07-10-23
21:29
Και γιατί αυτό το λες ηρωισμό κι όχι θυματοποίηση ή χαζομάρα; Εγώ έτσι τα θεωρώ. Οπότε με το δικό μου σκεπτικό, όλη η κοσμοθεωρία που ανεπτυξες αλλάζει άρδην.Ηρωική προδιάθεση είναι η προδιάθεση του ατόμου να υπερβεί τον εαυτό του και να καταφέρει ανδραγαθήματα. Η προδιάθεση αυτή υπάρχει σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα στους άνδρες
Όπως είπα, οι μισοί στον κόσμο παίρνουν (μπορεί και να δίνουν και λίγο εκεί που θέλουν πχ στους δικούς τους ανθρώπους) και οι άλλοι μισοί δίνουν. Για σένα αυτοί που δίνουν (όπως είπα παραπάνω για ατομιστικούς σκοπούς και όχι για αλτρουιστικούς όπως κάποιοι θέλουν να το παρουσιάσουν για να νιώσουν ότι είναι ανώτεροι) είναι ήρωες ενώ για μένα είναι απλά θύματα ή αφελείς. Όπως εσύ λες ότι υπάρχουν οι δούλοι που έχουν όλα τα κακά, μέχρι και ανήθικους τους είπες, έτσι κι εγώ δούλους θεωρώ αυτούς που κοπτονται για τους άλλους αντί να κοιτάνε τη βολή τους. Θα μού πεις, αν όλοι κοιτούσαν τη βολή τους μάλλον η ανθρωπότητα θα τέλειωνε με τα δισέγγονα του Αδάμ και της Εύας. Ε εντάξει είπαμε, κάποιοι δίνουν κάποιοι παίρνουν για να κινείται ο κόσμος.
Τί ακριβώς σημαίνει ελευθερία σήμερα; Το ότι ζούμε σε ένα μη κατεκτημένο κράτος δεν είναι αρκετό; Το ότι επιλέγεις τί θα κάνεις στη ζωή σου επαγγελματικά, προσωπικά, κοινωνικά κλπ δεν είναι ελευθερία; Αφέντες υπάρχουν παντού και πάντα, αυτός που θεωρεί ότι για κάποιο λόγο δεν έχει αφέντη στο κεφάλι του ζει σε παραισθήσεις.Γι αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι πολλοί δεν έχω κάτι να προσθέσω και δεν ισχύουν τα όσα είπα, γιατί οι δούλοι (στην ψυχή) δεν έχουν πατρίδα, αφού δεν είναι ελεύθεροι και έτσι λίγο τους νοιάζει ποιος είναι ο αφέντης.
Τώρα αν θες να λες ότι είμαι δούλος στην ψυχή, λίγο με νοιάζει. Εγώ δεν πρόκειται να ασχοληθώ με καμία ιδεολογία, θρησκεία κι οτιδήποτε άλλο σε φυλακίζει πείθοντάς σε ότι είσαι ήρωας. Ο ήρωας της ζωής μου είμαι εγώ.
Όλα αυτά μπορεί κάποιος να τα κάνει και χωρίς την αξία του έθνους. Αυτός τί κερδίζει αν τα κάνει αυτά για το έθνος; Τίποτα. Απλά την ψευδαίσθηση ότι κάτι προσέφερε και αυτός. Και όταν πεθάνει και λιώνουν τα κόκκαλα του, δε θα έχει ιδέα ότι κάποιοι μπορεί να τον θυμούνται.Η αγάπη για το έθνος δεν είναι δραστηριότητα. Είναι αξία που αποτελεί πυξίδα και εκφράζεται μέσα από πολλές πράξεις και από την στάση ζωής μας. Αυτός που αγαπά το έθνος του θα κάνει μια δουλειά που επωφελεί και δεν ζημιώνει την κοινωνία, θα είναι καλός σε αυτή, θα προσφέρει με διάφορες δράσεις εκτός αυτής, θα ασχοληθεί ουσιαστικά με τα κοινά και την πολιτική, θα ασχοληθεί ουσιαστικά με το να είναι αξιόμαχος και ικανός να προσφέρει σε περιόδους κρίσεις, θα δουλέψει σκληρά για να φροντίσει την οικογένεια του που είναι το μέλλον και συνέχεια του έθνους, θα γαλουχήσει σωστά τα παιδιά του κ.ο.κ. Δεν είναι ο σκοπός της ζωής σου λοιπόν, αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο σκέφτεσαι και δρας.
Σκασιλα μου πώς το βλέπει ο καθένας. Εγώ είμαι καλά; Κοιμάμαι καλά τα βράδια; Ζω μια καλούτσικη ζωή; Αυτά έχουν σημασία.Αυτός είναι δουλικός τρόπος σκέψης. Πρώτα απαρνείσαι την ελευθερία γιατί απαιτεί δύναμη και θυσία, στην συνέχεια επιλέγεις την υποταγή αν σου εξασφαλίσει ασφάλεια και μετά πρέπει να εκμηδενίσεις την σημασία των πάντων για να πείσεις τον εαυτό σου ότι έκανες την λογική επιλογή.
Για μένα η ευτυχία έχει μεγάλη σημασία.Η ευτυχία δεν έχει καμία σημασία. Ο δούλος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος γιατί ζει πάντα με τον φόβο της αδυναμίας του που το αφήνει στο έλεος των άλλων. Ο ελεύθερος δεν ενδιαφέρεται να είναι ευτυχισμένος, ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του εαυτού του και των γύρω του. Αυτό του δίνει ικανοποίηση που είναι άκρως πιο σημαντική από την ευτυχία και την καλοπέραση.
Οπότε ο ελεύθερος νιώθει ικανοποίηση με την προσφορά στους άλλους που είναι πιο σημαντική από την ευτυχία. Μάλιστα. Οπότε αν όλοι γεννιομαστε να δίνουμε, ποιος θα γευτεί τους καρπούς των κόπων μας;
Θα σου πω εγώ ποιος. Οι έξυπνοι κατ'εμέ, δούλοι κατ' εσέ, που είναι για να παίρνουν και να ζουν τη ζωούλα τους.
Κι όπως λέει και το άσμα, όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη. Ας ζήσουμε όμορφα εδώ αντί να θυσιαζομαστε για ιδανικά που στον άλλο κόσμο δε θα έχουν καν σημασία.
Πολύ περισσότερο από το να στεναχωριέμαι για πράγματα που εφηύραν άλλοι για να κερδίσουν από αυτά, βλέπε όλα τα παραπάνω που είπες.Εσύ που δεν ασπάζεσαι θρησκείες, κόμματα, ιδεολογίες, δεν έχεις ανώτερους σκοπούς, καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν έχει σημασία και πως όταν πεθάνεις θα είναι σαν να μην υπήρξες ποτέ φαντάζομαι πλέεις καθημερινά σε πελάγη ευτυχίας.
Το μόνο ιδανικό το οποίο δημιουργούμε εμείς και αξίζει να ζήσουμε - θυσιαστούμε για αυτό είναι τα παιδιά μας.
07-10-23
11:48
Ε μα προφανώς εφόσον τότε οι άνθρωποι ήταν απολίτιστοι κάποιος θα τους εκπολίτευε. Τότε ήταν κατόρθωμα, τώρα δεν είναι εκτός αν πας και εκπολιτεύσεις καμιά φυλή της Αφρικής.Δεν μιλάμε για εδαφικές ή υλικές κατακτήσεις μόνο.
Ο Αλέξανδρος ήταν βαθιά μορφωμένος και οι εδαφικές κατακτήσεις του έφεραν ένα ισχυρό πολιτιστικό ρεύμα και τεράστιες αλλαγες στην καθημερινότητα των τότε ανθρώπων αλλά και μετέπειτα, μ επιρροή για εκατοντάδες χρόνια.
07-10-23
08:36
Ο κάθε άνθρωπος κρίνεται από την εποχή στην οποία ζούσε και έδρασε. Την εποχή εκείνη πράγματι ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν ήρωας και ως τέτοιος θαυμάζεται σήμερα. Σήμερα θα ήταν ένας πολεμοχαρής κατακτητής που θα καταδικαζόταν από την κοινή γνώμη, βλ. Πούτιν. Δεν μπορούμε να καθορίσουμε τη σπουδαιότητα και το έργο κάποιου αν δεν εξετάσουμε και την εποχή στην οποία ζούσε.Και οι ξένοι δλδ που τον θαυμάζουν είναι όλοι στρατοκαυλα γραφικά παιδακια που θέλουν να πάρουν πίσω την πόλη. Ο,το να ναι, πραγματικά.
Αγαπητέ @Shadowban θα σού απαντήσω με ησυχία αυτές τις μέρες, δε σε ξεχνάω
06-10-23
22:53
Κι αυτό για τον εαυτό τους το κάνουν. Το λες και μόνη σου. "δε θέλουν να δουν τον άλλον να πονά".Είτε γιατί δεν θέλουν να δουν άλλο δικό τους πρόσωπο να πονά, να ταλαιπωρείται και στο τέλος να χάνει και την ζωή του .
Σόρρυ αλλά μπουχου. Πραγματικά δε δίνω δεκάρα για όλα αυτά. Δε λέω ότι είμαι σωστή, υποθέτω πως, όντας η μειοψηφία, έχω τα προβληματάκια μου, αλλά σοβαρά δεν μπορώ να πείσω τον εαυτό μου να νοιαστεί για αυτά που λες. Προτιμώ να ζω μια ζωή με όσο περισσότερο μπορώ καλοσύνη, αγάπη για τον συνάνθρωπο και να μην ενοχλώ. Παρ' όλα αυτά δεν επιθυμώ σε αυτά να δώσω μια ιδεολογία ή να τα βάλω σε κουτάκια. Εξάλλου όταν κάτι το κάνεις από υποχρέωση χάνει και λίγο την αξία του έτσι δεν είναι;Αυτές οι παγκόσμιες ανώτερες, ηθικεσ αξίες είναι αυτές που εξυψώνουν τον άνθρωπο, και ειτε αρέσει ειτε όχι σε μερικούς, εκφράστηκαν σε ύψιστο βαθμό πρώτα από τους Έλληνες. Οποτε, αντί να αναλωνόμαστε με τέτοια ντροπιαστηκα ερωτήματα και κουβέντες, θα έπρεπε εδώ και καιρό να ήμασταν αυτό γι το οποίο γίνανε γνωστοί στον κόσμο οι πρόγονοι μας: για τον ανθρωπισμό, τον εκπολιτισμο και τον ανώτερο αξιακό βίο μας. Δυστυχώς, αυτό δεν συμβαίνει σήμερα ή συμβαίνει σε ελάχιστο βαθμό.
06-10-23
17:48
Αυτό που λες προϋποθέτει οτι η έννοια του αλτρουισμού υπάρχει, κάτι που για μένα δεν υφίσταται. Μόνο ο γονιός σου θυσιάζεται ειλικρινά και αμερόληπτα για σένα. Όλες οι πράξεις μας πιστεύω οτι έχουν ατομισμό μέσα τους. Κι αυτοί που δουλεύουν για το φάρμακο του καρκίνου, έναν ατομικό σκοπό έχουν, είτε αυτός είναι η υστεροφημία τους, είτε να πετύχουν το στόχο για τον οποίο έχουν δουλέψει πολλά χρόνια, είτε οτιδήποτε.Αυτές ειναι καθαρα προσωπικές απόψεις και φυσικά είμαστε άνθρωποι με στόχους και φυσικά κάποιο σκοπό.
Καμια σχέση αυτή η άποψη με το "εμείς " πάρα με το "εγω" .
Δεν ζεις με ένα σκοπό για τους άλλους!
Ο μόνος άνθρωπος που ζει με σκοπό να γίνετε αποδεκτός από τους άλλους υπάγεται στις διαταραγμένες προσωπικότητες .
Δεν νομίζεις ότι ειναι λίγο σκληρό να έχεις τέτοια απόψη για την κοινωνία στην οποία ζεις ;
Υπάρχουν άνθρωποι αυτή την στιγμή που έχουν αφιερώσει την ζωή τους σε ερευνητικές ομάδες για να βρουν ας πούμε το φάρμακο του καρκίνου.
Οι συγκεκριμένοι μπορει και να μην ακουστούν ποτέ και φυσικά το γνωρίζουν, αλλά είναι σκοπός της ζωής τους ,δεν τους ενδιαφέρει καμία αναγνωρισημοτητα από τους άλλους...
Αυτούς θα ήθελα πολύ ν ακούσω που τους τοποθετείς ,πως θα τους χαρακτηρίσεις εφόσον τοποθέτησε με το " εμείς " και όχι το " εγω "
Οι απόψεις μου για την κοινωνία και για την ανθρωπότητα είναι γνωστές, ας μην προκαλώ περαιτέρω τα πλήθη.
06-10-23
14:30
Μισό λεπτό γιατί περνάς από το ένα συμπέρασμα στο άλλο ενώ υπάρχουν και άλλες οπτικές που αν τις λάβουμε υπόψη αυτά που λες θα αλλάξουν τελείως όψη.Διότι αποτελεί το αντίδοτο στον νιχιλισμό, την ματαιότητα και την αυτοκαταστροφή, ενώ ταυτόχρονα αποτελεί το έναυσμα για την ενσάρκωση των ηρωικών προδιαθέσεων του ατόμου.
Όταν είμαστε μικροί, διαβάζουμε τα κατορθώματα του Ηρακλή, του Αχιλλέα, του Οδυσσέα και στην συνέχεια τα κατορθώματα όλων ανθρώπων τους έθνους μας μέσα από την καταγεγραμμένη ιστορία. Μέσα από αυτό το ταξίδι στο παρελθόν μας δημιουργείται η συνειδητοποίηση πως δεν είμαστε τυχαίες και ανούσιες υπάρξεις, αλλά κρίκοι σε μια τεράστια αλυσίδα ανθρώπων η οποία κατέληξε σε μας.
Αυτό γεννά την ανάγκη να αποδείξουμε στους περασμένους κρίκους πως δεν είσαι κατώτεροι τους και πως δεν θα αφήσουμε αυτή την αλυσίδα να σπάσει αλλά θα συμβάλουμε κι εμείς ώστε να συνεχίσει και να γίνει πιο ισχυρή. Βάζει στις πλάτες μας αυτή την μεγάλη ευθύνη και αυτό μας δίνει έναν σκοπό στην ζωή ο οποίος μας επιτρέπει να αντιμετωπίζουμε κάθε δυσκολία, φόβο και βάσανο.
Προϋποθέτεις οτι όλοι οι άνθρωποι έχουν ηρωική προδιάθεση. Πόθεν προκύπτει αυτό; Μπορεί κάποιοι να έχουν μηδενική τέτοια προδιάθεση. Μη σου πω οτι θεωρώ οτι χονδρικά στον κόσμο υπάρχουν ακριβώς μισοί που δίνουν κι ακριβώς μισοί που παίρνουν.
Προϋποθέτεις οτι το να διαβάζουμε τα κατορθώματα των προγόνων μας δημιουργεί σε όλους την ανάγκη να αποδείξουμε οτι είμαστε κι εμείς σε αυτή την αλυσίδα και πρέπει να συμβάλουμε για να μη σπάσει. Πόθεν προκύπτει αυτό; Οι περισσότεροι άνθρωποι, όχι μόνο Έλληνες μα κάθε έθνους, can't give a shit για την αλυσίδα του έθνους τους. Έχουν μεγαλύτερα προβλήματα όπως η καθημερινή επιβίωση, η ανατροφή των παιδιών, η δική τους ατομική καλυτέρευση, προβλήματα υγείας κλπ.
Από την άλλη υπάρχουν πάρα πολλά πράγματα και αξίες στα οποία μπορεί να αφιερωθεί ένας άνθρωπος για να νιώθει χρήσιμος και να προσφέρει. Από το επάγγελμά του, τη θρησκεία, ένα χόμπι, μια διδασκαλία, άπειρα. Γιατί να πρέπει να θεωρούμε την αγάπη στο έθνος το μοναδικό σκοπό στη ζωή του ανθρώπου;
Μα είμαστε υπάρξεις χωρίς σκοπό και προορισμό. Το αν θα προσφέρουμε πέντε δέκα πράγματα, αν αφήσουμε κάτι πεθαίνοντας ή αν κάποιος θυμάται το όνομά μας μετά το θάνατό μας, μικρή σημασία έχει στη δική μας προσωπική ύπαρξη. Βασικά μηδενική σημασία. Το οτι γεννηθήκαμε τυχαία, ζήσαμε τυχαία, πιθανόν τυχαία πάθαμε μια αρρώστια και πεθάναμε είναι το μόνο σίγουρο. Όλα τα υπόλοιπα που λες είναι απλά χρυσόσκονες που πασπαλίζουν άνθρωποι που θέλουν να μας κάνουν να νομίζουμε οτι αν ζήσουμε και πεθάνουμε για ένα σκοπό, θα είναι όλα καλύτερα, και αυτοί οι άνθρωποι κερδίζουν από μας. Βλέπε θρησκείες, αιρέσεις, κόμματα, ιδεολογίες. Όλα αυτά θα μπορούσαν να λείπουν και ο άνθρωπος θα ήταν πιο ευτυχής κι ας μην είχε "ανώτερο" σκοπό στη ζωή του.Στον αντίποδα του ήρωα, βρίσκεται πάντα ο άθεος νιχιλιστής που υποστηρίζει ότι είμαστε απλά άψυχα ζώα, τυχαίες υπάρξεις, χωρίς παρελθόν και μέλλον, αφού όλα ξεκινούν με την γέννηση και σταματούν στο θάνατο μας.
Ο άνθρωπος που ασπάζεται τέτοιες απόψεις είναι καταδικασμένος να βασανίζεται μια ζωή από το βάρος μια ύπαρξης χωρίς σκοπό και προορισμό. Έκδηλο αυτό στις μέρες μας.
Εντωμεταξύ μια λες
κι από την άλλη λεςΟ άνθρωπος που ασπάζεται τέτοιες απόψεις είναι καταδικασμένος να βασανίζεται μια ζωή από το βάρος μια ύπαρξης χωρίς σκοπό και προορισμό. Έκδηλο αυτό στις μέρες μας.
Αποφάσισε. Πάει ή δεν πάει καλά η ανθρωπότητα;Προφανώς και η ανθρωπότητα πάει μια χαρά.
Πόσοι άνθρωποι στη γη έχουν αυτά τα προνόμια;Προφανώς και η ανθρωπότητα πάει μια χαρά. Σε άλλες εποχές θα ήσουν μια ξεδοντιασμένη γριά που θα ζητιάνευε και θα κοιμόταν μαζί με γουρούνια, ενώ τώρα είσαι παρφουμαρισμένη, καλοταϊσμένη και ζεστή στο σπίτι σου, και μπορείς να γράφεις τις χαζομάρες σου σε ανθρώπους στην άλλη άκρη της γης.
Για τον άνθρωπο που πεθαίνει από την πείνα, η δυστυχία και η φτώχια στον κόσμο είναι στο 100%.
Οι άνθρωποι γεμίζουν τη ζωή μας όχι το χώμα που πατάμε.Αναρωτιόμουν πως θα ήταν αν πήγαινα κι εγώ να ζήσω εκεί και δεν χρειάστηκε πάνω από 5 λεπτά σκέψης για να καταλήξω πως τις απολαύσεις θα τις βαρεθώ μέσα σε μια εβδομάδα και αυτό που θα μείνει θα είναι μια ανούσια δουλειά, σε ένα ξένο τόπο, για τον οποίο δεν δίνω δεκάρα, με τον οποίο δεν έχω καμία ταύτιση.
05-10-23
13:48
Χρειάζεται κάποιος να γνωρίζει τα πάντα για ένα πληθυσμό ανθρώπων = έθνος ώστε να τους αγαπάει; Το οτι απλά είναι άνθρωποι δε φτάνει;Πες μου κάτι σε παρακαλώ...
Πώς μεταφράζεται στην πράξη, αυτό που λες ; Πώς μπορεί, δηλαδή, κάποιος ν΄ αγαπάει όλα τα έθνη το ίδιο, από τη στιγμή που δεν τα γνωρίζει ;
Να τα σέβεται, ναι. Να θαυμάζει, κάποια, ναι. Να τα αποδέχεται, ναι. Να μην θεωρεί το δικό του ανώτερο από τα άλλα (έθνη), ναι...αλλά να τα αγαπάει όλα το ίδιο πώς ;
Προσπαθώ να καταλάβω για ποιο λόγο κάποιος (στην προκειμένη ο Γιάννης) νιώθει την ανάγκη να αγαπάει ένα αριθμό ατόμων που τυχαία γεννήθηκαν στην ίδια περιοχή γεωργικά με αυτόν περισσότερο από κάποιον άλλον αριθμό ατόμων που τυχαία δε γεννήθηκαν στην ίδια περιοχή γεωγραφικά με αυτόν. Το να έχεις μια οικειότητα με αυτό το έθνος το καταλαβαίνω, το να το θεωρείς ανώτερο και καλύτερο όμως δε βρίσκω το λόγο. Δε δημιουργεί μια αναίτια αντιπαράθεση ή και έχθρα αυτή η νοοτροπία;Και γιατί τόση εντύπωση σού κάνει η αγάπη τού Γιάννη και του κάθε Γιάννη που έτσι το βλέπει ; Βλέπω μια δυσκολία να το αποδεχθείς αυτό. Δεν το δέχεσαι και δεν καταλαβαίνω το λόγο...
05-10-23
13:21
Όλα αυτά που λες λειτουργούν υπέρ στο να αγαπάει κάποιος όλα τα έθνη με τα δικά του ξεχωριστά δημιουργήματα κι όχι ένα περισσότερο από τα άλλα. Αναρωτιέμαι γιατί νιώθεις την ανάγκη να αγαπάς ένα περισσότερο από τα άλλα.Πιστεύω πως ο άνθρωπος δεν προορίζεται για να δουλεύει, να χέζει, να τρώει και να κοιμάται μόνο όπως μας προορίζει η φιλελεύθερη τάξη πραγμάτων (ή και ο υλιστικός κομμουνισμός). Καταρχάς αν το έκανε αυτό από άκρη σε άκρη σε όλο το κόσμο καμμία σημασία δεν θα είχαν τα ταξίδια και ο τουρισμός και όλα αυτά. Γιατί να πας σε άλλη χώρα εάν ξέρεις πως και εκεί τα ίδια ακριβώς θα δεις; οι εγγενείς διαφορές των φυλών και των πολιτισμών όπου αυτές εδημιούργησαν είναι αυτές που κάνουν τους ανθρώπους να θέλουν να εξερευνούν τον κόσμο. Και σήμερα έχουμε φτάσει σε τέτοιο σημείο σήψης όπου όλα αυτά θέλουμε να τα ξερριζώσουμε.
Ακριβώς επειδή πιστεύω στον άνθρωπο, πιστεύω στα δημιουργήματα του και στο ότι ο άνθρωπος είναι για να διατηρεί τον πολιτισμό του και να τον αναπτύσσει διαρκώς. Κάτι που δεν κάνει σήμερα, τουλάχιστον όχι στον δυτικό κόσμο. Κάθε νέο πολιτιστικό φαινόμενο που έχουμε δει ως χώρα συνδέεται με καταναλωτική/υλιστική συμπεριφορά και είναι καθαρά άσχημη αντιγραφή της Αμερικής (Black Friday, Halloween, White nights κλπ).
05-10-23
11:15
Οπότε πιστεύεις περισσότερο σε δημιουργήματα παρά στον άνθρωπο;Γιατί δεν λειτούργησε ποτέ έτσι ο κόσμος και ποτέ δεν θα πάει μπροστά -κατά τη γνώμη μου- με αυτή τη λογική. Δεν μπορούμε να πιστεύουμε στον άνθρωπο αλλά σε αυτό που ο άνθρωπος δημιουργεί. Και τα έθνη, οι πολιτισμοί, όλα αυτά είναι δικά του δημιουργήματα, υπαγορευμένα από την φύση του.
04-10-23
21:43
Μπορείς να πιστέψεις στον άνθρωπο. Γιατί να επιλέξεις συγκεκριμένο έθνος;Γιατί πρέπει κάποιος να μην τα αγαπάει; Τι όφελος έχεις από μία ζωή χωρίς μία Ιδέα να πιστέψεις σε αυτήν;
04-10-23
21:39
Γιατί πρέπει κάποιος να αγαπά μια πατρίδα ή ένα έθνος; Σε τί του χρησιμεύει;
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.