Όταν η κατάθλιψη παραφυλά

naturale

Νεοφερμένος

Ο naturale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 49 ετών. Έχει γράψει 108 μηνύματα.
Καλησπέρα...
Απορία: Έχετε περάσει ποτέ φάση... περίπου- κατάθλιψης;

Εννοώ... χωρίς κάποιο προφανή ή συνειδητό λόγο στεναχώριας, να έχετε συνειδητοποιήσει ότι κάτι σας φταίει... κάτι δεν είναι "σωστό", κάτι λείπει...

...αλλά δεν ξέρετε τι...

...και παράλληλα δεν έχετε όρεξη να κάνετε άλλα πράγματα.
Ή και να έχετε, δεν μπορείτε να αντλήσετε απο αυτά τελικά την ίδια χαρά και κανοποίηση, που θα είχατε παλιότερα...

Κάτι σαν μία μισή κατάθλιψη, μία αδιαφορία, μία αδράνεια... και μία μίνι-δυστυχία, αλλά χωρίς αφορμή σαφή...

Σε μία τέτοια φάση γενικότερη, περάσατε καθόλου στιγμές, όπου η οργή για παλιά προβλήματα, "ξεπερασμένα" προβλήματα, έβγαινε πού και πού στην επιφάνεια;

Ήταν φάση και πέρασε;
Έφταιγε κάτι χαζό φαινομενικά, αλλά τελικά σημαντικό;
Κάνατε κάτι άλλο;
Καλημέρα

Άντρας 50+ με αρκετή κατάθλιψη, φοβίες , μοναξιά. Τα φάρμακα κάναν δουλειά όταν τα έπαιρνα. Τα σταμάτησα όμως και τώρα είμαι χαλιά.
 

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,293 μηνύματα.
Εγ'ω δεμ εχω ορεξη να κανω αυτά που μου άρεσανε παλιά, ειδικά με το χειρουργείο που έρχεται που οσο και να προσπαθώ να το αγνοώ δε μπορώ να σταματησω να το σκέφτομαι, αλλα πια δε νιώθω ουτε χαρα ουτε λυπη ουτε τιποτα, κατι σαν μουδιασμα.

Επίσης γινομαι ολοενα πιο βίαιος και απότομος στις σχεσεις μου που δεμ ειναι και οτι καλυτερο.. ζωη σε μας
 

naturale

Νεοφερμένος

Ο naturale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 49 ετών. Έχει γράψει 108 μηνύματα.
Εγ'ω δεμ εχω ορεξη να κανω αυτά που μου άρεσανε παλιά, ειδικά με το χειρουργείο που έρχεται που οσο και να προσπαθώ να το αγνοώ δε μπορώ να σταματησω να το σκέφτομαι, αλλα πια δε νιώθω ουτε χαρα ουτε λυπη ουτε τιποτα, κατι σαν μουδιασμα.

Επίσης γινομαι ολοενα πιο βίαιος και απότομος στις σχεσεις μου που δεμ ειναι και οτι καλυτερο.. ζωη σε μας
Σε νιώθω φίλε. Τι θα κάνεις ;
 

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,293 μηνύματα.
Τι να κάνω ρε μαν, οι γονείς μου δε με πανε πουθενά και όλοι μου λένε να ηρεμήσω..θα περιμένω μέχρι να ενηλικιωθω πριν δω τι μπορώ να κανω
 

naturale

Νεοφερμένος

Ο naturale αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 49 ετών. Έχει γράψει 108 μηνύματα.

Samael

Τιμώμενο Μέλος

Ο Samael αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Η.Μ.Μ.Υ. και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 11,168 μηνύματα.
Τι να κάνω ρε μαν, οι γονείς μου δε με πανε πουθενά και όλοι μου λένε να ηρεμήσω..θα περιμένω μέχρι να ενηλικιωθω πριν δω τι μπορώ να κανω
Υπομονή και μάθε να ελέγχεις τις σκέψεις σου όσο περισσότερο μπορείς. Συγκεκριμένα εξασκήσου στο να αποσπάς στις σκέψεις σου. Πήγαινε μια βόλτα για περπάτημα, δες μια ταινία, μίλα με έναν φίλο, τα κλασικά δηλαδή.

Δυστυχώς οι γονείς όσο και αν αγαπούν τα παιδιά τους, είναι ξεροκέφαλοι σε ορισμένα θέματα.
 

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,293 μηνύματα.
Παίζω κιθαρα κσι είναι ίσως το μόνο πράγμα που αγαπώ τόσο πολύ αλλα σιγά σιγά χάνω την χαρα μου με τούτο. Δε ξετω τι άλλο μπορώ να κανω
 

camil

Πολύ δραστήριο μέλος

Η camil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 843 μηνύματα.
Γίνομαι πάλι γραφική αλλά... πηγαίνετε σε έναν ειδικό ψυχικής υγείας. Η μόνη λύση. Δεν πάμε όταν είμαστε λίγο στενοχωρημένοι και λίγο πεσμένοι. Αυτό πάντα θα συμβαίνει. Όταν βλέπουμε ότι κάτι επιμένει, ότι δυσκολεύει τη ζωή μας πηγαίνουμε χωρίς ταμπού και αμφιβολίες... Ναι, μπορεί να βοηθήσει, αυτό σπούδασε χρόνια ολόκληρα, καμιά περίπτωση όποια και να είναι δεν είναι μοναδική. Εμείς μεγαλοποιούμε τα πράγματα στο μυαλό μας.
Είναι ακριβώς όπως με τους παθολόγους. Αν τρέξει η μύτη σου δεν πας στο γιατρό. Αν τρέχει, έχεις πυρετό, κάνεις εμμετό και έχει περάσει ένας μήνας και δε βλέπεις βελτίωση πας.
Το σημαντικό είναι να νιώθουμε καλά. Μετά όλα μπορούμε να τα κάνουμε.
 

Υδροχόος

Περιβόητο μέλος

Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,904 μηνύματα.
Τι να κάνω ρε μαν, οι γονείς μου δε με πανε πουθενά και όλοι μου λένε να ηρεμήσω..θα περιμένω μέχρι να ενηλικιωθω πριν δω τι μπορώ να κανω
Πού θα ήθελες να σε πάνε ; Έχεις σκεφτεί ; Κι αν ναι τους το έχεις προτείνει ;

Αν θες απαντάς. Δε θέλω, σε καμία περίπτωση, να σε πιέσω...
 

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,293 μηνύματα.
Σε ψυχολογο ήθελα να πάω αλλά το θεωρούν άχρηστο λολ
 

amarelia

Περιβόητο μέλος

Η amarelia αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,096 μηνύματα.
Σε ψυχολογο ήθελα να πάω αλλά το θεωρούν άχρηστο λολ
υπάρχει πάρα πολύ υλικό που είναι δωρεάν στο ίντερνετ και κάποιες γραμμές που σε εξυπηρετούν δωρεαν.
Υπάρχουν πολλά βίντεο στο YT επίσης, κι αν διαβάζεις βιβλία κι απο αυτά υπάρχουν.
Απο κεί και πέρα αν σου δίνουν κανά χαρτζιλίκι παππούδες γιαγιάδες ή σου περισσεύει κάτι πήγαινε κρυφά ή πες πως κάνεις κάποιο άλλο χόμπι και πήγαινε κρυφά στον ψυχολόγο έστω και μια φορά το μήνα να μιλάς

παρε τώρα από όλα όσα είπα και εφαρμοσέ τα σε ο,τι πιστεύεις μπορείς να κανεις

επίσης αν δεν σε βοηθάει να μιλας στους γονείς σου ή σε αγχώνουν, μην τους μιλάς για αυτά
 

Isolde75

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Isolde75 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 304 μηνύματα.

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 32,621 μηνύματα.
Δε ξέρω πού βρίσκεσαι αλλά κάποιες πόλεις έχουν και δωρεάν δομές που μπορείς να απευθυνθείς
 

touvlo

Πολύ δραστήριο μέλος

Η touvlo αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 1,560 μηνύματα.
Σε ψυχολογο ήθελα να πάω αλλά το θεωρούν άχρηστο λολ
Σε συγχαίρω, που πήρες τέτοια απόφαση. Είμαι βέβαιη, πως θα θεραπευτείς εντελώς, διότι: 1. είσαι νέος και 2. και κυριότερο: έχεις διάθεση να ζητησεις βοήθεια.
Πολύ κακώς οι γονείς σου δε σε βοηθούν σ αυτή την απόφαση, αλλά νομίζω από κάποια ηλικία, δε χρειάζεσαι έγκριση, πας και μόνος
 

Υδροχόος

Περιβόητο μέλος

Η Χριστίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 4,904 μηνύματα.
Σε ψυχολογο ήθελα να πάω αλλά το θεωρούν άχρηστο λολ
Θα κάνω λίγο το δικηγόρο τού διαβόλου...Μήπως δεν το παίρνουν στα σοβαρά, γιατί και ο τρόπος που τους το λες είναι "κάπως" ; Πολύ χαλαρός, ας πούμε...Και αυτό τους δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να είναι απλά μια φάση που θα περάσει. Κάτι της ηλικίας σου, για παράδειγμα...Μου είναι λίγο δύσκολο να πιστέψω (χωρίς να σε αμφισβητώ...), ότι μπορεί ένα παιδί να μιλήσει σοβαρά στους γονείς του, για κάτι που το απασχολεί, και αυτοί να το αγνοήσουν.

Για μένα έχει μεγάλη σημασία και πώς λέμε το κάθε τί. Πώς το μεταφέρουμε...Αν, παρόλα αυτά, έκανες τις προσπάθειές σου και δε θες άλλο να το συζητήσεις μαζί τους, παραπάνω σου πρότειναν κάποιες εναλλακτικές...
 

camil

Πολύ δραστήριο μέλος

Η camil αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 843 μηνύματα.
Δεν είναι ότι οι γονείς δεν ενδιαφέρονται ή θέλουν να αγνοήσουν κάτι... Είναι ότι είναι κολλημένα μυαλά πολλές φορές. Πιθανόν να σκέφτονται (και να το βλέπουν έτσι από αγάπη) "το παιδί μου δεν έχει τίποτα, είναι πανέξυπνο, είναι μια χαρά". Όχι, κάτι έχει. Όχι στο μυαλό, όχι κάπου αλλού, έχει ψυχολογικό θέμα. Που δεν είναι κάτι τόσο φοβερό, το έχουν πάρα πολλοί. Είναι όπως κάποιος μπορεί να κάτσει στο ρεύμα και να κρυώσει. Ή να τον βάλουν στο ρεύμα. Όπως και να έχει, για όποιο λόγο και να προέκυψε, χρειάζεται να γίνει καλά.
 

nearos

Διακεκριμένο μέλος

Ο Giorgos αυτή τη στιγμή είναι συνδεδεμένος. Είναι 17 ετών και επαγγέλεται Συνταξιούχος. Έχει γράψει 7,293 μηνύματα.
Θα κάνω λίγο το δικηγόρο τού διαβόλου...Μήπως δεν το παίρνουν στα σοβαρά, γιατί και ο τρόπος που τους το λες είναι "κάπως" ; Πολύ χαλαρός, ας πούμε...Και αυτό τους δίνει την αίσθηση ότι μπορεί να είναι απλά μια φάση που θα περάσει. Κάτι της ηλικίας σου, για παράδειγμα...Μου είναι λίγο δύσκολο να πιστέψω (χωρίς να σε αμφισβητώ...), ότι μπορεί ένα παιδί να μιλήσει σοβαρά στους γονείς του, για κάτι που το απασχολεί, και αυτοί να το αγνοήσουν.
Δε το νομιζω γιατι με ειχανε δει με χαρακιες στα 13 και στα 11 να προσπαθω να πιω χλορινη και μονο κατσαδιασμα ειχα φαει/ τελοςπαντων, μπαλλαρομυε μον8ιμως
 

Isolde75

Εκκολαπτόμενο μέλος

Η Isolde75 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 304 μηνύματα.
Δε το νομιζω γιατι με ειχανε δει με χαρακιες στα 13 και στα 11 να προσπαθω να πιω χλορινη και μονο κατσαδιασμα ειχα φαει/ τελοςπαντων, μπαλλαρομυε μον8ιμως
Κρίμα ρε συ πολύ να υποφέρεις από τόσο μικρή ηλικία. Πάντως να μη το αφήσεις, ότι μας προβληματίζει αν δε το αντιμετωπίζουμε απλά "τοκιζεται" με τα χρόνια
 

Μήτσος10

Διάσημο μέλος

Ο Μήτσος10 αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 15 ετών και επαγγέλεται Μαθητής/τρια. Έχει γράψει 2,266 μηνύματα.
Μου είναι λίγο δύσκολο να πιστέψω (χωρίς να σε αμφισβητώ...), ότι μπορεί ένα παιδί να μιλήσει σοβαρά στους γονείς του, για κάτι που το απασχολεί, και αυτοί να το αγνοήσουν.
Κ όμως γίνεται... Και δεν είναι ότι δεν τους νοιάζει, αλλά όπως είπαν αρκετοί παραπάνω, θεωρούν ότι δεν είναι κτ σημαντικό, έχω βρεθεί στη θέση του @BlackPenBluePen κ βρίσκομαι ακόμα δλδ, αλλά το παλεύω με πράγματα που βρίσκω στο ίντερνετ κ με βοηθάνε όντως. Στο θέμα μας, δεν είναι εύκολο να συνειδητοποιήσει ένας γονιός και να παραδεχτεί στον εαυτό του ότι το παιδί του έχει ένα θέμα, ακόμα κ όχι σοβαρό, που σχετίζεται με τη ψυχική υγεία, κ επειδή έχει λάθος αντιλήψεις για αυτή σκέφτεται "αποκλείεται να είναι τρελό το παιδί μου, μια χαρά είναι"

Οπότε μαυρο-μπλε στυλέ (έμπνευση της στιγμής, γελοίο το ξέρω) προσπαθησε να τους πείσεις και παράλληλα ψάξου κ λίγο μόνος σου
 
Top