Ανύπαντρες μητέρες

[roumana]

Παρατήρησα ότι όποτε γράφω σε αυτό το θέμα, ακολουθεί μεγάλο διάστημα για να γράφει κάποιος. Ίσος ο τροπος που γραφω είναι λίγο δραματικός και ψιλο φοβούνται μετά οι άλλοι να πουν κάτι…τέλος πάντων ήθελα να ζητήσω συγνώμη αν είμαι κάπως απόλυτη και επομένως δύσκολο συνομιλητή. Επειδή έχω μια εμπειρία δεν σημαίνει ότι τα ξέρω όλα σε αυτό το θέμα. Μπορούμε όλοι να μάθουμε πολλά ακόμα..

Και θα ήθελα να πω κάτι που με βασανίζει. Υπήρχα ανύπαντρη μητέρα αλλά δεν θυμάμαι να δυσκολεύτηκα σε τίποτα εκτός το κομμάτι της αντιμετώπισης κοινωνίας.. Είχα δυο γονείς που με λατρεύανε και δεν με κάνανε ούτε για μια στιγμή να νιώθω ένοχη για τις επιλογές μου.(Μάλλον καταλάβανε και το δικό τους κομμάτι ευθύνης[FONT=&quot].)
[/FONT]Μπορούσα να σπουδάζω, να δουλεύω, να διασκεδάζω και να κάνω ταξίδια. Είχα την πολύτιμη βοήθεια τους σε όλα. Ήμουν μια τυχερή κοπέλα που δεν δυσκολεύτηκε οικονομικά ποτέ. Ελπίζω να μην άφησα την εντύπωση ότι ήμουν για λύπηση. Είναι κάτι που δεν θα το άντεχα (γιʽ αυτό και διευκρινίζω κάποια πράγματα).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[vanilia]

Παρατήρησα ότι όποτε γράφω σε αυτό το θέμα, ακολουθεί μεγάλο διάστημα για να γράφει κάποιος. Ίσος ο τροπος που γραφω είναι λίγο δραματικός και ψιλο φοβούνται μετά οι άλλοι να πουν κάτι…τέλος πάντων ήθελα να ζητήσω συγνώμη αν είμαι κάπως απόλυτη και επομένως δύσκολο συνομιλητή. Επειδή έχω μια εμπειρία δεν σημαίνει ότι τα ξέρω όλα σε αυτό το θέμα. Μπορούμε όλοι να μάθουμε πολλά ακόμα..

Και θα ήθελα να πω κάτι που με βασανίζει. Υπήρχα ανύπαντρη μητέρα αλλά δεν θυμάμαι να δυσκολεύτηκα σε τίποτα εκτός το κομμάτι της αντιμετώπισης κοινωνίας.. Είχα δυο γονείς που με λατρεύανε και δεν με κάνανε ούτε για μια στιγμή να νιώθω ένοχη για τις επιλογές μου.(Μάλλον καταλάβανε και το δικό τους κομμάτι ευθύνης[FONT=&quot].)
[/FONT]Μπορούσα να σπουδάζω, να δουλεύω, να διασκεδάζω και να κάνω ταξίδια. Είχα την πολύτιμη βοήθεια τους σε όλα. Ήμουν μια τυχερή κοπέλα που δεν δυσκολεύτηκε οικονομικά ποτέ. Ελπίζω να μην άφησα την εντύπωση ότι ήμουν για λύπηση. Είναι κάτι που δεν θα το άντεχα (γιʽ αυτό και διευκρινίζω κάποια πράγματα).

Προσωπικα με εχεις εντυπωσιασει....
Στο συγκεκριμενο θεμα δεν γραφεις απλως καποιες σκεψεις οπως εμεις οι υπολοιποι....
Καταθετεις την ψυχη σου και αυτο κανει την διαφορα (στα δικα μου ματια τουλαχιστον).
Σε προηγουμενη τοποθετηση σου η θεση μου ηταν οτι συμφωνω απολυτα με οσα ειχες γραψει. Τι παραπανω θα μπορουσα να πω εγω???
Οταν η εμπειρια μιλαει και μαλιστα με τετοια αφοπλιστικη ειλικρινεια, τα υπολοιπα ειναι απλες οδοντοκρεμες.
Και ξερεις κατι? Εγω χαιρομαι οταν βλεπω την σιωπη που επικρατει μετα απο τις δικες σου τοποθετησεις.....
Σε καμια περιπτωση δεν θα την μετεφραζα ως λυπηση η κατι παρεμφερες...
Μαλλον μας "υποχρεωνεις" να προβληματιστουμε αντι του να παραθετουμε γενικες σκεψεις και εικασιες...

Οσο για το οτι ενιωσες την αναγκη να ζητησεις συγνωμη αν εισαι καπως απολυτη......μαλλον εμεις ολοι που αποτελουμε την κοινωνια θα επρεπε να ζητησουμε ενα μεγαλο συγνωμη απο εσενα και απο ολες τις γυναικες με ιδια βιωματα με σενα...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 18 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[viki_thess]

Μπορεί η Ελλάδα όπως είπε και η Ελένη να μην είναι έτοιμη 100% να δεχτεί μια ανύπαντρη μητέρα αλλά προσωπικά σκασίλα μου! Ναι, θέλω να κάνω ένα παιδί μέσα σε μια σούπερ ever happy οικογένεια - λέμε τώρα- αλλά αν μου τύχει παιδί εκτός γάμου, με το σύντροφο να μην το θέλει κλπ κλπ κλπ θα το κρατήσω...

Ναι είναι εγωιστικό, ναι, σκέφτομαι μόνο εμένα και όχι το παιδάκι μου που θα υποχρεωθεί να ακούσει τα χίλια μύρια γιατί δεν έχει μπαμπά αλλά προτιμώ έστω και με αυτό τον τρόπο να μάθει ότι ο κόσμος δεν χαρίζει και δεν χαρίζεται και κυρίως να μάθει ότι σε όποιον αρέσουμε στην τελική! Και η μαμά μου που μεγάλωσε στην τελική χωρίς πατέρα - έμεινε ορφανή από τα 6 της- μια χαρά βγήκε!

προτιμώ μια καλή μονογονεική οικογένεια από διαλυμένες οικογένειες που στο όνομα του κοινωνικού γίγνεσθαι παραμένουν για τα τυπικά μαζί! Προτιμώ μια μητέρα που λατρεύει το παιδί της και ας το μεγαλώνει μόνη της από δύο γονείς που δεν ξέρουν που πάνε τα τέσσερα...

Και αν ακούσω όσα έχω να ακούσω και πάλι σκασίλα μου γιατί η κοινωνία πάντα κάνει αυτά που η ίδια κρίνει...Και πλέον λογοδοτώ μόνο στον εαυτό μου για τις αποφάσεις μου και μόνο όσοι με ξέρουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ τους δίνω το δικαίωμα να με κρίνουν!

Εν' ολίγοις, δεν θα είχα πρόβλημα να είμαι ανύπαντρη μητέρα 8)

με καλυψες απολυτα!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mania]

Προσωπικά άν τύχενε θα γινόμουν ανήπαντρη μητέρα, πιστέυω ότι άπο την στιγμή που έχεις; αυτότο παιδί κάποια στιγμή μπορεί να κουράζεσε άλλα νοιώθεις καλήτερα στην σκέψη πώς το μεγάλωσες μόνη και τα καταφερες, δεν πιστέυω ότι παίζει ρόλο στην ψηχολογια του παιδιού γιατί απλά είναι καλύτερα απο 2 γονείς, μπορεί να δυσκολέυετε και να περνάει κάποια άσχημα πράγματα όπως κοροιδεμα απο άλλα παιδιά άλλα είναι ποιο κοντά με την μητέρα του και άν εκείνη είναι σωστή βγάζει ένα καλό και ενήληκο παιδί

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[hamsteraki]

Δεν τέθηκε πουθενά μα πουθενά το θέμα για το εξής : Η κάθε ανύπαντρη μητέρα θα μείνει μόνη της στη ζωή της ; Θα έχει γκόμενους ανα τακτά χρονικά διαστήματα και θα τους παρουσιάζει στο παιδί σαν να είναι κάτι φυσιολογικό; Ωραία, είμαι μόνη και κάνω παιδί και το μεγαλώνω μόνη μου. Δηλαδή κοιτάζω την πάρτη μου και την επιθυμία μου στο να γίνω μάνα. Μετά θα κοιτάξω την επιθυμία μου ότι έχω ανάγκη την συντροφικότητα, δηλαδή θέλω κάποιον άνθρωπο δίπλα μου. Τι κάνω;;;Τι στάση κρατάω; Ξεκινάω να βγαίνω ραντεβουδάκια σαν ελεύθερο κοριτσάκι; Ή βγαίνω στα μπαρ για να βρω και τον άνδρα που μου λείπει ; Όχι μάγκα μου, μην τα θέλεις όλα δικά σου. Και αν από λάθος/άγνοια ή οτιδήποτε μείνεις έγγυος που κολλάνε οι ευθύνες ; Ποιος είναι υποχρεωμένος να δεσμευτεί με έναν άνθρωπο που ίσως καλά καλά να μην τον ξέρει ; Όταν μία σχέση δεν έχει βάσεις και δεν ξέρεις αν αυτόν τον άνθρωπο αν τον θέλεις ως γκόμενο πώς ξέρεις αν τον θέλεις για πατέρα των παιδιών σου;;; Και γιατί ο άλλος είναι υποχρεωμένος να επωμιστεί το οτιδήποτε; Ούτως ή άλλως σε χωρισμό δεν καταλήγει πάλι το ζευγάρι; Παιδιά δεν ξέρω. Άλλο πράγμα το πως στα φέρνει η ζωή γιατί δυστυχώς υπάρχουν οι άσχημες συγκυρίες που είναι αναπόφευκτες και άλλο να καταδικάζεις ένα πλασματάκι να μην μεγαλώσει όπως πρέπει.

Και γιατί πρέπει να συγκρίνω πάντα με τα χειρότερα, με τις διαλυμένες οικογένειες, με τους γονείς που βλέπονται μία φορά το χρόνο, με τους γονείς που έχουν φτάσει στα δικαστήρια και να μην συγκρίνω με τα καλύτερα ;

Όταν και αν ποτέ φέρω κάποιο πλασματάκι σε αυτή τη ζωή επειδή θα έχω την ΑΠΟΛΥΤΗ ευθύνη πρέπει να έχω και τα αρ*ίδια και ας είμαι γυναίκα να του έχω τις κατάλληλες βάσεις και αυτό θα έρθει μόνο από μία ολοκληρωμένη, ουσιαστική και ευτυχισμένη σχέση.

Και ναι διαβάζω εδώ αντιλήψεις και γελάω γιατί ΠΟΥΘΕΝΑ και ΚΑΝΕΝΑΣ από τόσους ανθρώπους που μιλάω δεν έχει τις ίδιες αντιλήψεις. Γιατί ναι μεν όλοι είναι cool και large αλλά όλοι σκύβουν στο αυτί του διπλανού τους και αρχίζουν τα κους κους για τη ζωή του άλλου. ΉΜΑΡΤΟΝ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ANY]

ΓΕΙΑ ΣΑΣ !

Είμαι καινούργια εδώ...
γράφτηκα μόνο και μόνο για να απαντήσω στο hamsteraki...

Μήνες έχουν περάσει αλλά δεν πειράζει μπορεί να το δείτε κάποια στιγμή και είναι κρίμα η τελευταία άποψη να είναι αυτή....

Xamsteraki μου δεν ξέρω πόσο χρονών είσαι αλλά όσο και να είσαι κρίμα που είσαι τόσο απόλυτη για ένα τόσο σοβαρό θέμα που είναι φανερό πως δεν το γνωρίζεις καθόλου.

Είμαι ανύπαντρη μητέρα και όπως οι περισσότερες από εμάς ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ να γίνουμε ανύπαντρες μητέρες.
Εκτός και αν εννοείς ότι η έκτρωση είναι παιχνίδι που μπορείς άνετα και αβασάνιστα να το παίξεις όταν δεις ότι θα πρέπει να κρατήσεις μόνη σου ένα πλασματάκι. Γιατί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν το ξέρεις από πριν !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άντρες είναι ανίκανοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους ενώ η ευθύνη του μωρού βαραίνει σαφώς και τους δύο.

Επίσης.. γιατί παρουσιάζεις τόσο "φθηνά" την περίπτωση μια ανύπαντρη μητέρα να βρει κάποια στιγμή στην ζωή της ένα σύντροφο? Έχει τα ίδια δικαιώματα με σένα και με τον οποιονδήποτε. ΟΙ συνθήκες ειναι διαφορετικές αλλά το δικαίωμα και το αποτέλεσμα τα ίδια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

+1 ANY, Oι απόψεις βασισμένες σε εμπειρίες είναι αφοπλιστικές σαν απαντήσεις...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ANY]

Πως αλλιώς θα μπορούσαν να είναι?
έξω από τον χορό ο καθένας λέει ότι του έρθει.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

Πάντως, θα ήθελα να μάθω πώς αντιμετώπισε το παιδί τους συντρόφους σου ή πώς τους παρουσίασες εσύ? Μ'ενδιαφέρει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ANY]

Αυτό για μένα είναι ΠΟΛΥ ΜΕΛΛΟΝΤΙΚΟ.....
Ο ταρζάν μου είναι μόλις 8 μηνών...
Δεν έχω όρεξη για τέτοια τώρα...
Ομως έχω γνωστές ανύπαντρες μητέρες καθώς και χωρισμένους (άνδρες ή γυναίκες) φίλους που ήδη έχουν μπει σε αυτή την διαδικασία και το συζητάμε συχνά γιατί πραγματικά είναι δύσκολο και ευαίσθητο θέμα.
ΣΕ ΑΥΤΟ που έχουμε καταλήξει όλοι είναι πως ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΝΕΝΑΝ.
ΚΑΝΕΝΑΝ ΟΜΩΣ.
Θα πρέπει πρώτα να έχει ωριμάσει η σχέση και να έχετε καταλήξει κάπου σαν ζευγάρι για να μπεις σε αυτή την διαδικασία.
Μετά παίζει πολύ μεγάλο ρόλο η προσωπικότητα του παιδιού αλλά ακόμα πιο πολύ η ηλικία του.
Αν σε 2 χρόνια του γνωρίσω κάποιον θα είναι ανώδινο..
Αν σε 10 χρόνια το προσπαθήσω... θα έχουμε γλέντια !
Η προσωπική μου μαία μου είπε συγκεκριμένα...
Είναι και γιος.. μέχρι να πάει 8... μετά........ ΔΥΣΚΟΛΟΟΟΟΟΟΟΟΟΟ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[prime]

Είμαι ανύπαντρη μητέρα και όπως οι περισσότερες από εμάς ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ να γίνουμε ανύπαντρες μητέρες.
Εκτός και αν εννοείς ότι η έκτρωση είναι παιχνίδι που μπορείς άνετα και αβασάνιστα να το παίξεις όταν δεις ότι θα πρέπει να κρατήσεις μόνη σου ένα πλασματάκι. Γιατί ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεν το ξέρεις από πριν !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Στις περισσότερες περιπτώσεις οι άντρες είναι ανίκανοι να αναλάβουν τις ευθύνες τους ενώ η ευθύνη

Σε όλα τα άλλα θα συμφωνήσω μαζί σου και μπράβο που ανέλαβες μόνη την ευθύνη.

Αλλά θα ήθελα να μου εξηγήσεις με το τι εννοείς "ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΜΑΣ'' .

ΠΑΝΤΑ έχει κάποιος επιλογές.

Εξηγώ: ότι όταν κανείς έχει σεξουαλικές επαφές χωρίς μέτρα αντισύλληψης αλλά δεν επιθυμεί πιθανή εγκυμοσύνη, θέτει εαυτόν σε κίνδυνο να βρεθεί μπροστά σε τέτοιες δύσκολες καταστάσεις, όπως περιέγραψες και εσύ, ήτοι να μείνει με την αποκλειστική ευθύνη ανατροφής ενός παιδιού.

Είχε δλδ την επιλογή να προστατευθεί αλλά δεν το έκανε.

Δε μιλάω για σένα προσωπικά, μην το παρεξηγήσεις, αλλά δεν δέχομαι το δεν ήταν επιλογή μας που ανέφερες.

Πες έστω ότι δεν ήταν επιλογή ΣΟΥ αλλά μην τσουβαλιάζεις κάθε περίπτωση. Φιλικά πάντα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ANY]

Οχι δεν θα παρεξηγηθώ βέβαια απλά θα σου πω τι εννοώ καλύτερα..
Ισως δεν ήμουν σαφής..
Δεν τσουβαλιάζω περιπτώσεις, δεν το συνηθίζω γενικότερα.
Καμιά δεν θέλει να είναι μόνη και το παιδάκι της χωρίς πατέρα.
Οχι μόνο από την δική μου εμπειρία αλλά και από ΑΛΛΕΣ ΑΝΥΠΑΝΤΡΕΣ ΜΗΤΕΡΕΣ (που έχω βρει και συζητήσει και σε βεβαιώ είναι πολλές γιατί είχα την ανάγκη αν θες να το κάνω) θα εκπλαγείς αν σου πω πως οι περιπτώσεις δεν ήταν από αυτές που περιγράφεις..

Οι περισσότερες ήταν από σχέσεις μια χαρά που οι άντρες συννενούσαν στην απόκτηση παιδιού και μετά το μετάνιωναν !
Ξέρω κοπέλα που την άφησε έγκυο επίτηδες για να μην την χάσει και όταν είδε ότι οι σχέσεις τους θα περιοριστούν σε αυτές μόνο σχετικά με το
παιδί εξαφανίστηκε για τα καλά. ΠΑΡΑΛΟΓΟ? Σαφώς. ΥΠΑΡΚΤΟ? Γεγονός.

Σίγουρα η κάθε ιστορία είναι διαφορετική και μοναδική αλλά εσύ πιστεύεις πως είναι πολλές οι γυναίκες που θέλουν ένα παιδί χωρίς πατέρα ?
Να αναλύσουμε τις εξαιρέσεις ? Δεν έχει νόημα νομίζω.

Αν επιλογή εννοείς την έκτρωση είναι μια τελείως μεγάλη και διαφορετική συζήτηση. Εγώ δεν την θεωρώ καν ως επιλογή. Αλλά αυτά είναι
προσωπικά, πολύ προσωπικά του καθενός από εμάς.

Εσύ έχεις κάποια προσωπική εμπειρία? γιατί (τώρα εσύ μην με παρεξηγήσεις) είναι πολύ εύκολο να μιλάς έξω από τον χορό.
Από Θεωρίες στην Ελλάδα ΝΑΑΑΑΑΑΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Οχι δεν θα παρεξηγηθώ βέβαια απλά θα σου πω τι εννοώ καλύτερα..
Ισως δεν ήμουν σαφής..

Οι περισσότερες ήταν από σχέσεις μια χαρά που οι άντρες συννενούσαν στην απόκτηση παιδιού και μετά το μετάνιωναν !
Ξέρω κοπέλα που την άφησε έγκυο επίτηδες για να μην την χάσει και όταν είδε ότι οι σχέσεις τους θα περιοριστούν σε αυτές μόνο σχετικά με το
παιδί εξαφανίστηκε για τα καλά. ΠΑΡΑΛΟΓΟ? Σαφώς. ΥΠΑΡΚΤΟ? Γεγονός.

Δυστυχώς κι εγώ έχω ακούσει πολλές τέτοιες περιπτώσεις, ακόμα και κάποιες που ενώ πήγαιναν για γάμο, με το που έμεινε έγκυος η κοπέλα, ο άλλος την έκανε με ελαφρά........τελείως άνανδρο, αλλά συμβαίνει.
By the way...πολύ σωστή η απάντησή σου στο χαμστεράκι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ANY]

Είναι κρίμα πραγματικά,
αναρρωτιέσαι τι στο καλό δεν πάει καλά με αυτούς τους ανθρώπους...
Περίπτωση : όλα έτοιμα για τον γάμο, η νύφη με όμορφη στρογγυλή στρογγυλή κοιλίτσα, γίνεται το κρεβάτι της Πέμπτης, μαζεύει τα λεφτά ο γαμπρός....... Δεν τον ξαναείδαν από τότε!!!!
Μιλάμε τώρα για μια όμορφη κανονική σχέση χρόνων.
Τους τρελαίνουν οι μελλοντικές ευθύνες ?
Δεν ξέρω ειλικρινά.........

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Η αληθεια ειναι οτι η καθε περιτπωση εχει τη δικη της ιστορια...
Ναι οντως, οταν εισαι σε σχεση και δη μακροχρονια, σε μια ηλικια ανω των 30, το ενδεχομενο της εκτρωσης δεν το πολυσκεφτεσαι, ασχετα με το εαν ο συντροφος σου παρουσιασει αντιρρησεις απο την αρχη ή εκ των υστερων...
Αυτο που αναφερει η ΑΝΥ, οτι υπαρχουν και περιπτωσεις, που δε εχεις επιλογη, ισχυει, οταν στην αρχη ολα ειναι οκ, το θελουμε το παιδι, παντρευομαστεή (ή οχι) και μετα την κανει ο αλλος με ελαφρα πηδηματακια...
Εχω γνωστη μου, στην ηλικια μου, οπου διατηρουσε πολυετη σχεση, μενει εγκυος, παντρευονται, και με το που σαραντισε το παιδι, συνειδητοποιεισε ο κυριος, οτι δεν μπορει να μεινει σε αυτο το γαμο...Ουσιαστικα ηταν σα να μην υπηρξε καν...
Δε σκεφτεται το ενδεχομενο σχεσης αυτο το διαστημα, αλλα το εχει στο μυαλο της για το μελλον...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Subject to change]

Πραγματικά απορώ γιατί υπάρχει αυτό το θέμα.
Τι διαφορά έχει μια ανύπανδρη μητέρα από μια χωρισμένη που ο πατέρας δεν έχει συμμετοχή στην ανατροφή του παιδιού (και ξέρω αρκετά τέτοια παραδείγματα);
Γιατί να αντιμετωπίζουμε διαφορετικά τις περιπτώσεις ανάλογα με το αν υπήρξε γάμος ή όχι; Τόσο σημαντικό είναι αν χώρισαν πριν ή μετά το γάμο;
Παλαιότερα οι ανύπανδρες μητέρες κατακρίνονταν έντονα από την κοινωνία επειδή έκαναν σεξ πριν το γάμο, κάτι που τότε ήταν ιδιαίτερα κατακριτέο. Στη σημερινή εποχή όμως αυτό δεν ισχύει πλέον. Οπότε ...?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[cibyllian]

Νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι θα έφευγαν έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή .....άσε που προφανώς τέτοιοι δεν θα ήταν κατάλληλοι για πατεράδες, οπότε καλύτερα μόνη σου!!!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ANY]

Πάντως, θα ήθελα να μάθω πώς αντιμετώπισε το παιδί τους συντρόφους σου ή πώς τους παρουσίασες εσύ? Μ'ενδιαφέρει...

Τώρα πρόσεξα την ηλικία σου..
Αναρρωτιέμαι αν εισαι από τις περιπτώσεις του παιδιού που γνωρίζει έναν καινούργιο σύντροφο της μαμάς ή του μπαμπά.
ή ίσως κάποιος φίλος ή φίλη να βρίσκεται σε αυτή την φάση.
Στην ηλικία σου είναι βασικά θέμα προσωπικότητας νομίζω.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Τους τρελαίνουν οι μελλοντικές ευθύνες ?
Δεν ξέρω ειλικρινά.........

Και εγω αναρωτιεμαι γι αυτο.....
Ειδικα οταν παρατηρω οτι καποιοι δυσκολευονται να φυγουν απο μια μακροχρονια σχεση χωρις ευθυνες και υποχρεωσεις (ενω το θελουν), οπως οταν υπαρχει και ενα παιδι...και καποιοι ετσι απλα "την κανουν".....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ANY]

Νομίζω ότι αυτοί οι άνθρωποι θα έφευγαν έτσι κι αλλιώς κάποια στιγμή .....άσε που προφανώς τέτοιοι δεν θα ήταν κατάλληλοι για πατεράδες, οπότε καλύτερα μόνη σου!!!!

Μακάρι να εξαφανιζόταν και ο "δικός" μου.......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.