Γιατί ενοχλούν τα άτομα με αρκετά υψηλή αυτοπεποίθηση;

[Subject to change]

Συμφωνώ να μην το πάμε εθνικά, σίγουρα δεν είναι, αλλά μου ήρθε στο μυαλό το γνωστό ανεκδοτο με το γάϊδαρο του γείτονα...
Δε πιστεύω να υπάρχει έλληνας που να μην το ξέρει αυτό το ανέκδοτο.. ?

Υπάρχει: Εσύ
Το ανέκδοτο είναι με αγελάδα, όχι με γαίδαρο

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

XAXAXAXAXAXAXA!!! Ε, γαϊδαρος/αγελάδα, η ουσία παραμένει η ίδια!
(εμένα με γάϊδαρο μου το παν... )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

1. Αν προσπαθείς για κάτι φιλότιμα αλλά χωρίς αποτέλεσμα, τότε μήπως βρίσκεσαι σε λάθος δρόμο?

Μιλαμε συγκεκριμενα στο παραδειγμα της Λιας, το ειπα κιολας. Ενας παιρνει χρυσο.3 παιρνουν μεταλιο.Και αφου δε διαφωνεις οτι πρεπει να καβαλησει καλαμι, τοτε προς τι η ενσταση οτι "δε γεννηθηκε πρωταθλητης" ; Η αξια του θα φανει με τις πραξεις, αρα δεν εχει κανενα "εξτρα" ελαφρυντικο να το παιζει νουμερο. (πχ μελισανιδης που ειπε ο GC)

Η Λια στο πρώτο της ποστ, αναφέρει πως ίσως αυτός που έχει αυτοπεποίθηση, θα πρέπει να την κρύβει γιατί ίσως αυτή είναι η πολιτικώς ορθή στάση. Υπάρχουν άτομα που λειτουργούν έτσι.

Ασε τη Λια, εγω τα δικα σου λογια σχολιασα. Δεν εγινα κατανοητος, οποτε αναδιατυπωνω : το μετριοπαθης.... με το αχαλινωτος εγωισμος+αλαζονεια, ΔΕΝ πανε μαζι. Αυτο ειπα. Μηπως συγχεουμε τι θα πει "μετριοπαθεια" ;

Δεν εννοώ κάτι τέτοιο... Μάλλον δεν διάβασες σωστά.

Δε μου εξηγεις τι εννοεις ομως. Το ξαναπαραθετω να εξηγησω εγω γιατι καταλαβα αυτο που καταλαβα :

Αρχική Δημοσίευση από Isiliel
Και για να απαντήσω επιτέλους και στο ερώτημα του θέματος (και να μη με βγάλω off-topic ) θεωρώ πως τα άτομα που έχουν υψηλή αυτοπεποίθηση αποπνέουν έναν αέρα, που τελικά όσοι δεν τον έχουν, ή παραδειγματίζονται και προσπαθούν να του μοιάσουν, ή σκάνε από τη ζήλια τους και εχθρεύονται το εν λόγω άτομο, βαφτίζοντάς το αλαζόνα, υπερόπτη, ψωνάρα, κτλ...

Τα bold λενε οτι περιλαμβανεις ολες τις περιπτωσεις και ολους τους ανθρωπους και χωριζει ολους σε 2 κατηγοριες. Οσους εχουν υψηλη αυτοπεποιθηση, και οσους τους φθονουν λογω ζηλειας. Αρα ισοπεδωτικο. Ισως δεν ηθελες να πεις αυτο, αλλα δε ξερω πως αλλιως ερμηνευεται ετσι οπως τοποθετηθηκε.

Έχει παρ' όλ' αυτά μια βάση... Δεν είναι και ό,τι καλύτερο να το παίζεις συνεχώς κακομοίρης και μετριότητα, ειδικά όταν ξέρεις πως σε έναν τομέα είσαι πολύ καλός. Τελικά παύει να είναι ταπεινότητα και καταντάει υποκρισία..

Μετριοφροσυνη και μετριοπαθεια, δεν εχει καμια σχεση με το να το παιζεις κακομοιρης και να το παιζεις μετριοτητα.

μετριοφρων : που δε θέλει να επιδεικνύει τις ικανότητες, τις επιτυχίες του. Οχι να τις αρνειται οπως λες. Μεγαλη διαφορά.
μετριοπαθης : συμπεριφορά ή ιδιότητα που συνίσταται σε αποφυγή ή σε έλλειψη της υπερβολής

Και κανενας δεν εφτασε (ουτε χαρακτηριστηκε) ποτέ, υποκριτης, επειδη ηταν ταπεινος. Μακαρι οι υποκριτες να ταν ετσι κατα βαθος

Παραδόξως (ίσως) αλλά στο μυαλό μου η αυτοπεποίθηση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την μετριοφροσύνη…

Καθολου παραδοξως. Αυτο ειναι το σωστο. Αλλα πολλοι φαινεται το εχουν ξεχασει, και μαζι με αυτο και αλλα πραγματα που νομιζουν οτι γνωριζουν ή εξασκουν.

@ lorien: Έχω βαρεθεί να ακούω "Μα και εγώ το ίδιο με εσένα διάβασα" ή "Τι παραπάνω έχει αυτός από εμένα"
Σε μια προσπάθεια δεν αρκεί πότε ο χρόνος ή ο ιδρώτας ... πρέπει να πιστεύεις στην προσπάθεια και να μπορείς να κρίνεις που χρειάζεται να σπαταλήσεις χρόνο και πού ιδρώτα και που και τα δύο

Καταρχην δεν ειπα αυτο που λες . Δευτερον, δε μιλησα γενικα και αοριστα, αλλα για την παρεμβαση στο παραδειγμα της Λιας, που η Isiliel διαφωνησε επειδη "δεν γεννηθηκε καποιος πρωταθλητης" αλλα δουλεψε κιολας. Και ρωτω : επειδη δουλεψε, πρεπει να υποτιμα τους αλλους ; Αν η απαντηση ειναι οχι, τοτε προς τι το "διαφωνω" ; Κι αλλοι δουλευουν. Πρεπει ο χρυσος να εχει τη μυτη ψηλα ; Οχι. Αρα το "δε γεννηθηκε πρωταθλητης" ειναι επιχειρημα διαφωνιας ;

Καταπιέζει τον εγωισμό του ... Βρε lorien θεωρείς λογικό κάποιος να θεωρεί τον εαυτό του μέτριο;

Δες παραπανω, τους ορισμους του μετριοφρων και μετριοπαθους.

Δεν κατανοώ γιατί ένας που έχει ένα χάρισμα πρέπει να προσπαθεί να το υποβιβάσει απλά για να μην πληγώνει τους άλλους. Αν ήταν έτσι, θα έπρεπε και οι όμορφες να φοράνε μπούρκα για να μη στεναχωριούνται οι ασχημούλες. Από την άλλη, όλοι πρέπει να διαφημίσουν τις ικανότητές τους για να βρουν πχ μια δουλειά. Γι' αυτό δεν φτιάχνουμε τα βιογραφικά μας; Γι' αυτό δεν περνάμε από συνέντευξη; Όλοι προσπαθούν να δείξουν χαρίσματα για να επιτύχουν στον ερωτικό τομέα, να τους διαλέξει δηλαδή το άτομο που τους αρέσει. Γιατί αυτός που πραγματικά έχει κάποια αξία δεν πρέπει να το κάνει;

Ειπαμε, μετριοφρων και μετριοπαθης, δε σημαινει να υποβιβαζει τα χαρισματα του. Αλλο υποβιβαζω, αλλο τα επιδικνυω σε καθε ευκαιρια.

Επίσης, γιατί είναι θετικό κάποιος να παραδέχεται τα ελαττώματά του, ενώ δεν ειναι θεμιτό το να παραδέχεται τα προτερήματά του;

Γιατι το ενα ειναι δυσκολο και παραγωγικο, ενω το αλλο ειναι για να χαιδευει τον εγωισμο μας (τα περι επαγγελματικου τομεα, ως ενα βαθμο, ας τα δεχτουμε κατ αναγκη). Παντως προσεξε τι ειπες τωρα : να "παραδεχται". Και στην 1η παραγραφο σου, ειπες να υποβιβαζει. Μη τα αλλαζουμε σε καθε παραγραφο, θα υπαρξει συγχυση. Εδω δε λεμε να παραδεχεται απλα , λεμε να ειναι αλαζονας , υπεροπτης και να αυτοπροβαλεται. Εχει τεραστια διαφορα.

Τα υπολοιπα που ειπωθηκαν, νομιζω ξεφυγαν λιγο.

Αν καταλαβα καλα, προσπαθουμε να πουμε, οτι εκεινοι που και διακρινονται σε κατι, και ειναι αλαζονες....δε φταινε καθολοι αυτοι, ...η ατιμη κενωνια φταιει που τους εκανε ετσι, λογω απουσιας αξιοκρατιας. Συμφωνοι ως ενα βαθμο, αλλα την ελλειψη αξιοκρατιας την γνωριζουμε αιωνες τωρα. Και στο κατω κατω, αφου υπαρχουν τοσα παραδειγματα διακεκριμενων +ταπεινων ανθρωπων, τοτε ποια η δικαιολογια για τους υπολοιπους ;

Δεν είναι. Το 3 σημαίνει οτι ζηλεύουμε την αυτοπεποίθηση του ενώ το 4 οτι ζηλεύουμε την αξία που θεωρούμε οτι έχει.

Same thing. Αν ζηλευεις κατι, ειναι εξ ορισμου επειδη πιστευεις οτι εχει αξια. Αν δεν ειχε, δε θα σε ενδιεφερε και δε θα το ζηλευες.

Ελπιζω να ξεκαθαριστηκε οτι μετριοφρων δεν ειναι καποιος που αρνειται μια ικανοτητα του. Γιατι απο κει βλεπω πως ξεκινατε, οποτε επόμενον ειναι να μη συνεννοουμαστε.

Αν ηταν ετσι τοτε τοσο η αρχαια Ελληνικη σοφια, οσο και η Ασιατικη, επρεπε να ειναι αντικειμενο χλευασμου, αφου επισημαινουν συχνα την αξια της ταπεινοτητας ως ενα απο τα πιο σημαντικα χαρακτηριστικα του ωριμου, του σοφου. (που ταπεινοτητα δε σημαινει κακομοιρια,χαμηλη αυτοεκτιμηση κλπ,κλπ φυσικα οπως πολλοι νομιζουν).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[faithplus1]

Μην συγχέουμε την υψηλή αυτοπεποίθηση με την αλαζονεία που μπορεί να είναι χαρακτηριστικό του καθενός ακόμη και αν αυτός έχει χαμηλή αυτοπεποίθηση. Οι άνθρωποι που πραγματικά έχουν υψηλή αυτοπεποίθηση δεν χρειάζονται ούτε την επιβεβαίωση ούτε όμως και την επίδειξη στους άλλους για να νιώσουν καλά με τον εαυτό τους ενώ αντίθετα είναι τα άτομα με χαμηλή αυτοπεποίθηση ή και σύνδρομο κατωτερότητας αυτά που προβαίνουν σε τέτοιες συμπεριφορές για να ξεπεράσουν το κόμπλεξ τους.

Κάποιο άτομο με πραγματικά υψηλή αυτοπεποίθηση to θαυμάζω μιας και κάτι τέτοιο δείχνει ότι τα έχει βρει με τον εαυτό του. Γενικότερα όσα άτομα έχουν στ'αλήθεια αυτοπεποίθηση δεν χρειάζεται να πουν κάτι που να το δείχνει αρκεί η ίδια η παρουσία τους στο χώρο για να φανεί κάτι τέτοιο. Για μένα ένα άτομο με υψηλή αυτοπεποίθηση απλώς είναι κάποιος που πιστεύει στον εαυτό του και στις δυνατότητες του και δεν σχετίζεται με την τάση κάποιου να αυτό-προβάλλεται. Aν βέβαια χρειαστεί ένα τέτοιο άτομο να μιλήσει για τον εαυτό του ίσως και να φαίνεται σε κάποιους 'ψωνάρα' για μένα είναι απλά ειλικρινής.

Με κάλυψε απόλυτα με το 1ο της ποστ η Angie Ann.
Σχετικά με τη μετριοφροσύνη, νομίζω ότι, όχι μόνο μπορεί να συνυπάρχει με την υψηλή αυτοπεποίθηση, αλλά είναι και χαρακτηριστικό της.
Συμφωνώ ότι μπορεί να κάνουμε βιογραφικά και τις δουλειές να τις παίρνει ο καλύτερος και ότι δεν έχουμε όλοι τα ίδια προσόντα, αλλά δεν υπάρχει λόγος για κάποιον με υψηλή αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση να επιδεικνύει τα προσόντα του σε τόπο και χρόνο που δε χρειάζεται να το κάνει.
Από πλευράς τυπικών προσόντων και ικανοτήτων δεν είμαστε όλοι ίσοι και ίδιοι, αλλά όταν πχ κάτσουμε με μια παρέα να τα πούμε, δεν υπάρχει λόγος να βγάλουμε τα πτυχία μας και να αρχίσουμε να μετράμε IQ. Όποιος το κάνει εκεί, το μόνο σίγουρο είναι ότι δε δείχνει αυτοπεποίθηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Λεξικό Τριανταφυλλίδη

μετριόφρων -ων -ον [metri?fron] E (βλ. -ων -ων -ον) : (λόγ.) α. που δε θέλει να επιδεικνύει τις ικανότητες, τις επιτυχίες του κτλ. ή γενικά να γίνεται λόγος γι΄ αυτά: Tαπεινός και ~ άνθρωπος καθώς είναι, αποφεύγει να προβάλλει κάθε τιμητική διάκριση. || (ως ουσ.): Oι μετριόφρονες και οι αφανείς στο τέλος δικαιώνονται. β. (σπάν.) που δεν έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του. || (ως ουσ.). [λόγ. < ελνστ. μετριόφρων]

Αυτό που θέλω να πω είναι πως ίσως έχει δίκιο ο Λόρυ ότι σε μια περίπτωση ξέφυγα από τον ορισμό, αφού θεώρησα ότι μετριοφροσύνη είναι να υποβιβάζει κανείς τα προτερήματά του. Συνήθως όμως έτσι το εννοούν οι περισσότεροι. Πχ: "Είσαι πολύ καλός επιστήμονας" "Ε, εντάξει, όχι τόσο πολύ, υπάρχουν και καλύτεροι". Αυτό εννοώ ως "Αρετή των Μετρίων".
Πώς όμως θα επιβιώσει κανείς, όταν όλοι οι άλλοι διαφημίζουν προτερήματα που δεν έχουν; Πώς θα υποστηρίξει τη θέση του όταν όλοι οι άλλοι (όπως μας έγραψε αρχικά η Μισέλ) προσπαθούν να υποβιβάσουν τη γνώση του και την εμπειρία του; Νομίζω ότι από εκείνη τη δήλωσή μου θα πρέπει να μείνει η προσπάθεια να κατανοείς και να περιγράφεις τον εαυτό σου όπως πραγματικά είναι. Μη φοβούμενος να παραδεχτείς ούτε τα προτερήματα, ούτε τα ελαττώματα. Γι' αυτό έδωσα και τ' ανάλογα παραδείγματα.

Μου έχει τύχει αυτού του τύπου ο ανταγωνισμός μέσα σε παρέες. Κάποιες στιγμές αναγκάζεται κανείς να υποστηρίξει αυτό που είναι. Οι ηττημένοι κάθε μάχης, έστω και λεκτικής, έχουν πάντα αυτό να πουν για το νικητή, αφού δεν κατάφεραν να τον εξουθενώσουν: "Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του". Αν μιλάμε γι' αυτόν που προβάλεται χωρίς να προκαλείται, τότε συμφωνώ ότι αυτό είναι ένδειξη έλλειψης αυτοεκτίμησης. Αυτοί οι τύποι συνήθως τα λένε περισσότερο για να πείσουν τους εαυτούς τους και όχι τους άλλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[underwater]

Μου έχει τύχει αυτού του τύπου ο ανταγωνισμός μέσα σε παρέες. Κάποιες στιγμές αναγκάζεται κανείς να υποστηρίξει αυτό που είναι. Οι ηττημένοι κάθε μάχης, έστω και λεκτικής, έχουν πάντα αυτό να πουν για το νικητή, αφού δεν κατάφεραν να τον εξουθενώσουν: "Έχει μεγάλη ιδέα για τον εαυτό του". Αν μιλάμε γι' αυτόν που προβάλεται χωρίς να προκαλείται, τότε συμφωνώ ότι αυτό είναι ένδειξη έλλειψης αυτοεκτίμησης. Αυτοί οι τύποι συνήθως τα λένε περισσότερο για να πείσουν τους εαυτούς τους και όχι τους άλλους.

Όντως, μερικές φορές θα χρειαστεί να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και τα προσόντα σου σε παρέες. Κι επίσης συχνά βλέπεις ανταγωνιστική συμπεριφορά από άτομα που συγκαταλέγονται στους φίλους. Αλλά και πάλι, έχει νόημα να το παίξεις κάποιος με άτομα που όπως φαίνεται σε ζηλεύουν? Όντως κερδίζεις κάτι με το να το κάνεις ή καταφέρνεις μόνο μια εκτόνωση που κρατάει λίγο? Εμένα το όπλο μου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ειρωνία. Δεν είναι το καλύτερο, αλλά τουλάχιστον βάζει τον άλλον στην θέση του και μου δίνει την εκτόνωση που θέλω χωρίς να μπω στην διαδικασία ενός debate για να αποδείξω σε μερικούς ότι δεν είμαι ελέφαντας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Rempeskes]

Πχ: "Είσαι πολύ καλός επιστήμονας" "Ε, εντάξει, όχι τόσο πολύ, υπάρχουν και καλύτεροι".

Πάλι καλά που υπάρχει και η μετριοφροσύνη, να λέμε... Αν ακούς εκείνον που θεωρείς κορυφή να σεμνύνεται, εμπνέεσαι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δυστυχως πολλοι χρησημοποιουν λαθος τις λεξεις αυτες (και πολλες αλλες).
Παντως, ας μη στενευουμε την οπτικη γωνια του θεματος , μονο στον επαγγελματικο τομεα. Εκει αναγκαζομαστε και λιγο. (οχι στην ανουσια αυτοπροβολη, αλλα στο να εκθετουμε τα + μας οπως λες GC). Αν και ακομα και κει,αναλογα με το επαγγελμα, παλι θα φανει ο καλος. Τις θεσεις οπου μπορουν να ευδοκιμησουν οι ασχετοι, θα τις ειχαν λογω γνωριμιων ή άλλων ειδικων συγκυριων.

Επιστρεφοντας στο κεντρικο σημειο του θεματος : ενα ατομο με αρκετη αυτοπεποιθηση, μπορει να μας ενοχλει , κυριως λογω ζηλειας μας. Αν ομως φταιει αυτο, και οχι το οτι ειναι υπεροπτης ή αλαζονας (ΑΣΧΕΤΑ αν ειναι καλος σε κατι και ξεχωριζει), κι αυτο θα φανει.

underwater,faithplus,rempeske : i agree

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

συνεχιζοντας το παραδειγμα της Λιας : ναι δε γενιεσαι πρωταθλητης. Αλλα πολλοι κανουν τις ιδιες προσπαθειες και αφιερωνουν τον ιδιο (ή και περισσοτερο χρονο) και θυσιες στον τομεα τους, αλλα δεν παιρνουν ολοι χρυσο. αυτος που το πηρε θα πρεπει να καβαλαει το καλαμι ;

1. Αν προσπαθείς για κάτι φιλότιμα αλλά χωρίς αποτέλεσμα, τότε μήπως βρίσκεσαι σε λάθος δρόμο?
2. Δεν είπα νομίζω κάτι τέτοιο. Δεν είπα πουθενα ότι κάποιος που είναι καλύτερος σε κάτι πρέπει να είναι υπερόπτης. Κάθε άλλο. Είπα ακριβώς το αντίθετο...

Μιλαμε συγκεκριμενα στο παραδειγμα της Λιας, το ειπα κιολας. Ενας παιρνει χρυσο.3 παιρνουν μεταλιο.Και αφου δε διαφωνεις οτι πρεπει να καβαλησει καλαμι, τοτε προς τι η ενσταση οτι "δε γεννηθηκε πρωταθλητης" ; Η αξια του θα φανει με τις πραξεις, αρα δεν εχει κανενα "εξτρα" ελαφρυντικο να το παιζει νουμερο. (πχ μελισανιδης που ειπε ο GC)

Τελικά η ουσία ποιά είναι? Για μένα πρωταθλητής είναι κι αυτός που παίρνει το ασημένιο κι αυτός που παίρνει το χάλκινο. Ποιός είπε ότι πρωταθλητής είναι αυτός που παίρνει μονάχα το "χρυσό"? (κυριολεκτικά και μεταφορικά).
Εφ' όσον στο βασικό που είναι ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος να γίνεις υπερόπτης επειδή κατάφερες κάτι, τι νόημα έχει όλη η υπόλοιπη ανάλυση?
Η βασική μου ένσταση ήταν πάνω στο ότι δεν "τυχαίνει" να είσαι καλύτερος σε κάτι. Συμβαίνει μέσα από διαδικασίες που απαιτούν κόπο. Ακριβώς επειδή αυτός που σήμερα πήρε το ασημένιο, αύριο μπορεί να (σου) πάρει το χρυσό, δεν έχεις κανένα λόγο να επαναπαύεσαι και να περιφρονείς, αυτόν που δεν έχει τα προσόντα σου.

Ασε τη Λια, εγω τα δικα σου λογια σχολιασα. Δεν εγινα κατανοητος, οποτε αναδιατυπωνω : το μετριοπαθης.... με το αχαλινωτος εγωισμος+αλαζονεια, ΔΕΝ πανε μαζι. Αυτο ειπα. Μηπως συγχεουμε τι θα πει "μετριοπαθεια" ;

Ευχαριστώ για τη διόρθωση (να ένα ακόμα καλό που έχουν τα φόρα! Εξασκείς και διορθώνεις τα ελληνικά σου). Όπου λοιπόν γράφω μετριοπαθής, βάλε μετριόφρων και θα έχεις αυτό ακριβώς που εννοώ:

Καμιά φορά πίσω από τη μετριοφροσύνη κρύβεται αχαλίνωτος εγωισμός και αλαζονεία χειρότερη της αυτοπεποίθησης. Συνήθως δε, νομίζουμε πως κρύβεται, ενώ είναι τόσο προφανής η ανωτερότητα που νιώθουν τέτοια άτομα, που βγάζει μάτι...

Τα bold λενε οτι περιλαμβανεις ολες τις περιπτωσεις και ολους τους ανθρωπους και χωριζει ολους σε 2 κατηγοριες. Οσους εχουν υψηλη αυτοπεποιθηση, και οσους τους φθονουν λογω ζηλειας. Αρα ισοπεδωτικο. Ισως δεν ηθελες να πεις αυτο, αλλα δε ξερω πως αλλιως ερμηνευεται ετσι οπως τοποθετηθηκε.

Ξαναδιάβασε λοιπόν τι εννοώ:

Και για να απαντήσω επιτέλους και στο ερώτημα του θέματος (και να μη με βγάλω off-topic ) θεωρώ πως τα άτομα που έχουν υψηλή αυτοπεποίθηση [και τίποτε άλλο εκτός από αυτοπεποίθηση, ούτε αλαζονεία, ούτε υπεροψία] αποπνέουν έναν αέρα, που τελικά όσοι δεν τον έχουν [τον αέρα της αυτοπεποίθησης], ή παραδειγματίζονται και προσπαθούν να του μοιάσουν, ή σκάνε από τη ζήλια τους και εχθρεύονται το εν λόγω άτομο, βαφτίζοντάς το αλαζόνα, υπερόπτη, ψωνάρα, κτλ...

Το ίδιο άλλωστε πάνω κάτω, λες κι εσύ στο τελευταίο πόστ σου:

Επιστρεφοντας στο κεντρικο σημειο του θεματος : ενα ατομο με αρκετη αυτοπεποιθηση, μπορει να μας ενοχλει , κυριως λογω ζηλειας μας. Αν ομως φταιει αυτο, και οχι το οτι ειναι υπεροπτης ή αλαζονας (ΑΣΧΕΤΑ αν ειναι καλος σε κατι και ξεχωριζει), κι αυτο θα φανει.

Αν και το πρόβλημά μας δεν είναι αν θα φανεί ή όχι στο συγκεκριμένο ερώτημα, αλλά το γιατί εμείς τον φθονούμε in the first place. Πάλι συμφωνούμε κοινώς.

η Isiliel διαφωνησε επειδη "δεν γεννηθηκε καποιος πρωταθλητης" αλλα δουλεψε κιολας. Και ρωτω : επειδη δουλεψε, πρεπει να υποτιμα τους αλλους ; Αν η απαντηση ειναι οχι, τοτε προς τι το "διαφωνω" ; Κι αλλοι δουλευουν. Πρεπει ο χρυσος να εχει τη μυτη ψηλα ; Οχι. Αρα το "δε γεννηθηκε πρωταθλητης" ειναι επιχειρημα διαφωνιας ;

H Κουέ είπε:

Η φύση τον προίκισε με γρήγορα πόδια

εκεί είναι η διαφωνία μου! Η φύση τον προίκισε με πόδια σκέτο! Το "γρήγορα" έγινε με εξάσκηση.
Όποιος αποφασίσει να γυμναστεί, θα είναι καλύτερος από οποιονδήποτε αγύμναστο.
Όπως ξαναείπα, δεν είναι μόνο ο "χρυσός", "πρωταθλητής"! Επιμένω ότι κολλήσαμε στις λέξεις και χάσαμε την ουσία.

Μετριοφροσυνη και μετριοπαθεια, δεν εχει καμια σχεση με το να το παιζεις κακομοιρης και να το παιζεις μετριοτητα.

μετριοφρων : που δε θέλει να επιδεικνύει τις ικανότητες, τις επιτυχίες του. Οχι να τις αρνειται οπως λες. Μεγαλη διαφορά.
μετριοπαθης : συμπεριφορά ή ιδιότητα που συνίσταται σε αποφυγή ή σε έλλειψη της υπερβολής

Και κανενας δεν εφτασε (ουτε χαρακτηριστηκε) ποτέ, υποκριτης, επειδη ηταν ταπεινος. Μακαρι οι υποκριτες να ταν ετσι κατα βαθος

Ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις.
Παρ' όλ' αυτά, αυτός που δεν είναι πραγματικά ταπεινός μέσα του, άνετα είναι υποκριτής.
Και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ την ταπεινότητα κακομοιριά!

Ειπαμε, μετριοφρων και μετριοπαθης, δε σημαινει να υποβιβαζει τα χαρισματα του. Αλλο υποβιβαζω, αλλο τα επιδικνυω σε καθε ευκαιρια.

Εκτός από υποβιβάζω και επιδεικνύω, υπάρχει και η μέση οδός: Ξέρω τι και ποιός είμαι και γι' αυτό έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Αυτό είναι για μένα αυτοπεποίθηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

H Κουέ είπε: "Η φύση τον προίκισε με γρήγορα πόδια"
εκεί είναι η διαφωνία μου! Η φύση τον προίκισε με πόδια σκέτο! Το "γρήγορα" έγινε με εξάσκηση. Όποιος αποφασίσει να γυμναστεί, θα είναι καλύτερος από οποιονδήποτε αγύμναστο.Όπως ξαναείπα, δεν είναι μόνο ο "χρυσός", "πρωταθλητής"! Επιμένω ότι κολλήσαμε στις λέξεις και χάσαμε την ουσία.

My point exactly. Το θεμα δεν ειναι να μετρησουμε το κατα ποσο εγινε πρωταθλητης απο εξασκηση και κατα ποσο απο ταλεντο ! Αλλα οτι σε καθε περιπτωση, δεν τον τιμα να ειναι υπεροπτης.

Ευχαριστώ για τις διευκρινήσεις.
Παρ' όλ' αυτά, αυτός που δεν είναι πραγματικά ταπεινός μέσα του, άνετα είναι υποκριτής.

Αλλου παπα ευαγγελιο αυτο. Και δυσκολα θα βρεις καποιον ταπεινο μεσα του, αλλα υπεροπτη εξω του. Θα ηταν ενα εξαιρετικα βλακωδες ειδος υποκρισιας

Και σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ την ταπεινότητα κακομοιριά!

Βασικα για την μετριοφροσυνη το ειπες αυτο, αλλα το συνεχισες με την ταπεινοτητα ("Δεν είναι και ό,τι καλύτερο να το παίζεις συνεχώς κακομοίρης και μετριότητα, ειδικά όταν ξέρεις πως σε έναν τομέα είσαι πολύ καλός. Τελικά παύει να είναι ταπεινότητα και καταντάει υποκρισία..")

Εγω εβαλα και τους 2 ορισμους, γιατι και με τους 2 δε ταιριαζε αυτο που ανεφερες. Και οι 2 οροι, εχουν δυστυχως χρησημοποιηθει λαθος πολλες φορες και αλλοιωθηκε το νοημα τους.

Εκτός από υποβιβάζω και επιδεικνύω, υπάρχει και η μέση οδός: Ξέρω τι και ποιός είμαι και γι' αυτό έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Αυτό είναι για μένα αυτοπεποίθηση.

Συμφωνουμε. Απλα η ιστορια μας δειχνει οτι ο κινδυνος να φυγουμε απο τη μεση οδο, ειναι σχεδον παντα προς την υπεροψια και αλαζονεια, γιαυτο και απο παλια επισημανθηκε η αξια της ταπεινοτητας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Isiliel]

My point exactly. Το θεμα δεν ειναι να μετρησουμε το κατα ποσο εγινε πρωταθλητης απο εξασκηση και κατα ποσο απο ταλεντο ! Αλλα οτι σε καθε περιπτωση, δεν τον τιμα να ειναι υπεροπτης.

Δεν πιστεύω στο ταλέντο.

(το "αλλά" θα το σχολιάσω στο τέλος )

Αλλου παπα ευαγγελιο αυτο. Και δυσκολα θα βρεις καποιον ταπεινο μεσα του, αλλα υπεροπτη εξω του. Θα ηταν ενα εξαιρετικα βλακωδες ειδος υποκρισιας

Τώρα τι σχέση έχει αυτό που είπα εγώ με αυτό που λες εσύ???...Άλλα λόγια ν'αγαπιώμαστε!

Βασικα για την μετριοφροσυνη το ειπες αυτο, αλλα το συνεχισες με την ταπεινοτητα ("Δεν είναι και ό,τι καλύτερο να το παίζεις συνεχώς κακομοίρης και μετριότητα, ειδικά όταν ξέρεις πως σε έναν τομέα είσαι πολύ καλός. Τελικά παύει να είναι ταπεινότητα και καταντάει υποκρισία..")

Εγω εβαλα και τους 2 ορισμους, γιατι και με τους 2 δε ταιριαζε αυτο που ανεφερες. Και οι 2 οροι, εχουν δυστυχως χρησημοποιηθει λαθος πολλες φορες και αλλοιωθηκε το νοημα τους.

Εδώ και αρκετά πόστ προσπαθείς να αποδείξεις ότι χρησιμοποιώ τις λέξεις λάθος. Σε ευχαρίστησα για τις διορθώσεις σου. Το καταλάβαμε, φτάνει. Φιλόλογος δεν είμαι. Άμα γίνεις καθηγητής μου βάλε μου κακό βαθμό. Πάντως συνήθως οι άνθρωποι με τους οποίους συζητώ με καταλαβαίνουν...

Συμφωνουμε. Απλα η ιστορια μας δειχνει οτι ο κινδυνος να φυγουμε απο τη μεση οδο, ειναι σχεδον παντα προς την υπεροψια και αλαζονεια, γιαυτο και απο παλια επισημανθηκε η αξια της ταπεινοτητας.

Αυτό το "αλλά" (που την ίδια έννοια έχει και το "απλά" στην τελευταία πρόταση) η δασκάλα μου στο δημοτικό το έλεγε "το "αλλά" του καραγκιόζη" Να 'χουμε να λέμε έχει γίνει η συζήτηση.
Υφαίνουμε σεντόνια χωρίς κανένα νόημα επί του θέματος μόνο και μόνο επειδή πιάνεσαι από μια φράση και την αναλύεις μέχρι τελικής πτώσεως. Ό,τι είχα να πω το είπα. Προτιμώ να διαφωνήσω με κάποιον επί της ουσίας που επιγραμματικά (για μένα πάντα) είναι:
Κανένας δεν δικαιούται να είναι αλαζόνας, ο καθένας όμως δικαιούται να έχει αυτοπεποίθηση μέσα από τη διαδικασία της αυτοκριτικής και της κατανόησης των δυνατοτήτων του και να νιώθει σιγουριά για τον εαυτό του. Αυτό δε σημαίνει απαραίτητα πως χρειάζεται να επιδεικνύει τις ικανότητές του, ούτε όμως και να τις υποτιμά. Εάν οι γύρω του εκλαμβάνουν την καθαρή και ανόθευτη αυτοπεποίθηση σαν οτιδήποτε άλλο από αυτό που πραγματικά είναι, τότε το πρόβλημα το έχουν αυτοί και όχι αυτός.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Δεν πιστεύω στο ταλέντο.

Διαφωνουμε λοιπον, αλλα καλο θεμα για τοπικ.

Τώρα τι σχέση έχει αυτό που είπα εγώ με αυτό που λες εσύ???...Άλλα λόγια ν'αγαπιώμαστε!

Καμια. Απλα γραφω κατι εντελως ασχετο για να σε μπερδεψω..

Ειπες : " Παρ' όλ' αυτά, αυτός που δεν είναι πραγματικά ταπεινός μέσα του, άνετα είναι υποκριτής. ". Και σου απαντω : εχεις δει ποτέ κανεναν που να ειναι πραγματικα ταπεινος, αλλα προς τα εξω να βγαζει αντιθετη εικονα ; Τι δε καταλαβες δλδ ;

Εδώ και αρκετά πόστ προσπαθείς να αποδείξεις ότι χρησιμοποιώ τις λέξεις λάθος. Σε ευχαρίστησα για τις διορθώσεις σου. Το καταλάβαμε, φτάνει. Φιλόλογος δεν είμαι. Άμα γίνεις καθηγητής μου βάλε μου κακό βαθμό. Πάντως συνήθως οι άνθρωποι με τους οποίους συζητώ με καταλαβαίνουν...

2η φορα το αναφερω σε σενα (η αλλη ηταν στους υπολοιπους) και δεν προσπαθω να αποδειξω. Ειναι δεδομενο. Τωρα αν τοσο πολυ σε ενοχλησε αυτο, συγνωμη κιολας. Ουτε γω ειμαι φιλολογος, αλλά ειναι καλο να χρησημοποιουμε τις λεξεις με την εννοια για την οποια εχουμε συμφωνησει να εχουν. Δε το εκανα απο κακια, για να συννεουμαστε το εκανα, μια και η συννενοηση ειναι το ζητουμενο και οχι το ποιος διορθωσε ποιον.Η κανω λαθος ;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Όντως, μερικές φορές θα χρειαστεί να υπερασπιστείς τον εαυτό σου και τα προσόντα σου σε παρέες. Κι επίσης συχνά βλέπεις ανταγωνιστική συμπεριφορά από άτομα που συγκαταλέγονται στους φίλους. Αλλά και πάλι, έχει νόημα να το παίξεις κάποιος με άτομα που όπως φαίνεται σε ζηλεύουν? Όντως κερδίζεις κάτι με το να το κάνεις ή καταφέρνεις μόνο μια εκτόνωση που κρατάει λίγο? Εμένα το όπλο μου σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η ειρωνία. Δεν είναι το καλύτερο, αλλά τουλάχιστον βάζει τον άλλον στην θέση του και μου δίνει την εκτόνωση που θέλω χωρίς να μπω στην διαδικασία ενός debate για να αποδείξω σε μερικούς ότι δεν είμαι ελέφαντας.

Όμως αγαπητή μου, η ειρωνία θεωρείται έλλειψη πνεύματος και πάλι σε σένα μένει η ρετσινιά του υπερφίαλου. Όχι ότι εγώ είμαι αθώος αυτού του εγκλήματος, αλλά είδα ότι κι αυτό δεν βγάζει πουθενά. Με τα χρόνια αποφάσισα ότι όποιος κάνει τον έξυπνο θα κληθεί να το αποδείξει, αλλιώς τον περιμένει χαοτικό χουνέρι...

Πάλι καλά που υπάρχει και η μετριοφροσύνη, να λέμε... Αν ακούς εκείνον που θεωρείς κορυφή να σεμνύνεται, εμπνέεσαι.

Δεν έχεις και άδικο σε αυτό. Όμως από την άλλη πλευρά, όταν άκουσα Έλληνα καθηγητή του Berkeley California (uber alles) να λέει: "Πάντα το έλεγα ότι οι δικοί μας είναι σε όλα καλύτεροι από τους Αμερικανούς", με ενέπνευσε περισσότερο. (Θα πεις τώρα όμοιος τον όμοιο κι η κοπριά στα λάχανα, κι ίσως και πάλι να έχεις δίκιο. Βρήκε ο φαντασμένος τον φαντασμένο κι αναγάλιασε η καρδιά του). Δεν είναι υποκριτικό να σεμνύνεσαι απλά και μόνο για να μην ενοχληθούν οι άλλοι;

Δυστυχως πολλοι χρησιμοποιουν λαθος τις λεξεις αυτες (και πολλες αλλες).
Παντως, ας μη στενευουμε την οπτικη γωνια του θεματος , μονο στον επαγγελματικο τομεα. Εκει αναγκαζομαστε και λιγο. (οχι στην ανουσια αυτοπροβολη, αλλα στο να εκθετουμε τα + μας οπως λες GC). Αν και ακομα και κει,αναλογα με το επαγγελμα, παλι θα φανει ο καλος. Τις θεσεις οπου μπορουν να ευδοκιμησουν οι ασχετοι, θα τις ειχαν λογω γνωριμιων ή άλλων ειδικων συγκυριων.

Επιστρεφοντας στο κεντρικο σημειο του θεματος : ενα ατομο με αρκετη αυτοπεποιθηση, μπορει να μας ενοχλει , κυριως λογω ζηλειας μας. Αν ομως φταιει αυτο, και οχι το οτι ειναι υπεροπτης ή αλαζονας (ΑΣΧΕΤΑ αν ειναι καλος σε κατι και ξεχωριζει), κι αυτο θα φανει.

underwater,faithplus,rempeske : i agree

Σε γενικές γραμμές δεν διαφωνώ μαζί σου φίλε μου. Απλά φαίνεται πως εγώ έχω κακοπάθει πολύ στον επαγγελματικό τομέα κι έχω φάει πολύ φτύσιμο, πάντα λόγω του κακού μου χαρακτήρα (ξέρεις, όταν δεν έχουν τίποτε άλλο να πουν για σένα, "δεν είσαι συνεργάσιμος"). Οι άσχετοι με το μέσον έχουν πάντα καλό χαρακτήρα και είναι εξ ορισμού συνεργάσιμοι. Αυτό με πονάει, αυτό λέω, τι να κάνω ο φτωχός (κυριολεκτικά, πάμπτωχος). Όσο για τις παρέες, έχω ξεπεράσει με τα χρόνια κάποια πράγματα, όμως στο παρελθόν έχω πέσει κι εγώ σε όλες αυτές τις λούμπες για τις οποίες συζητάμε, είτε να υποτιμήσω κάποιον που αξίζει, έτσι αβασάνιστα, ή να παρασυρθώ να διαφημίσω την αξία μου δείχνοντας τελικά έλλειψη ταπεινότητας. Θα συμφωνήσω πως όλες οι φιλοσοφίες υμνούν την αξία της ταπεινότητας, θα προσθέσω απλά και την εσωτερική ορθοδοξία σε αυτές.

Σήμερα πιστεύω ότι καλό είναι να λες αυτό που ισχύει, όταν και αν σου ζητηθεί, χωρίς περικοκλάδες. Για παράδειγμα όταν έχεις να πεις κάτι που θα οφελήσει κάποιον κι αυτός σε κοιτάει σαν να είσαι απλά ένας ακόμη παπαρολόγος που μιλάει χωρίς να ξέρει, μπορείς να του πεις "Ξέρεις, αυτά στα λέω αφού πρώτα έχω ψάξει πολύ το θέμα και έχω τσεκάρει τις μεθόδους μου, έχω κάνει αυτά κι αυτά και θεωρώ ότι γνωρίζω καλά το θέμα". Αυτό το κάνεις μόνο για να σε ακούσει ο άλλος και να μην κάνει delete τα λόγια σου ως άσκοπα. Φυσικά το αν έχεις δίκιο, θα φανεί στην πράξη, εκ του αποτελέσματος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Συμφωνω.

Δεν είναι υποκριτικό να σεμνύνεσαι απλά και μόνο για να μην ενοχληθούν οι άλλοι;

Eπειδη οταν λεμε "ταπεινος" το εννοουμε.....δεν υπαρχει αυτο που λες και αν υπαρχει δε λεγεται ταπεινος. Ο ταπεινος δε το κανει με σκοπο να μην ενοχλησει τους γυρω του. Αυτο ειναι sideffect (που εχει ακομα και αυτο την αξια του).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[C.M.]

Το "υγιές" πιστεύω πως δεν είναι η υψηλή αυτοπεποίθηση αλλά ούτε και αυτή που πιάνει πάτο. Είναι απλά η γνώση του εαυτού που όμως είναι πάντα ένα ταξίδι "ατελέυτητο". Χαμηλοί τόνοι, ταπεινότητα, οικειότητα δεν σημαίνουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και αρνητική μετριοφροσύνη. Ο άνθρωπος που πραγματικά ανελίσσεται είναι αυτός που δεν συνειδητοποιεί το ύψος του, που διψάει πάντα για περισσότερο και που κουράζεται να το κατακτήσει με τον ίδιο τρόπο που θα κουραζόταν ευρισκόμενος στην αρχή της σκάλας αυτής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Κακή Επιρροή]

Το "υγιές" πιστεύω πως δεν είναι η υψηλή αυτοπεποίθηση αλλά ούτε και αυτή που πιάνει πάτο. Είναι απλά η γνώση του εαυτού που όμως είναι πάντα ένα ταξίδι "ατελέυτητο". Χαμηλοί τόνοι, ταπεινότητα, οικειότητα δεν σημαίνουν χαμηλή αυτοπεποίθηση και αρνητική μετριοφροσύνη. Ο άνθρωπος που πραγματικά ανελίσσεται είναι αυτός που δεν συνειδητοποιεί το ύψος του, που διψάει πάντα για περισσότερο και που κουράζεται να το κατακτήσει με τον ίδιο τρόπο που θα κουραζόταν ευρισκόμενος στην αρχή της σκάλας αυτής.

πολύ ωραία διατύπωση και με εκφράζει

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Και γιατί η υψηλή αυτοπεποίθηση δεν είναι κάτι το υγιές;

Επίσης, γιατί η συνειδητοποίηση του ύψους σου δεν είναι στοιχείο που συνάδει με την ανέλιξη; Δηλαδή αν κάποιος συνειδητοποιεί πως έχει φτάσει στα 10 μέτρα ύψος (για παράδειγμα) ενώ κοιτώντας ψηλά βλέπει πως η σκάλα οδηγεί στον ουρανό, αυτό δεν είναι θετικό; Ακόμη, αυτό δεν συγκαταλέγεται στη γνώση του εαυτού, η οποία θεωρείται υγιής από τη συνομιλήτρια;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Και γιατί η υψηλή αυτοπεποίθηση δεν είναι κάτι το υγιές;

Ίσως( το μη υγιές να είναι, που βάζουμε μέτρο στην αυτοπεποίθηση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Νομιζω το σωστο (στο ποστ της C.M) δεν ειναι το "υψηλη αυτοπεποιθηση", αλλά η λαθος αξιολογηση της σημασιας της.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[stupid bitch]

Δεν νομίζω ότι είναι τόσο η υψηλή αυτοπεποίθηση αυτό που μας ενοχλεί σ' έναν άνθρωπο, όσο ο τρόπος με την οποία αυτός την εκφράζει.. τουλάχιστον εμένα αυτό μ' ενοχλεί σ'αυτές τις περιπτώσεις..

απλά, ναι οκ.. πολύ καλό είναι να έχουμε όσο περισσότερη αυτοεκτίμηση γίνεται, αλλά το σύνηθες σε τέτοιες περιπτώσεις, είναι το κλασσικό υφάκι "εγώ είμαι και άλλος κανένας".. κι εκεί είναι που μου ανάβουν τα λαμπάκια..!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.