Κρίσεις πανικού

Giovanna · 30-10-07

Ο τίτλος τα λέει όλα.

Έχετε πάθει ποτέ;
Πόσο κράτησε και πώς ακριβώς νιώσατε;

Και για όποιον το 'χει, ας κάνει και ένα definition του όρου, μπορεί κάποιοι να το έχουν πάθει και να μή ξέρουν τί είναι,ή οτι είναι παθολογικό...

Γενικά, ας μιλήσουμε για κρίσεις πανικού.

Γίδι · 30-10-07

Έχω πάθει, μίνι όμως. Όταν πρωτοβρέθηκα στο τατάμι, με γάντια, παπούτσια και μασέλα πάλης... Βασική αιτία όμως ήταν η φάση που περνούσα τότε...

adespoto · 30-10-07

Δεν έχω πάθει ποτέ. Έχω δει όμως άτομο να παθαίνει και σοκαρίστηκα αρκετά.
Ένα σχετικό site: https://www.medlook.net/article.asp?item_id=1616
Προφανώς προκαλείται από το άγχος. Παραπάνω πράγματα δεν ξέρω μια που δεν μου έχει τύχει προσωπικά.

Giovanna · 30-10-07

πολυ καλο το αρθρο αδεσποτακι..

MonaXoS · 30-10-07

Για αρχή ας βάλω έναν ορισμό του όρου "Κρίση Πανικού", που βρήκα στο e-psychology.gr

Μια κρίση πανικού χαρακτηρίζεται από έντονο άγχος, φόβο θανάτου, αίσθημα αποξένωσης από τον εαυτό ή το περιβάλλον, αίσθημα απώλειας ελέγχου κι επερχόμενης τρέλας. Ταυτόχρονα, υπάρχουν και μια σειρά από σωματικά συμπτώματα: ζάλη, ταχυκαρδία, κρύος ιδρώτας, τρόμος, ξηροστομία, τάσεις λιποθυμίας, ρίγος, αίσθημα πνιγμού, δύσπνοια, πόνος στο στήθος, τρέμουλο, ναυτία, μουδιάσματα στα χέρια και κράμπες.

Οι κρίσεις πανικού μπορεί να κρατήσουν από 5 λεπτά μέχρι ακόμη και μια ώρα, αν και κατά η διάρκειά τους ο χρόνος περνάει βασανιστικά αργά για τον παθόντα, ο οποίος, κρίνοντας από τα συμπτώματα αυτά φοβάται πως μπορεί να παθαίνει ή να πρόκειται να πάθει έμφραγμα, εγκεφαλικό επεισόδιο ή κάποια άλλη σοβαρή δυσλειτουργία. Μετά το τέλος της κρίσης πανικού το άτομο νιώθει εξαντλημένο κι ανησυχεί για την επόμενη κρίση. Συνήθως, σε μια κρίση πανικού δεν συμβαίνουν όλα τα συμπτώματα που περιγράψαμε αλλά κάποια από αυτά.

Για να θεωρηθεί κάποιος πως πάσχει από διαταραχή πανικού θα πρέπει να έχει τέσσερις κρίσεις πανικού με τουλάχιστον τέσσερα από τα παραπάνω συμπτώματα στη διάρκεια τεσσάρων εβδομάδων ή θα πρέπει να έχει μια κρίση πανικού που να ακολουθείται από έντονο φόβο επανάληψης της κρίσης, για έναν τουλάχιστον μήνα.

Προσωπικά δεν το έχω πάθει, ούτε γνωρίζω κάποιο άτομο που να έχει περάσει από αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία. Η κρίση πανικού συνήθως συμβαίνει όταν για κάποιον λόγο υπάρχει έντονη βιολογική αντίδραση (ταχυπαλμία, εφίδρωση, τρέμουλο κτλ) η οποία δεν οφείλεται απαραίτητα σε βιολογικό πρόβλημα αλλά γίνεται αντιληπτή ως υπέρ του δέοντος επικίνδυνη για την ζωή μας. Η βιολογική αντίδραση μπορεί να οφείλεται σε έντονη δραστηριότητα όπως η γυμναστική, σε εισπνοή αερίων που μπορεί να προκαλέσουν ζαλάδα ή τάση για εμετό, σε έντονες οσμές, στην έλλειψη οξυγόνου στο χώρο, στην κατανάλωση διαφόρων ουσιών όπως οινοπνευματώδη κ.α. Η λανθασμένη αντίληψη που δημιουργείται γύρω από την αντίδραση αυτή τείνει να αυξάνει τις πιθανότητες να συμβεί η ίδια αντίδραση αν βρεθούμε σε παρόμοιο περιβάλλον. Έτσι, το άτομο τείνει να θέλει να αποφύγει τόπους και καταστάσεις που του θυμίζουν το περιστατικό με την κρίση πανικού, μιας και πλέον το έχει συνδέσει με την πολύ δυσάρεστη εμπειρία.

Αυτά τα λίγα για αρχή από εμένα. Αν υπάρχει ενδιαφέρον για κουβεντούλα μπορούμε να πούμε και άλλα

weak and powerless · 30-10-07

πρέπει να με χει πιάσει κάμποσες φορές στη ζωή μου... νιώθω πως το κεφάλι μου θα εκραγεί, έχω μεγάλη δυσκολία στο να συγκρατήσω τη σκέψη μου και δεν ξέρω από πού και πώς να ξεφύγω... πολύ περίεργη κατάσταση. βασικά νομίζω πως τις περισσότερες φορές με έχει πιάσει σε εξεταστική :p. γαμημένο άγχος! αν δεν καταφέρω να ξεφύγω σύντομα, ανεβαίνει η αδρεναλίνη στα ύψη μου. αν μπορούσα να το κοντρολάρω, σίγουρα θα ήταν πολύ πιο ενδιαφέρουσα εμπειρία...
οκ, μιας και είναι και περασμένη η ώρα, ας κάνουμε και μια αποκάλυψη της ντροπής :p. πριν αρκετά χρόνια, είχα περάσει μια τόοοσο έντονη κρίση πανικού που μου ανέβασε τόοοσο πολύ την αδρεναλίνη μου, με αποτέλεσμα κάποια στιγμή που ένιωθα πως πραγματικά θα έκανα μπουμ, να (γκουχ γκουχ) εκσπερματώσω :redface:

.

Giovanna · 30-10-07

axaxaxa!!!
σορι καλο μου αλλα αυτο ηταν το μονο που δε περιμενα οτι θα ακουσω

fandago · 30-10-07

Αρχική Δημοσίευση από MonaXoS:
[...] Η βιολογική αντίδραση μπορεί να οφείλεται σε έντονη δραστηριότητα όπως η γυμναστική, σε εισπνοή αερίων που μπορεί να προκαλέσουν ζαλάδα ή τάση για εμετό, σε έντονες οσμές, στην έλλειψη οξυγόνου στο χώρο, στην κατανάλωση διαφόρων ουσιών όπως οινοπνευματώδη κ.α.

Εδώ ακριβώς περιγράφεις τις δικές μου κρίσεις που δεν είχα συνδυάσει ως τώρα ότι μπορεί να είναι κρίσεις πανικού.
Γενικά είμαι ευαίσθητο άτομο όσον αφορά το πόσο εύκολα ζαλίζομαι και πόσο έντονα είναι τα συμπτώματα μετά. Σε καμία περίπτωση πλέον δεν μπαίνω στη μπαλαρίνα του λούνα παρκ, τους πειρατές ή οτιδήποτε άλλο μπορεί να προκαλέσει έντονη ζαλάδα. Δεν υπάρχει καμία περίπτωση να ξαναδοκιμάσω τσιγάρο και ούτε να γίνω ποτέ ναύτης στα καράβια. Το αποτέλεσμα όταν ζαλιστώ πολύ είναι αυτό που περιγράφετε κρίση πανικού.
Για κάποιο λόγο αρχίζω να αγχώνομαι, να τρέμω, να μην μπορώ να πάρω κανονικές ανάσες, να μην έχω δύναμη να φωνάξω, οι μυς των χεριών και του προσώπου μου να σφίγγονται (τόσο που και άλλο άτομο να δυσκολεύεται πχ να ξεχωρίσει τα δάχτυλα μου), να έχω ζαλάδες και να χάνω το focus και ίσως κάποιες φορές να καταλήγω να κάνω εμετό κιόλας.
Wow, τώρα που τα περιγράφω φαίνονται τρομερά! Τα ίδια αποτελέσματα είχα και τις 2 φορές που έχω πάθει τροφική δηλητηρίαση (με την δεύτερη να τα έχει πιο έντονα και να καταλήγω νοσοκομείο), όπου ξεκίνησε με το ότι έκανα εμετό (ή τουλάχιστον προσπαθούσα να κάνω, μιας και δεν είχα κάτι άλλο να αδειάσω) τόσο έντονα που δεν μπορούσα να πάρω αναπνοή (δεν ξέρω αν το έχετε πάθει).

Συνεχίζοντας το μεγάλο μου post, για όσους έφτασαν ως εδώ, να πω ότι μέχρι τώρα πίστευα ότι κρίση πανικού είχα πάθει όταν για λόγους που δεν μπορώ να πω ένοιωσα ότι η ζωή μου όπως την ήξερα ως τότε δεν θα ήταν η ίδια. Τότε ένιωσα αυτό που πάντα κορόιδευα στις ταινίες, όπου κάποιος που δεν πιστεύει κάτι που του συνέβη, κρατιέται να μην κάνει εμετό. Ναι ισχύει τελικά, το επιβεβαιώνω. Νιώθεις τα έντερα σου να ανακατεύονται και σου έρχεται να κάνεις εμετό. Ευτυχώς όμως αυτό δεν διαρκεί 5 λεπτά, οπότε μάλλον δεν κατατάσσεται στις κρίσεις πανικού.

Μετά απ' όλα αυτά, να σας θυμίσω ότι είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος

Lorien · 30-10-07

weak, συμφωνα με αυτα που παρεθεσε ο Monaxos , αυτο που περιγραφεις δεν ακουγεται για κριση πανικου.

Ουτε εμενα με εχει πιασει, αλλα ισως εν μερει βρεθηκα κοντα, γιατι καποτε χωρις να ξερω το λογο και χωρις να υπαρχει ψυχολογικος παραγοντας, (σε ενα λεωφορειο στην Ιταλια ημουν), με επιασε κατι αλλεργικο αναπνευστικο (που δεν ειχα κατι ιδιαιτερο μονο στη γυρη πιο παλια και οχι τοσο εντονο), και πραγματικα ηταν η μονη φορα που πιστεψα οτι θα πεθανω. Και μεσα στο λεωφορειο δε λεει, γμτ. Εντονοτατη δυσπνοια (πολυ απαισιο συναισθημα να μην εχεις ανασα), βαρος, ερεθισμος βλενογονων και αισθημα "Ωπ τι χαμπαρια Χαρε ; ". Τελικα εκει που πηγα να πω στον οδηγο να με παει νοσοκομειο, αρχισα να βελτιωνομαι σιγα σιγα. Μαλλον κατι που εισεπνευσα πριν μπω στο λεωφορειο. Αλλα ουτε αυτο νομιζω λεγεται κριση πανικου. Ηταν πανικός σκετος.

weak and powerless · 30-10-07

Αρχική Δημοσίευση από Lorien:
weak, συμφωνα με αυτα που παρεθεσε ο Monaxos , αυτο που περιγραφεις δεν ακουγεται για κριση πανικου.

ξέρω γω τι είναι ρε συ. τα μισά και βάλε συμπτώματα που διάβασα στο άρθρο τα έχω πάντως...δε νομίζω άλλωστε να εκδηλώνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο σε όλους!

νάνι τώρα

C.M. · 30-10-07

Είχα την εντύπωση πως η κρίση άγχους είναι κάτι διαφορετικό, ενδεχομένως μεμονωμένο και η κρίση πανικού κάτι πιο συστηματικό που ανάγεται σε ολόκληρο ψυχολογικό σύνδρομο που χρειάζεται και θεραπεία.

Επίσης ότι ένα από τα χαρακτηριστικά των ατόμων που πάσχουν από κρίσεις πανικού όταν γίνεται η διάγνωση σχετικά με το πραγματικό τους πρόβλημα να μην παραδέχονται ότι όντως αυτό είναι το πρόβλημα. Να επιμένουν ότι πάσχουν από κάτι άλλο και θα πεθάνουν.

Δηλαδή δεν νομίζω ότι είναι κάτι μεμονωμένο και λες "α το'χα πάθει τότε" ή "α δεν το'χω πάθει ποτέ". Όχι τόσο απλά.

Angie_Ann · 30-10-07

Προσωπικά πιστεύω ότι όλοι ίσως να το παθαίνουμε κάποια στιγμή της ζωής μας με διαφορετική ένταση. Πάντως εμένα πρέπει να μου 'χει τύχει (καλά δεν παίρνω και όρκο) Ειδικά μια φορά ξαφνικά ένιωσα απίστευτα αδύναμη και δεν μπορούσα να αναπνεύσω, με είχε λούσει κρύος ιδρώτας, η καρδιά μου πήγαινε σαν τρελή, δεν μπορούσα να σκεφτώ καθαρά και είχα θολώσει εντελώς ενώ σκεφτόμουνα ότι θα έπεφτα κάτω. Αλλά τελικά μάλλον ούτε μια σωστή κρίση πανικού δεν μπορώ να έχω αφού κράτησε κανένα 10λεπτο και μετά βαθμιαία επανήλθα στο φυσιολογικό χωρίς να έχω κάνει κάτι το θεαματικό προηγουμένως.

Δεν νομίζω να είναι κάτι το τόσο περίεργο στην αγχώδη εποχή που ζούμε. Άλλωστε και αυτό που περιγράφω έγινε σε μια στιγμή που ίσως να ήταν η πιο αγχώδης το τελευταίο έτος. Πάντως γενικότερα συμβαίνει να παθαίνω κάτι τέτοιο σε μίνι διάσταση και πάντα υπενθυμίζω στον εαυτό μου: "Breathe Angie, breathe" γιατί για κάποιον άγνωστο λόγο εκείνη την ώρα δεν μπορείς να σκεφτείς λογικά και να κάνεις το πιο απλό, να αναπνεύσεις δηλαδή.

Oralee · 30-10-07

Χμμμ, είχα την εντύπωση πως δεν είχα πάθει ποτέ, αλλά τελικά σύμφωνα με όσα γράφετε, ίσως και να 'χω πάθει και να μη το κατάλαβα και δύο φορές μάλιστα! :blink:

Τη μία ήμουν μες στο λεωφορείο όρθια και πήγαινα στη δουλειά και ξαφνικά μου ήρθε μια κλειστοφοβία, δεν υπήρχε αέρας να αναπνεύσω, άρχισαν όλα να γυρίζουν, η καρδιά μου πήγαινε με χίλια και ήμουν έτοιμη να λιποθυμήσω. Κατέβηκα στην επόμενη στάση και ύστερα από λίγο μου πέρασε. Το απέδωσα στο ότι πρωί πρωί με την τσίμπλα είχα λιγουρευτεί ένα cheesecake που είχε φτιάξει η μαμά μου και το 'χα τσακίσει - έκτοτε δεν τρώω γλυκά πρωί νηστική.

Η δεύτερη ήταν σαν του Fandago. Σε λούνα πάρκ, επέμενε ο βλαμμένος ο κολλητός μου να με βάλει στο καράβι και δεν ήθελα. Επειδή μου έσπασε τα νεύρα όμως λέγοντας μου πως συνέχεια χαλάω την παρέα, με έπεισε. Τι το θελα; Στην τρίτη γύρα, έχασα τον κόσμο, ίδρωσαν τα χέρια μου, με έπιασε ταχυπαλμία, άρχισα να μη βλέπω μπροστά μου, δεν μπορούσα να μιλήσω κι έτρεμα, ενώ με έπιασε κι ένας πόνος στο κεφάλι πίσω χαμηλά στο ύψος του λαιμού περίπου. Προφανώς είχα επίσης γίνει κίτρινη σαν Νάνα Μπανάνα που είμαι (

) γιατί ο κολλητός μου έβαλε τις φωνές και το σταμάτησαν να κατέβω. Για ώρα ήμουν χάλια, αλλά τελικά οκ, για κακή του τύχη, έζησα για να τον βασανίσω αρκετά μετά που επέμενε ενώ δεν ήθελα!

mania · 30-10-07

Πριν παντρευτώ είχα συνεχώς πρόβλημα, στην γυμναστική ενώ είμουν οκ σωματικά μου απαγορέυανε να κάνω επειδή φοβόντουσαν, πάθενα πολλύ συχνά ζαλάδα, πόνο στο στήθος, έτρεμα ολόκληρη και στο τέλος λυποθυμούσα.

Ολοι στο σχολείο με είχανε μάθει, έμενα κάτω για ένα 20λεπτο χωρίς μιλιά και χωρίς να μπορώ να ανασάνω καθώς με ούτε μισή ανάσα πονούσα υπερβολικά στο στήθος, πήγα σε γιατρούς πάαααραααααα πολλές φορές ο παθολόγος με πήγαινε σε καρδιολόγο, ο καρδιολόγος σε νευρολόγο, ο νευρολόγος σε άλλο και σε άλλο και αφού πέρασα όλους τους γιατούς με τον πατέρα μου να φωνάζει ότι το κάνω για να τραβήξω την προσοχή, μια μέρα στο σπίτι τσατήστηκα με τον άντρα μου πρίν τον γάμο και με είδε ο πατέρας μου να έχω δύσπνια και να τρέμω χάμω μούσκεμα στον ιδρώτα..

Απο τότε ψάχναμε σε όλα και τίποτα, ώσπου πήγα σε έναν γενικής ιατρικής με ένα μάτσο χαρτιά και μου είπε ότι ονομάζετε άγχως και κρίση πανικού, δεν υπήρχε άλλη εξήγηση, αντισπασμοδικά σε τέτοιες περιπτώσεις, μου κάναν καλό όταν πονούσα....

Απο όταν παντρέυτηκα πάλι παθαίνω αλλα σε ελαφριάς μορφής, πόνος στο στήθος, πόνο στην κοιλιά καμιά φορά, ζαλάδες αλλα δεν είναι τόσο συχνά όσο παλιά

Oralee · 30-10-07

Eυτυχώς δλδ που μου έχει συμβεί σπάνια (αν ήταν καν κρίση πανικού), γιατί αν θα πρέπε να παντρευτώ για να μου περάσει, θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα!

mania · 30-10-07

Αρχική Δημοσίευση από kajira:
Eυτυχώς δλδ που μου έχει συμβεί σπάνια (αν ήταν καν κρίση πανικού), γιατί αν θα πρέπε να παντρευτώ για να μου περάσει, θα είχαμε μεγάλο πρόβλημα!

Μπά συνήθως αφού παντρέυεσαι τις έχεις τις κρίσεις

Niyia · 30 Οκτωβρίου 2007

Ναι κ εγώ...

ξεκίνησα να γράφω ένα κατεβατό αλλά τα έσβησα.

Το μόνο που θα πω είναι ότι, την 1η φορά, με έπιασε "κάτι" μες την νύχτα που δεν μπορούσα να το αξιολογήσω τότε, δεν το είχα ξανανιώσει. Ταχυκαρδίες, πνίξιμο, τρέμουλο κ ένας αδικαιολόγητος φόβος που έκανε όλα αυτά τα ψυχοσωματικά ακόμη πιο έντονα... Κατέληξα στο Σισμανόγλειο στις 3 π.μ. να μου δινουν μυοχαλαρωτικό για να χαλαρώσω. :/:

Έκτοτε, τα συμπτώματα ήταν δριμύτερα. Έτρεμαν τα ζωτικά μου όργανα κ ένιωθα κυριολεκτικά το αίμα μου να "τρέχει" στις αρτηρίες από τα πέλματα έως το κεφάλι. Εντάξει λέω, δεν είναι τπτ, απλά πεθαίνεις... Πέρασα από παθολόγους, καρδιολόγους, νευρολόγους, αιματολόγους. Καμία διάγνωση.

Σίγουρα αυτά που ζούσα εκείνη την περίοδο με είχαν επηρεάσει άμεσα. Τα συμπτώματα υποχώρησαν όταν χαλάρωσα κ εγώ (χαλάρωσα=απέβαλλα από τη ζωή μου όλα εκείνα που με πίεζαν κ με ενοχλούσαν). Ωστόσο, δεν ξέρω αν τα συμπτώματα εξαλείφονται ποτέ. Άπαξ κ τα έχεις βιώσει μία φορά, πιστεύω πως επανέρχονται. :/:

Σας προτείνω να διαβάσετε αυτό το βιβλίο :
"Συναισθηματική Νοημοσύνη" του Ντάνιελ Γκόλεμαν
https://www.protoporia.gr/protoporia/product.asp?sku=45377&mscssid=U9M47E78636C8LFLB7CXWXHSP89X0R89
https://www.danielgoleman.info/blog/purchase/

γτ η σωστή διαχείριση των συναισθημάτων μας είναι απαραίτητη...

α, επίσης δείτε κ εδώ για τις κρίσεις : https://new.e-go.gr/woman/article.asp?catid=6539&subid=2&pubid=599294

ΥΣ.: Γιατί όλα τα παθαίνουν τα άτομα με ευαισθησίες κ συναισθηματισμούς? :hmm:

Lorien · 30-10-07

Αρχική Δημοσίευση από mania:
πήγα σε γιατρούς πάαααραααααα πολλές φορές ο παθολόγος με πήγαινε σε καρδιολόγο, ο καρδιολόγος σε νευρολόγο, ο νευρολόγος σε άλλο και σε άλλο και αφού πέρασα όλους τους γιατούς

Εμ αυτο ειναι. Δε πηγες σε Ποναοχωριςλόγο. Αυτος θα το βρισκε

Αρχική Δημοσίευση από Niyia:
Σας προτείνω να διαβάσετε αυτό το βιβλίο :
"Συναισθηματική Νοημοσύνη" του Ντάνιελ Γκόλεμαν
https://www.protoporia.gr/protoporia/product.asp?sku=45377&mscssid=U9M47E78636C8LFLB7CXWXHSP89X0R89
https://www.danielgoleman.info/blog/purchase/
γτ η σωστή διαχείριση των συναισθημάτων μας είναι απαραίτητη...

A ! πηγα να το παρω σε μια εκθεση βιβλιου και τωρα που το λες δε θυμαμαι αν το πηρα το δανεισα και χαθηκε, ή αν δε το πηρα για καποιο λογο :hmm:

Παντως μεγαλη κουβεντα ειπες για τη διαχειρηση των συναισθηματων μας...

Αρχική Δημοσίευση από Niyia:
ΥΣ.: Γιατί όλα τα παθαίνουν τα άτομα με ευαισθησίες κ συναισθηματισμούς?

Τα ευαισθητα ατομα, επηρεαζομαστε εντονοτερα απο διαφορα ερεθισματα, και οσο να ναι υπαρχει αντικτυπο οργανικό.

fandago · 30-10-07

Αρχική Δημοσίευση από C.M.:
Είχα την εντύπωση πως η κρίση άγχους είναι κάτι διαφορετικό, ενδεχομένως μεμονωμένο και η κρίση πανικού κάτι πιο συστηματικό που ανάγεται σε ολόκληρο ψυχολογικό σύνδρομο που χρειάζεται και θεραπεία.

Αυτό που νόμιζες κρίση πανικού, σύμφωνα με το link του αδέσποτου, λέγεται διαταραχή πανικού.

suspiria · 01-11-07

Και εγώ έχω κρίσεις πανικού και στο παρελθόν είχα και σε δημόσιο χώρο.

pathetic. με κάνει να με μισώ ακόμα περισσότερο.

Κρίσεις πανικού

Έχετε πάθει κρίση πανικού ποτέ; Η ψήφος σας θα προβάλεται δημόσια.

Ναι

Όχι

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Περιβόητο μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Διάσημο μέλος

Επιφανές μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διάσημο μέλος

Εκκολαπτόμενο μέλος

Διάσημο μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Τιμώμενο Μέλος

Επιφανές μέλος

Διάσημο μέλος

Περιβόητο μέλος

Διακεκριμένο μέλος

Διάσημο μέλος

Έχετε πάθει κρίση πανικού ποτέ;
Η ψήφος σας θα προβάλεται δημόσια.