Γιατί ενοχλούν τα άτομα με αρκετά υψηλή αυτοπεποίθηση;

[Great Chaos]

Εεε, αφού εγώ είμαι;.

Μετά από μένα το Χάος, ή εγώ είμαι το Χάος;; Μήπως το Χάος είναι πριν από μένα;;

Ρε μαμώτο, μπερδεύτηκα μιλάμε...Αφότου άφησα το Θεό στη θέση μου, τα έχει κάνει μπάχαλο σ' αυτό το σύμπαν, θα πρέπει να του πω δυο λογάκια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[C.M.]

Και γιατί η υψηλή αυτοπεποίθηση δεν είναι κάτι το υγιές;

Επίσης, γιατί η συνειδητοποίηση του ύψους σου δεν είναι στοιχείο που συνάδει με την ανέλιξη; Δηλαδή αν κάποιος συνειδητοποιεί πως έχει φτάσει στα 10 μέτρα ύψος (για παράδειγμα) ενώ κοιτώντας ψηλά βλέπει πως η σκάλα οδηγεί στον ουρανό, αυτό δεν είναι θετικό; Ακόμη, αυτό δεν συγκαταλέγεται στη γνώση του εαυτού, η οποία θεωρείται υγιής από τη συνομιλήτρια;

Χαώδη μου, απλά θεωρώ ότι το μέτρο πρέπει να υπάρχει παντού, αυτό που λέμε εξισορρόπηση. Η αυτοπεποίθηση είναι η πίστη στον εαυτό μας, έτσι δεν είναι; Με μια πρώτη προσέγγιση στις 5:50 τα χαράματα κατ'αρχήν για να υπάρχει θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει η γνώση στον εαυτό μας, μάλλον να προϋπάρχει. Πρώτα γνώση μετά πίστη. Κι αυτή η πίστη με μέτρο ώστε να μην αποσυντονίζει τη γνώση.

Στο παράδειγμα σου αυτός που έχει ανέβει τα 10 μέτρα ύψος και κοιτά ψηλά συνειδητοποιώντας πως βρίσκεται σε ένα σημείο πλέον που η σκάλα οδηγεί στον ουρανό: Κατ'αρχήν τα ερωτήματα:
1. Όντως η σκάλα οδηγεί στον ουρανό;
2. Πώς το συνειδητοποιείς; Μόνος σου; Στο λένε άλλοι; Αφού το συνειδητοποιείς τι κάνεις; Πώς αντιμετωπίζεις το ύψος σου;

Θετικό μπορεί να είναι και να συγκαταλέγεται στη γνώση του εαυτού, διαφορετικά μπορεί να ήταν ματαιοδοξία, αχαριστία ή άλλο με παρόμοια αρνητική χροιά. Παραπέρα; Το θέμα έχει πιστεύω να κάνει γενικά με τη σχέση γνώσης v πίστης και το φαντάζομαι σε παραδείγματα που δεν έχουν να κάνουν με τον εαυτό μας.

Με μια άλλη προσέγγιση στις 6 τα χαράματα. Μήπως η αυτοπεποίθηση είναι "εργαλείο" που χρησιμοποιείται (με προϋποτιθέμενη γνώση) μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και όχι μόνιμο κοστούμι του εαυτού μας; Μήπως χρειάζεται η κίνηση του εαυτού μας προς συγκεκριμένο στόχο προκειμένου να ενεργοποιηθεί το εργαλείο της "αυτοπεποίθησης" κι αυτό αν η ίδια η γνώση του εαυτού και η ικανότητα του από μόνες τους δεν μπορούν να κατευθυνθούν προς αυτό τον στόχο; Ένα έξτρα ενισχυτικό ας πούμε με μια δόση φαντασίας;

Με μια τρίτη προσέγγιση στις 6:10 τα χαράματα. Σκέφτομαι τον τρόπο λειτουργίας των ψευδοφαρμάκων placebo και άλλων προϊόντων με παρόμοια λειτουργία και αναρωτιέμαι μήπως γνώση και αυτοπεποίθηση είναι δύο αντίθετες δυνάμεις που εξ'ορισμού η μια κατατρώει την άλλη και το "υγιές" που λέγαμε είναι η εξισορρόπηση αυτών των δύο δυνάμεων.

Με μια τέταρτη προσέγγιση στις 6:15 τα χαράματα: Για να πιστεύω σημαίνει δεν γνωρίζω, για να γνωρίζω σημαίνει δεν πιστεύω. Μήπως μιλάμε για υπαλλακτικότητα; Η αυτοπεποίθηση υπάρχει όπου δεν υπάρχει η γνώση του εαυτού ώστε ο εαυτός να αντλήσει δύναμη από αυτή την ίδια τη γνώση και να χρειάζεται κάτι άλλο;

Μετά από όλα αυτά όπως καταλαβαίνεις συζήτηση κάνουμε, μην πιάνεσαι πολύ από το "υγιές" που χρησιμοποίησα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Χαώδη μου, απλά θεωρώ ότι το μέτρο πρέπει να υπάρχει παντού, αυτό που λέμε εξισορρόπηση. Η αυτοπεποίθηση είναι η πίστη στον εαυτό μας, έτσι δεν είναι; Με μια πρώτη προσέγγιση στις 5:50 τα χαράματα κατ'αρχήν για να υπάρχει θεωρώ πως πρέπει να υπάρχει η γνώση στον εαυτό μας, μάλλον να προϋπάρχει. Πρώτα γνώση μετά πίστη. Κι αυτή η πίστη με μέτρο ώστε να μην αποσυντονίζει τη γνώση.

Στο παράδειγμα σου αυτός που έχει ανέβει τα 10 μέτρα ύψος και κοιτά ψηλά συνειδητοποιώντας πως βρίσκεται σε ένα σημείο πλέον που η σκάλα οδηγεί στον ουρανό: Κατ'αρχήν τα ερωτήματα:
1. Όντως η σκάλα οδηγεί στον ουρανό;
2. Πώς το συνειδητοποιείς; Μόνος σου; Στο λένε άλλοι; Αφού το συνειδητοποιείς τι κάνεις; Πώς αντιμετωπίζεις το ύψος σου;

Θετικό μπορεί να είναι και να συγκαταλέγεται στη γνώση του εαυτού, διαφορετικά μπορεί να ήταν ματαιοδοξία, αχαριστία ή άλλο με παρόμοια αρνητική χροιά. Παραπέρα; Το θέμα έχει πιστεύω να κάνει γενικά με τη σχέση γνώσης v πίστης και το φαντάζομαι σε παραδείγματα που δεν έχουν να κάνουν με τον εαυτό μας.

Με μια άλλη προσέγγιση στις 6 τα χαράματα. Μήπως η αυτοπεποίθηση είναι "εργαλείο" που χρησιμοποιείται (με προϋποτιθέμενη γνώση) μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις και όχι μόνιμο κοστούμι του εαυτού μας; Μήπως χρειάζεται η κίνηση του εαυτού μας προς συγκεκριμένο στόχο προκειμένου να ενεργοποιηθεί το εργαλείο της "αυτοπεποίθησης" κι αυτό αν η ίδια η γνώση του εαυτού και η ικανότητα του από μόνες τους δεν μπορούν να κατευθυνθούν προς αυτό τον στόχο; Ένα έξτρα ενισχυτικό ας πούμε με μια δόση φαντασίας;

Με μια τρίτη προσέγγιση στις 6:10 τα χαράματα. Σκέφτομαι τον τρόπο λειτουργίας των ψευδοφαρμάκων placebo και άλλων προϊόντων με παρόμοια λειτουργία και αναρωτιέμαι μήπως γνώση και αυτοπεποίθηση είναι δύο αντίθετες δυνάμεις που εξ'ορισμού η μια κατατρώει την άλλη και το "υγιές" που λέγαμε είναι η εξισορρόπηση αυτών των δύο δυνάμεων.

Με μια τέταρτη προσέγγιση στις 6:15 τα χαράματα: Για να πιστεύω σημαίνει δεν γνωρίζω, για να γνωρίζω σημαίνει δεν πιστεύω. Μήπως μιλάμε για υπαλλακτικότητα; Η αυτοπεποίθηση υπάρχει όπου δεν υπάρχει η γνώση του εαυτού ώστε ο εαυτός να αντλήσει δύναμη από αυτή την ίδια τη γνώση και να χρειάζεται κάτι άλλο;

Μετά από όλα αυτά όπως καταλαβαίνεις συζήτηση κάνουμε, μην πιάνεσαι πολύ από το "υγιές" που χρησιμοποίησα

Ωραιο ποστ Να γραφεις συχνα τετοιες ωρες

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Αγαπητή C.M., πράγματι ένα πολύ ωραίο κείμενο, άσε αυτούς που κατακρίνουν τα μεγάλα ποστ να λένε...

Μέσα απ' το κείμενό σου μου δίνεται η αίσθηση ότι δεν μιλάς για τη γνήσια αυτοπεποίθηση που σου προσφέρει η πραγματική γνώση του εαυτού σου. Ίσως έπρεπε καλύτερα να την αποκαλέσουμε "αυτοεκτίμηση", αυτήν τη γνήσια πίστη στον εαυτό μας, αυτή που εκπηγάζει μέσ' απ' την ψυχή μας, αυτήν που μας οδηγεί στο Θέλημά μας και μας σπρώχνει ν' ανακαλύψουμε το πραγματικό μας Χάρισμα;

Η αυτοπεποίθηση ως "κουστούμι" εμπεριέχει όλα τ' αρνητικά τα οποία έχουν γράψει οι συνομιλητές μέχρι σήμερα στο θέμα αυτό. Δεν θα ήθελα να μείνουμε στην επιφάνεια των πραγμάτων, φυσικά δεν λέω ότι αυτό κάνεις εσύ, απλά ότι αυτό με το "κουστούμι" ή "εργαλείο" όπως το περιγράφεις είναι απλά μια επίφαση αυτοπεποίθησης, που κάτω απ' το εντυπωσιακό του ύφασμα κρύβει συχνά έλλειψη πραγματικής αυτοεκτίμησης.

Όταν ξεκινάς ν' ανεβαίνεις τη σκάλα του Ιακώβ, είναι γιατί αυτή έπεσε απ' τον ουρανό για σένα, οι άγγελοι σε κάλεσαν ν' ανέβεις το πρώτο σκαλοπάτι. Όταν έχεις φτάσει σ' ένα ύψος και παρολαυτά βλέπεις πως όριό σου είναι ο ουρανός, αυτό σου γεννά ταπεινότητα, αυτήν που ο Σωκράτης εξέφρασε με το "Εν οίδα, ότι ουδέν οίδα", ενώ το Μαντείο των Δελφών είχε ορίσει: "Ουδείς σοφότερος Σωκράτους". Τότε αποκτάς κι αυτοπεποίθηση: "Ξέρω ν' ανεβαίνω, δεν φοβάμαι το ύψος". Τότε αποκτάς κι αυτοεπίγνωση: "Δεν είμαι ανώτερος των υπολοίπων, είμαι ένας ταξιδευτής που ψάχνει για το θησαυρό του". Αν μάλιστα πέσεις, θα μάθεις και κάτι ακόμη πιο πολύτιμο: Ότι ξέρεις να πετάς!!! Τότε η εμπειρία θα γίνει Γνώση και η Γνώση θα σε κάνει άφοβη. Όταν σιγήσουν τα παράσιτα του φόβου, θ' αποκτήσεις την πραγματική αυτοεκτίμηση, που ίσως μόνο οι αδαείς θα βλέπουν ως ενοχλητική αυτοπεποίθηση, στα μάτια σου, στο βάδισμά σου, στον αέρα που αποπνέεις.

Η Γνώση, όχι οι γνώσεις, δηλαδή η επεξεργασμένη πληροφορία που καταλήγει σε απτά συμπεράσματα, ενισχύει την Πίστη, δεν την αντιμάχεται κατά τη γνώμη μου.

"Θά 'θελα νά 'μουνα κουτός για να πιστεύω,
Θά 'θελα νά 'μουνα σοφός για ν' αγαπώ".

Αν μάθεις ν' αγαπάς τον εαυτό σου, τότε θα πιστεύεις και σ' αυτόν, χωρίς να φοράς πια κανένα κουστούμι...

Χαώδη μου, απλά θεωρώ ότι το μέτρο πρέπει να υπάρχει παντού, αυτό που λέμε εξισορρόπηση.

Η κάρτα της Προσαρμογής ή αλλιώς Εξισορρόπησης, ή αλλιώς Δικαιοσύνης, είναι ακόμη ανοικτή στο θέμα των Ταρώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[princess]

Η συμβουλή μας πολλές φορές προς κάποιο γνωστό ή φίλο είναι "απέκτησε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, υποτιμάς τον εαυτό σου!". Όμως σχεδόν όλοι μας (κι εγώ μερικές φορές), όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο με πολύ υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργούνται μέσα μας αυτόματα εχθρικά αισθήματα. Γιατί άραγε;
Μερικοί λόγοι που σκέφτηκα είναι οι εξής, πείτε μου ποιόν/ους θεωρείτε σωστότερο/συνηθέστερο (μήπως να βάλω poll?) και φυσικά, ποιούς θεωρείτε οτι παρέλειψα:

1. Θεωρούμε αυτόματα οτι κάποιος που έχει πολύ καλή γνώμη για τον εαυτό του μας υποτιμά, οπότε ξεκινάμε κι εμείς "επιθετικά", αμυνόμενοι σε αυτή την υποτίμηση που θεωρούμε οτι υφιστάμεθα (περίπου σαν το ανέκδοτο με το γρύλο)
2. Ενοχλούμαστε διότι θεωρούμε οτι έχει καλύτερη γνώμη για τον εαυτό του, απ'οτι πιστεύουμε οτι του αξίζει (τον θεωρούμε δηλαδή ψώνιο)
3. Φθόνος, διότι κατα βάθος θα θέλαμε να είχαμε κι εμείς τόσο καλή άποψη για τον εαυτό μας, αλλά νιώθουμε οτι δεν μπορούμε
4. Υποσυνείδητα δεχόμαστε ότι η άποψη που έχει ο ίδιος για τον εαυτό του ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και νιώθουμε "λίγοι", οπότε εγείρονται συναισθήματα ζήλιας μέσα μας
5. Θεωρούμε οτι, ακόμη κι αν έχει καλή άποψη για τον εαυτό του, ακόμα κι αν όντως είναι αληθής αυτή η άποψη, θα έπρεπε να την κρύβει, μιας και η σωστή στάση για κάποιον είναι η μετριοφροσύνη

Όλοι οι λόγοι που αναφέρθηκαν παραπάνω έχουν κάποια βάση και εξηγούν πιθανά αρνητικά συναισθήματα απέναντι σε ένα άτομο με πολύ υψηλή αυτοπεποίθηση. Σε μία τέτοια περίπτωση μπορεί να υπάρχουν πολλές πηγές που τα δημιουργούν.Τόσο η ζήλεια ή ενδόμυχη αμφισβήτηση του εαυτού μας όσο και ο πιθανός φόβος απόρριψης.
Προσωπικά ,οι άνθρωποι με την τόσο υψηλή αυτοπεποίθηση ,με κάνουν να σκέφτομαι ότι πώς είναι δυνατόν να φαίνονται σαν να τα κάνουν όλα τέλεια? Είναι όντως χαρισματικοί ή ξέρουν πολύ καλά να "πουλάνε" τον εαυτό τους? Μήπως το δικό μας μυαλό είναι που τους κάνει να φαντάζουν κάπως? Το βέβαιο είναι ότι συνήθως τα καταφέρνουν να έχουν πολύ μεγάλη πέραση στις φιλικές αλλά πολύ περισσότερο στις ερωτικές τους σχέσεις, πράγμα το οποίο επίσης αξίζει να αναφερθεί ως βασικό χαρακτηριστικό τους. Πχ οι άνθρωποι που περνιούνται ως οι "ωραίοι" σε μια παρέα είναι άτομα που έχουν υψηλή αυτοπεποίθηση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Η συμβουλή μας πολλές φορές προς κάποιο γνωστό ή φίλο είναι "απέκτησε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση, υποτιμάς τον εαυτό σου!". Όμως σχεδόν όλοι μας (κι εγώ μερικές φορές), όταν γνωρίζουμε έναν άνθρωπο με πολύ υψηλή αυτοπεποίθηση, δημιουργούνται μέσα μας αυτόματα εχθρικά αισθήματα. Γιατί άραγε;
Μερικοί λόγοι που σκέφτηκα είναι οι εξής, πείτε μου ποιόν/ους θεωρείτε σωστότερο/συνηθέστερο (μήπως να βάλω poll?) και φυσικά, ποιούς θεωρείτε οτι παρέλειψα:

1. Θεωρούμε αυτόματα οτι κάποιος που έχει πολύ καλή γνώμη για τον εαυτό του μας υποτιμά, οπότε ξεκινάμε κι εμείς "επιθετικά", αμυνόμενοι σε αυτή την υποτίμηση που θεωρούμε οτι υφιστάμεθα (περίπου σαν το ανέκδοτο με το γρύλο)
2. Ενοχλούμαστε διότι θεωρούμε οτι έχει καλύτερη γνώμη για τον εαυτό του, απ'οτι πιστεύουμε οτι του αξίζει (τον θεωρούμε δηλαδή ψώνιο)
3. Φθόνος, διότι κατα βάθος θα θέλαμε να είχαμε κι εμείς τόσο καλή άποψη για τον εαυτό μας, αλλά νιώθουμε οτι δεν μπορούμε
4. Υποσυνείδητα δεχόμαστε ότι η άποψη που έχει ο ίδιος για τον εαυτό του ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα και νιώθουμε "λίγοι", οπότε εγείρονται συναισθήματα ζήλιας μέσα μας
5. Θεωρούμε οτι, ακόμη κι αν έχει καλή άποψη για τον εαυτό του, ακόμα κι αν όντως είναι αληθής αυτή η άποψη, θα έπρεπε να την κρύβει, μιας και η σωστή στάση για κάποιον είναι η μετριοφροσύνη

Δεν νομίζω οτι ισχύει κάτι τέτοιο. Βέβαια δεν ξέρω αν ανοίγοντας αυτό το θέμα, έχεις κάποιο συγκεκριμένο άτομο υπ΄όψιν σου ή τον εαυτό σου, όμως προσωπικά δεν έχω αισθανθεί ποτέ κάτι το εχθρικό για κάποιον που έχει υψηλή αυτοπεποίθηση. Μάλλον το αντίθετο θα έλεγα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Greek_Lover]

Παιδιά, διάβασα τα περισσότερα από τα ποστ σε αυτό το θέμα και νομίζω ότι δεν έχετε καταλάβει κάτι. Όταν κάποιος λέει για τον εαυτό του ότι είναι ο καλύτερος και ότι έχει καταφέρει το ένα και το άλλο,αυτό δεν είναι υψηλή αυτοπεποίθηση. Αυτό δηλώνει ανασφάλεια και λέγοντας τα αυτά τα λόγια προσπαθεί να μας πείσει εμάς και τον εαυτό του ότι είναι πραγματικότητα.

Αν έχεις αυτοπεποίθηση φαίνεται κατά τη γνώμη μου από τον τρόπο που κινείσαι και από τον τρόπο που λες κάποια πράγματα.Τα λόγια αυτά καθεαυτά δεν έχουν μεγάλη σημασία.

Εξάλλου,ότι κάνεις το κάνεις για τον εαυτό σου.Για αυτό το λόγο δεν χρειάζεται να διαλαλείς τα κατορθώματά σου.Γιατί εμείς οι άνθρωποι δεν ανεχόμαστε τους άλλους να κάνουν τα πράγματα καλύτερα από εμάς.Πρέπει να είσαι πολύ τυχερός για να βρεις στη ζωή σου 2-3 φίλους που θα χαίρονται με τη χαρά σου και θα λυπούνται με τη λύπη σου.Οι περισσότεροι,αν είσαι επιτυχημένος,δε θα θέλουν να σου μιλήσουν ιδίως αν δε σε ξέρουν.Θα ψάξουν να βρουν κάποιον που θα έχει τα ίδια προβλήματα με αυτούς για να μοιραστούν τον πόνο τους και να νιώσουν καλύτερα.

Τέλος,τρανό παράδειγμα ατόμου με high status και υψηλή αυτοπεποίθηση είναι ο House για όσους βλέπουν τη σειρά HOUSE M.D.(ιατρικές υποθέσεις).

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Δεν τα διαβασα ολα. Θα παρω οσα μου καναν το κλικ και θα κανω εναν σχολιασμο, σχετικα με την αλαζονεια και την ματαιοτητα των ανθρωπων.

Αν πχ ένας αθλητής που έχει πάρει χρυσό στην Ολυμπιάδα θεωρεί τους περισσότερους γνωστούς του λαπάδες (μιας και είναι λαπάδες, σε σύγκριση με αυτόν), είναι αλαζόνας;

Είναι σαν να αποκαλώ εγώ άχρηστες όσες δεν ξέρουν να μαγειρεύουν!

Γιατί ένας που είναι καλύτερος θεωρείτε από πολλούς ότι είναι μια εξαίρεση της φύση;

δεν θεωρώ ότι υπάρχουν καλύτεροι και χειρότεροι άνθρωποι.
είμαστε όλοι ίσοι με διαφορετικά χαρίσματα
το να έχει κάποιος κάποιο ιδιαίτερο χάρισμα σε κάποιον τομέα(..) δεν είναι και το ιδανικότερο να καβαλήσει το αντίστοιχο καλάμι.

Οι ανθρωποι μεσα στον κοσμο της υπερπληφορησης, δυστυχως ζουμε μεσα σε ενα ψεμμα. Το χειροτερο απο ολα ειναι πως οσα μας πασαρουν καθημερινα ειναι τοσο αληθοφανη που τελικα καταφερνουν να μας πεισουν και να τα κανουμε αληθειες μας.
Πιστευουμε σε ενα ψεμμα. Πως ακουγεται?

Ο πολιτισμός μας εχει μια εμμονη με την απόδοση. Θέλουμε να ξέρουμε πόσα πτυχία έχει αυτός, πόσα λεφτά έχει ο άλλος, πόσα καλάθια χτύπησε εκείνος. Κι ολα αυτα δυστυχώς έχουν γίνει ενδείξεις όχι μονο για το ποσο πετυχημενος ειναι ο αλλος και και ποσο αξιζει. Εχουμε καταφερει ολοι μας, μηδενος εξαιρουμενου να μπερδεψουμε την αποδοση με την αξια ενος ανθρωπου.

Καποιοι θυμουνται την ιστορια με την Καθυ Ορμσπυ. 1986, οταν γεννηθηκα, στην Ινδιαναπολη, σε πρωταθλημα στιβου. Αριστουχα φοιτητρια Ιατρικης κι αστερι στο στιβο. Με κολλεγιακο ρεκορ σε 10000 μετρα γυναικων. Στον αγωνα ολοι εμειναν εκπληκτοι με αυτο που συνεβη και τοτε τα μεσα ουρλιαζαν κυριολεκτικα. Η αθλητρια εμεινε πισω μην συνεχιζοντας αλλο να ξεπερασει την πρωτη. Φευγει τρεχοντας απο το γηπεδο στα μεσα του αγωνα και πηδα στο κενο. Μονιμη πια παραλυση απο τη μεση και κατω.

Αλλο παραδειγμα ο Σολομωντας, περα απο παμπλουτος,με χαρεμια απο γυναικες, ολη γη δικη του, ηταν ομως ενας σοφος ανικανοποιητος. Βρειτε και διαβαστε την ιστορια του.

Ατομα δυστυχισμενα τα παραπανω. Η Καθυ ας πουμε, ασκουσε πολλη πιεση στον εαυτο της, πιστευε η αξια της φαινεται απο την αποδοση της.

Ολοι οι ανθρωποι ειμαστε ανωτερα και θαυμασια οντα που φτιαχτηκαν με δεος, μοναδικα.
Το ψεμμα που λεμε στον εαυτο μας ειναι ''η αξια μας καθοριζεται απο την αποδοση μας''.
Αυτο πρεπει να χει κατα νου το ατομο με την υψηλη αυτοπεποιθηση (εχω κι εγω πχ μπολικη), καθως επισης τα ατομα που ειναι απεναντι του.
Σε οποιεσδηποτε αλλες περιπτωσεις, ο σοφοτερος επεξηγει στον αλλο (που ζηλευει, κομπαζει μπροστα στον ''καλυτερο'', φθονει, μαγκωνεται κι ολα τα υπολοιπο που αναφερονται στο θεμα, εμμεσως η αμεσως, - εχω δει τετοιες αντιδρασεις και μονο ωραια δεν εχω νιωσει. Γιαυτο αποφευγω τη ζηλια οπως ο διαολος το λιβανι, δεν υπαρχει και λογος αλλωστε να ζηλευει καποιος τα του αλλου, ψαχνω να βρω εναν λογο αλλα δυσκολευομαι πραγματικα-), πως η αξια μας δε φαινεται απο την αποδοση μας αλλα συμφωνα με τη βαση τη θεολογικη πρεπει να το ψαχνουμε. Δυστυχως δεν υπαρχει αλλος δρομος. Θα σας πω γιατι.

Ειμαστε ολοι δημιουργηματα του Θεου, μας εφτιαξε με δεος και θαυμασμο.
Το οτι ειμαστε καλυτεροι απο ενα μυρμηγκι το ξερουμε. Δεν αρκει. Υστερει σαν επιλογη.
Το να κανουμε μονιμως αλματα υπο πιεση ανταγωνιστικα για νανεβουμε πιο ψηλα απο τον αλλο, παλι υστερει.

Το οτι ειμαστε εξαιρετικα ξεχωριστοι ανθρωποι κι εχουμε ισοβια αξια, αρκει και φερει ανακουφιση.

Βασικη ερωτηση - Ποιος ειμαι περα απαυτα που κανω?
Οποιος ξερει να απαντα εδω, χωρις να κομπαζει, ειναι σε καλο δρομο, ισως ειναι κι ευτυχισμενος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[chrisss]

επειδη κανουν τους αλλους να νιωθουν ''λιγοι''.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[giannis4ever]

Δεν νομίζω να ενοχλούν. Εκτός κι αν έχουν πάρει τα μυαλά τους αέρα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

Θα ποστάρω ακόμη μια φορά, κάτι που θα ήθελα να είχα γράψει (σε τοίχο) εγώ....αλλά δεν πρόλαβα!!!

<<Βασίσου στις ιδέες σου, σύντομα θα καταρρεύσουν>>

Βέβαια, η γενιά του ΄60 ήταν πιο ευφάνταστη, γιατί πολύ απλά τους ανθρώπους τους χαρακτηρίζει ο τρόπος με τον οποίο υπάρχουν μια δεδομένη στιγμή!

...και το πόσα χρόνια πριν γράφτηκε αυτό το μήνυμα, δεν (θα) έχει καμία σχέση με το εννοιολογικό περιεχόμενο του!

.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

[...]

Τι σημασία έχει να είμαι ένας γαμάτος οργανισμός όταν δεν κάνω τίποτα για αυτό;
Τι σημασία έχει να είμαι καλόψυχος αν δεν έχω κάνει μια καλή πράξη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 515609]

Πολλες φορες η υψηλη αυτοπεποιθηση συνδεεται με την αναισθησια και με την μη αυτοκριτικη.

Πιστευει οτι ειναι τελειος,κατι που φυσικα δεν συμβαινει στην πραγματικοτητα.Σε μερικα θεματα αυτο ειναι καλο,οπως στην ψυχολογια του αλλα σε αλλα θεματα οπως συμβιωση με αλλους ανθρωπους να υπαρχει προβλημα.

Υ.Σ.Ε δεν γινεται ρε φιλε να σε περιμενω 20 λεπτα μεσα στο κρυο και την βροχη για να ερθεις απο μια σχετικα κοντινη αποσταση,και οταν κατεβαινεις απο το αστικο να μου τραγουδας Inna σαν να μην συμβαινει τιποτα και μετα να μου λες σαν δικαιολογια οτι αργησε το αστικο και μα μου.Πες συγγνωμη,κατεβασε τον ρυθμο σου,βουλωνε και προχωρα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[christinelle]

Ποιός είχε πει ότι οι χαζοί είναι γεμάτοι αυτοπεποίθηση αλλά οι έξυπνοι γεμάτοι αμφιβολίες?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ares]

Γιατί συνήθως τα άτομα αυτά κομίζουν θράσος.
Γενικά είναι "εξυπνάκηδες"-ιδιαίτερα Ελλάδα κι δέν στηρίζονται στην πραγματικότητα σε στέρεα και πραγματικά δεδομένα.
Με άλλα λόγια θα τους χαρακτήριζα 'αεριτζήδες' που πουλάνε μούρη στους άλλους.

Πολλες φορες η υψηλη αυτοπεποιθηση συνδεεται με την αναισθησια και με την μη αυτοκριτικη.

Πιστευει οτι ειναι τελειος,κατι που φυσικα δεν συμβαινει στην πραγματικοτητα.Σε μερικα θεματα αυτο ειναι καλο,οπως στην ψυχολογια του αλλα σε αλλα θεματα οπως συμβιωση με αλλους ανθρωπους να υπαρχει προβλημα.

Υ.Σ.Ε δεν γινεται ρε φιλε να σε περιμενω 20 λεπτα μεσα στο κρυο και την βροχη για να ερθεις απο μια σχετικα κοντινη αποσταση,και οταν κατεβαινεις απο το αστικο να μου τραγουδας Inna σαν να μην συμβαινει τιποτα και μετα να μου λες σαν δικαιολογια οτι αργησε το αστικο και μα μου.Πες συγγνωμη,κατεβασε τον ρυθμο σου,βουλωνε και προχωρα

Πάρε για παράδειγμα αρκετές γυναίκες σήμερα.
Είναι έως και γελοίο μάλλον κωμικοτργικό το πόσο εύκολα αυτή η δήθεν αυτοπεποίθησή τους καταρρέει σε δευτερόλεπτα εάν τις ζορίσεις και τις φτάσεις στα όρια τους.
Βάζουν την ουρά στα σκέλια που λέμε και εξαφανίζονται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νυχτολούλουδο]

Γιατί συνήθως τα άτομα αυτά κομίζουν θράσος.
Γενικά είναι "εξυπνάκηδες"-ιδιαίτερα Ελλάδα κι δέν στηρίζονται στην πραγματικότητα σε στέρεα και πραγματικά δεδομένα.
Με άλλα λόγια θα τους χαρακτήριζα 'αεριτζήδες' που πουλάνε μούρη στους άλλους.



Πάρε για παράδειγμα αρκετές γυναίκες σήμερα.
Είναι έως και γελοίο μάλλον κωμικοτργικό το πόσο εύκολα αυτή η δήθεν αυτοπεποίθησή τους καταρρέει σε δευτερόλεπτα εάν τις ζορίσεις και τις φτάσεις στα όρια τους.
Βάζουν την ουρά στα σκέλια που λέμε και εξαφανίζονται.

συμφωνω.οι ανθρωποι με υψηλη αυτοεκτιμηση δεν εχουν αναγκη να το επιδειξουν,αυτοι ειναι αεριτζηδες...κ φυσικα καταρρεουν πολυ ευκολα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fantasmenos]

Δεν καταρρέουμε πολύ εύκολα απλώς δεν ανεχόμαστε να ψέγουν την τελειότητα μας και ανταποδίδουμε όπως πρέπει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νυχτολούλουδο]

Δεν καταρρέουμε πολύ εύκολα απλώς δεν ανεχόμαστε να ψέγουν την τελειότητα μας και ανταποδίδουμε όπως πρέπει.

ως τι απαντας;;;ως αεριτζου;;;ή ως ατομο με υψηλη αυτοπεποιθηση;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Eileen]

Υ.Σ.Ε δεν γινεται ρε φιλε να σε περιμενω 20 λεπτα μεσα στο κρυο και την βροχη για να ερθεις απο μια σχετικα κοντινη αποσταση,και οταν κατεβαινεις απο το αστικο να μου τραγουδας Inna σαν να μην συμβαινει τιποτα και μετα να μου λες σαν δικαιολογια οτι αργησε το αστικο και μα μου.Πες συγγνωμη,κατεβασε τον ρυθμο σου,βουλωνε και προχωρα

Αυτό όντως δεν έχει να κάνει με αυτοπεποίθηση αλλά συγχέεται με την αναισθησία!
Για μένα η αυτοπεποίθηση δεν πρέπει να συγχέεται με τον ναρκισσισμό! Η αυτοπεποίθηση για να υπάρχει προϋποθέτει μία καλή γνώση του εαυτού, μία συχνή και εποικοδομητική αυτοκριτική. Γνωρίζοντας τον εαυτό σου, αποδέχεσαι το Εγώ σου και προσπαθείς να διορθώσεις όλα αυτά τα στοιχεία που δεν σου αρέσουν, να τα βελτιώσεις, έτσι ώστε να εξελιχθείς και σαν άνθρωπος.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που για εμένα έχουν και υψηλή αυτοπεποίθηση. Γνωρίζουν τον εαυτό τους και προσπαθούν να τον εξελίξουν. Αυτό για κάποιους είναι εκνευριστικό διότι πολύ απλά δεν έχουν όλοι την ικανότητα να προχωρήσουν σε κάτι τέτοιο.
Όπως άλλωστε σοφά έχει πει και η Misskit η αυτοκριτική είναι κάτι που σπανίζει στις μέρες μας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[νυχτολούλουδο]

Αυτό όντως δεν έχει να κάνει με αυτοπεποίθηση αλλά συγχέεται με την αναισθησία!
Για μένα η αυτοπεποίθηση δεν πρέπει να συγχέεται με τον ναρκισσισμό! Η αυτοπεποίθηση για να υπάρχει προϋποθέτει μία καλή γνώση του εαυτού, μία συχνή και εποικοδομητική αυτοκριτική. Γνωρίζοντας τον εαυτό σου, αποδέχεσαι το Εγώ σου και προσπαθείς να διορθώσεις όλα αυτά τα στοιχεία που δεν σου αρέσουν, να τα βελτιώσεις, έτσι ώστε να εξελιχθείς και σαν άνθρωπος.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που για εμένα έχουν και υψηλή αυτοπεποίθηση. Γνωρίζουν τον εαυτό τους και προσπαθούν να τον εξελίξουν. Αυτό για κάποιους είναι εκνευριστικό διότι πολύ απλά δεν έχουν όλοι την ικανότητα να προχωρήσουν σε κάτι τέτοιο.
Όπως άλλωστε σοφά έχει πει και η Misskit η αυτοκριτική είναι κάτι που σπανίζει στις μέρες μας!

αυμφωνω,μονο που δεν ειναι εκνευριστικο για αυτους που δεν "θελουν" (για μενα,γιατι θεωρω οτι ολοι μπορουν) να εξελιχτουν κ να προχωρησουν,ειναι ζηλεια...

Αυτό όντως δεν έχει να κάνει με αυτοπεποίθηση αλλά συγχέεται με την αναισθησία!
Για μένα η αυτοπεποίθηση δεν πρέπει να συγχέεται με τον ναρκισσισμό! Η αυτοπεποίθηση για να υπάρχει προϋποθέτει μία καλή γνώση του εαυτού, μία συχνή και εποικοδομητική αυτοκριτική. Γνωρίζοντας τον εαυτό σου, αποδέχεσαι το Εγώ σου και προσπαθείς να διορθώσεις όλα αυτά τα στοιχεία που δεν σου αρέσουν, να τα βελτιώσεις, έτσι ώστε να εξελιχθείς και σαν άνθρωπος.
Αυτοί είναι οι άνθρωποι που για εμένα έχουν και υψηλή αυτοπεποίθηση. Γνωρίζουν τον εαυτό τους και προσπαθούν να τον εξελίξουν. Αυτό για κάποιους είναι εκνευριστικό διότι πολύ απλά δεν έχουν όλοι την ικανότητα να προχωρήσουν σε κάτι τέτοιο.
Όπως άλλωστε σοφά έχει πει και η Misskit η αυτοκριτική είναι κάτι που σπανίζει στις μέρες μας!

δεν ειναι απλα εκνευριστικο....ζηλεια λεγεται....αν κ πιστευω οτι ολοι αν θελουν μπορουν να εξελιξουν τον εαυτο τους,τον κοπο δεν αναλαμβανουν ομως...κ μενουν στην ζηλεια.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.