parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
28-01-24
15:51
Αυτά που οι ρεντπίλιδες προσπαθούν τόσο αδέξια να μεταφέρουν, έχουν ειπωθεί έναν αιώνα πριν, διά στόματος Νίτσε. Η "χειραφέτηση της γυναίκας" δεν είναι τίποτα άλλο από ενστικτώδες μίσος της ελλειμματικής γυναίκας, αυτής που δεν μπορεί να τεκνοποιήσει (ή δεν νιώθει να θέλει, θα έλεγα), για την άλλη γυναίκα, τη φυσιολογική. Ο αγώνας εναντίον του άντρα δεν είναι παρά ένα μέσο, μια πρόφαση, ένα είδος τακτικής. Ανυψώνοντας τον εαυτό της ως ένα "ανώτερο είδος, μυαλωμένης γυναίκας", στο τέλος αυτό που επιτυγχάνεται είναι να υποβιβαστεί όλο το ανθρώπινο γένος, για να νιώθει αυτή καλά.
Φυσικά θα είμασταν εντελώς άδικοι αν προτρέχαμε να κατηγορήσουμε τον Νίτσε στην εποχή του ως μισογύνη, αλλά είναι σίγουρο πως πολλές "σύγχρονες" γυναίκες θα το έκαναν χωρίς ενδοιασμό. Όλο το κείμενο:
Φυσικά θα είμασταν εντελώς άδικοι αν προτρέχαμε να κατηγορήσουμε τον Νίτσε στην εποχή του ως μισογύνη, αλλά είναι σίγουρο πως πολλές "σύγχρονες" γυναίκες θα το έκαναν χωρίς ενδοιασμό. Όλο το κείμενο:
Η Ηθική, η Κίρκη της ανθρωπότητας, έχει τελείως μεταλλάξει - ηθικοποιήσει - το καθετί που είναι
ψυχολογία οδηγώντας σ' εκείνο το φρικιαστικό παραλογισμό πως δήθεν η αγάπη είναι κάτι το μη εγωιστικό. Πρέπει να είναι κανείς απολύτως βέβαιος για τον εαυτό του και να στηρίζεται γερά στα δύο του πόδια, διαφορετικά ούτε καν μπορεί ν' αγαπήσει. Αυτό άλλωστε το ξέρουν καλά οι γυναίκες και δεν εκτιμούν παρά ελάχιστα όλους τους άντρες που δεν εκδηλώνουν ιδιοτέλεια, τους πραγματιστές άντρες. Άραγε θα ήταν σωστό να ισχυριστώ, παρεμπιπτόντως, ότι τις ξέρω καλά τις γυναίκες; Ανήκει και τούτο στη διονυσιακή μου προίκα. Ποιος ξέρει; Όλες οι γυναίκες με λατρεύουν, αυτό είναι μια παλιά ιστορία, με εξαίρεση μόνο εκείνες τις δυστυχισμένες, τις "χειραφετημένες", που δεν έχουν τη δυνατότητα να κάνουν παιδιά. Ευτυχώς που δεν σκοπεύω ν' αφήσω τον εαυτό μου να γίνει χίλια κομμάτια. Κι αυτό γιατί η πραγματική, η τέλεια γυναίκα διαλύει πάντα αυτό που αγαπάει... τις γνωρίζω καλά τις αξιαγάπητες αυτές μαινάδες...ω τι επικίνδυνα θυρία αυτές οι γυναίκες, ξέρουν καλά ν' αρπάζουν και να ροκανίζουν τον άντρα. Κι όμως δείχνουν τόσο ευχάριστα τα θηρία αυτά. Μια γυναικούλα που βιάζεται να πάρει εκδίκηση θα μπουρούσε ν' ανατρέψει την ίδια τη μοίρα. Το θηλυκό είναι απίστευτα πιο μοχθηρό από τον άντρα αλλά και πιο ξύπνιο. Η καλοσύνη στη γυναίκα αποτελεί μια μορφή εκφυλισμού...Μέσα σε όλες τις αποκαλούμενες "καλές ψυχές" υπάρχει κατά βάθος μια φυσιολογική ανωμαλία - δεν τα ομολογώ όλα, αλλιώς θα καταντούσα ένας κυνικός γιατρός.
Όταν οι γυναίκες αγωνίζονται ν' αποκτήσουν τα ίδια δικαώματα με τους άντρες, αυτό είναι σύμπτωμα ασθένειας: αυτό κάθε γιατρός το ξέρει. Η αληθινή γυναίκα, όσο περισσότερο γυναίκα είναι, τόσο πιο πολύ αμύνεται με χέρια και πόδια εναντίων των δικαιωμάτων: η φυσική κατάσταση, ο πόλεμος μεταξύ των δύο φύλων, της εξασφαλίζει με το παραπάνω μια προνομιακή θέση. Άκουσε κανένας τον ορισμό που δίνω στη λέξη έρωτας;
Είναι ο μόνος ορισμός ισάξιος ενός φιλοσόφου. Έρωτας ως προς τα μέσα του πολέμου, πόλεμος ως προς την ουσία, θανάσιμη έχθρα των φύλων.
Έχει κανείς ακούσει την απάντησή μου ως προς το ερώτημα πώς μια γυναίκα "λυτρώνεται" κάνοντας ένα παιδί;
Η γυναίκα χρειάζεται τα παιδιά, πρέπει να έχει πάντα παιδιά κι ο άντρας για το λόγο αυτόν δεν είναι τίποτα από ένα μέσο: αυτά έλεγε ο Ζαρατούστρα.
"Η χειραφέτηση της γυναίκας" δεν είναι τίποτα άλλο από ενστικτώδες μίσος της ελλειμματικής γυναίκας, αυτής που δεν μπορεί να τεκνοποιήσει, για την άλλη γυναίκα, τη φυσιολογική...
Ο αγώνας εναντίον του άντρα δεν είναι παρά ένα μέσο, μια πρόφαση, ένα είδος τακτικής.
Ανυψώνοντας τον εαυτό της ως γυναίκα "καθεαυτής", ως "ανώτερο είδος", ως "ιδεαλίστρια", επιδιώκει να κατεβάσει το γενικότερο επίπεδο του γένους της.
Άλλο ασφαλέστερο μέσο γι' αυτό δεν υπάρχει παρά η μόρφωση, τα παντελόνια και το δικαίωμα ψήφου. Οι λεγόμενες χειραφετημένες γυναίκες είναι κατά βάθος αναρχικές βουτηγμένες μέσα στον κόσμο του
"αιώνια θηλυκού". Είναι αυτές που ξέπεσαν, που επιζητούν την εκδίκηση... Πρόκειται για ένα είδος κάκιστου ιδεαλισμού, που τον συναντάμε άλλωστε και στους άντρες, όπως για παράδειγμα στον Ερρίκο Ίψεν, την τυπική αυτή γεροντοκόρη, που άλλο σκοπό δεν έχεις παρά να δηλητηριάζει την καθαρή συνείδηση και τη φυσικότητα του σεξουαλικού έρωτα. Και για να μη δημιουργήσω καμιά αμφιβολία για την έντιμη και αυστηρή άποψή μου γι' αυτό το θέμα, θ' αναφέρω άλλο ένα άρθρο από τον ηθικό μου κώδικα εναντίον του ελαττώματος:
με τη λέξη "ελάτρωμα" καταπολεμώ καθετί αντιφυσικό ή τον ιδεαλισμό, αν σας αρέσουν τα ωραία λόγια. Το άρθρο συμπληρώνει: "Το κήρυγμα της αγνότητας είναι μια δημόσια παρόρμηση για την παράβαση φυσικών νόμων. Κάθε περιφρόνηση της σεξουαλικής ζωής, κάθε ρύπανσή της με την έννοια της "ακαθαρσίας" είναι έγκλημα απέναντι στη ζωή, είναι το καθαυτό αμάρτημα εναντίον του Αγίου Πνεύματος της ζωής".
Nietzsche Friedrich - 'Ιδε ο Άνθρωπος (1898)
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
12-12-23
14:21
Αν μείνουμε στον όρο incel, της ακούσιας αγαμίας, γιατί να μην αγγίζει και τις γυναίκες;
Αυτός είναι ο λόγος που τον αναπαράγουν τόσο πολύ. Είναι οι ίδιες!
Ειδικότερα από το πρώτο παιδί μέχρι την εμμηνόπαυση αλλάζουν πολλά. Αλλά μιλώντας στην manosphere για τους άνδρες ως άνδρας είναι μάλλον χαζό να είσαι "ακούσια" οτιδήποτε. Κάθε ταυτότητα σε περιορίζει.
Ακόμα πιο χαζό είναι να προσπαθείς για κάτι που δεν έχει νόημα.
Ένα φιλαράκι που τα λέμε πιο συχνά παλεύει ακόμα με την incel - νευρωτική γυναίκα του.
Τον βλέπω στεναχωριέται, είναι κουρασμένος, λιγομίλητος, αγέλαστος.
Ρε πιες μια ρακή του λέω, τίποτα αυτός.
Αυτός είναι ο λόγος που τον αναπαράγουν τόσο πολύ. Είναι οι ίδιες!
Ειδικότερα από το πρώτο παιδί μέχρι την εμμηνόπαυση αλλάζουν πολλά. Αλλά μιλώντας στην manosphere για τους άνδρες ως άνδρας είναι μάλλον χαζό να είσαι "ακούσια" οτιδήποτε. Κάθε ταυτότητα σε περιορίζει.
Ακόμα πιο χαζό είναι να προσπαθείς για κάτι που δεν έχει νόημα.
Ένα φιλαράκι που τα λέμε πιο συχνά παλεύει ακόμα με την incel - νευρωτική γυναίκα του.
Τον βλέπω στεναχωριέται, είναι κουρασμένος, λιγομίλητος, αγέλαστος.
Ρε πιες μια ρακή του λέω, τίποτα αυτός.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
14-03-22
14:22
Να έχει κάτι αξιοθαύμαστο θα πρόσθετα. Μαζί με το χορό όπως γράφτηκε πριν ή τη μουσική όπως λέει ο ποιητής, "κι άμα σταθείς στα ίδια μέρη κι αν αγαπήσεις τις ίδιες μουσικές θα πει ότι τυχαία δε βρεθήκαμε θα πει ότι δε φύσηξε τυχαία".Όχι. Το να ξέρει τι του/της γίνεται είναι από τα πιο βασικά. Απλώς να μην είναι συνηθισμένος, βαρετός, κοινότυπος. Αυτά ψάχνω σε μία γυναίκα, αυτά θα έψαχνα σαν γυναίκα σε έναν άντρα. Φαντάζομαι...
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
14-03-22
13:17
Όταν λες "επίσης το να κάνεις τα στραβά μάτια και να αφήνεις τον άλλον να νιώθει πως έχει τον έλεγχο γιατί του αρέσει, σου δίνει άμεσα τη δύναμη να τον ελέγχεις κι εσύ" είτε το παραδέχεσαι είτε όχι, είναι κυριαρχικό. Έλεγχος.Δε συμφωνώ με το τελευταίο. Το να μην είσαι αρκετά διαχυτική και να δείχνεις πολύ διακριτικά το ενδιαφέρον σου, περιμένοντας κυρίως απ' τον άντρα την 1η κίνηση δεν τον καθιστά κυρίαρχο στη σχέση. Μπορείς να θέσεις τα όριά σου χωρίς να είσαι το άτομο που θα μπει μπροστά και θα ηγηθεί μιας κατάστασης. Μπορείς να είσαι δυναμική κι εσωστρεφής, η "ήρεμη δύναμη" που λέμε. Επίσης το να κάνεις τα στραβά μάτια και να αφήνεις τον άλλον να νιώθει πως έχει τον έλεγχο γιατί του αρέσει, σου δίνει άμεσα τη δύναμη να τον ελέγχεις κι εσύ. Οι σχέσεις μεταξύ δύο ανθρώπων με αυτοεκτίμηση είναι πάντοτε αμφίδρομες, χωρίς να το λέω εγωιστικά.
Καταλαβαίνω ότι βολεύει να σε προσεγγίζουν οι άλλοι και εσύ να έχεις την αίσθηση της επιλογής. Είναι ψευδαίσθηση όμως γιατί αυτοί που θα σε προσεγγίσουν δεν είναι πάντα αυτοί που θα ήθελες και μέχρι να καταλάβεις τι θέλεις έχουν περάσει τα νιάτα σου. Δεν είναι απόλυτο αλλά τα περισσότερα κορίτσια που γνώριζα γύρω στα 30 μου έλεγαν, "δεν ξέρω τι θέλω" αλλά ξέρω "τι δεν θέλω". Είναι τόσο χιλιοειπωμένη αυτή η ατάκα που την ξεπατικώνουν στις ταινίες.
Περιγράφεις έναν κλασσικό τύπο μικροαστού. Τίποτα το επαναστατικό σε αυτό, είναι ο τύπος άνδρα που αρέσει στις περισσότερες 30+ . Πιο μικρές θέλετε τους τυπάδες με τις μηχανές να κάνετε το χαβαλέ σας. Τα γούστα αλλάζουν φυσικά αλλά με τον ίδιο τρόπο αλλάζουν και απαιτήσεις προς εμάς. Στα ντουζένια του έρωτα μας θέλουν περιπετειώδης, κεφάτους, αλέγκρο μπρίο φινετσάτο. Μετά το πρώτο παιδί, βαλιτσοκουβαλητές, δουλευταράδες σε γραφείο και σπίτι. Μετά τα 45-50, μας θέλουνε σοφούς!Να έχει ένα συγυρισμένο, σχετικά καθαρό σπίτι, να είναι συνεπής κι υπεύθυνος στη δουλειά του κι όχι απλώς να βγαίνει το μεροκάματο, να φροντίζει την υγεία του (διατροφή, άθληση), την υγιεινή του, την εμφάνισή του (σε ένα βασικό επίπεδο, καθαρά σιδερωμένα ρούχα, να μυρίζει όμορφα, να έχει κομμένα νύχια), να ενημερώνεται για τον κόσμο γύρω του σε πολιτικό, οικονομικό, κοινωνικό επίπεδο και να βάζει μες στην εβδομάδα του λίγες ώρες κοινωνικοποίησης, αλλά και λίγες ώρες ποιοτικού χρόνου με τον εαυτό του.
Κανένα αγόρι δεν είναι πια έτσι, τουλάχιστον όσα αγόρια απευθύνονται στην μεσοαστή ελληνίδα. Δεν ξέρω τι γίνεται στα "πακιστανικά" ήθη και έθιμα αλλά τα νεοελληνόπουλα είναι πολύ πιο τρέντι για να γκρινιάζουν για ένα φαί. Παραγγέλνουν πίτσα και κινέζικο. Εκεί που ενοχλούνται είναι άμα τους κόψεις τα χόμπι τους. Το γυμναστήριο π.χ., βόλτες με τα φιλαράκια, την μπαλίτσα την Κυριακή, αυτά ναι, ό,τι "φαλοκρατικό" κατάλοιπο μπει στην αμφισβήτηση, προκαλεί σύγχυση.Ένας τέτοιος άντρας για μένα είναι πολύ πιο ελκυστικός από τον κλασικό macho τύπο που η ζωή του είναι δουλειά - μπάλα - σεξ - ύπνος, όταν έρθει σπίτι θα παρατήσει όλα του τα ρούχα στο τραπέζι και θα γκρινιάξει που δεν έχουμε καλό φαΐ ενώ εγώ μπήκα σπίτι μόλις μισή ώρα πριν απ' αυτόν και προσπαθώ να τα προλάβω όλα π.χ. Εμένα αυτό πιο πολύ μου φωνάζει "κακομαθημένο αγόρι" παρά άντρας.
Αυτό είναι ένα θέμα. Σωστά το θέτεις.Χαχα, το ερώτημα πλέον δεν είναι αν φλερτάρουν οι γυναίκες, αλλά αν φλερτάρουν οι άνθρωποι γενικά.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
28-02-22
13:21
Ωραία αυτά που λέτε αλλά η συζήτηση έχει κάπως ξεφύγει.
Ας μιλήσουμε πρακτικά. Φλερτάρουν οι γυναίκες; Ποιες, ποιους με ποιο τρόπο;
Στην εποχή μου περιμένανε τον άνδρα κυνηγό που θα τις εντυπωσιάσει.
Οι πιο ξεπεταγμένες κουνούσαν λίγο την ουρίτσα αλλά η συντριπτική πλειοψηφία περίμεναν, περίμεναν.
Μια τέτοια συμπεριφορά όμως από μόνη της δημιουργεί κυριαρχικές σχέσεις.
"Άνδρας ο κυνηγός", το δέχεστε αυτό; Το θεωρείτε νορμάλ, το επιζητείτε;
Πιστεύω πως είναι ένα στερεότυπο που στην ελληνική κοινωνία τουλάχιστον δεν έχει ξεπεραστεί.
Οι εποχές αλλάζουν, για τους ανθρώπους δεν ξέρω. Ας το εξειδικεύσουμε. Φλερτάρουν οι φεμινίστριες γυναίκες; Ποιες, ποιους με ποιο τρόπο;
Στα μέσα της δεκαετίας του 80, παιζόταν μια σειρά: "The Secret Diary of Adrian Mole".
Το κορίτσι του Adrian - φυσιογνωμία simp θα τον λέγαμε - ήταν η Πανδώρα, μία real φεμινίστρια.
Αυτή λοιπόν ερωτεύθηκε παράφορα τον Άντριαν όταν τον είδε μια μέρα να σιδερώνει τα σώβρακα!
Μόνο είπε, ένα ανώτερο αγόρι θα το έκανε αυτό.
30 - 35 χρόνια μετά δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα. Οι γυναίκες θέλουν τους άνδρες των πολλών παράλληλων ρόλων κάτι που ζει μέσα στο μυαλό τους συνέχεια αλλά στην πράξη όταν το κάνουν οι ίδιες τις κουράζει και τις μελαγχολεί. Οι άνδρες δεν μπορούν να ανταποκριθούν καθόλου σε αυτό. Είναι καλοί σε ένα-δύο πράγματα τη φορά. Πίτσα-μπύρα-μπάλα. Πολλά μαζί δεν γίνεται.
Ας μιλήσουμε πρακτικά. Φλερτάρουν οι γυναίκες; Ποιες, ποιους με ποιο τρόπο;
Στην εποχή μου περιμένανε τον άνδρα κυνηγό που θα τις εντυπωσιάσει.
Οι πιο ξεπεταγμένες κουνούσαν λίγο την ουρίτσα αλλά η συντριπτική πλειοψηφία περίμεναν, περίμεναν.
Μια τέτοια συμπεριφορά όμως από μόνη της δημιουργεί κυριαρχικές σχέσεις.
"Άνδρας ο κυνηγός", το δέχεστε αυτό; Το θεωρείτε νορμάλ, το επιζητείτε;
Πιστεύω πως είναι ένα στερεότυπο που στην ελληνική κοινωνία τουλάχιστον δεν έχει ξεπεραστεί.
Οι εποχές αλλάζουν, για τους ανθρώπους δεν ξέρω. Ας το εξειδικεύσουμε. Φλερτάρουν οι φεμινίστριες γυναίκες; Ποιες, ποιους με ποιο τρόπο;
Στα μέσα της δεκαετίας του 80, παιζόταν μια σειρά: "The Secret Diary of Adrian Mole".
Το κορίτσι του Adrian - φυσιογνωμία simp θα τον λέγαμε - ήταν η Πανδώρα, μία real φεμινίστρια.
Αυτή λοιπόν ερωτεύθηκε παράφορα τον Άντριαν όταν τον είδε μια μέρα να σιδερώνει τα σώβρακα!
Μόνο είπε, ένα ανώτερο αγόρι θα το έκανε αυτό.
30 - 35 χρόνια μετά δεν έχουν αλλάξει και πολύ τα πράγματα. Οι γυναίκες θέλουν τους άνδρες των πολλών παράλληλων ρόλων κάτι που ζει μέσα στο μυαλό τους συνέχεια αλλά στην πράξη όταν το κάνουν οι ίδιες τις κουράζει και τις μελαγχολεί. Οι άνδρες δεν μπορούν να ανταποκριθούν καθόλου σε αυτό. Είναι καλοί σε ένα-δύο πράγματα τη φορά. Πίτσα-μπύρα-μπάλα. Πολλά μαζί δεν γίνεται.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
26-02-22
23:04
Στις σχέσεις σε μεγάλο βαθμό εμφανίζεται ο νόμος της έλξης απ' την ανάποδη όμως. Πέφτεις πάνω σε άτομα που ελκύεις από αντιπάθεια. Μία φεμινίστρια βλέπει παντού incel, ένας incel παντού γυναίκες με "κατώτερα" χαρακτηριστικά. Κανένας δεν βλέπει τον εαυτό του, το δικό του λάθος. Είμαστε άνθρωποι, τι σημασία έχει η ταυτότητα των φύλων;Εγώ πχ δεν μπορώ να χαρακτηρίσω κάποιον από εδώ incel αλλά θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά να λέγονται απόψεις όπως ότι οι γυναίκες πλέον με τα social media έχουν καβαλήσει καλάμι και έχουν εξωπραγματικές απαιτήσεις απ' τους άντρες, ότι λαμβάνουν υπερβολική επιβεβαίωση, ότι δε θα δώσουν καμία σημασία σ' έναν κοντό άντρα αν δεν έχει άλλα προσόντα, ότι το να έχει πολλούς followers και likes στο Instagram είναι red flag, ότι οι πιο υγιείς σχέσεις είναι αυτές όπου η γυναίκα έχει επάγγελμα με χαμηλότερο μισθό και κοινωνικό στάτους, ότι οι γυναίκες καλλωπίζονται για τους άντρες και όχι επειδή αρέσει στις ίδιες, και μερικά πολύ χειρότερα, που όμως παίζει να ήταν από τρολλοακκαουντς οπότε δε θα τα αναφέρω.
Άνδρες γυναίκες μένουν φύλα. Οι άνθρωποι εξελίσσονται. Σε πολλές ανδροπαρέες έχουν το 'φλώρος' σαν το πιο υποτιμητικό πράγμα στον κόσμο. Μπορούν να βγουν και μαχαίρια γι' αυτό. Κάποτε το πίστευα κι εγώ μέχρι που γνώρισα ένα συμφοιτητή φλωρά γιάπι που διάβαζε τα ροζ φύλλα της Καθημερινής και άκουγε φανατικά Μάικλ Τζάκσον. (να είσαι τώρα μέσα στα ντουζένια του μέταλ και του χαρντ ροκ και να ακούς Τζάκσον!) Ε λοιπόν χωρίς κανένα άλλο ιδιαίτερο χάρισμα, έβγαζε τα ομορφότερα κορίτσια. Πως εξηγείται αυτό; Οι όμορφες γυναίκες προτιμάνε την ασφάλεια και τη χαλαρότητα της επικοινωνίας που σου δίνει ένα sweet boy από έναν τυπά μπρουτάλ και ανδρουά. Η προϋπόθεση εδώ όμως είναι να είσαι γνήσια ο εαυτός σου, χωρίς προσποιήσεις.
Αυτό με το ύψος πάλι το έχω συναντήσει σε μερικές γυναίκες. Όσες το ζητάνε όμως ως προϋπόθεση είτε είναι οι ίδιες ψηλές - απόλυτα λογικό να μπαίνουν κάποια εμφανισιακά στάνταρ - ή κάπως ανώριμες. Λάθος να πιστεύεις ότι μια γυναίκα θέλει ή βλέπει ένα μόνο πράγμα. Ακόμα κι αν δεν είσαι ψηλός, γιατί μια γυναίκα να μην γοητευτεί από κάτι άλλο που μπορεί να έχεις; Μπορεί να γοητευτεί απλά επειδή την προσέγγισες με όμορφο τρόπο. Είχα γνωρίσει τύπο κοντό, καραφλό στυλ Βέγγου, με δέρμα φολιδωτό απ' την ακμή. Να δεις στυλάκι ο τύπος όμορφο, μπασίστας σε γνωστή για την εποχή ρέγκε μπάντα και πάντα με ωραία κορίτσια τριγύρω του.
Άλλο στερεότυπο οι γυναίκες και τα λεφτά. Μα τι χαζό να το λένε καρμίρηδες άνδρες. Καμιά γυναίκα δεν θέλει τα λεφτά σου, θέλει αυτό που μπορείς να της προσφέρεις. Αν είναι τα λεφτά το μόνο που μπορείς, αυτό θα σου πάρει.
Η ανθρώπινες κοινωνίες είναι ένας αχταρμάς από στερεότυπα, ταυτότητες και κόμπλεξ. Αν βάλεις μέσα και τις ταξικές σχέσεις του καπιταλισμού και του θεάματος δημιουργείται ένα τοξικό χαρμάνι που "ποτίζει" κάθε μορφής νοσηρότητα. Δεν υπάρχει κάποια συνταγή για να γλιτώσεις, θα μολυνθείς κι εσύ λίγο ή πολύ. Μεγαλώνοντας αποκτάς την γνώση, την εμπειρία και τα αντισώματα. Αν τα χρησιμοποιήσεις εποικοδομητικά έχεις καλές πιθανότητες να "καθαριστείς" ως ένα βαθμό.
Σημασία έχει πόσο ελαστικό μπορεί να γίνει το μυαλό σου. Είναι το μόνο πράγμα που μπορεί να σε προστατεύσει απ' την ηλιθιότητα. Είναι και επίκαιρο. Στόχος για έναν εξελιγμένο άνδρα πρέπει να είναι ένας: η αποαρχιδοποίηση των ναζιδίων.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
15-01-22
17:23
..."venting" δεν την ήξερα αυτή τη λέξη αλλά το περιγράφει τέλεια. γιατί κακό είναι να μαθαίνουμε και λίγα αγγλικά ακόμα;Παράδειγμα όταν κάτι πάει στραβά στη δουλειά της και σου γκρινιάζει για το πόσα λάθη έκανε στα τιμολογια ή πως την επιφόρτισε με άλλες δουλειές το αφεντικό χωρίς να πληρώσει τις υπερωρίες και πας εσυ και κατσεις και το αναλύσεις ενα προς ένα προσπαθώντας να ακολουθήσεις τη λογική της και να της κανεις soothe το νεύρο λύνοντάς της το πρόβλημα λογικά (το χω κανει και μιλω εξ εμπειρίας).
Αυτο ειναι λάθος, την ενοχλεί, δεν το θέλει αυτό εκείνη την ώρα. Νομιζει οτι δεν την καταλαβαίνεις. Και δεν την καταλαβαίνεις πρακτικά, όχι τι σου λεει (αυτο οκ το πιάνεις), αλλά ΓΙΑΤΙ στο λέει. Θέλει να κανει ένα venting εκεινη την ωρα κι εσυ της κάνεις λογική ανάλυση προσπαθώντας να κανεις τον καλό επιλυτή.
Μου θύμισες τώρα μια παλιά σειρά (εντάξει δεν είμαι και τόσο μεγάλος), το "Άνθρωποι που μας μοιάζουν" με τον Γιώργο Πάντζα, τα' χουν ζήσει τόσοι και τόσοι άνδρες αυτά. Να ωραίο αντικείμενο για τους ψυχολόγους, που οφείλεται αυτό το κοινό γυναικείο venting; Είναι ορμονικό πιστεύεις; Είναι διαφορετική η λειτουργία του εγκεφάλου; Γιατί αρέσκονται τόσο πολύ σε αυτό το αόριστο συναισθηματικό μπλαμπλάρισμα;
Σωστό, αλλά πολύ δύσκολο. Αυτό μπορεί να το κάνει μόνο ένας άνδρας που έχει εύκολες εναλλακτικές. Όταν βάλλεσαι απ' την καθημερινότητα με ευθύνες και υποχρεώσεις και όταν εσύ σπάνια ως ποτέ δέχθηκες την αντίστοιχη προσπάθεια κατανόησης, είναι επόμενο να μην έχεις και πολύ διάθεση να παριστάνεις τον τοίχο.Μπορείς λοιπόν να δειξεις το beta trait της κατανόησης απλά ακούγοντας, χωρίς να simp-ίσεις και να σπάσεις το αρσενικό frame σου, συνάμα σπάζοντας και την άλλη.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
15-01-22
13:24
Οι ταμπέλες είναι πολιτιστικά σλόγκαν. Προφανώς και όταν ένα κορίτσι χαρακτηρίζει ένα αγόρι "ίνσελ" ή οτιδήποτε άλλο, κάποια συμπεριφορά καυτηριάζει. Χρησιμοποιεί μια λέξη για να ταυτίσει μία συμπεριφορά.Ευτυχώς δεν πιστεύω πλέον στις ταμπέλες και κατάλαβα ότι μόνο βλαβερές είναι. Η εφηβική μου ηλικία πέρασε και ωρίμασα αρκετά μετά από ενδοσκόπηση αλλά και μέσω της ίδιας μου της εμπειρίας. Δεν είναι λίγοι όμως που ως έφηβοι που ήρθαν σε επαφή με την ύπαρξη αυτών των ταμπέλων και απορροφήθηκαν ακόμα περισσότερο στα echo chambers που ανέφερα.
Οι ταμπέλες όμως και τα κινήματα είναι αποτελέσματα. Η αιτία του κακού είναι η ελίτ που εργαλειοποιεί ανθρώπους και συμπεριφορές. Η λογιοσύνη γύρω από αυτές δεν είναι παρά η αντανάκλαση των ταυτοτήτων.
Δυστυχώς οι άνθρωποι μεγαλώνουν μέσα από φονικές ταυτότητες που με τον έναν ή άλλο τρόπο θα εκδηλώσουν βίαια κάποια στιγμή στη ζωή τους.
Η ανάγκη του να είσαι κάτι. Να μιλάς όχι για τον εαυτό σου αλλά για τα επιτεύματά σου.
Να ανήκεις κάπου, οπουδήποτε αλλά κάπου.
Όλα αυτά είναι εκμεταλλεύσιμα μέσα από τεχνικές διαχείρισης και ρύθμισης της ζωής και του θανάτου των ανθρώπων.
Tο Red Pill παρουσιάζει σε κάποια φάση γνώμες ανδρών μπλουπίλιδων. Έχει ενδιαφέρον που εστιάσανε την κριτική τους. Μα γιατί αναρωτιόντουσαν, δεν ενωνόμαστε φεμινιστές και δικαιωματιστές να ζητήσουμε παραπάνω επιδοτήσεις για όλους;
Το μυαλό τους στα λεφτά.
Έλεγε ο Φουκώ για τη βιοπολιτική:
"η επιλογή της βιοπολιτικής από την κυρίαρχη εξουσία έχει ως συνέπεια να υποβαθμιστούν σταδιακά οι «πειθαρχικές» τεχνικές άσκησης της εξουσίας για χάρη των νέων «βιο-ρυθμιστικών» τεχνικών, οι οποίες εφαρμόζονται όχι μόνο σε μεμονωμένα άτομα ή σε μικρές κοινωνικές ομάδες, αλλά σε πληθυσμούς και τελικά στο σύνολο των ανθρώπων ως βιολογικό είδος."
Αυτό ακριβώς ζούμε τώρα. Πόσο πιο επίκαιρο! Τόνοι χρήματος, δισεκατομμύρια έχουν ξοδευτεί για να γίνει το άσπρο - μαύρο. Για να κρυφτεί κάτω απ' το χαλάκι η βρωμιά των πολυεθνικών τους, φτιάξανε μέχρι και δική τους επιστήμη.
Το MRA το μόνο που ζητάει είναι την επαναφορά στην κοινή λογική. Ο αγώνας για την απελευθέρωση του άνδρα είναι και αγώνας για την απελευθέρωση του ανθρώπου.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
15-01-22
11:37
«Όταν πιάνω να γράψω δεν λέω: Πρόσεχε! Θα κάνεις ένα έργο τέχνης! Σκέφτομαι ότι έχω κάποιο ψέμα να δείξω, κάποια βρωμιά να αποκαλύψω» - Τζώρτζ Όργουελ
Η ζωή μας είναι ένας καθηλωμένος κυκλώνας όπου μέσα σε αυτόν εναλλάσσονται το ψέμα με την απάτη, η ηλιθιότητα με την αποβλάκωση, η νέκρωση με την τρέλα.
Ο λούμπεν προλετάριος με την αποκτήνωσή του, ο προλετάριος με την ηλιθιότητά του, ο μικροαστός με την αποχαύνωσή του, ο μεγαλοαστός με την εγρήγορση-ύπνο του, η εξουσία με τον σαδομαζοχισμό της, σπρώχνουν την ανθρωπότητα προς την καταστροφή.
Ο μικροαστός Γκόρντον Κόμστοκ, το κατ' εξοχήν δείγμα της αλλοτρίωσής μας, ένας από τα εκατομμύρια των «στερημένων» του πλανήτη μας, ένας «απροσάρμοστος», ένας «αντικοινωνικός», ένας «συνειδητοποιημένος» διανοούμενος, κάνει τον πόλεμό του όχι για να καταστρέψει τις δομές του συστήματος, αλλά γιατί το μισεί που δεν του έδωσε την ικανότητα να το απολαύσει.
Φοράει τον επαναστατικό του ρόλο και παίρνει μέρος στο ομαδικό θέατρο που ζούμε, πολεμώντας το με όσα όπλα έχει. Ξεσκεπάζει συνεχώς την αθλιότητα της ζωής, και φτάνοντας στα έσχατα όρια της αντοχής του, βρίσκει ένα γερό ηθικό στήριγμα -ένα ονόματι της ηθικής του συστήματος φυσικά- και επιστρέφει στις αγκάλες του.
Ε, φίλε! Η επανάσταση είναι αλλιώς! Θα μπορούσαμε να σου πούμε αν υπήρχες να μας ακούσεις. Πολεμάμε γιατί ουσιαστικά μας αλλοτριώνει κάτι, όχι επειδή δεν είχαμε τη δυνατότητα να πιούμε μπύρα, να τρυπάμε όσα βαρέλια μπορούμε... Κάποτε ο αφρός του θα μας μεθύσει. Και τότε, καλή διαιώνιση...
(Όργουελ, κάτι σαν πρόλογος, από το «Κρατήστε σφιχτά το μικροαστισμό σας». "Keep the aspidistra flying").
Η ζωή μας είναι ένας καθηλωμένος κυκλώνας όπου μέσα σε αυτόν εναλλάσσονται το ψέμα με την απάτη, η ηλιθιότητα με την αποβλάκωση, η νέκρωση με την τρέλα.
Ο λούμπεν προλετάριος με την αποκτήνωσή του, ο προλετάριος με την ηλιθιότητά του, ο μικροαστός με την αποχαύνωσή του, ο μεγαλοαστός με την εγρήγορση-ύπνο του, η εξουσία με τον σαδομαζοχισμό της, σπρώχνουν την ανθρωπότητα προς την καταστροφή.
Ο μικροαστός Γκόρντον Κόμστοκ, το κατ' εξοχήν δείγμα της αλλοτρίωσής μας, ένας από τα εκατομμύρια των «στερημένων» του πλανήτη μας, ένας «απροσάρμοστος», ένας «αντικοινωνικός», ένας «συνειδητοποιημένος» διανοούμενος, κάνει τον πόλεμό του όχι για να καταστρέψει τις δομές του συστήματος, αλλά γιατί το μισεί που δεν του έδωσε την ικανότητα να το απολαύσει.
Φοράει τον επαναστατικό του ρόλο και παίρνει μέρος στο ομαδικό θέατρο που ζούμε, πολεμώντας το με όσα όπλα έχει. Ξεσκεπάζει συνεχώς την αθλιότητα της ζωής, και φτάνοντας στα έσχατα όρια της αντοχής του, βρίσκει ένα γερό ηθικό στήριγμα -ένα ονόματι της ηθικής του συστήματος φυσικά- και επιστρέφει στις αγκάλες του.
Ε, φίλε! Η επανάσταση είναι αλλιώς! Θα μπορούσαμε να σου πούμε αν υπήρχες να μας ακούσεις. Πολεμάμε γιατί ουσιαστικά μας αλλοτριώνει κάτι, όχι επειδή δεν είχαμε τη δυνατότητα να πιούμε μπύρα, να τρυπάμε όσα βαρέλια μπορούμε... Κάποτε ο αφρός του θα μας μεθύσει. Και τότε, καλή διαιώνιση...
(Όργουελ, κάτι σαν πρόλογος, από το «Κρατήστε σφιχτά το μικροαστισμό σας». "Keep the aspidistra flying").
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
15-01-22
10:44
Αυτό δεν είναι ακριβές όμως. Ναι, περιθωριακές ομάδες r9k, 4chan που γράφει ο vassilis και άλλες που δεν τις ξέρει η μάνα τους, είναι ομάδες μίσους. Τέτοιες ομάδες όμως εύκολα μπορεί να τις διακρίνει κανείς και να τις απορρίψει εξ' αρχής. Οι MRAs που αναφέρθηκαν σε προηγούμενα post δεν μπαίνουν σε αυτή τη λογική.Το πρώτο μου μήνυμα σκοπό είχε να δείξει πως κάποιος μπορει να επηρεαστεί αρνητικά από μια κοινότητα που μόνο τις χειρότερες συμπεριφορές των γυναικών δείχνει.
Στον αντίποδα η μισανδρία έχει θεσμοθετηθεί και έχει περάσει μέχρι και στην δικονομία μέσω του Duluth model. Όλη η φεμινιστική προπαγάνδα και τα δικαιολογητικά των επιχορηγήσεών της περνάνε μέσα απ' αυτό:
Ο αφυπνισμένος άνδρας έχει αποβάλλει από πάνω του την τοξικότητα της βίας. Αυτά που ακούς για γυναικοκτονίες, βιασμούς, σεξισμούς δεν είναι παρά νοσηρότητες που προέρχονται από άλλες ιδεολογίες με επίκεντρο τον φασισμό. Οι mgtow βάλλονται και απ' τους φασίστες, ως "εβραϊκοί καρκίνοι" που στοχεύουν στη διάλυση του Δυτικού πολιτισμού και της οικογένειας.
Η ζωή του άνδρα έχει την ίδια αξία. Όταν βουλιάζει το καράβι, βγάζουν πρώτα τα γυναικόπαιδα όχι γιατί ένας άνδρας μπορεί να κολυμπήσει τον μισό ωκεανό αλλά γιατί τον θεωρούν αναλώσιμο. Άλλωστε ποιοι είναι οι νομοθετούντες; Εγώ κι εσύ; Είναι η καθεστηκυία τάξη, το blue pill δηλαδή.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
14-01-22
23:47
Ναι στους MRAs αναφέρεται που είναι οι θεωρητικοί, οι πατέρες του κινήματος. Οι mgtow είναι μεταγενέστεροι, είναι πιο πολύ απόσυρση από το σύστημα.Το χω δει, ειναι καταπληκτικό, αν θυμαμαι μιλάει για τους MRA αυτή, που ειναι άλλο παρακλάδι πιο non-game/non-socialdynamics πιο πολύ ακτιβιστές δικαιωμάτων.
Ξαναείδα πρόσφατα το Red Pill, δυνατό ντοκιμαντέρ, δίνει μια πολύ πειστική περιγραφή του κινήματος και απαντάει στο ερώτημα γιατί ποτέ δεν πρόκειται να συμφωνήσει με το φεμινιστικό.
Η κεντρική ιδέα είναι ότι το σύστημα θεωρεί τους άνδρες αναλώσιμους, αυτό είναι μια πολύ μεγάλη, μια πολύ βαθειά αλήθεια. Άνδρες οι νομοθετούντες, άνδρες όμως και οι σκλάβοι που χτίσανε τις πυραμίδες και γίνανε κρέας στα κανόνια των πολέμων. Η πατριαρχία είναι το αποτέλεσμα των ρόλων και όχι το αντίθετο.
Οι φεμινίστριες λένε ότι το MRA δημιουργήθηκε επειδή οι άνδρες αισθάνονται ότι απειλούνται απ' την χειραφέτηση της γυναίκας και κατηγορούν το κίνημα ως τον ρατσισμό των λευκών ανδρών. Τεράστιο ψέμα. Όπως και το να βλέπουν το ζήτημα των φύλων μέσα απ' το πρίσμα του καταπιεστή / καταπιεζόμενου.
Έψαξα αρκετή ώρα για να ξαναθυμηθώ το όνομα μιας γυναίκας που ασπάστηκε το MRA και εμφανίζεται στο ντοκιμαντέρ. ERIN PIZZEY. Αυτή είχε δημιουργήσει απ' τα πρώτα καταφύγια ενδοοικογενειακής βίας γυναικών στο Λονδίνο και είχε τη συνήθεια - όσο το διεύθυνε αυτή - να κρατάει ένα δωμάτιο και για τους άνδρες. Λέει σε κάποια φάση ότι το τεράστιο και ισχυρό φεμινιστικό κίνημα σε σχέση με την ανυπαρξία του ανδρικού είναι πως ενώ αρχικά ο καπιταλισμός ήταν ο μεγάλος εχθρός, στη δεκαετία του '60 και '70, ήρθε το φεμινιστικό κίνημα να πει: "όχι, δεν είναι πια ο καπιταλισμός ο εχθρός.
Ο εχθρός είναι η πατριαρχία..."
Αυτό βόλεψε τρελά το σύστημα και τεράστια ποσά χρηματοδότησης δόθηκαν προς τα εκεί. Και έτσι το γυναικείο κίνημα ξεκίνησε, και ήταν εξαιρετικά επιτυχημένο. Είναι μια τεράστια βιομηχανία. Rockefeller, you know?
Φίλε, δεν είναι η ανδρόσφαιρα ή γυναικόσφαιρα το πρόβλημα, ούτε το Red Pill ναρκωτικό για να ξεχνιέσαι. Πρέπει να καταλάβεις την μηχανική του κόσμου και πως αυτό το σύστημα μας αλλοτριώνει όλους μας.Αυτό που μπορώ να πω τελικά είναι ότι η ανδρόσφαιρα με έφερε σε επαφή με πολύ τοξικές κοινότητες και ιδεολογίες και εύχομαι να μην είχα έρθει ποτέ σε επαφή μαζί τους.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
14-01-22
19:05
Περιλαμβάνει το Κόκκινο Χάπι ως υποσύνολο, που είναι η κατάρριψη των μύθων για αυτή τη δυναμική όπως την έχουμε μάθει από μικρά παιδιά, την αλλαγή δηλαδή από το "περνάω τα πράγματα πρώτα απο το φίλτρο της αντίληψης του θηλυκού", στο "γνωθι σ' αυτόν" την ανακατασκευή και την πειθαρχία του άντρα σε δικές του αξίες και στόχους ζωής, συμπληρωματικά και όχι εξαρτητικά ή υποτακτικά στο θηλυκό.
"Πήρα ένα δύσκολο μάθημα", είπε η Cassie Jaye στο δικό της TED talk.
"Όταν αρχίζεις να ανθρωποιείς τον εχθρό σου, εσύ ως αντάλλαγμα μπορεί να απανθρωποιηθείς από την κοινότητά σου. Και αυτό συνέβει σε μένα".
Η Cassie Jaye, φανατική μίσανδρη φεμινίστρια άρχισε να φωτίζεται όταν για τις ανάγκες του ντοκιματέρ "The Red Pill" (2016) "κατάπιε" κι αυτή ένα. Προς έκπληξή της ανακάλυψε πως όλες οι οργανώσεις για τα δικαιώματα των ανδρών υποστήριζαν και αυτά των γυναικών και απλά ρωτούσαν: "γιατί δεν βλέπετε και τα δικά μας;"
Έπαθε ένα υπαρξιακό κοκομπλόκο, "έφταιγε το εγώ μου που με έκανε να τους βλέπω ως υπάνθρωπους (sub-humans)". Η κεραμύδα όμως είναι πως μετανοημένη, δηλώνει πια ότι δεν είναι φεμινίστρια. Φυσικά όλες όσες περίμεναν να δείξει στο ντοκιμαντέρ τους άνδρες - τέρατα της επιτέθηκαν με το χειρότερο τρόπο αποδεικνύοντας του λόγου το αληθές.
Έχει ενδιαφέρον δείτε το.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
11-01-22
16:36
@Valder μου αρέσουν πολύ οι αναλύσεις σου αλλά η ουσία είναι απλή.Εκεί όπου κάποιοι βλέπουν πάντως φαλλοκρατισμό και ευθυνοφοβία, άλλοι -εύστοχα θα έλεγα- θα μπορούσαν να δούν την αναλυτική σκέψη ενός άντρα μέσα από τις εμπειρίες του και την κατανόηση των έτερων ανδρών οι οποίοι υπό των επιλογών τους καταλήγουν σε μια εσωτερική ισορροπία και πληρότητα.
Υπάρχουν οργασμικές γυναίκες και είναι εύκολο να τις βρεις.
Απλά αποκλείεις τις υπόλοιπες!
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
11-01-22
12:46
Δεν με πειράζουν οι προσβολές σου αλλά θα σε παρακαλούσα να μην με ξαναταγκάρεις. Δεν χρειάζεσαι να ασχολείσαι με posts που γράφονται σε μια Ανδρόσφαιρα. Απλά δεν καταλαβαίνεις...Πραγματικά ο τρόπος που σκέφτεσαι είναι κακόμοιρος και αυτό που λες έρχεται και κουμπώνει άψογα με αυτό που προείπα.
Ολα αυτά ειναι αποτελέσματα μη συνειδητων πράξεων .
Θα διάβασα με προσοχή τα σχόλια που θα μου έγραφε ο Valder, ο ilias ή ο vassilis και θα επεξεργαζόμουνα ανάλογα. Τα δικά σου είναι κακιασμένα, κομπλεξικά θα έλεγα, το είχα υποπτευθεί απ' την πρώτη στιγμή αλλά αδιαφόρησα. Κάνε κι εσύ το ίδιο.
Αντίστοιχα, και το δικό σου το συννεφάκι μου προκαλεί αναγούλα. Πες ότι είμαι incel να ησυχάσουμε.Λυπάμαι που θα σε ξεκολλήσω από το πολυ ωραίο συννεφάκι σου
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
10-01-22
22:46
Ας κάνουμε μια υπόθεση εργασίας. Ότι οι mgtow είναι οι "καλοί" της υπόθεσης ή τουλάχιστον οι λιγότερο κακοί. Υπάρχουν κομμάτια της φιλοσοφίας τους στα οποία συμφωνείτε; Δεν χρειάζεται να γίνετε κι εσείς mgtow για να βλέπετε κάποια σωστά πράγματα.Οι mgtow είναι ένα δυναμικό και empowering κίνημα που βασίζεται στο ότι οι άνδρες δεν χρειάζονται μια γυναίκα για να είναι χαρούμενοι, μπορούν να τα καταφέρουν και μόνοι. Η κοινωνία μας πιέζει να παντρευτούμε αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητο πλέον, είναι και δύσκολο να βρεις το σωστό ταίρι για οικογένεια και σπίτι.
Αν ένας άνδρας αποφασίσει να τραβήξει το δικό του δρόμο, όπως τον καταλαβαίνει αυτός, μακριά από τη δυναστεία της θέλησης για αναπαραγωγή - που είναι μια υπόκωφη, ορμέμφυτη ανάγκη ύπαρξης από μόνη της - γιατί να χρειάζεται μια γυναίκα δίπλα του στο σπίτι του κάθε μέρα, κάθε βράδυ και να μοιράζεται μαζί της το κρεβάτι του;
Ας είμαστε ειλικρινείς. Στο 90% των περιπτώσεων ο έρωτας κρατάει το πολύ 7 χρόνια (υπάρχουν μελέτες σχετικά με αυτό). Η αγάπη, είναι μεγάλη ιστορία. Αγάπη ανάμεσα στα ζευγάρια γίνεται εύκολα συνήθεια όταν έρχονται τα παιδιά. Αυτό είναι νομοτελειακό.
Αν και δεν το συνηθίζω να μιλάω προσωπικά σε φόρουμ, στη δική μου συνηθισμένη περίπτωση άνδρα υπήρξε το βίωμα ενός ακατανόητα αποπνικτικού λίμπιντο που τελικά ο καρπός του οδήγησε σε ένα υπαρξιακό ξεφούσκωμα. Εκεί βλέπεις ότι η μόνη αλήθεια στις σχέσεις είναι ότι δεν υπάρχει αλήθεια. Είναι η μηχανική της ζωής, το παρασιτικό ον μέσα μας δουλεύει για τους δικούς του σκοπούς, κόπτεται μόνο να τη διαιωνίσει. Εμάς μας ρώτησε;
Αγαπώ φυσικά το παιδί μου, χαίρομαι για την ύπαρξή του και αγωνιώ για το μέλλον του. Ζω όμως μέσα στην ευθύνη του. Που είναι η ελευθερία; Στην ιδέα ότι κάποια στιγμή θα μεγαλώσουν τα παιδιά και θα βρούμε χρόνο για μας; Τι κακόμοιρη σκέψη!
Κάποτε ήμουνα πολύ αρνητικός με τους εν συνειδήσει μαγκούφηδες που δεν θέλουν παιδιά στη ζωή τους. Τώρα τους καταλαβαίνω, κάποιοι από αυτούς είναι σίγουρα πιο εξελιγμένοι από μένα. Αν λοιπόν οι mgtow δεν θέλουν να παντρευτούν και πιστεύουν πως μπορούν να είναι ευτυχισμένοι μόνοι με το δικό τους τρόπο, δεν έχω παρά να τους χαιρετίσω.
Keep walking men!
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
10-01-22
16:40
Ενώ ήρθε έστω καθυστερημένα και αλά καρτ, κάποια σεξουαλική απελευθέρωση στα 80's, η πορεία δείχνει ότι δεν την συνειδητοποιήσαμε.Επέκτεινέ το αν θέλεις φίλε μου γιατί δεν σε κατάλαβα, ειμαι και στη μεση μιας δουλειάς και το είδα πεταχτά.
Με αποτέλεσμα να εκχυδαϊστεί και να παρακμάσει.
Ποιος είναι ο αληθινά σεξουαλικά απελευθερωμένος άνθρωπος;
Νομίζω, αυτός που πιστεύει στην Ιδέα του Έρωτα, πρώτα απ' όλα.
Έχετε δει τις πρώτες Εμμανουέλες; Αυτές οι ταινίες ήταν πολύ "προχώ" για την εποχή τους. Πλησίαζαν αρκετά στο νόημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης.
Μετά ήρθε ο καπιταλισμός, μια αέναη διαδικασία εμπορευματοποίησης των αγαθών, να την κάνει κι αυτή εμπόρευμα.
Και εγκλωβιστήκαμε σε ένα Hotel California στον Κόσμο του Θεάματος.
Αυτή είναι η ρίζα του προβλήματος κατά τη γνώμη μου.
Τώρα, κάθε αναστοχασμός στην ιδέα του Έρωτα, θέλει τόλμη.
Δεν υπάρχουν εκπτώσεις, περιορισμοί, "ναι μεν αλλά". Δεν χωράνε ούτε καν φαντασιοποιήματα "να το βρω πρίγκηπα", "αχ ο Ρουβάς περνάει".
Η σεξουαλικά απελευθερωμένη γυναίκα αγαπάει όλους τους άνδρες.
Το ίδιο και o άνδρας, αγαπάει μια γυναίκα κι ας είναι και η Whole Lotta Rosie!
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
10-01-22
15:33
Γιατί το κάνεις τόσο πολύπλοκο;Όταν τονίζεται ως θετικό μιας εποχής κάτι (η σεξουαλική απελευθέρωση εν προκειμένω) ενώ κάτι άλλο είναι πολύ πιο σημαντικό (τα δικαιώματα της γυναίκας και η κακοποίηση που όλες αυτές οι κυρίες - μαζί και μανάδες ή γιαγιάδες μας - υπέστησαν από τους άντρες τους εκείνη την εποχή) δεν μπορώ να μην κάνω αισθητή την αντίφαση.
Στα 70's δεν υπήρχε καταπίεση δηλαδή; Στα 60's, στα 50's, στα 40's;
Τα 80's στην Ελλάδα φέρανε μια μεγάλη αλλαγή που βρήκε την ορμή της μέσα απ' την σεξουαλική απελευθέρωση όχι μόνο των γυναικών αλλά και των ανδρών.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
10-01-22
15:26
Τώρα πρέπει να αναστοχαστούμε στο τι είναι ο Έρωτας και να το κατατάξουμε στη συνείδησή μας εκεί που του αξίζει. Όμως προσοχή, κάθε αναστοχαστική διαδικασία απαιτεί θυσίες. Δεν μπορείς να σκέφτεσαι "τα λεφτά δεν φέρνουν την ευτυχία αλλά καλό είναι να υπάρχουν" και να θες έρωτες.Το θέμα είναι τι γίνεται τώρα, με τις υπάρχουσες καταστάσεις.
Κάτι βαθύτερο υπάρχει εδώ.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
10-01-22
15:17
Και τί ακριβώς προσέφερε αυτή η σεξουαλική απελευθέρωση τη στιγμή που οι γυναίκες ήταν ακόμα "υπόδουλες" στους άντρες τους;
Ε, νομίζω πως αν δεν είχε γίνει αυτή η "σεξουαλική απελευθέρωση" (η έστω by greek), θα συνεχίζαν να είναι υπόδουλες για πολύ περισσότερο ακόμα. Τώρα ο παππούλης που πρωτοεμφανίστηκε στο videaκι σου και οι όμοιοί του, είναι "ντεκαβλέ", ούτε θηλύκια γάτα δεν τους πλησιάζει.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
10-01-22
14:42
Θα μπορούσε να γίνει μια σύγκριση ανά δεκαετία.Αυτό που γράφεις εδώ έχει ενδιαφέρον. Από που προκύπτει; Έχουν γίνει σχετικές έρευνες, ότι πχ οι άντρες το 2020 είναι λιγότερο σεξουαλικά ενεργοί από το 1970;
Δεν την έχω ζήσει την εποχή αλλά από μαρτυρίες φίλων τα 80's π.χ. ήταν το μικρό ελληνικό big party.
Μεταπολίτευση, νέος αέρας, ΠΑΣΟΚ είναι εδώ, ρόδα τσάντα και κοπάνα, disco barbarela, ο Κελαηδόνης στο Σούνιο και άλλα τέτοια.
Υπήρχε μια έκδηλη σεξουαλική απελευθέρωση μέχρι που γενικεύτηκε το AIDS και ο κόσμος τρομοκρατήθηκε.
Πως ήταν τα κορίτσια τότε;
Ζούσαν τη στιγμή τους, παιζόταν φλερτάκι στο άνετο. Έπρεπε να γίνει κάτι πολύ ακραίο για να στην μπουν για "σεξουαλική παρενόχληση".
Μπορείς να φανταστείς αυτή την εποχή στο τώρα; Απλά δεν παίζει.
Μετά ήρθαν τα 90's που και μουσικά να το δεις, ήταν μια ανούσια, στείρα δεκαετία παρακμής πλην εξαιρέσεων. Έκαψε ότι είχε απομείνει απ' τα 80's και αυτό ήταν.
Στα zero's κάπως αναθερμάνθηκε η εποχή αλλά πιο πολύ με μιμητισμό 'made by europe' και πολύ χάπι ναρκωτικό, ecstacy, mdma και τέτοια.
Τα ten's τα έζησα στον πάγο της οικογενειακής "θαλπωρής" οπότε δεν έχω άποψη.
Δεν έχει να κάνει με το φύλο, άνδρες, γυναίκες, τα ίδια είμαστε, σε ένα καζάνι μας έχουν βάλει όλους και μας βράζουν.
Ίσως γι' αυτό είναι αστεία αυτά τα MGTOW, incel και κουραφέξαλα. Αν όμως κάποιος νιώθει ότι κερδίζει κάτι μέσα σε αυτά τα κουτάκια, δεν είμαι εγώ αυτός που θα τον κρίνω, ούτε αυτόν, ούτε την ιδεολογία του.
Αν πάλι ενοχλείστε όταν μια γυναίκα σας λέει incel ενώ δεν είστε, ακούστε κανένα τραγουδάκι απ' τα 80's και ξεχαστείτε.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
09-01-22
23:04
Το incel είναι γενικός όρος που "φοριέται" πολύ σε chats. Στο λένε γυναίκες που θέλουν να σε υποτιμήσουν ως "ξενέρωτο", ως μισογύνη, ως μαλάκα, κάτι τέτοιο. Δεν ξέρω για τις extreme ομάδες που λες αλλά νομίζω ότι είναι off-topic να το συζητάμε.Αυτά για το incels. Το MGTOW δεν ξέρω που κολλά στο από πάνω. Προσωπικά δεν έχω ασχοληθεί παραπάνω πέρα απ' το σημείο που να καταλήξω πως απλά λένε μαλακίες. Το προφίλ του καθενός ατομικά δε μου λέει τίποτα ως προς ένα ιδεολογικο πλαίσιο, ο καθένας έχει το δικαίωμα να είναι χριστιανός οικογενειάρχης με 15 παιδιά που δε δίνει δικαιώματα όπως λέει το κλισέ, ενώ παράλληλα κουβαλά στο κεφάλι του ό,τι μαλακία μπορείς να φανταστείς.
Το γιατί κάποιος να είναι MGTOW, το ξέρει καλύτερα αυτός που είναι. Λες πως δεν κρίνεις ανθρώπους αλλά ιδεολογίες. Δεν είναι ιδεολογία το MGTOW είναι τρόπος ζωής. Αυτός που το επιλέγει για κάποιο λόγο το επέλεξε και στο δικό του κόσμο, μπορεί να έχει δίκιο.
Τώρα αυτά με τα blue, red, black pils είναι κώδικες επικοινωνίας περισσότερο μεταξύ τους. Εμένα μου φαίνονται σαν τους απογοητευμένους απ' το σύστημα τύπους που αντί για γυναίκα προτιμάνε μια κιθάρα ή μια Harley και τραβάνε τον δρόμο τους.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
09-01-22
22:23
Είναι λίγο τραβηγμένο να το κατηγοριοποιείς με αυτό τον τρόπο. Υπάρχουν άνδρες στο MGTOW που πραγματκά έχουν πονέσει. Θυμάμαι τότε που ξεψάχνιζα τα ξένα φόρουμ για να δω τι πρεσβεύουν έπεσα σε μια περίπτωση ενός καλοκάγαθου τύπου που μεγάλωνε την οικογένειά με τα 3 παιδιά του, μέχρι που να αντιληφθεί στο 4ο ότι κανένα δεν ήταν δικό του! θεούλα η μαμά.δεν είναι κάποια δαιμονοποιημένη εκδοχή. είναι το black pill. Κάποιες ιδέες που αν πραγματικά τις πιστεύεις και ζεις με αυτές χρειάζεσαι ψυχολόγο.
Επίσης μην συγκρίνετε μόνο με βάση την ελληνική κοινωνία. Στην Αμερική τα πράγματα έχουν ξεφύγει.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
09-01-22
13:53
Εγω θα ελεγα ειναι αυτο που δημιουργησε ο ακρατος φεμινισμος της τελευταιας δεκαετιας,και ηταν επομενο οι ανδρες να συσπειρωθουν σε ενα τετοιο κυμα.
Προσωπικα εχω γνωρισει ανδρες και γυναικες που δεν εγκλωβιζονται σε κουτακια και ορους αλλα ζουν τη ζωη οπως τους αρεσει και οπως την επιλεγουν οι ιδιοι.
Εσυ πιστευεις ορολογιες τετοιες απελευθερωνουν το ατομο?
Ναι τα έχω διαβάσει αυτά, έχω μπει και σε ξένα φόρουμ του MGTOW για να πάρω μια ιδέα από τα λεγόμενά τους. Αυτό που κατανοώ είναι πως πρόκειται για ένα αλλεργικό υποπροιόν του καπιταλισμού, του δυτικού κυρίως πολιτισμού, όχι απαραίτητα εξαιτίας του φεμινισμού. Η αλήθεια είναι πως άνδρας και γυναίκα διαφθείρονται το ίδιο απ' το σύστημα. Δεν έχει νόημα να στοχοποιείς το αντίθετο φύλο αλλά να κοιτάς τις βαθύτερες αιτίες που δημιουργούν νοσηρές συμπεριφορές.
Τι σε απελευθερώνει;
Είναι μεγάλη συζήτηση. Ξεκινάς με τη συνειδητοποίηση πως η ζωή είναι μια φενάκη, μία σαθρή αναπαράσταση της πραγματικότητας.
Πρώτα το καταλαβαίνεις αυτό. Μετά προσπαθείς να δεις πόσο πολύ σε έχει επηρεάσει ακόμα και ασυνείδητα, πόσα "σκατά" να το πω ευγενικά έχουν μπει μέσα στην αμυγδαλή του εγκεφάλου σου.
Ενδοσκοπικά, προσπαθείς να λειάνεις τις νοσηρές επιρροές και να γίνεις όσο πιο λεπτοφυής μπορείς να καταφέρεις να γίνεις σε αυτή τη ζωή.
Ιδεατός στόχος: Η αταραξία.
Το ΖΕΝ.
Τώρα γιατί τα κορίτσια βλέπουν παντού incel είναι το ερώτημα. Ίσως τρομάζουν απ' τους πολύ ανεξάρτητους και αυτεξούσιους άνδρες.
parafernalia
Περιβόητο μέλος
Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,978 μηνύματα.
09-01-22
10:12
Σας έχουν πει ποτέ incel ; Όταν το πρωτάκουσα ψαχνόμουνα, για όσους δεν γνωρίζουν, βρήκα τον παρακάτω ορισμό στο Wikipedia:
Η πλάκα είναι ότι ενώ λίγοι άνδρες το γνωρίζουν - τουλάχιστον της δικής μου γενειάς - πέφτω τελευταία διαρκώς σε κοριτσόπουλα που μέσα στην ακαταμάχητη πλήξη τους στο πετάνε σαν ψωμοτύρι. Μάλλον το μαθαίνουν στα "φεμινιστικά" τους σαλόνια.
Υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που συμφωνεί ή ξέρει κάτι παραπάνω για το MGTOW;
Υπάρχει όντως ένα movement με την επωνυμία MGTOW που σημαίνει : Men Go Their Own Way.An incel (/ˈɪnsɛl/ IN-sel, an abbreviation of "involuntary celibate") is a member of an online subculture of people who define themselves as unable to get a romantic or sexual partner despite desiring one. Discussions in incel forums are often characterized by resentment and hatred, misogyny, misanthropy, self-pity and self-loathing, racism, a sense of entitlement to sex, and the endorsement of violence against women and sexually active people.
Η πλάκα είναι ότι ενώ λίγοι άνδρες το γνωρίζουν - τουλάχιστον της δικής μου γενειάς - πέφτω τελευταία διαρκώς σε κοριτσόπουλα που μέσα στην ακαταμάχητη πλήξη τους στο πετάνε σαν ψωμοτύρι. Μάλλον το μαθαίνουν στα "φεμινιστικά" τους σαλόνια.
Υπάρχει κάποιος εδώ μέσα που συμφωνεί ή ξέρει κάτι παραπάνω για το MGTOW;
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.