ἅλς
Διάσημο μέλος


οπως υπηρχε παλια το παρακρατος της δεξιας με τους τραμπουκισμους και τα φασιστομουτρα (παει τωρα να ξανααναδυθει μεσω της χρυσης αυγης), ετσι υπαρχει και το παρακρατος της αριστερας, της ακροαριστερας που διψουν για αιμα και θελουν ξανα εμφυλιο πολεμο.
Ποιος ήλθε;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Rempeskes
Επιφανές μέλος


αλλα ετσι ειναι, πλεον δεν υπαρχει πασοκ

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 845212
Επισκέπτης


https://news.in.gr/world/article/?aid=1231238321
Ήταν πραγματικα μεγάλος ηγέτης. ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ Πατριώτης. Φύσικα η σύμβολη του άλλαξε καθοριστικά ολη την Νοτίο Αμερική.
Μερικα ενδιαφεροντα στοιχεια για το εργο του.
https://warcorespondent.blogspot.gr/2012/10/blog-post_11.html

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
isida!!!
Πολύ δραστήριο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Itach1
Διάσημο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος


Κακό ψόφο και σ'αυτόν τον δικτατορίσκο,ας πάρει και αυτός τη θέση του στα σκατά μαζί με τ'άλλα παλιοτόμαρα που πέθαναν πρόσφατα,Muamar Gaddafi και Kim Jong Il.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
ΨΑΡΑΚΙ1993
Πολύ δραστήριο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Mr. Crowley
Διάσημο μέλος


Αναρχικοί της Βενεζουέλας: Θάνατος του Τσάβες - Ούτε θρηνούμε, ούτε πανηγυρίζουμε
Η El libertario, η αναρχική συλλογικότητα της Βενεζουέλας, μόλις δημοσίευσε αυτή τη δήλωση για το θάνατο του Τσάβες.
Όταν μια ασθένεια επιδεινώνεται, όταν η ιατρική περίθαλψη γίνεται το όχημα για μυωπικές, πολιτικά υποκινούμενες αποφάσεις, όταν ένας ασθενής μεθάει από την εξουσία, μόνο αυτό μπορεί να είναι το τελικό αποτέλεσμα. Ο ισχυρός πολιτικός άνδρας [caudillo (ηγέτης)] πεθαίνει, και με το θάνατό του ξεκινάει μια ουσιαστική μετατόπιση στο πολιτικό τοπίο της Βενεζουέλας.
Αυτό που αποτελούσε το πιο δυνατό σημείο του καθεστώτος, μετατρέπεται ξαφνικά στη βασικότερη αδυναμία του: Ο Τσάβες ήταν τα πάντα και, χωρίς αυτόν, η μόνη λύση είναι να επινοήσουμε την απόλυτη δέσμευση στη μνήμη του. Τώρα βλέπουμε πόσο εύθραυστη ήταν στην πραγματικότητα η κυβέρνηση, μια κυβέρνηση η οποία προσπαθούσε να επιδεικνύει το “λαϊκό, σοσιαλιστικό” χαρακτήρα της μέσω της λατρείας μιας τραγελαφικής προσωπικότητας - μια πρακτική που τώρα πλέον συρρικνώνεται στην κούφια επίκληση πνευμάτων. Γι' αυτό τον εκφυλισμό φταίει ο ίδιος ο νεκρός, καθώς η απόκρυψη στοιχείων που αφορούσαν την ασθένειά του είχε τα ίδια κίνητρα με την ακραία συγκέντρωση εξουσίας γύρω του, ενώ η απουσία ιδεολογικής συνοχής ανάμεσα στους οπαδούς του τούς έχει αφήσει τώρα να αναζητούν τα ψίχουλα που έχουν απομείνει. Αυτοί που πρόκειται να επωφεληθούν από την όλη κατάσταση είναι οι επικεφαλής γραφειοκράτες -οι "rojo-rojito" [κόκκινοι του Τσάβες]- όπως και τα ανώτερα κλιμάκια του στρατού, καθώς διαπραγματεύονται ήδη την ατιμωρησία τους για τα παραπτώματα και τη διαφθορά τους.
Για τη δεξιά πτέρυγα και τη σοσιαλδημοκρατική αντιπολίτευση, η εξέλιξη αυτή ενισχύει την αποφασιστικότητά τους να επικεντρωθούν στις εκλογές – άλλωστε, οι μαριονέτες που είναι επικεφαλής τους θα είναι υποψήφιοι στις προεδρικές εκλογές του Σεπτέμβρη, ευελπιστώντας ότι θα συνεχιστεί η ορμή των προκριματικών του περασμένου Φλεβάρη. Ωστόσο, ο “γιάπικος λαϊκισμός” [“populismo sifrino” (ο λαϊκισμός των κολεγιόπαιδων)] που προτείνουν -ο οποίος υπόσχεται στους ψηφοφόρους ότι θα διατηρήσουν και θα τελειοποιήσουν τους πελατειακούς μηχανισμούς της κυβερνητικής εξουσίας- στηρίζεται στο [αν θα καταφέρουν] να εμπνεύσουν [χειραγωγήσουν] ένα μεγάλο ποσοστό του πληθυσμού ώστε να τους δείξει την ίδια εμπιστοσύνη που έδειχνε και στις καλές προθέσεις του Κομαντάτε [Τσάβες]. Εν ολίγοις, η αντιπολίτευση -μες στην αυταρέσκειά της- πιστεύει ότι αυτή η ευτυχής απρόβλεπτη εξέλιξη τους επιτρέπει τελικά να έχουν πρόσβαση στην πολιτική εξουσία, μια δυνατότητα που δεν την είχαν για πολλά χρόνια χάρη στην ιδιοτέλεια, τα λάθη, την αδράνεια και την ανικανότητά τους. Αν ξαναπάρουν την εξουσία, θα την ασκήσουν με την ίδια αγυρτεία και απληστία όπως η Μπολιβαριανή μπουρζουαζία του Τσάβες.
Πίσω απ' όλους αυτούς τους τιποτένιους οπορτουνιστές -που ανήκουν τόσο στον Gran Polo Patriótico [τον συνασπισμό του Τσάβες], όσο και στον Mesa de Unidad Democrática [τον συνασπισμός της αντιπολίτευσης]- βρίσκεται η Βενεζουέλα, μια χώρα που αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα: Πληθωρισμός εκτός ελέγχου, αύξηση της ανεργίας και της περιστασιακής εργασίας, απίστευτη ανασφάλεια σε προσωπικό επίπεδο, οι παροχές ηλεκτρικού ρεύματος και νερού σε [ταυτόχρονες] κρίσιμες καμπές, τα συστήματα εκπαίδευσης και υγείας σε μαρασμό, στεγαστική ανεπάρκεια, άχρηστα -ή ημιτελή- δημόσια έργα, μια δημαγωγική προσέγγιση που επικεντρώνεται μόνο στην πιο ακραία φτώχεια των πιο απελπισμένων ανθρώπων... και πάμπολλα άλλα προβλήματα, με εξίσου ολέθριες συνέπειες.
Αυτά τα προβλήματα δεν είναι το βασικό μέλημα των δύο συμμοριών που ανταγωνίζονται για την επικράτηση στις Miraflores [στο προεδρικό μέγαρο και στη Βουλή], καθώς και για το πλιάτσικο στο πετρέλαιο. Η απάντησή μας όμως σ' αυτά τα προβλήματα θα πρέπει να είναι το να μην ενδώσουμε στον εκβιασμό τους: Να μην τους στηρίξουμε στις κάλπες, ως αντάλλαγμα για “λύσεις” που δε θα υλοποιηθούν ποτέ ή θα είναι γελοία ανεπαρκείς. Τώρα είναι η ώρα για να ξεπεράσουμε τους σάπιους μελλοντικούς εξουσιαστικούς μηχανισμούς και για να οικοδομήσουμε -από τα κάτω- μια πραγματική δημοκρατία της ισότητας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ελευθερίας. Πρέπει να απελευθερώσουμε τη γενικευμένη οργή μας από τα δεινά μας και να τη μετατρέψουμε σε αυτόνομους κοινωνικούς αγώνες, αγώνες αυτοοργανωμένους και σαρωτικούς. Πρέπει να ξεκαθαρίσουμε στους πολιτικούς που έχουν την εξουσία ότι δεν τους χρειαζόμαστε, ούτε ως διαμεσολαβητές ούτε ως ελεήμονες χορηγούς αυτών που εμείς οι ίδιοι μπορούμε να χτίσουμε -ενωμένοι και από τα κάτω- χωρίς να χρειαζόμαστε “καθαρά χέρια” [“manos blancas”] ή “κόκκινους μπερέδες”.
Από δω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
thomas l.
Τιμώμενο Μέλος


ο ουγκο τσαβες ειχε τα @@ να παει κοντρα στα αμερικανακια
δεν ηταν κοτουλα σαν ολους τους αλλους
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος



Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 712911
Επισκέπτης


Δεν ρωτάς τον μέσο πολίτη αυτής της χώρας-φαβέλας να σου πει την άποψή του για τον πολιτικό Τσάβες; Όσοι είμαστε απέξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρουμε..![]()
Αντί να αερολογείς, γιατί δε προσπαθείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος


Αντί να αερολογείς, γιατί δε προσπαθείς να γίνεις πιο συγκεκριμένος;
γιατι παντα ετσι κανει

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 712911
Επισκέπτης


γιατι παντα ετσι κανει![]()
oh man... that sucks!


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Itach1
Διάσημο μέλος


Ο μέσος πολίτης αυτής της χώρας τον ψήφιζε όμως και συγκέντρωνε ποσοστό 60+%Δεν ρωτάς τον μέσο πολίτη αυτής της χώρας-φαβέλας να σου πει την άποψή του για τον πολιτικό Τσάβες; Όσοι είμαστε απέξω από τον χορό πολλά τραγούδια ξέρουμε..![]()
Σεβασμός σε έναν άνθρωπο που έκανε αγώνες για τον λαό του.
Η φτώχεια από 71% το 1998 πέρασε στο 21% το 2010...
Μακάρι και μεις κάποτε να βρούμε έναν τέτοιον "δικτάτορα"
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος



Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος


..και όσοι διαφωνούσαν μήπως βίωσαν το σκληρό πρόσωπο του σοσιαλισμού;![]()
οπως στην ελλαδα(και οχι μονο) βιωνουν του καπιταλισμου(βεβαια εκει μας αρεσει)

σιγουρα ειχε τα αρνητικα του αλλα κανεις δεν μπορει να παραβλεψει το εργο του. βεβαια ειπαμε ηταν σοσιαλιστης οποτε αυτοματα ειναι κακος

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Alejandro Papas
Περιβόητο μέλος


ηταν πολυ αγαπητος ειδικα στα χαμηλα κοινωνικα στρωματα ενω κυριοι του εχθροι ηταν οι πλουσιοι και οι πετρελαικες ελιτ με οποια συμφεροντα ειχαν απο πισω
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Η επόμενη ημέρα για τη Βενεζουέλα και τη Λ. Αμερική μετά το θάνατο του ανθρώπου που τις έβγαλε από την «πίσω αυλή» των ΗΠΑ
Έχουν περάσει περίπου 20 χρόνια από τη στιγμή που ο Ούγκο Τσάβες δέχθηκε μια περίεργη επίσκεψη στο κελί τους, στις φυλακές του Γιαρ στη Βενεζουέλα. Ένας νεαρός οδηγός λεωφορείου ζήτησε να το δει και στη συνέχεια ζήτησε άδεια από τη διοίκηση των φυλακών να τον επισκέπτεται σε τακτά χρονικά διαστήματα. Ελάχιστοι άνθρωποι τολμούσαν να μιλούν τότε με ένα κρατούμενο που κατηγορούνταν για προσπάθεια πραξικοπηματικής ανατροπής της κυβέρνησης. Ο Τσάβες είχε ηγηθεί ομάδας νεαρών αξιωματικών που επιχείρησαν να ανατρέψουν την κυβέρνηση του Κάρλος Αντρε Πέρεζ, όταν αυτός διέταξε τη σφαγή εκατοντάδων διαδηλωτών που διαμαρτύρονταν για την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική του.
Ο Μαντούρα από οδηγός λεωφορείου μετατράπηκε γρήγορα σε ένα από τα δυναμικότερα στελέχη του συνδικαλιστικού κινήματος της Βενεζουέλας. Όταν ο Τσάβες βρέθηκε τελικά στην προεδρία έγινε υπουργός εξωτερικών και στη συνέχεια αντιπρόεδρος της κυβέρνησης.
Ήταν λοιπόν τουλάχιστον αναμενόμενο ότι ο Τσάβες θα έδινε το χρίσμα της διαδοχής στον παλιό του φίλο, όταν έγινε πλέον σαφές ότι έχανε τη μάχη με την επάρατη νόσο. Για μια χώρα όμως που αποτέλεσε για χρόνια ένα φάρο για την αριστερή στροφή της λατινικής Αμερικής και η οποία βρίσκεται στο στόχαστρο της Ουάσινγκτον, το χρίσμα του προέδρου δεν επαρκεί από μόνο του για να καθορίσει μια ομαλή διαδοχή. Το σύνταγμα προβλέπει τη διεξαγωγή νέων εκλογών σε χρονικό διάστημα που μπορεί να διαρκέσει από 30 έως 90 ημέρες από τη στιγμή που ο πρόεδρος δεν θα είναι σε θέση να κυβερνήσει. Ακόμη όμως και αν κερδίσει την εκλογική μάχη ο Μαντούρα θα βρεθεί αντιμέτωπος με τον έτερο πολιτικό σύμμαχο του προέδρου, Ντιοσντάντο Καμπέλο, ο οποίος προέρχεται από την ομάδα των αξιωματικών που συμμάχησε με τον Τσάβες για την ανατροπή της κυβέρνησης το 1992. Ο Καμπέλο βρίσκεται πολιτικά στον αντίποδα του Mαντούρα παρά το γεγονός ότι αποτελεί και αυτός σάρκα από τη σάρκα του προέδρου της Βενεζουέλας.
Ουσιαστικά οι δυο σημαντικότερες προσωπικότητες στο κυβερνητικό στρατόπεδο εκπροσωπούν και δυο εντελώς διαφορετικές τάσεις που θα μπορούσε να ακολουθήσει το εγχείρημα του Τσάβες και οι οποίες ενυπήρχαν στην προσωπικότητα και την πολιτική ιστορία του. Ο Καμπέλο εκπροσωπεί την τάση της «εθνικιστικής επανάστασης» η οποία στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό στο ρόλο του στρατού. Κατά τη διάρκεια της προεδρίας Τσάβες οι μισές θέσεις κυβερνητών στις επαρχίες της χώρας πέρασαν, με δημοκρατικές διαδικασίες, σε αξιωματικούς του στρατού οι οποίοι είχαν την στήριξη του προέδρου.
Αρκετοί από τους επικριτές του Καμπέλο λοιπόν θεωρούν ότι θα εκμεταλλευτεί τις νέες ισορροπίες και θα επιχειρήσει περαιτέρω στρατιωτικοποίηση της κυβέρνησης. «Είναι ο Στάλιν της Βενεζουέλας» έλεγε χαρακτηριστικά ο Γερμανός ακαδημαϊκός Χάιν Ντίντριχ, ο οποίος έχει μετατραπεί τα τελευταία χρόνια σε ένα από τους βασικούς θεωρητικούς της διακυβέρνησης Τσάβες. Ο Ντίντριχ προειδοποιεί ότι ο Καμπέλο θα επιχειρήσει να ανατρέψει πολιτικά τους αντιπάλους τους και να απαγκιστρωθεί με κάθε τρόπο από την επιρροή της Κούβας.
Αντίθετα ο Μαντούρο εκπροσωπεί την τάση της «σοσιαλιστικής επανάστασης» και διατηρεί στενές και προσωπικές σχέσεις με την κυβέρνηση στην Αβάνα. Για αρκετούς αναλυτές λοιπόν η διακυβέρνηση Μαντούρο θα μπορούσε να οδηγήσει σε εμβάθυνση της προοδευτικής στροφής ενώ η αντικατάστασή του από τον Καμπέλο ίσως οδηγήσει σε απομονωτισμό της Βενεζουέλας. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η παρακαταθήκη του Τσάβες φαίνεται ότι θα ταλαιπωρεί για πολύ ακόμη την προσπάθεια των ΗΠΑ να ανακτήσουν την επιρροή τους σε αυτό που ο πρόεδρος Μονρόε αποκαλούσε «πίσω αυλή» των Ηνωμένων Πολιτειών.
Ο Τσάβες αφήνει πίσω του μια ριζικά μεταλλαγμένη Λατινική Αμερική η οποία κινήθηκε δυναμικά προς πιο αριστερές κατευθύνσεις. Ακόμη και το στρατόπεδο της λεγόμενης «μετριοπαθούς» αριστεράς της Βραζιλίας, της Αργεντινής, της Ουρουγουάης και της Γουατεμάλας σπεύδουν τις τελευταίες ημέρες να εκφράσουν τη στήριξή τους στη διακυβέρνηση του Τσάβες μαζί με τους εκπροσώπους της λεγόμενης ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Οι πρόεδροι Χοσέ Μουγίκα της Ουρουγάης και ο Έβο Μοράλες της Βολιβίας βρέθηκαν στο Καράκας στην μεγάλη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε για την εκλογική νίκη του Τσάβες. Η πρόεδρος της Αργεντινής Φερνάντεζ Κίρχνερ ταξίδεψε στην Αβάνα για να δει τον Τσάβες ενώ η Βραζιλία έριξε το πολιτικό της βάρος για να αποτρέψει την εκδήλωση ανατρεπτικών κινήσεων από την αντιπολίτευση όταν πλέον ήταν σαφές ότι ο Τσάβες δεν θα καταφέρει να επανέλθει.
Ενδεικτικό, όμως, της επιρροής που είχε ο Τσάβες είναι ότι ακόμη και οι πλέον ορκισμένοι αντίπαλοί του στο εσωτερικό της Βενεζουέλας ένιωσαν την ανάγκη να αντιγράψουν στοιχεία της πολιτικής του για να επιβιώσουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο βασικός του αντίπαλος στις τελευταίες εκλογές αν και προέρχεται από το χώρο της άκρας δεξιάς παρουσιάστηκε στους ψηφοφόρους σαν μετενσάρκωση μετριοπαθών αριστερών ηγετών όπως ο Λούλα στη Βραζιλία. Ο Ενρίκε Καπρίλες υποσχέθηκε να διατηρήσει τα κοινωνικά προγράμματα που δημιούργησε ο Τσάβες μεταφέροντας ένα μεγάλο ποσοστό των εσόδων από το πετρέλαιο στα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα. Τουλάχιστον τρία εκατομμύρια άνθρωποι βρήκαν δωρεάν ή πολύ φτηνή κατοικία χάρη σε αυτά τα προγράμματα ενώ εκατομμύρια παιδιά απέκτησαν πρόσβαση στη βασική εκπαίδευση.
Παρά τις τάσεις αυταρχισμού που εμφάνισε, ιδιαίτερα στα τελευταία χρόνια της διακυβέρνησή του, ο Τσάβες αποτέλεσε για τουλάχιστον μια δεκαετία ένα πρότυπο στη μάχη κατά του νεοφιλελευθερισμού, που είχε επικρατήσει για δεκαετίες στη λατινική Αμερική. Οι πολιτικοί που ακολούθησαν το παράδειγμά του, στην εθνικοποίηση επιχειρήσεων και στην αναδιανομή εισοδήματος προς τα φτωχότερα κοινωνικά στρώματα, κατάφεραν να ανασύρουν δεκάδες εκατομμύρια ανθρώπους από την απόλυτη φτώχεια. Σε μια περιοχή του πλανήτη όπου είδε τους περισσότερους προέδρους της Κόκα Κόλα να καταλαμβάνουν τον προεδρικό θώκο, η εικόνα του Τσάβες θα κατατρύχει για χρόνια την Ουάσινγκτον και τους συμμάχους της στην περιοχή.
Επίκαιρα Ιανουάριος 2013
---------------------------------------------------------------------------
Σε κατάσταση εθνικού πένθους βρίσκεται σήμερα η Βενεζουέλα και ο λαός της μετά το θάνατο του προέδρου της χώρας Ούγκο Τσάβες Φρίας, χτες Τρίτη, σε ηλικία 58 ετών, έπειτα από πολύμηνη μάχη με τον καρκίνο.
Η είδηση του θανάτου του Βενεζουελάνου ηγέτη ανακοινώθηκε με σπασμένη φωνή από τον αντιπρόεδρο της χώρας Νικολάς Μαδούρο, με έκτακτο τηλεοπτικό διάγγελμα στο οποίο ανέφερε: «Πήραμε την πληροφορία για το πιο τραγικό γεγονός που έχουμε ανακοινώσει στο λαό μας. Στις 16.25 (τοπική ώρα) σήμερα, 5 Μαρτίου, απεβίωσε ο κομαντάτε πρόεδρος Ούγκο Τσάβες».
Στο μήνυμα αναφέρεται: «Το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας εκφράζει τα θερμά του συλλυπητήρια για το θάνατο του προέδρου της Βενεζουέλας Ούγκο Ραφαέλ Τσάβες Φρίας που έδωσε σκληρή μάχη με την ανίατη ασθένεια.
Ο Ούγκο Τσάβες εξέφρασε τη θέληση του λαού της Βενεζουέλας και εξελέγη πρόεδρος της χώρας του κερδίζοντας τέσσερις δύσκολες εκλογικές αναμετρήσεις το 1998, το 2001, το 2006 και το 2012.
Πρωταγωνίστησε στην προώθηση πολιτικού σχεδίου για την αντιμετώπιση της φτώχειας, την επίλυση σοβαρών κοινωνικών προβλημάτων, την αξιοποίηση των πλουτοπαραγωγικών πηγών, ενάντια στην επιθετικότητα του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και την ντόπια αντίδραση. Στάθηκε στο πλευρό της Κούβας και των λαών της Λατινικής Αμερικής. Με τη λαϊκή παρέμβαση και τη διεθνιστική αλληλεγγύη επανήλθε στη θέση του προέδρου μετά το πραξικόπημα των αντιδραστικών δυνάμεων που έλαβε χώρα τον Απρίλη του 2002.
Το ΚΚΕ εξέφρασε την αλληλεγγύη του και τη στήριξή του σε κάθε δύσκολη στιγμή του λαού της Βενεζουέλας και στην ίδια κατεύθυνση κινείται και σήμερα ενάντια σε κάθε προσπάθεια καταπάτησης της λαϊκής θέλησης.
Εκφράζουμε και πάλι τα θερμά μας συλλυπητήρια στην οικογένεια του Ούγκο Τσάβες, στην κυβέρνηση, το κόμμα του και το λαό της Βενεζουέλας».
Με συνοδεία στρατιωτικού αγήματος, το φέρετρο που περιέχει τη σορό του αποθανόντος προέδρου της Βενεζουέλας Ούγο Τσάβες μεταφέρεται από το νοσοκομείο μέσα από τους δρόμους του Καράκας, όπου έχουν συγκεντρωθεί πλήθη κόσμου για να θρηνήσουν και να αποτίσουν την ύστατη τιμή στον ηγέτη της χώρας. Οι στρατιώτες τοποθέτησαν το φέρετρο σε ένα όχημα, το οποίο ήταν σταθμευμένο έξω από το νοσοκομείο, όπου άφησε την τελευταία του πνοή ο Τσάβες.
Οι αρχές της χώρας δεν έχουν αποσαφηνίσει πού πρόκειται να ενταφιασθεί ο Τσάβες μετά την αυριανή κηδεία του.
Υποψήφιος πρόεδρος της Βενεζουέλας από την πλευρά του «Ενωμένου Σοσιαλιστικού Κόμματος» (PSUV) θα είναι ο Νικολάς Μαδούρο.
Οι αρχές στην Κούβα εξέφρασαν συλλυπητήρια αλλά και συναισθήματα για υποστήριξη, ενθάρρυνση και πίστη στη Μπολιβαριανή Διαδικασία, σημειώνοντας: «Η Μπολιβαριανή Επανάσταση έχει την ισχυρή υποστήριξή μας χωρίς περιορισμούς σε αυτές τις δύσκολες ημέρες… Ο Τσάβες είναι Κουβανός! Ένιωσε στο σώμα του τις δυσκολίες και τα προβλήματά μας και έκανε ό,τι μπορούσε, με ακραία γενναιοδωρία (...) Συνόδευσε τον Φιντέλ σαν αληθινός γιος και η φιλία του με τον Ραούλ ήταν βαθιά»….
Ο πρόεδρος της Βολιβίας, Έβο Μοράλες, με δάκρυα στα μάτια από το προεδρικό μέγαρο στη Λα Παζ, είπε ότι «χτυπήθηκε από το θάνατο του αδελφού του Ούγκο Τσάβες».
Η κυβέρνηση του προέδρου του Εκουαδόρ, Ραφαέλ Κορέα, εξέφρασε τη «βαθιά λύπη» της, χαρακτηρίζοντας τον Τσάβες «ηγέτη μιας ιστορικής κίνησης» και «έναν αξέχαστο επαναστάτη».
Η κυβέρνηση της Νικαράγουας, μέλος των χωρών της Μπολιβαριανής Συμμαχίας, την οποία εμπνεύστηκε ο πρόεδρος της Βενεζουέλας, ανέφερε ότι «ποτέ δεν πεθαίνουν οι εξαιρετικοί και μεγάλοι άνδρες, όπως ο Ούγκο Τσάβες».
Η πρόεδρος της Βραζιλίας, Ντίλμα Ρούσεφ, ανέφερε ότι αν και δεν συμφωνούσε πάντα με τον Τσάβες, ο θάνατός του είναι μια ανεπανόρθωτη απώλεια. «Ήταν φίλος της Βραζιλίας και του λαού της…» Ο προκάτοχός της Λουίς Ινάσιο Λούλα Ντα Σίλβα σημείωσε: «Έχω εμπιστοσύνη στο γεγονός ότι η αγάπη του για τη χώρα και η δέσμευσή του να εκλείψει η αιτία της φτώχειας συνεχίζουν να φωτίζουν το μέλλον της Βενεζουέλας».
Στην Κολομβία, ο πρόεδρος Χουάν Μανουέλ Σάντος εξέφρασε τη «βαθιά λύπη» του για το θάνατο του Ούγκο Τσάβες, υπενθυμίζοντας ότι είχε παράσχει σημαντική υποστήριξη στην ειρηνευτική διαδικασία με τις FARC.
Στη Χιλή, ο πρόεδρος Σεμπάστιαν Πινέρα τόνισε το ρόλο που διαδραμάτισε ο Τσάβες στη δημιουργία της CELAC (Κοινότητα της Λατινικής Αμερικής και της Καραϊβικής), προσθέτοντας: «Είχαμε τις διαφορές μας, αλλά εκτιμούσα πάντα τη δύναμη, τη δέσμευση με την οποία ο Τσάβες αγωνίστηκε για τις ιδέες του».
Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν Κι-μουν απέτισε φόρο τιμής στον πρόεδρο της Βενεζουέλας Ούγκο Τσάβες, υπογραμμίζοντας πως κατάφερε να «ανταποκριθεί στις προσδοκίες και τις προκλήσεις» της πατρίδας του, σημειώνοντας ότι «έδωσε μια σημαντική ώθηση στην ανάπτυξη, δημιουργώντας ένα λατινο-αμερικανικό όραμα, δείχνοντας την αλληλεγγύη του προς όλα τα άλλα έθνη του ημισφαιρίου».
Στον Καναδά, ο πρωθυπουργός Στίβεν Χάρπερ δήλωσε ότι ο θάνατος του προέδρου Τσάβες οδηγεί σε μια μεταβατική περίοδο που πρέπει να επιτρέψει την πρόσβαση της Βενεζουέλας σε ένα «καλύτερο και φωτεινότερο μέλλον».
Στην Ευρώπη, ένας από τους πρώτους ηγέτες που έσπευσε να αναφερθεί στο θάνατο του Τσάβες ήταν ο πρόεδρος της Γαλλίας Φρανσουά Ολάντ που παρατήρησε ότι ο Ούγκο Τσάβες «σημάδεψε βαθιά την ιστορία της χώρας του».
ΕΕΔΔΑ:Πιστός συμπαραστάτης και φίλος των λαών της Λ. Αμερικής ήταν ο Τσάβες
Είναι βέβαιο ότι ο λαός της Βενεζουέλας θα τον θυμάται σαν τον Πρόεδρο που ύψωσε το ανάστημά του με θάρρος ενάντια στις βλέψεις των ιμπεριαλιστών και της ντόπιας αντίδρασης σημειώνει ανάμεσα σε άλλα η Ελληνική Επιτροπή Διεθνούς Δημοκρατικής Αλληλεγγύης.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
nPb
Επιφανές μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
- Status
- Το θέμα δεν είναι ανοιχτό για νέες απαντήσεις.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Τα παρακάτω 0 μέλη και 12 επισκέπτες διαβάζουν μαζί με εσάς αυτό το θέμα:Tα παρακάτω 54 μέλη διάβασαν αυτό το θέμα:
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.