αντιδρούμε ανάλογα με.το ποιον έχουμε απέναντι μας !

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Ιουνίου 2022

Δηλαδή πιθανον να μην το έχω αποδεχτεί ακόμα καλά καλά. Πάντως μετα τις συζητήσεις εδώ σίγουρα αποδέχομαι ότι είναι ένα αγκαθακι, μην πω αγκάθι κ του δώσω μεγάλη αξία (μαργαρίτα... Εσυ μου το πες έχεις δίκιο) το οποιο με λίγη καλή θέληση πιστευω θα μετριαστεί αν δε φυγει εντελώς.

Είναι αυτό που λέω εκει που ήσουν ήμουνα και εδώ που είμαι θα έρθεις..

Άλλωστε ακόμα και οι ψυχοθεραπευτες το λένε ότι καλύτερη ψυχοθεραπεία γίνεται με ανθρώπους που έχουν μπει στα παπούτσια σου ,σε έχουν νιώσει, μιλάτε την ίδια γλώσσα και μπόρεσαν και ξεπέρασαν κάποια πράγματα!

Άλλωστε ειβαι και η σημασία των ομαδικών πλέον που για εμένα αν δεν θες να πας μόνος σου διάλεξε μια ομάδα να ενταχθείς, δεν έχει καλύτερο δώρο να κάνεις στον ευατο σου !!

Βέβαια με κανα δυο βοτκες όλα περνανε

Αχ αυτές οι βότκες όταν πίνονται και με αυτές τις ομάδες ή με αυτούς του φίλους να δεις τι ψυχοθεραπεία κάνεις..

Φεύγεις με κοιλιακούς από τα γέλια όμως γιατί μετά από ένα σημείο και μετά διακωμωδής ακόμα και τα ίδια τα βιώματα σου που πριν έκλαιγες με αυτά

Άλλωστε δεν είναι τυχαίο ότι τα περισσότερα άτομα καταλήγουν στα γραφεία των ψυχολόγων με τις εξής προτάσεις..
"Ήρθα γιατί δεν έχω που αλλού να μιλήσω "
" Ήρθα γιατί δεν έχω κάποιον να με ΑΚΟΥΕΙ και παράλληλα να με καταλαβαίνει ΧΩΡΙΣ να με κρινει ακόμα καο αν με μαλώνει κάποιες φορές "

Αυτές οι δύο προτάσεις τα λένε όλα!!
Οπότε όπου υπάρχει έδαφος να μιλάμε και να συζητάμε όλοι εμείς και αν ακόμα κάποιοι πεσετε σε ανθρώπους που θα τολμήσουν να σας χλευασουν για όλο αυτό, απλά να τους απαξιωνεται γιατί δεν έχουν ιδέα ..

 

[Ariana2018]

καταγγελία έπρεπε να του κάνεις ρε συ Μαργαρίτα
Έτσι βρίσκουν πατήματα αυτά τα καθίκια
Αθώες κοπέλες που πάνε να δουλέψουν που δεν πάει το μυαλό τους Γιατί νομίζεις οι πονηρές θα περάσουν αυτό το πράγμα;
Αυτοί δεν πρέπει να μένουν ατιμώρητοι κάποια άλλη κοπελίτσα θα βρούνε μετά να τα κάνει τα ίδια και χειρότερα

 

[Guest 528707]

Με τι στοιχεία βρε Αριανα μου?
Δεν βλέπεις τι γίνετε γύρω μας ,εδώ άλλες και δεν τολμανε, άσε που με έτρωγε μέσα μου μήπως και εγώ το προκάλεσα τελικά και αν έκανα μια καταγγελία τότε τώρα πλέον ειμαι σιγουρη με το τότε μυαλό μου ότι θα με έπειθαν και εμένα ότι φταίω..
Πόιος ξέρει τι θα έλεγε αν κρίνω από τις τελευταίες του αντιδράσεις μόλις κατάλαβε ότι θα φύγω..

Έπειτα ήταν η σχολή στην μέση μια δουλειά που έπρεπε να μάθω γιατι θα αναλαμβανα μετά το δικό μας κομμάτι...

Άσε που αν τα έλεγα αυτά στον άντρα μου δεν ξέρω τι θα γινόταν...του τα είπα μετά από πάρα πολύ καιρό ούτε θυμαμαι ποσο και ακόμα και τότε έπρεπε να τον δεις πως έκανε με εκείνων.....
Το καταπιε μονο και μονο γιατί του είπα σκέψου τα παιδιά...

Τελοσπαντων όλα καλά πλέον, τουλάχιστον οποία διαβαζει πλέον παρόμοιες ιστορίες να βγάζει από το μυαλό της ότι μπορεί να το προκαλεί η ίδια...

Γιατί αντιδρώ έτσι εδώ μέσα πολλές φορές σε καταστάσεις κακοποιησεων και σε κριτές που δεν ξέρουν την τύφλα τους τι εστι να σε αγγίζει κάποιος που δεν του έχεις δώσει το παραμικρό δικαίωμα....

Είχα ένα σημάδι και πάνω σε αυτό έπρεπε να βασιστώ τότε απ ότι μου είπε εκ των υστέρων ο ψυχολόγος μου...

Όταν με άγγιξε ένιωσα αηδία...
Συνέχιζα να νιωθω αηδία και αποστροφή με το που έμπαινα στο γραφείο και με το που ερχόταν μετά και εκείνος...
Δεν νιώθει αηδία μια γυναίκα όταν προκαλεί και θέλει ένας άντρας να την αγγίξει ίσα ίσα..
Αλλά βλέπεις τότε που να τα ξερω αυτά...

Άλλωστε τωτα πλέον κρατάμε το καλό της υπόθεσης όσο σκληρή και να είναι.
Αυτή ηταν η ουσία της ψυχοθεραπείας στο συγκεκριμένο θέμα μου στο τέλος της ανάλυσης του !
Με έκανε δυναμική στο χώρο της δουλειάς μου που είναι και ανδροκρατουμενος και επιβάλλεται.
Μονο τα θετικα ,τα αρνητικά είτε τα ξορκιζουμε είτε τα αποδεχόμαστε και τα κάνουμε φίλους μας

 

[Ariana2018]

Σε καταλαβαίνω Μαργαρίτα μου Μου έχει τύχει Και μένα κάποιες φορές στο παρελθόν έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου σε καμία περίπτωση δεν ένιωσε ότι μπορεί να φταίω εγώ Αλλά παρόλα αυτά δεν είπα ποτέ και τίποτα γιατί μπορεί να νόμιζαν ακριβώς το ίδιο πράγμα όπως και σε σένα. ... ρεμάλια Ας μου το κάνανε σήμερα να σου λεγα εγώ Τι φασαρία θα έκανα αλλά τώρα έχει αλλάξει και το ύφος μου και ποιος να τολμήσει

 

[Guest 528707]

Σε καταλαβαίνω Μαργαρίτα μου Μου έχει τύχει Και μένα κάποιες φορές στο παρελθόν έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου σε καμία περίπτωση δεν ένιωσε ότι μπορεί να φταίω εγώ Αλλά παρόλα αυτά δεν είπα ποτέ και τίποτα γιατί μπορεί να νόμιζαν ακριβώς το ίδιο πράγμα όπως και σε σένα. ... ρεμάλια Ας μου το κάνανε σήμερα να σου λεγα εγώ Τι φασαρία θα έκανα αλλά τώρα έχει αλλάξει και το ύφος μου και ποιος να τολμήσει

Να τα πεις αυτά στα παιδιά σου και τα δύο !

Αυτό να μας μείνει πλέον!
Το είπα και στην κόρη μου όταν ανυιλαμβανοταν τα πράγματα, να μιλά πλέον για το οτιδήποτε και εγώ θα είμαι δίπλα της ακομα και όλος ο κόσμος να είναι εναντίον της, όπως τα είπα και στον γιο μου πριν λίγο καιρό γιατί δεν ακούμε και λίγα και για τα αγόρια αλλά να ξέρει πως έτσι πως ένιωσε η μαμά του θα νιώθει μια οποιαδήποτε γυναίκα εκεί έξω...

Θα είμαι δίπλα τους κόντρα ακόμα και στον ίδιο το θεό εφόσον οι δικοί τους άνθρωποι ξέρουν τι παιδια-ενηλικες είναι!!

Καντω αυτό και να είσαι σίγουρη ότι έτσι "τιμωρεις " όλους αυτούς που σκέφτονται όπως τις δικές σου περιπτώσεις.

Πλέον τα παιδιά μας πρεπει να θωρακιζουμε γιατι μονο οταν δεν θα υπάρχει έδαφος και θα φοβούνται αυτοί ίσως σταματήσουν να τα κάνουν!