Συγκατοίκηση με σύντροφο: Υπέρ ή κατά;

[Valder]

Για μένα προσωπικά το ιδανικό θα ήταν ζευγάρι να μένει σε διαφορετικά διαμερίσματα και όσο το δυνατόν σε πιο κοντινή απόσταση (πάντα με την προϋπόθεση να μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά).
Και να βρίσκονται ή/και μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι όποτε θέλουν, πάντως όχι σε καθημερινή βάση.

Ο "μπαρμπα"-Φλομπέρ είχε εύστοχα παρατηρήσει κάποτε: η μεγάλη οικειότητα, γεννά την περιφρόνηση.

Ε ναι, αρκετά μακριά για να χωράει το εγω μας, κι αρκετά κοντά για να μη μας βρουν σε αποσύνθεση αμα τυχον πεθάνουμε.

Κράζω το ντεβιλ με τη συγκατοικηση αλλά από την αντίθετη πλευρά και το "η πάρτη μου να ναι καλά" έχει ευανάγνωστη υπογραφή.

 

[Aleksa]

Ε ναι, αρκετά μακριά για να χωράει το εγω μας, κι αρκετά κοντά για να μη μας βρουν σε αποσύνθεση αμα τυχον πεθάνουμε.

Κράζω το ντεβιλ με τη συγκατοικηση αλλά από την αντίθετη πλευρά και το "η πάρτη μου να ναι καλά" έχει ευανάγνωστη υπογραφή.

Το να'ναι καλά η πάρτη μου είναι αναγκαίο και πρωταρχικό (αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας).
Από την άλλη, το ζητούμενο είναι και παραμένει το να είμστε καλά και οι δυο, σαν ζευγάρι με αλληλοσεβασμό, με ίδιες συνήθειες, ίδιες ιδέες, ίδιους στόχους,

 

[Υδροχόος]

Είμαι κατά της συγατοίκησης για ζευγάρια που δεν σκοπεύουν να έχουν απογόνους.
Και υπέρ, αντίστοιχα, για όσους ("φυσιολογικούς" κατά κόσμον, θέλουν να τεκνοποιήσουν).

Έχω παιδί και νιώθω ευλογημένη. Αλλά αν δεν είχα για τους χ, ψ, λόγους : δεν ήθελα/θέλαμε, δεν μπορούσαμε, κ.λπ. τί θα με εμπόδιζε, εμένα ή τον καθένα, από το να συγκατοικήσω με αυτόν που αγαπώ ; Μόνο το παιδί είναι ο λόγος της συγκατοίκησης ; Αν ναι, δε θα έπρεπε. Γνώμη μου αυτή...

Ωστόσο, με ή χωρίς παιδιά, η συγκατοίκηση μοιραία φέρνει τη φθορά και όλα τα επακόλουθα.
Πλέον τα διαζύγια με τους γάμους στις μέρες μας είναι σε αναλογία 1:1. Οι αλλαγές στις κοινωνικές συνθήκες κυρίως, έχουν ανατρέψει το παλιό πρότυπο της δια βίου συνύπαρξης.
Πολύ λίγα ζευγάρια μένουν μαζί μέχρι "τέλους της διαδρομής", για πάρα πολλούς λόγους, στους οποίους δεν χρειάζεται νομίζω να αναφερθώ. Με τους περισσότερους από αυτούς, μάλλον να ανέχονται παρά να δέχονται ο ένας τον άλλον.

Ας τα ξεχωρίσουμε, όμως, λίγο. Γιατί είναι ξεχωριστά πράγματα. Άλλο συγκατοίκηση, άλλο γάμος...

Ότι μια συγκατοίκηση μπορεί να οδηγήσει σε γάμο, παιδιά, κ.λπ., ναι μπορεί να συμβεί. Αλλά μπορεί και να μην οδηγήσει πουθενά. Αυτό είναι απόφαση του ζευγαριού. Δεν έχει "τί πρέπει" / "τί δεν πρέπει"...

Από κει κι έπειτα καθένας προσαρμόζει και τα θέλω του, σύμφωνα με τις συνθήκες της ζωής του.
Για μένα προσωπικά το ιδανικό θα ήταν ζευγάρι να μένει σε διαφορετικά διαμερίσματα και όσο το δυνατόν σε πιο κοντινή απόσταση (πάντα με την προϋπόθεση να μπορούν να ανταπεξέλθουν οικονομικά).
Και να βρίσκονται ή/και μοιράζονται το ίδιο κρεβάτι όποτε θέλουν, πάντως όχι σε καθημερινή βάση.

Ο "μπαρμπα"-Φλομπέρ είχε εύστοχα παρατηρήσει κάποτε: η μεγάλη οικειότητα, γεννά την περιφρόνηση.

Διαφορετικά διαμερίσματα ;

Αυτό μου θυμίζει ένα τραγούδι της Αλεξίου, "το πολύ μαζί σκοτώνει"...

Τί να πω, βρε παιδιά. Δε μου φαίνεται τίποτα πιο φυσιολογικό από το να μοιράζομαι το κρεβάτι με αυτόν που αγαπώ, κάθε βράδυ. Να είναι το πρώτο πράγμα που βλέπω σαν ξυπνάω και το τελευταίο σαν κοιμάμαι..

Ξεχωριστά διαμερίσματα..."κρεβάτι σαν μπορώ και σαν μπορείς", δεν τα ξέρω. Δεν τα έμαθα ποτέ...

Κι αργότερα, σαν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε γάμο τί ; Κουδούνια θα χτυπάνε, ο ένας στον άλλον ;

 

[amarelia]

Το να'ναι καλά η πάρτη μου είναι αναγκαίο και πρωταρχικό (αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας).
Από την άλλη, το ζητούμενο είναι και παραμένει το να είμστε καλά και οι δυο, σαν ζευγάρι.

Πάρα πολύ φίλη μου.

 

[Valder]

Το να'ναι καλά η πάρτη μου είναι αναγκαίο και πρωταρχικό (αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας).
Από την άλλη, το ζητούμενο είναι και παραμένει το να είμστε καλά και οι δυο, σαν ζευγάρι.

Αυτο δεν ειναι ζευγάρι, είναι πρόγραμμα "βοηθεια στο σπίτι" χωρίς να υποτιμώ το πρόγραμμα ή όσους το χρειάζονται.

Ζευγάρι ειναι να παρεις κι αυτα που δε σ αρέσουν, με αυτά που σου αρέσουν.

Σε λιγο θα λεμε να μπαινει η συνταξη του στο ΙΒΑΝ μου, αλλά να μου πληρωνει τους λογαριασμούς και να μένει στο διπλα διαμέρισμα αλλά ηχομονωμένα για να μην ακούω το ροχαλητό.

Ε συγγνωμη ρε συ αλλά κατα παραγγελία αποστειρωμένος δε θα σου ρθει. Δε θέλεις άντρα, μαλάκα θέλεις όπως το περιγράφεις.

 

[Aleksa]

Έχω παιδί και νιώθω ευλογημένη. Αλλά αν δεν είχα για τους χ, ψ, λόγους : δεν ήθελα/θέλαμε, δεν μπορούσαμε, κ.λπ. τί θα με εμπόδιζε, εμένα ή τον καθένα, από το να συγκατοικήσω με αυτόν που αγαπώ ; Μόνο το παιδί είναι ο λόγος της συγκατοίκησης ; Αν ναι, δε θα έπρεπε. Γνώμη μου αυτή...

Ας τα ξεχωρίσουμε, όμως, λίγο. Γιατί είναι ξεχωριστά πράγματα. Άλλο συγκατοίκηση, άλλο γάμος...

Ότι μια συγκατοίκηση μπορεί να οδηγήσει σε γάμο, παιδιά, κ.λπ., ναι μπορεί να συμβεί. Αλλά μπορεί και να μην οδηγήσει πουθενά. Αυτό είναι απόφαση του ζευγαριού. Δεν έχει "τί πρέπει" / "τί δεν πρέπει"...

Διαφορετικά διαμερίσματα ;

Αυτό μου θυμίζει ένα τραγούδι της Αλεξίου, "το πολύ μαζί σκοτώνει"...

Τί να πω, βρε παιδιά. Δε μου φαίνεται τίποτα πιο φυσιολογικό από το να μοιράζομαι το κρεβάτι με αυτόν που αγαπάω, κάθε βράδυ. Να είναι το πρώτο πράγμα που βλέπω σαν ξυπνάω και το τελευταίο σαν κοιμάμαι..

Ξεχωριστά διαμερίσματα..."κρεβάτι σαν μπορώ και σαν μπορείς", δεν τα ξέρω. Δεν τα έμαθα ποτέ...

Κι αργότερα, σαν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε γάμο τί ; Κουδούνια θα χτυπάνε, ο ένας στον άλλον ;

Για κανέναν λόγο δεν θεωρώ τον λόγο μου θέσφατο.

Απλώς καταθέτουμε απόψεις εδώ, με τις ιδέες, προτιμήσεις και επιχειρήματά μας. Με τις οποίες άλλοι συμφωνούν και άλλοι διαφωνούν. Πάντα με σεβασμό.

Κι αργότερα, σαν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε γάμο τί ; Κουδούνια θα χτυπάνε, ο ένας στον άλλον ;

Εντάξει μπορούν και με ένα ελαφρύ χτύπημα στην εξώπορτα, συνθηματικό.

 

[Aleksa]

Αυτο δεν ειναι ζευγάρι, είναι πρόγραμμα "βοηθεια στο σπίτι" χωρίς να υποτιμώ το πρόγραμμα ή όσους το χρειάζονται.

Ζευγάρι ειναι να παρεις κι αυτα που δε σ αρέσουν, με αυτά που σου αρέσουν.

Σε λιγο θα λεμε να μπαινει η συνταξη του στο ΙΒΑΝ μου, αλλά να μου πληρωνει τους λογαριασμούς και να μένει στο διπλα διαμέρισμα αλλά ηχομονωμένα για να μην ακούω το ροχαλητό.

Ε συγγνωμη ρε συ αλλά κατα παραγγελία αποστειρωμένος δε θα σου ρθει. Δε θέλεις άντρα, μαλάκα θέλεις όπως το περιγράφεις.

Αυθαίρετα συμπεράσματα βγάζεις καλέ μου Βαλ.
Ποιος μίλησε για εκμετάλλευση; (που βέβαια μια χαρά συμβαίνει και μεταξύ των συμβιούντων, άπειρα τα παραδείγματα).

Και σου έχω πει αυτό με την παρορμητικότητα λίγο να το προσέξεις.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 9 Οκτωβρίου 2023

εχω απογοητευτει και εχω εγκλωβιστει σε μια πολυ περιεργη καθημερινοτητα και ρουτινα

Έχεις αναλογιστεί πόσοι συνάνθρωποί σου νιώθουν ακριβώς το ίδιο;
(χωρίς να σου κάνω τη δασκάλα, μια από αυτούς είμαι κι εγώ).

Όμως παλεύουν, αγωνίζονται με ό,τι έχουν και μπορούν.

 

[Υδροχόος]

Το να'ναι καλά η πάρτη μου είναι αναγκαίο και πρωταρχικό (αν θέλουμε να είμαστε ειλικρινείς με τον εαυτό μας).
Από την άλλη, το ζητούμενο είναι και παραμένει το να είμστε καλά και οι δυο, σαν ζευγάρι με αλληλοσεβασμό, με ίδιες συνήθειες, ίδιες ιδέες, ίδιους στόχους,

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Κάθετα και ειλικρινέστατα. Αν πηγαίνει πρώτα..."η πάρτη μου" και ύστερα το "εμείς", θα τελειώσει πριν καν αρχίσει το οτιδήποτε. Και, για μένα, ας μην αρχίσει καν...

Με σεβασμό, πάντα...

 

[amarelia]

Σε όλα τα πράγματα θα πρέπει να πηγαίνει πάντα πρώτα ο εαυτό μας , σε κάθε σχέση, σε κάθε φιλία, σε κάθε δουλειά, σε κάθε καριέρα, σε κάθε συναναστροφή.
Αυτά τα χολιγουντιανά μοντέλα του χάνομαι και γινόμαστε ένα είναι μόνο αυτό, χολιγουντιανά μοντέλα. Η σχέση είναι ενα μονο κομμάτι του παζλ που απαρτίζει την ζωή μας και οχι ολο το παζλ.
Γιαυτό χάνουν τη γή κάτω απο τα πόδια τους σε κάθε χωρισμό ή δεν ξεκολλάνε με τίποτα.
Πάντα μπροστά εμείς κι αν εμείς είμαστε καλά και αυθεντικοί και η σχέση θα ναι καλά.
Όλα τα άλλα είναι πολύ μετέωρα θεμέλια.

 

[Aleksa]

Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω. Κάθετα και ειλικρινέστατα. Αν πηγαίνει πρώτα..."η πάρτη μου" και ύστερα το "εμείς", θα τελειώσει πριν καν αρχίσει το οτιδήποτε. Και, για μένα, ας μην αρχίσει καν...

Με σεβασμό, πάντα...

Αν, πάλι, πηγαίνει προς την αντίθετη "πρώτα εσύ, μετά εγώ" πηγαίνει "αργά και σταθερά" προς θυματοποίηση.

Το "η πάρτη μου" δεν σημαίνει μόνο εγωισμό. Σημαίνει το πιο σημαντικό να νιώθω καλά σε μια σχέση εγώ. Κι άμα είμαι καλά, θα αντανακλάται και στον σύντροφο. Είναι αμφίδρομα τα συναισθήματα.

 

[Himela]

Η Νένα Μεντή είχε πει για τον σύζυγό της:

Δε μένουμε στο ίδιο σπίτι εδώ και 15 χρόνια. Μείναμε μαζί για 25 χρόνια, κάναμε το παιδί. Είμαστε μαζί και αγαπημένοι. Είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Ήταν επιθυμία και των δυο μας. 20 λεπτά με τα πόδια είναι η απόσταση. Δεν υπάρχει, είναι the best!».

 

[Valder]

Αυθαίρετα συμπεράσματα βγάζεις καλέ μου Βαλ.
Ποιος μίλησε για εκμετάλλευση; (που βέβαια μια χαρά συμβαίνει και μεταξύ των συμβιούντων, άπειρα τα παραδείγματα).

Συγγνώμη, μα απο που κι ως που αυθαίρετα;

Εσυ το έγραψες, εγω το μετέφρασα με βάση την αντίληψή μου.

Πως μπορει να ειναι φυσιολογικό ζευγάρι όταν μιλάς για διπλανά διαμερίσματα και περιστασιακότητα επαφών;

Γιατί είπες διπλανά διαμερίσματα φερ ειπείν κι όχι διπλανή πόλη; Έχουν σημασία οι λέξεις.

Και σου έχω πει αυτό με την παρορμητικότητα λίγο να το προσέξεις.

Εντάξει, ειμαι παρορμητικός. Πήγαινε να ξεκουραστείς, you had too many today.

 

[Guest 126033]

Μετά από χρονια παιζει και ο παράγοντας συνήθεια...

Κατά πόσο συνηθίζεται η σιωπή μέσα σε ένα σπίτι που επί σειρά ετών ήταν γεμάτο παρουσίες;

Πόσο εύκολα μπορεί ένα άνθρωπος μιας αλφα προχωρημένης ηλικίας που είμαστε και εμείς μπορεί να προσαρμοστεί σε βαθμό που να νιωθει καλά;

Δύσκολη η μετάβαση και πολλές φορές είναι και ο λόγος που πολλά ζευγάρια επιλέγουν την συντροφικοτητα πάρα την μοναξιά.

 

[Devil]

Συγγνώμη, μα απο που κι ως που αυθαίρετα;

Εσυ το έγραψες, εγω το μετέφρασα με βάση την αντίληψή μου.

Πως μπορει να ειναι φυσιολογικό ζευγάρι όταν μιλάς για διπλανά διαμερίσματα και περιστασιακότητα επαφών;

Γιατί είπες διπλανά διαμερίσματα φερ ειπείν κι όχι διπλανή πόλη; Έχουν σημασία οι λέξεις.


Εντάξει, ειμαι παρορμητικός. Πήγαινε να ξεκουραστείς, you had too many today.

Είναι το ίδιο με το "βγαινω για καφέ με τους πρώην μου επειδη τους βλέπω φιλικά"



εγω θα γράψω το εξής ... και όποιος θέλει ακολουθει.

Αν ειναι να μπώ στο κόπο να κάνω σχέση θα την κάνω σωστά... αλλιως ενα 300αρι το μήνα άκρη και γλέντι καθε μηνα με πουτανες !!!

Έτσι μόνο! Εγω δεν μπαίνω στη διαδικασία να κάνω σχέση με αυτα που ακούω αν χωρισω απο τη σχέση που έχω που εχει κάποια προβλήματα δεν το κρύβω. Αμα βρεις γυναικα χωρις προβλήματα πες μου να τη παντρευτω.... ειμαστε στο μεταίχμιο μεγαλων κοινωνικων οικονομικων αλλαγων κ οι μισες ειναι κ τρελαμένες με τη καριέρα τους.

Ναι ξερω.... μισογύνης. ΛΟΛ. Οκ κοιμηθείτε έτσι ! Μολις με το καλό ομως αρχισετε να ακούτε και τους "μισογύνηδες" τοτε θα βελτιωθείτε και περισσότερο.

Πολλα προβληματα φιλε να στο πω εγω η μια δεν θελει να συζήσει , η αλλη δε θελει σοβαρά η αλλη οχι ευθυνες με παιδιά η αλλη θέλει να φτασει 40 πρωτα σαν τη Κιανουργιου να κάνει καριέρα λες κ μετά θα πατησεις το κουμπί κ θα έρθει ο κατάλληλος. Η αλλη εχει προβλημα με τη μάνα σου.... η αλλη έχει μαθει επειδη εχει εναν ωραίο κώλο να την χαρτζηλικώνουνε παντος καιρου.... γενικά πολλά θέματα.

 

[glayki]

Είναι το ίδιο με το "βγαινω για καφέ με τους πρώην μου επειδη τους βλέπω φιλικά"


εγω θα γράψω το εξής ... και όποιος θέλει ακολουθει.

Αν ειναι να μπώ στο κόπο να κάνω σχέση θα την κάνω σωστά... αλλιως ενα 300αρι το μήνα άκρη και γλέντι καθε μηνα με πουτανες !!!

Έτσι μόνο! Εγω δεν μπαίνω στη διαδικασία να κάνω σχέση με αυτα που ακούω αν χωρισω απο τη σχέση που έχω που εχει κάποια προβλήματα δεν το κρύβω. Αμα βρεις γυναικα χωρις προβλήματα πες μου να τη παντρευτω.... ειμαστε στο μεταίχμιο μεγαλων κοινωνικων οικονομικων αλλαγων κ οι μισες ειναι κ τρελαμένες με τη καριέρα τους.

Ναι ξερω.... μισογύνης. ΛΟΛ. Οκ κοιμηθείτε έτσι ! Μολις με το καλό ομως αρχισετε να ακούτε και τους "μισογύνηδες" τοτε θα βελτιωθείτε και περισσότερο.

Πολλα προβληματα φιλε να στο πω εγω η μια δεν θελει να συζήσει , η αλλη δε θελει σοβαρά η αλλη οχι ευθυνες με παιδιά η αλλη θέλει να φτασει 40 πρωτα σαν τη Κιανουργιου να κάνει καριέρα λες κ μετά θα πατησεις το κουμπί κ θα έρθει ο κατάλληλος. Η αλλη εχει προβλημα με τη μάνα σου.... η αλλη έχει μαθει επειδη εχει εναν ωραίο κώλο να την χαρτζηλικώνουνε παντος καιρου.... γενικά πολλά θέματα.

Άκου.. Υποθέτω πως και εσυ αν δεν είχες τη δουλειά που έχεις ( στις μέρες μας όλα παίζουν ρόλο για την ψυχοσυναισθηματικη μας κατάσταση και την ετοιμότητα μας να δεθούμε σε μια σχέση με προοπτικές) ίσως να ήσουν πιο διστακτικός να κάνεις το επόμενο βήμα. Ομολογώ πως εγώ το έκανα σε μια ανώριμη ηλικία, καθόλου συνειδητοποιημένα, πλήρωσα το τίμημα της επιλογής, όμως αν ήμουν τώρα μόνη χωρίς υποχρεώσεις δε θα το αποφάσιζα τόσο εύκολα . Δύσκολοι καιροί για ανάληψη ευθυνών.
Και το λέω έχοντας την ευθύνη εξολοκλήρου πέντε ανθρώπων

 

[Shadowban]

Να γιατί τα διαζύγια περνούν φωτιά χαχα!

Ναι σίγουρα, αυτός είναι ο λόγος, το βρήκες.

 

[glayki]

Ναι σίγουρα, αυτός είναι ο λόγος, το βρήκες.

Ένας λόγος είναι και η " άγνοια κινδύνου" που συνοδεύεται από ματαίωση προσδοκιών.Μη ζώντας με τον άλλο, αγνοείς βασικές πτυχές του εαυτού του , όπως ξεδιπλωνονται στην καθημερινότητα, οι οποίες μπορεί να είναι και αφόρητες στη διαβίωση μαζί του. Φαντάσου πχ να ανακαλύψεις μετά γάμου συνήθειες που κάνουν τον άλλο αηδιαστικό

 

[amarelia]

οι οποίες μπορεί να είναι και αφόρητες στη διαβίωση μαζί του. Φαντάσου πχ να ανακαλύψεις μετά γάμου συνήθειες που κάνουν τον άλλο αηδιαστικό

Αυτό ξαναπές το, μπας και το εμπεδώσουν ορισμένοι και προλάβουμε καταστάσεις.

Εγώ πάντως να προτείνω να πάτε πριν (την συγκατοίκηση ) ενα μεγάλο ταξιδάκι μαζί τύπου 2 εβδομάδων, ή να μείνετε δοκιμαστικά για κανα μήνα ο ενας στο σπίτι του άλλου.

Αλλά και πάλι ενα 10% θα δείς. Αλλά αυτά που θα δείς να τα κρατήσεις και να μην νομίζεις άλλα και ελα μωρέ τι γλυκός που είναι, θα τα αλλάξουμε μαζί, ή οταν θα μείνουμε μαζί θα βάλουμε κανόνες.
Αυτός είναι. Αυτή είναι

 

[parafernalia]

Αφού λοιπόν τίποτα δεν ενώνει αυτούς τους δυο ανθρώπους, παρά μόνο η συνήθεια, τα παιδιά έχουν μεγαλώσει, δεν τον νοιάζει, ποιος ο λόγος να παραμένει σ'έναν νεκρό γάμο;

Μήπως ο "άγιος.... Βόλεμας" ;

Ο λόγος που ανέχεσαι έναν νεκρό γάμο είναι γιατί οι άλλες που κυκλοφορούν έξω ελεύθερες είναι μια απ' τα ίδια ή και χειρότερες. Χώρια το οικονομικό κομμάτι, αφού ούτως ή άλλως πάλι θα πληρώνεις, τουλάχιστον ας πληρώνεις ένα σπίτι λιγότερο.

Αν προάγεις σε όλα τα πράγματα να πρέπει να πηγαίνει πάντα πρώτα ο εαυτός σου, γιατί να θέλεις να αλλάξει και να αρχίσεις να μοιράζεσαι το προσωπικό σου χρόνο; Δεν βγάζει νόημα.

Ή θα είσαι νέος και ερωτευμένος με τα μπούνια 1000% κι ότι βρέξει ας κατεβάσει, ή θα είσαι χαλαρός και θα διασκεδάζεις εν πλήρη συνείδηση.

 

[Devil]

Ο λόγος που ανέχεσαι έναν νεκρό γάμο είναι γιατί οι άλλες που κυκλοφορούν έξω ελεύθερες είναι μια απ' τα ίδια ή και χειρότερες.

Αρκετοί που αντί να βάλουν λίγο νερό στο κρασί τους (δίκαια πάντα) επέλεξαν τον δρόμο της ρίξης και των χωρισμών νομιζω για 2-3 χρόνια στην αρχη το μετάνιωσαν και αν βρηκαν κ μετά κάτι καλό,,, μ λένε κ φίλοι τι κυκλοφορεί έξω άσε.

Ειναι τυχαίο που τόσος κόσμος ειναι μόνος του ;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 10 Οκτωβρίου 2023

Αυτό ξαναπές το, μπας και το εμπεδώσουν ορισμένοι και προλάβουμε καταστάσεις.

Τι να εμπεδώσω μωρέ να μείνεις σε ενα σπίτι με έναν άνθρωπο ; οταν εγω πηγαινα σε στρατιωτική σχολή και μέναμε μαζι με αλλους 500 για κάνα χρονο κ βάλε ήμουν ακόμη στη δεκαετία των 20'ς + τις νορμάλ συγκατοικήσεις που χω κάνει με συντροφο.

ελεος πάτε πέφτετε / επιλέγετε το κάθε τρελό που το παίζει ανεξάρτητος και γαμάτος κ μετά σας φταίμε όλοι.