Αγανακτισμένοι στις πλατείες της Ελλάδας

Mittenwald

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Mittenwald αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 58 ετών, επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 812 μηνύματα.
Πιστεύω τώρα πια ότι είναι προφανής ο ρόλος των αναρχικών.
Οι υποτιθέμενοι "αντισυστημικοί" έφτασαν να προτιμούνται από το σύστημα που υποτίθεται ότι μάχονται, έναντι αυτών που οι ίδιοι κατηγορούν ως συστημικούς.
Δυστυχώς, τα δύο άκρα (ακροαριστεροί και ακροδεξιοί) είναι τα δύο μεγάλα δεκανίκια της χούντας που μας έχει επιβληθεί.
Διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για το αν θα ίσχυε το ίδιο για τους ακροαριστερούς, αν ήταν κυβέρνηση άλλο κόμμα ...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
Διατηρώ κάποιες επιφυλάξεις για το αν θα ίσχυε το ίδιο για τους ακροαριστερούς, αν ήταν κυβέρνηση άλλο κόμμα ...

οι ακροαριστεροι χουλιγκανς..ειναι εργαλειο πτωσης της δεξιας,,

και διατηρησης του σοσιαλισμου..

τα εχουμε διαπιστωσει αυτα..

μονο τη φατσα του ανυπαρκτου Παυλοπουλου να δειτε καταλαβαινετε..
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Mittenwald

Πολύ δραστήριο μέλος

Ο Mittenwald αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 58 ετών, επαγγέλεται Καθηγητής/τρια και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 812 μηνύματα.

Πα.Σο.Κ. και τσίπα είναι όροι που συγκρούονται.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,800 μηνύματα.
Διάβασα το παρακάτω κείμενο της Μαριλένας Καραμολέγκου (ποια είναι αυτή άραγε; :hmm:) και είπα να το ποστάρω γιατί κολλάει με το θέμα:
Γιατί (δεν) θα ξαναπήγαινα στην πλατεία

Θα τα γράψω όπως τα είδα. Χωρίς φόβο και πάθος. Και θα τα καταγράψω κυρίως για να μπορώ να ανατρέχω σ' αυτά κάθε φορά που η μνήμη μου με εγκαταλείπει ή αποφασίζει να κρυφτεί είτε γιατί δεν με βολεύει είτε γιατί με κάνει να αισθάνομαι αμήχανα.Πήγα στην πλατεία. Και ξαναπήγα. Αν με ρωτήσει κανείς γιατί θα πήγαινα ξανά, μπορώ να απαριθμήσω δεκάδες λόγους. Το πρόβλημα είναι ότι αν με ρωτήσει κανείς γιατί δεν θα πήγαινα ξανά, θα μπορούσα να απαριθμήσω άλλους τόσους.Αντιφατικό, θα έλεγε κανείς. Ακριβώς σαν τα συναισθήματά μου κάθε φορά που βρίσκομαι εκεί. Ίσως μάλιστα η τόσο έντονη εναλλαγή τους να αποτελεί από μόνη της μία ένεση αδρεναλίνης που δύσκολα κανείς αποχωρίζεται. Επειδή όμως κάθε μορφή εξάρτησης με απωθεί ως δια μαγείας, δεν μπορώ παρά να κοιτάξω λίγο πιο νηφάλια τα όσα επιλέγω εγώ τουλάχιστον να πράττω. Σωστά ή λάθος καλοδεχούμενα. Αρκεί να μπορώ να τα δω ψύχραιμα, απαλλαγμένα από οποιαδήποτε μορφή φανατισμού.
Και ξεκινάμε…
Στην πλατεία συναντάς κάθε λογής κόσμου. Συναντάς μικρούς, συναντάς μεγάλους. Συναντάς αγανακτισμένους, συναντάς μη αγανακτισμένους. Συναντάς συνειδητοποιημένους, συναντάς ανθρώπους που ίσως απλά δεν είχαν κάτι καλύτερο να κάνουν εκείνο το απόγευμα.
Δεν είναι κακό να το παραδεχτεί κανείς. Και δεν είναι λογικό να περιμένεις πως τόσες χιλιάδες κόσμου μπορούν να ομαδοποιηθούν κάτω από μία κοινή και κυρίως όμοια ομπρέλα αγανάκτισης, με κοινή αφετηρία αλλά κυρίως κοινή -πολιτική- προοπτική.
Χαίρομαι με το εύρος των "συμμετοχών" και τη διαφορετικότητα των ανθρώπων. Είναι μια μικρογραφία της κοινωνίας.
Λυπάμαι ωστόσο όταν βλέπω κάποιους να προσπαθούν να βάλουν μία ταμπέλα στο πλήθος ή όταν η διαφορετικότητα του κόσμου αποβάλλεται από την ίδια την πλατεία, με τρόπο που αν μη τι άλλο είναι κάθε άλλο παρά δημοκρατικός.
Παρακολούθησα την τελευταία καθιστική, λαϊκή συνέλευση. Τα πρώτα λεπτά, πρέπει να πω πως ένιωσα δέος με την εικόνα χιλιάδες κόσμου καθισμένου κάτω να παρακολουθεί με προσοχή όποιον ανέβαινε να μιλήσει. Εντυπωσιάστηκα από τις δημοκρατικές διαδικασίες -κάποιοι μοίραζαν χαρτάκια με αριθμούς σε όσους ήθελαν να μιλήσουν και στη συνέχεια, κατόπιν κλήρωσης, ο κόσμος είχε το λόγο στο μικρόφωνο-. Εντυπωσιάστηκα από τον παλμό του κόσμου που χειροκροτούσε κάποιους ομιλητές, συγκινήθηκα με κάποιους που είπαν πράγματα που όλοι μας έχουμε σκεφτεί κι έχουμε ονειρευτεί από ένα δίκαιο αν μη τι άλλο κράτος και ένιωσα ιδιαίτερη αλληλεγγύη όταν άνθρωποι χωρίς ιδιαίτερη μόρφωση παίρνανε το λόγο και είχαν την απόλυτη συμπαράσταση του κόσμου που τους εμψύχωνε με τις προτροπές τους για να εκφραστούν, παρά τα ελλειπή ελληνικά τους. Αυτά ήταν τα καλά συναισθήματα. Αλλά δυστυχώς δεν ήταν τα μόνα.
Είναι προφανές πως όταν όλοι έχουν το λόγο, θα ακουστούν πολλές και διαφορετικές απόψεις - και έτσι πρέπει άλλωστε-. Δεν είναι όμως προφανές και σε καμία περίπτωση δεν είναι δείγμα πολιτισμού, το να ακούγεται μία άποψη και μόνο και μόνο επειδή δεν είναι αρεστή σε μία φανατισμένη μερίδα του κόσμου να δέχεται τέτοιο γιουχάρισμα που ο ομιλητής εν τέλει να οδηγείται στο να αποσύρεται άρον άρον από το μικρόφωνο. Η έκπληξή μου δε, και σε μερικές στιγμές "αγανάκτισή" μου, ήταν ιδιαιτέρως αναπάντεχη, καθώς -δυστυχώς για την πλατεία-, οι φωνές που δέχτηκαν τη μεγαλύτερη απόρριψη ήταν οι πιο μετριοπαθείς και ψύχραιμες φωνές που πήραν το λόγο. Το γεγονός ότι την προηγούμενη μέρα είχαν προηγηθεί τα άγρια επεισόδια με τα ΜΑΤ σίγουρα δεν βοηθούσε στο να διατηρηθούν χαμηλοί οι τόνοι, ωστόσο δεν μπορώ παρά να διαφωνήσω (στην καλύτερη) με τη συμπαράσταση προς τους μπαχαλάκηδες που απεχθάνομαι, οι οποίοι σύμφωνα με κάποιους ομιλητές που χειροκροτήθηκαν, ήταν απαραίτητοι(!) για την άμυνα του απλού κόσμου απέναντι στην αστυνομία.
Μία κοπέλα τόλμησε να πει το αυτονόητο. Πως δεν είναι όλοι οι μπάτσοι γουρούνια και δολοφόνοι και… δέχτηκε τις "αντιδράσεις" του κόσμου. Ένας άλλος ρώτησε το απλό: "Θα υπάρξει κάποιο μανιφέστο; Θα βγει κάτι από όλο αυτό; Υπάρχει κάποια πρόβλεψη;" Και ναι, κανείς δεν είχε να του δώσει απάντηση. Δεν με πειράζει που δεν υπήρχε απάντηση. Το βρίσκω απόλυτα λογικό. Κάθε αλλαγή και κάθε κίνημα χρειάζεται χρόνο να βρει το δρόμο του και να γίνουν οι απαραίτητες ζυμώσεις. Με πειράζει όμως να αντιμετωπίζεται σαν παρείσακτος ή σαν "ο ξένος που μας χαλάει το πάρτι" κάθε ένας που έχει το θάρρος να πει το προφανές: "Ότι, παιδιά.. υπάρχει ένας ροζ ελέφαντας στο δωμάτιο. Θα τον αφήσουμε ελεύθερο ή θα τον κρατήσουμε για πάντα εδώ;"
Περπάτησα λίγο παραπέρα. Ως δια μαγείας βρέθηκα μπροστά σε μία αυτοσχέδια βιβλιοθήκη με βιβλία ποίησης, λογοτεχνίας, φιλοσοφίας. Το χαμόγελο επανήλθε στο πρόσωπό μου. Το αγαπημένο μου πανό κυμάτιζε λίγο παραπέρα. Έγραφε "ΗΡΕΜΗ ΠΛΑΤΕΙΑ" και είχε σχεδιασμένα πολύχρωμα λουλούδια. Ένας κύριος μου έπιασε την κουβέντα. Αποδείχτηκε καθηγητής πανεπιστημίου στην Αθήνα. Ένας άλλος κύριος μπήκε στη συζήτηση. Η κόρη του ήταν φοιτήτρια και η αγωνία του φαινόταν ότι ήταν κυρίως για τα παιδιά του και το μέλλον τους. Ανταλλάξαμε απόψεις για το ενδεχόμενο εκλογών, για το δικομματισμό και τις εναλλακτικές που έχει ένας νέος με την ψήφο του, για την παιδεία και το σύστημα εκπαίδευσης, για τους δασκάλους μας στο δημοτικό, για τους συνειδητοποιημένους νέους που έχουν απομυθοποιήσει σε λίγα χρόνια όλα όσα οι προηγούμενες γενιές χρειάστηκαν δεκαετίες απλά για να αποδεχτούν. "Κάτι τέτοιες στιγμές αξίζει να είσαι στην πλατεία", σκέφτηκα.
Δίπλα μας κρεμόντουσαν από ένα σπάγκο τα χημικά που είχαν χρησιμοποιήσει την προηγούμενη μέρα οι αστυνομικοί. Είναι αλήθεια πως πολύς κόσμος έφαγε άδικα ξύλο την προηγουμένη. Είναι επίσης αλήθεια πως είναι αναφαίρετο δικαίωμα του καθένα μας να διαδηλώνει ειρηνικά και είναι αδιανόητο η αστυνομία να κάνει χρήση της βίας με τον τρόπο που επέλεξε να κάνει την περασμένη Τετάρτη. Ηλικιωμένοι οδηγήθηκαν στο νοσοκομείο με κακώσεις σε όλο τους το σώμα. Νέοι και παιδιά χρειάστηκαν βοήθεια λόγω αναπνευστικών προβλημάτων από την αλόγιστη χρήση χημικών. Το ιατρείο που είχε πρόχειρα στηθεί στο χώρο δεχόταν συνεχώς επιθέσεις από τα ΜΑΤ, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων των γιατρών.Τα βίντεο υπάρχουν. Όπως υπάρχουν και αυτά που δείχνουν ανθρώπους να καίνε και να βανδαλίζουν με την ανοχή αστυνομικών. Δεν μπορώ να ξέρω ποιος είναι από πού. Δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία ονομασίας κάθε μεμονωμένου περιστατικού ως μπαχαλάκιας ή προβοκάτορας. Στην τελική δεν με ενδιαφέρει και να το κάνω. Δουλειά της αστυνομίας είναι να προστατεύει, να προφυλάσσει και ναι.. να συλλαμβάνει κάθε ταραξία. Κι αν δεν ξέρει ή δεν μπορεί να την κάνει, τότε είναι καιρός να μάθει.
Από την άλλη δεν μπορώ να ακούω πως όποιος είχε συλληφθεί στα περίχωρα γοα οποιοδήποτε λόγο, θα πρέπει να ονομαστεί πολιτικός κρατούμενος(!). Εάν έχει χτυπήσει, εάν έχει βανδαλίσει, εάν έχει κάψει, σπάσει, διαλύσει το οτιδήποτε τότε καλώς να συλληφθεί και λυπάμαι αγαπημένη μου πλατεία.. δεν θα με βρεις σύμφωνη στο να τον δικαιολογήσω επειδή λειτούργησε έτσι διότι έφαγε την προηγουμένη ξύλο αδίκως (εδώ σίγουρα θα δεχόμουν γιουχάρισμα αν είχα το μικρόφωνο). Μετά τη συνέλευση, μετά τις συζητήσεις και λίγο πριν αναχωρήσω, ανέβηκα προς τη Βουλή. Μπροστά στα μεταλλικά κικλιδώματα ήταν συγκεντρωμένος κόσμος. Πλησίασα και στάθηκα στην πρώτη σειρά ανάμεσα στο πλήθος, κυρίως περίεργη να δω τι συμβαίνει. Εκεί έζησα μία εμπειρία που δεν θα ξεχάσω.

Δύο σειρές αστυνομικών, η πρώτη με την μπλε στολή και η πίσω σειρά με την πράσινη στολή των ΜΑΤ, στεκόντουσαν ακίνητοι μπροστά από τη Βουλή. Μπροστά τους δεκάδες κόσμου τους έβριζε ασύστολα με κάθε πιθανό συνδυασμό λέξεων, τους έφτυνε, τους αποκαλούσε προδότες ή στην καλύτερη τους ρωτούσε με έντονο ύφος αν τα 700 ευρώ που παίρνουν αξίζουν για το ξύλο που ρίχνουν. Έμεινα άναυδη. Δεν άρθρωσα λέξη αλλά από μέσα μου σκεφτόμουν ένα σωρό πράγματα. "Πώς να νιώθουν"; "Πώς να μην βγούνε μετά και να δείρουν όποιον βρουν μπροστά τους"; "Πόσο φαύλος είναι αυτός ο κύκλος οργής και βίας";
Απογοητεύτηκα από όσους στεκόντουσαν δίπλα μου. Σχεδον θύμωσα. Όπως πάντα, ήθελα να πάρω το μέρος του αδυνάτου που στην προκειμένη ήταν αυτό των αστυνομικών. Ήθελα να περάσω από την από μέσα μεριά των κικλιδωμάτων και να υπερασπιστώ τους αστυνομικούς που δεχόντουσαν φραστική και προσωπική επίθεση από το εξαγριωμένο πλήθος που είτε έκανε τη δική του ψυχοθεραπεία, είτε ακολουθούσε το παράδειγμα του διπλανού του, είτε έπαιρνε το αίμα του πίσω για το ξύλο που έφαγε. Παρέμεινα σαν στήλη άλατος να κοιτάζω. Το βλέμα μου συνάντησε το βλέμα ενός αστυνομικού πάνω κάτω στην ηλικία μου. Με κοίταζε έντονα για ώρα και από τη μεριά μου προσπαθούσα να καταλάβω αν διέκρινε την αμηχανία μου ή αν απλά εστίαζε πάνω μου γιατί ήμουν το μονο σημείο από το οποίο δεν εκτοξευόντουσαν προσβολές. Γύρισα δίπλα μου και είπα σε μία κοπέλα που έβριζε όση ώρα ήμουν εκεί: "Λυπάμαι, αλλά έτσι είστε ίδιοι με αυτούς που κατηγορείτε. Εξάλλου δεν ξέρεις αν κάποιος από αυτούς όντως χτύπησε άδικα κάποιον ή αν απλά κάνει τη δουλειά του για να συντηρήσει την οικογένειά του".
"Απλά τον βρίζω", ήταν η απάντηση. "Αν μπορούσα να τον δείρω θα τον έδερνα".
Δεν με χώραγε άλλο η πλατεία. Ήταν ώρα να φύγω.
Περπατήσαμε με την Κατερίνα μέχρι το αυτοκίνητο. Είχαμε παρκάρει κοντά στο Hilton.
Πλησιάζοντας προς το αμάξι, 3 άντρες μας κοίταζαν έντονα. Τα σημάδια από το Maalox στο πρόσωπο μαρτυρούσαν πως ήμασταν στην πλατεία. "Ασφαλίτες είναι, ήταν και πριν εδώ", μου είπε η Κατερίνα. Ξαφνιάστηκα. Δεν ήξερα καν τι σημαίνει καλά καλά αυτό. Ήταν όντως; Δεν ήταν; Άγνωστο. Το μόνο σίγουρο είναι ότι περνώντας από δίπλα τους ο ένας με κοίταξε διαπεραστικά και είπε στον διπλανό του δυνατά για το ακούσω: "Να κι η καργιολία.. Επιστρέφει από την πλατεία."
Τον κοίταξα στα μάτια και από μέσα μου ακούγα τα μπινελίκια να σχηματίζονται φραστικά στον εγκέφαλό μου. Συνέχισε κι εκείνος να με κοιτάζει μέχρι που απομακρυνθήκαμε.
Είχα πάει μέρα και είχα φύγει νύχτα από την πλατεία.
Και τα είχα δει όλα.
Τη μέρα με τη νύχτα.

Εγώ πάντως δεν άντεξα και έστειλα ένα σχόλιο - το οποίο μάλλον δεν θα δημοσιευθεί ποτέ :P - .

Δεν συνηθίζω να γράφω σχόλια αλλά χθες έμαθα για τον ανάπηρο Μανώλη Κυπραίο και θεωρώ χρέος μια απάντηση στο προκλητικό κείμενό σου.

Απ' την μια λες ότι δεν δικαιολογείς αυτούς που βρίζουν ακόμα και αν έχουν φάει ξύλο αδίκως, απ' την άλλη λες "Πώς να μην βγούνε μετά και να δείρουν όποιον βρουν μπροστά τους";

Ότι και να εννοείς, όσο καλόβουλα κι αν γράφεις, αν θέλεις ως αρθρογράφο να σε σέβονται τουλάχιστον μην παραβιάζεις την κοινή λογική.
Η βία φέρνει βία, κανείς δεν το αρνείται αυτό. Απ' τη στιγμή που είναι νομοτελειακό και όλοι συμφωνούμε ότι συμβαίνει, ποιος ο λόγος να το συζητάμε, να μας αγχώνει και να μας προβληματίζει; Θα σταματήσει ποτέ να υπάρχει η κρατική βία; Όταν σου μειώνουν το μισθό πως πρέπει να αισθάνεσαι; Σε καταστάσεις τόσο οξυμένες, πιο λογικό δεν είναι να θεωρήσουμε τη σύγκρουση αναπόφευκτη και να διαλέξουμε στρατόπεδο; :ropalo:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Αντί πινακίου φακής…

Γράφει η Ελένα Μπέλλη

Γιατί, τώρα; Απλό και κατανοητό, το ερώτημα που ο Χουάν Αρίας στην εφημερίδα El Pais απευθύνει αποκλειστικά στους «αγανακτισμένους» ανοίγοντας διαδρόμους δύσκολους για τη σύγχρονη σκέψη, στενάχωρους…

«Μελέτησα με προσοχή τα κίνητρα και τα συνθήματά τους: «Δεν μας εκπροσωπούν», «Δεν θέλουμε να είμαστε θύματα των λαθών της οικονομικής εξουσίας», «θέλουμε δημοκρατία άλλου τύπου», «δεν μας αρκεί η μία ψήφος», γράφει και επισημαίνει ότι το 50% των αγανακτισμένων στην Ισπανία είναι άνθρωποι που έχασαν τη δουλειά τους, αλλά όχι την αξιο-πρέπειά τους.
«Πώς να διαφωνήσει κανείς;», αναρωτιέται. Αλλά σπεύδει να θέσει το ερώτημα που καίει: Γιατί τώρα;
«Αραγε οι πολιτικοί μάς εκπροσωπούσαν καλύτερα όταν είχαμε δουλειά και ήμασταν πιο πλούσιοι; Οι τράπεζες, άραγε, όταν μοίραζαν τα δάνεια εύκολα και γρήγορα, ήταν λιγότερο τυραννικές; Οταν, αλήθεια, ψηφίζαμε χαρούμενοι για τον πλούτο μας -πραγματικό ή εικονικό- ασκούσαμε ένα δημοκρατικό δικαίωμα περισσότερο αποτελεσματικό από ό,τι σήμερα;».
Ο Χουάν Αρίας συνεχίζει αμείλικτος: «Ολοι μας είμαστε παιδιά της παγκοσμιοποίησης. Βλέπουμε σε πραγματικό χρόνο στους δέκτες μας, την αγωνία, τα δάκρυα, τον τρόμο, την εγκατάλειψη εκατομμυρίων ανθρώπων, που υποφέρουν περισσότερο από μας από την έλλειψη πλούτου, εργασίας και ελευθερίας». Πώς μπορούμε λοιπόν, να είμαστε αγανακτισμένοι «μόνον ως Ισπανοί ή ως Ελληνες;», ρωτά.
Τι απαντάμε, λοιπόν; Και όχι, ο Αρίας δεν αποπειράται τον ευτελισμό του κινήματος των αγανακτισμένων. Δηλώνει εξάλλου μέλος του. Αποπειράται μία νέα προσέγγιση, αυτή της άσχημης αλήθειας… Της αλήθειας που συμπυκνώνεται σε μία φράση δανεισμένη από τη Βίβλο: Αντί πινακίου φακής…
Ο Αρίας μεταφέρει τη σκέψη του σημαντικότερου οικονομολόγου της Βραζιλίας, Κάρλος Λένσα, καθηγητή της νυν προέδρου, Ντίλμα Ρουσέφ. Ο Λένσα, ναι, πιστεύει ότι ο σύγχρονος άνθρωπος αντάλλαξε, αντί πινακίου φακής, την ανθρώπινη ταυτότητά του, ανταλλάσσοντας ταυτόχρονα τις σημαντικότερες αξίες του, που έστω κι αν δεν πεθαίνουν, προσαρμόζονται: Τη δικαιοσύνη, την αλληλεγγύη, την ειρήνη, την ελευθερία…
Ο άνθρωπος εξελίχθηκε (υποβιβάστηκε; ) σε «αντικείμενο κατανάλωσης», ισχυρίζεται ο Λένσα, σε «απλό οικονομικό αντικείμενο, ανίκανο να διατηρήσει τη δική του ταυτότητα και να καταλάβει ότι μερικές φορές «το λιγότερο είναι περισσότερο».
Ο Ιακώβ έδωσε στον Ησαύ και ψωμί, θυμίζει ο Αρίας. «Μήπως έτσι δεν λειτουργούν όλες οι εξουσίες, που δεν μας δίνουν μόνον υλικά αγαθά αλλά και το «ψωμί του περιττού» ώστε να μας υπνώσουν την ώρα που εκείνοι μάς απογυμνώνουν από την ταυτότητα του ελεύθερου πολίτη;»…
«Αγανάκτηση είναι επίσης το ξύπνημα από το απατηλό όνειρο που είδαμε όταν μας ύπνωσαν», γράφει…
Αρα, πρώτα αποξένωση και αλλοτρίωση, κι έπειτα θυμός και αγανάκτηση. Πρώτα ο ατομισμός και μετά η αλληλεγγύη, πρώτα το εγώ και μετά το εμείς. Είναι πράγματι θλιβερή η διαπίστωση ότι ο άνθρωπος επιστρέφει στις αξίες του μόνον όταν του στερήσουν το χάπι με το οποίο τον χρύσωσαν, τον πότισαν, τον ύπνωσαν… Και ακόμη πιο θλιβερή είναι η εκτίμηση που διαφαίνεται ότι δυστυχώς, μόλις το χάπι δοθεί ξανά και στην κατάλληλη δόση, οι ίδιες αξίες -αυτές που κατά το Βραζιλιάνο οικονομολόγο δεν πεθαίνουν, αλλά προσαρμόζονται- θα υποχωρήσουν ξανά στο υποσυνείδητο. Βαθιά, πολύ βαθιά…

Πηγή: Ημερησία https://www.inprecor.gr/
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

iJohnnyCash

e-steki.gr Founder

Ο Panayotis Yannakas αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 34 ετών, επαγγέλεται Επιχειρηματίας και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 24,043 μηνύματα.
η σωματικη πιανεται απο το νομο,,η λεκτικη πρακτικα οχι..
Κατάλαβες γιατί αγαπητέ μου δεν θεωρώ κάποιους βουλευτές χειρότερους από κάποιους πολίτες...
Δλδ ρε Άγγελε, θα το πάμε με το γράμμα του νόμου; Αν ναι, τότε έχασες... οι περισσότεροι βουλευτές ήταν εντός νόμου, εξάλλου αυτοί νομοθετούσαν. Και αυτό βασικά δεν σημαίνει ότι δίνεις σε εμένα, και γενικότερα στον οποιοδήποτε, τη άδεια να σε "ξεφτιλίζει" λεκτικά. Σωστά; Αφού όπως λες ... από το νόμο δεν πιάνετε!

:)
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
και γενικότερα στον οποιοδήποτε, τη άδεια να σε "ξεφτιλίζει" λεκτικά. Σωστά; Αφού όπως λες ... από το νόμο δεν πιάνετε!
ε ναι,,καθημερινα γινεται..

και εδω στο φορουμ,,..

υπαρχει και η μηνυση για εξυβριση,,αλλα πρακτικα ειναι ασφαιρη..



αν θελουμε να μιλαμε καθωςπρεπει και πολιτικως ορθα να μιλαμε με βαση τους νομους..

οποτε αν ενοχληθει ενας βουλευτης απο μια βρισιαή μια κατακριση ή φασκελο ας κανει μηνυση για εξυβριση προσβολη προσωπικοτητας σε αυτον που την εκανε..

και οταν γινει το δικαστηριο βλεπουμε..


μιλαμε καθαρα..


οι περισσότεροι βουλευτές ήταν εντός νόμου, εξάλλου αυτοί νομοθετούσαν.
και το ξυλο που επεσε επι ολων απεξω απο τη βουλη εντος νομου ηταν?

και οι διαταξεις των μνημονιων που αχρηστευουν τη βουλη εντος νομων ηταν?και ολες οι μιζες και τα κλεψιματα εντος νομου ειναι?οταν κανεις πολιτικος δεν δικαζεται οπως ενας απλος ανθρωπος?


γιατι ψυριζουμε το νομο για τον απλο πολιτη και τον ξεχειλωνουμε για τους πολιτκους?

αν θελουμε να ειναι το ιδιο αυστηροι σε ολους..
αυτο σημαινει ισονομια..


ή συγκρινουμε γκλομπ και χημικα με γιαουρτια και βρισιες?

αυτο σημαινει πολιτικος..δημοσιο προσωπο,οπως και ενας ηθοποιος,,τον επιβραβεύει ή χειροκροτει το κοινο,,
ή τον αποδοκιμαζει,,..τι ποιο δημοκρατικο απο αυτο?

αν βρω εναν πολιτικο στο δρομο και του πω"δεν ντρεπεσαι ρε που κανεις αυτα στο λαο,ή που ψηφιζεις αυτα"δεν ειναι απολυτα δημοκρατικο μου δικαιωμα?
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

talismans

Νεοφερμένος

Ο talismans αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 98 μηνύματα.

Πιστεύω ότι θα γίνουν συγκεντρώσεις απίστευτες για τα ελληνικάδεδομένα

Οι πολιτικοί πρέπει να ξανασκεφτούν πολλά
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Άγγελος

Επιφανές μέλος

Ο Άγγελος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Ελεύθερος επαγγελματίας και μας γράφει απο Πάτρα (Αχαΐα). Έχει γράψει 10,408 μηνύματα.
How Greece's Political Elite Ruined the Country



The emergency financing will help Greece through the next months and it will buy the rest of the EU some time -- time in which the euro crisis may ease somewhat. But it's unlikely that it can save Greece. The last few decades have seen an elite, with the Papandreou, Karamanlis and Mitsotakis families at its core, establish a system of economic patronage. They threw around billions the government didn't actually have and showered friends and relatives with prosperity that was all based on credit. These leaders bloated their country's administration so that everyone could have a piece, and created a bureaucratic monster in the process.
The political parties' business dealings were always more about favors than policies. Anyone with access to public funds used them to buy friends and voters, who were then beholden to the party -- and to the family running it. The result for Greece has been a feudal democracy, where the generations come and go, but the names remain the same: Papandreou and Karamanlis and Karamanlis and Papandreou, with a Mitsotakis thrown in every now and then. No other European democracy has seen the like.
Now Prime Minister Georgios Papandreou has to fix what his father helped to create, a system in which people could retire earlier and work less.
In his 2004 election campaign, the younger Karamanlis promised to reform the country. After his win, though, the scandals began to pile up, with billion-euro property deals and money shifted out of retirement funds. Karamanlis' people falsified the financial data reported to the EU, and shortly before being voted out of office, quickly created tens of thousands of administrative posts for relatives and friends of the party. By the end of their term, the conservatives had doubled the national deficit.
Mitsotakis' daughter Dora Bakoyannis, foreign minister at the time, then tried to take over leadership of New Democracy. Antonis Samaras managed to squeeze her out to become the party's leader -- with the elder Mitsotakis still performing the function of honorary leader.
ολα γνωστα ειναι,,και στους ξενους,,και σε μας..




κανεις δεν κρυβεται πια..
(πάντως η εικονα παραπανω μου δινει απιστευτα στα νευρα,,ειναι σαν μαφιοζοι του Αλ Καπονε..)



The People Behind the Numbers

Greece Threatened with Widespread, Long-Term Poverty

Two-thirds of Greeks regularly pay their taxes as well. Indeed, "contrary to widespread views," as the Friedrich Ebert Stiftung study put it, these taxes are automatically deducted along with social contributions from the paychecks of Greeks employed in both the private and public sectors. It is mainly the small wealthy class that manages to cheat the authorities out of €40 billion in tax each year. That is the OECD's estimated volume of annual tax evasion. The Greek central bank puts the losses at somewhere between €15 billion and €20 billion. These tax cheats have little to fear. As Panos Kazakos, an Athens-based professor of politics, puts it: "I have never seen a single person put in jail for tax evasion." Robolis adds that the government, which supposedly has no money available for social services, just published a list of companies that owe the state a total of €9 billion in social contributions -- but it does nothing to get that money.
This injustice is what is making people in Greece so angry. The government has promised to change the system. But Robolis no longer has faith in its pledges. "This situation has been going on for 30 or more years," he complains. "They're just trying to protect themselves with these statements."
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Επειδή πολύς λόγος έγινε μέσα σ' αυτό το θέμα, σχετικά με την πιθανή δυναμική του κινήματος των Αγανακτισμένων, κι επειδή προβλέπεται από Σεπτέμβρη να σφίξουν πολύ τα πράγματα, όπου πιθανολογείται ότι η αγανάκτηση θα κυριέψει περισσότερους απ' όσους έως τώρα, ήθελα να παραθέσω ένα πολύ ωραίο άρθρο, η πιο ακριβοδίκαιη -όπως έχει χαρακτηριστεί- ανάλυση της ελληνικής κρίσης:

Στη δημοκρατία, οι ντόπιοι έχουν την τελευταία κουβέντα

Ο Ντάνι Ρόντρικ είναι καθηγητής της Πολιτικής Οικονομίας στο Χάρβαρντ, ένας από τους κορυφαίους οικονομολόγους στον πλανήτη και ειδικός σε θέματα ανάπτυξης και παγκοσμιοποίησης. Με αφορμή το τελευταίο κείμενό του για την Ελλάδα, που παρουσιάζουμε παρακάτω, του ζητήσαμε και μία επιπλέον απάντηση - την οποία και θα βρείτε στο τέλος του εξαιρετικού του κειμένου

"The Greek crisis is the result of trying to shield bankers and bondholders while asking workers, retirees and taxpayers to pay the bill" (Dani Rodrik)

Η Ελλάδα μοιάζει να κέρδισε λίγο χρόνο με το νέο πακέτο βοήθειας αλλά η χώρα δεν έχει ξεφύγει τον κίνδυνο. Mένει να δούμε αν οι πολιτικές μεγαλύτερης λιτότητας που υποσχέθηκε ο Πρωθυπουργός, Γιώργος Παπανδρέου, θα αποδειχτούν πολιτικά αποδεκτές και εφαρμοστέες.

Η ιστορία προσφέρει έδαφος για σκεπτικισμό. Στη δημοκρατία, όταν οι χρηματαγορές και οι ξένοι πιστωτές συγκρούονται με τους εργαζόμενους, τους μισθωτούς και τη μεσαία τάξη, συνήθως οι ντόπιοι έχουν την τελευταία κουβέντα.

Η έξοδος της Βρετανίας από τον Κανόνα του Χρυσού το 1931 παραμένει το ιστορικό ορόσημο. Αφού έκανε το λάθος και αποκατέστησε την ισοτιμία του χρυσού σε ένα επίπεδο που άφησε την οικονομία απελπιστικά μη-ανταγωνιστική, η Βρετανία αντιμετώπισε πολλά χρόνια αποπληθωρισμού και αύξησης της ανεργίας. Βιομηχανίες όπως αυτή του άνθρακα, του ατσαλιού, και η ναυπηγική βιομηχανία χτυπήθηκαν σκληρά και οι μάχες με τους εργάτες ξέφυγαν από κάθε έλεγχο. Ακόμα και όταν η ανεργία έφτασε στο 20% η Τράπεζα της Αγγλίας ήταν υποχρεωμένη να διατηρεί υψηλά επιτόκια προκειμένου να αποφευχθεί μαζική εκροή χρυσού. Σταδιακά, η αυξανόμενη πίεση των χρηματαγορών ώθησε τη χώρα εκτός χρυσού τον Σεπτέμβριο του 1931.

Δεν ήταν η πρώτη φορά που η οικονομική «εντιμότητα» οδηγούσε την πραγματική οικονομία στο να υποφέρει υπό τον Κανόνα του Χρυσού. Αυτό που ήταν διαφορετικό ήταν η ίδια η Βρετανία, που είχε γίνει περισσότερο δημοκρατική: η εργατική τάξη είχε συνδικαλιστεί, το δικαίωμα ψήφου είχε επεκταθεί σε τετραπλάσιο μέρος του πληθυσμού από ότι πριν τον 1ο Παγκόσμιο Πόλεμο και τα μέσα μαζικής ενημέρωσης έφερναν πλέον στη δημοσιότητα την κακή οικονομική κατάσταση των απλών ανθρώπων – ενώ ταυτόχρονα ένα σοσιαλιστικό κίνημα περίμενε να αποκτήσει φτερά. Παρά τα ένστικτά τους, οι κεντρικοί τραπεζίτες και τα πολιτικά αφεντικά τους κατάλαβαν ότι δεν μπορούσαν πλέον να παραμένουν ανεπηρέαστοι από τις συνέπειες της ύφεσης και της υψηλής ανεργίας.

Ακόμα πιο σημαντικό είναι ότι και οι επενδυτές κατανοούσαν την κατάσταση. Αμέσως μόλις οι χρηματαγορές άρχισαν να αμφισβητούν την αξιοπιστία και την αφοσίωσης της κυβέρνησης σε μια σταθερή συναλλαγματική ισοτιμία, μετατράπηκαν σε αποσταθεροποιητική δύναμη. Με τη πρώτη υποψία ότι τα πράγματα δεν βαίνουν καλώς οι επενδυτές και οι καταθέτες απέσυραν τα χρήματά τους και έστειλαν το κεφάλαιο εκτός της χώρας, προκαλώντας έτσι την κατάρρευση του νομίσματος.

Αυτό το έργο επαναλήφθηκε στην Αργεντινή στα τέλη της δεκαετίας του ’90. Ο κεντρικός μοχλός της οικονομικής στρατηγικής της Αργεντινής μετά το 1991 ήταν η Μετατρεψιμότητα, ο νόμος που σύνδεσε νομικά την ισοτιμία του πέσο με το δολάριο των ΗΠΑ σε αναλογία ένα-προς-ένα, εξαλείφοντας και κάθε περιορισμό κίνησης των κεφαλαίων.

Ο υπουργός Οικονομίας της Αργεντινής, Domingo Cavallo, οραματίστηκε τον Μετατρεπτικό Νόμο ως μια μηχανή ανάπτυξης για την οικονομία. Η στρατηγική αυτή λειτούργησε στην αρχή φέρνοντας την πολυπόθητη σταθερότητα των τιμών, όμως μέχρι το τέλος της δεκαετίας ο εφιάλτης επέστρεψε και εκδικήθηκε την Αργεντινή.

Η ασιατική χρηματοπιστωτική κρίση και η υποτίμηση του νομίσματος της Βραζιλίας στις αρχές του 1999 έκαναν το σκληρό πέσο σοβαρά υπερτιμημένο. Εμφανίστηκαν αμφιβολίες για την ικανότητα της Αργεντινής να ανταπεξέλθει στο πολλαπλασιασμένο εξωτερικό χρέος, η εμπιστοσύνη των αγορών κατέρρευσε και σε ελάχιστο χρόνο η πιστοληπτική ικανότητά της υποχώρησε κάτω από ορισμένων αφρικανικών χωρών.

Τελικά αυτό που σφράγισε το μέλλον της Αργεντινής δεν ήταν η έλλειψη της πολιτικής βούλησης αλλά η αδυναμία εφαρμογής των ολοένα και πιο επώδυνων μέτρων. Στην πραγματικότητα η κυβέρνηση της Αργεντινής ήταν διατεθειμένη να έρθει σε ρήξη σχεδόν με το σύνολο του εκλογικού σώματος - τους δημόσιους υπαλλήλους, τους συνταξιούχους, τους καταθέτες των τραπεζών και τις επαρχιακές κυβερνήσεις- προκειμένου να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις των ξένων πιστωτών.

Οι επενδυτές όμως γίνονταν όλο και πιο δύσπιστοι σχετικά με το αν η Αργεντινική Βουλή, οι επαρχίες και οι απλοί άνθρωποι θα ανέχονταν τις πολιτικές λιτότητας που απαιτούνταν προκειμένου να συνεχιστεί η εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους. Όσο οι μαζικές διαδηλώσεις εξαπλώνονταν αποδεικνυόταν ότι οι ανησυχία τους ήταν δικαιολογημένη. Όταν η Παγκοσμιοποίηση συγκρούεται με την εσωτερική πολιτική η έξυπνη κίνηση είναι να βάλεις τα λεφτά σου στην τοπική ομάδα.

Ίσως να υπάρχει και άλλος δρόμος. Ας δούμε την Λετονία, η οποία βρέθηκε πρόσφατα αντιμέτωπη με οικονομικές δυσκολίες παρόμοιες με αυτές που αντιμετώπισε η Αργεντινή πριν από μία δεκαετία. Η Λετονία είχε ραγδαία ανάπτυξη από το 2004, οπότε και εισήλθε στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που βασίστηκε σε μεγάλης κλίμακα εξωτερικό δανεισμό και σε μια εγχώρια φούσκα ακινήτων. Κατέληξε με ένα μεγάλο έλλειμμα τρεχουσών συναλλαγών και ένα εξωτερικό χρέος που κυριολεκτικά ήταν ανάλογο με αυτό της Ελλάδας.

Όπως ήταν αναμενόμενο η παγκόσμια οικονομική κρίση και η απότομη αντιστροφή της ροής κεφαλαίων το 2008 άφησε εκτεθειμένη την οικονομία της Λετονίας. Ο υπέρογκος δανεισμός έφερε κατάρρευση στις τιμές των ακινήτων, η ανεργία αυξήθηκε στο 20% το ΑΕΠ μειώθηκε κατά 18% το 2009. Τον Ιανουάριο του 2009 η χώρα ήρθε αντιμέτωπη με τις χειρότερες ταραχές από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης.

Η Λετονία είχε σταθερή νομισματική ισοτιμία και ελεύθερη ροή κεφαλαίων όπως ακριβώς και η Αργεντινή. Το νόμισμά της είχε προσδεθεί στο ευρώ το 2005. Σε αντίθεση με την Αργεντινή όμως οι πολιτικοί της χώρας τα κατάφεραν χωρίς να υποτιμήσουν το νόμισμά τους και χωρίς να περιορίσουν τη ροή των κεφαλαίων.

Αυτό που φαίνεται να άλλαξε την ισορροπία πολιτικού κόστους και οφέλους ήταν η προοπτική της επίτευξης του στόχου -γη της επαγγελίας- για την ένταξη στην ευρωζώνη που απαιτούσε τη χάραξη συγκεκριμένης πολιτικής. Η σταθερότητα αυτή αύξησε την αξιοπιστία της χώρας παρόλο το πολύ υψηλό οικονομικό και πολιτικό κόστος.

Η Ελλάδα θα γίνει η επόμενη Αργεντινή ή Λετονία; Τα οικονομικά στοιχεία δεν είναι ενθαρρυντικά. Αν η ελληνική οικονομία δεν ανακάμψει, το να προσθέσει επιπλέον χρέος θα είναι μόνο προσωρινά ανακουφιστικό αφού στο τέλος θα απαιτείται ακόμα περισσότερη λιτότητα. Και όσο η εγχώρια αγορά παραμένει σε ύφεση οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, - η ιδιωτικοποίηση και η απελευθέρωση της αγοράς εργασίας και υπηρεσιών- είναι απίθανο να φέρουν την απαιτούμενη ανάπτυξη.

Η εμπειρία της Βρετανίας του μεσοπολέμου, της Αργεντινής και της Λετονίας δείχνουν πως η πολιτική είναι αυτή που καθορίζει τελικά το αποτέλεσμα. Για να έχει κάποια τύχη το ελληνικό πρόγραμμα, η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να κάνει μια μνημειώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει στο εσωτερικό της χώρας ότι τα επίπονα οικονομικά μέτρα είναι το τίμημα για ένα καλύτερο αύριο και όχι απλά ένα μέσο για την ικανοποίηση των εξωτερικών πιστωτών.


Υστερόγραφο: Μια ερώτηση στον Ντάνι Ρόντρικ

ThePressProject: Would it be better for the ordinary person to bite the bullet and try to go Latvian? Exiting the eurozone to monetize (with caution) the debt and devalue, seems less bad option than go Latvian just for a hard currency

(Θα ήταν καλύτερο για τον απλό άνθρωπο να υπομένει και να προσπαθήσει να κάνει ό,τι οι Λετονοί; Η έξοδος από το Ευρώ, φαίνεται λιγότερο κακή επιλογή από το να υπομένει κανείς για χάρη ενός σκληρού νομίσματος - που δεν του αφήνει καθόλου περιθώρια δικής του νομισματικής πολιτικής)

Dani Rodrik: That΄s my view too, but this is something that the Greek people must decide. Economists can only clarify the tradeoffs

(Αυτή είναι και η δική μου άποψη, αλλά η συγκεκριμένη απόφαση ανήκει στον Ελληνικό Λαό. Οι οικονομολόγοι μπορούν μόνο να αποσαφηνίσουν τα υπέρ και τα κατά.)

- Σε ερώτηση που του υποβλήθηκε, ότι ουσιαστικά συνιστά κάτι (έξοδο από το ευρώ) που δεν προβλέπεται από τη νομολογία της Ε.Ε., ο Ντάνι Ρόντρικ απάντησε: "Never underestimate the creativity of lawyers, pushed by politicians".

[Πηγή]

Αξίζει πραγματικά να το διαβάσετε...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Όταν έκλεισε το αεροδρόμιο στο νησί,ήμουν εκεί.(Βρήκα αφορμή τελικά να σηκωθώ από τον καναπέ μου,ποιος να το έλεγε:worry: )Κυρίως για να είμαι σίγουρος πως ο πατέρας μου δε θα ξεφύγει και δε θα συμβεί τίποτα.Τόσο δυναμιτίζουν κάποιοι κύριοι που μπήκαν από το πουθενά στη Βουλή και παίζουν το κλίμα-που όμως συνεχίζω να λέω,ΒΡΗΚΑΝ ΤΟ ΠΑΤΗΜΑ ΑΠΟ ΚΑΤΩ ΟΤΑΝ ΕΠΡΕΠΕ από πολλούς που τώρα είναι στις πλατείες-,που οικογενειάρχες και μεγάλοι άνθρωποι είναι στα όρια τους.Εκεί όμως,είδα το τι θα πει αγανάκτηση με την κυριολεκτική της έννοια.ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ.Όχι hot dogs,όχι camping και μπουγάδες,όχι χοροί.Ευγένεια προς τον κόσμο που ταλαιπωρούταν μεν,αλλά μάτια να γυαλίζουν.ΜΑΤ υπήρχαν και κάτω,σε αυτήν την περίπτωση όμως,κατά κύριο λόγο είναι με τη σωστή πλευρά η αστυνομία.Προφανώς λόγω και μειώσεων προς τους ιδίους.

Το κίνημα στο Σύνταγμα,επιμένω,και να αναζωπυρωθεί κατιτίς,έχει ημερομηνία λήξης.Κι έχει ημερομηνία λήξης την ημέρα των εκλογών που θα πανηγυρίζουν είτε οι μπλε,είτε οι πράσινοι (πρώην )αγανακτισμένοι.Δε βλέπω σοβαρά πρόσωπα να στρέφονται ανιδιοτελώς στην πολιτική.Βλέπει κανείς;Να βγει ένας μπροστά.Να διεκδικήσει την εμπιστοσύνη του τόπου.Αν δεν προβάλλεται από τα ΜΜΕ,να βγει εκεί ένας μπροστά στον κόσμο.Κανείς;


Αν στις επόμενες εκλογές συμβεί κάτι φανταστρουμφικό,και ο συνδυασμός που θα προκύψει μας εξασφαλίζει την ανάκαμψη που όλοι ψάχνουν και κανείς δε βρίσκει,κι αν βιώσω την ανάκαμψη προσωπικά,σε αυτό το thread θα έρθω,θα ευχαριστήσω τους επαναστάτες για τη διορατική τους σκέψη,και θα ζητήσω συγγνώμη για την ανικανότητα μου να συμβάλλω.Ως τότε,δηλώνω πως περισσότερο θλιβερό είναι αυτό που βλέπω στο Σύνταγμα πλέον,παρά ελπιδοφόρο.Μέχρι και οι μαγαζάτορες δίπλα ζητούν απομάκρυνση πλέον.Όπως και να έχει,δεν το λες κι εθνική συσπείρωση αυτό.

Κι οσο για τον ανασχηματισμό που προκλήθηκε ως αποτέλεσμα;φοβερός.Βενιζέλος αντί Παπακωνσταντίνου και Ραγκούσης αντί Ρέππα.Κι όσο για τον τελευταίο;Οι 20κάτι βουλευτές που "αντιδρούν" με την πολιτική του,τον έχουν υπερψηφίσει από το Φλεβάρη. :P

Σίστηκε στα θεμέλια όλο το ευρωπαϊκό κατεστημένο .
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

fantasmenos

Τιμώμενο Μέλος

Η Διαταραγμένη Προσωπικότητα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Θεολόγος και μας γράφει απο Μαυροβούνιο (Ευρώπη). Έχει γράψει 4,026 μηνύματα.
@Chemiwizard

Όπως έλεγαν και οι Starks στο Game of thrones, winter is coming :P

Που σημαίνει ότι πριν καταδικάσεις αυτό το πράγμα Αύγουστο μήνα περίμενε μέχρι τον Ιανουάριο όπου θα έχουν εφαρμοστεί τα μέτρα πλήρως και θα είναι στη καθημερινότητα όλων όπου θα μαζικοποιηθεί το πράγμα και να δεις τότε αν πέτυχει ή όχι. Η βιασύνη δεν είναι καλός σύμβουλος. Δεν σου λέω ότι η αγανάκτιση είναι η λύση αλλά ο χειμώνας που έρχεται είναι δυσοίωνος

Επίσης για τις εκλογές
α) έχεις ρωτήσει ΠΑΣΟΚους να σου πουν τι θα πάνε να ψηφίσουν; Αρκετοί από τους ΠΑΣΟΚους έχουν εγκαταλήψει το πράσινο καράβι Όπως λέει και ένας απολιτίκ φίλος μου: "Δεν ξέρω τι λες αλλά αν στις εκλογές πάει κάποιος και ψηφίσει ΠΑΣΟΚ τότε πρέπει να του κρεμάσουν μια ταμπέλα που να λέει μαλάκας".

β) στις επόμενες εκλογές ΜΑΛΛΟΝ θα χαίρονται οι Μπλε. Επειδή εγώ όμως είμαι στραβόξυλο πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου δεν θα χαίρονται ούτε οι μπλε ούτε οι πράσινοι, ειδικά αν κυβερνά ο Σαμαράς το 2012.

Επίσης άσχετο αλλά λίγο σχετικό με την ασχετοσύνη μερικών. Μου κάνει μεγάλη εντύπωση η επιμονή στις καντίνες, τους πλανώδιους τις σκηνές κτλ που έχω ακούσει κατά καιρούς σαν κριτική σε αυτή τη μορφή διαμαρτυρίας. Στην ανθρώπινη ζωή τα πράγματα δεν είναι μονολιθικά ούτε αποτέλεσμα μιας μαθηματικής εξίσωσης που όσες φορές και να την κάνεις θα σου βγάλει το ίδιο αποτέλεσμα. Αυτό σημαίνει ότι οι καντίνες δεν μειώνουν στο ελάχιστο τη σοβαρότητα της διαμαρτυρίας όσο και αν φωνάζουν για αυτό αρκετοί. Σε καμία διαμαρτυρία δεν μαζεύονται ρομποτάκια να πάνε στην τοποθεσία που διαμαρτύρονται, να φωνάξουν και ύστερα να αποχωρήσουν προς το σπίτι δύο-δύο με βήμα ταχύ. Οι άνθρωποι είναι κοινωνικά ζώα και εκτός από τη διαμαρτυρία μετά θα αράξουν στο πεζούλι και θα πιούν μερικές μπύρες με συνοδεία σάντουιτς αμφίβολης ποιότητας και θα συζητήσουν ότι μπορεί να συζητήσει ο οποιοσδήποτε. Οι καντίνες υπάρχουν επειδή υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι πεινάνε και θέλουν να φάνε ένα σουβλάκι. Η διαμαρτυρία δεν είναι κηδεία για να είμαστε όλοι στενοχωρημένοι αμίλητοι και σοβαροί για το χαμό του αγαπημένου μας ανθρώπου. Έχει συγκρουσιακή φύση και ζωντάνια, ήμαρτον πια με την ιεροποίηση των πάντων. Και για να είμαι και κακό σκυλί, οι καντίνες είναι φτηνές δικαιολογίες ανθρώπων που έχουν παραιτηθεί από την πεποίθηση ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν (έστω και στο ελάχιστο) με συλλογική προσπάθεια. Τόσα χρόνια ο τομαρισμός έχει εγκαταστήσει την εγωιστική ατομικότητα δεύτερη φύση και νομίζουμε ότι μια αντιαισθητική καντίνα είναι η αιτία που το πράγμα στράβωσε.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

marina289

Δραστήριο μέλος

Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
Συμφωνώ fantasmene!:)
Όσο γ'αυτό που γράφεις περί ¨Πασόκων¨,..
[ α) έχεις ρωτήσει ΠΑΣΟΚους να σου πουν τι θα πάνε να ψηφίσουν; Αρκετοί από τους ΠΑΣΟΚους έχουν εγκαταλήψει το πράσινο καράβι Όπως λέει και ένας απολιτίκ φίλος μου: "Δεν ξέρω τι λες αλλά αν στις εκλογές πάει κάποιος και ψηφίσει ΠΑΣΟΚ τότε πρέπει να του κρεμάσουν μια ταμπέλα που να λέει μαλάκας". ]
...θεωρώ ότι ειδικά εκείνοι(εμείς) είναι που θα έπρεπε να μαυρίσουν περισσότερο απ'όλους το κόμμα που (νόμιζαν ότι) ψήφισαν (-αμε)... (ωστόσο η ρετσινιά του μαλάκα, έστω και αν συνοδεύεται από ένα ¨πρωην¨ ή ¨νυν¨ ή και ¨αεί¨-ποιος ξέρει... , παραμένει... Δεν είναι κακό να το παραδέχεται και να το γνωρίζει κανείς :P ...)
Όπως υπήρξε μια πολύ μαύρη περίοδος για την δεξιά, ( ¨ο λαός δεν ξεχνά τί σημαίνει δεξιά¨ ) και ότι κ'αν έκανε μετά, είχε ήδη βάλει πολύ σκληρά και πολύ απέναντι μια πολύ μεγάλη μερίδα ανθρώπων - που με αυτές τις μνήμες δεν υπήρχε ποτέ περίπτωση να την ψηφίσουν και τους είχε χάσει δια παντός-, κάτι ανάλογο νιώθω ότι συμβαίνει και τώρα...
Όσο για το τί θα ψηφίσουν (-ούμε, -ω) ...εγώ προσωπικά χαίρομαι που θα μαυρίσω αυτό το κόμμα (νιώθω σαν να έχει σπάσει ένα απόστημα μέσα μου), και προσδοκώ να το νιώσουν καλά, catόπιν μεγάλης catραπακιάς και catρακύλας ...
Τί θα ψηφίσω; ....νιώθω σαν την γκόμενα που είναι ελεύθερη μετά από χρόνια δέσμευση και την περιτριγυρίζουν διάφοροι επίδοξοι μαλάκες σε ποιον θα ανοίξει τελικά τα πόδια... (ε σε κάποιον πολύ underground και outsider γκόμενο....οικολόγοι πράσινοι;;; οικολόγοι Ελλάδας;;; Κόμμα ελλήνων κυνηγών;;;) θα δείξει...για την ώρα άστους να διεκδικούν την ψήφο μου... (είναι ωραίο το συναίσθημα.... χλευάζω και εγώ και γελάω και είναι αρκετά καταπραϋντικό και λυτρωτικό...)

υγ έχε υπόψιν ότι (πχ) ο Ραγκούσης φαίνεται πολύ πιο εμετικός σε μένα (πλεον) απ'ότι σε σένα... Γιατί εγώ ¨πόνταρα¨ και πίστεψα κάποτε σε αυτόν τον ¨κύριο¨ και στους φίλους του... Οπότε η πικρή γεύση και το συναίσθημα της προδοσίας (της απογοήτευσης , της αγανάκτησης-whatever ) σε μένα είναι ακόμα πιο έντονη...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,800 μηνύματα.
Όσο για το τί θα ψηφίσουν (-ούμε, -ω) ...εγώ προσωπικά χαίρομαι που θα μαυρίσω αυτό το κόμμα (νιώθω σαν να έχει σπάσει ένα απόστημα μέσα μου), και προσδοκώ να το νιώσουν καλά, catόπιν μεγάλης catραπακιάς και catρακύλας ...
Τί θα ψηφίσω; ....νιώθω σαν την γκόμενα που είναι ελεύθερη μετά από χρόνια δέσμευση και την περιτριγυρίζουν διάφοροι επίδοξοι μαλάκες σε ποιον θα ανοίξει τελικά τα πόδια...

Οοοοο....αυτά είναι! Το κάστρο έπεσε! :clapup: Διαβάλλαμε τους φύλακες εκ των έσω. Έτσι μπράβο Μαρινάκι, ελεύθερη κι ωραία! ;)

Το ερώτημα είναι, οι ΠΑΣΟΚΟΙ αλλαξοπίστησαν επειδή η πατρίδα κατέρρευσε με ευθύνες και του κόμματός τους ή επειδή τα ρουσφέτια τους δεν πιάνουν πια; :hmm:Το σίγουρο είναι ότι οι υποσχέσεις στις μέρες μας, κοστίζουν ακριβά και απευθύνονται σε λίγους.

Για να έχει κάποια τύχη το ελληνικό πρόγραμμα, η κυβέρνηση Παπανδρέου πρέπει να κάνει μια μνημειώδη προσπάθεια προκειμένου να πείσει στο εσωτερικό της χώρας ότι τα επίπονα οικονομικά μέτρα είναι το τίμημα για ένα καλύτερο αύριο και όχι απλά ένα μέσο για την ικανοποίηση των εξωτερικών πιστωτών.
Αυτό κάνει ο Γιωργάκης. Έχει "χεστεί" να μιλάει για τη Σωτηρία της χώρας, απλά δεν έχει το ταλέντο του πατέρα του! :P Τα μέτρα τα παίρνουν οι δανειστές μας κι ο Γιωργάκης τα "επικοινωνεί" με το λαό!

Αρχική Δημοσίευση από fantasmenos:
β) στις επόμενες εκλογές ΜΑΛΛΟΝ θα χαίρονται οι Μπλε. Επειδή εγώ όμως είμαι στραβόξυλο πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου δεν θα χαίρονται ούτε οι μπλε ούτε οι πράσινοι, ειδικά αν κυβερνά ο Σαμαράς το 2012.

Εγώ βλέπω συγκυβέρνηση ΝΔ - ΛΑΟΣ. :worry:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

marina289

Δραστήριο μέλος

Η μαρινα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 47 ετών. Έχει γράψει 687 μηνύματα.
Οοοοο....αυτά είναι! Το κάστρο έπεσε! :clapup: Διαβάλλαμε τους φύλακες εκ των έσω. Έτσι μπράβο Μαρινάκι, ελεύθερη κι ωραία! ;)

Το ερώτημα είναι, οι ΠΑΣΟΚΟΙ αλλαξοπίστησαν επειδή η πατρίδα κατέρρευσε με ευθύνες και του κόμματός τους ή επειδή τα ρουσφέτια τους δεν πιάνουν πια; :hmm:Το σίγουρο είναι ότι οι υποσχέσεις στις μέρες μας, κοστίζουν ακριβά και απευθύνονται σε λίγους.
Nικολάκη, αν θες το πιστεύεις (δείχνοντας, απλά, εμπιστοσύνη ότι αυτό που catαθέτω είναι η αλήθεια μου, έστω και αν δεν με γνωρίζεις προσωπικά, ούτε γνωρίζεις τον τρόπο που λειτουργώ).
Ποτέ δεν ψήφισα με ιδιοτελή κίνητρα, και ποτέ δεν εξαργύρωσα την ψήφο μου, εκμαυλίζοντάς τη και εκπορνεύοντας τη... (σπάνια καταφεύγω στη χρήση της λέξης ¨ποτέ¨, αλλά στην προκειμένη θ'αναγκαστώ να την χρησιμοποιήσω και με bold and the beautiful )
Δεν γουστάρω να λειτουργώ έτσι σε κανένα επίπεδο, και εκνευρίζομαι όταν ακούω σαν επιχείρημα κάποιων για να πιστοποιήσουν την δήθεν ¨κρυστάλινη¨ στάση και θέση τους (ενώ, εν αγνοία τους,για μένα πιστοποιούν ακριβώς το αντίθετο) το χιλιοτραγουδισμένο¨εγώ δεν πήρα-ζήτησα ποτέ τίποτα από το ΠΑΣΟΚ ( ή τη ΝΔ)¨
Μα δεν είναι catι για το οποίο θα έπρεπε να υπερηφανεύεται κανείς (το ότι δεν αντάλλαξε την ψήφο του με βόλεμα σε μια δημόσια θεσούλα),so what;; ...Eίναι (και θα έπρεπε να είναι) το αυτονόητο!Τί μου το υπερηφανεύεσαι σαν την υπέρτατη αρετή;;
Θα έπρεπε λοιπόν να λέω υπερήφανα ¨εγώ δεν έκλεψα ποτέ κανέναν¨;; (και αντιστοίχως ¨εγώ δεν πήρα ποτέ τίποτα από το ΠΑΣΟΚ¨;;)
Μα για τί υπερηφανεύομαι , και τι επικαλούμαι;; το αυτονόητο;; (δεν νομίζω ότι με τιμάει και πολύ αυτό...η αποφυγή του λάθους , δεν σηματοδοτεί συγχρόνως ότι ενστερνίζεσαι και το σωστό! )

Η ένστασή μου, λοιπόν, στο ¨κίνημα¨ (δεν το θεωρώ κίνημα) των αγανα-κτισμένων έγκειται σε αυτό ακριβώς που αναρωτιέσαι και συ... Ότι αυτή η αγανάκτηση , εν πολλοίς και ως επί το πλείστον, ενδύεται ιδιοτέλεια και χασούρα κεκτημένων (μεγάλη λέξη γιατί προϋποθέτει αγώνα και ένα το χελιδόνι) , και στην χειρότερη περίπτωση, χαρισμένων (ή και, πιο ανώδυνα, δανεικών)... Όσο η φωτιά είναι στο σπίτι του γείτονα, ελάχιστοι ξεκουβαλάνε από τον καναπέ, αν δεν νιώσουν τις φλόγες και μέσα στο σπίτι τους 'η κοντά σε αυτό (να το γλύφουν και να το φλερτάρουν)... Η ιδιοτέλεια είναι, λοιπόν,¨ορθό¨ και ενδεδειγμένο κίνητρο αγανάκτησης;; Παπάρια είναι!...Ανακύκλωση της λογικής που μας οδήγησε σε αυτό για το οποίο αντιφατικά διαμαρτυρόμαστε είναι , και που-κυκλικά και νομοτελειακά- θα μας ξαναοδηγήσει εκεί , αν ποτέ καταφέρουμε να ξεφύγουμε απ'αυτή τη λαίλαπα... (να δεις, θα μου catαλογίσουν πάλι οι ξερόλες ότι είμαι ξερόλας.... ;) )
Οπότε δεν μπορώ να ψελλίσω ¨ας είναι έστω και έτσι...¨ , και ¨ο σκοπός αγιάζει τα μέσα...¨. Αυτό το ¨έστω¨ είναι πολύ νερό στο κρασάκι μας, απίστευτο λέρωμα, συμβιβασμός, και επιείκεια στο λάθος κίνητρο που σαφώς και σηματοδοτεί (και ανακυκλώνει) αλλοτρίωση,. Για τί διαμαρτύρεσαι ρε φίλε;; Για την μείωση του μισθού στη θέση που βόλεψες ρουσφετολογικά τον κώλο σου;;; Δεν κοιτάς και λίγο τον καθρέφτη , αντί να λες ¨όλοι τους ίδιοι είναι¨;; Και σύ ίδιος βολεμένος μαλάκας με αυτούς που βρίζεις είσαι! (αυτά για το ρητορικό σου ερώτημα περί ρουσφετιού)

Νικολάκη μου , πάντως , Παπαρήγανη δεν ψηφίζω... Φαντάζομαι και εσείς δεν θέλετε να λερώσει τον... κρυστάλλινο και διαυγή σας χώρο μια πρώην πασόκα, άρα, νυν και αεί, αλλοτριωμένη (το ψεγάδι δεν φεύγει, και παραδόξως δεν το αποποιούμαι, το θέλω και μ'αρέσει!:pfff: )...:-*

υγ.¨ Το ερώτημα είναι, οι ΠΑΣΟΚΟΙ αλλαξοπίστησαν επειδή η πατρίδα κατέρρευσε με ευθύνες και του κόμματός τους ή επειδή τα ρουσφέτια τους δεν πιάνουν πια; Το σίγουρο είναι ότι οι υποσχέσεις στις μέρες μας, κοστίζουν ακριβά και απευθύνονται σε λίγους.¨ (εκτιμώ, να ξέρεις, απεριόριστα εκ μέρους σου τη χρήση του συμπλεκτικού, και άρα μη συμπλεγματικού, συνδέσμου ¨και¨....τρία απλά και αθώα γραμματάκια και σε κάνουν να μοιάζεις τόσο αλλιώτικος και πολύ πιο γλυκός.... :inlove: )
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Chemwizard

Τιμώμενο Μέλος

Ο Γιάννης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 32 ετών, επαγγέλεται Χημικός και μας γράφει απο Ρόδος (Δωδεκάνησα). Έχει γράψει 3,379 μηνύματα.
Απομακρύνθηκαν οι σκηνές από την πλατεία Συντάγματος

Συνεργεία του Δήμου Αθηναίων με τη συνδρομή της Αστυνομίας, πραγματοποίησαν τα ξημερώματα του Σαββάτου (30/07) αιφνιδιαστική επιχείρηση απομάκρυνσης των σκηνών από την πλατεία Συντάγματος, μετά και τη διαταγή κατεπείγουσας προκαταρκτικής έρευνας από την προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών, Ελένης Ράικου.

Κατά την επιχείρηση, διάρκειας 4 ωρών, δεν υπήρξε ένταση, ενώ οι περισσότερες από τις σκηνές ήταν άδειες.

Περίπου 20 φορτηγά του Δήμου Αθηναίων απομάκρυναν τα πανό και τις σκηνές, που βρίσκονταν στην πλατεία Συντάγματος.

Υπενθυμίζεται, πως δύο ημέρες πριν η εισαγγελέας με αφορμή την παραμονή σκηνών και πανό στην πλατεία Συντάγματος, ζήτησε να ερευνηθεί η διάπραξη του αδικήματος της εγκαταστασης σκηνών σε υπαίθριο χώρο και εφόσον κρίνεται απαραίτητο, να τηρείται η διαδικασία του αυτοφώρου με σχηματισμό δικογραφιών και σύλληψη των υπαιτίων.

Ο δήμαρχος Αθηναίων, Γιώργος Καμίνης, είχε ζητήσει από τους διαμένοντες στην Πλατεία Συντάγματος να αποχωρήσουν.

"Οι άνθρωποι οι οποίοι συναθροίζονται το βράδυ και διαδηλώνουν την αντίθεσή τους την κυβερνητική ή οποιαδήποτε άλλη πολιτική, αυτό είναι κάτι το οποίο το Σύνταγμά μας το κατοχυρώνει, αυτό που δεν κατοχυρώνει είναι ένα διαρκές κάμπινγκ πάνω στην πλατεία ή σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο", είχε δηλώσει.

ΠΗΓΗ

Το κάναν καμιά ώρα αφού έγραψα πως το μόνο που υπάρχει εκεί πέρα είναι campig πλέον.Δεν έπαιζα κανένα lotto καλύτερα;

(ΤΟ ΞΑΝΑΤΟΝΙΖΩ ΜΗΠΩΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΚΑΤΑΝΟΗΤΟ,ΟΙ ΣΚΗΝΕΣ ΗΤΑΝ ΑΔΕΙΕΣ.)

β) στις επόμενες εκλογές ΜΑΛΛΟΝ θα χαίρονται οι Μπλε. Επειδή εγώ όμως είμαι στραβόξυλο πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου δεν θα χαίρονται ούτε οι μπλε ούτε οι πράσινοι, ειδικά αν κυβερνά ο Σαμαράς το 2012.

Δεν είμαι κατά της αγανάκτισης.Το θέμα,όπως έχω πει όμως,είναι ότι κοροϊδευόμαστε.Οι μισοί πολίτες τόσα χρόνια υποθάλπτουν αυτό το σύστημα και μετά από κάθε εκλογές πανηγυρίζουν με σημαιάκια.Και μόλις ανέβηκε λίγο η θερμοκρασία τρέξαν στις παραλίες.Ποιος πολιτικός αισθάνθηκε τρόμο στο πετσί του,ποιος επέστρεψε κάτι;Εδώ και μ'εσένα που συζητάμε,μου λες "ε καλά θα βγει η Νέα Δημοκρατία τώρα αλλά σε βάθος χρόνου..."

λολ,έτσι ακριβώς μιλάνε κι οι πολιτικοί.Αυτό το "δε βαριέσαι δεν πειράζει",το "εντάξει μωρέ θα γίνει",και το "τι ψυχή έχει ένα πεντακοσάρικο",φέραν τον τόπο σ'αυτή τη θέση.Κι αν εμείς είμασταν εντάξει,μαζί μας δε θα έπαιζε κανένας.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Επίσης για τις εκλογές
α) έχεις ρωτήσει ΠΑΣΟΚους να σου πουν τι θα πάνε να ψηφίσουν; Αρκετοί από τους ΠΑΣΟΚους έχουν εγκαταλήψει το πράσινο καράβι Όπως λέει και ένας απολιτίκ φίλος μου: "Δεν ξέρω τι λες αλλά αν στις εκλογές πάει κάποιος και ψηφίσει ΠΑΣΟΚ τότε πρέπει να του κρεμάσουν μια ταμπέλα που να λέει μαλάκας".
Ή μήπως πρέπει η ταμπέλα να γράφει "Δοσίλογος"; :hmm: Νομίζω ότι αυτοί είναι πάντοτε οι έξυπνοι, ενώ όλοι εμείς οι υπόλοιποι θεωρούμαστε αθεράπευτα μαλάκες...:/:

β) στις επόμενες εκλογές ΜΑΛΛΟΝ θα χαίρονται οι Μπλε. Επειδή εγώ όμως είμαι στραβόξυλο πιστεύω ότι σε βάθος χρόνου δεν θα χαίρονται ούτε οι μπλε ούτε οι πράσινοι, ειδικά αν κυβερνά ο Σαμαράς το 2012.
Κι εγώ το ίδιο πιστεύω, ωστόσο το πραγματικό ερώτημα είναι: "Όταν θα ξεφτίσει κι αυτή η εναλλακτική, τότε πού θα στραφεί ο ψηφοφόρος;":hmm: Τι θα γίνει με όλον εκείνο τον κόσμο που αμφισβήτησαν ανοιχτά το σύνολο του πολιτικού συστήματος; Πού θα διοχετευτεί αυτό το ρεύμα (τυφλής πολλές φορές) αντίθεσης; Υπάρχει κάποιος πολιτικός σχηματισμός, ικανός να καλύψει το τεράστιο χάσμα ανάμεσα στο πολιτικό σύστημα και τους πολίτες; Νομίζουν άραγε ότι όλα αυτά θα περάσουν και θα ξεχαστούν ανώδυνα;:hmm:

Αρχική Δημοσίευση από marina289:
Ποτέ δεν ψήφισα με ιδιοτελή κίνητρα, και ποτέ δεν εξαργύρωσα την ψήφο μου, εκμαυλίζοντάς τη και εκπορνεύοντας τη... (σπάνια καταφεύγω στη χρήση της λέξης ¨ποτέ¨, αλλά στην προκειμένη θ'αναγκαστώ να την χρησιμοποιήσω και με bold and the beautiful )
Δεν γουστάρω να λειτουργώ έτσι σε κανένα επίπεδο, και εκνευρίζομαι όταν ακούω σαν επιχείρημα κάποιων για να πιστοποιήσουν την δήθεν ¨κρυστάλινη¨ στάση και θέση τους (ενώ, εν αγνοία τους,για μένα πιστοποιούν ακριβώς το αντίθετο) το χιλιοτραγουδισμένο¨εγώ δεν πήρα-ζήτησα ποτέ τίποτα από το ΠΑΣΟΚ ( ή τη ΝΔ)¨
Μα δεν είναι catι για το οποίο θα έπρεπε να υπερηφανεύεται κανείς (το ότι δεν αντάλλαξε την ψήφο του με βόλεμα σε μια δημόσια θεσούλα),so what;; ...Eίναι (και θα έπρεπε να είναι) το αυτονόητο!Τί μου το υπερηφανεύεσαι σαν την υπέρτατη αρετή;;
Θα έπρεπε λοιπόν να λέω υπερήφανα ¨εγώ δεν έκλεψα ποτέ κανέναν¨;; (και αντιστοίχως ¨εγώ δεν πήρα ποτέ τίποτα από το ΠΑΣΟΚ¨;
Μα για τί υπερηφανεύομαι , και τι επικαλούμαι;; το αυτονόητο;; (δεν νομίζω ότι με τιμάει και πολύ αυτό...η αποφυγή του λάθους , δεν σηματοδοτεί συγχρόνως ότι ενστερνίζεσαι και το σωστό! )
Παρ' όλα αυτά, κατάφερες να διοριστείς στο δημόσιο, κάνω λάθος; Μάλλον σύμπτωση θα ήταν, έτσι δεν είναι;:hmm:

Επίσης, την εποχή που ήταν να ψηφιστεί το Μεσοπρόθεσμο, στήριξες με όποιον τρόπο μπορούσες, μέσα στις συζητήσεις, ανθρώπους σαν τον Πάγκαλο και το Γιωργάκη, καθώς και το θεάρεστο έργο τους. Τώρα δηλώνεις ότι δεν ΘΑ τους ψηφίσεις; Όψιμη στροφή, δεν νομίζεις;:hmm:

Η ένστασή μου, λοιπόν, στο ¨κίνημα¨ (δεν το θεωρώ κίνημα) των αγανα-κτισμένων έγκειται σε αυτό ακριβώς που αναρωτιέσαι και συ... Ότι αυτή η αγανάκτηση , εν πολλοίς και ως επί το πλείστον, ενδύεται ιδιοτέλεια και χασούρα κεκτημένων (μεγάλη λέξη γιατί προϋποθέτει αγώνα και ένα το χελιδόνι) , και στην χειρότερη περίπτωση, χαρισμένων (ή και, πιο ανώδυνα, δανεικών)... Όσο η φωτιά είναι στο σπίτι του γείτονα, ελάχιστοι ξεκουβαλάνε από τον καναπέ, αν δεν νιώσουν τις φλόγες και μέσα στο σπίτι τους 'η κοντά σε αυτό (να το γλύφουν και να το φλερτάρουν)... Η ιδιοτέλεια είναι, λοιπόν,¨ορθό¨ και ενδεδειγμένο κίνητρο αγανάκτησης;; Παπάρια είναι!...Ανακύκλωση της λογικής που μας οδήγησε σε αυτό για το οποίο αντιφατικά διαμαρτυρόμαστε είναι , και που-κυκλικά και νομοτελειακά- θα μας ξαναοδηγήσει εκεί , αν ποτέ καταφέρουμε να ξεφύγουμε απ'αυτή τη λαίλαπα... (να δεις, θα μου catαλογίσουν πάλι οι ξερόλες ότι είμαι ξερόλας.... )
Αυτό το ύπουλα προβοκατόρικο απόσπασμα από το δήθεν "απολογητικό" ποστ σου, φανερώνει το ποιος είναι ιδιοτελής και ποιος όχι εδώ μέσα. Με ποια λογική καθρεφτίζεις το συνάφι σου στον κόσμο ο οποίος δεν ζήτησε απλά αλλαγή κυβέρνησης, αλλά αμφισβήτησε απερίφραστα το σύνολο του πολιτικού-κομματικού συστήματος, δεν μπορώ να το κατανοήσω. Συνάντησες στην Πλατεία σύσσωμη την κομματική σου οργάνωση των χρόνων της σχολής; Έχεις δημογραφικά και στατιστικά για τη σύσταση του πλήθους της Πλατείας; Μήπως τώρα η γραμμή σας είναι να προετοιμάσετε το γύρισμα του κύκλου, έτσι ώστε κάποια μέρα το επόμενο "ΠΑΣΟΚ" να σας ξεπληρώσει αδρά τις υπηρεσίες σας; Μήπως το παραπάνω απόσπασμα αναδεικνύει απλά τους ευσεβείς πόθους των αλεπούδων με την κομμένη ουρά, οι οποίες ποθούν να πείσουν τους υπόλοιπους ότι είμαστε ίδιοι με εσάς; Απορρίπτεις λοιπόν το ΠΑΣΟΚ, όμως συνεχίζεις να διαδίδεις την προπαγάνδα του;

Δεν γνωρίζω εάν ξέρεις τα πάντα, σίγουρα όμως ξέρεις όσα σου χρειάζονται για να παίξεις το ρόλο σου. Οι κομματικές οργανώσεις είναι πολύ μεγάλο σχολείο, αναμφισβήτητα. Εμείς πάλι, μπορεί να μην ξέρουμε πολλά, ξέρουμε όμως αρκετά για ν' αντιμετωπίζουμε τις όψιμες "δηλώσεις μετανοίας" με τεράστιο σκεπτικισμό. Ένα ποστ στο στέκι, δεν αποτελεί κολυμπήθρα του Σιλωάμ για κανέναν.

Πολύ καλά τα λες λοιπόν και θα συμφωνήσω: Παπάρια...:/:

ΥΓ: Θυμάμαι πολλούς δηλωμένους κι ενεργούς χουντικούς, οι οποίοι με την πτώση της χούντας δήλωναν ξαφνικά "δημοκράτες" κι έβριζαν τη δικτατορία. Τώρα απλά έχω ένα μικρό deja vu...
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Τελευταία επεξεργασία:

parafernalia

Περιβόητο μέλος

Ο Νίκος αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Προγραμματιστής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,800 μηνύματα.
Δεν γνωρίζω εάν ξέρεις τα πάντα, σίγουρα όμως ξέρεις όσα σου χρειάζονται για να παίξεις το ρόλο σου. Οι κομματικές οργανώσεις είναι πολύ μεγάλο σχολείο, αναμφισβήτητα. Εμείς πάλι, μπορεί να μην ξέρουμε πολλά, ξέρουμε όμως αρκετά για ν' αντιμετωπίζουμε τις όψιμες "δηλώσεις μετανοίας" με τεράστιο σκεπτικισμό. Ένα ποστ στο στέκι, δεν αποτελεί κολυμπήθρα του Σιλωάμ για κανέναν.

Τώρα κι εσύ ρε Χάος, θα ζητάς πιστοποιητικό συνειδησιακής καθαρότητας από τον κάθε αντιφρονούντα; Το είπε το κορίτσι, δεν τους ξαναψηφίζει....νικήσαμε, τέλος! :clapup: :P

Όπως λέει και ο Κον-Μπεντίτ, θέλει εξυπνάδα η επανάσταση. Με την εξουσία δεν τα βάζεις κατά μέτωπο. Χαμογελάς, κλείνεις πονηρά το μάτι και .... τσουπ, τους την κάνεις γυριστή! :rolleyes:

Νικολάκη μου , πάντως , Παπαρήγανη δεν ψηφίζω... Φαντάζομαι και εσείς δεν θέλετε να λερώσει τον... κρυστάλλινο και διαυγή σας χώρο μια πρώην πασόκα, άρα, νυν και αεί, αλλοτριωμένη (το ψεγάδι δεν φεύγει, και παραδόξως δεν το αποποιούμαι, το θέλω και μ'αρέσει!:pfff: )...:-*

Εγώ αμά λάχει ψηφίζω και Μαρίνα ακόμα. Γράφω το όνομα σου στο χαρτάκι και το ρίχνω δαγκωτό! ;)

Υ.Γ: Το 'και' το έβαλα μαζί με την καρδιά μου. 8) :D
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Great Chaos

Περιβόητο μέλος

Ο Όττο αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 56 ετών, επαγγέλεται Συγγραφέας και μας γράφει απο Θεσσαλονίκη (Θεσσαλονίκη). Έχει γράψει 4,911 μηνύματα.
Τώρα κι εσύ ρε Χάος, θα ζητάς πιστοποιητικό συνειδησιακής καθαρότητας από τον κάθε αντιφρονούντα; Το είπε το κορίτσι, δεν τους ξαναψηφίζει....νικήσαμε, τέλος! :clapup: :P
Η συνειδησιακή και ιδεολογική καθαρότητα φαίνεται από τη στάση που κρατά κανείς απέναντι στα πράγματα, όπως και από τις απόψεις που εκφράζει δημοσίως. Θα το ξαναπώ ότι δεν είναι δυνατόν να δηλώνει κανείς ότι έχει απορρίψει το ΠΑΣΟΚ, την ίδια ώρα που συνεχίζει να συντηρεί και να διαδίδει την κυρίαρχη προπαγάνδα του...;)

Όπως λέει και ο Κον-Μπεντίτ, θέλει εξυπνάδα η επανάσταση. Με την εξουσία δεν τα βάζεις κατά μέτωπο. Χαμογελάς, κλείνεις πονηρά το μάτι και .... τσουπ, τους την κάνεις γυριστή! :rolleyes:
Ωραίο πουλημένο τομάρι βρήκες κι εσύ για παράδειγμα. Ξέρεις τι είδους γυριστές, τύπου Δαμανάκη (:sick:), έχει κάνει ο Κον-Μπεντίτ στη ζωή του. Θα σου θυμίσω απλά την υποστήριξη που εξέφρασε στους βομβαρδισμούς της Γιουγκοσλαβίας πριν από δώδεκα χρόνια...


Εγώ αμά λάχει ψηφίζω και Μαρίνα ακόμα. Γράφω το όνομα σου στο χαρτάκι και το ρίχνω δαγκωτό! ;)

Υ.Γ: Το 'και' το έβαλα μαζί με την καρδιά μου. 8) :D
Η Πασοκική Μάτα Χάρι του στεκιού, σε έχει εκμαυλίσει σύντροφε με τα ακαταμάχητα θέλγητρά της. Σου κρούω τον κώδωνα του κινδύνου, ειδάλλως η επαναστατική επιτροπή μπορεί να σε χαρακτηρίσει ως συνεργάτη των δοσίλογων και να σε καταδικάσει σε θάνατο...:hehe: :crazy:
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

DrStrangelove

Περιβόητο μέλος

Ο DrStrangelove αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μοντέλο. Έχει γράψει 5,311 μηνύματα.
Περνώντας χθες από το Σύνταγμα, είδα μόνο 10 ανθρώπους μαζεμένους. 'Ολοι οι άλλοι που πήγαν ; Aποσύρθηκαν και τα αντίσκηνα και τα πανό και όλοι. Αναρωτιέμαι λοιπόν, η επανάσταση κάνει διακοπές ; Πόσος φαρισαισμός θεέ μου σκέφτηκα. Μελαγχόλησα και την έκανα να πάω να δουλέψω εγώ η Μαρία Αντουανέτα. Είμαι σίγουρος ότι ο δικοματισμός θα ζήσει και θα βασιλέψει και στις επόμενες εκλογές με τέτοια μυαλά. Αδιόρθωτοι και fake σε όλα, ακόμα και στην επανάσταση.
 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

  • Τα παρακάτω 0 μέλη και 1 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:
    Tα παρακάτω 3 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
  • Φορτώνει...
Top