Αγάπη για το έθνος μας ή για όλα τα έθνη;

[Πουπουλίνα]

Κοίτα, η ερωτική συνεύρεση από Τούρκο δεν είναι κάτι που με απασχολεί γιατί αν τυχόν έρθει στην χώρα ξέρω πολύ καλά τι θα κάνω.

Εσύ από την άλλη ως ανώτερη εξελιγμένη ύπαρξη δεν ξέρω πως θα πολεμήσεις μια τέτοια φαντασίωση.

Εμενα οι φαντασιωσεις μου δενε χουν να κανουν με επιβολη δυναμης και να σφαξω οσους μπορω.Μην κρινεις απο εσενα,ευχαριστω.Οταν καταλαβεις οτι το ''οποιος εχει την δυναμη και μπορει'' ειναι νεαντερνταλ κατασταση και δεν συμφερει ΟΥΤΕ ΕΣΕΝΑ ,διοτι παντα θα βρισκεται καποιος ισχυροτερος και αυτο δεν οδηγει πουθενα,τοτε θσως μπορεις να παιξεις με επιχειρηματα.Τωρα αυτα που λες ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ.
Ενταξει μεγαλος ανθρωπος να εχεις ως επιχειρημα σου τον νομο της ζουγκλας με ξεπερνα.

 

[Valder]

Ωραία, ποια είναι η μεγάλη συμβολή τα τελευταία 600 χρόνια τότε. Επειδή αναφέρθηκε πως η ιστορία μας είναι ιδιαίτερη «διαχρονικά», εκεί εστιάζω.

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 7 Οκτωβρίου 2023

Ναι οκ, αν είσαι νταβατζής δε συμβάλλεις ιδιαίτερα.

Και όταν αποδειχθεί συμβολή με την Αναγέννηση, με τις ανταλλαγές αλληλογραφίας μεταξύ Πατριαρχείου και Γερμανών, με τα Βυζαντινά λεξικά και Βιβλία που μόρφωσαν το Γερμανικό λαό επάνω στα ήδη μεγάλα προσφερθέντα από την Θεοφανώ, όταν μιλήσουμε για τα τυπογραφεία της Αννας Νοταρά στην Ιταλία, μετα θα το πάμε στα τελευταια 200 και μετα στα τελευταία 40, μέχρι να βρούμε σαπίλα και ασυνέχεια; Σίγουρα θα βρούμε, να είσαι βέβαιος, αλλά δεν ακυρώνει τα χιλιάδες χρόνια πολιτισμού, οτιδήποτε

Έλα, μπορείς και πολύ καλύτερα από αυτό. Το ξέρεις πως σε εκτιμώ, μη μου το χαλάς.

Εδώ ανατινάσσεται πολεμικός εξοπλισμός σε καιρό ειρήνης μέσα στη χώρα και χάνονται δεκάδες πολεμικά ελικόπτερα και γενικά πάει τρενο η φάση.
Νύχτα θα ρθει ο Τούρκος και πολύ πιθανόν δεν θα κάνεις τίποτα απολύτως όπως και όλοι μας δηλαδή, καθώς ούτε για άμυνα δεν κάνει ο στρατός και ο εξοπλισμός της χώρας, ενω οι Τούρκοι είναι πάρα πολύ μπροστά σε πολεμικό εξοπλισμό.
Just saying γιατι επι το πλείστον θα προσπαθήσεις να αμυνθείς με το εθνικό σου φρόνημα που φυσικά και δεν θα σε προστατέψει όταν ο άλλος θα σε διαλύσει.
Αυτή είναι η σκληρή αλήθεια, το ξέρουμε και απλά απευχόμαστε να συμβεί κάτι τέτοιο γιατι είμαστε πραγματικά στο έλεος του θεού.

Κάποια πράγματα θα πρέπει να τα αφήνεις σε ανθρώπους που ξέρουν (και δεν αναφέρομαι σε μένα). Δεν μπορείς να τα γνωρίζεις όλα, και δεν κάνει και να τα γνωρίζεις όλα, ειδικά τα συγκεκριμένα.

Μην αναπαράγεις επιχειρήματα τουρκίας εσωτερικού. Ετσι λέγατε και για τα Apache και τα Kiowa οτι ήταν υποβρύχια και έβγαλε το Γενικό Επιτελείο την ΤΑΜΣ Πέλεκυς και μετα δεν ξέρατε τι να πείτε.

Το να σκάσει μια 500άλιβρη στο υπόστεγο δεν έχει καμία σχέση με το να χαθεί το κανονικό αποθηκευμένο υλικό με τα ΝΑΤΟικά πρότυπα, θα ψάχναμε το Βόλο αν είχε γίνει σοβαρή ζημιά.

Άστο. Κράξε το Μητσοτάκη, αλλά τα στρατιωτικά άστα, δεν το χεις.

 

[amarelia]

Κάποια πράγματα θα πρέπει να τα αφήνεις σε ανθρώπους που ξέρουν. Δεν μπορείς να τα γνωρίζεις όλα, και δεν κάνει και να τα γνωρίζεις όλα, ειδικά τα συγκεκριμένα.

Δεν υπονόησα ποτέ πως τα ξέρω όλα, μίλησα για ενα συγκεκριμένο θέμα κι αυτό πιστεύω, η αλήθεια είναι πως κανείς δεν γνωρίζει την απόλυτη αλήθεια στα στρατιωτικά ακόμα κι αν είσαι εκ των έσω. Παρά ταύτα έχουμε το δικαίωμα να λέμε αυτό που πιστεύουμε.

Άστο. Κράξε το Μητσοτάκη, αλλά τα στρατιωτικά άστα, δεν το χεις.

Δεν είναι κάποιο ταλέντο η σκέψη και η κρίση για να το χεις ή να μην το χεις, την άποψή μου λέω for both και αυτό θα εξακολουθώ να κάνω.

 

[Valder]

Δεν υπονόησα ποτέ πως τα ξέρω όλα, μίλησα για ενα συγκεκριμένο θέμα κι αυτό πιστεύω, η αλήθεια είναι πως κανείς δεν γνωρίζει την απόλυτη αλήθεια στα στρατιωτικά ακόμα κι αν είσαι εκ των έσω. Παρά ταύτα έχουμε το δικαίωμα να λέμε αυτό που πιστεύουμε.

Οχι, όταν έχει να κάνει με την άμυνα της χώρας, δεν πάει έτσι. Στη φιλοσοφία υπάρχουν "πιστεύω", σε ενα γεγονός πολλές φορές και με διαβαθμισμένες πληροφορίες δεν υπάρχουν "πιστεύω". Υπάρχει δεν ξέρω και κάθομαι στα αυγά μου, ειδικά όταν μου παρουσιάζονται διασταυρωμενες αποδειξεις απο πολλές πλευρές ότι αυτά που πιστεύω είναι αστήριχτα.

Δεν είναι κάποιο ταλέντο η σκέψη και η κρίση για να το χεις ή να μην το χεις, την άποψή μου λέω for both και αυτό θα εξακολουθώ να κάνω.

Οχι, ακριβώς αυτό είναι η σκέψη και η κρίση. Ή το χεις, ή δεν το χεις.

Μην παίρνεις πιο μεγάλες ανάσες απ' όσες αντέχει το πνευμόνι σου, επειδή τα λες καλά σε άλλα θέματα και συμφωνούμε μαζί σου.

Για να έχεις άποψη, πρέπει να γνωρίζεις ένα θέμα. Στο συγκεκριμένο δεν έχεις επαφή. Και δεν σε κατηγορώ, ούτε σε μειώνω, σου υπενθυμίζω όμως τα βασικά.

 

[amarelia]

Οχι, όταν έχει να κάνει με την άμυνα της χώρας, δεν πάει έτσι. Στη φιλοσοφία υπάρχουν "πιστεύω", σε ενα γεγονός πολλές φορές και με διαβαθμισμένες πληροφορίες δεν υπάρχουν "πιστεύω". Υπάρχει δεν ξέρω και κάθομαι στα αυγά μου, ειδικά όταν μου παρουσιάζονται διασταυρωμενες αποδειξεις απο πολλές πλευρές ότι αυτά που πιστεύω είναι αστήριχτα.


Οχι, ακριβώς αυτό είναι η σκέψη και η κρίση. Ή το χεις, ή δεν το χεις.

Μην παίρνεις πιο μεγάλες ανάσες απ' όσες αντέχει το πνευμόνι σου, επειδή τα λες καλά σε άλλα θέματα και συμφωνούμε μαζί σου.

Για να έχεις άποψη, πρέπει να γνωρίζεις ένα θέμα. Στο συγκεκριμένο δεν έχεις επαφή. Και δεν σε κατηγορώ, ούτε σε μειώνω, σου υπενθυμίζω όμως τα βασικά.

Αγαπημένε μου, δεν ξέρω τι ακριβώς υπόδειξη και υπενθύμιση μου έκανες,σου είπα ξεκάθαρα πως δεν γίνεται να γνωρίζουμε επακριβώς το πρόγραμμα του στρατού, παρα μόνο να κάνουμε εικασίες. Με βάση αυτές τις εικασίες απάντησα.
Το τι γράφω σε άλλα θέματα τι σχέση έχει; Νομίζω καμία.
Και δεν πιστεύω στο οτι είναι θέμα να το χεις ή να μην το χεις, οπως και δεν το πιστεύω και πουθενά. Εγώ αυτή την γνώμη έχω και δεν ξέρω γιατι σε θίγει τόσο.
Δεν γνωρίζω το πρόγραμμα του στρατού όπως φαντάζομαι δεν το γνωρίζεις και εσύ, έκανα ενα σχόλιο με βάση αυτό που γνωρίζω ως εκτίμηση απο την γενικότερη εικόνα του εξοπλισμού που έχουμε σε αντίθεση με εκείνους.
Δεν απάντησα σαν να χω κάνει αιώνιες στρατιωτικές μελέτες ούτε είπα πως απο δώ και πέρα θα πιστέψετε αυτό επειδή τα ξέρω όλα.
Δεν είμαι δημοτικό.
Aν θες να επιμείνεις στο τι λέω και σε οφελεί μπορείς να το κάνεις, αν θες να μου μάθεις κάτι που δεν ξέρω ωστε να οφελήσει κι εμένα εδώ θα είμαι να το διαβάσω.

 

[Valder]

Αγαπημένε μου, δεν ξέρω τι ακριβώς υπόδειξη και υπενθύμιση μου έκανες,

Αν δεν βιαζόσουν να έχεις τον τελευταίο λόγο, και διάβαζες τις απαντήσεις μου λιγότερο θιγμένη, θα ήξερες.

σου είπα ξεκάθαρα πως δεν γίνεται να γνωρίζουμε επακριβώς το πρόγραμμα του στρατού, παρα μόνο να κάνουμε εικασίες. Με βάση αυτές τις εικασίες απάντησα.

Συμφωνούμε. Δεν γνωρίζεις και κάνεις εικασίες.

Και ξέρεις ότι αν κάποιος μιλάει μόνο με εικασίες, δεν έχει και πολύ αξιοπιστία ο λόγος του.

Jesus, όσο μιλάς τόσο πιο εύκολο μου το κάνεις, μπορείς να συνεχίσεις;

Το τι γράφω σε άλλα θέματα τι σχέση έχει; Νομίζω καμία.

Σου λεω σε τι είσαι καλή (στα άλλα θέματα) και σε τι δεν είσαι καλή (σε αυτό) για να αντιληφθεις κι εσυ και ο κόσμος ότι δεν εχω κατι εναντίον σου, ότι μπορω να εχω μια αντικειμενική εικόνα για το άτομό σου. Αμα σε πειράζει κι αυτό να το αφήσω κάτω μην κάνει σημάδι.

Και δεν πιστεύω στο οτι είναι θέμα να το χεις ή να μην το χεις, οπως και δεν το πιστεύω και πουθενά. Εγώ αυτή την γνώμη έχω και δεν ξέρω γιατι σε θίγει τόσο.

Εμένα γιατί να με θίγει; Εσυ έχεις ένα πολύ βολικό πιστεύω περί της ικανότητας σκέψης και κρίσης, που σε θολώνει στις περιστάσεις που δεν το έχεις.

Εμενα θα με έθιγε αν δεν το είχα. Όπως πρέπει να θιγει κανονικά εσένα στο προκείμενο αλλά μια χαρά τη λαγουδιάζεις δεξιά κι αριστερά κάνοντάς μου χαρουλίτσες.

Αν ήμουν στη θέση σου θα είχα κλαψει κλάμα γοερό αυτή τη στιγμή, κι όμως εσυ επιμένεις.

Δεν γνωρίζω το πρόγραμμα του στρατού όπως φαντάζομαι δεν το γνωρίζεις και εσύ, έκανα ενα σχόλιο με βάση αυτό που γνωρίζω ως εκτίμηση απο την γενικότερη εικόνα του εξοπλισμού που έχουμε σε αντίθεση με εκείνους.
Δεν απάντησα σαν να χω κάνει αιώνιες στρατιωτικές μελέτες ούτε είπα πως απο δώ και πέρα θα πιστέψετε αυτό επειδή τα ξέρω όλα.
Δεν είμαι δημοτικό.

Ωραία, άστο κάτω λοιπόν αφού δεν γνωρίζεις.

Aν θες να επιμείνεις στο τι λέω και σε οφελεί μπορείς να το κάνεις, αν θες να μου μάθεις κάτι που δεν ξέρω ωστε να οφελήσει κι εμένα εδώ θα είμαι να το διαβάσω.

Θα σου μάθω άλλα, θα σε ωφελήσω άλλη ώρα. Τώρα πινω καφέ, δε μπορώ.

 

[amarelia]

Αν δεν βιαζόσουν να έχεις τον τελευταίο λόγο, και διάβαζες τις απαντήσεις μου λιγότερο θιγμένη, θα ήξερες.



Συμφωνούμε. Δεν γνωρίζεις και κάνεις εικασίες.

Και ξέρεις ότι αν κάποιος μιλάει μόνο με εικασίες, δεν έχει και πολύ αξιοπιστία ο λόγος του.

Jesus, όσο μιλάς τόσο πιο εύκολο μου το κάνεις, μπορείς να συνεχίσεις;



Σου λεω σε τι είσαι καλή (στα άλλα θέματα) και σε τι δεν είσαι καλή (σε αυτό) για να αντιληφθεις κι εσυ και ο κόσμος ότι δεν εχω κατι εναντίον σου, ότι μπορω να εχω μια αντικειμενική εικόνα για το άτομό σου. Αμα σε πειράζει κι αυτό να το αφήσω κάτω μην κάνει σημάδι.

Εμένα γιατί να με θίγει; Εσυ έχεις ένα πολύ βολικό πιστεύω περί της ικανότητας σκέψης και κρίσης, που σε θολώνει στις περιστάσεις που δεν το έχεις.

Εμενα θα με έθιγε αν δεν το είχα. Όπως πρέπει να θιγει κανονικά εσένα στο προκείμενο αλλά μια χαρά τη λαγουδιάζεις δεξιά κι αριστερά κάνοντάς μου χαρουλίτσες.

Αν ήμουν στη θέση σου θα είχα κλαψει κλάμα γοερό αυτή τη στιγμή, κι όμως εσυ επιμένεις.


Ωραία, άστο κάτω λοιπόν αφού δεν γνωρίζεις.


Θα σου μάθω άλλα, θα σε ωφελήσω άλλη ώρα. Τώρα πινω καφέ, δε μπορώ.

Έχεις κάνει τόσα πολλά assumptions για μένα σε όλες αυτές τις προτάσεις που πραγματικά δεν εχω ξαναδεί fastest jump into conclusions, you hold the record.

Ακολουθώ ειλικρινά πιστά όσα λες κατα γράμμα και θα "το αφήσω επειδή δεν τον γνωρίζω" και θα 1.) το βουλώσω για να μη δείχνω πως θέλω τον τελευταίο λόγο, 2.) συνεχίσω να μιλάω για να "σου" το κάνω πιο εύκολο (δεν ξέρω ποιο αλλά χατίρια εγω δεν χαλώ ) και 3.) κλάψω με κλάμα γοερό.

Θα τα κάνω όλα λοιπόν και θα περιμένω ευλαβικά επιμορφωτικό μήνυμα, δεν το λέω ειρωνικά ούτε "θα τις βγάλουμε να τις μετρήσουμε ". (τις γνώσεις)


Τα άφησα όλα πάνω σου, επειδή δεν το χω, μην νομίζεις σε κοροιδεύω, τα λόγια σου έγραψα ακριβώς.

 

[Himela]

Διαφωνω εν μερη ...οταν ακους εναν ανθρωπο να λεει δεν θελω να "βλεπω" αλλον να πονα δεν εχει τοσο μεγαλο βαθμο κτητικοτητας εφοσον ¨θυσιαζει ¨την ποιοτητα της ζωης του ..

Συνηθως συμβαινει απο ανθρωπους που εχουν βιωσει οι ιδιοι τον πονο ,την ενταση αυτου ,εχει ξεπεραστει και πολεμουν να μην το νιωσει κανενας αλλος ..

Ειναι αυτο που ειπα και πιο πανω σκοπος υπαρχει ,παντα ,το θεμα ειναι αν το αποτελεσμα βαραίνει εξ ολοκληρου το εγω και οχι το εμεις ...το εγω στην προκειμένη περιπτωση ειναι αμελητέο..

Μην θιξω τις περιπτώσεις που υπερ πατρίδος θρησκείας ιδεολογίας θυσιάζεται ακόμα και η ανθρώπινη ζωή

Για σένα μπορεί το να είναι κάποιος σε ένα εργαστήριο και να ερευνά το φάρμακο του καρκίνου να φαίνεται θυσία και χάσιμο της προσωπικής ζωής. Για αυτούς που actually το κάνουν όμως δεν είναι έτσι. Αν το έβλεπαν έτσι, δε θα το έκαναν. Οπότε επιμένω στη δική μου άποψη ότι δεν το κάνουν από αλτρουισμό. Ναι το αποτέλεσμα θα είναι βοηθητικό για το σύνολο των ανθρώπων γιατί δε θα βρουν το φάρμακο και θα πουν "τέλεια, τώρα που το βρήκαμε ας το δώσουμε στο συγγενή μας και μετά το πετάμε στα σκουπίδια". Θα το μοιραστούν με την ανθρωπότητα, με το αζημιωτο βεβαίως βεβαίως. Και αυτή η ανακάλυψη και η θυσία που έκαναν θα τους προσφέρει χρήματα, ηθική ικανοποίηση, υστεροφημία και φυσικά ότι έσωσαν τον άνθρωπο τους. Δε τα λες και λίγα αυτά τα αποτελέσματα για να πούμε ότι οι σκοποί τους ήταν αλτρουιστικοί..

Για την τελευταία παράγραφο εγώ αυτούς τους ανθρώπους τους θεωρώ είτε θύματα είτε ψυχικά ασθενείς.

 

[Guest 126033]

Για σένα μπορεί το να είναι κάποιος σε ένα εργαστήριο και να ερευνά το φάρμακο του καρκίνου να φαίνεται θυσία και χάσιμο της προσωπικής ζωής. Για αυτούς που actually το κάνουν όμως δεν είναι έτσι. Αν το έβλεπαν έτσι, δε θα το έκαναν. Οπότε επιμένω στη δική μου άποψη ότι δεν το κάνουν από αλτρουισμό. Ναι το αποτέλεσμα θα είναι βοηθητικό για το σύνολο των ανθρώπων γιατί δε θα βρουν το φάρμακο και θα πουν "τέλεια, τώρα που το βρήκαμε ας το δώσουμε στο συγγενή μας και μετά το πετάμε στα σκουπίδια". Θα το μοιραστούν με την ανθρωπότητα, με το αζημιωτο βεβαίως βεβαίως. Και αυτή η ανακάλυψη και η θυσία που έκαναν θα τους προσφέρει χρήματα, ηθική ικανοποίηση, υστεροφημία και φυσικά ότι έσωσαν τον άνθρωπο τους. Δε τα λες και λίγα αυτά τα αποτελέσματα για να πούμε ότι οι σκοποί τους ήταν αλτρουιστικοί..

Για την τελευταία παράγραφο εγώ αυτούς τους ανθρώπους τους θεωρώ είτε θύματα είτε ψυχικά ασθενείς.

Άρα !
Υπάρχει σκοπός στις ζωές των ανθρώπων;

Ναι
Τώρα πως αξιολογεί ο κάθε τρίτος το σκοπό τους είναι άλλο θέμα ,για να δεις ότι τελικά όλοι έχουμε ένα σκοπό!!

Επειτα να θεωρούνται ψυχικά ασθενής αυτοι που πολέμησαν για να έχω εγώ εσύ όλοι μας σήμερα ελευθερία το λες και βλασφημία Χιμελα μου

" Ιερες " μορφες για εμένα ειναι αυτοί που έδωσαν αίμα για να μπορώ να ζω στο σήμερα.

Λυπαμαι αλλά αυτές οι απόψεις με τοσο βαρύς χαρακτηρισμους για πραγματικους Ηρωες (και οχι σε στυλ Φυσσα )προσβαλουν την μνημη πολλων και δεν την δεχομαι με τιποτα ..

 

[chrisjhon02]

Συζητήσιμο αυτό ίσως σε έναν βαθμό . Ο άνθρωπος είναι μέρος της φύσης . Πολλοί άνθρωποι συγκεντρώνονται και δημιουργούν τα έθνη . Θα μπορούσες να το χαρακτηρίσεις σαν ένα μακροσκοπικό βιολογικό φαινόμενο , αλλά ίσως πιο περίπλοκο γιατί υπάσχουν συγκεκριμένοι ψυχολογικοί και κοινωνικοί λόγοι που οδηγούν σε τέτοια συμπεριφορά . Οι οποίοι όμως δε υπαγορεύονται θεωρώ απο την βιολογία κατά μεγάλο μέρος τους εαν όχι εξολοκλήρου . Δεν ειναι όπως τα κύτταρα ας πούμε που θα εξειδικευτούν και θα συγκεντρωθούν για να δημιουργήσουν όργανα . Αλλά παρατηρείς σίγουρα ένα κοινό μοτίβο . Εαν ήταν κάτι περιττό δεν θα συνέβαινε , δεν θα δημιουργούσαμε έθνη . ΑΛλά η φύση ποτέ δεν κάνει τίποτα το περιττό . Υπάρχουν καθαρά οφέλη όταν πολλοί άνθρωποι συνεργάζονται.

Η οργάνωση των ανθρώπων ήταν κάτι που πάντα συνέβαινε καθώς είμαστε κοινωνικά ζώα και γνωρίζουμε τα πλεονεκτήματα της οργανωμένης κοινωνίας/πληθυσμών. Όμως, δεν ισχύει ότι πάντα οι ανθρώπινοι πληθυσμοί οργανωνόντουσαν όπως σήμερα, δηλαδή, συγκεντρωτικό κράτος με καθορισμένα σύνορα και έμφαση στην ιδέα της εθνικής ταυτότητας. Αυτή η ιδέα εμφανίστηκε κυρίως μετά τη Γαλλική επανάσταση. Πιο πριν, οι άνθρωποι οργανωνόντουσαν με διαφορετικούς τρόπους, παράδειγμα: Στον Μεσαίωνα, οι κατώτερες τάξεις ήταν πιστοί στους τοπικούς άρχοντες, δηλαδή την τοπική φεουδαρχική επικράτεια παρά σε ολόκληρο το βασίλειο.

Φυσικά εαν είναι έτσι γιατί δεν έχουμε ένα παγκόσμιο έθνος για να συνεργαζόμαστε όλοι μαζί ώστε να έχουμε το μέγιστο όφελος ; Πιστεύω οτι αυτή η οργάνωση συμβαίνει σε διάφορα επίπεδα ανάλογα τον σκοπό . Δηλαδή ίσως όταν η ομάδα ανθρώπων "ανοίξει" υπερβολικά , αρχίζει και διασπάται αυθόρμητα . Αυτό δεν συμβαίνει π.χ. και με μια ομαδική που έχουμε 3-4 άτομα και αρχίζουμε να βάζουμε συνεχώς άσχετους μέσα ; Δεν θα αρχίσουν οι περισσότεροι να ξενερώνουν και να δημιουργούν υπο-ομάδες ; Φαντάζομαι υπάρχει ένα ανάλογο φαινόμενο σε μεγαλύτερη κλίμακα και με τα έθνη . Όλοι εμείς έχουμε κάποια κοινά συμφέροντα , αλλά εαν βάλουμε π.χ. και τους Τούρκους ή τους Βούλγαρους στην ομάδα ή οποιονδήποτε άλλο , αρχίζει να χαλάει αυτή η σούπα . Και ένας απο τους λόγους που συμβαίνει αυτό , μάλλον είναι πως ανεξάρτητα εαν ο χάρτης έχει ένα ή δύο έθνη , είναι απολύτως σίγουρο πως ο κάθε τόπος , μόνο και μόνο λόγω του χωρικού διαχωρισμού του , θα λειτουργεί διαφορετικά . Και αυτό θα οδηγήσει σε διαφορές μεταξύ των ανθρώπων . Οπότε θα είναι πιο ωφέλιμη η διάσπαση της μεγάλης ομάδας σε μικρότερες .

Αυτό που αναφέρεις είναι άποψη, όχι απαραίτητα γεγονός με επιστημονική βάση. Αυτό που ξέρουμε από τη βιολογία, είναι πως όσο πιο απομονωμένος είναι ένας πληθυσμός, τόσο μεγαλύτερα γενετικά προβλήματα παρουσιάζονται καθώς είναι πιο πιθανό να εμφανιστούν προβληματικά ressecive and dominant alleles που λένε και στο χωριό μου. Επομένως, η γενετική ποικιλομορφία βοηθάει, δε δημιουργεί προβλήματα. Το πολιτισμικό είναι άλλο θέμα. Είναι λογικό η άγνοια να μη βοηθάει. Όταν αντιμετωπίζεις τον μαύρο ή τον Ασιάτη σαν κάτι ξένο από εσένα (ενώ έχετε 99% ίδιο dna), τότε σαν κοινωνία έχουμε αποτύχει. Επιμένω ότι έχουμε πολλά κοινά παρά διαφορές αρκεί να το καταλάβουμε και να συνεργαστούμε.

Όλοι εμείς έχουμε κάποια κοινά συμφέροντα

Θα γίνω κνιτης για λίγο αλλά εγώ με τον Βαρδινογιάννη δεν έχω τα ίδια συμφέροντα

Φυσικά μπορούν να υπάρχουν πολλοί άλλοι λόγοιμια τόσο μεγάλη ομάδα ανθρώπων ( όπως ένα παγκόσμιο έθνος ) δεν συμφέρει . Εαν αύριο μεθαύριο βρούμε εξωγηίνους ας πούμε που θα θέλουν να μας καταστρέψουν , ίσως υπάρξει λόγος να συσταθεί ένα παγκόσμιο έθνος . Αυτή την στιγμή όμως δεν συμφέρει τόσο όπως φαίνεται .

Όπως έγραψα και πριν, διαφωνώ, πιστεύω ότι η συνεργασία χωρίς σύνορα και διαχωρισμούς θα βελτιώσουν τη ζωή μας σε πολλούς τομείς. Είναι μεγάλη συζήτηση.

 

[Shadowban]

Όσον αφορά τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου, που αποκαλείται δυνάστης, κατακτητής κτλ και γιατί θα πρέπει να είναι θαυμαστός, θέλω να πω πως κρίνεται έναν άνθρωπο με βάση την σημερινή χριστιανική ηθική, ενώ στην εποχή του επικρατούσε η κλασσική ηθική, η ηθική δηλαδή που έλεγε πως ο ανώτερος και πιο πολιτισμένος (Έλληνας, Ρωμαίος κτλ) όφειλε να κατακτήσει και να εκπολιτίσει τους βάρβαρους. Ο δυνατός ήταν και ηθικός. Συνεπώς ναι, ήταν μια ένδοξη και θαυμαστή προσωπικότητα, όπως ακριβώς θα συνεχίσει να θεωρείται και ο Χριστός μετά από 2000 χρόνια, ακόμη και αν έχει τότε επικρατήσει κάποια εντελώς διαφορετική ηθική από αυτή του χριστιανισμού.

 

[Himela]

Ηρωική προδιάθεση είναι η προδιάθεση του ατόμου να υπερβεί τον εαυτό του και να καταφέρει ανδραγαθήματα. Η προδιάθεση αυτή υπάρχει σε μεγάλο μέρος του πληθυσμού, ιδιαίτερα στους άνδρες

Και γιατί αυτό το λες ηρωισμό κι όχι θυματοποίηση ή χαζομάρα; Εγώ έτσι τα θεωρώ. Οπότε με το δικό μου σκεπτικό, όλη η κοσμοθεωρία που ανεπτυξες αλλάζει άρδην.

Όπως είπα, οι μισοί στον κόσμο παίρνουν (μπορεί και να δίνουν και λίγο εκεί που θέλουν πχ στους δικούς τους ανθρώπους) και οι άλλοι μισοί δίνουν. Για σένα αυτοί που δίνουν (όπως είπα παραπάνω για ατομιστικούς σκοπούς και όχι για αλτρουιστικούς όπως κάποιοι θέλουν να το παρουσιάσουν για να νιώσουν ότι είναι ανώτεροι) είναι ήρωες ενώ για μένα είναι απλά θύματα ή αφελείς. Όπως εσύ λες ότι υπάρχουν οι δούλοι που έχουν όλα τα κακά, μέχρι και ανήθικους τους είπες, έτσι κι εγώ δούλους θεωρώ αυτούς που κοπτονται για τους άλλους αντί να κοιτάνε τη βολή τους. Θα μού πεις, αν όλοι κοιτούσαν τη βολή τους μάλλον η ανθρωπότητα θα τέλειωνε με τα δισέγγονα του Αδάμ και της Εύας. Ε εντάξει είπαμε, κάποιοι δίνουν κάποιοι παίρνουν για να κινείται ο κόσμος.

Γι αυτούς τους ανθρώπους, οι οποίοι είναι πολλοί δεν έχω κάτι να προσθέσω και δεν ισχύουν τα όσα είπα, γιατί οι δούλοι (στην ψυχή) δεν έχουν πατρίδα, αφού δεν είναι ελεύθεροι και έτσι λίγο τους νοιάζει ποιος είναι ο αφέντης.

Τί ακριβώς σημαίνει ελευθερία σήμερα; Το ότι ζούμε σε ένα μη κατεκτημένο κράτος δεν είναι αρκετό; Το ότι επιλέγεις τί θα κάνεις στη ζωή σου επαγγελματικά, προσωπικά, κοινωνικά κλπ δεν είναι ελευθερία; Αφέντες υπάρχουν παντού και πάντα, αυτός που θεωρεί ότι για κάποιο λόγο δεν έχει αφέντη στο κεφάλι του ζει σε παραισθήσεις.

Τώρα αν θες να λες ότι είμαι δούλος στην ψυχή, λίγο με νοιάζει. Εγώ δεν πρόκειται να ασχοληθώ με καμία ιδεολογία, θρησκεία κι οτιδήποτε άλλο σε φυλακίζει πείθοντάς σε ότι είσαι ήρωας. Ο ήρωας της ζωής μου είμαι εγώ.

Η αγάπη για το έθνος δεν είναι δραστηριότητα. Είναι αξία που αποτελεί πυξίδα και εκφράζεται μέσα από πολλές πράξεις και από την στάση ζωής μας. Αυτός που αγαπά το έθνος του θα κάνει μια δουλειά που επωφελεί και δεν ζημιώνει την κοινωνία, θα είναι καλός σε αυτή, θα προσφέρει με διάφορες δράσεις εκτός αυτής, θα ασχοληθεί ουσιαστικά με τα κοινά και την πολιτική, θα ασχοληθεί ουσιαστικά με το να είναι αξιόμαχος και ικανός να προσφέρει σε περιόδους κρίσεις, θα δουλέψει σκληρά για να φροντίσει την οικογένεια του που είναι το μέλλον και συνέχεια του έθνους, θα γαλουχήσει σωστά τα παιδιά του κ.ο.κ. Δεν είναι ο σκοπός της ζωής σου λοιπόν, αλλά το πλαίσιο μέσα στο οποίο σκέφτεσαι και δρας.

Όλα αυτά μπορεί κάποιος να τα κάνει και χωρίς την αξία του έθνους. Αυτός τί κερδίζει αν τα κάνει αυτά για το έθνος; Τίποτα. Απλά την ψευδαίσθηση ότι κάτι προσέφερε και αυτός. Και όταν πεθάνει και λιώνουν τα κόκκαλα του, δε θα έχει ιδέα ότι κάποιοι μπορεί να τον θυμούνται.

Αυτός είναι δουλικός τρόπος σκέψης. Πρώτα απαρνείσαι την ελευθερία γιατί απαιτεί δύναμη και θυσία, στην συνέχεια επιλέγεις την υποταγή αν σου εξασφαλίσει ασφάλεια και μετά πρέπει να εκμηδενίσεις την σημασία των πάντων για να πείσεις τον εαυτό σου ότι έκανες την λογική επιλογή.

Σκασιλα μου πώς το βλέπει ο καθένας. Εγώ είμαι καλά; Κοιμάμαι καλά τα βράδια; Ζω μια καλούτσικη ζωή; Αυτά έχουν σημασία.

Η ευτυχία δεν έχει καμία σημασία. Ο δούλος δεν μπορεί να είναι ευτυχισμένος γιατί ζει πάντα με τον φόβο της αδυναμίας του που το αφήνει στο έλεος των άλλων. Ο ελεύθερος δεν ενδιαφέρεται να είναι ευτυχισμένος, ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη του εαυτού του και των γύρω του. Αυτό του δίνει ικανοποίηση που είναι άκρως πιο σημαντική από την ευτυχία και την καλοπέραση.

Για μένα η ευτυχία έχει μεγάλη σημασία.

Οπότε ο ελεύθερος νιώθει ικανοποίηση με την προσφορά στους άλλους που είναι πιο σημαντική από την ευτυχία. Μάλιστα. Οπότε αν όλοι γεννιομαστε να δίνουμε, ποιος θα γευτεί τους καρπούς των κόπων μας;

Θα σου πω εγώ ποιος. Οι έξυπνοι κατ'εμέ, δούλοι κατ' εσέ, που είναι για να παίρνουν και να ζουν τη ζωούλα τους.

Κι όπως λέει και το άσμα, όλοι δύο μέτρα παίρνουν γη. Ας ζήσουμε όμορφα εδώ αντί να θυσιαζομαστε για ιδανικά που στον άλλο κόσμο δε θα έχουν καν σημασία.

Εσύ που δεν ασπάζεσαι θρησκείες, κόμματα, ιδεολογίες, δεν έχεις ανώτερους σκοπούς, καταλαβαίνεις πως τίποτα δεν έχει σημασία και πως όταν πεθάνεις θα είναι σαν να μην υπήρξες ποτέ φαντάζομαι πλέεις καθημερινά σε πελάγη ευτυχίας.

Πολύ περισσότερο από το να στεναχωριέμαι για πράγματα που εφηύραν άλλοι για να κερδίσουν από αυτά, βλέπε όλα τα παραπάνω που είπες.

Το μόνο ιδανικό το οποίο δημιουργούμε εμείς και αξίζει να ζήσουμε - θυσιαστούμε για αυτό είναι τα παιδιά μας.

 

[dum dum boy]

Είναι ωραίο που η συζήτηση γενικεύτηκε από την έννοια του έθνους, σε αυτή του νοήματος, αγγίζοντας πια το φιλοσοφικό επίπεδο. Αυτή πρέπει να είναι η πορεία μιας ουσιαστικής συζήτησης, άλλωστε, από το ειδικό στο γενικό. Ακολουθεί η τοποθέτησή μου, η οποία -αναγκαστικά- θα «αγγίξει» λίγο από όλα τα επίπεδα, γιατί το θέμα και οι προεκτάσεις του, πρέπει να εξεταστούν ολιστικά.

Όπως, λοιπόν, έχω αναφέρει πολλάκις, ζούμε μια παρατεταμένη απομάγευση του κόσμου (η οποία δεν τελείωσε την εποχή που τη διέκρινε ο Μαξ Βέμπερ), μια πορεία προς τον άκρατο υλισμό, αφού επιχειρούμε -σαν παγκόσμια δυτική κοινωνία- την απέκδυση από πάνω μας, όσων υπερβατικών εννοιών υπάρχουν (θρησκεία, έθνος, Θεός, ψυχή κ.λπ.) Αυτή η απέκδυση ήρθε (και) νομοτελειακά, έπειτα από όλα όσα κατάφερε ο θετικιστικός τρόπος σκέψης και η επιστήμη (όπως είπε κι ο Χάκερ, ο μέσος άνθρωπος του σήμερα, είναι σαν μικρός Θεός έναντι του μέσου ανθρώπου πριν πολλά χρόνια.)

Όπως κάθε θετικό, έτσι και το παραπάνω, ήρθε με τα αρνητικά του. Ο άνθρωπος ζει πολύ καλύτερα, αλλά για να το πετύχει αυτό, έπρεπε να πιστέψει στην τυχαιότητα, στο ότι δεν υπάρχει τίποτα πέρα από αυτά που βλέπει και νιώθει με τις πέντε του αισθήσεις, στο ότι στο τέλος της ημέρας, δεν υπάρχει νόημα. Αυτή η διαπίστωση, μια διαπίστωση ξένη από τη φύση του ανθρώπου, έφερε συνέπειες που ελάχιστοι θα μπορούσαν να διαβλέψουν (γιατί ελάχιστοι είναι οι άνθρωποι κάθε εποχής, που βλέπουν πέρα από τη μύτη τους και την εποχή τους.) Ο άνθρωπος ηθελημένα πέταξε από πάνω του αυτό το υπέροχο δώρο της φύσης, το να είναι ένα ον, δηλαδή, που διαθέτει τη δυνατότητα να έχει έναν ανώτερο σκοπό ύπαρξης και έπεσε στα νύχια του νιχιλισμού. Εν ολίγοις, ο άνθρωπος θυσίασε την ψυχή του.

Η προηγούμενη, βαρύγδουπη δήλωση, θεωρώ ότι ισχύει, αν εξεταστεί ψύχραιμα. Ζούμε, πέρα από την προαναφερθείσα παρατεταμένη απομάγευση του κόσμου, μια ισοπέδωση όλων των εννοιών και την ανταλλαγή τους με νέες, μηδενιστικές. Ο παλιός, αληθινός δεξιός, έχει πολλά κοινά με τον παλιό, αληθινό αριστερό. Αμφότεροι πολεμήθηκαν και πολεμούνται από τον καπιταλισμό και την παγκοσμιοποίηση, που -στο πλαίσιο μιας παγκόσμιας αγοράς- προπαγανδίζουν ολημερίς και ολονυχτίς πως δεν υπάρχουν διαφορές μεταξύ των ανθρώπων, όλοι είναι ίδιοι ασχέτως έθνους, φυλής, φύλου κ.λπ. Αυτές οι ισοπεδωτικές και μηδενιστικές «ιδεολογικές καραμέλες» στόχο είχαν -υποτίθεται- την επίτευξη της παγκόσμιας αρμονίας, ουσιαστικά, όμως, σκοπός τους ήταν η αλλοτρίωση του ανθρώπου. Άνθρωπος που δεν πιστεύει ότι ανήκει κάπου (παρά μόνο σε μια αόριστη «ανθρωπότητα») είναι πολύ πιο εύκολο να χειραγωγηθεί και να ελεγχθεί. Αυτή η αλλοτρίωση, λοιπόν, έφερε μοναξιά. Άρα ο άνθρωπος θυσίασε την ψυχή του, τόσο κυριολεκτικά (άρνηση από την επιστήμη της ύπαρξης της ψυχής) όσο και μεταφορικά (η απώλεια του νοήματος έφερε πάρα πολλά ψυχολογικά προβλήματα και την απώλεια της ευτυχίας.)

Ξεχνάνε, όμως, ότι η έννοια του νοήματος, που με τόση ευκολία χαρακτηρίζουν ως κατασκευασμένη από τον άνθρωπο για να την παλέψει στη ζωή του (να το πω λαϊκά), αποτέλεσε έναν από τους κυριότερους προβληματισμούς και πεδία σκέψης των φιλόσοφων διαχρονικά. Αλλά, τι είναι όλα αυτά τα φωτισμένα μυαλά μπροστά στον σημερινό άνθρωπο, που τα ξέρει όλα και τόσο αφοριστικά καταλήγει σε διαπιστώσεις του στιλ «δεν υπάρχει τίποτα, όλα είναι τυχαιότητα»; Ακριβώς, λοιπόν, για αυτόν τον λόγο, επειδή πολλοί άνθρωποι έχουν υιοθετήσει πλήρως το αφήγημα της σύγχρονης εποχής -είτε γιατί δεν διαθέτουν κριτική σκέψη είτε γιατί ο κοινωνικός κομφορμισμός τους επιτάσσει να ακολουθήσουν το ρεύμα της εποχής είτε ενός συνδυασμού αυτών, κατέληξαν σε μίζερα και ισοπεδωτικά συμπεράσματα για τον κόσμο-, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τους ακολουθήσουμε και οι υπόλοιποι.

Βλέπετε που οδηγεί το να χάφτει κάποιος άνθρωπος την όποια ιδεολογική ανοησία του σερβίρει το αφήγημα της εποχής του. Οδηγεί, όχι μόνο στην άρνηση της αλήθειας, αλλά και στην απόρριψη της ίδιας της πραγματικότητας, ώστε να βολεύει στα ιδεολογήματά μας. Στον μεσαίωνα, για παράδειγμα, πολεμήθηκε η άποψη ότι η γη γυρίζει γύρω από τον ήλιο, τώρα πολεμάται η άποψη ότι υπάρχουν δύο φύλα. Οπότε, αφού όλοι βλέπουμε την κατάσταση των ανθρώπων που πιστεύουν σε τέτοια πράγματα (μιζέρια, μισανθρωπιά, αρνητικότητα κοκ) και προφανώς είναι κάτι το οποίο θέλουμε να αποφύγουμε, αυτό που πρέπει να κάνουμε είναι να αναζητάμε πάντα την αλήθεια, να μην παρατηρούμε αδιάφορα τα όσα παρανοϊκά θέλουν να μας επιβάλλουν και -το κυριότερο- να μην φοβόμαστε ότι, αν πούμε την αλήθεια θα γίνουμε μη αποδεκτοί κοινωνικά. Ας γίνουμε.

Το σπουδαιότερο είναι να διατηρήσουμε τη φλόγα μέσα μας (όσοι την έχουμε) και να την κάνουμε φωτιά. Και όσοι δεν την έχουνε να ανάψουνε τη φλόγα. Κι αυτή η φλόγα δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς νόημα. Γιατί, θα έρθει η στιγμή (είναι πολύ κοντά) να παλέψουμε για αυτό που είχε προειδοποιήσει ο Chesterton:

"[Αύριο] θα χρειαστεί να ανάψουμε φωτιές για να αποδείξουμε ότι δύο και δύο κάνουν τέσσερα. Να τραβήξουμε το ξίφος για να αποδείξουμε ότι τα φύλλα είναι πράσινα..."

 

[paskmak]

Όσον αφορά τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου, που αποκαλείται δυνάστης, κατακτητής κτλ και γιατί θα πρέπει να είναι θαυμαστός, θέλω να πω πως κρίνεται έναν άνθρωπο με βάση την σημερινή χριστιανική ηθική, ενώ στην εποχή του επικρατούσε η κλασσική ηθική, η ηθική δηλαδή που έλεγε πως ο ανώτερος και πιο πολιτισμένος (Έλληνας, Ρωμαίος κτλ) όφειλε να κατακτήσει και να εκπολιτίσει τους βάρβαρους. Ο δυνατός ήταν και ηθικός. Συνεπώς ναι, ήταν μια ένδοξη και θαυμαστή προσωπικότητα, όπως ακριβώς θα συνεχίσει να θεωρείται και ο Χριστός μετά από 2000 χρόνια, ακόμη και αν έχει τότε επικρατήσει κάποια εντελώς διαφορετική ηθική από αυτή του χριστιανισμού.

Δεν κρίνεται μόνο με την χριστιανική ηθική. Αλλά συνήθως , σήμερα, και με ψευδόαριστερές προσεγγίσεις και την woke κουλτούρα.


Μιλάμε για ένα γεγονός δλδ 2300 χρόνων και μερικοί το αναλύουν με βάση κάποιας φαρισαικης- συμφεροντολογικησ ιδεολογίας του 21ου αιώνα. Κάτι αντίστοιχο που κάνουν και οι ακροδεξιοί λέγοντας πχ τον Αριστοτελη ακροδεξιό επειδή θεωρούσε τους Έλληνες ανώτερους από τους βαρβάρους.


Αυτό που προκαλεί εντύπωση όμως είναι ότι ο μέσος Ευρωπαίος , ακαδημαϊκός η μη, νιώθει μια τεράστια έλξη γι τον Ελληνισμό και της προσωπικότητες του και την ιστορία, έν αντιθέσει με τους Νεοέλληνες, οπου πολλοί, όχι μόνο μισούν το ίδιο τους το έθνος, αλλά επινοούν καθετί ιδεολογία και επιχειρήματα για να το πολεμούν.

 

[Guest 126033]

Όσον αφορά τις κατακτήσεις του Αλέξανδρου, που αποκαλείται δυνάστης, κατακτητής κτλ και γιατί θα πρέπει να είναι θαυμαστός, θέλω να πω πως κρίνεται έναν άνθρωπο με βάση την σημερινή χριστιανική ηθική, ενώ στην εποχή του επικρατούσε η κλασσική ηθική, η ηθική δηλαδή που έλεγε πως ο ανώτερος και πιο πολιτισμένος (Έλληνας, Ρωμαίος κτλ) όφειλε να κατακτήσει και να εκπολιτίσει τους βάρβαρους. Ο δυνατός ήταν και ηθικός.

Ο δυνατός ποτέ δεν θεωρούταν ηθικός.

Άλλη νόημα έχει υπηρετώ τον δυνατό και ασπάζομαι και τα τυχών ηθικά η ανήθικα στοιχεία του και άλλο τον θεωρό ΚΑΙ ηθικό ..

Η ηθική έχει πολύ ορισμένους κανόνες, το τι θεωρούμε εμείς ηθική είναι άλλο κομμάτι!

Συνεπώς ναι, ήταν μια ένδοξη και θαυμαστή προσωπικότητα, όπως ακριβώς θα συνεχίσει να θεωρείται και ο Χριστός μετά από 2000 χρόνια, ακόμη και αν έχει τότε επικρατήσει κάποια εντελώς διαφορετική ηθική από αυτή του χριστιανισμού.

Νομιζω δεν εχει κανένα ουσιώδες νόημα η συσχέτιση του Μ.Αλεξανδρου με τον Χριστό.

 

[Shadowban]

Ο δυνατός ποτέ δεν θεωρούταν ηθικός.

Άλλη νόημα έχει υπηρετώ τον δυνατό και ασπάζομαι και τα τυχών ηθικά η ανήθικα στοιχεία του και άλλο τον θεωρό ΚΑΙ ηθικό ..

Η ηθική έχει πολύ ορισμένους κανόνες, το τι θεωρούμε εμείς ηθική είναι άλλο κομμάτι!

Φυσικά και θεωρούνταν. Οι Ρωμαίοι κατακτουσαν διότι θεωρούσαν την κατάκτηση αναυθαίρετο δικαίωμα τους ως ανώτερου λαού. Ήταν απόλυτα ηθικό να κατακτήσεις και να υποδουλωσεις τους κατώτερους. Η δουλεία ήταν κάτι το λογικό και ηθικό. Δεν μπορείς να δικαιολογησεις την δουλεία πάρα μόνο αν προέρχεσαι από ένα σύστημα ηθικής όπου ο δυνατότερος και ανώτερος είναι και καλός.

Το περιγράφει ο Νίτσε στην γεναιολογια της ηθικής.

Νομιζω δεν εχει κανένα ουσιώδες νόημα η συσχέτιση του Μ.Αλεξανδρου με τον Χριστό.

Γιατί;

Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων: 8 Οκτωβρίου 2023

Αυτό που προκαλεί εντύπωση όμως είναι ότι ο μέσος Ευρωπαίος , ακαδημαϊκός η μη, νιώθει μια τεράστια έλξη γι τον Ελληνισμό και της προσωπικότητες του και την ιστορία, έν αντιθέσει με τους Νεοέλληνες, οπου πολλοί, όχι μόνο μισούν το ίδιο τους το έθνος, αλλά επινοούν καθετί ιδεολογία και επιχειρήματα για να το πολεμούν.

Στην Ελλάδα αναγνωρίζουμε τις πραγματικά σπουδαίες προσωπικότητες όπως ο Άρης Βελουχιωτης που δεν ήταν καθόλου σφαγεας, ψυχοπαθής και παιδεραστης.

 

[Aura]

Δεν κρίνεται μόνο με την χριστιανική ηθική. Αλλά συνήθως , σήμερα, και με ψευδόαριστερές προσεγγίσεις και την woke κουλτούρα.


Μιλάμε για ένα γεγονός δλδ 2300 χρόνων και μερικοί το αναλύουν με βάση κάποιας φαρισαικης- συμφεροντολογικησ ιδεολογίας του 21ου αιώνα. Κάτι αντίστοιχο που κάνουν και οι ακροδεξιοί λέγοντας πχ τον Αριστοτελη ακροδεξιό επειδή θεωρούσε τους Έλληνες ανώτερους από τους βαρβάρους.


Αυτό που προκαλεί εντύπωση όμως είναι ότι ο μέσος Ευρωπαίος , ακαδημαϊκός η μη, νιώθει μια τεράστια έλξη γι τον Ελληνισμό και της προσωπικότητες του και την ιστορία, έν αντιθέσει με τους Νεοέλληνες, οπου πολλοί, όχι μόνο μισούν το ίδιο τους το έθνος, αλλά επινοούν καθετί ιδεολογία και επιχειρήματα για να το πολεμούν.

Το να θαυμάζεις τον Αλέξανδρο επειδή ήταν ιδεολόγος και όχι συμφεροντολόγος να κυνηγάει τον υλικό πλούτο, είναι η δική σου ηθική όμως . Με τη σημερινή ηθική ίσως ήταν ένας ιμπεριαλιστής ή κάποιος τρελάρας που ήθελε τη δόξα. Αν τους δεις χωρίς πρίσμα ηθικής, τους θαυμάζεις για την ικανότητά τους , την ευφυΐα τους και αυτό είναι το πιο σωστό. Αλλιώς όλοι θα βάζουν τη δική τους ηθική για να τους επιδοκιμάζουν ή να τους κατακρίνουν . Και η χριστιανική ηθική πιο πολύ μου φαίνεται ότι έρχεται σε αντίθεση με τον υλιστή παρά με τον οραματιστή.

 

[paskmak]

Το να θαυμάζεις τον Αλέξανδρο επειδή ήταν ιδεολόγος και όχι συμφεροντολόγος να κυνηγάει τον υλικό πλούτο, είναι η δική σου ηθική όμως .

Δεν κατάλαβες σωστά.


Εγώ τον έκρινα με βάση των αρχαίων πηγών. Και εκεί παρουσιάζετε ως ενάρετος, εγκρατής, δίκαιος και διαποτιζόμενος απο τα ομηρικά ιδεώδη.


Σε καμία αρχαία πηγή δεν αναφέρεται ότι εκστράτευσε κατά του Δαρείου από υλιστικό συμφέρον. Και ούτε και έτσι ήταν. Τουλάχιστον απ αυτά που ξέρουμε από την ιστορία.

 

[Guest 126033]

Φυσικά και θεωρούνταν. Οι Ρωμαίοι κατακτουσαν διότι θεωρούσαν την κατάκτηση αναυθαίρετο δικαίωμα τους ως ανώτερου λαού. Ήταν απόλυτα ηθικό να κατακτήσεις και να υποδουλωσεις τους κατώτερους. Η δουλεία ήταν κάτι το λογικό και ηθικό. Δεν μπορείς να δικαιολογησεις την δουλεία πάρα μόνο αν προέρχεσαι από ένα σύστημα ηθικής όπου ο δυνατότερος και ανώτερος είναι και καλός.

Το περιγράφει ο Νίτσε στην γεναιολογια της ηθικής.

Τώρα ίσως μπορώ να καταλάβω περισσότερο το σκεπτικό σου εφόσον ειναι πλήρως αντιληπτό το πιστευω σου ..

Ο Νίτσε ως γνωστος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους επικριτές του Χριστιανισμού...
Παρουσιάζει τον Χριστιανισνο σαν το πιο επικυνδινο Ευρωπαϊκό ναρκωτικό...

Γνωστός για το αυστηρό και άκρως επικριτικό εχθρικό του ύφος προς αυτών..

Οπότε το μόνο που αξίζει να πω , εφόσον μιλαμε για εχθρους και με βάση τον ίδιο για να μην ξεφυγουμε .

"Αυτός που ζει από τη μάχη με έναν εχθρό, έχει προσωπικό συμφέρον να διατηρήσει τον εχθρό ζωντανό "