Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,079 μηνύματα.
14-05-21
00:09
Γιατί χρειάζονται να βοηθήσουν;
Πολλοί έχουν έτοιμους πόρους(λεφτά και γνωριμίες) και δε νοιάζονται και επίσης πολλοί βγάλαν τα χρήματα τους και ανέβηκαν στάτους απλά για να κοιτάν πολλούς πρώην ομότιμους τους αφ' υψηλού.
Γιατί για να κρίνεις την κοινωνία πρέπει να είσαι μέλος νοήμον και να έχεις τους βασικούς συνδετικούς άξονες αλληλεπίδρασης με αυτή, να κάνεις κάτι που να την ωφελήσει.
Εαν το μόνο που κάνει κάποιος είναι να κρίνει τη μια κοινωνική ομάδα, το ένα άτομο, το άλλο, χωρίς να κάνει κάτι για να συνεισφέρει στο ευρύτερο σύνολο της ευρύτερης ομάδας, τότε είναι ένα ατομικιστικό παρτάκι που σκαρφαλώνει σαν αναρριχητικό και παρασιτικό φυτό σε ότι σκαλιά του έτυχαν μπροστά του προκειμένου είτε:
1) να καταναλώνει και να αναπνέει και να τρώει πριν ξανακαταναλώσει, θεωρώντας το την επιτομή του κατορθώματος και της ουσίας της ζωής ή 2) να πιστεύει ότι να τα κανει αυτά καμαρώνοντας σα γύφτικο σκεπάρνι, ενω στην ουσία είναι ένας κακομαθημένος σπιούνος δρόνος και γρανάζι που παράγει υπεραξία για κάποιο πιο έξυπνο ψάρι.
Αυτά είναι τα νοήματα της ζωής;
Εμένα αν πάρεις το βιογραφικό μου και το δώσεις στην εταιρία σου και πεις μια καλη κουβεντα και μπω, ουσιαστικά μου αλλάζεις τη ζωή, μου προσφέρεις κατι που δεν θα μπορούσα να έχω λόγω διακρίσεων και θα σε μνημονεύω μεχρι να πεθάνω. Για σένα δεν είναι κατι, αλλά για μένα είναι.
Κι αυτά προστίθενται. Το βιογραφικό για μένα, η βοήθεια στην αδερφή σου στη διπλωματική της, ενας ωμος στον κολλητο σε ενα προβλημα σοβαρό κλπ
Αμα αντιθετα έρθεις χωρίς να με ξερεις και μου πεις "δουλεύω, εργάζομαι, εσυ τι κάνεις; Άνεργος ε; Δεν ξερεις να γουγλάρεις για να φτιάχνεις καλό cv ή δεν έψαξες αρκετά ή είσαι τεμπέλης", τι προσφέρεις παραπάνω απο τον 1ο σου εαυτό;
Αντε απο τα 1000 ευρω τα 400 σε ενοικιο, τα 200 σε φαγητο κλπ κλπ. Αντε να βοηθάς δηλαδή την οικονομία έμμεσα σε ένα μικρό βαθμό και πρακτικίστικο.
Ηθικά τι έχεις κάνει; Ποιός είσαι; Ποιόν έσωσες; Ποιανού άλλαξες τη ζωή;
Για να μη το παω παραπέρα από το 1 προς 1 βοήθεια και ρωτήσω αν το νόημα της ζωής ειναι να
"δουλεύουμε" και να καταναλώνουμε σα γατες, μαμ πουρρρρ κακά νανι, μαμ κακα πουρρρρ νανι, death, rip.
Τι νομπελ πήρες σήμερα; Τι αντιύλη ανακάλυψες στον Hadron Collider στην Ελβετία, ποια αρρωστια θεράπευσες; Κατι μεγάλο, με νόημα, έκανες; Οι 99 στους 100 για να μην πω οι 9999 στους 10.000 ζουν με σενάριο.
Γιατί να βοηθήσουν λοιπόν αναρρωτιέσαι;
Όποιος έχει ανησυχίες για τα μεγαλα ερωτήματα της ζωής, έχει και μια αυτόματη "μεγαλοψυχία" συνήθως στο να βγαινει από το εγωιστικό του καβουκάκι και να βοηθάει. Γιατί; Γιατί ο ίδιος είναι δυνατός και θα φτάσει εκεί που είναι να φτάσει και δεν τον νοιάζει να φρενάρει ή να κρίνει τον άλλο. Φυσικα δε θα βοηθησει τους πάντες γιατι δε θα έχει χρονο ποτε ή ενέργεια για να φτάσει στους στόχους του, αλλά έστω επιλεκτικά...
Υπάρχουν και μεγαλύτερα ζητήματα στη ζωή από τις μικροαστικές στερεοτυπικές peer pressure συμβάσεις.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,079 μηνύματα.
13-05-21
20:01
Αυτά τα άτομα τα συναντάω σε χωριά κυρίως και είναι είτε εργασιομανείς χαμάληδες και φοβερά τσιγκούνηδες, είτε δημόσιοι υπάλληλοι, που φοβούνται μην του πουν τεμπέληδες και βολεμένους και το πάνε στο άλλο άκρο για να είναι μάλλον πέραν πάσης υποψίας.
Όταν έρθουμε στα πράγματα θα τους βάλουμε να ρίχνουν χώμα στο Βόσπορο με κουταλάκι του γλυκού για να κλείσουν οι συμπληγάδες.
Σαν αυτό που χε κάνει ο Σουλτάνος το 1800 στην εξέγερση της Σάμου που βλακωδώς γέμιζε το κενό ανάμεσα στη Μ. Ασία και τη Σάμο με χώμα για να περάσουν ποδαράτο οι στρατιώτες του και φυσικά πήρε τα μεζεδάκια του γραβάτα κι αναγκάστηκε να βαλει πλοία να κάνουν απόβαση.
Valder
Τιμώμενο Μέλος
Ο Αυτοκράτωρ αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 40 ετών, επαγγέλεται Χρηματιστής και μας γράφει απο Αυστρία (Ευρώπη). Έχει γράψει 28,079 μηνύματα.
13-05-21
19:39
Ώριμο σε κάνουν οι δυσκολίες που σε αναγκάζουν να υπερβείς τον υπάρχων εαυτό σου. Η δουλειά τις περισσότερες φορές δεν ανήκει σε αυτή τη κατηγορία. Έστω ότι πας να δουλέψεις σε μια οικοδομή. Τον πρώτο καιρό που θα πας αν δεν έχεις ξαναδουλέψει ποτέ στην ζωή σου θα δυσκολευτείς, θα θες να τα παρατήσεις, αλλά αν δεν το κάνεις μετά θα ξεπεράσεις τον αυτό σου και θα μάθεις να μην φοβάσαι την δουλειά και να αντέχεις σε άσχημες συνθήκες. Ε αυτό. Μετά τους 6 πρώτους μήνες δεν έχεις κάτι να μάθεις. Μετά είναι απλά χαμαλίκι και μεροδούλι για ένα μεροκάματο. Και μετά άμα πας στο χωράφι δεν αλλάζει κάτι. Πάλι απλά χαμαλίκι κάνεις για ένα μεροκάματο. Το επόμενο μάθημα θα έρθει σε καμιά δεκαριά χρόνια όταν αρχίσεις να έχεις να άτομα από κάτω σου που πρέπει να διοικείς και είσαι υπεύθυνος γι αυτούς. Και αυτό μετά τον πρώτο χρόνο το συνηθίζεις και δεν προσφέρει κάτι άλλο, και τα επόμενα 30 χρόνια είναι απλά χαμαλίκι.
Και όλη αυτά τα "μαθήματα" μπορείς να πάρεις και από αλλού σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα, οπότε η δουλειά κατά κύριο λόγο είναι απλά μια αναγκαστική καθημερινή κούραση που κανείς δεν θα έκανε αν δεν χρειαζόταν τα χρήματα.
Πολλοί άνθρωποι, ειδικά των λαϊκών τάξεων θεωρούν το να είσαι δουλευταράς την μέγιστη αρετή και μεγάλο μέρος της αξίας του πηγάζει από το ότι κουράζονται. Αυτός είναι και ένας από τους λόγους που είναι φτωχοί, δίνουν μεγαλύτερη έμφαση στην κούραση από την παραγωγικότητα. Παρότι το να δουλεύεις για να παρέχεις τα προς το ζην στην οικογένεια σου δεν είναι καθόλου κάτι το αμελητέο και είναι (και πρέπει να είναι) κάτι το αξιέπαινο, το να μπορείς να κάνεις το ίδιο χωρίς να ξεσκίζεσαι στην δουλειά είναι πολύ πιο αξιέπαινο.
Όταν ακούω φράσεις "Τι μιλάς εσύ ρε, δούλεψες καμιά μέρα? Εμένα με τρώει ο ήλιος 40 χρόνια" βγάζω σπυριά.
Ενω τα χεις πει υπέροχα και δεν χρειάζεται να προσφέρω απολύτως τίποτα στη συζήτηση, είναι απο τις ελάχιστες φορές που σου παραδίδω αμαχητί το μικρόφωνο, θα ήθελα να ρωτήσω το εξής:
Αυτοί οι "εχω δουλειά, άρα είμαι κάποιος" ή που κουνάνε το δάχτυλο στους άλλους:
α) Τι εργασία κάνουν, ειναι σχετική με το πτυχίο τους και πως την βρήκαν εν μέσω τετοιων καιρών;
β) Γνωρίζουν επακριβώς τις συνθήκες υπο τις οποίες κάποιος βρέθηκε στη μη-εργασία;
γ) Βοήθησαν έναν άνθρωπο από αυτούς, να βρει εργασία και ο τελευταίος το αρνήθηκε;
Συνήθως παρατηρώ ότι μιλούν είτε οι πιο βολεμένοι, είτε οι πιο κακεντρεχείς ή αγνοούντες τα δεδομένα, είτε αυτοί που δεν έχουν βοηθήσει ούτε μυγα, γιατί "σιγα μη βοηθησω εγω, εγω πως το κάνω μονος μου ή εσυ τι μου δινεις σε αντάλλαγμα".
Και το στέκι κατα μέρος είναι μια μικρογραφία αυτής της κοινωνίας της μικροαστικής κατινιάς και του απόλυτου στερεοτυπικού συμπλεγματικού.
Αυτά απο ένα τεμπέλικο παράσιτο της κοινωνίας.