vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Όλοι μας πιστεύουμε αν όχι στον θεό τουλάχιστον σε κάποιες ανώτερες δυνάμεις...
nope
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 8 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Δεν ειναι οτι καλυτερο να λες οτι δεν πιστευεις.. Δεν θα ηθελα να αρχισουν να λενε λογια στο σχολειο για παραδειγμα..οι γονεις μου το ξερουν οτι δεν πολυπιστευω..
Ξέρεις τι λένε άλλωστε.. το σχολείο είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας. Βέβαια αν τα λες αυτά στα 16 σου δε θέλω να ξέρω τι θα λες στα 40 σου.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 9 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Όπως έχω ξαναπεί, η αθεΐα δεν είναι ακριβώς μία θέση απέναντι στο υπαρξιακό θέμα της δημιουργίας της Ζωής και των κανόνων που διέπουν αυτήν. Αν ήταν κάτι τέτοιο, όσο κι αν το αμφισβητώ, θα το σεβόμουν.
Όμως, η αθεΐα - όπως την αντιλαμβάνεται η πλειοψηφία - είναι μία αντίθεση στον χριστιανισμό. Τροφοδοτείται απ' αυτόν, έχει λόγο ύπαρξης απ' αυτόν και επικεντρώνεται στην αποδόμηση αυτού.
Επί παραδείγματι, το θέμα έχει ως κεντρικό ερώτημα το "πιστεύετε στον Θεό", κι όμως από την πρώτη έως την τελευταία σελίδα παρατηρούμε μία διαμάχη χριστιανών και "άθεων" αντιχριστιανών. Αυτό και τίποτα παραπάνω. Τυχαίο; Δεν νομίζω.
Μα φυσικά, είναι πασιφανές πως οι θρησκείες μόνο καλό έκαναν στην ανθρωπότητα και ο κάθε άθεος από φθόνο και μόνο αντιτίθεται σε αυτές. Ποιος νοήμων άνθρωπος σήμερα δεν χαίρεται όταν στην σημερινή Ελλάδα λαμβάνουν χώρα γεγονότα όπως αυτά του χυτήριου;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Δεν καίγομαι να πείσω κανέναν. Πολύ περισσότερο εσένα νεαρέ.
Να ένα σημείο που σου το λέω, κάνεις λάθος.
Εσείς οχι. Άλλους τους καίει και μάλιστα πάρα πολύ. Δεν είναι τυχαίο το ότι από τα πολύ παλιά χρόνια οι θρησκεία και η εκπρόσωποί της κατείχαν ηγετική θέση εξουσία . Έχει ζουμί το θέμα όπως και να το κάνουμε.
Αυτό αν το καλοσκεφτείς δεν είναι επιχείρημα υπέρ του θεού...ο ορος ανωτερη δυναμη,,μπορει να ειναι τα παντα,,το οριο ειναι μονο η φαντασια μας..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
αλλα δεν ειναι κάπως μοναχικο να το πιστευεις κατι τετοιο?
να μην ελπιζεις δηλαδη σε τιποτα περα απο σενα και τις δυναμεις σου?
Δεν μπορώ να σου δώσω αντικειμενική απάντηση εδώ, για αυτό λέω πως αυτά είναι θέμα χαρακτήρα. Αν και καταλαβαίνω πως το εννοείς, το αν αισθάνεσαι μόνος ή όχι εξαρτάται από πολλά παράγοντες, το αν έχεις φίλους/οικογένεια που σε στηρίζουν κλπ. Από την άλλη κάποιος ο οποίος όπως είπα δεν πιστεύει σε θεό αλλά στον εαυτό του μόνο, δεν νομίζω πως θα έχει τέτοια θέματα, όχι από τη στιγμή που θα δει πως είναι να καταφέρνεις πράγματα έπειτα από δική σου προσπάθεια και πού μπορεί να φτάσει κάποιος αν πιστέψει πάνω του.
Μπορούμε να είμαστε πραγματικά, απόλυτα ελεύθεροι;
Από τη στιγμή που το σώμα μας δεσμεύεται από το πνεύμα μας και το αντίστροφο;
Από τη στιγμή που το σώμα μας έχει κάποιες βασικές ανάγκες, όπως νερό και τροφή;
Από τη στιγμή που και το πνεύμα μας έχει κάποιες ανάγκες, όπως η σκέψη;
Δεσμευόμαστε, από τους παράγοντες που αναφέρεις ως ένα σημείο μόνο. Από εκεί και πέρα, λεπτομέρειες, του πώς θα ζήσουμε, άλλα πράγματα το καθορίζουν. Ένα εξ αυτών η θρησκεία.
Το αν θα πηγαίνεις κάθε Κυριακή στην εκκλησία, ή αν θα νηστέψεις, καμία θεμελιώδη ανάγκη δεν το καθορίζει. Το κατά πόσο εύκολα θα έβλαπτες σοβαρά κάποιον ,επίσης.
Σα να περιγράφεις το μηδενισμό, στο περίπου.
Αλλά, όπως και να έχει, όλοι μας ανεξαιρέτως, κάπως έτσι δεν κινούμαστε; Βάση ατομικού συμφέροντος δηλαδή; Όλοι μας δεν πιστεύουμε ότι κάνουμε το σωστό; Γιατί αν δεν το πιστεύαμε, δε θα το κάναμε. Ποιος κάνει εκσεμμένα λάθος;
Όλοι μας δεν είμαστε εγωιστές; Ακόμα και ο πιο σεμνός και ταπεινός, δεν έχει τεράστιο εγωισμό;
Πάρε έναν αλτρουιστή για παράδειγμα. Βοηθάει τους άλλους. Η βοήθεια που τους παρέχει τον γεμίζει χαρά. Άρα και αυτός βάση ατομικού συμφέροντος δεν κινείται; Μπορεί να λέει ότι σκέφτεται μόνο τους άλλους, αλλά αυτό δεν είναι όλη η αλήθεια. Αυτό τον κάνει συν τοις άλλοις και υποκριτή. Τουλάχιστον, ο εγωιστής, που παραδέχεται τον εγωισμό του, δεν υποκρίνεται...
Συμφωνώ γενικά, κι εγώ σε αυτήν την ιδέα έχω καταλήξει. Για αυτό και διευκρίνισα "άμεσο συμφέρον". ( υπό αυτήν την έννοια δηλαδή "εγωιστής" για μένα είναι αυτός του οποίου το συμφέρον επικεντρώνεται άμεσα γύρω απ' αυτόν)
Υπάρχει ένα θέμα όμως. Και το προσωπικό συμφέρον του καθενός κάποιοι παράγοντες το καθορίζουν.
Κάποιοι λίγοι, θεμελιώδεις απ' αυτούς τους παράγοντες έχουν να κάνουν με το "ποιόν" του κάθε ατόμου.
Οι υπόλοιποι, είναι στην ουσία το ίδιο το εξωτερικό περιβάλλον του ατόμου, το πώς τον επηρεάζει, τι ερεθίσματα του προκαλεί.
Για αυτό και θα μπορούσε να πει κάποιος ότι, εφόσον τα όποια ερεθίσματα θα είναι έτσι κι αλλιώς εξωτερικά, από τους γύρω, την κοινωνία, άρα η θρησκεία ας πούμε είναι ένα από αυτά, άρα κανένα πρόβλημα. Το θέμα είναι ότι κάποια πράγματα έχουν μεγάλη επηρροή πάνω σου ( όσο περισσότερο απόλυτο είναι κάτι, τόσο περισσότερο σε επηρεάζει). Και όταν μιλάμε για κάτι το άγνωστο, υπερφυσικό, ανώτερο από σένα, τα όποια περιθώρια αμφισβήτησης στενεύουν. Η σκέψη σου δεσμεύεται ευκολότερα. Για αυτό και ξεχωρίζω το θέμα της θρησκείας.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
κανειες δεν ειναι κυριος του εαυτου του απολυτα
ολοι μερος ενος συστηματος ειμαστε..μπορει να εξαφανιστουμε σε μια στιγμη αν οι δυναμεις της φυσης το θελησουν..
ψυχικά λέω. Κι αν όχι εντελώς σίγουρα είναι ένας λόγος παραπάνω να νιώθεις ελεύθερος.
εγωιστης και αλαζονας -δυο χαρακτηριστικα που μυριζουν
Όχι και όχι. Εγωιστής είναι αυτός που βάζει το άμεσο προσωπικό του συμφέρον πάντα πάνω από αυτό των άλλων. Αλαζόνας είναι ο υπερόπτης, που νομίζει ότι είναι γαμάτος ξέρω γω.
Εγώ σου μιλάω για κάποιον ο οποίος απλά δεν ελπίζει σε τίποτα υπερφυσικό, πέραν των δυνάμεών του, μετρημένο, που βλέπει τα πάντα ρεαλιστικά. Και που επίσης ξέρει πως κανένας θεός δεν πρόκειται να κρίνει τις πράξεις του, και τι είναι καλό ή κακό, άρα θα κάνει ότι πραγματικά θεωρεί ΑΥΤΟΣ καλύτερο για αυτόν. Όχι ότι φυσικά αυτό σημαίνει κι ότι κάποιος θρησκευόμενος το πάει απαραίτητα στο άλλο άκρο, αλλά προς αυτήν την κατεύθυνση πάει.
και δεν μιλαω γιοα χριστιανικο θεο,,αλλα γενικοτερα για τη μυστηριωδη δυναμη της Πιστης στον ανθρωπο.
η πίστη γενικά έχει πολλές προεκτάσεις, μην το πιάσουμε καλύτερα έτσι το θέμα, εγώ συζητώ αυτή τη στιγμή για πίστη στην ύπαρξη ενός θεού, κινούμενου στα πλαίσια μιας συγκεκριμένης φιλοσοφίας.
γενικα τα ακρα,της υπερβολικης τυφλης πιστης παντως και της αυστηρης αθειας ειναι επικινδυνα για μενα..
αυστηρής αθεϊας δηλαδή;
πρεπει να κανει ο καθενας οτι κανει καλο στον εαυτο του,,και ψυχικα και σωματικα..
οι μπαμπουλες δεν χρειαζονται,,,
φυσικά και δεν χρειάζονται, (σου) επιβάλλονται σε τέτοιες περιπτώσεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
υπαρχουν ενδειξεις για τη δυναμη της πιστης..
αλλα αν το να εισαι αθεος σημαινει να εισαι απαισιοδοξος και γκρινιαρης τοτε ευχαριστω δεν θα παρω..
ενδείξεις ( =/= αποδείξεις) υπάρχουν για πολλά πράγματα... για αυτό το λόγο και αν θες να πείσεις πως συμφέρει κάποιον να ακολουθήσει τον έναν απ' τους 2 ας πούμε δρόμους, πρέπει να αποδείξεις πως η αναλογία θετικών-αρνητικών στον έναν είναι καλύτερη απ' τον άλλον.
Με απλά λόγια είναι καθαρά θέμα χαρακτήρα. Έτσι όπως μου λες εσύ ότι πως ο χριστιανισμός είναι ένα χρήσιμο στήριγμα ενώ το να είσαι άθεος σε κάνει γκρινιάρη μπορώ να σου πω κι εγώ πως ο χριστιανισμός σε βάζει κάτω από το βλέμμα μιας ανώτερης δύναμης δεσμεύοντάς σε υπό την έννοια πως θα θεωρείς πως οι πράξεις σου πρόκειται να κριθούν άρα να είσαι προσεκτικός, ενώ παράλληλα στηρίζεσαι άθελά σου σε "αέρα" ( ξέρω γω " μην ανησυχείς ο θεός είναι μαζί μας άρα είμαστε οκ ") ενώ αντίθετα ένας άθεος είναι κύριος του εαυτού του, δεν περιμένει τίποτα περισσότερο και τίποτα λιγότερο από τη ζωή του, είναι περισσότερο ρεαλιστής και βασίζεται περισσότερο στον εαυτό του.
οχι απαραιτητα,,η πιστη δεν ειναι απεναντι στο θεο απολυτα..
η πρόταση που έκανες παράθεση αναφερόταν σε πίστη σε θεό δεν είναι το ίδιο, εξηγούμαι πιο πάνω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
όλως περιεργως οι πιο ψυχροι αθεοι λαοι -σκανδιναβοι έχουν την υψηλοτερη καταθλιψη και αυτοκτονιες και οχι και τον υψηλοτερο μεσο ορο ζωης
Αυτή και άλλες 57489567 παραμέτρους βέβαια έτσι; μην τα βλέπουμε όλα όπως μας συμφέρει.
οι ανθρωποι που πιστευουν συχνα μπορουν να ζουν περισσοτερο,,η πραγματικη πιστη,,-οχι ρουσφετι-δημιουργει ενα στηριγμα απο το μηδεν,που ομως λειτουργει
πακέτο με φόβο, και το αίσθημα της υποχρέωσης. Έχουν και ένα τίμημα τέτοια "στηρίγματα" βλέπεις.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
αυτο θα επηρεζε το χριστιανισμο
οχι τη θρησκεια ως φαινομενο
μερικες θρησκειες αλλωστε δεν πιστευουν σε συγκεκριμενους θεους αλλα επιπεδα υπαρξης και αλλα αοριστα,οπως οι Ινδουιστες κλπ
οποτε το θεμα της θρησκειας μπορει να γινει τοσο αοριστο και "απιαστο"που καμια επιστημη να μην μπορει να βαλει τα χερια της πανω του..
Έπιασα το χριστιανισμό ως ένα παράδειγμα, αντί για χριστιανισμό βάλε όποια θρησκεία θες. Απλά οκ το πα έτσι γιατί μια θρησκεία είναι πιο "εύκολο" να την πλήξει κάποιος γιατί έχει και ανθρώπινα στοιχεία που μπορεί να την προδώσουν.
Αυτό που είναι αρκετά αόριστο για να είναι κατά κανόνα εφικτό να πλήξει κάποιος είναι γενικά η ύπαρξη θεού ή ανώτερης δύναμης ή όπως θες πες το γιατί είναι κάτι που ο καθένας ορίζει όπως θέλει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Δεν εχω ιδεα πως μπορει καποιος να χωρεσει σε δυο προτασεις τοσα πολλα λαθη. Οι μαθηματικες θεωριες δεν μπορουν να βασιζονται σε αξιοματα, βασιζονται σε αξιοματα σκετο. Δεν υπαρχει κατι αλλο, αυτος ειναι ο ορισμος, δηλαδη σε τι αλλο εκτος απο αξιοματα θα μπορουσαν να βασιζονται, σε σκυροδεμα?
Δεν έχω ιδέα πώς μπορεί κάποιος να κολλάει σε άκυρα πράγματα. Ποιο είπαμε ότι ήταν το point μου; " υπάρχει έστω μία μαθηματική θεωρία που να στηρίζεται σε αξιωματα ". Ισχύει; ναι. point taken? ναι. Είπα κάτι περεταίρω; όχι γιατί δεν είμαι απόλυτα σίγουρος και δεν χρειάζεται κιόλας (να πω κάτι άλλο). Τώρα γιατί εσύ κολλάς σε τέτοια πράγματα δεν ξέρω. Κανονικά δεν θα απαντούσα καν αλλά wtf man να μου πάρεις υφάκι για το πόσο gtp μπορεί να είναι τα επιχειρήματά μου να το δεχτώ, αλλά για τέτοιες βλακείες ποιος ο λόγος;
Η λογικη δεν βασιζεται σε δεδομενα η λογικη βασιζετε ΕΠΙΣΙΣ σε αξιοματα. Toυ στυλ α=α, αν α=β και β=γ τοτε α=γ, λαθος = (το αντιθετο) αληθεια κτλ. Δεν εχω εγω διαφορετικη λογικη απο εσενα. Με αυτη την εννοια λες το εξις:
Δεδομένα όπως λέμε πράγματα που θεωρεί κάποιος σωστά όχι επειδή προέκυψαν λογικά, αλλά επειδή απλά εμείς τα θεωρούμε από μόνοι μας ως δεδομένα με βάση το πώς μας επηρεάζουν οι άλλοι ή πώς είμαστε διαμορφωμένοι σαν άνθρωποι ή οτιδήποτε άλλο. Στην ουσία αξιώματα δηλαδή ναι, απλά δεν το πα έτσι γιατί δεν κολλάει και πολύ εδώ η λέξη.
edit: τώρα το πρόσεξα, εσύ μιλάς για τη λογική ως θεωρία ή δεν ξέρω γω τι. Εγώ σου λέω για το πώς εμείς ως άνθρωποι χρησιμοποιούμε τη λογική για να καταλήξουμε σε συμπεράσματα.
1) Ο θεος ειναι περα απο τη λογικη.
2) Γιαυτο δεν μπορουμε να χρησημοποιησουμε την λογικη για να τον περιγραψουμε.
Γύρνα μερικά ποστς πίσω και δες ποιος έθεσε πρώτος θέμα λογικής. Είπα ότι εγώ δεν έμπλεξα πουθενά λογική στα περί θρησκείας απλά έχουμε βγει λίγο off topic, μάλλον δεν ήταν προφανές. Φυσικά και δεν συμμερίζομαι αυτό που ισχυρίζεσαι πως λέω.
τώρα κάτι άλλο
πειστήρια δεν υπάρχουν ούτε για το αν υπάρχει "θεός" ούτε για το αν δεν υπάρχει
Να ρωτήσω κάτι και πώς ακριβώς προκύπτει αυτό; Να το κάνω πιο λιανά.
ΕΣΤΩ ότι αύριο βρίσκεται με κάποιο τρόπο μια τρανταχτή απόδειξη πως το όλο θέμα πχ του χριστιανισμού ήταν μια μεγάλη φούσκα. Τι πιστεύετε πως πρόκειται να γίνει; πώς θα αντιδράσει η εκκλησία; οι πιστοί;
Ή αντίστοιχα ας πούμε ότι κάποιος σας λέει ότι είδε τον άγιο Πέτρο ( ) μπροστά του να του μιλάει. ΤΟΝ ΕΙΔΕ λέει. Κι όμως εσείς θα τον πιστεύατε;
Για αυτό για πειστήρια δεν έχει νόημα να μιλάμε σε τέτοια θέματα. Είναι από τη μία θέμα χαρακτήρα, κι από την άλλη κυρίως δυστυχώς, το πώς έχεις επηρεαστεί ( κοινώς τη προπαγάνδα έχεις φάει μικρός ). Για αυτό και κόπτεται τόσο η εκκλησία να υπάρχουν θρησκευτικά στα σχολεία.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
οχι δεν γινεται.
Η προταση "η λογικη ειναι λαθος" ειναι μια λογικη προταση. Η οποια λεει οτι η ιδια η μεθοδος που χρησημοποιησες για να κατασκευασεις την προταση ειναι λαθος. Αρα η προταση ειναι λαθος, αρα η λογικη ειναι σωστη. Δηλαδη η πρωταση που χρησημοποιησες ειναι σωστη αρα η λογικη ειναι λαθος...κτλ κτλ.
Εσύ όμως δεν είπες αυτό. ( αν και πάλι δεν είμαι απόλυτα σίγουρος αν συμφωνώ και με αυτό)
Άλλο το " χρησιμοποιώ τη λογική για να αποδείξω πως η μέθοδος αυτή σε οδηγεί σε ψευδή συμπεράσματα" και
άλλο το "χρησιμοποιώ τη λογική για να αποδείξω πως το τάδε συμπέρασμα δεν μπορεί να προκύπτει λογικά".
δεν εχει πολλες λογικες αδερφε, μια ειναι
όπως μια μαθηματική θεωρία μπορεί να στηρίζεται σε αξιώματα έτσι και η λογική βασίζεται σε κάποια δεδομένα τα οποία ποικίλουν από άνθρωπο σε άνθρωπο. Σε αυτό παίζουν πολλοί παράγοντες βέβαια.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ενας κρητικος λεει οτι ολοι οι κρητικοι λενε ψεματα.
Δεν γινεται να χρησημοποιεις τη λογικη για να πεις οτι κατι δεν υπακουει στην λογικη ειναι αυτοαναφορικο παραδοξο.
Γιατί δε γίνεται μια χαρά γίνεται. Αλλά βασικά τι σχέση έχει αυτό με αυτό που είπα; Επίσης τι σημαίνει "δεν υπακούει στη λογική", τη λογική ποιου;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Ωραίο επιχείρημα συμφωνώ. Όμως καμιά φορά το μυαλό απαιτεί να βάλεις ακόμη και το άγνωστο σε καλούπια. Χαριτωμένα θα έλεγα ότι αυτός είναι και ο λόγος που πολλοί τρομάζουν με την παραμικρή θέαση κατσαρίδας, τρομαχτική όψη -> φόβος. Νομίζω ότι η μελέτη των άγνωστων σημείων του Θεού, θα ήταν πολύ πιο τρομαχτική αν δεν πλαισιώνονταν από τα καλοσυνάτα , έστω και τα υπερβολικά γενικόλογα, καλούπια περί καλοσύνης του Θεού. Καλούπι είναι, σίγουρα δεν μπορεί να υπερβαίνει τους νόμους της φυσικής, αφού φτιάχτηκε με βάση αυτών.
Απ' αυτά που κατάλαβα.
Ο λόγος που φοβόμαστε τις κατσαρίδες και τα περισσότερα έντομα γενικά είναι το γεγονός πως πρόκειται για ζώα κατά πολύ διαφορετικά με εμάς, και ως γνωστόν το άγνωστο προκαλεί ένα φόβο. Δεν τίθεται θέμα καλουπιού εδώ, μιλάμε για καθαρά αντικειμενικά κριτήρια ( κατά τη δική μου υποκειμενική οπτική ).
Από την άλλη, ο θεός ναι, ανάλογα με την εκάστοτε θρησκεία υπακούει σε κάποια καλούπια ανθρώπινα, τα οποία θα δίνουν συνήθως τον ορισμό του θεού ως κάτι που ΔΕΝ θα υπακούει στους νόμους της φυσικής, και που από την άλλη όμως θα έχει σαν περιτύλιγμα και την γενικότερη φιλοσοφία της εκάστοτε θρησκείας. Για το παράδειγμα που δίνεις με το χριστιανικό θεό, ναι, καλούπι είναι και η θεωρία περί καλοσύνης, όπως καλούπι είναι όμως και το ότι τον αποδεχόμαστε ως κάτι το υπερφυσικό με κάποιες άγνωστες σε εμάς ιδιότητες. Με λίγα λόγια δηλαδή ορίζουμε εμείς κάτι, ότι θα είναι άγνωστο σε εμάς. Με το υπογραμμισμένο διαφωνώ, και δεν καταλαβαίνω και πώς προκύπτει, το ότι κάποιος σκέφτεται και δρα με κάποιους νόμους/κανόνες αυτό δεν σημαίνει και το ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει με τη φαντασία του κάτι που θα τους υπερβαίνει.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
vassilis498
Διακεκριμένο μέλος
Μάλιστα το προχωράω λίγο παραπέρα και θα έλεγα ότι η θεολογικές ανησυχίες με αφετηρία το "ποίος" (ποίος έφτιαξε τον κόσμο κτλ) είναι λανθασμένες. Πέφτουν στο άπειρο. Αν ο Θεός έφτιαξε τον κόσμο, τότε ποίος έφτιαξε τον Θεό.
Ο λόγος είναι ότι πολλοί δέχονται την έννοια του σύμπαντος ως κάτι το ας πούμε "φυσικό" ( δεν ξέρω τη σωστή λέξη). Πως δηλαδή όλα λειτουργούν με συγκεκριμένους νόμους στους οποίους και υπάκουν και τίποτα δεν μένει ανεξήγητο. Αυτό γεννά και την αρχή, πως όλα από κάποιον ή κάτι έχουν δημιουργηθεί. Για αυτό και θεωρούμε και δεδομένο πως και το σύμπαν έχει αυτήν την ιδιότητα και για αυτό και ψάχνουμε τον δημιουργό του.
Αυτό όμως δεν ισχύει και για την ΄ύπαρξη ενός θεού καθώς πρόκειται εξ ορισμού για ένα μη φυσιολογικό ον με άγνωστες προς εμάς ιδιότητες, και δυνατότητες που υπερβαίνουν τους φυσικούς νόμους. Άρα δεν έχει νόημα να αναρωτιόμαστε για αυτό το λόγο "ποιος έφτιαξε τον θεό".
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.