Λογοτεχνικά βιβλία = Χάσιμο χρόνου;

[dimitral]

Να διευκρινίσω πάντως κάτι γιατί φοβάμαι ότι η άποψη μου παρερμηνεύτηκε λίγο:
Δεν είπα ποτέ ότι δεν αποκομίζεις πολλά από τα λογοτεχνικά βιβλία και σίγουρα έχουν προσφέρει πολλά και σε μένα τότε που διάβαζα και τέτοια.
Αυτό που με προβληματίζει είναι η επένδυση χρόνου που απαιτείται, αν αυτή είναι αντίστοιχη του σχετικού κέρδους που αποκομίζει κανείς από το βιβλίο και αν θα μπορούσε το ίδιο όφελος να προκύψει από πολύ μικρότερη επένδυση σε χρόνο.

ο,τι κανουμε στην ζωη μας δεν το κανουμε μονο για να αποκομισουμε το κερδος που αντιστοιχει στην επενδυση μας ,αλλα κυριως επειδη μας αρεσει να το κανουμε βγαινοντας απο αυτο κερδεισμενοι.ειναι σαν λες "μα δεν ειναι χασιμο χρονου να κανω ηλιοθεραπεια εφοσον μπορω να μαυρισω με τεχνητους τροπους πιο γρηγορα;"το διαβασμα λογοτεχνικων βιβλιων ειναι ευχαριστηση και δεν βρισκω λογο να αγχωνεται κανεις με τον χρονο που απαιτειται.ξερω ανθρωπους που διαβαζουν τα ιδια βιβλια 2 και 3 φορες επειδη του αρεσουν.δεν ειναι χασιμο χρονου αυτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[travelwarren]

χμμμ οκ θα λεγα πως ψιλοσυμφωνω με την μισελ.κι εγω εδω κι αρκετα χρονια,και μεχρι προσφατως βασικα,διαβαζα αρκετα βιβλια λογοτεχνικα φιλοσοφικα και οτιδηποτε μου πεφτε στο χερι μου βασικα.
αλλα εδω και καποιο καιρο βρε παιδι μου εχω αλλαξει λιγο νοοτροπια.θα θελα δηλαδη να κραταω κατι πολυ πιο πρακτικο,να μου δινει πιο πρακτικες πληροφοριες πανω σε ζητηματα που χω αναγκη.δε θεωρω επισης πως το να γραφεις ενα λογοτεχνικο βιβλιο(το αναφερω αυτο γιατι καποιοι προηγουμενως εξυμνουσανε την τεχνη αυτη) ειναι κατι το τοσο δυσκολο.
ουτε πιστευω πως ο ντοστογιεφσκι ξερω γω ο εσσε ο γκετε ειναι πολυ πιο εξυπνος,(και γενικα πιο εξυπνος θα λεγα) απο οποιονδηποτε σημερινο συγγραφεα,
που ...ξερεις τι??απλα παλια ηταν λιγοι αυτοι που γραφανε,ηταν λιγοι οι διαννοουμενοι,και οι περισσοτεροι αποτελουσαν τη μαζα.συνεπως αυτους τους λιγους τους θεοποιουσαν και θεωρουσαν την τεχνη αυτη του να γραφεις ως κατι εντυπωσιακο.κι αυτο ισχυει επισης σε ολους τους τομεις,απ την τεχνη μεχρι την επιστημη και τη φιλοσοφια.τελος παντων απλα ηθελα να αναφερω κι αυτο,γιατι επισης θεωρω πως η σημερινη εποχη της ελευθερης πληροφορησης εχει πολλα να δωσει.και το κυριοτερο...την απομυθοποιηση αξιων κι ιδανικων(καλο αυτο κατ εμε),παλαιων προσωπων,ιδιοφυιων κτλ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[anda]

Προσωπικά λατρεύω τα λογοτεχνικά βιβλία!!Είμαι από τους ανθρώπους που έχουν διαβάσει πάνω από 3 φορές όσα βιβλία βρίσκονται στις βιβλιοθήκες τους και ειλικρινά λατρεύω να ψάχνω βιβλία στα ράφια τν βιβλιοπωλείων...(ψυχάκι ε?) Παρ'όλα αυτά δεν μετανιώνω για όσο χρόνο έχω αφιερώσει στο διάβασμά τους, μιας και το θεωρώ πολύ πιο χρήσιμο να διαβάζω παρά να "αποβλακώνομαι" μπροστά στην τηλεόραση!!
Άσε που με βοηθάνε και να κοιμηθώ όταν έχω αϋπνίες μιας και χαλαρώνω!!!Εκτός φυσικά και αν έχει τρομερό ενδιαφέρον η πλοκή(όταν διάβαζα τον κώδικα DA VINCI έκανα μιάμισι μέρα να το τελειώσω και μόλις στις 6 τα ξημερώματα θυμήθηκα πως έπρεπε να κοιμηθώ...)!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[alis]

λατρετυω το διαβασμα λογοτεχνικων βιβλιων...δεν δινει απαραιτητα γνωσεις αλλα ψυχαγωγει και εμενα προσεχτικα μου αρεσει πολυ.......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

όλα ειναι χρησιμα...για παραδειγμα εγω διαβαζω μονο λογοτεχνια επιστημονικης φαντασιας(όλα του Ιουλιου βερν)και κυριως εγκυκλοπαιδικα βιβλια γνωσεων,,κυριως τεχνολογιων και ,διαστηματος,κλπ....
αλλα ειναι θεμα γουστου ,κρασης,εγκεφαλου...
απο τα βιβλια του βερν πχ εχω κρατησει ατο μυαλο μου απειρα πραγματα και σιγουρα μου εμαθε να γραφω καλυτερα...και να αφηγουμαι...περα που σε ταξιδευουν πραγματικα σε άλλους τοπους...όταν αυτα τα βιβλια τα ειδα σε ταινιες(20χιλ λευγες κατω απο τη θαλασσα πχ)ηταν ωραια αλλα απιστευτα κουτσουρεμενα..και με τιποτα δεν μου εδωσαν τον κοσμο του βιβλιου...όλα εχουν το σκοπο τους...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mort Nezach Van Uriel]

Eίμαι και εγώ ένας άλλος λάτρης της Μυθιστορίας και της Λογοτεχνίας ( και ειδικά του ιστορικού μυθοστορήματος ). Η Λογοτεχνία καλλιεργεί, μορφώνει, διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντες, εμπλουτίζει το λεξιλόγιο, μας καθιστά ικανούς για κριτική-οξύνει την κριτική ικανότητα, κεντρίζει και ξυπνά την φαντασία μας, αναπλάθωντας την πλοκή και τα γεγονότα στο μυαλό μας. Καλές και οι ταινίες στο είδος τους, αλλά κατά την γνώμη μου το βιβλίο είναι πιο προσιτό, πιο προσωπικό κυρίως για τον τελευταίο λόγο που προανέφερα. "Πιάνεις" το νόημα της συνεχείας της ροής και των γεγονότων ( επεκτείνοντας τα ίσως ) στο μυαλό σου χωρίς να χρειάζεσαι έναν σκηνοθέτη να σου το αναπαραστήσει.
Δεν πιστεύω πως είναι χάσιμο χρόνου, αλλά χρόνος ψυχαγωγίας, χαλάρωσης και αφομοίωσης γνώσης με ένα πολύ γοητευτικό και θελκτικό τρόπο αλλά και μέθοδο.
Books ftw!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Μελιώ]

δε θεωρω επισης πως το να γραφεις ενα λογοτεχνικο βιβλιο(το αναφερω αυτο γιατι καποιοι προηγουμενως εξυμνουσανε την τεχνη αυτη) ειναι κατι το τοσο δυσκολο.ουτε πιστευω πως ο ντοστογιεφσκι ξερω γω ο εσσε ο γκετε ειναι πολυ πιο εξυπνος,(και γενικα πιο εξυπνος θα λεγα) απο οποιονδηποτε σημερινο συγγραφεα

Μα φυσικά έτσι ακριβώς είναι σιγά το δύσκολο να γράψει κανείς τους Αθλιους του Ουγκό , ή την Παναγία των Παρισίων , τα 100 χρόνια μοναξιάς του Μαρκές ,
Να πούμε από Ντοστογιέφσκι : Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι , παχνιδάκι θαρρώ ...

Καλά για τον Εσσε δεν το συζητώ θεωρώ πως το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο είναι να γράψει κανείς τον Λύκο της Στέπας , τον Βροχοποιό , κι όσο για το Σιντάρτα αστεία πράγματα .
Για να μην έρθω στα καθʼ ημας γιατί στο κάτω κάτω τι έκανε ο αείμνηστος Αντώνης Σαμαράκης ? Έγραψε : Το Λάθος πήρε ένα σκασμό βραβεία , και ονομάστηκε ένας από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του κόσμου , ε, ε, ε, δεν το λες και τόσο σπουδαίο , καθημερινά θαρρώ ο καθείς από μας μπορεί να συγγράψει 5-6 « λάθη » .
Για το Ζητείται Ελπίς φυσικά δεν θα αναφερθώ … ασχολίαστο .

απλα παλια ηταν λιγοι αυτοι που γραφανε,ηταν λιγοι οι διαννοουμενοι,και οι περισσοτεροι αποτελουσαν τη μαζα.συνεπως αυτους τους λιγους τους θεοποιουσαν και θεωρουσαν την τεχνη αυτη του να γραφεις ως κατι εντυπωσιακο.

Ενώ τώρα που γίναμε όοολοι διανοούμενοι μπορούμε άνετα να θριαμβολογήσουμε για το υψηλό επίπεδο στο οποίο έχουμε φτάσει . Μπράβο , ευγε μας !!
Θα μου πεις από την άλλη , εχεις κι ένα δίκιο , όταν αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα το πιο εύκολο πράγμα είναι να είσαι 30 σάμθινγκ να αυτοαποκαλείσαι συγγραφέας μέσα από ένα βιβλίο προπληρωμένων αγορών απο το τριαράκι που "σκότωσες " στα Πατήσια για να το εκδώσεις , θεωρώντας πως το πιο υψηλό που είχε ανάγκη αυτή τη στιγμή η Τέχνη της γραφής είναι την πολύτιμη αυτοβιογραφία σου περί των ερώτων που έζησες με τη Νίτσα στη Μύκονο , λογικόν να έχουμε χάσει τα αυγά και τα πασχάλια ( είναι και επίκαιρα ).

κι αυτο ισχυει επισης σε ολους τους τομεις,απ την τεχνη μεχρι την επιστημη και τη φιλοσοφια.τελος παντων απλα ηθελα να αναφερω κι αυτο,γιατι επισης θεωρω πως η σημερινη εποχη της ελευθερης πληροφορησης εχει πολλα να δωσει.και το κυριοτερο...την απομυθοποιηση αξιων κι ιδανικων(καλο αυτο κατ εμε),παλαιων προσωπων,ιδιοφυιων κτλ.

Ααακριβώς αυτό ! Τίποτα άλλο . Στην απομυθοποίηση , ισοπέδωση , εξευτελισμό ανθρώπων που προσέφεραν στην Τέχνη που έζησαν όλη τους τη ζωή βουτηγμένοι μέσα σε πένες και χαρτιά , μελάνια και συναισθήματα , έννοιες και ιδανικά .
Άνθρωποι που βούτηξαν στα πιο βαθιά νερά της ανθρώπινης ψυχής , άνθρωποι που ταξίδεψαν στους πιο υψηλούς αιθέρες της ανθρώπινης νόησης για να μετατρέψουν σε λέξεις χιλιάδες συναισθήματα , και βάθη του " είναι " με αυτό τον τόσο μυστηριακό και μοναδικό τρόπο που μόνο όλα αυτα τα ευλογημένα , υπέροχα πλάσματα ήξεραν .




Δεν θα μειώσω την έννοια της χρηστικότητας στη ζωή μας , άλλωστε σε μια άκρως χρηστική και ουδόλως συναισθηματική κοινωνία ζούμε , όλα προς χρησιμοποίηση απλώς και τίποτα άλλο , μα υπάρχουν κάποια πράγματα που είναι πολύ πιο πάνω από το ρήμα χρησιμοποιώ , ευτυχώς το ελληνικό λεξιλόγιο είναι τόσο πλούσιο που έχει τόσες άλλες έννοιες που προτιμώ να ...... χρησιμοποιώ , όπως ….ονειρεύομαι , μαγεύομαι , ερωτοτροπώ , ταξιδεύω , ανακαλύπτω , αφήνομαι , λατρεύω , νιώθω , κλαίω , αμφισβητώ , βουλιάζω, χάνομαι , υψώνομαι , ερωτεύομαι , υπάρχω ……




ΥΓ : Σόρυ για τα σταγονίδια χολής αν αφηνόμουν πλήρως θα γινονταν ποταμοί ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Άνθρωποι που βούτηξαν στα πιο βαθιά νερά της ανθρώπινης ψυχής , άνθρωποι που ταξίδεψαν στους πιο υψηλούς αιθέρες της ανθρώπινης νόησης για να μετατρέψουν σε λέξεις χιλιάδες συναισθήματα , και βάθη του " είναι " με αυτό τον τόσο μυστηριακό και μοναδικό τρόπο που μόνο όλα αυτα τα ευλογημένα , υπέροχα πλάσματα ήξεραν .

+1,
...Ενώ παράλληλα πούλησαν και κάτι μύρια αντίτυπα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

+1,
...Ενώ παράλληλα πούλησαν και κάτι μύρια αντίτυπα.

Όπως είπαμε, κάποιοι πρέπει να πληρώσουν κάποιους για να αλλάξουν τον κόσμο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[D_G]

Αν και έχω παραμελήσει τον τελευταίο χρόνο το διάβασμα, είναι όπως και να το κάνουμε απόλαυση, ειδικά τα λογοτεχνικά βιβλία, αρκεί να έχουν κάποιο σασπένς και να σε τραβάνε.
Όσα έχω διαβάσει και μετά τα είδα σε ταινία, σίγουρα έχανε (η ταινία) σε πολλά από την πλοκή, τη σκέψη του ήρωα και γενικά την ψυχολογία.
Σιγά-σιγά αρχίζω να ψάχνω χρόνο να διαβάζω ξανά και σίγουρα δεν το θεωρώ καθόλου χάσιμο χρόνου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Δε γουστάρω λογοτεχνία. Πειράζει;

Σήμερα τσέκαρα κάτι παλιά comments για να γράψω λίγα χιλιόμετρα ακόμα στο τσαντιλόμετρο, όταν σκόνταψα πάνω στο εξής διαμάντι.
Το τελευταίο λογοτεχνικό βιβλίο που διάβασα ήταν ο Κώδικας Ντα Βίντσι. Πριν απ' αυτό ήταν το Jurassic Park, πριν απ' αυτό ήταν οι Μυστικοί Εφτά σε μια Διασκεδαστική Περιπέτεια και πριν απ' αυτό... τίποτα! Νάθινγκ! Ζίρο! Το μόνο που διαβάζω αν τύχει είναι εγκυκλοπαίδειες και πού και πού κανα επιστημονικό περιοδικό. Από κει και πέρα, ταινίες (μόνο Hollywood), ντοκιμαντέρ και internet με τις ώρες. Πώς σου φάνηκε; Δεν έχω ίχνος λογοτεχνικής παιδείας και ταυτόχρονα γράφω με στοιχεία Τομ Χρηστίδη και Μαέβιους Ντε Λα Φοντέν. Δε σε χάλασε!

"Είσαι μαλάκας και αμόρφωτος, Mikeius! Απλά δεν έδωσες αρκετές ευκαιρίες στο βιβλίο να σε τραβήξει με τη μαγεία του", ακούω τους βιβλιοφάγους να μου φωνάζουν από τον πύργο της ανωτερίλας τους. ΕΙΣΤΕ ΒΛΑΚΕΣ! Και βρωμάτε κιόλας! Σε πολλές στιγμές της ζωής μου έδωσα την ευκαιρία στο βιβλίο να με σαγηνέψει. FAIL! Θυμάμαι τη μάνα μου, που πάντα μου έλεγε να διαβάσω λογοτεχνία για να ξεστραβωθώ, να γίνω άνθρωπος και με παρέπεμπε σε κλασικά και μη βιβλία που η ίδια είχε αγαπήσει. Τα ξεκινούσα, έπεφτα σε κώμα και τα παρατούσα αμέσως μετά. Η αδερφή μου είχε τα ίδια ερεθίσματα με εμένα και τα βιβλία τα κατέβαζε σαν σφηνάκια σε πάρτι της ΑΣΟΕΕ. Μαγκιά της. Είναι ανάγκη να μου αρέσουν κι εμένα;


Τη λογοτεχνία την έβρισκα πάντα "αργή" και κατέληγα σε επιστημονικά συγγράμματα. Στο άλλο στρατόπεδο, η βιβλιοφάγος μάνα μου δεν ξέρει πώς λειτουργεί η εξέλιξη και η αδερφή μου δε μπορεί να μου πει με βεβαιότητα γιατί η θάλασσα είναι μπλε. Θυμάμαι μια μέρα έβλεπα εκατομμυριούχο και για το μεγάλο μαξιλάρι, είχαν την ερώτηση "Πόσους δορυφόρους έχει η Γη; Α.1, Β.2, Γ.3, Δ.4"! Και ο τύπος είχε κολλήσει γιατί νόμιζε πως ήταν παγίδα! Η βασική επιστημονική παιδεία του μέσου "λογοτεχνικού" τυπακίου είναι για τα τσιμέντα! Κανονικά θα 'πρεπε να τους πουλάω μούρη και να το παίζω κι εγώ ανώτερος, αλλά για κάποιο λόγο η μη-κουλτουρέ καζούρα δεν περνάει. ΓΑΜΩΤΟ! ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΝΤΑ ΕΓΩ Ο ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ;


Ζητώ συγνώμη από τους φίλους βιβλιο-ψωνισμένους ανά την Ελλάδα, αλλά πρέπει να το πω: το βιβλίο είναι βαρετό! Όπα... Το παράκανα. Κάτσε να διορθώσω την παραπάνω δήλωση: Δεν ζητώ συγνώμη, το βιβλίο είναι βαρετό! Παίρνει πολλή ώρα και δε μπορείς να το μοιραστείς με κάποιον την ώρα που το διαβάζεις. Δε λέω ότι η TV είναι ανώτερη. Είναι δύο διαφορετικά μέσα για να πεις μια ιστορία. Έχω ακούσει πως το βιβλίο "Ο Νονός" είναι μια πατάτα και μισή. Μόλις όμως το πήρε στα χέρια του ο Κόπολα, το μετέτρεψε σε αριστούργημα. Μπορείς να διαβάσεις σκατένια βιβλία και μπορείς να δεις και καλή τηλεόραση. Μάλιστα, μια κακή ταινία κρατάει μόνο μιάμιση ώρα. Ένα κακό βιβλίο το λούζεσαι για 2 νύχτες!
Δεν την λέω στους βιβλιάκηδες. Την λέω στους ΠΟΖΕΡΑΔΕΣ βιβλιάκηδες. Σε όσους νομίζουν πως το να διαβάζεις πολλή λογοτεχνία σε κάνει αυτομάτως πιο μορφωμένο και πιο ικανό στο λόγο. Αυτό το blog είναι αφιερωμένο σε σας, κωλόψωνια. Τελικά άξεστοι σαν κι εμένα που δεν έχουν ανοίξει βιβλίο στη ζωή τους, όλο και κάτι μπορούν να γράψουν.


Όπως και να 'χει, ταινίες, λογοτεχνία, εγκυκλοπαίδειες, τηλεόραση, internet, όλα είναι μέσα για να περνάς την ώρα σου. Διάβασε ένα βιβλίο για 5 ώρες, θα λιώσω στο YouTube για 5 ώρες. Σκούπισες το σπίτι; Ούτε κι εγώ. Βγάλε το σκασμό λοιπόν! Αν ΓΡΑΨΕΙΣ βιβλίο, τότε αλλάζει το πράγμα. Τότε έλα και πήδα μου τη σούφρα.

Είμαι φαν του λογοτεχνικού βιβλίου και της φιλοσοφίας, γιατί τέτοιο είναι το γούστο μου.
Επικρατεί η άποψη (συνήθως από αυτούς που διαβάζουν λογοτεχνία) ότι όσοι δε διαβάζουν είναι αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι και πολλά άλλα με το στερητικό α-
Μπορεί ο παραπάνω μπλογκόβιος να είναι υπερβολικός, αλλά συνοψίζει πάνω κάτω όσα έχω ακούσει από τους μη λάτρεις των λογοτεχνικών.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Εγώ πάντως δεν πιστεύω πλέον ακριβώς αυτό που είχα γράψει.
Πιστεύω ότι κάποια λογοτεχνικά βιβλία δεν χάνουν και πολύ αν μεταφερθούν σε ταινία, ενώ κάποια άλλα είναι αδύνατον να μεταφερθούν χωρίς να χάσουν κατά πολύ.
Πχ πρόσφατα διάβασα το The Picture of Dorian Gray, και πραγματικά μου φαίνεται αδύνατον να το μεταφέρεις αυτό σε ταινία χωρίς να χάσει. Αφού δεν άξιζε τόσο λόγω υπόθεσης, αλλά πρωτίστως λόγω των καταπληκτικών διαλόγων του (κάτι που απ'ότι διαπιστώνω, ισχύει γενικότερα στα έργα του Oscar Wilde), πώς να τους μεταφέρεις όοολους αυτούς σε ταινία χωρίς να γίνει τεράστια; Κάτι θα κόψεις, και θα χάσει...
Από την άλλη, παραδείγματος χάριν θεωρώ ότι από μια καλή μεταφορά των Αθλίων στη μεγάλη οθόνη, μπορεί κάποιος να πάρει τα ίδια σχεδόν που θα έπαιρνε διαβάζοντας τους 2 τεράστιους τόμους του Ουγκώ που είχα διαβάσει μικρή, σε πολύ λιγότερο χρόνο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iriniem]

υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα βιβλία του ελληνικου σχολειου τονίζω και στα λογοτεχνικά...
το διαβασμα πρεπει ν α σε εκφράζει και να μαθαίνεις ουσιαστικα μέσα από αυτο....
έχει παρεξηγηθεί το διάβασμα γιατί συνχεεται με αυτό του σχολειου...!
προσωπικά ελπίζω να υελιώσει γρήγορα το βάσανο της 3ης Λυκείου για να ευχαριστηθώ μετά όλα εκείνα τα βιβλία που μαζεύω τόσα χρόνια...!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

υπάρχει διαφορά ανάμεσα στα βιβλία του ελληνικου σχολειου τονίζω και στα λογοτεχνικά...
το διαβασμα πρεπει ν α σε εκφράζει και να μαθαίνεις ουσιαστικα μέσα από αυτο....
έχει παρεξηγηθεί το διάβασμα γιατί συνχεεται με αυτό του σχολειου...!
προσωπικά ελπίζω να υελιώσει γρήγορα το βάσανο της 3ης Λυκείου για να ευχαριστηθώ μετά όλα εκείνα τα βιβλία που μαζεύω τόσα χρόνια...!

Ποιός από όσους έγραψε μέχρι στιγμής στο θέμα έδειξε σημάδια τέτοιας σύγχυσης;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Δε γουστάρω λογοτεχνία. Πειράζει;

Είμαι φαν του λογοτεχνικού βιβλίου και της φιλοσοφίας, γιατί τέτοιο είναι το γούστο μου.
Επικρατεί η άποψη (συνήθως από αυτούς που διαβάζουν λογοτεχνία) ότι όσοι δε διαβάζουν είναι αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι και πολλά άλλα με το στερητικό α-
Μπορεί ο παραπάνω μπλογκόβιος να είναι υπερβολικός, αλλά συνοψίζει πάνω κάτω όσα έχω ακούσει από τους μη λάτρεις των λογοτεχνικών.

Ο παραπάνω blogoβιος είναι κομπλεξικός και άξεστος .

Εγώ πάλι θεωρούμαι ανώμαλος που γουστάρω κλασική λογοτεχνία μιας και σπάνια βλέπω συνομιλίκους μου να διαβάζουν (έστω και σύγχρονη λογοτεχνία). Τώρα αν ο άλλος σου λέει ότι γουστάρει να βλέπει μόνο ταινίες και τv, και τα βιβλία τα έχει για πέταμα δεν τον λες αμόρφωτο αλλά απλώς εθισμένο στην εικόνα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Εδώ βιβλιοφάγος ..... αγαπάω πάρα πολύ τη λογοτεχνία και διαβάζω πάρα πολύ. Προτιμώ τα βράδια, αντί να χαζεύω στο χαζοκούτι να "ταξιδεύω" στους κόσμους των βιβλίων, πραγματικούς ή φανταστικούς. Δεν συμμερίζομαι βέβαια σε καμία περίπτωση την άποψη αυτών που θεωρούν το βιβλίο χάσιμο χρόνου, δεν μπορώ όμως να τους θεωρήσω αμόρφωτους ή άξεστους. Απλά δεν κατανοούν την αξία του βιβλίου.
Το βιβλίο προάγει τη φαντασία. Όταν το διαβάζουμε πλάθουμε τις σκηνές που περιγράφονται στο μυαλό μας, βάζοντας σε αυτές την προσωπική μας σφραγίδα, φανταζόμαστε τους ήρωες, τα τοπία, τους χώρους, την ατμόσφαιρα ακόμα και τις μυρωδιές. Αυτό όλο το σκηνικό το "οπτικοποιούμε" με τη φαντασία μας και με τις παραστάσεις που έχει ο καθένας.
Αυτό με τις ταινίες δεν γίνεται. Δεν γίνεται γιατί απλά το έχει κάνει κάποιος άλλος για σένα, κι εσύ απλά το βλέπεις έτοιμο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Ο παραπάνω blogoβιος είναι κομπλεξικός και άξεστος .

Εγώ πάλι θεωρούμαι ανώμαλος που γουστάρω κλασική λογοτεχνία μιας και σπάνια βλέπω συνομιλίκους μου να διαβάζουν (έστω και σύγχρονη λογοτεχνία). Τώρα αν ο άλλος σου λέει ότι γουστάρει να βλέπει μόνο ταινίες και τv, και τα βιβλία τα έχει για πέταμα δεν τον λες αμόρφωτο αλλά απλώς εθισμένο στην εικόνα...

Βρε φαντασμένε μην τσαντίζεσαι. Η λογοτεχνία είναι τέχνη και δεν είναι απαραίτητο όλες οι μορφές τέχνης να αρέσουν σε όλους. Σε κάποιον μπορεί να αρέσει η μουσική και όχι οι λέξεις, ή η γλυπτική. Τι να κάνουμε?
Απλώς είναι αστείο σε μια χώρα που στην πραγματικότητα διαβάζει ελάχιστα και ελάχιστα έρχεται σε επαφή με κάθε μορφή τέχνης να την λένε σε κάποιον που δεν διαβάζει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Οταν μικροτερη με ρωτουσαν-και αναρωτιομουν κι εγω- περα απο την διαθεση μου να διδασκω, να ερχομαι σε επαφη με πολυ κοσμο και την κλιση μου στις ξενες γλωσσες, τι αλλο θα μπορουσα να κανω, εδινα την εξης απαντηση: Μου αρεσει να γραφω και να διαβαζω, να ακουω και να παιζω μουσικη και να γραφω γιαυτην, οπως επισης να τραγουδω και να γραφω γιαυτην μου την εμπειρια, να κανω σκι και να το καταγραφω. Επισης απαντουσα: Μου αρεσει να εικονογραφω στο δικο μου μυαλο την ζωη και να την καταγραφω, οσα μου αρεσουν και οσα με θλιβουν, καθως επισης οσα μου κινουν την περιεργεια. Το κυριοτερο απο ολα ομως να γραφω κατι και να αποτυπωνεται στο μυαλο του αλλου(αναγνωστη δηλαδη) με διαφορετικες εικονες(γιαυτο και η ικανοτητα μου στο να μπερδευω τον αναγνωστη μου {και καθολου ομως τον συνομιλητη μου}.

Ετσι περα απο τη''διατριβη'' μου στη λογοτεχνια εξαιτιας του Πανεπιστημιου, αποφασισα να ασχοληθω και με το γραψιμο(αλλιως, δημοσιογραφια) με ευρεια θεματολογια, χωρις περιορισμο γνωσης, με προοπτικες εσωτερικης εξελιξης, με προοπτικες α-κολληματος, παραμενοντας ανθρωπος πολυπλευρος με απειρα ενδιαφεροντα,με προοπτικες διαφορετικες και καθημερινες, ροης, συνεχειας και μοντερνες-συγχρονες,μακρια απο τα στερεοτυπα των λειτουργων της τεταρτης εξουσίας.

Για να επιτευχθει η ερμηνευση πολλων γεγονοτων στη ζωη ειναι απαραιτητη η ικανοτητα στην αναλυση και την ερμηνεια γενικοτερα εργων. Ειχα κι εχω το δικαιωμα λοιπον αναφαιρετα να χω και να θελω να εχω διπλη ιδιοτητα. Διαβαζω και γραφω, σκεφτομαι και γραφω(δες εκπαιδευτικα συστηματα πως λειτουργουν με το -σκεφτομαι και γραφω- .* για να σκεφτεις το οφειλεις κυριως σε εικονες που πλαθει ο ανθρωπινος εγκεφαλος, χωρις διαβασμα και μονο με τη χρηση της τηλεορασης δε σκεφτεσαι μοναχα, ισως υποκλινεσαι σε μια σκεψη που σαφως δεν ειναι δικη σου αλλα του..σκηνοθετη, ενιοτε παιρνει θεση κι ο σεναριογραφος...-ειρωνια-)
Η λογοτεχνικη γλωσσα τελειωνει εκει οπου αρχιζει η περιγραφικη γλωσσα, ορθολογικη του δημοσιογραφου. Και με τα δυο μεσα επιτυγχανεται η βελτίωση και η ευστοχία των εκφραστικών μέσων.

Αν και μικρη ηλικιακά, διδάσκω αρκετά χρόνια πολύ πριν τελειώσω το σχολείο, ,με όσα μέσα διέθετα κάθε φορά. Θυμάμαι πως οι φίλοι καθώς και οι γνωστοί μου συνήθως με άκουγαν προσεχτικά.
Αυτο που παρατηρώ στους μαθητές μου, και στον κόσμο γενικότερα είναι πως δεν μπορείς να γράψεις αν δεν μπορείς να διαβάσεις, και το αντίστροφο, δηλ. δεν αποκτάς την ικανότητα του να διαβάζεις αν δεν γνωρίζεις την ικανότητα του να γραφεις. Ποσο σπουδαιές λέξεις, εμένα μου ήχουν και οι δύο σαν μεγάλο προνόμιο του ανθρώπου, προνόμιο για να μπορεί να εκφραστεί!
Ο λογοτέχνης είναι ο ψυχογράφος της εποχής, μιας κάποιας εποχής που δεν μπορεί να εντυπωθεί σαν εικόνα μεσα απο το χαζοκούτι. Και γιατί το λέω χαζοκούτι? Μα γιατί ειναι!! Τι παραπανω ο σεναριογραφος μπορεί να προσφέρει στον θεατη περα απο τη δική του άποψη και εικόνα? Κι ο θεατης αποχαυνώνεται και γινεται ενα με το σεναριο, που οχι, δεν ειναι δικο του!

Αν διαβασεις Βαρναλη, σε σημεία του θα βγάλουμε εντελώς διαφορετικά συμπεράσματα. Εκπληξη εδω!
Αν διαβάσεις εργα του μεσαίωνα, ισως ναχουμε κοινες εικονες και συζητώντας τες να μεινουμε και παλι εκπληκτες, μισελ.


Ειναι γεγονος πως τα παιδια απωθουνται απο την αναγνωση λογοτεχνικων και θα σου πω γιατι.
Το σχολειο δίνει βάρος στην χρηστική αξία της ανάγνωσης παραβλέποντας το γεγονος το σπουδαίο πως αυτη ειναι η πηγη απεριοριστης γνωσης και αισθητικης απολαυσης, ετσι στρεφει το βλεμμα του το παιδι προς τη χρηση του λογου ως εργαλειο καιαφηνει στην ακρουλα την ψυχαγωγικη πλευρα της αναγνωστικης πράξης.

η λογοτεχνια δε μας δινει απλως πληροφοριες μιας εποχης,αλλα μεταφερει κοινωνικο-πολιτιστικο-ηθικές αξιες.

Αυτη ειναι η αποψη μου και σε προτρεπω κι εσενα κι οσους προβληματιζονται με το θεμα''δε μπορω να καταλαβω-ερμηνευσω-αναλυσω ενα εργο- να τοεπεξεργαστουν περισσοτερο, να βαλουν το δικο τους χρωμα(ποτε δεν υπαρχει μιαν αναλυση για ενα εργο αλλα οι αναλυσεις ερμηνειες ειναι τοσες οση η φαντασια μας), τη δικη τους πινελια, να το κανουν δικο τους, να εμπνευστουν και να γραψουν. Ολοι μας εχουμε το δικαιωμα στη γραφη, σε καποιους βγαινει πηγαια, αλλοι δυσκολευονται αλλα ολοι διαθετουν τη φαντασια που αν δεν την βγαλουν προς τα εξω, κλειδωνονται και χανουν πολλα εσωτερικα μηνυματα που τους δινει η ζωη.

Εξαλλου το χω ξαναπει, το ταλεντο(ειτε σε γραφη αναγνωση κι οτιδηποτε) ειναι ενας ζωντανος οργανισμος που αν δεν τον βγαλεις προς τα εξω θα σε τρωει και θα σε κατασπαραζει μερα με τη μερα μεχρι να βγει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Δε γουστάρω λογοτεχνία. Πειράζει;

Είμαι φαν του λογοτεχνικού βιβλίου και της φιλοσοφίας, γιατί τέτοιο είναι το γούστο μου.
Επικρατεί η άποψη (συνήθως από αυτούς που διαβάζουν λογοτεχνία) ότι όσοι δε διαβάζουν είναι αμόρφωτοι, ακαλλιέργητοι και πολλά άλλα με το στερητικό α-
Μπορεί ο παραπάνω μπλογκόβιος να είναι υπερβολικός, αλλά συνοψίζει πάνω κάτω όσα έχω ακούσει από τους μη λάτρεις των λογοτεχνικών.

ο τυπος που γραψε το παραπανω, περαν του οτι ειναι ενας ικανοτατος γραφιας και θα μπορουσε να κανει χρυσες δουλειες ειναι παραδιαβασμενος και φαινεται απο την γραφη του.
Δεν εχει σημασια αν θα διαβασεις ποιηση η πεζο η επιστημονικης φαντασιας εργο. Εχει σημασια το να διαβαζεις και να συγκεντρωνεσαι σε αυτο.
Οποτε αδυνατω να πιστεψω πως ειναι αδιαβαστος.
Επιπροσθετα, οσοι του ειπαν πως πρεπει να τον σαγηνεψει ενα βιβλιο ειναι κουτοι να του πουν κατι τετοιο(ισως, λεω ισως... οι ανθρωποι ποτυ βρεθηκαν εμπρος του να μην αποτελεσαν το σωστο κινητρο, ισως να τον ζηλεψαν και να μην του εδωσαν τη συμβουλη που επρεπε την οποια δε χρειαστηκε αποτι φαινεται, διδαχτηκε μοναχος του)
εγω που διαβαζω εχω φιλους που σιχαινονται το διαβασμα. περα απο το γνωστο τα ετερωνυμα ελκονται, οι ιδιοι με βοηθουν στο να εκφραζομαι προφορικως καλυτερα.
αλλοιμονο αν τους εκραζα η τους ελεγα να ξεστραβωθουν! εχουν πολλα ωραια να μου υποδειξουν καθως εγω επισης παρα πολλα ωραια να υποδειξω σε αυτους!

εγω τον συγχαιρω για την ικανοτητα του στο να περνα εικονες,ανεξαρτητων των αποψεων του,(που ποτε δε μπορεις να ξερεις ποτε μπλοφαρει καποιος, τι μηνυματα θελει να περασει και τι αποθεματα-απωθυμενα εχει-εξου και το -ΠΕΙΡΑΖΕΙ ΠΟΥ ΜΑΙ ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ?- αμα τον επρηζαν οπως η μητερα του λογικο ειναι να αντιδρα) εδω ειναι η μαγκια ενος καλου γραφεα, το περασμα εικονων και μηνυματων.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Βρε φαντασμένε μην τσαντίζεσαι. Η λογοτεχνία είναι τέχνη και δεν είναι απαραίτητο όλες οι μορφές τέχνης να αρέσουν σε όλους. Σε κάποιον μπορεί να αρέσει η μουσική και όχι οι λέξεις, ή η γλυπτική. Τι να κάνουμε?
Απλώς είναι αστείο σε μια χώρα που στην πραγματικότητα διαβάζει ελάχιστα και ελάχιστα έρχεται σε επαφή με κάθε μορφή τέχνης να την λένε σε κάποιον που δεν διαβάζει.

Δεν τσαντίζομαι. Απλώς το να κατακρίνουμε έμμεσα μια τέχνη (όποια και αν είναι αυτή) και να απολογούμαστε για το ότι δεν διαβάζουμε χωρίς να υπάρχει λόγος είναι κομπλεξισμός.

Επίσης, είναι αναπαραγωγή κακών στερεοτύπων δηλαδή να θεωρούμε ότι το διάβασμα είναι μόνο πλεονέκτημα των συγγραφέων και των διανοουμένων ή τρόπος για να νιώσουμε εμείς ανώτεροι από τους άλλους. Δεν είναι κακό κάποιος να μην διαβάζει (πφφφ, κακό είναι αλλά όχι κατακριτέο ) κακό είναι να ωθεί και τους άλλους να θεωρούν το διάβασμα εξεζητημένο τρόπο ψυχαγωγίας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.