Linkedin Tips

[nPb]

Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο χέστηκα, αλήθεια.
Είμαι παντελώς άεργη, δεν παράγω κανένα έργο είμαι ο τελευταίος τροχός της αμάξης της κοινωνίας, ένα μηδενικό.
Δεν έχω κανένα πλάνο για μετά και δεν με νοιάζει καθόλου τι δουλειά θα κάνω κι αν έχει γκλίτερ και μεταξωτές κορδέλες.
Όλα αυτά είναι κουραφέξαλα, στη φάση που βρίσκομαι νιώθω πολύ πιο χρήσιμη απο οταν δούλευα για να κάνω πλουσιότερο τον μπάρμπα της κορυφής της πυραμίδας της κορπορίλας.
Δεν μας παρατάτε λέω εγώ.
Μια οφθαλμαπάτη όλο το σύστημα, άσε φάγαμε δε θα ξαναπάρουμε.

Νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που έχω απομυθοποιήσει τη ζελατίνα του γυάλινου κόσμου. Πρέπει να χαίρεσαι που δεν αλλοιώθηκες και δεν άφησες να σε καταπιεί το "σύστημα". Είμαι σε φάση που ακούω την ερώτηση: « ... και τώρα που γύρισες στην Ελλάδα ποια θα σε παντρευτεί;» Εν τω μεταξύ με όσους και όσες μιλάω, βλέπω ότι δεν αξιολογούν θετικά ότι γύρισα. Με θεωρούν μηδενικό, αποτυχημένο.

 

[chester20080]

Νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που έχω απομυθοποιήσει τη ζελατίνα του γυάλινου κόσμου. Πρέπει να χαίρεσαι που δεν αλλοιώθηκες και δεν άφησες να σε καταπιεί το "σύστημα". Είμαι σε φάση που ακούω την ερώτηση: « ... και τώρα που γύρισες στην Ελλάδα ποια θα σε παντρευτεί;» Εν τω μεταξύ με όσους και όσες μιλάω, βλέπω ότι δεν αξιολογούν θετικά ότι γύρισα. Με θεωρούν μηδενικό, αποτυχημένο.

View attachment 144435

γενικα ναι ισχυει δυστυχως πολυ αυτο, το αν επελεξες να γυρισεις στο πατρικο σου, στο χωριο σου, γενικα στην ελλαδα και οχι να κανεις καριερα σε μεγαλουπολη ή εξωτερικο, σε κοιτανε με ενα υφος λυπησης σαν "αχ τον καημενο δεν προκοψε" ξερω γω, και ειναι για γελια και για κλαματα η ολη φαση. Ειναι οι κοινωνικες προσδοκιες χωρις να υπολογιζουν τι σε κάνει οντως ευτυχισμενο

 

[amarelia]

επειδη τελευταια κι εγω ειμαι σε μια φαση ενδοσκοπησης με το θεμα δουλεια, ελευθερος χρονος, ψυχικη υγεια και ευτυχια, καθως και κριση ηλικιας σε καμπη καριερας, να σε ρωτησω κι αν θελεις μου λες ειτε εδω ειτε σε πμ, τι παιχτηκε; τι εκανες πριν και τι αποφαση πηρες τωρα;

Είναι λίγο offtopic με το linkedin αλλά συνοπτικά γιατί μπορεί να σε βοηθήσει παράτησα την κορπορίλα μετά απο 8 χρόνια δουλειάς κυρίως για εξωτερικό.Τα τελευταία δύο ήμουν σε ακραίο burnout και το τελευταίο χρόνο σε απόλυτο μούδιασμα σε βαθμό που δε μπορούσα να σηκωθώ απο το κρεβάτι. Ένιωθα ένα γρανάζι που δεν τραβούσε άλλο για κανέναν λόγο και μου έφταιγε όλο το σύστημα δηλαδή δεν είχε νόημα να αλλάξω δουλειά ή εταιρεία. Οπότε το παράτησα, τώρα ζω με όσα έχω στην άκρη. Μόλις ξαναβρώ τον εαυτό μου θα δώ τι θα κάνω, ίσως ασχοληθώ με κάτι πιο καλλιτεχνικό/δημιουργικό.

Νόμιζα ότι ήμουν ο μόνος που έχω απομυθοποιήσει τη ζελατίνα του γυάλινου κόσμου. Πρέπει να χαίρεσαι που δεν αλλοιώθηκες και δεν άφησες να σε καταπιεί το "σύστημα". Είμαι σε φάση που ακούω την ερώτηση: « ... και τώρα που γύρισες στην Ελλάδα ποια θα σε παντρευτεί;» Εν τω μεταξύ με όσους και όσες μιλάω, βλέπω ότι δεν αξιολογούν θετικά ότι γύρισα. Με θεωρούν μηδενικό, αποτυχημένο.

View attachment 144435

Ε κι εμένα μόλις τους λέω το μη πλάνο-πλάνο μου με κοιτάνε ετσι. Άτομα που μπορεί επίσης να υποφέρουν σε αυτό. Αλλά για να τα λέμε και αντικειμενικά είναι δύσκολο να βγείς απο αυτό το σύστημα καθώς θέλει να σε παίρνει και οικονομικά. Εδώ ο μέσος άνθρωπος δεν έχει να βγάλει ένα μήνα χωρίς δουλειά. Αν δούλευα με δεδομένα Ελλάδας δεν θα με έπαιρνε το άνοιγμα.

 

[nPb]

γενικα ναι ισχυει δυστυχως πολυ αυτο, το αν επελεξες να γυρισεις στο πατρικο σου, στο χωριο σου, γενικα στην ελλαδα και οχι να κανεις καριερα σε μεγαλουπολη ή εξωτερικο, σε κοιτανε με ενα υφος λυπησης σαν "αχ τον καημενο δεν προκοψε" ξερω γω, και ειναι για γελια και για κλαματα η ολη φαση. Ειναι οι κοινωνικες προσδοκιες χωρις να υπολογιζουν τι σε κάνει οντως ευτυχισμενο

Nαι, γιατί συνήθως περνάει η γραμμή αυτή και με ευθύνη της κυβέρνησης. Είναι παγκόσμιο σχέδιο της μετακίνησης πληθυσμού για να στηρίζεται η αγορά εργασίας. Πρόσεχε, όχι η πραγματική απασχόληση αλλά η κινητικότητα της βιομηχανίας της αγοράς θέσεως εργασίας. Βγάζουν αγγελίες, δεν είναι ακριβώς αυτό που ψάχνουν οι ενδιαφερόμενοι και έτσι κινείται ένα σύστημα εταιριών, οργανισμών-συνεδρίων, ξενοδοχείων, εστιατορίων, αερομεταφορές, funds με διαμερίσματα, το ΑΕΠ κάθε χώρας, κτλ. Σε δεύτερη ανάγνωση κανείς δεν ενδιαφέρεται αν ο μισθός σου είναι 5000 ευρώ πριν ή μετά φόρων, ή αν έχεις συνδυαστικές δυσκολίες που έχουν ως κοινό παρονομαστή την έλλειψη στόχου. Οι περισσότεροι δεν έχουν στόχο όταν πάνε στο εξωτερικό. Έχουν μια ιδέα που τη θεωρούν στόχο. Πάνε γιατί "έτσι πρέπει". Τώρα αν στην εταιρία ή στο Πανεπιστήμιο που θα πας, σε αντιμετωπίζουν ως χαζούλη μετανάστη ή ως μετανάστη που πήγες για δουλειά, δεν ενδιαφέρει κανέναν εδώ στην Ελλάδα. Γιατί δεν το ξέρουν πως είναι αυτό. Ξέρουν μόνο αυτό που βλέπουν. Ότι γύρισες πίσω. Δεν γνωρίζουν για την καθημερινή ζωή σου, τι σου αρέσει, τι σε ισορροπεί, σε τι είσαι δημιουργικός, με πόσα λεφτά θέλεις να ζεις, που είναι καθαρά ατομικά θέματα.

 

[chester20080]

Είναι λίγο offtopic με το linkedin αλλά συνοπτικά γιατί μπορεί να σε βοηθήσει παράτησα την κορπορίλα μετά απο 8 χρόνια δουλειάς κυρίως για εξωτερικό.

πανω σε τι αντικειμενο δουλευες; τωρα εννοεις εφυγες για εξωτερικο;

Τα τελευταία δύο ήμουν σε ακραίο burnout και το τελευταίο χρόνο σε απόλυτο μούδιασμα σε βαθμό που δε μπορούσα να σηκωθώ απο το κρεβάτι. Ένιωθα ένα γρανάζι που δεν τραβούσε άλλο για κανέναν λόγο και μου έφταιγε όλο το σύστημα δηλαδή δεν είχε νόημα να αλλάξω δουλειά ή εταιρεία. Οπότε το παράτησα, τώρα ζω με όσα έχω στην άκρη. Μόλις ξαναβρώ τον εαυτό μου θα δώ τι θα κάνω, ίσως ασχοληθώ με κάτι πιο καλλιτεχνικό/δημιουργικό.

νιωθεις τυψεις που εισαι σε ενα τετοιο μεταβατικο σταδιο χωρις να δουλευεις ενω βλεπεις αλλους να κανουν κατι καθε μερα;

θελεις να περιγραψεις περισσοτερο τι εννοεις με το συστημα, κορποριλα κλπ; τι ειναι αυτο που δεν σου αρεσει σε ολο αυτο, που σε μουδιαζει, που σε κανει δυστυχισμενη;

 

[nPb]

πανω σε τι αντικειμενο δουλευες; τωρα εννοεις εφυγες για εξωτερικο;

νιωθεις τυψεις που εισαι σε ενα τετοιο μεταβατικο σταδιο χωρις να δουλευεις ενω βλεπεις αλλους να κανουν κατι καθε μερα;

θελεις να περιγραψεις περισσοτερο τι εννοεις με το συστημα, κορποριλα κλπ; τι ειναι αυτο που δεν σου αρεσει σε ολο αυτο, που σε μουδιαζει, που σε κανει δυστυχισμενη;

Δεν πρέπει να νιώθεις τύψεις γιατί ο καθένας λέει ότι κάνει χωρίς να ξέρεις αν όντως το κάνει. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο σαν αυτό. Νομίζουμε ότι όλοι γύρω μας κάτι κάνουν σπουδαίο και εμείς βαλτώνουμε. Δυστυχώς, δεν είναι έτσι τα πράγματα. Υπάρχει μεγάλη κακία και κακοηθέστατο ψέμα από διαφόρους που προβάλλονται ως πετυχημένοι και στοχευμένοι αλλά η αλήθεια απέχει από την πραγματικότητά τους. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μεταβατικά στάδια, είναι υγιές να αλλάζουμε γνώμη, να αναθεωρούμε και να ωριμάζουμε. Επίσης δεν οφείλουμε σε κανέναν τι κάνουμε και τι δεν κάνουμε στη ζωή μας.

Στην εποχή που ζούμε, λόγω της παγκόσμιας ισοπέδωσης των ανθρώπινων αξιών η εργασία έχει μετατραπεί σε δεξιότητα από εκεί που ήταν αυτοπραγμάτωση για τον κάθε άνθρωπο. Η @amarelia και άλλοι όπως ο @Jack of Spades έχουν πει κατά καιρούς διάφορες ιστορίες ή απόψεις, για το πως έχει μεταβληθεί το περιβάλλον εργασίας στον εταιρικό κόσμο. Στην κορπορίλα (που ταιριάζει με τη λέξη ποδαρίλα και μασχαλίλα) είναι η κακή απόδοση της γυαλιστερής εικόνας που έχει ο κόσμος για την "πετυχημένη" κοινότητα των ασπροκολλάρων. Δηλαδή, την κοινότητα των στελεχών στις εταιρίες. Ποτέ δεν κατάλαβα γιατί αν εργάζεται κάποιος ως υπάλληλος στην ΕΥ θεωρείται ως πετυχημένος. Σε τι ακριβώς; Στο μισθό που παίρνει;

Αυτό που βλέπουμε δεν είναι αυτό που είναι, ή αν είναι, υπάρχουν πολλά σημεία που δεν τα πιάνουν οι δείκτες αξιολόγησης που κάνουν. Όλοι εστιάζουν στη μεγάλη εικόνα, δηλαδή, να δείχνουν όλοι επαγγελματικά χαρούμενοι, άψογοι, τέλειοι χωρίς να σημαίνει ότι είναι. Επικρατεί τόση χαρουμενιά που μετά από ένα σημείο είναι τοξική. Εφόσον το λεξιλόγιο είναι δήθεν, η ξύλινη γλώσσα των recruiters και των leaders, δεν υπάρχει καμία εξοικείωση με το χώρο εργασίας και όπως ο Jack έχει πει, υπάρχει μέθοδος ώστε ο υπάλληλος να μην μαθαίνει ποτέ τα μυστικά της δουλειάς. Ο υπάλληλος θα πρέπει να ζει σε ένα γυάλινο πύργο αλλά ραγισμένο. Να ξέρει ότι είναι 50% απολυμένος και ότι υπάρχει άλλος υποψήφιος που περιμένει, και θα είναι ο αντικαταστάτης του. Αυτό όμως δεν είναι δουλειά αλλά ψυχολογικό δούλεμα. Μάλιστα προτείνεται ότι από την πρώτη μέρα, θα πρέπει να ψάχνεις ήδη και άλλη εταιρία ως plan b επειδή δεν σου εγγυώνται τίποτα. Όμως χαίρονται που θα ενισχύσεις την ομάδα τους αλλά δεν ... στενοχωριούνται αν θα φύγεις σύντομα.

Ο πιο βρώμικος χαρακτήρας συνήθως προωθείται. Οι δουλειές αυτές δεν είναι για έναν που δεν το έχει με τις επενδύσεις και τον τρόπο ζωής ως manager. Οι υπόλοιποι υπάλληλοι απλά δεν πιάνουν τους στόχους της ομάδας και με μια διγλωσσία, τους εξηγούν ότι μειώθηκαν οι τάδες δείκτες απόδοσης. Οι θέσεις ανακυκλώνονται. Τα συμβόλαια λήγουν εύκολα και ο κόσμος μετακινείται από δουλειά σε δουλειά. Υπάρχει αυτή η μονοτονία με τη δουλειά γραφείου πίσω από μια οθόνη, τα βαρετά online business meetings και οι κολακείες όπου κάποιοι υπάλληλοι έχουν και κολλαούζους ή αγαπημένες "γάτες" μέσα στην εταιρία. Το ίδιο και στο Πανεπιστήμιο. Βλέπεις έναν καθηγητή στην Γερμανία με 15-20 υποψ.διδάκτορες σε διάφορα χρηματοδοτούμενα projects έρευνας και ένας υποψήφιος από την ομάδα, είναι το "παιδί" του. Οι υπόλοιποι απλά μπαίνουν στη σειρά για μια ερώτηση απορίας. Υπάρχει η απόσταση επικοινωνίας η οποία εξελίσσεται σε απώλεια επικοινωνίας και λήξη του συμβολαίου. Όμως το θετικό είναι ότι κινείται μια αγορά και βρίσκουν έτοιμες εργασίες από διάφορους ερευνητές που έρχονται και φεύγουν.

 

[amarelia]

πανω σε τι αντικειμενο δουλευες; τωρα εννοεις εφυγες για εξωτερικο;

νιωθεις τυψεις που εισαι σε ενα τετοιο μεταβατικο σταδιο χωρις να δουλευεις ενω βλεπεις αλλους να κανουν κατι καθε μερα;

θελεις να περιγραψεις περισσοτερο τι εννοεις με το συστημα, κορποριλα κλπ; τι ειναι αυτο που δεν σου αρεσει σε ολο αυτο, που σε μουδιαζει, που σε κανει δυστυχισμενη;

Νομίζω δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η δίκη μου ιστορία αλλά η γενικότερη εικόνα, πολύ ορθά τα έγραψα ο nPb κάτω.
Εξάλλου δεν έχω και κάποιο success story, απλά παραιτήθηκα, τρώω τα έτοιμα και δεν έχω κανένα πλάνο για το μέλλον.

αν θες όντως να μάθεις όμως μπορώ να σου στείλω σε πμ

 

[Paragontas7000]

Νομίζω δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η δίκη μου ιστορία αλλά η γενικότερη εικόνα, πολύ ορθά τα έγραψα ο nPb κάτω.
Εξάλλου δεν έχω και κάποιο success story, απλά παραιτήθηκα, τρώω τα έτοιμα και δεν έχω κανένα πλάνο για το μέλλον.

αν θες όντως να μάθεις όμως μπορώ να σου στείλω σε πμ

Εχεις σκεφτει για freelance?

 

[amarelia]

Εχεις σκεφτει για freelance?

Ναι, ελεύθερη επαγγελματίας σίγουρα.

 

[GeorgePap2003]

Ο πιο βρώμικος χαρακτήρας συνήθως προωθείται.

Πως ορίζεται ο βρώμικος χαρακτήρας στο εταιρικό πλαίσιο;

 

[nPb]

Πως ορίζεται ο βρώμικος χαρακτήρας στο εταιρικό πλαίσιο;

Ψεύτικο χαμόγελο, τοξικά χαρούμενος και δήθεν να δείχνεις αποδοτικός, να τα πηγαίνεις καλά με όλους, να είσαι συνεχώς σε εταιρικές διεργασίες και να μην τα έχεις βρει με τον εαυτό σου. Να ξέρεις να χρησιμοποιείς ανθρώπους για να κερδίζεις και να προάγεσαι χωρίς να φαίνεται η ανεπάρκειά σου. Αυτό είναι πολύ συχνό φαινόμενο σε πολλές εταιρίες όπου επικρατεί micromanagement.

 

[chester20080]

Νομίζω δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η δίκη μου ιστορία αλλά η γενικότερη εικόνα, πολύ ορθά τα έγραψα ο nPb κάτω.
Εξάλλου δεν έχω και κάποιο success story, απλά παραιτήθηκα, τρώω τα έτοιμα και δεν έχω κανένα πλάνο για το μέλλον.

αν θες όντως να μάθεις όμως μπορώ να σου στείλω σε πμ

δεν υπάρχει συνταγη για success story, άλλωστε το success ο καθένας το αντιλαμβανεται διαφορετικα
καποιος μπορει να θελει να κανει corporate καριερα απο τα 22 μεχρι τα 55 χωρις παιδιά
αλλος να ειναι ακαδημαικος μια ζωη χωρις να βγει στο industry ποτέ
άλλος να κανει παιδιά από τα 21 και να αφοσιωθει εκει
ο,τι γεμιζει τον καθενα
ναι αν θελεις πες μου σε πμ

 

[nPb]

δεν υπάρχει συνταγη για success story, άλλωστε το success ο καθένας το αντιλαμβανεται διαφορετικα
καποιος μπορει να θελει να κανει corporate καριερα απο τα 22 μεχρι τα 55 χωρις παιδιά
αλλος να ειναι ακαδημαικος μια ζωη χωρις να βγει στο industry ποτέ
άλλος να κανει παιδιά από τα 21 και να αφοσιωθει εκει
ο,τι γεμιζει τον καθενα
ναι αν θελεις πες μου σε πμ

Ακριβώς. Το success story είναι η ζωή σου. Αυτό που σε γεμίζει, που δημιουργείς, που σε κάνει κάθε μέρα να λες ζω και κάνω αυτό που μου αρέσει. Να σκέφτεσαι πάντα ότι υπάρχουν άνθρωποι σε αυτό τον δυστοπικό κόσμο που θα εύχονταν να έχουν όσα έχεις και ότι ποτέ δεν θα ακούσεις καλά λόγια, ή μάλλον, θα ακούσεις σπάνια καλά λόγια. Μάθε να ζεις χωρίς τα καλά λόγια, απλά να κάνεις αυτό που θέλεις.

 

[nPb]

Όταν μια θέση σε γερμανική εταιρία στο Linkedin ζητάει Junior υπάλληλο ... ή Προϊστάμενο Τομέα στο ίδιο αντικείμενο με τις ίδιες δεξιότητες, τι ακριβώς επιθυμεί;

 

[nPb]

Η Meta απολύει με γνώμονα «χαμηλές επιδόσεις» κάνοντας δυσκολότερη τη ζωή των απολυμένων | in.gr

Η ταμπέλα που βάζει η Meta χειροτερεύει τα πράγματα για όσους απολύονται.

www.in.gr

@GeorgePap2003, @Samael

 

[Samael]

Η Meta απολύει με γνώμονα «χαμηλές επιδόσεις» κάνοντας δυσκολότερη τη ζωή των απολυμένων | in.gr

Η ταμπέλα που βάζει η Meta χειροτερεύει τα πράγματα για όσους απολύονται.

www.in.gr

@GeorgePap2003, @Samael

Μακάρι να μπορούσα να πω αηδίες, αλλά δεδομένου πως εδώ ξυνίζουν όταν βλέπουν gaps στο βιογραφικό, φαντάσου τι θα κάνουν όταν βλέπουν απόλυση λόγω χαμηλής απόδοσης. Και το αστείο είναι πως σαν έννοια είναι εντελώς αυθαίρετη η "χαμηλή απόδοση". Ποια είναι τα κριτήρια ; Ποιος κρίνει ;

 

[amarelia]

Και το αστείο είναι πως σαν έννοια είναι εντελώς αυθαίρετη η "χαμηλή απόδοση". Ποια είναι τα κριτήρια ; Ποιος κρίνει ;

Θα σου πώ ακριβώς πως λειτουργεί η χαμηλή απόδοση στο corporate περιβάλλον.
Αν για κάποιον λόγο θέλουν να σε διώξουν (ενδεικτικοί λόγοι : κοστίζεις πολύ, δεν σε γουστάρει ο μάνατζερ, παρα έχεις ελεύθερη βούληση) ο manager σου μαζί με το HR αυθαίρετα σου λένε πως χρειάζεσαι βελτίωση στις επιδόσεις σου χωρίς στοιχεία και σε βάζουν σε κάτι που λέγεται «Performance Improvement Plan” επίσης αυθαίρετα.
Διαλέγουν και θέτουν στόχους οι ίδιοι, και στους παρουσιάζουν. Οι στόχοι αυτοί συνήθως είναι άπιαστοι και είναι αφύσικο να ανταποκριθείς σε αυτούς. Στο τέλος σου λενε «you didn’t hit quota” και σε διώχνουν για underperformance.

 

[Samael]

Θα σου πώ ακριβώς πως λειτουργεί η χαμηλή απόδοση στο corporate περιβάλλον.
Αν για κάποιον λόγο θέλουν να σε διώξουν (ενδεικτικοί λόγοι : κοστίζεις πολύ, δεν σε γουστάρει ο μάνατζερ, παρα έχεις ελεύθερη βούληση) ο manager σου μαζί με το HR αυθαίρετα σου λένε πως χρειάζεσαι βελτίωση στις επιδόσεις σου χωρίς στοιχεία και σε βάζουν σε κάτι που λέγεται «Performance Improvement Plan” επίσης αυθαίρετα.
Διαλέγουν και θέτουν στόχους οι ίδιοι, και στους παρουσιάζουν. Οι στόχοι αυτοί συνήθως είναι άπιαστοι και είναι αφύσικο να ανταποκριθείς σε αυτούς. Στο τέλος σου λενε «you didn’t hit quota” και σε διώχνουν για underperformance.

Είναι τόσο χειριστικό αυτό το treatment γιατί στην ουσία προσπαθούν να σου περάσουν έμμεσα πως κοίταξε να δεις...εμείς είμασταν τέλειοι απέναντι σου αλλά δυστυχώς δεν είσαι αρκετά καλός, οπότε για όλα φταις εσύ και η συνεργασία μας πρέπει να λήξει. Εαν δεν την έχεις ψηλιαστεί την φάση σου δημιουργούνται άνετα ανασφάλειες, γιατί πας να παίξεις ένα παιχνίδι που είναι στημένο απο την αρχή με τρόπο που δεν μπορείς να κερδίσεις ποτέ.

Υπερβολική παπάτζα πάντως με την αιτιολογία της ελεύθερης αγοράς.
Και με το HR έχω αλλεργία. Υποτίθεται πως υπάρχει για να διαμεσολαβεί μεταξύ προσωπικού και διοίκησης. Στην πραγματικότητα όμως, αποτελούν τους ρουφιάνους της διοίκησης κυρίως.

 

[amarelia]

Υποτίθεται πως υπάρχει για να διαμεσολαβεί μεταξύ προσωπικού και διοίκησης. Στην πραγματικότητα όμως, αποτελούν τους ρουφιάνους της διοίκησης κυρίως.

Ακριβώς.
Και ποτέ μα ποτέ δε θα κάνεις στο HR παράπονα για κανέναν.

Βασικά δύο είναι τα corporate rules:
1. Κανείς συνάδελφος δεν είναι φίλος σου ( δυστυχώς) και
2. Ποτέ μην πείς την αλήθεια στο HR

Δυστυχώς πολλοί το καταλαβαίνουν με τον άσχημο τρόπο.

 

[taketrance]

Μακάρι να μπορούσα να πω αηδίες, αλλά δεδομένου πως εδώ ξυνίζουν όταν βλέπουν gaps στο βιογραφικό, φαντάσου τι θα κάνουν όταν βλέπουν απόλυση λόγω χαμηλής απόδοσης. Και το αστείο είναι πως σαν έννοια είναι εντελώς αυθαίρετη η "χαμηλή απόδοση". Ποια είναι τα κριτήρια ; Ποιος κρίνει ;

Δε μπορεί να «δει» κανείς την απόλυση, εκτός κι αν το πεις από μόνος σου. Ούτε η πρώην εταιρία δεν επιτρέπεται να το αναφέρει, λέει απλά τις ημερομηνίες που δούλεψες εκεί.