Έχετε ερωτευτεί ξανά όπως όταν ήσασταν στην εφηβεία;

[Jack of Spades]

Το βρίσκω πολύ ρηχό να τα κοιτάμε αυτά και να είναι κριτήριο του εάν θα δει κάποιος σοβαρά μια κοπέλα με αυτές τις προδιαγραφές.

Σου έθεσα ένα ερώτημα/παράδειγμα περί «επιφανειακού», «ρηχού» κ.λπ. αλλά δε βλέπω ν' απαντάς!

Έστω ότι εσένα π.χ. σε κάνει follow ένα πολύ εμφανίσιμο ανδρικό προφίλ στο Instagram με 100 posts εκ των οποίων στα 50 δείχνει τους κοιλιακούς του και τα μπράτσα του κι ακολουθεί κάτι χιλιάδες γυναικεία προφίλ...τι θα σκεφτείς;
Θα σκεφτείς «μμμ τι ωραίος άντρας, θα μου άρεσε να βγω μαζί του κ.λπ.» ή θα σκεφτείς «καλώς το μ@λάκα»;
Κι αν σκεφτείς το δεύτερο, θα είναι «επιφανειακό»;

Επειδή η κοπέλα θα επιλέξει να βαφτεί επειδή της αρέσει και επειδή κ@πνίζει;

Για το κάπνισμα ναι, πρόκειται για μια κατάχρηση που κανένας άντρας που έχει σε προτεραιότητα την υγεία του, κοιτάζει το μέλλον κ.λπ. δε θέλει στη ζωή του...επίσης άλλο το «βάψιμο», άλλο το «πάστωμα», εγώ στο δεύτερο αναφέρθηκα κι όσον αφορά αυτό ναι, αφενός γιατί καταστρέφει την επιδερμίδα (οι περισσότερες γυναίκες που από ένα σημείο και μετά μεγαλοδείχνουν είναι γιατί έκαναν ακριβώς αυτό από μικρές ή/και για χρόνια) κι αφετέρου γιατί στις περισσότερες περιπτώσεις αντί ν' αναβαθμίσει τη γυναικεία εμφάνιση, τη χειροτερεύει...

Ωστόσο κι εγώ βάζω φίλτρα που βελτιώνουν το δέρμα μου κτλπ,μου αρέσω πιο πολύ έτσι,ενώ είμαι πολύ καλά με το πως φαίνομαι απο κοντά,απλά δεν θεωρώ οτι έχω τόση φωτογένεια,ωστέ να φανεί το πόσο μου αρέσω σε φωτογραφίες.

Δεν θεωρείς ότι έχεις τόση φωτογένεια, άρα βάζεις φίλτρα για ν' αποκτήσεις φωτογένεια, η οποία σε τι θα σε ωφελήσει;Στο να «φανείς» καλύτερα...άρα:

...το κάνει για να "φανεί"...

Χωρίς να μιλάω βέβαια για τα άκρα.Για τα άκρα,και για "περίεργες" φωτογραφίες,σίγουρα θα το κάνουν κοπέλες που στη συγκεκριμένη φάση της ζωής τους μπορεί να είναι αυτό το στιλ τους και να μην έχουν καν τους σχετικούς προβληματισμούς που αναφέρω.Ο καθένας περνάει την "φάση" του και επιλέγει το τι θα κάνει και το μέχρι πότε θα το κάνει.

Προφανώς και τα κριτήρια δεν είναι το ίδιο αυστηρά για όλες (εφόσον μιλάμε για γυναίκες), άλλο π.χ. ένα κορίτσι 19 χρονών που «πειραματίζεται» (και αργότερα μπορεί κάλλιστα να σκεφτεί «τι μ@λακίες είναι όλ' αυτά ρε συ», «ζω σ' ένα ψέμα τελικά» κ.λπ. και να σοβαρευτεί) κι άλλο μια μουλαρομπεμπέκα 40+ χρονών που ποζάρει αβέρτα στο Instagram σαν την Τούνη και μαζεύει followers για να ικανοποιήσει τη ματαιοδοξία της!

 

[Friday_k]

Εννοείται ότι μιλάμε αντικειμενικά τώρα..

Δεν μπορείς να λες ότι οι αντικειμενικα ωραίες έχουν απήχηση και κάνουν ουρά άνδρες ενώ είναι 1/10!!
Μιλάμε για την καθημερινή κοπέλα, όχι για το next top model...

Δεν είναι δική μου «δουλειά» ν' απαντήσω σ' αυτό, έξυπνη και socially aware κοπέλα είσαι, μπορείς να καταλάβεις και μόνη σου, αν δεν έχεις τις επιλογές που θα ήθελες, γιατί δεν τις έχεις (εφόσον όλα τ' άλλα τα κάνεις σωστά, δηλαδή κοινωνικοποιείσαι όπου κι όπως πρέπει κ.λπ.)...

Εσένα ρώτησα όμως γιατί εσύ έφερες αυτή την κουβέντα στο τραπέζι.
Εμένα η ζωή μου έμαθε ότι οι (περισσότεροι) άνδρες, πηγαίνουν στις κοπέλες που αναφέρεις. Και μην κοροιδευομαστε, στους περισσότερους αρέσει το Βαθύ ντεκολτε και η μίνι φούστα.
Βρες μου έναν που θα πει "ναι με ανάβει το τζιν και το ζιβαγκο"

 

[Jack of Spades]

Δεν μπορείς να λες ότι οι αντικειμενικα ωραίες έχουν απήχηση και κάνουν ουρά άνδρες ενώ είναι 1/10!!
Μιλάμε για την καθημερινή κοπέλα, όχι για το next top model...

Εσένα ρώτησα όμως γιατί εσύ έφερες αυτή την κουβέντα στο τραπέζι.
Εμένα η ζωή μου έμαθε ότι οι (περισσότεροι) άνδρες, πηγαίνουν στις κοπέλες που αναφέρεις. Και μην κοροιδευομαστε, στους περισσότερους αρέσει το Βαθύ ντεκολτε και η μίνι φούστα.
Βρες μου έναν που θα πει "ναι με ανάβει το τζιν και το ζιβαγκο"

Να με συμπαθάς αλλά εγώ σ' αυτές αναφέρθηκα εξαρχής (κι οι οποίες «προβληματίζονται» γιατί κάθε επόμενος είναι χειρότερος απ' τον προηγούμενο), αν είναι να πιάσουμε την «καθημερινή κοπέλα», τον «καθημερινό άντρα» κ.λπ. μιλάμε για εντελώς άλλη συζήτηση...

Βρες μου έναν που θα πει "ναι με ανάβει το τζιν και το ζιβαγκο"

Εφόσον το ντύσιμο είναι προσεγμένο και ταιριάζει στην περίσταση, εμένα, γιατί δε χρειάζεται να μου «αποκαλυφθούν» πολλά για να καταλάβω τι κρύβει μια γυναίκα κάτω απ' τα ρούχα της...

 

[Friday_k]

Να με συμπαθάς αλλά εγώ σ' αυτές αναφέρθηκα εξαρχής (κι οι οποίες «προβληματίζονται» γιατί κάθε επόμενος είναι χειρότερος απ' τον προηγούμενο), αν είναι να πιάσουμε την «καθημερινή κοπέλα», τον «καθημερινό άντρα» κ.λπ. μιλάμε για εντελώς άλλη συζήτηση...

Εφόσον το ντύσιμο είναι προσεγμένο και ταιριάζει στην περίσταση, εμένα, γιατί δε χρειάζεται να μου «αποκαλυφθούν» πολλά για να καταλάβω τι κρύβει μια γυναίκα κάτω απ' τα ρούχα της...

Όταν έλεγες για τον τύπο γυναικών με το iqos και το έντονο μακιγιάζ, δεν είπες για αντικειμενικοτητα.
Νομίζω πως όλοι μιλούσαμε για τις απλές κοπέλες, την καθημερινή κοπέλα...

Τέλος πάντων, δεν έχω να προσθέσω κάτι άλλο πάνω σε αυτά που λέμε.

 

[adams33]

Σε ένα τόσο ωραίο θεμα γιατί να μπαινει πάντα αυτός ο " μισογυνισμός " ρε γαμωτο ...

Αν καταλάβουν ορισμένοι ότι το να δηλώσεις στον άλλο ότι θέλεις να ζήσεις τον ερωτα χωρίς προσδοκίες και δεσμεύσεις ίσως αντιληφθουν τι είναι και πως βιωνεται...

Η σημερινή εποχή ξεκινάει ο έρωτας με την προσδοκία της απιστίας ή της εξαπάτησης .
Αυτός δεν ειναι έρωτας...μεχρι και σε αυτο απέτυχε η νέα γενιά..

 

[ROM32]

Α εγώ συγκεκριμένω δύσκολα θα δω κάποιον ως διαμάντι,όπως και να μου παρουσιαστεί,είτε απο κοντά είτε μέσω σόσιαλ.Σε ευχαριστώ όμως πάρα πολύ για την καλή διάθεση να με συμβουλέψεις

Κακώς! Γιατί; Πως θα ερωτευτείς τότε; Αν και είμαι από αυτούς που πιστεύουν πως δεν το ελέγχεις.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 17 Μαρτίου 2025

Δεν μπορείς να λες ότι οι αντικειμενικα ωραίες έχουν απήχηση και κάνουν ουρά άνδρες ενώ είναι 1/10!!
Μιλάμε για την καθημερινή κοπέλα, όχι για το next top model...


Εσένα ρώτησα όμως γιατί εσύ έφερες αυτή την κουβέντα στο τραπέζι.
Εμένα η ζωή μου έμαθε ότι οι (περισσότεροι) άνδρες, πηγαίνουν στις κοπέλες που αναφέρεις. Και μην κοροιδευομαστε, στους περισσότερους αρέσει το Βαθύ ντεκολτε και η μίνι φούστα.
Βρες μου έναν που θα πει "ναι με ανάβει το τζιν και το ζιβαγκο"

Και η φούστα κορίτσια και η φούστα, το κατεξοχήν γυναικείο ένδυμα, μην την παρατάτε, άλλο πράγμα!

 

[Jack of Spades]

Σε ένα τόσο ωραίο θεμα γιατί να μπαινει πάντα αυτός ο " μισογυνισμός " ρε γαμωτο ...

Που τον βλέπεις το μισογυνισμό;

Όταν έλεγες για τον τύπο γυναικών με το iqos και το έντονο μακιγιάζ, δεν είπες για αντικειμενικοτητα.

Μια χαρά αντικειμενικά κριτήρια είναι αυτά, βγες και ρώτα π.χ. 100 άντρες έξω (που δεν τους ενδιαφέρει να σε ρίξουν στο κρεβάτι, άρα δεν έχουν και κίνητρο να σου πουν ψέματα/αποκρύψουν την αλήθεια) να δεις πόσοι θα σου πουν ότι γουστάρουν η γυναίκα τους να καπνίζει και πόσοι ότι γουστάρουν η γυναίκα τους να παστώνεται ακόμη και για να πάει να πετάξει τα σκουπίδια!

Νομίζω πως όλοι μιλούσαμε για τις απλές κοπέλες, την καθημερινή κοπέλα...

Βρε μιλήστε για όποιον κι όποια θέλετε, απλώς μην παραθέτετε κι ανακατεύετε δικά μου quotes στην επιχειρηματολογία σας γιατί αυτά αφορούσαν ένα συγκεκριμένο «τύπο» γυναικών (αν μιλούσα για «καθημερινές κοπέλες» θα έγραφα άλλα)...

 

[Valder]

6 η ώρα το ξημέρωμα και δε με θέλει ούτε το νάνι.

Ξέρεις πως λέω αυτές τις ώρες; Οι ώρες της αυτοτιμωρίας. Οι ώρες που ο άνθρωπος συνηθως αν ειναι ξύπνιος, σκέφτεται, και όταν έχεις πολύ χρόνο για να σκέφτεσαι, δεν καταλήγει καλά για το μυαλό και την ψυχή.

Να αρχίσουμε με μια ιστορία; Μιας και δεν πρόκειται να κοιμηθώ, πάμε. (Θα ειναι μεγαλη ανάρτηση συγχώρεσέ με)

Στα 17 μου Γ Λυκειου, είχα γνωρίσει μια κοπέλα. Ήταν υπερβολικά κούκλα για τα κυβικά μου, τουλάχιστον αυτό πίστευα τότε (αν και με αδικώ για λόγους που δεν αξίζουν να μπουμε σε λεπτομέρειες τωρα). Την είδα πρωτη φορά από κοντά, να περπατάει στη βροχή. Ξανθιά, ωραία εντυπωσιακή κοπέλα, ξεβαμμένο τζιν, μαυρες μποτες πανήψυλες, ζόρικη πολύ σαν στυλάκι οπως μου άρεσε, πιασμενα τα μαλλιά με ροζ στεκα και χαντράκια***.

Ειχε κανει ολοκληρη ιστορία να ερθει εκδρομή με το σχολείο της, που να περνάει από την πόλη μου και να σταθμεύσουν για φαγητό, ώστε να μπορεί να το σκάσει και να με συναντησει μετα το δικό μου σχόλασμα.

Τις στιγμές που σου γράφω αυτές τις γραμμές, σχεδόν αναπαράγω στη μνήμη μου, το καρδιοχτύπι εκείνης της στιγμής, κάτι μεταξύ άγχους για την ανάσα μου και για το καφέ (!) πουκάμισο που φόραγα, τον ιδρώτα απο το άγχος ή την ανυπομονησία που την είδα.

Αφού φιληθήκαμε κλπ κλπ και έφυγε, ήμουν σε άλλο κόσμο, με ένα Νοκια στο χέρι να περιμενω μήνυμα και να μη με νοιαζει ουτε η πενθημερη, ουτε το παρτυ που ειχαμε εκεινο το βραδυ ουτε τίποτα.

Λίγα χρόνια αργότερα, τη συνάντησα κάπου στην Αθηνα, βγήκαμε για καφέ. Ειχα άγχος, θυμαμαι ειχα τελευταια ωρα Στατιστική ΙΙ στη σχολή και ήμουν αντε τελειωνε 2 η ωρα εχω δωσει ραντεβού.

Το άγχος δεν ήταν το ίδιο. Υπήρχε αλλά δεν ήταν το ίδιο
Τα συναισθήματα δεν ήταν τα ίδια.

Τίποτα δεν ήταν το ίδιο με παλιά. Και μιλάμε για παλιο κόλλημα της τότε εποχής. Θα πρεπε να πηγαινει τρένο η καρδιά, όχι;

Την συναντώ, δεν ήταν η ίδια με παλιά. Ξαφνικα ηταν πιο κοντή, πιο απλή, πιο καθημερινή. Εν πάση περιπτωσει τα ειπαμε, πέρασαν οι ώρες και χαιρετηθηκαμε αυτη τη φορά μια για πάντα.


Τι πήγε στραβά; Τίποτα.
Γιατί δεν μπορούσα να νιωσω οτι ένιωθα ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ανθρωπο (πολλω δε μαλλον αν μιλήσουμε για διαφορετικο ανθρωπο) στα 22 μου οτι και στα 17 μου;


Και εδω ερχόμαστε στις απαντήσεις που αναζητάς.

Ο κόσμος σίγουρα αλλάζει και αλλάζουμε κι εμείς. Υπάρχει η αναγκη για άμεση ικανοποιηση (αυτη η συναισθηματική ντόπα) που κανει καποια πράγματα να φαινονται πιο ρηχά. Αλλά ας μην κοροιδευόμαστε, ούτε αυτό φταίει για όλα τα δεινά του κόσμου, ούτε το Ίνσταγκραμ ούτε κάτι συγκεκριμένο.

Άλλωστε το να στοχευσουμε όλα τα δεινά σε μια απάντηση, θα ήταν πολύ απλουστευτικό. Άδικο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γιατί τίποτα δεν ειναι οπως παλιά, πολλοι λογοι γιατι μας χωρίζουν ή μας ερωτευονται, πολλοι λόγοι για όλα. Και ενας εξ αυτών είμαστε εμείς και το τι βάρος εισφέρουμε εμείς στην εκαστοτε κατασταση.

Και σου φερα επιτηδες το παραδειγμα οχι με άλλο άτομο, αλλα με το ίδιο, για να σου αποδειξω ακριβώς αυτό. Ότι ακόμα και όλα τα αλλα στοιχεια στην ιστορία να τα κανουμε ίδια, ποτέ δε θα μπορέσουμε να αναπαράγουμε αυτό που αισθανθήκαμε τότε.

Θέλεις γιατι...

Στην εφηβεια εστιάζαμε οντας λιγο πιο ξεγνοιαστοι σε άλλα στοιχεια του ανθρωπου που μας άρεσε, ενω τωρα εστιάζουμε ίσως σε άλλα;

Οτι από το τότε μέχρι το τώρα έχουμε αλλάξει, όχι μόνο λόγω εμπειριών αλλά διάολε ακομα και η ιδια μας η χημεία μεσα μας έχει αλλάξει; Ενας 17χρονος με εναν 22χρονο εχουν ΧΑΩΔΗ διαφορά.

Μπορώ να το συνεχίσω και να σου βγάλω 100 λόγους γιατί δεν ερωτευόμαστε το ίδιο με παλιά.

Γιατι εσυ που εισαι 23 δεν ερωτεύεσαι οπως στην εφηβεία σου.
Γιατί εγω στα 41 δεν ερωτευομαι οπως στα 32;
Γιατί γιατί γιατί;


Η απάντηση ειναι ενα τεράστιο όχι. Δεν ερωτευεσαι ξανα οπως στην εφηβεία. Ειναι μια ωραιοποιημενη αναμνηση στην καλυτερη. Την οποία ανάμνηση του Έρωτα ή και τον ίδιο τον Έρωτα νοσταλγούμε με δίψα.

Και το αστείο είναι όταν διαβάσεις την γραμμή "η απαντηση ειναι ενα τεραστιο όχι" ίσως να λυπηθείς και να νομίσεις πως σου λεω "ολες οι αγαπες απο δω και μπρος θα ειναι νερόβραστες, ισχνές, ανάξιες λόγου".

Όχι.

Και δεν θα έπρεπε και να συμβει αυτό, να ερωτευεσαι τη μια στιγμή όπως κάποια άλλη.

Οι στιγμές του καθε έρωτα ειναι διαφορετικές, ακομα και τα ατομα αν ειναι ίδια ειναι διαφορετικά. Κι αν τα ατομα ειναι διαφορετικά, well εκει κι αν ειναι διαφορετικά!

Και θα σου πω και κατι εντελώς γλυκανάλατο, η Παναγία να με λυτρώσει απο αυτό που θα πω και θα μεινει γραμμένο λεκιάζοντας ανεξίτηλα με ρομαντίλα το ποστ μου ξημερώματα:

Κάθε έρωτας είναι ξεχωριστός. Και είναι διαφορετικος απο καθε άλλο, ακριβώς για να μπορεί να αδειάζει η θέση στην καρδιά μας από το παλιό και για να κανει χώρο για το καινούριο.

Θέλουμε πολλές φορές εκείνη την πρώτη σπίθα, ειδικά αν ειναι ξεχωριστός ο άλλος και μας έχει μείνει ανεξίτηλος στη μνήμη. Σίγουρα; Γιατί όχι!

Αν ενα γλυκο ειναι πεντανόστιμο, θα ξαναψωνίσεις το ίδιο γλυκό! Θα είναι γκαντεμιά να ήταν το τελευταιο για πάντα ε;

Οι έρωτες όμως δυστυχώς, ειναι το πρώτο και το τελευταίο γλυκό στο κατάστημα.

Ακόμα και τα παιδια που είπανε "ναι μου χει τυχει 2-3 φορες οπως παλιά", ναι οκ. Σου χει τυχει να ερωτευτείς ξανά βαθιά, αλλά όχι το ίδιο αν το καλοσκεφτείς.

Καθε περιπτωση ειναι διαφορετική, ακόμα κι αν είναι το βάθος "πιο βαθυ" απο άλλες σχέσεις σου. Αν προσέξεις θα υπάρχουν μικρές λεπτομέρειες που θα ειναι διαφορετικές.

Ακόμα κι οταν φτάσεις 30 χρονών και ορκιστείς σε χιλιους Θεους απο κακές εμπειριες οτι "εγω δεν ξαναερωτευομαι, αυτα ειναι για κοροιδα" δήθεν, ε εκει θα σου ρθει στο Δοξα Πατρί και Υιώ το αναγνωσμα με όλη την Καινη Διαθήκη και θα μείνεις σεκος από εναν καινούριο έρωτα.

Ο Έρωτας είναι σαν τα βιβλία.

Κάποτε ειχα διαβασει μια ατάκα αλλα δεν την θυμαμαι ακριβώς, πρέπει να ηταν απο την Πολιτεία το βιβλιοπωλείο, ότι "αν δεν αγαπάτε το διάβασμα ειναι γιατι δεν έχετε διαβασει ακομα το σωστό βιβλίο" και τωρα βλεπω οτι το quote ανήκει στην JK Rowling.

Απλά επειδη και μονο διαβασες ενα καλο βιβλίο στην εφηβεια δε σημαινει οτι δε θα αγοράσεις ποτε καποιο αλλο που θα σε συναρπάσει. Απλά δε θα ειναι το ιδιο γιατι δεν ειναι η ιδια ιστορία.

Όχι, αν ειχες εναν ισχυρό έρωτα στην εφηβεία και δεν μπορείς να το νιώσεις τωρα με καποιον καινουριο, δεν εχεις προβλημα.

Όχι, αν ένιωσες ισχυρο έρωτα στην εφηβεία, δε θα ειναι ανιαροί όλοι οι επόμενοι που θα ζεις απο δω και πέρα.

Όχι, δε θα ερωτευτείς το ίδιο με τότε. Αλλα θα ερωτευτείς ξανά βαθιά. Απλά αλλιώτικα βαθιά.


***Fun fact, κραταω τη στέκα και τα χαντράκια ακριβως αυτή τη στιγμή στα χέρια μου. Χωμένα κατω απο άλλα αντικειμενα στο συρτάρι εδω διπλα μου, αλλά τα βρήκα.

Σου εύχομαι να σε αγαπήσουν και να αγαπήσεις ξανά και ξανά, να ερωτευτείς βαθιά, και να μπορείς μετα απο 24 χρόνια να κρατάς στα χέρια σου κατι δικό τους και να χαμογελάς, ακόμα κι αν ο έρωτας έχει περάσει.

That's it. Καλημέρα, πα να φτιάξω καφέ, το βλέπω εγω απο τις αυπνιες θα γινω κωλογρια στο τέλος.

 

[Friday_k]

6 η ώρα το ξημέρωμα και δε με θέλει ούτε το νάνι.

Ξέρεις πως λέω αυτές τις ώρες; Οι ώρες της αυτοτιμωρίας. Οι ώρες που ο άνθρωπος συνηθως αν ειναι ξύπνιος, σκέφτεται, και όταν έχεις πολύ χρόνο για να σκέφτεσαι, δεν καταλήγει καλά για το μυαλό και την ψυχή.

Να αρχίσουμε με μια ιστορία; Μιας και δεν πρόκειται να κοιμηθώ, πάμε. (Θα ειναι μεγαλη ανάρτηση συγχώρεσέ με)

Στα 17 μου Γ Λυκειου, είχα γνωρίσει μια κοπέλα. Ήταν υπερβολικά κούκλα για τα κυβικά μου, τουλάχιστον αυτό πίστευα τότε (αν και με αδικώ για λόγους που δεν αξίζουν να μπουμε σε λεπτομέρειες τωρα). Την είδα πρωτη φορά από κοντά, να περπατάει στη βροχή. Ξανθιά, ωραία εντυπωσιακή κοπέλα, ξεβαμμένο τζιν, μαυρες μποτες πανήψυλες, ζόρικη πολύ σαν στυλάκι οπως μου άρεσε, πιασμενα τα μαλλιά με ροζ στεκα και χαντράκια***.

Ειχε κανει ολοκληρη ιστορία να ερθει εκδρομή με το σχολείο της, που να περνάει από την πόλη μου και να σταθμεύσουν για φαγητό, ώστε να μπορεί να το σκάσει και να με συναντησει μετα το δικό μου σχόλασμα.

Τις στιγμές που σου γράφω αυτές τις γραμμές, σχεδόν αναπαράγω στη μνήμη μου, το καρδιοχτύπι εκείνης της στιγμής, κάτι μεταξύ άγχους για την ανάσα μου και για το καφέ (!) πουκάμισο που φόραγα, τον ιδρώτα απο το άγχος ή την ανυπομονησία που την είδα.

Αφού φιληθήκαμε κλπ κλπ και έφυγε, ήμουν σε άλλο κόσμο, με ένα Νοκια στο χέρι να περιμενω μήνυμα και να μη με νοιαζει ουτε η πενθημερη, ουτε το παρτυ που ειχαμε εκεινο το βραδυ ουτε τίποτα.

Λίγα χρόνια αργότερα, τη συνάντησα κάπου στην Αθηνα, βγήκαμε για καφέ. Ειχα άγχος, θυμαμαι ειχα τελευταια ωρα Στατιστική ΙΙ στη σχολή και ήμουν αντε τελειωνε 2 η ωρα εχω δωσει ραντεβού.

Το άγχος δεν ήταν το ίδιο. Υπήρχε αλλά δεν ήταν το ίδιο
Τα συναισθήματα δεν ήταν τα ίδια.

Τίποτα δεν ήταν το ίδιο με παλιά. Και μιλάμε για παλιο κόλλημα της τότε εποχής. Θα πρεπε να πηγαινει τρένο η καρδιά, όχι;

Την συναντώ, δεν ήταν η ίδια με παλιά. Ξαφνικα ηταν πιο κοντή, πιο απλή, πιο καθημερινή. Εν πάση περιπτωσει τα ειπαμε, πέρασαν οι ώρες και χαιρετηθηκαμε αυτη τη φορά μια για πάντα.


Τι πήγε στραβά; Τίποτα.
Γιατί δεν μπορούσα να νιωσω οτι ένιωθα ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ανθρωπο (πολλω δε μαλλον αν μιλήσουμε για διαφορετικο ανθρωπο) στα 22 μου οτι και στα 17 μου;


Και εδω ερχόμαστε στις απαντήσεις που αναζητάς.

Ο κόσμος σίγουρα αλλάζει και αλλάζουμε κι εμείς. Υπάρχει η αναγκη για άμεση ικανοποιηση (αυτη η συναισθηματική ντόπα) που κανει καποια πράγματα να φαινονται πιο ρηχά. Αλλά ας μην κοροιδευόμαστε, ούτε αυτό φταίει για όλα τα δεινά του κόσμου, ούτε το Ίνσταγκραμ ούτε κάτι συγκεκριμένο.

Άλλωστε το να στοχευσουμε όλα τα δεινά σε μια απάντηση, θα ήταν πολύ απλουστευτικό. Άδικο. Υπάρχουν πολλοί λόγοι γιατί τίποτα δεν ειναι οπως παλιά, πολλοι λογοι γιατι μας χωρίζουν ή μας ερωτευονται, πολλοι λόγοι για όλα. Και ενας εξ αυτών είμαστε εμείς και το τι βάρος εισφέρουμε εμείς στην εκαστοτε κατασταση.

Και σου φερα επιτηδες το παραδειγμα οχι με άλλο άτομο, αλλα με το ίδιο, για να σου αποδειξω ακριβώς αυτό. Ότι ακόμα και όλα τα αλλα στοιχεια στην ιστορία να τα κανουμε ίδια, ποτέ δε θα μπορέσουμε να αναπαράγουμε αυτό που αισθανθήκαμε τότε.

Θέλεις γιατι...

Στην εφηβεια εστιάζαμε οντας λιγο πιο ξεγνοιαστοι σε άλλα στοιχεια του ανθρωπου που μας άρεσε, ενω τωρα εστιάζουμε ίσως σε άλλα;

Οτι από το τότε μέχρι το τώρα έχουμε αλλάξει, όχι μόνο λόγω εμπειριών αλλά διάολε ακομα και η ιδια μας η χημεία μεσα μας έχει αλλάξει; Ενας 17χρονος με εναν 22χρονο εχουν ΧΑΩΔΗ διαφορά.

Μπορώ να το συνεχίσω και να σου βγάλω 100 λόγους γιατί δεν ερωτευόμαστε το ίδιο με παλιά.

Γιατι εσυ που εισαι 23 δεν ερωτεύεσαι οπως στην εφηβεία σου.
Γιατί εγω στα 41 δεν ερωτευομαι οπως στα 32;
Γιατί γιατί γιατί;


Η απάντηση ειναι ενα τεράστιο όχι. Δεν ερωτευεσαι ξανα οπως στην εφηβεία. Ειναι μια ωραιοποιημενη αναμνηση στην καλυτερη. Την οποία ανάμνηση του Έρωτα ή και τον ίδιο τον Έρωτα νοσταλγούμε με δίψα.

Και το αστείο είναι όταν διαβάσεις την γραμμή "η απαντηση ειναι ενα τεραστιο όχι" ίσως να λυπηθείς και να νομίσεις πως σου λεω "ολες οι αγαπες απο δω και μπρος θα ειναι νερόβραστες, ισχνές, ανάξιες λόγου".

Όχι.

Και δεν θα έπρεπε και να συμβει αυτό, να ερωτευεσαι τη μια στιγμή όπως κάποια άλλη.

Οι στιγμές του καθε έρωτα ειναι διαφορετικές, ακομα και τα ατομα αν ειναι ίδια ειναι διαφορετικά. Κι αν τα ατομα ειναι διαφορετικά, well εκει κι αν ειναι διαφορετικά!

Και θα σου πω και κατι εντελώς γλυκανάλατο, η Παναγία να με λυτρώσει απο αυτό που θα πω και θα μεινει γραμμένο λεκιάζοντας ανεξίτηλα με ρομαντίλα το ποστ μου ξημερώματα:

Κάθε έρωτας είναι ξεχωριστός. Και είναι διαφορετικος απο καθε άλλο, ακριβώς για να μπορεί να αδειάζει η θέση στην καρδιά μας από το παλιό και για να κανει χώρο για το καινούριο.

Θέλουμε πολλές φορές εκείνη την πρώτη σπίθα, ειδικά αν ειναι ξεχωριστός ο άλλος και μας έχει μείνει ανεξίτηλος στη μνήμη. Σίγουρα; Γιατί όχι!

Αν ενα γλυκο ειναι πεντανόστιμο, θα ξαναψωνίσεις το ίδιο γλυκό! Θα είναι γκαντεμιά να ήταν το τελευταιο για πάντα ε;

Οι έρωτες όμως δυστυχώς, ειναι το πρώτο και το τελευταίο γλυκό στο κατάστημα.

Ακόμα και τα παιδια που είπανε "ναι μου χει τυχει 2-3 φορες οπως παλιά", ναι οκ. Σου χει τυχει να ερωτευτείς ξανά βαθιά, αλλά όχι το ίδιο αν το καλοσκεφτείς.

Καθε περιπτωση ειναι διαφορετική, ακόμα κι αν είναι το βάθος "πιο βαθυ" απο άλλες σχέσεις σου. Αν προσέξεις θα υπάρχουν μικρές λεπτομέρειες που θα ειναι διαφορετικές.

Ακόμα κι οταν φτάσεις 30 χρονών και ορκιστείς σε χιλιους Θεους απο κακές εμπειριες οτι "εγω δεν ξαναερωτευομαι, αυτα ειναι για κοροιδα" δήθεν, ε εκει θα σου ρθει στο Δοξα Πατρί και Υιώ το αναγνωσμα με όλη την Καινη Διαθήκη και θα μείνεις σεκος από εναν καινούριο έρωτα.

Ο Έρωτας είναι σαν τα βιβλία.

Κάποτε ειχα διαβασει μια ατάκα αλλα δεν την θυμαμαι ακριβώς, πρέπει να ηταν απο την Πολιτεία το βιβλιοπωλείο, ότι "αν δεν αγαπάτε το διάβασμα ειναι γιατι δεν έχετε διαβασει ακομα το σωστό βιβλίο" και τωρα βλεπω οτι το quote ανήκει στην JK Rowling.

Απλά επειδη και μονο διαβασες ενα καλο βιβλίο στην εφηβεια δε σημαινει οτι δε θα αγοράσεις ποτε καποιο αλλο που θα σε συναρπάσει. Απλά δε θα ειναι το ιδιο γιατι δεν ειναι η ιδια ιστορία.

Όχι, αν ειχες εναν ισχυρό έρωτα στην εφηβεία και δεν μπορείς να το νιώσεις τωρα με καποιον καινουριο, δεν εχεις προβλημα.

Όχι, αν ένιωσες ισχυρο έρωτα στην εφηβεία, δε θα ειναι ανιαροί όλοι οι επόμενοι που θα ζεις απο δω και πέρα.

Όχι, δε θα ερωτευτείς το ίδιο με τότε. Αλλα θα ερωτευτείς ξανά βαθιά. Απλά αλλιώτικα βαθιά.


***Fun fact, κραταω τη στέκα και τα χαντράκια ακριβως αυτή τη στιγμή στα χέρια μου. Χωμένα κατω απο άλλα αντικειμενα στο συρτάρι εδω διπλα μου, αλλά τα βρήκα.

Σου εύχομαι να σε αγαπήσουν και να αγαπήσεις ξανά και ξανά, να ερωτευτείς βαθιά, και να μπορείς μετα απο 24 χρόνια να κρατάς στα χέρια σου κατι δικό τους και να χαμογελάς, ακόμα κι αν ο έρωτας έχει περάσει.

That's it. Καλημέρα, πα να φτιάξω καφέ, το βλέπω εγω απο τις αυπνιες θα γινω κωλογρια στο τέλος.

εγω παντως συγκινηθηκα με αυτα που διαβασα...ηταν πολυ ομορφα λογια(ΠΟΥ ΣΠΑΝΙΑ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ)

οι ανδρες επειδη δεν ειναι τοσο συναισθηματικοι, ισως για αυτο, μπορουν να "προσπερνανε" μια τετοια σχεση οπως ανεφερες πιο πανω με την κοπελα.
ή να μην ηταν τελικα κατι ΤΟΣΟ δυνατο ωστε να σου κρατησει παραπανω τα συναισθηματα, γιατι η ηλικια 17 με 22 δεν απεχει και παααρα πολυ, αλλα η ηλικια 20 με 25 απεχει πολυ (κατα την αποψη μου δηλαδη γιατι ειδα τρελη διαφορα σε αυτα τα 5 χρονια).

εγω ειχα εναν μεγαλο ερωτα στο γυμνασιο που ποτε δεν εγινε τιποτα. μεχρι πριν 1-2 χρονια οποτε τον εβλεπα στον δρομο μου ερχοταν η σκεψη: "τι συναισθηματα ειχα για αυτον τον ανθρωπο, γιατι να μην τα ξανα εχω και τωρα, ημουν ανεμελη, με ενοιαζε μονο αυτος". και αυτα τα ελεγα ενω ημουν σε σχεση με ενα παιδι και εβλεπα οτι δεν τον ερωτευτηκα οπως αυτον, τα συναισθηματα ηταν πολυ λιγοτερα.
αλλα τονισα μεσα μου το "ημουν ανεμελη, με ενοιαζε μονο αυτος". και ισως και αυτο μπορει να φταιει στην δικια μου περιπτωση (ή και στην περιπτωση της κοπελας ή του καθε ενα που εχει τον ιδιο προβληματισμο)...που περνωντας τα χρονια εφαγα τοσα σκ**τα, που τα προβληματα της ζωης κυριευσαν και πηραν σχεδον ολο το χωρο απο εναν καινουριο ερωτα.

καλα εδω που τα λεμε, ετυχα και εγω παιδια και παιδια...ολοι ενας και ενας
αλλα τελος παντων...θελω να καταληξω πως η ιδια η ζωη δεν σε αφηνει να απολαυσεις πραγματα με τις ατυχιες και τις δυσκολιες που σου φερνει.
τωρα καποιος θα πει "μεσα απο αυτο ομως πρεπει να ζεις και να απολαμβανεις την ζωη", ναι φυσικα, συμφωνω απολυτα αλλα ο ερωτας (και φυσικα η ερωτικη σχεση) νομιζω ειναι ενα αλλο κομματι που συνδεεται παρα πολυ με την καθημερινοτητα σου.

 

[Λένω]

Κάθε έρωτας είναι ξεχωριστός.

Εννοείται ότι ο κάθε έρωτας είναι ξεχωριστός αλλά νομίζω ότι η θεματοθέτρια ρώτησε αν ένας επόμενος έρωτας είναι δυνατόν να έχει τα χαρακτηριστικά του πρώτου έρωτα.
Και η δική μου απάντηση σ΄αυτό είναι, όπως είπε και η αγαπημένη μου @yorkie , ότι ναι, είναι δυνατόν να έχει τα ίδια χαρακτηριστικά και μάλιστα στην πιο ολοκληρωμένη τους μορφή.

Είμαι τυχερή επειδή έζησα και γω έναν πρώτο, πλατωνικό έρωτα στην Γ Λυκείου που ήταν η προσωποποίηση όλων αυτών που είχα στο μυαλό μου για το τι είναι έρωτας.
Μια παραμυθένια ιστορία με μεταμεσονύχτια τηλεφωνήματα για να μου παίξει κομμάτια στο πιάνο που είχε συνθέσει μόνος του ειδικά για μένα, με ποίηματα που έριχνε στο γραμματοκιβώτιο του σπιτιού μου που έκανε τον κόπο να ξυπνήσει νωρίτερα έτσι ώστε να τα βρω πριν πάω στο σχολείο, με ανταλλαγή βιβλίων με αφιερώσεις, με το να περπατάμε χέρι-χέρι και να αισθάνεται ο ένας το χέρι του άλλου να τρέμει, με δειλές αλλά ατέλειωτες αγκαλιές.΄Αγραφα χαρτιά και οι δύο, λειτουργούσαμε ενστικτωδώς όπως αισθανόμαστε και απολαμβάναμε τις πολύτιμες στιγμές που περνούσαμε μαζί.

΄Οταν πήρε ο καθένας τον δρόμο του, πίστευα ότι τα "θαύματα" γίνονται μόνο μία φορά και αυτή μόνο αν είσαι τυχερός οπότε δεν περίμενα ότι θα αισθανθώ ξανά έτσι.
Κούνια που με κούναγε...
΄Ηρθε μια θύελλα που σάρωσε τα πάντα...
Απερίγραπτος όγκος αγάπης, εμπιστοσύνης, νοιαξίματος, υποστήριξης, πάθους... και αυτοθυσίας.

Πιστεύω απολύτως ότι ο καθένας μας προσελκύει αυτό που θέλει σύμφωνα με τα προσωπικά του κριτήρια αρκεί να έχει συνομιλήσει ειλικρινά με τον εαυτό του, να τα έχει βρει και κυρίως να μένει πιστός σ΄αυτά.
Οι λοξοδρομήσεις είναι σίγουρο ότι θα σε "πονέσουν" και ο μόνος υπεύθυνος γι΄αυτόν τον πόνο θα είσαι εσύ.

Τώρα, όποιος πάει στα τυφλά, σίγουρα κάποιες ανάγκες του και κάποια κομμάτια του εαυτού του, θα μείνουν κενά.
Αυτός αποφασίζει βέβαια. Δική του είναι η ζωή, δικές του και οι επιλογές.

Και η ζωή συνεχίζεται...

Και κάθε φορά μετά από ένα τέλος, έχεις αυτές τις σκέψεις που εξέφρασε και η θεματοθέτρια.
Μα, θα ξαναβρω κάτι έτσι όπως το θέλω, κάτι τόσο δυνατό, κάτι που θα καλύψει αυτά που ζητάει η ψυχή μου, κάτι που θα δώσει ουσία στην ζωή μου, κάτι... κάτι... κάτι...
Ω, ναι!!!
΄Ερχεται από κει που δεν το περίμενες καν, από κει που δεν το είχες καν στο μυαλό σου, από κει που ζούσες στην νιρβάνα σου και δεν έδινες σημασία τι γίνεται γύρω σου, από κει που είχες ψιλοαπογοητευτεί, από κει που και να σου έλεγε κάποιος ότι θα συμβεί δεν θα το πίστευες και σε αλώνει και σου τινάζει το μυαλό στον αέρα.
Και η ζωή σου γίνεται ξανά χρωματιστή.

 

[Friday_k]

΄Ερχεται από κει που δεν το περίμενες

10 χρονια εχουν περασει απο εκεινη την σχεση που ειχα και πετουσα στα ουρανια, δεν μου εχει ερθει ξανα τετοιος ερωτας.

 

[Υδροχόος]

Αααα τα λέτε πολύ ωραία, σήμερα. Πολύ ποιητικά και ρομαντικά...

Δεν είναι καθόλου τυχαίο, τελικά, που τόνοι μελάνι έχουν χυθεί για τον έρωτα...Πάντα κάτι θα 'χουμε να λέμε...

10 χρονια εχουν περασει απο εκεινη την σχεση που ειχα και πετουσα στα ουρανια, δεν μου εχει ερθει ξανα τετοιος ερωτας.

Κάνε αυτό που λένε και οι προηγούμενοι...Μην τον περιμένεις !! Για να 'ρθει...

Δεν ξέρω πως λειτουργεί αυτό το κουλό, αλλά λειτουργεί...

 

[Friday_k]

Κάνε αυτό που λένε και οι προηγούμενοι...Μην τον περιμένεις !! Για να 'ρθει...

δεν το περιμενω, απλα σχολιαζω οτι δεν εχει ερθει ακομα ενω εχουν περασει τοσα χρονια.

 

[Υδροχόος]

δεν το περιμενω, απλα σχολιαζω οτι δεν εχει ερθει ακομα ενω εχουν περασει τοσα χρονια.

Ναι, οκ...δεν το εννοούσα, κυριολεκτικά. Ίσως δεν το εξέφρασα καλά...Ήθελα να πω ότι θα 'ρθει από 'κει που δεν το περιμένεις...

Είσαι τόσο νέα κοπέλα, άλλωστε...

 

[Paragontas7000]

1/2 eγω. Το εντονο μακιγιαζ με ενοχλει(ασε που ειναι και ασχημο πολλες φορες) , ενω το καπνισμα οχι.

ρώτα π.χ. 100 άντρες έξω (που δεν τους ενδιαφέρει να σε ρίξουν στο κρεβάτι, άρα δεν έχουν και κίνητρο να σου πουν ψέματα/αποκρύψουν την αλήθεια) να δεις πόσοι θα σου πουν ότι γουστάρουν η γυναίκα τους να καπνίζει και πόσοι ότι γουστάρουν η γυναίκα τους να παστώνεται ακόμη και για να πάει να πετάξει τα σκουπίδια!

 

[Μήτσος10]

Εδώ δεν ερωτευτήκαμε τώρα που είμαστε στην εφηβεία, θα κάτσουμε να σκεφτούμε αν θα είναι όπως ήταν στην εφηβεία;

(Μη με βρίσετε απλά με έχει πιάσει η μαλακία)

Δε μπορώ να πω ότι έχω ερωτευτεί, η έτσι πιστεύω τουλάχιστον, αλλά όσες φορές μου άρεσε πολύ κάποια έφαγα τα μούτρα μου ceremoniously και στεναχωρήθηκα. Και σας ερωτώ: Αφού δε γίνεται τπτ, θα κάτσω εγώ να προσπαθώ, να τρώω τα μούτρα μου και να κάθομαι και να σκάω μετά; Δε μου φαίνεται να με συμφέρει. Σταδιαλα για έρωτας.

 

[rafaela11]

Στην εφηβεία γούσταρα έναν 3 χρόνια μεγαλύτερο μου. Ήμουν 13 στα 14 ήταν 16 πηγαίναμε στο ίδιο φροντιστηριο.

μιας και 13 χρονών ήμουν αρκετά ανεπτυγμένη και με ύψος 1.65, αυτός με πέρασε για μεγαλύτερη, διακριτικά άρχισε να έρχεται στη τάξη μου με έναν φίλο του και χαχαχα και χουχουχου

μια μέρα κάνουμε διάλειμμα έξω, ήταν και εκεί ο φίλος του και εγώ μιλούσα με μια τυπισσα για τα μαθήματα και αυτός τότε κατάλαβε ότι πάω 2α γυμνασίου, και ήταν σε φάση ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΠΟΣΟ ΕΙΣΑΙ ;

ο φλωρος έκανε πίσω και εγώ όμως από τότε κόλλησα άσχημα κι τον ήθελα 4 χρόνια

ΕΥΤΥΧΩΣ ΔΕΝ ΕΧΩ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΥΧΗ ΤΩΡΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΟΥΥΥΥ

Θυμάμαι ήξερα όλες τις ώρες που σχολούσε κτλ κτλ και έτρεχα από το σπίτι μου σα τη χαζή να φτάσω να τον προλάβω στο σχόλασμα απλά για να με πει γεια και εγώ το ίδιο

τι περίεργη ήμουν

 

[Jack of Spades]

εγω παντως συγκινηθηκα με αυτα που διαβασα...ηταν πολυ ομορφα λογια(ΠΟΥ ΣΠΑΝΙΑ ΒΛΕΠΩ ΟΤΙ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΕΤΟΙΑ)

Εμένα πάλι με διαπέρασε ένα ρίγος (ειδικά εκεί που λέει ότι κρατάει δικά της πράγματα κ.λπ.) λες και είδα ένα καλό jumpscare απ' το Smile 2!

Δεν ξέρω πως λειτουργεί αυτό το κουλό, αλλά λειτουργεί...

Αν λειτουργούσε δε θα 'μασταν κοινωνία μπακουριών...

1/2 eγω. Το εντονο μακιγιαζ με ενοχλει(ασε που ειναι και ασχημο πολλες φορες) , ενω το καπνισμα οχι.

Καπνίζεις;

 

[Paragontas7000]

Καπνίζεις;

Αμα βγω βραδυ ναι. Ή παιχτει καμια τρακα.

 

[Jack of Spades]

Αμα βγω βραδυ ναι. Ή παιχτει καμια τρακα.

Προφανώς αναφέρομαι στους ΜΗ καπνίζοντες (καθώς ο «άντρας του 5%-10%» που όλες αυτές θέλουν για να «ερωτευτούν βαθιά» κ.λπ. κατά κανόνα απέχει απ' το κάπνισμα)...αν και υπάρχουν κι αρκετοί καπνίζοντες «μαχαραγιάδες» που ναι μεν καπνίζουν οι ίδιοι αλλά τη γυναίκα τους τη θέλουν άκαπνη γιατί «δεν είναι θηλυπρεπές», γιατί «άλλο εγώ, άλλο η γυναίκα μου ή/και η μάνα των παιδιών μου» και διάφορα άλλα τέτοια!

Κι εννοείται πως απ' όλους αυτούς η συντριπτική πλειοψηφία δεν αποκαλύπτει ποτέ ότι ο λόγος που απέρριψαν μια καπνίστρια ήταν αυτός ή, ακόμη χειρότερα, τακιμιάζουν με την καπνίστρια και μετά προσπαθούν με χειριστικό τρόπο να την κάνουν να το κόψει!