Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
08-11-23
10:49
Μετά την ενημέρωση και τις ενέργειες της πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης έγιναν οι σχετικές συστάσεις οπότε και άλλαξε το "σύστημα". Αντί του αυστηρού 08.15 που η πόρτα έκλεινε, τα παιδάκια που θα έρχονται αργοπορημένα μέχρι δέκα λεπτά μετά (08.25) θα πηγαίνουν κανονικά στις τάξεις τους και πέραν του δεκάλεπτου αργοπορίας θα χτυπάνε το κουδούνι και θα μπαίνουν εντός του σχολικού χώρου. Πλέον ακόμη και το αυτονόητο, είναι επιτυχία!!@Δροσουλίτης αναρωτιόμουν τί έγινε με αυτή την ιστορία, αν θες κι εσύ να το μοιραστείς.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Πήγα και τον πήρα, οπότε έφαγε a la carte!Συγνώμη, τι περίμενε η μάνα, να ακούσει; Δεν υποστηρίζω κανέναν, αλλά αν το παιδί σου σκίσει το μάτι, τι, πού και γιατί να διαμαρτυρηθείς; Το παίρνεις αγκαλιά και τρέχεις νοσοκομείο.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Έμεινε νηστικός τελικά;
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
25-09-23
15:21
Ως μεμονωμένος γονέας, έκανα το χρέος μου και από την ορθόδοξη (που αναφέρεις) αλλά και από την ανορθόδοξη οδό (που υπονόησα).Εγω σου είπα ξεκινα να τους γράφεις αναφορές να σου απαντάνε.
Και αμα σου πούν τίποτα... τυπικοτητα δεν θέλετε ρε παιδια ;;; ειμαι και εγω τυπικός... τους προβληματισμούς τους κάνω γραπτά να υπάρχουν και στο αρχείο.
Επειδή όμως διαπίστωσα πως το ζήτημα έχει πολύ περισσότερες πτυχές από αυτές που πίστευα/γνώριζα, επιβάλλεται να φύγω από το "εγώ" και να ενταχθώ στο "εμείς".
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
25-09-23
14:46
Ευτυχώς, δεν το άφησε εκεί το ζήτημα. Έχει μεγάλο "σουξέ" φέτος το σχολείο στην πρωτοβάθμια.Ας πάει ο πατέρας να το "απαιτήσει". Δεν γίνεται (με αυτό που έχει το παιδάκι...), να μην γίνει αυτό που η λογική (μα και οι κανόνες, έστω και άγραφοι...), προστάζει...
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
25-09-23
14:42
Είναι η πρώτη φορά που ανυπομονώ να θέσω υποψηφιότητα σε συλλογικό όργανο, όπως είναι ο σύλλογος γονέων και κηδεμόνων. Μπροστά σε τόσους κανόνες, έ, το να παραβώ και εγώ έναν προσωπικό, θα μου το συγχωρέσω, δε γίνεται.Τότε είναι υποχρεωμένοι να μεταφερθούν σε τάξη στο ισόγειο. Δεν το συζητάμε.-
Για όσο απαιτηθεί. Ακόμα κι αυτό σημαίνει για όλη τη σχολική χρονιά...
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
25-09-23
14:37
Το συγκεκριμένο παιδάκι έχει κάκωση στη μέση, ακόμη και το βάδισμα του γίνεται με δυσκολία.Δεν ξέρω τί τώρα ισχύει και δεν γνωρίζω και τον τραυματισμό του παιδιού. Τη σοβαρότητά του...
Μα λίγα χρόνια πριν...σ΄ έναν πιο βαρύ τραυματισμό ας πούμε, ήσαν υποχρεωμένοι ν΄ αλλάξουν τάξη, για να μην ανεβαίνει το παιδί όροφο ή ορόφους και για να μην κουβαλάει την τσάντα του και επιβαρύνεται...
Γιατί να μην ισχύει και τώρα - κάτι αντίστοιχο - αναρωτιέμαι...
Κάτι ΕΜΦΑΝΕΣΤΑΤΟ δηλαδή..
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
25-09-23
14:12
Επανέρχομαι στο θέμα με νέα περιστατικά. Όσο το ψάχνω το ζήτημα τόσο ανακαλύπτω και άλλες πτυχές του ίδιου προβλήματος.
Το σχολείο του μικρού μου από φέτος έχει νέα διευθύντρια. Στο τέλος της περσινής χρονιάς όπου έφυγε η παλιά, ήταν σα να έβλεπες αρχαία τραγωδία. Τα παιδάκια δεν σταματούσαν να κλαίνε και να την αγκαλιάζουν.
Κάτι μου λέει πως με την καινούρια, δε θα συμβεί αυτό, τουλάχιστο λόγω συγκίνησης και τρυφερότητας.
Η νέα διεύθυνση λοιπόν, έχει στόχο να αλλάξει τους κανόνες. Όλους τους κανόνες.
Ξεκινάω από το δικό μου θέμα.
Η οδηγία που έχει είναι να υπάρχει προσέλευση μέχρι τις 08.25. Με την έννοια του η πόρτα είναι ανοιχτή και τα παιδάκια γίνονται δεκτά στις τάξεις τους. Στο περιστατικό με το μικρό μου η ώρα ήταν 08.20, ΑΚΡΙΒΩΣ. Οπότε, είναι ξεκάθαρα τα πράγματα.
Πέραν αυτού, η πρωτοβάθμια (όχι εγώ, η πρωτοβάθμια) χαρακτήρισε εντελώς αντιπαιδαγωγική και απολύτως επικίνδυνη την συμπεριφορά του σχολείου προς τον μικρό μου. Θα υπάρχει συνέχεια σε όλο αυτό.
Η νέα διεύθυνση έχει ορίσει απαράβατο κανόνα το να μην μπαίνει κανένας γονιός στο χώρο του σχολείου.
Υπήρξε όμως ένα περιστατικό (που αναφέρθηκε επίσης) όπου ένα παιδάκι ήταν τραυματισμένο και δεν μπορούσε να μεταφέρει την τσάντα του στο δεύτερο όροφο του σχολείου όπου ήταν η τάξη του. Ο πατέρας του λοιπόν, τους ζήτησε να του επιτρέψουν να την μεταφέρει αυτός και του είπαν πως ο κανόνας το απαγορεύει. Εντάξει τους λέει, σας παρακαλώ τότε να την μεταφέρετε εσείς, γιατί δεν μπορεί να το κάνει μόνος του ο μικρός. Ξανά ο κανόνας, όχι κύριε του λέει, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κουβαλάμε τσάντες παιδιών. Εντάξει αυτός, λέει στο μικρό του, βγες έξω, δεν θα πας στο σχολείο. Διαμαρτύρεται η διευθύντρια, δε γίνεται λέει ούτε και αυτό. Το παιδί έχει μπεί ήδη στο σχολικό χώρο. Με τα πολλά και με τις απειλές, δοκιμάζει η διευθύντρια να σηκώσει την τσάντα του μικρού και παθαίνει σοκ. Μα τι έχετε βάλει μέσα του λεει; Τι έχω βάλει; Εσείς βγάζετε το πρόγραμμα, όχι εγώ της λέει. Βάλαμε μέσα ότι ορίζει το πρόγραμμα σας. Και με ρωτάτε;;
Με τα πολλά αφήσαν τον άνθρωπο να μπει και να ανεβάσει την τσάντα στην τάξη του μικρού. Με τα πάρα πολλά όμως..
Την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε ενημέρωση γονέων. Μια μητέρα λοιπόν περίμενε να ενημερωθεί και αυτή και στο διάστημα αυτό η κόρη της έμεινε στο χώρο του σχολείου, παίζοντας με τα άλλα παιδάκια που έχουν γραφτεί στο ολοήμερο. Ενώ περίμενε λοιπόν, ένα παιδί πήγε και έσκισε το μάτι στο κοριτσάκι. Διαμαρτυρήθηκε η μητέρα και έλαβε την αναμενόμενη απάντηση.
Ο κανόνας απαγορεύει σε παιδιά που δεν είναι γραμμένα στο ολοήμερο, να βρίσκονται στο χώρο του σχολείου μετά τη λήξη των μαθημάτων. Άρα, δεν έχουμε καμία ευθύνη. Εσύ φταις..
Και πάμε και σε κάτι διαφορετικό.
Σήμερα, με πήραν τηλέφωνο για να πάω να πάρω τον μικρό μου. Για ποιο λόγο; Γιατί κατά λάθος έριξε το τάπερ με το φαγητό του και θα έμενε νηστικός. Τους παρακάλεσα να τον συνοδέψουν για να πάρει κάτι από απέναντι (10 μέτρα απόσταση από το σχολείο). Οχι. Ο κανόνας. Εντάξει, σεβαστό. Να του παραγγείλω κάτι και να σας το παραδώσουν με delivery; Όχι, ο κανόνας. Εντάξει σεβαστό. Να πω σε κάποιο φίλο να του φέρει κάτι στην πόρτα; Όχι, πρέπει να είναι στη λίστα των ατόμων που έχω δηλώσει πως μπορούν να τον παραλάβουν.
Δε θα τους κατηγορήσω για κάτι όπως στα παραπάνω περιστατικά. Προφανώς. Ως νοσταλγία θα το θέσω αυτό.
Στην εποχή μου όμως, θυμάμαι τους δασκάλους που προτιμούσαν να μη φάνε τίποτα, παρά να έχουν ένα παιδί πεινασμένο στην τάξη τους. Και τότε υπήρχαν κανόνες, αλλά υπήρχε και ανθρωπιά. Και μάλιστα την έβλεπες και από "σκληρούς" ανθρώπους. Χωρίς τις σπουδές της παιδαγωγικής που έχουμε σήμερα..
Το σχολείο του μικρού μου από φέτος έχει νέα διευθύντρια. Στο τέλος της περσινής χρονιάς όπου έφυγε η παλιά, ήταν σα να έβλεπες αρχαία τραγωδία. Τα παιδάκια δεν σταματούσαν να κλαίνε και να την αγκαλιάζουν.
Κάτι μου λέει πως με την καινούρια, δε θα συμβεί αυτό, τουλάχιστο λόγω συγκίνησης και τρυφερότητας.
Η νέα διεύθυνση λοιπόν, έχει στόχο να αλλάξει τους κανόνες. Όλους τους κανόνες.
Ξεκινάω από το δικό μου θέμα.
Η οδηγία που έχει είναι να υπάρχει προσέλευση μέχρι τις 08.25. Με την έννοια του η πόρτα είναι ανοιχτή και τα παιδάκια γίνονται δεκτά στις τάξεις τους. Στο περιστατικό με το μικρό μου η ώρα ήταν 08.20, ΑΚΡΙΒΩΣ. Οπότε, είναι ξεκάθαρα τα πράγματα.
Πέραν αυτού, η πρωτοβάθμια (όχι εγώ, η πρωτοβάθμια) χαρακτήρισε εντελώς αντιπαιδαγωγική και απολύτως επικίνδυνη την συμπεριφορά του σχολείου προς τον μικρό μου. Θα υπάρχει συνέχεια σε όλο αυτό.
Η νέα διεύθυνση έχει ορίσει απαράβατο κανόνα το να μην μπαίνει κανένας γονιός στο χώρο του σχολείου.
Υπήρξε όμως ένα περιστατικό (που αναφέρθηκε επίσης) όπου ένα παιδάκι ήταν τραυματισμένο και δεν μπορούσε να μεταφέρει την τσάντα του στο δεύτερο όροφο του σχολείου όπου ήταν η τάξη του. Ο πατέρας του λοιπόν, τους ζήτησε να του επιτρέψουν να την μεταφέρει αυτός και του είπαν πως ο κανόνας το απαγορεύει. Εντάξει τους λέει, σας παρακαλώ τότε να την μεταφέρετε εσείς, γιατί δεν μπορεί να το κάνει μόνος του ο μικρός. Ξανά ο κανόνας, όχι κύριε του λέει, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κουβαλάμε τσάντες παιδιών. Εντάξει αυτός, λέει στο μικρό του, βγες έξω, δεν θα πας στο σχολείο. Διαμαρτύρεται η διευθύντρια, δε γίνεται λέει ούτε και αυτό. Το παιδί έχει μπεί ήδη στο σχολικό χώρο. Με τα πολλά και με τις απειλές, δοκιμάζει η διευθύντρια να σηκώσει την τσάντα του μικρού και παθαίνει σοκ. Μα τι έχετε βάλει μέσα του λεει; Τι έχω βάλει; Εσείς βγάζετε το πρόγραμμα, όχι εγώ της λέει. Βάλαμε μέσα ότι ορίζει το πρόγραμμα σας. Και με ρωτάτε;;
Με τα πολλά αφήσαν τον άνθρωπο να μπει και να ανεβάσει την τσάντα στην τάξη του μικρού. Με τα πάρα πολλά όμως..
Την προηγούμενη εβδομάδα ξεκίνησε ενημέρωση γονέων. Μια μητέρα λοιπόν περίμενε να ενημερωθεί και αυτή και στο διάστημα αυτό η κόρη της έμεινε στο χώρο του σχολείου, παίζοντας με τα άλλα παιδάκια που έχουν γραφτεί στο ολοήμερο. Ενώ περίμενε λοιπόν, ένα παιδί πήγε και έσκισε το μάτι στο κοριτσάκι. Διαμαρτυρήθηκε η μητέρα και έλαβε την αναμενόμενη απάντηση.
Ο κανόνας απαγορεύει σε παιδιά που δεν είναι γραμμένα στο ολοήμερο, να βρίσκονται στο χώρο του σχολείου μετά τη λήξη των μαθημάτων. Άρα, δεν έχουμε καμία ευθύνη. Εσύ φταις..
Και πάμε και σε κάτι διαφορετικό.
Σήμερα, με πήραν τηλέφωνο για να πάω να πάρω τον μικρό μου. Για ποιο λόγο; Γιατί κατά λάθος έριξε το τάπερ με το φαγητό του και θα έμενε νηστικός. Τους παρακάλεσα να τον συνοδέψουν για να πάρει κάτι από απέναντι (10 μέτρα απόσταση από το σχολείο). Οχι. Ο κανόνας. Εντάξει, σεβαστό. Να του παραγγείλω κάτι και να σας το παραδώσουν με delivery; Όχι, ο κανόνας. Εντάξει σεβαστό. Να πω σε κάποιο φίλο να του φέρει κάτι στην πόρτα; Όχι, πρέπει να είναι στη λίστα των ατόμων που έχω δηλώσει πως μπορούν να τον παραλάβουν.
Δε θα τους κατηγορήσω για κάτι όπως στα παραπάνω περιστατικά. Προφανώς. Ως νοσταλγία θα το θέσω αυτό.
Στην εποχή μου όμως, θυμάμαι τους δασκάλους που προτιμούσαν να μη φάνε τίποτα, παρά να έχουν ένα παιδί πεινασμένο στην τάξη τους. Και τότε υπήρχαν κανόνες, αλλά υπήρχε και ανθρωπιά. Και μάλιστα την έβλεπες και από "σκληρούς" ανθρώπους. Χωρίς τις σπουδές της παιδαγωγικής που έχουμε σήμερα..
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
21-09-23
13:41
Σου εύχομαι να διαπιστώσεις πως δεν θα υπάρχει μεγαλύτερη ευχαρίστηση από το να πετάς στη φωτιά παλαιές πεποιθήσεις ετών, σε μια στιγμή και μόνο. Την καθοριστικότερη κατά την ταπεινή μου άποψη στη ζωή μου.Γνώμη μου πάντα ε; Μπορει αν κανω παιδια να την δω αλλιώς.
Ο προ-μικρού εαυτός μου δε θα συμφωνούσε απλά με ότι λες τώρα, αλλά θα με πέρναγε από πίσσα και πούπουλα. Γι αυτό και δεν μπορώ και να επιμείνω περισσότερο.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
21-09-23
13:15
Προσπάθησα να αναδείξω πως το "ψυχολογικό αποτύπωμα" μιας πράξης, είναι σημαντικός παράγοντας σε σημείο που να απαιτούνται όσο είναι δυνατό προσεκτικότεροι χειρισμοί από τους σχολικούς φορείς. Δεν είναι και λίγα αυτά τα οποία προσλαμβάνουν από την επικαιρότητα. Όταν το βιώνεις καθημερινά αυτό αγαπητέ Βάλντερ, το να προσπαθείς να εξηγείς πράγματα τόσο τραγικά, (γιατί τα παιδιά ρωτάνε, δεν είναι κάκτοι), τότε διαπιστώνεις πως δεν μπορείς εύκολα να αφήνεις να περνάνε άκριτα τα συμπεράσματα από αυτού του είδους τα περιστατικά.Νομίζω τώρα έχει τραβήξει το θέμα σε ασύγκριτες μεταξύ τους ατραπούς.
Ξεκαθαρίζω εξ αρχής πως δεν είμαι γονιός, αλλά σαν αναγνώστης διακρίνω ότι σιγά σιγά το πάμε από τον κίνδυνο της έκθεσης στον ψυχολογικό τραυματισμό και γενικά σε όλα αυτά τα πολύ απαλά που διακρίνουν την κοινωνία μας και ειδικά τα αγόρια που τους φερόμαστε λες και είναι χαλασμένα κορίτσια "μίλα μου για τα αισθήματά σου, ανοίξου πες μου πως νιώθεις" και το παιδακι εντωμεταξυ να ναι στα παπάρια του "τι θα φάω για μεσημέρι" κι ο γονιός να υπερανησυχεί.
Είμαι ο πρώτος που σου είπα μπράβο και το εννοώ, αλλά τα μονοπάτια στα οποία συζητάτε είναι εντελώς ξένα προς την φιλοσοφία μου.
Δεν είπαμε να βλέπουν τα παιδιά τύπους να βαράνε πρέζα κάθε μέρα στο κυλικείο, αλλά πιστεύω πως έχει επέλθει ένας κορεσμός ως προς τα νοήματα που πρέπει να περάσουν μέσω του θέματος και εισερχόμεθα σε μια φάση υπερβολής, με κάθε σεβασμό και εκτίμηση.
Εμείς είχαμε δει μπροστα απο το σχολείο κοπέλα ποδηλάτισσα να την κάνει κομμάτια άλλο όχημα και να φτυνει αίμα με εμετό δεν ξερω κι εγω τι και να μενει στον τόπο. Δυσάρεστο, δεν το ξεχάσαμε, αλλά δεν καναμε και σελφ-ντιλίτ απο μπαλκόνι.
Ήρεμα το λέω χωρίς κακή διάθεση. Δεν είπε και κατι λάθος ο Παράγοντας.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
21-09-23
12:48
Είναι λίγες οι περιπτώσεις που η αίσθηση ντροπής, απόρριψης ή αποτυχίας σε κάποια εξέταση οδήγησε και μεγαλύτερα παιδιά στο να πηδήξουν στο κενό από μπαλκόνια;Καλα δεν θα αποκτησει το παιδακι και ψυχολογικο τραυμα επειδη τον κλειδωσε μια ηλιθια εξω απο το σχολειο επειδη αργησε 5 λεπτα.Ειπαμε...
Δεν είναι πάντα εύκολο να διαχειριστεί ένα μικρό παιδί ένα περιστατικό με την λογική ενός ενήλικα.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
21-09-23
09:49
Συμφωνώ μέχρι κεραίας σε ότι έγραψες.Ενα τελευταια και φυσικα αν θελεις το μοιραζεσαι μαζι μας που προσωπικά για εμένα αυτό έχει σημασία τώρα που σου γράφω , πως ειναι το παιδί σήμερα;
Τι συζητήσεις κάνει και αν τον έχεις ρωτήσει πως το είδε, πως το βίωσε αυτό το γεγονός και τι του έμεινε;
Αρχικά ήθελα να βεβαιωθώ πως ήξερε πως δεν έφταιγε σε τίποτα για το περιστατικό. Του εξήγησα πως και οι μεγαλύτεροι κάνουν λάθη και πως στη συγκεκριμένη περίπτωση η κυρία αυτή έκανε ένα λάθος που ευτυχώς δεν είχε άσχημη κατάληξη, γιατί ο ίδιος λειτούργησε πολύ σωστά που έμεινε εκεί και δεν πανικοβλήθηκε. Και η συνέχεια που έδωσα δεν ήταν για να την "τιμωρήσουμε" αλλά για να καταλάβει το λάθος της και να μη το επαναλάβει, γιατί το επόμενο παιδάκι θα μπορούσε να πανικοβληθεί και να μην είναι τόσο ψύχραιμο όσο εκείνος. Και πραγματικά ήταν ψύχραιμος σε όλο αυτό και άξιζε την καλύτερη επιβράβευση.
Νομίζω πως περισσότερο αγχώθηκε για εμένα, παρά για εκείνον, όσο και αν ακούγεται περίεργο.
Αυτό που με ενδιέφερε περισσότερο ήταν να μου πει τις κινήσεις που θα έκανε αν δεν ήμουν εκεί να τον δω.
Θα επιχειρούσε να επιστρέψει σπίτι, θα περίμενε στην πόρτα, θα ζητούσε από κάποιον περαστικό να μου τηλεφωνήσει;
Μου είπε λοιπόν πως θα πήγαινε σε ένα φαρμακείο που είναι πολύ κοντά και ανήκει σε ένα φίλο μου και θα μου τηλεφωνούσε για να με ενημερώσει.
Επίσης, όταν η επιστάτρια του είπε πως δεν τον βάζει μέσα, της είπε να πει της δασκάλας του να με πάρει τηλέφωνο. Το θέμα είναι πως ο ίδιος μου είπε πως δεν τον ρώτησε ποιο είναι το όνομα του, ενώ εκείνη μου είπε πως τον ρώτησε.
Πιστεύω τον μικρό μου όμως ΦΥΣΙΚΑ, γιατί ούτε η δασκάλα του ήξερε τίποτα, ούτε η διευθύντρια φαινόταν ενήμερη για το περιστατικό όταν ήρθε για να της μιλήσω. Και αν είναι έτσι, (γιατί δεν είναι απλή λεπτομέρεια) θα την κάνω να χοροπηδάει σαν αναστενάρισσα γιατί ξεφεύγουμε από το "στιγμιαίο λάθος" και σίγουρα το συγγνώμη της δεν έχει απολύτως κανένα περιεχόμενο.
Σε κάθε περίπτωση νομίζω πως ο μικρός λειτούργησε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο και μάλλον λόγω της ψυχραιμίας του αξιολόγησε την κατάσταση με τέτοιο τρόπο ώστε να μην "γράψει" το περιστατικό, βαθιά εντός του.
Ευτυχώς, ένα "παιχνίδι" που κάνουμε από πολύ παλιά είναι το "τι θα έκανες αν.."
Τι θα έκανες αν χανόσουν μέσα στο πολυκατάστημα αυτό;
Τι θα έκανες αν ήσουν μόνος με το μπαμπά ή τη μαμά ή τη γιαγιά και κάτι του συνέβαινε και έχανε τις αισθήσεις του;
Τι θα έκανες αν ερχόταν να σε παραλάβει από το σχολείο κάποιος που δεν γνώριζες;
Τι θα έκανες αν στο δρόμο μια ομάδα παιδιών σου έκανε επίθεση;
και διάφορα τέτοια σενάρια. Εξαιρετικά χρήσιμο "παιχνίδι" τέτοιες εποχές.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
21-09-23
01:27
Ειλικρινά διάβολε, δεν ξέρω κατά πόσο έχει νόημα, αλλά ναι, μου είπαν συγγνώμη. Και τι άλλο δηλαδή θα μου έλεγαν, πως καλά του κάνανε;;;
Αυτό σημαίνει πως κατανόησαν την εγκληματική τους συμπεριφορά η εξασφαλίζει πως δε θα κάνουν το ίδιο αύριο στο επόμενο αργοπορημένο παιδάκι;;
Εσύ, θα τους εμπιστευόσουν το δικό σου παιδί; Θα έδειχνες τέτοια μεγαλοψυχία και θα ήσουν τόσο ψύχραιμος αν σου συνέβαινε αυτό;
Μπορείς μήπως να μπεις στη θέση ενός δεκάχρονου που τρώει πόρτα στο σχολείο του και αφήνεται ολομόναχο πάνω σε μια λεωφόρο με κάθε καρυδιάς καρύδι να τριγυρνάει;; Αυτό είναι το ΓΕΓΟΝΟΣ, δεν είναι εικασίες, ούτε και έχουν σημασία οι λεπτομέρειες.
Αυτό σημαίνει πως κατανόησαν την εγκληματική τους συμπεριφορά η εξασφαλίζει πως δε θα κάνουν το ίδιο αύριο στο επόμενο αργοπορημένο παιδάκι;;
Εσύ, θα τους εμπιστευόσουν το δικό σου παιδί; Θα έδειχνες τέτοια μεγαλοψυχία και θα ήσουν τόσο ψύχραιμος αν σου συνέβαινε αυτό;
Μπορείς μήπως να μπεις στη θέση ενός δεκάχρονου που τρώει πόρτα στο σχολείο του και αφήνεται ολομόναχο πάνω σε μια λεωφόρο με κάθε καρυδιάς καρύδι να τριγυρνάει;; Αυτό είναι το ΓΕΓΟΝΟΣ, δεν είναι εικασίες, ούτε και έχουν σημασία οι λεπτομέρειες.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
17:13
Πολύ σωστή η θέση σου φίλε μου. Πολύ πιο αντικειμενική από τη δική μου. Οφείλω να το πω.Ντέβιλ αυτό δεν υφίσταται . Όποιος είναι έξω απο το σχολείο θεωρείται ξένος , είτε έχει παιδί στο σχολείο είτε όχι. Δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να επικαλεστεί οτι το παιδί ήταν προστατευμένο επειδή υπήρχαν και άλλοι γονείς τριγύρω . Ήταν η μόνη που ήταν προσωπικό του σχολείου τριγύρω .
Δεν νομίζω οτι ο Δροσουλίτης διαμαρτύρεται επειδή είχε απαραίτητα κάποια ξεκάθαρη νομική ευθύνη η συγκεκριμένη . Όντως μπορεί να επικαλεστεί 1002 πράγματα για να αρνηθεί οτι έφερε ευθύνη για τον μικρό εφόσον δεν είχε μπει στο σχολείο μέχρι τις 8:15 . Θα μπορούσε να πει : "και ποιος φταίει κύριε μου εαν αφήσατε το παιδί μόνο του χωρίς να δείτε οτι μπαίνει μέσα στο σχολείο για να έχουμε οποιαδήποτε ευθύνη για την ασφάλεια του ;".
Δεν έχεις άδικο σε αυτό , το θέμα όμως είναι οτι για έναν γονιό δεν αρκεί μόνο η νομική ευθύνη . Χρειάζεται να νιώθει πως μπορεί να επιστευτεί τους ανθρώπους που αφήνει να προσέχουν το παιδί του . Σε εντελώς ανθρώπινο επίπεδο η γυναίκα αυτή δεν φάνηκε να είναι έμπιστη . Ίσως λοιπόν ακόμα και νομικά να μην μπορεί να κινηθεί , να μπορεί να ασκήσει πίεση μέσω του σύλλογου γονέων.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
16:35
Υπήρχαν πολλοί άνθρωποι που ήταν μπροστά όταν μου είπε το υπέροχο "ακολουθούσα τους κανόνες και κλείδωσα την πόρτα". Τους τράβηξα την προσοχή και μαζεύτηκαν. Πολλοί γονείς αφού παρέδωσαν τα παιδιά τους παρέμειναν εκεί γύρωΗ έκθεση δεν στοιχειοθετειται τόσο ευκολα θα έπρεπε να αποδειχθεί ότι περνουσε κάποιος εκείνη την ώρα που θα έκανε επίθεση στο παιδι η θα ήταν σε σημείο που θα περνουσαν αυτοκίνητα κ θα τον κτυπουσαν. Μπορεί να σ πει η επιστάτης ότι ήμουν εκεί και έβλεπα.
Εγώ δε θεωρώ καν ότι είναι δουλειά του γονιου να ψάξει νομοθεσίες. Το σχολείο που έκανε αυτή τη κίνηση είναι υποχρεωμένο να ενημερωσει για το νομοθετικό πλαισιο που ακολουθησε.
Όποτε εάν δεν ζητουσαν συγγνώμη θα έκανα μια αναφορά να μ απαντήσουν. Στα προφορικα λέμε πολλα όταν όμως πρεπει να απαντήσουν γραπτά τους φευγει η μαγκιά. Ουτε 5 λεπτά δεν θα μ έπαιρνε να το γράψ
και κουβεντιάζανε. Όποτε, δεν τίθεται ζήτημα, το αυτόφωρο ήταν δεδομένο, αλλά δεν ήταν και αυτό το ζητούμενο μου όπως είπα παραπάνω.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
16:10
Αν δεν ήξερα πως η εναλλακτική μέθοδος που διάλεξα θα φέρει άμεσα αποτελέσματα, θα ειδοποιούσα την αστυνομία και θα έκανα μηνυτήρια αναφορά για έκθεση ανηλίκου σε κίνδυνο με βάση τον 306 του π.κ. Δεν την έκανα γιατί δεν ήθελα να φέρω αναστάτωση σε όλο το σχολείο.Το Δημόσιο πονάει και καίγεται μόλις δεί χαρτί.... ειδικά με κοινοποίηση στην προϊσταμένη αρχή.
Είναι άλλο να κάτσεις να συζητήσεις με κάποιον υπάλληλο που θα σ λέει μπαρούφες προφορικά για να σε "ηρεμήσει" και άλλο να πάρουν χαρτί με αριθμό πρωτοκόλλου εισερχομένου τον οποίο επίσης θα ζητήσεις να μάθεις.
Εγω σου είπα εάν ζήτησαν συγγνώμη και κατάλαβαν τη μαλακία τους μην τους την κάνεις. Αν όμως συνέχιζαν να υποστηρίζουν όλο αυτο το σκηνικό εγω θα τους την έκανα.
Αν είχα διάθεση "εκδίκησης" αρκούσε ένα τηλέφωνο στο γραφείο σύνταξης ενός καναλιού. Δεν έχω όμως τέτοιου είδους προθέσεις. Δεν νομίζω πως βοηθούν τον ουσιαστικό σκοπό και νομίζω πως πολύ σωστά απευθύνθηκα εκεί που απευθύνθηκα. Και πραγματικά, δεν ένιωσα πως κινητοποιήθηκαν για να μου κάνουν τη "χάρη", νομίζω πως το είδαν ως μια πιθανή τραγωδία που ευτυχώς την πρόλαβαν πριν εξελιχθεί. Πολύ φυσιολογικό, η κοινωνία βράζει, δεν έχει πολλές ανοχές/αντοχές ακόμη.
Στο σχολείο θα πάει επιθεωρητής από την πρωτοβάθμια εκπαίδευση και φυσικά υπάρχουν και πειθαρχικές διαδικασίες που ενεργοποιούνται. Εκτιμώ πως έτσι θα μπουν τα πράγματα στην θέση τους. Δε θα λυπηθώ καθόλου αν υπάρξουν κυρώσεις. Αν κάποιος νιώθει πως δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις ευθύνες που έχει μια θέση, οφείλει να το δηλώνει, πριν η ανεπάρκεια του οδηγήσει σε κάποια τραγωδία. Τόσο απλά.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Δεν το συζητάμε καν, δεν υπάρχει καμία δικαιολογία για το συμβάν και για κανένα παρόμοιο συμβάν.Λοιπόν αγαπητέ μου, κοίταξε εδώ στο κάτω μέρος της σελίδας 15 (Β.Φοίτηση και Σχολική Ζωή)
Το Προεδικό Διάταγμα που αναφέρεται είναι αυτό, κοίταξε στο άρθρο 18 (Β.ΔΗΜΟΤΙΚΑ)
ΕΩΠ=Εβδομαδιαίο Ωρολόγιο ΠρόγραμμαΠροεδρικό Διάταγμα 79/2017 - ΦΕΚ 109/Α/1-8-2017 (Κωδικοποιημένο)
Τρέχουσα ενοποιημένη έκδοση: 16.06.2021. Το Κωδικοποιημένο αρχείο, εκδόθηκε σε ενοποιημένο κείμενο με ενσωματωμένες τις μεταγενέστερες τροποποιήσεις.www.e-nomothesia.gr
Ασφαλώς, όπως είναι ευνόητο, δεν αναφέρεται τίποτα από τα απαράδεκτα που συνέβησαν.
Νομίζω ότι δεν πρέπει να το αφήσεις να περάσει έτσι έστω και αν είναι σε προφορικό λόγο.
Τουλάχιστον να ταρακουνηθούν έτσι ώστε ούτε στο δικό σου παιδί ούτε σε κάποιο άλλο να μην επαναληφθούν τα ίδια.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αυτό ακριβώς ισχύει Βάλντερ. Όπως και στα Τέμπη, με ενδιαφέρει όχι αυτή, αλλά αυτός που τη θεώρησε ικανή να βρίσκεται στη θέση αυτή.Το κεφάλι την κάνει τη δουλειά, δεν είναι η επιστάτρια τίποτα παρά ενας μικρός φεουδάρχης.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
14:34
Προσωπικά χρησιμοποιώ διαφορετική κατεύθυνση για τέτοιου είδους θέματα σε ότι έχει να κάνει με το δημόσιο τομέα.Γράψε μια αναφορά προς το σχολείο με κοινοποίηση στην Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης εκθέτοντας τους με συντομία και περιεκτικότητα το γεγονός και κατόπιν ζήτα να σε ενημερώσουν εγγράφως που προβλέπεται αυτό που έγινε και αν επρόκειτο να επαναληφθεί σε κάποιο άλλο παιδί.
Επίσης να σου αποστείλλουν τους κανόνες τους οποίους προφασίστηκε η επιστάτρια κατα την στιχομυθία που είχατε δια ζώσης. Γενικά οι αναφορές έχουν γίνει το αγαπημένο μου χόμπι οταν βεβαια χρειάζεται.
Προτιμώ να ακολουθώ την αντίστροφη διαδρομή, ξεκινώντας από την "κεφαλή". Ναι, ξέρω πως δεν είναι η απόλυτα "ηθική" τακτική, αλλά δεν βλέπω και γενικότερα την ηθική ως χαρακτηριστικό στην πολιτική σκηνή, οπότε και δεν νιώθω πως κάνω κάτι τόσο άσχημο. Και δεν το κάνω για προσωπικό μου όφελος, αλλά για να ληφθούν μέτρα, άμεσα, για όλα τα παιδιά του σχολείου. Ευτυχώς, έχω τον τρόπο να το κάνω αυτό, έχω υπάρξει εξωτερικός συνεργάτης σε ουκ ολίγες επιτροπές της βουλής που σχετίζονταν με το αντικείμενο μου και δεν θα διστάσω να το αξιοποιήσω αυτό σε ζήτημα σα και αυτό που αναφέρω.
Ο σκοπός, αγιάζει τα μέσα. Και τέτοιος σκοπός, τα καθαγιάζει απόλυτα.
Για την "κοιλιά" μου που λένε, δε θα καταδεχόμουν να ζητήσω ούτε ένα ποτήρι νερό από πολιτικό, ακόμη και αν άφριζα από τη δίψα.
Ο "ορθόδοξος" τρόπος των αναφορών όχι μόνο μπορεί να οδηγήσει σε μια θολή και χρονοβόρα διαδικασία , αλλά αρκετές φορές τους κάνει να εστιάζουν αποκλειστικά στο περιστατικό του καταγγέλλοντος και να κλείνουν σε αυτό την "υπόθεση". Ο φόβος πως μπορεί να είναι το επόμενο επίκεντρο της αγανάκτησης της κοινωνίας, τους κάνει και πραγματοποιούν θαύματα.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Ότι λες, ακριβώς.Καλησπέρα και πραγματικα ειναι ένα γεγονός που δεν πρέπει να το αφήνουμε όλοι εμείς οι γονείς να περνάει χωρίς να γίνετε αναφορά.
Ο κανόνας λέει ναι όντως ότι το παιδί θα μπει στην τάξη την επόμενη διδακτική ώρα, ΑΛΛΑ το παιδί θα παραμένει εντός του σχολικού χώρου, στο προαύλιο η όπου αλλού θεωρείται προστατευμενο .
Αυτός ειναι νομος που ισχύει εδώ και χρόνια.
Πλήρη ευθύνη έχει το σχολικό περιβάλλον αλλά ακριβώς επειδή ακόμα πλαισιώνεται από ακατάλληλους και ανεγκέφαλους με παντελώς έλλειψη υπευθυνότητας πρέπει να είμαστε εκεί εμείς και φυσικά να τους επισημάνουμε ότι αν δεν μπορούν να πάνε σπίτια τους .
Κανένα παιδί πλέον εκτεθειμένο.
Ας ειναι αφορμή αυτό το θλιβερο γεγονός για να εξοπλιστεί το παιδάκι σου στο γεγονός πως θα πρέπει να είναι δύο και τρεις φορές περισσότερο προσεκτικό -εξοπλισμένο ώστε να αντιμετωπίσει ένα ενδεχόμενο κίνδυνο ακόμα και στο σχολικό του περιβάλλον!
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
14:05
Ευτυχώς έχω το συνήθειο να τον "κατασκοπεύω" λιγάκι καθώς ξεμακραίνει με τα φιλαράκια του για να παίρνω δυνάμεις για το υπόλοιπο της ημέρας, οπότε και στην συγκεκριμένη περίπτωση μπόρεσα να το αποφύγω το όποιο, χειρότερο.Το χειρότερο ξέρεις ποιο είναι?? Έστω ότι εσύ είχες προλάβει να φύγεις με το αυτοκίνητο σου, τότε το παιδί θα έμενε έξω από το σχολείο για ώρες χωρίς να μπορεί να επικοινωνήσει με κάποιον τρόπο.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
13:57
Εκείνη τη στιγμή και εφ όσον δεν είχε συμβεί κάτι στο μικρό μου η μεγαλύτερη μου έννοια ήταν να αποκαταστήσω στο μυαλό του μικρού που ήταν μάρτυρας τις έννοιες κανόνες και λογική, για να μην έχει και ενοχικό επειδή "άργησε" και λόγω αυτού δημιουργήθηκε πολεμική σύρραξη. Δεν θέλω να με βλέπει να χάνω την ψυχραιμία μου, ακόμη και αν με πνίγει το δίκιο, ακόμη και αν πρόκειται για τόσο σημαντικό ζήτημα.Αρχικά μπράβο για τον πανικό που έκανες καθώς δεν υπάρχει τέτοιος κανόνας σε καμία νομοθεσία του κράτους, απλά η συγκεκριμένη μπήκε σε μια θέση και νομίζει ότι έχει γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ. Όταν πηγαίνω εγώ σχολείο άφηναν κανονικά τα παιδιά να μπαίνουν ακόμα και μετά τις 8.30 απλά στο γυμνάσιο/ λύκειο τους βάζαμε απουσίες. Είναι τραγικό το ποσά ψυχικά άρρωστα άτομα υπάρχουν στα σχολεία και καταστρέφουν την παιδική ηλικία των μαθητών.
Όταν πήγε στην τάξη του, για την αποκατάσταση της "τάξης" και εγώ, προχώρησα στα επόμενα, πιο "απελευθερωμένος". Απλά όπως είπα το συγκεκριμένο θέμα δεν αφορά μόνο στο δικό μου παιδί, αλλά σε όλα τα παιδιά του σχολείου γι αυτό και προτίμησα να το θέσω υπόψη των απολύτως αρμόδιων αυτιών. Είμαι απόλυτα σίγουρος πως δεν θα ξαναμείνει παιδάκι κλειδωμένο μόνο του απέξω στο συγκεκριμένο σχολείο (τουλάχιστον).
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
13:39
Όπως ακριβώς το λες είναι και αυτή είναι και θέση της διεύθυνσης πρωτοβάθμιας με την οποία μίλησα ήδη.Όποιος όρισε αυτό τον κανόνα είναι ηλίθιος. Σε πολλά σχολεία απαγορεύεται η είσοδος στην τάξη ενός παιδιού που άργησε. Όμως να μένει το παιδί στο δρόμο είναι απαράδεκτο. Παντού, οι αργοπορημένοι παραμένουν στην αυλή για ασφάλεια. Μήπως να αναφέρεις το θέμα στη διεύθυνση πρωτοβάθμιας;
Προσωπικά δεν μου αρκεί η απλή επιβεβαίωση του αυτονόητου, θεωρώ το συγκεκριμένο πρόσωπο απολύτως ακατάλληλο για την ευθύνη που έχει η θέση της. Νομίζω πως είναι χρέος μου να αναδείξω σε αυτούς που πρέπει ένα ζήτημα που πολύ εύκολα θα μπορούσε να έχει διαφορετική κατάληξη. Όλα αυτά που ακούμε στις ειδήσεις, κάπως έτσι ξεκινάνε. Η δική μου "ικανοποίηση" επί του ζητήματος, δεν έχει απολύτως καμία αξία.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:
Αγαπητή μου Joji, δεν είμαι τίποτα πέραν του αυτονόητου!Είσαι πολύ καλός μπαμπάς και άνθρωπος Συμφωνώ απόλυτα μαζί σου.
Δροσουλίτης
Δραστήριο μέλος
Ο Δροσουλίτης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 47 ετών και επαγγέλεται Οικονομολόγος. Έχει γράψει 437 μηνύματα.
20-09-23
13:10
Σήμερα, πηγαίνοντας τον δεκάχρονο μικρό μου στο σχολείο του, είχα μια ενδιαφέρουσα εμπειρία.
Το κουδούνι χτυπάει στις 08.15. Δυστυχώς όμως, πέσαμε σε κίνηση και φτάσαμε απέναντι από την πόρτα του σχολείου του στις 08.20 ακριβώς. Για να μην αργήσει περισσότερο αν θα έκανα αναστροφή λίγο παραπάνω για να τον πάω ακριβώς απέξω, κατέβηκε και πέρασε προσεκτικά το δρόμο οπότε και πήγε στην πόρτα, στην οποία και έβλεπα πως υπήρχε προσωπικό του σχολείου, οπότε και δεν ανησύχησα.
Κάνω την αναστροφή και περνάω πιά έξω από την πόρτα του σχολείου (έχουν περάσει σχεδόν πέντε λεπτά) και βλέπω τον μικρό, μόνο του να κάθεται στα κάγκελα, έξω από την κλειδωμένη πόρτα.
Σταματάω και μου λέει πως η επιστάτρια δεν τον άφησε να μπει μέσα γιατί λέει πως στις 8.15 κλείνει την πόρτα και θα πρέπει να περιμένει να μπει την επόμενη ώρα. Ένα παιδί, 10 χρονών, να κάθεται στο δρόμο, μόνο του. Γιατί άργησε πέντε λεπτά, μία φορά, σε ένα δρόμο που ανα πάσα στιγμή γίνεται απροσπέλαστος από την οποιαδήποτε αιτία.
Και τονίζω, πως ήταν στην πόρτα αυτή η κυρία. Ήταν εκεί, του αρνήθηκε την είσοδο και απλά κλείδωσε και έφυγε.
Αν δεν την έβλεπα στην πόρτα, δεν θα τον άφηνα να μπει. Η τελευταία μου εικόνα ήταν ο μικρός να μιλάει μαζί της.
Τη φωνάζω λοιπόν, και μου έρχεται.
"Είναι οι κανόνες μου λέει", με αυταρέσκεια που θα ζήλευε και η Ίρμα Γκρέσε του στρατοπέδου συγκεντρώσεως Belsen.
Δεν χρειάστηκε να μπω στον κόπο να της πω οτιδήποτε, τι άλλο να πει κάποιος μετά από αυτό, της ζήτησα να φωνάξει την διευθύντρια του σχολείου.
Το τι ακολούθησε, λίγη σημασία έχει, ο καθένας μπορεί να το φανταστεί.
Δεν με ενδιαφέρει αν δικαιώθηκα. Θα κάνω αυτό που επιβάλει η συνείδηση μου όταν αντιμετωπίζω κάτι που θεωρώ απόλυτα εγκληματικό. Και δεν μου αρκεί καμία συγγνώμη. Λυπάμαι, αλλά δε μου αρκεί. Και θα το έκανα, ειλικρινά για κάθε παιδί στη θέση του δικού μου.
Ας τον έβαζε μέσα στο σχολείο και ας ακολουθούσε ότι θεωρεί πως της λένε οι κανόνες της. Να είναι ασφαλής όμως. Αν δεν τον έβλεπα, θα πέρναγε μια ολόκληρη ώρα ολομόναχος στο δρόμο. Έκθετος σε κάθε πιθανό κίνδυνο. Πραγματικό κίνδυνο.
Στάθηκα όμως στο γεγονός, πως και αυτοί που σκότωσαν τον Αντώνη στον Πειραιά, "κανόνες" επικαλέστηκαν στην απολογία τους.
Αναρωτιέμαι τι θα συμβαίνει σε μια παιδική ψυχή, όταν βλέπουν και ακούν γύρω τους "κανόνες", να ρίχνουν ανθρώπους στην θάλασσα για να πνιγούν και μικρά παιδιά να αφήνονται έξω από κλειδωμένες πόρτες.
Γι αυτό και το αναφέρω και εδώ. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από το να κανονικοποιήσουμε το παράλογο.
Να το προσέξετε πολύ αυτό, ως νέα γενιά. Μη κάνετε τυχόν δικά μας λάθη.
Το κουδούνι χτυπάει στις 08.15. Δυστυχώς όμως, πέσαμε σε κίνηση και φτάσαμε απέναντι από την πόρτα του σχολείου του στις 08.20 ακριβώς. Για να μην αργήσει περισσότερο αν θα έκανα αναστροφή λίγο παραπάνω για να τον πάω ακριβώς απέξω, κατέβηκε και πέρασε προσεκτικά το δρόμο οπότε και πήγε στην πόρτα, στην οποία και έβλεπα πως υπήρχε προσωπικό του σχολείου, οπότε και δεν ανησύχησα.
Κάνω την αναστροφή και περνάω πιά έξω από την πόρτα του σχολείου (έχουν περάσει σχεδόν πέντε λεπτά) και βλέπω τον μικρό, μόνο του να κάθεται στα κάγκελα, έξω από την κλειδωμένη πόρτα.
Σταματάω και μου λέει πως η επιστάτρια δεν τον άφησε να μπει μέσα γιατί λέει πως στις 8.15 κλείνει την πόρτα και θα πρέπει να περιμένει να μπει την επόμενη ώρα. Ένα παιδί, 10 χρονών, να κάθεται στο δρόμο, μόνο του. Γιατί άργησε πέντε λεπτά, μία φορά, σε ένα δρόμο που ανα πάσα στιγμή γίνεται απροσπέλαστος από την οποιαδήποτε αιτία.
Και τονίζω, πως ήταν στην πόρτα αυτή η κυρία. Ήταν εκεί, του αρνήθηκε την είσοδο και απλά κλείδωσε και έφυγε.
Αν δεν την έβλεπα στην πόρτα, δεν θα τον άφηνα να μπει. Η τελευταία μου εικόνα ήταν ο μικρός να μιλάει μαζί της.
Τη φωνάζω λοιπόν, και μου έρχεται.
"Είναι οι κανόνες μου λέει", με αυταρέσκεια που θα ζήλευε και η Ίρμα Γκρέσε του στρατοπέδου συγκεντρώσεως Belsen.
Δεν χρειάστηκε να μπω στον κόπο να της πω οτιδήποτε, τι άλλο να πει κάποιος μετά από αυτό, της ζήτησα να φωνάξει την διευθύντρια του σχολείου.
Το τι ακολούθησε, λίγη σημασία έχει, ο καθένας μπορεί να το φανταστεί.
Δεν με ενδιαφέρει αν δικαιώθηκα. Θα κάνω αυτό που επιβάλει η συνείδηση μου όταν αντιμετωπίζω κάτι που θεωρώ απόλυτα εγκληματικό. Και δεν μου αρκεί καμία συγγνώμη. Λυπάμαι, αλλά δε μου αρκεί. Και θα το έκανα, ειλικρινά για κάθε παιδί στη θέση του δικού μου.
Ας τον έβαζε μέσα στο σχολείο και ας ακολουθούσε ότι θεωρεί πως της λένε οι κανόνες της. Να είναι ασφαλής όμως. Αν δεν τον έβλεπα, θα πέρναγε μια ολόκληρη ώρα ολομόναχος στο δρόμο. Έκθετος σε κάθε πιθανό κίνδυνο. Πραγματικό κίνδυνο.
Στάθηκα όμως στο γεγονός, πως και αυτοί που σκότωσαν τον Αντώνη στον Πειραιά, "κανόνες" επικαλέστηκαν στην απολογία τους.
Αναρωτιέμαι τι θα συμβαίνει σε μια παιδική ψυχή, όταν βλέπουν και ακούν γύρω τους "κανόνες", να ρίχνουν ανθρώπους στην θάλασσα για να πνιγούν και μικρά παιδιά να αφήνονται έξω από κλειδωμένες πόρτες.
Γι αυτό και το αναφέρω και εδώ. Γιατί δεν υπάρχει μεγαλύτερος κίνδυνος από το να κανονικοποιήσουμε το παράλογο.
Να το προσέξετε πολύ αυτό, ως νέα γενιά. Μη κάνετε τυχόν δικά μας λάθη.
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.