Γυναικοκτονίες, δολοφονίες ή ανθρωποκτονίες;

Πιστεύετε ότι υπάρχει έξαρση μίσους κατά των γυναικών επειδή είναι γυναίκες; (Γυναικοκτονίες)
Πρέπει να ψηφίσετε για να δείτε τα αποτελέσματα.

Αποτελέσματα της δημοσκόπησης (Ψήφισαν 80)
  • Ναι

  • Όχι

  • ΔΞ/ΔΑ


Πρέπει να ψηφίσετε για να δείτε τα αποτελέσματα.

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
μπας και μπορέσετε καί μπείτε στη θέση της και τη βοηθήσετε
Αν δεν ενθαρρυνεις αυτα τα ατομα να κάνουν κάτι και να σώσουν τον εαυτό τους, αν δεν τα πληροφορήσεις πως υπάρχει βοήθεια εκεί έξω και να τους δείξεις τα μέσα, αν δεν τους στηρίξεις ψυχολογικά σε περίπτωση που μπορείς να το κάνεις, ή και πιο έμπρακτα, τι άλλο θα κάνεις αν ο άλλος δεν φεύγει;
Να κράξεις τον μαλάκα; Να τον κράξεις αλλά θα αλλάξει κάτι;
Μαζί σου να καεί το γ@μημενο @ρχίδι στη φωτιά που κάνει κάτι τέτοιο,όμως οταν εσύ προσπαθείς να βοηθήσεις το άτομο, όταν εχουν δημιουργηθεί θεσμοί και οργανισμοί για αυτό, όταν υπάρχει εκεί έξω βοήθεια και το άτομο αρνείται κατηγωρηματικά να τη δεχτεί τι άλλο μπορείς να κάνεις;
Και συμβαίνει αυτό πάρα πολύ συχνά.
Ποιος φταίει σε αυτλη τη περίπτωση; Εγώ ή εσύ που κάναμε τα πάντα να βοηθήσουμε το άτομο; Ο μαλάκας που ετσι κι αλλιώς μαλάκας είναι και κάνει αυτό που κάνει ή το άτομο που αρνείται να βοηθήσει τον εαυτό του;
Για να το καταλάβουμε καλύτερα, αν το ατομο δεχτεί τη βοήθεια και ξεφύγει και ζει μια ομορφη ζωη σε ποιον δίνουμε συγχαρητήρια που τα κατάφερε; Στον τυπο που σταματησε να τη βαραει η στο ατομο που βρηκε μονο του η με βοηθεια το σθενος να ξεφυγει;
Για να το τονίσω εδω επειδή έχουμε και ατομα εδώ που σκέφτονται με brain capacity of 3yo :Είναι άλλο επιρρίπτω ευθύνη στην κατάσταση (ποιος φταιει που τη βαραει; ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ο μαλακας που σηκωνει το χερι) και ποιος φταει που ενω εχει ολα τα μέσα,τη βοηθεια, την υποστηριξη και τον χρονο, παραμένει.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

σταμάτα μωρή να μισείς τους άντρες :(
Όσο αστείο και αν σου ακούγεται οι διαφημίσεις παίζουν καίριο ρόλο στη διαμόρφωση κοινωνικών ρόλων και προτύπων. Οπότε ναι η αμιτα, το happy end Viagra και πολλά άλλα συνδέονται άμεσα καί επηρεάζουν όχι μόνο αυτό αλλά και άλλα κοινωνικά φαινόμενα. Κατά τα άλλα οκ κι εγώ γέλασα
Τέλειο το ξεκατίνιασμα κορίτσια , ένα αντ-επιχείρημα δεν είδα όμως. :(
 

Δημοσιοκαφρος-γραφος

Διακεκριμένο μέλος

Ο Σωτήρης αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Είναι 26 ετών, επαγγέλεται Δημοσιογράφος και μας γράφει απο Πειραιάς (Αττική). Έχει γράψει 6,852 μηνύματα.
12 γυναικοκτονίες το 2021
όχι στην Αφρική ή στην Ασία αλλά στην Ελλάδα
Όχι μουσουλμάνοι αλλά χριστιανοί.

Αν και προσωπικά δε βρίσκω καμία διαφορά από αυτές τις 2 θρησκείες
 

Resaldis

Δραστήριο μέλος

Ο Resaldis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 784 μηνύματα.
Θεωρώ ότι πρέπει να καταλάβουμε ότι ένα τέτοιο κοινωνικό φαινόμενο όπως οι γυναικοκτονίες είναι πολυπαραγοντικό και πολύ πιο σύνθετο από το "αν σε βαράει ο γκόμενος σου ο Μπάμπης απλά χώρισε". Είδαμε και όταν χώρισαν οι κοπέλες τι έγινε (τη δασκάλα που τη σκότωσε ο πρώην της με την καραμπίνα πχ). Η ψυχοσύνθεση ενός ατόμου, οι νόμοι ενός κράτους, το πώς μεγάλωσε, η κουλτούρα ακόμα και η διαφήμιση της Amita που δείχνει τη γυναίκα να φτιάχνει πρωινό και ο άντρας και τα παιδιά της να το απολαμβάνουν ( που δεν είναι κάτι κακό απλά δείχνει τους κοινωνικά αποδεκτούς ρόλους) παίζουν ρόλο στις γυναικτοκτονίες αλλά και σε διάφορα κοινωνικά φαινόμενα όπως αυτό.
Άρα οι γυναικοκτόνοι φιλτράρουν μηδενιστικά τη γενικευμένη κοινωνική προκατάληψη απέναντι στις γυναίκες;
 

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Επειδή έχω βρεθεί σε κακοποιητικη σχέση στο παρελθόν, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι λεες μ@λ@κιες. Το άτομο δε δέχεται βοήθεια επειδή μπορεί να φοβάται, μπορεί να μην έχει καταλάβει ότι βρίσκεται σε κακοποιητικη σχέση, μπορεί να μην έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα τής κατάστασης, μπορεί να θεωρεί ότι για την κακοποιητικη συμπεριφορά του άλλου ευθύνεται αυτό το άτομο μπορεί χίλια δυο. Ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ που οι φίλοι μου σε αντίθεση με εσένα ήξεραν πως να διαχειριστούν μία τέτοια κατάσταση και μου έδειξαν άπειρη αγάπη και ενσυναίσθηση καί έκαναν άπειρη υπομονή μέχρι νά βγω από αυτή τη σχέση και ήταν εκεί παρόλο που έκανα πισογυρισματα. Τα επιχειρήματα είναι μπροστά στα μάτια σου, το γεγονός ότι δεν τα βλέπεις είναι επιλογή σου. Όσο για το ξεκατινιασμα νά σού πω ότι με αυτά που λες εσύ εκτιθεσαι
Αν δεν ενθαρρυνεις αυτα τα ατομα να κάνουν κάτι και να σώσουν τον εαυτό τους, αν δεν τα πληροφορήσεις πως υπάρχει βοήθεια εκεί έξω και να τους δείξεις τα μέσα, αν δεν τους στηρίξεις ψυχολογικά σε περίπτωση που μπορείς να το κάνεις, ή και πιο έμπρακτα, τι άλλο θα κάνεις αν ο άλλος δεν φεύγει;
Να κράξεις τον μαλάκα; Να τον κράξεις αλλά θα αλλάξει κάτι;
Μαζί σου να καεί το γ@μημενο @ρχίδι στη φωτιά που κάνει κάτι τέτοιο,όμως οταν εσύ προσπαθείς να βοηθήσεις το άτομο, όταν εχουν δημιουργηθεί θεσμοί και οργανισμοί για αυτό, όταν υπάρχει εκεί έξω βοήθεια και το άτομο αρνείται κατηγωρηματικά να τη δεχτεί τι άλλο μπορείς να κάνεις;
Και συμβαίνει αυτό πάρα πολύ συχνά.
Ποιος φταίει σε αυτλη τη περίπτωση; Εγώ ή εσύ που κάναμε τα πάντα να βοηθήσουμε το άτομο; Ο μαλάκας που ετσι κι αλλιώς μαλάκας είναι και κάνει αυτό που κάνει ή το άτομο που αρνείται να βοηθήσει τον εαυτό του;
Για να το καταλάβουμε καλύτερα, αν το ατομο δεχτεί τη βοήθεια και ξεφύγει και ζει μια ομορφη ζωη σε ποιον δίνουμε συγχαρητήρια που τα κατάφερε; Στον τυπο που σταματησε να τη βαραει η στο ατομο που βρηκε μονο του η με βοηθεια το σθενος να ξεφυγει;
Για να το τονίσω εδω επειδή έχουμε και ατομα εδώ που σκέφτονται με brain capacity of 3yo :Είναι άλλο επιρρίπτω ευθύνη στην κατάσταση (ποιος φταιει που τη βαραει; ΠΡΟΦΑΝΕΣΤΑΤΑ ο μαλακας που σηκωνει το χερι) και ποιος φταει που ενω εχει ολα τα μέσα,τη βοηθεια, την υποστηριξη και τον χρονο, παραμένει.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:



Τέλειο το ξεκατίνιασμα κορίτσια , ένα αντ-επιχείρημα δεν είδα όμως. :(
 

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Επειδή έχω βρεθεί σε κακοποιητικη σχέση στο παρελθόν, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι λεες μ@λ@κιες. Το άτομο δε δέχεται βοήθεια επειδή μπορεί να φοβάται, μπορεί να μην έχει καταλάβει ότι βρίσκεται σε κακοποιητικη σχέση, μπορεί να μην έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα τής κατάστασης, μπορεί να θεωρεί ότι για την κακοποιητικη συμπεριφορά του άλλου ευθύνεται αυτό το άτομο μπορεί χίλια δυο. Ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ που οι φίλοι μου σε αντίθεση με εσένα ήξεραν πως να διαχειριστούν μία τέτοια κατάσταση και μου έδειξαν άπειρη αγάπη και ενσυναίσθηση καί έκαναν άπειρη υπομονή μέχρι νά βγω από αυτή τη σχέση και ήταν εκεί παρόλο που έκανα πισογυρισματα. Τα επιχειρήματα είναι μπροστά στα μάτια σου, το γεγονός ότι δεν τα βλέπεις είναι επιλογή σου. Όσο για το ξεκατινιασμα νά σού πω ότι με αυτά που λες εσύ εκτιθεσαι
Οκ, makes perfect sense.
όσα είπα είναι μαλακίες.
Ενώ λες πως βγήκες απο τη κακοποίηση ενω σε βοήθησαν οι άλλοι και άρα δέχτηκες βοήθεια και δεν έμεινες.
Πράγμα που είναι ακριβώς αυτο που είπα πάνω.
Τσάμπα μπήκα σε αυτή τη συζήτηση, είστε τρελά προκατειλημένες, τόσο που παραφράζετε τα λόγια του κόσμου και δεν βγάζετε καμιά λογική.
Περαστικά.
 

Johnny15

Επιφανές μέλος

Ο Γιάννης? αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Άεργος/η και μας γράφει απο Γερμανία (Ευρώπη). Έχει γράψει 12,749 μηνύματα.
λολ κανένα χέιτ για τους άντρες, σιχαίνομαι μόνο τα σκουπίδια που δικαιολογούν τέτοιες συμπεριφορές
Προσωπικά δεν είδα κάπου να υπάρχει καμιά δικαιολόγηση, από οποιαδήποτε πλευρά.

Για κάποιον λόγο, στο συγκεκριμένο ζήτημα, τα τελευταία 2 με 3 χρόνια που υπάρχει έντονη συζήτηση γύρω από τέτοια θέματα, υπάρχει μια μεγάλη παρανόηση. Όταν κάποιος λέει ότι μια γυναίκα θα μπορούσε να είχε αποφύγει μια δυσάρεστη κατάσταση κάνετε τις παρακάτω δυο παραδοχές, ότι α) δικαιολογούμε το τρίτο πρόσωπο και β) κατηγορούμε τη γυναίκα με την έννοια ότι αυτή φταίει αποκλειστικά.

Συνήθως δεν γίνεται κάτι τέτοιο, ούτε είδα να κάνει κάτι τέτοιο η Χριστίνα.

Τέτοια θέματα ειναι πολυδιάστατα και επίσης συνήθως δεν υπάρχει καθόλου context. Προφανώς η βία είναι κατακριταία, αλλά για παράδειγμα όταν γίνεται ένα έγκλημα και ένα δικαστήριο, ο δικαστής θα πρέπει να δει την υπόθεση από όλες τις πλευρές, να δει όλες τις μεταβλητές που οδήγησαν στην κατάσταση έτσι ώστε να βγει η πιο δίκαιη ποινή. Η ποινή δεν είναι κάτι flat.

Αν εγώ δείρω κάποιον, και πάμε σε δικαστήριο θα έχω την ίδια ποινή στις 3 παρακάτω περιπτώσεις;

α) Να τον έδειρα επειδή ήταν Ολυμπιακός και εγώ ειμαι Παναθηναικός

β) Να τον έδειρα επειδή μου έκλεψε κάτι και τον κυνήγησα και τον έπιασα για να πάρω πίσω αυτό που μου έκλεψε

γ) Να μου επιτέθηκε αυτός πρώτος και να τον έδειρα στην αυτοάμυνα μου

Δεν είμαι δικαστής, αλλά φαντάζομαι η ποινή και τα ελαφρυντικά δεν είναι ακριβώς ίδια σε όλες τις περιπτώσεις, παρόλο που η τελική πράξη είναι η ίδια (έφαγε το ίδιο ξύλο ο άλλος). Αλλά ποιος φταίει; Φταίω αποκλειστικά εγώ ή ίσως υπάρχει μερίδα ευθύνης και στον άλλον;

Αυτή λοιπόν η λογική της εξιχνίασης μιας κατάστασης φαίνεται να πηγαίνει τελείως περίπατο στον δημόσιο διάλογο και όταν το θύμα είναι γυναίκα, σε οποιαδήποτε κατάσταση. Ο καθένας κάνει λαικό δικαστήριο και τώρα με το facebook, το insta και τους influencers της κακιάς ώρας αυτό γίνεται όλη την ώρα.

Τώρα, πέρα από όλα αυτά, υπάρχουν και καταστάσεις στις οποίες θα βρεθούμε από επιλογή μας.

Για παράδειγμα, αν εγώ πάω σε ένα επικίνδυνο hike επειδή επιμένει ο φίλος μου, και κατά τη διάρκεια αυτού εγώ πέσω από έναν λόφο και σπάσω το μισό μου σώμα, ποιος φταίει; Φταίει ο φίλος μου; Θα έλεγα ότι έτσι θα αισθανόμουν σίγουρα. Αλλά στην πραγματικότητα φταίω εγώ, καθώς ο ενήλικας άνθρωπος έχω την ευθυνη των επιλογών μου και των πράξεων μου, ασχέτως αν επηρεάστηκε η κρίση μου από κάποιον άλλον.

Τέλος, μια άλλη κατάσταση είναι να βρεθούμε κάπου χωρίς την επιλογή μας.

Παράδειγμα, κάποιος να μπει σπίτι μας και να μας ληστέψει. Προφανώς, δεν φταίμε εμείς αν συμβεί αυτό. Όμως αυτός ο κίνδυνος υπάρχει πάντα, όλοι τον γνωρίζουμε, είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, άνθρωποι κλέβουν για διάφορους λόγους. Προσπαθούμε να μειώσουμε τις ληστείες ως κοινωνία, αλλά αναγνωρίζουμε ότι γίνονται και ότι πρέπει κάπως να προστατευτούμε. Τι κάνουμε σε αυτές τις περιπτώσεις; Καταρχάς κλειδώνουμε τις πόρτες. Αν αφήσεις την πόρτα σου ανοιχτή και μπει κάποιος, μπορεί να ακούσει "γιατί δεν κλείδωσες την πόρτα σου;" αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τον κατηγορούν. Σημαίνει ότι απλά είναι κοινή λογική ότι υπάρχει αυτο ο κίνδυνος και καλό είναι να προστατευόμαστε και όχι να το παίζουμε μόνο θύματα. Άλλοι βάζουν πόρτες ασφαλείας, άλλοι παίρνουν συναγερμούς, άλλοι παίρνουν σκύλο κλπ.

Προφανώς, υπάρχουν ενδιάμεσες καταστάσεις σε όλα τα παραπάνω. Που δεν ειναι τόσο clear οπως τα παραπάνω. Μπορεί μια γυναίκα να είναι σε φαινομενικά καλή σχέση και μετά από χρόνια ο άνδρας να γίνει καταχρηστικός και βίαιος και εκεί η κοινωνία πρέπει να σταθεί στο πλαί της.

Αλλά στις συζητήσεις που κάνουμε φαίνεται να τα βλέπουμε όλα πολύ επιφανειακά και με πολύ binary τρόπο, που με κάνει να αναρωτιέμαι γιατί έχουμε σταματήσει να χρησιμοποιούμε τα brain cells μας. Για παράδειγμα, δεν θα έλεγα ποτέ στην μάνα/αδερφή/κόρη μου να περάσει βράδυ μονη της από επικίνδυνες γειτονιές της Αθήνας. Όχι επειδή είμαι μισογύνης, όχι επειδή δεν θέλω να μπορούν να το κάνουν, όχι επειδή δικαιολογώ τους ληστές ή τους βιαστές, αλλά επειδή ξέρω, ότι αυτήν την στιγμή, θα ήταν ανεύθυνο να το κάνω, και αυτό που θα κάνω είναι ότι θα προσπαθήσω μελλοντικά να συμμετέχω ώστε να φτιάξω μια πιο ασφαλή κοινωνία.
 

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Επειδή έχω βρεθεί σε κακοποιητικη σχέση στο παρελθόν, μπορώ να επιβεβαιώσω ότι λεες μ@λ@κιες. Το άτομο δε δέχεται βοήθεια επειδή μπορεί να φοβάται, μπορεί να μην έχει καταλάβει ότι βρίσκεται σε κακοποιητικη σχέση, μπορεί να μην έχει αντιληφθεί τη σοβαρότητα τής κατάστασης, μπορεί να θεωρεί ότι για την κακοποιητικη συμπεριφορά του άλλου ευθύνεται αυτό το άτομο μπορεί χίλια δυο. Ειλικρινά χαίρομαι πάρα πολύ που οι φίλοι μου σε αντίθεση με εσένα ήξεραν πως να διαχειριστούν μία τέτοια κατάσταση και μου έδειξαν άπειρη αγάπη και ενσυναίσθηση καί έκαναν άπειρη υπομονή μέχρι νά βγω από αυτή τη σχέση και ήταν εκεί παρόλο που έκανα πισογυρισματα. Τα επιχειρήματα είναι μπροστά στα μάτια σου, το γεγονός ότι δεν τα βλέπεις είναι επιλογή σου. Όσο για το ξεκατινιασμα νά σού πω ότι με αυτά που λες εσύ εκτιθεσαι
Μα αυτό δεν λέμε τόσες σελίδες ?
Άρα ποιος ο λόγος να έχει τέτοια τροπή ο διάλογος ?

Κατηγόρησε κάποιος τις γυναίκες γιατί δεν έφυγαν ?

Γιατί θέλετε να βλέπετε δράκους και θύματα εκεί που δεν υπάρχουν ?
Χιλια μπράβο σου που κατάφερες και έφυγες !!!
 

Himela

Συντονίστρια

Η Himela αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 31,057 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι είδους φεμινισμός είναι αυτός όταν θεωρούμε ότι μία γυναίκα τυχαία θα γνωρίσει έναν καλό ή κακό άντρα και δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα μετά από αυτή την τυχαία γνωριμία και σχέση και όλα εξαρτώνται από το πόσο καλός ή κακός είναι ο άντρας και πόσο καλά ή άσχημα θα αποφασίσει να της φερθεί. Αρνούμαστε δηλαδή την έννοια της ευθύνης της επιλογής συντρόφου στην ίδια τη γυναίκα; Γιατί με το να λέμε ότι η γυναίκα δεν φταίει σε τίποτα αν επιλέξει έναν κακοποιητικό σύντροφο είναι σαν να λέμε ότι είναι τόσο ηλίθια ή αδύναμη και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.
 

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν ξέρω τι είδους φεμινισμός είναι αυτός όταν θεωρούμε ότι μία γυναίκα τυχαία θα γνωρίσει έναν καλό ή κακό άντρα και δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα μετά από αυτή την τυχαία γνωριμία και σχέση και όλα εξαρτώνται από το πόσο καλός ή κακός είναι ο άντρας και πόσο καλά ή άσχημα θα αποφασίσει να της φερθεί. Αρνούμαστε δηλαδή την έννοια της ευθύνης της επιλογής συντρόφου στην ίδια τη γυναίκα; Γιατί με το να λέμε ότι η γυναίκα δεν φταίει σε τίποτα αν επιλέξει έναν κακοποιητικό σύντροφο είναι σαν να λέμε ότι είναι τόσο ηλίθια ή αδύναμη και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.
Xρειάζεται να βάλετε κάτι πάνω απο το μώβ για να αντιδράσω σε αυτό το μήνυμα.
 

Εχέμυθη

Περιβόητο μέλος

Η Εχέμυθη αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 5,863 μηνύματα.
Οκ, makes perfect sense.
όσα είπα είναι μαλακίες.
Ενώ λες πως βγήκες απο τη κακοποίηση ενω σε βοήθησαν οι άλλοι και άρα δέχτηκες βοήθεια και δεν έμεινες.
Πράγμα που είναι ακριβώς αυτο που είπα πάνω.
Τσάμπα μπήκα σε αυτή τη συζήτηση, είστε τρελά προκατειλημένες, τόσο που παραφράζετε τα λόγια του κόσμου και δεν βγάζετε καμιά λογική.
Περαστικά.
Η διαφορά είναι ότι εσύ τόση ώρα κάνεις victim blaming δηλαδή κατηγορείς το θύμα ότι δε μπορεί να βγει από αυτή την κατάσταση λες και φταίει αυτό. Η βοήθεια που δέχθηκα από τους φίλους μου και ο τρόπος που με προσέγγισαν δεν έχει καμία σχέση με αυτό που τόση ώρα περιγράφεις καί προσπαθώ να σου εξηγήσω ακριβώς ποιο ακριβώς είναι το λάθος σου.

Ναι, δεν έμεινα αλλά έχοντας αυτή την εμπειρία μπορώ να πω ότι είναι αρκετά δύσκολο για το θύμα να καταλάβει, να αναγνωρίσει,να αποδεχθεί και εν τέλει να βγεί από αυτή την κατάσταση. Σίγουρα, το να το κατηγορούν τα άτομα στον περίγυρο του δε βοηθάει ίσα ίσα χειροτερεύει την κατάσταση. Καί ναι βγήκα από αυτή τη σχέση, δέχθηκα βοήθεια και υποστήριξη από τον περίγυρο μου και νιώθω πραγματικά δυνατή καί συνειδητοποιημένη. Από εκεί και πέρα θά σού πρότεινα όταν και αν έχεις ποτέ καθαρό μυαλό να διαβάσεις άλλη μια φορά αυτά που γράφω, όχι ότι έχω ελπίδες. Καί σε παρακαλώ πολύ αν τυχόν κάποια φίλη σού βρίσκεται σε τέτοιου είδους σχέση, σκέψου και μια και δυο καί τρείς φορές τι θά της πεις
 

Aura

Διάσημο μέλος

Η Aura αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Έχει γράψει 3,036 μηνύματα.
Δεν ξέρω τι είδους φεμινισμός είναι αυτός όταν θεωρούμε ότι μία γυναίκα τυχαία θα γνωρίσει έναν καλό ή κακό άντρα και δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα μετά από αυτή την τυχαία γνωριμία και σχέση και όλα εξαρτώνται από το πόσο καλός ή κακός είναι ο άντρας και πόσο καλά ή άσχημα θα αποφασίσει να της φερθεί. Αρνούμαστε δηλαδή την έννοια της ευθύνης της επιλογής συντρόφου στην ίδια τη γυναίκα; Γιατί με το να λέμε ότι η γυναίκα δεν φταίει σε τίποτα αν επιλέξει έναν κακοποιητικό σύντροφο είναι σαν να λέμε ότι είναι τόσο ηλίθια ή αδύναμη και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.
Ο χοντρός τότε γιατί δεν έχει ευθύνη για το πάχος του και είμαστε ρατσιστές μισάνθρωποι ; παρόμοιο δεν είναι ;

Ευθύνη όλοι έχουμε , το θέμα είναι πως λέμε κάτι και γιατί , εγώ το κρίνω στο κίνητρο προσωπικά γιατί δεν διαχωρίζεται αλλιώς . Όταν σου λέω ''να προσέχεις'' και σε προφυλάσω και σου ρίχνω ευθύνες ότι αν πάθεις κάτι δεν πρόσεξες , όλα να τα έχουμε δικά μας δεν γίνεται .
 

Guest 896561

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν ξέρω τι είδους φεμινισμός είναι αυτός όταν θεωρούμε ότι μία γυναίκα τυχαία θα γνωρίσει έναν καλό ή κακό άντρα και δεν θα μπορεί να κάνει τίποτα μετά από αυτή την τυχαία γνωριμία και σχέση και όλα εξαρτώνται από το πόσο καλός ή κακός είναι ο άντρας και πόσο καλά ή άσχημα θα αποφασίσει να της φερθεί. Αρνούμαστε δηλαδή την έννοια της ευθύνης της επιλογής συντρόφου στην ίδια τη γυναίκα; Γιατί με το να λέμε ότι η γυναίκα δεν φταίει σε τίποτα αν επιλέξει έναν κακοποιητικό σύντροφο είναι σαν να λέμε ότι είναι τόσο ηλίθια ή αδύναμη και δεν μπορεί να κάνει τίποτα για αυτό.
Σε γενικές γραμμές είμαι μαζί σου. Μια γυναίκα, ένας άνθρωπος εν γένει πρέπει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του όσον αφορά στις αποφάσεις, τις επιλογές και γενικότερα τη ζωή του. Και αυτό κάνει και ο φεμινισμός αλλά και όλα τα κινήματα που παλεύουν για διεκδίκηση δικαιωμάτων κοινωνικών ομάδων (π.χ. αναπηρικό κίνημα). Επιχειρούν να ενδυναμώσουν το άτομο, να ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του ώστε να αναλάβει τις τύχες της ζωής του.

Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη όμως (και όχι σπάνια) συναντάς περιπτώσεις σαν το παρακάτω παράδειγμα: Η μητέρα μιας γνωστής μου ήταν θεολόγος και μάλιστα το κλασικό στερεότυπο μίας θεολόγου. Φούστα μέχρι το γόνατο, λες και μόλις βγήκε από την Κυριακάτικη λειτουργία, τρομερά κλειστόμυαλες απόψεις όσον αφορά στο σεξ κλπ. Μεγάλωσε τα παιδιά της με απόψεις του τύπου «ο άντρας πρέπει να κάνει κουμάντο», «οι γιοι μου θα γυρνάνε ό,τι ώρα θέλουν σπίτι, εσύ μέχρι τις 11», εσύ θα κάνεις τις δουλειές του σπιτιού γιατί αυτά τα κάνει η γυναίκα, θα μαγειρεύεις, θα σερβίρεις τους αδερφούς σου, θα συμμαζεύεις τα πράγματά τους και άλλα τέτοια.

Κι αν αυτό φαίνεται υπερβολικό, είναι αρκετά συχνό φαινόμενο στην ελληνική οικογένεια, έστω και σε μικρότερο βαθμό. Η κοπέλα του παραδείγματος, όμως, όταν έχει μεγαλώσει με τέτοια πλύση εγκεφάλου για το ποια είναι η θέση της απέναντι στον άντρα, όση ενημέρωση και να υπάρχει, όσο κι αν έχουν αλλάξει τα χρόνια, κατά πόσο μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως από μόνη της, και κατά πόσο μπορούμε να τις επιρρίπτουμε ευθύνες αν δεν το κάνει; Αν μένει σε μία κακοποιητική σχέση; Γνωρίζετε, όλοι σας, πόσο βαθιά επηρεάζει η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, αλλά και αυτά που βλέπει από το ζευγάρι πρότυπο (πατέρας-μητέρα) στην μετέπειτα ζωή του;
 

i_lie_us

Διάσημο μέλος

Ο i_lie_us αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Έχει γράψει 3,123 μηνύματα.
Αν σπάσεις στο ξύλο την κόρη σου επειδή έχει γκόμενο πχ και αυτή κτήμα σου την θεωρείς ίδια κατηγορία είναι , δεν είναι ερωτική ζήλια, αλλά είναι κτήμα σου . Και ο Κίμωνας που θα μαχαιρώσει τον κολλητό του τον Μπάμπη για μια γυναίκα κτήμα του τον θεωρεί από μια άποψη. Και οι ομοφυλόφιλοι μεταξύ τους , αλλά εδώ είναι ερωτική αντιζηλία ξεκάθαρα, όπως ο συζυγοκτόνος που σκοτώνει τη γυναίκα του, αλλά τα φύλα των θυτών και των θυμάτων μπορεί να διαφέρουν .

Άρα που καταλήγουμε; σε αυτό που λες ότι χρησιμοποιείς ένα όρο για το ''awareness'' εφόσον τα περισσότερα θύματα είναι γυναίκες , απλά εγώ το είπα και πριν ότι επίσης είναι συχνό φαινόμενο να πάω σε ένα μπαράκι να βάλω φασαρία σαν άντρας, ή να πιαστώ στα χέρια σε ένα φανάρι με ένα άγνωστο ή σαν έφηβος να σπάω στο ξύλο τους συμμαθητές μου. Εδώ θα έστεκε το ''ανδροκτονία'' από τη συχνότητα του φαινομένου πάλι και το ''awareness'' και όχι ότι ''οι γυναίκες σκοτώνουν ας το πούμε ανδροκτονία'' που δεν είναι τόσο συχνό . Αυτό πρέπει να είναι και στην αντίληψη του φεμινισμού ''οι νταήδες της πατριαρχίας'' αλλά τώρα μάλλον δεν ασχολείται κανείς . Πολλά από αυτά που ανέφερα μπορεί να είναι και εν βρασμώ ψυχής που το όρισες εσύ για να το διαχωρίσεις, να μη είναι δηλαδή εν βρασμώ , άρα φεύγουν από το πεδίο μας και δεν μας ενδιαφέρουν κιόλας ; τι μας ενδιαφέρει τελικά; το κίνητρο της ερωτικής ζήλιας μεταξύ συντρόφων , η συχνότητα ενός φαινομένου, το φύλο του θύτη, το φύλο του θύματος , το αν είναι εν βρασμώ ή όχι ;

Αν δείρεις το παιδί σου, δεν θα έπρεπε να έχεις παιδί (γνώμη μου). Το γιατί μπορεί να το κάνει αυτό κάποιος δυσκολεύομαι να το κατανοήσω, προφανώς σε ένα τοξικό περιβάλλον θα μεγάλωσε κι αυτός.

Και ναι, συχνό φαινόμενο είναι και οι τσακωμοί ανδρών είτε με αφορμή μια γυναίκα, είτε και για λιγότερο σημαντικές αφορμές.
Προφανώς και γι' αυτό πρέπει να ενδιαφερόμαστε, αν και δε θα μου κόλλαγε κάτι τέτοιο στον ορό "ανδροκτονία".
Σε μια τέτοια κατάσταση (φόνος επειδή ο άλλος κάτι έκανε με τη σύντροφό σου) πάλι στο μυαλό του φονιά να υπερασπιστεί τη γυναίκα-κτήμα του θέλει από "trespassers". Και προφανώς έχει μία διαταραγμένη αντίληψη για τις κοινωνικές σχέσεις γενικότερα.

Το ότι το αγόρι/άνδρας είναι πιο πιθανό να πιαστεί στα χέρια στο φανάρι, να κάνει μπούλινγκ στο συμμαθητή του, να θέλει γενικά να δείξει την όποια υπεροχή του με κάποιο τρόπο έναντι είτε γυναικών είτε άλλων αρσενικών είναι ένας συνδυασμός του πως μεγαλώνουμε τα αγόρια και της σωματοδομικά υπεροχής (σε γενικές γραμμές) των ανδρών σε σχέση με τις γυναίκες.

Και είναι αλληλένδετο και με το πως θα μεγαλώσει κάποιος την κόρη του, δε το βγάζω από την εξίσωση. Για πολλά χρόνια μεγάλωναν κόρες με το σκεπτικό "να βρεις έναν δουλευταρά να κάνεις οικογένεια" ωσάν απλά παραγωγοί παιδιών. Απ' όταν ήρθαν τα σπουδές/δουλεία/ψήφος των γυναικών η προϋπόθεση "provider να 'ναι κι αν απατήσει/σηκώσει λίγο χέρι, δε βαριέσαι" έφυγε/φεύγει.
Κάποια υπολείμματα υπάρχουν ακόμα. Αν κάποιος μεγαλώνει την κόρη του δημιουργώντας της την αντίληψη ότι ο άντρας δεν πρέπει να κλάψει/δεν μπορεί να υποστεί βιασμό/πρέπει να σκοτώσει την κατσαρίδα και γενικά ότι αν δείχνει σημάδια ευαισθησίας/αδυναμίας/φοβίας δε μας κάνει, κι αυτός μέρος του προβλήματος είναι.
Κι όλα αυτά έχουν τη ρίζα τους στο ότι δε θεωρούμε τα φύλα ίσα.

Οπότε ναι, είναι αυτονόητο ότι "educate your children". Ο λόγος που ωθείται το "educate your sons" είναι αφενός γιατί οι γυναίκες έχουν φάει κατά τα χρόνια/τρώνε σκατό με το κιλό από την κοινωνία αφετέρου γιατί τα αποτελέσματα της τωρινής κατάστασης είναι συντριπτικά πιο επώδυνα για τις γυναίκες.

Το διαχωρισμό "εν βρασμώ" ή όχι τον έκανα γιατί πιστεύω ότι εν βρασμώ είναι πολύ πιθανότερο να σκοτώσει οποιοσδήποτε οποιονδήποτε και με οποιαδήποτε αφορμή. Το ορθότερο για να μη βιάζω και το νομικό όρο θα ήταν ίσως "σε σύντομο χρονικό διάστημα από την αφορμή που βρήκε ο φονιάς".
Δεν αφαιρεί αυτό κάτι από το ειδεχθές της πράξης και πιθανότατα το ότι φτάνει κάποιος σε αυτό το σημείο είναι απόρροια άλλων πραγμάτων αλλά εκεί μπαίνουμε σε χωράφια ψυχολογίας/ψυχικής υγείας που δεν κατέχω.
Το να μου κάνεις όμως σήμερα κάτι και να έρθω αύριο να σε φάω μου δείχνει μία σιγουριά ξέρωγω.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Resaldis

Δραστήριο μέλος

Ο Resaldis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 784 μηνύματα.
Κατά τη γνώμη μου ο μισογυνισμός έχει εγκατασταθεί για τα καλά στη συνείδηση της νεολαίας μέσω της trap μουσικής.
 
Τελευταία επεξεργασία:

Guest 528707

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Αυτά στη θεωρία. Στην πράξη όμως (και όχι σπάνια) συναντάς περιπτώσεις σαν το παρακάτω παράδειγμα: Η μητέρα μιας γνωστής μου ήταν θεολόγος και μάλιστα το κλασικό στερεότυπο μίας θεολόγου. Φούστα μέχρι το γόνατο, λες και μόλις βγήκε από την Κυριακάτικη λειτουργία, τρομερά κλειστόμυαλες απόψεις όσον αφορά στο σεξ κλπ. Μεγάλωσε τα παιδιά της με απόψεις του τύπου «ο άντρας πρέπει να κάνει κουμάντο», «οι γιοι μου θα γυρνάνε ό,τι ώρα θέλουν σπίτι, εσύ μέχρι τις 11», εσύ θα κάνεις τις δουλειές του σπιτιού γιατί αυτά τα κάνει η γυναίκα, θα μαγειρεύεις, θα σερβίρεις τους αδερφούς σου, θα συμμαζεύεις τα πράγματά τους και άλλα τέτοια.
Εδώ καταρριπτεις όλα όσα υποστηρίζει ο φεμινισμός και μάλιστα είναι ο λόγος που στρέφεται ενάντια στον άντρα ...

Υπαίτια όλου αυτού είναι η μητριαρχία και όχι φυσικά η πατριαρχία ...

Ποτε και κανένα κίνημα δεν είδα να στρέφεται κατά της μητριαρχίας που όπως είπες και εσύ συμβαίνει αρκετά συχνά .

Ο πατέρας που είναι σε όλο αυτό ?
Άρα για να μην επεμβαίνει πάει να πει ότι είναι σύμφωνος εφόσον και ο ίδιος παντρεύτηκε μια θεολογο .

Όπως επίσης επιρρίπτει ς ευθύνες σε μια γυναίκα - μητέρα για το πώς μεγάλωσε τα παιδιά της πράγμα που λίγο πιο πάνω κατέκρινες εφόσον είναι καθαρή επιλογή της να ζει με αυτό τον τρόπο και δεν της το έχει επιβάλλει κανένας .
Επιλογή της είναι να κάνει οικογένεια με τον συγκεκριμένο που δέχεται ΤΗΝ ΔΙΚΗΣ ΤΗΣ καταπιεστική συμπεριφορά ως προς την κόρη της .
Γιατί λοιπόν αυτή την γυναίκα να την κρίνουμε και τις υπόλοιπες όχι ?
Επειδή είναι θεολόγος και είναι κάτι που δεν αποδέχεσαι εσύ προσωπικά σαν ιδεολογία ?
Και στην τελική ποιος είσαι εσύ ,εγώ ,ο γείτονας που την κρίνουμε αυτή την στιγμή ?

Βλέπεις λοιπόν πως ΟΛΟΙ κάποια στιγμή κάνουμε ακριβώς για αυτά που σε άλλες περιπτώσεις μας φαίνονται παραβατικά ?

Ναι εδώ δεν υπάρχει η βία ως χειροδικία αλλά υπάρχει το απόλυτο καθεστώς που είναι μια μορφή καταπίεσης - βίας .
Κι αν αυτό φαίνεται υπερβολικό, είναι αρκετά συχνό φαινόμενο στην ελληνική οικογένεια, έστω και σε μικρότερο βαθμό. Η κοπέλα του παραδείγματος, όμως, όταν έχει μεγαλώσει με τέτοια πλύση εγκεφάλου για το ποια είναι η θέση της απέναντι στον άντρα, όση ενημέρωση και να υπάρχει, όσο κι αν έχουν αλλάξει τα χρόνια, κατά πόσο μπορεί να ανεξαρτητοποιηθεί πλήρως από μόνη της, και κατά πόσο μπορούμε να τις επιρρίπτουμε ευθύνες αν δεν το κάνει; Αν μένει σε μία κακοποιητική σχέση; Γνωρίζετε, όλοι σας, πόσο βαθιά επηρεάζει η διαπαιδαγώγηση ενός παιδιού, αλλά και αυτά που βλέπει από το ζευγάρι πρότυπο (πατέρας-μητέρα) στην μετέπειτα ζωή του;

Αυτη η γυναίκα που αναφέρεις έχει μάθει να "υπηρετεί" και να σέβεται το αντρικό φύλο .
Δεν έχει μάθει να δέχεται την χειροδικία και να παραμένει σε αυτή .
Ούτε φυσικά να μην μιλάει γιατί ο άντρας την κερατωνει, χτυπάει ,υποτιμά ,χαρτοπαιζει ή είναι αλκοολικός .

Εφόσον λοιπόν αναφέρεις πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα γιατί δεν λες ότι η συγκεκριμένη κοπέλα εφόσον έχει μεγαλώσει με αυτό τον απόλυτο τρόπο ΔΕΝ πρόκειται ποτέ να είναι μαζί με έναν που την κερατωνει ,χαρτοπαιζει ή είναι αλκοολικός γιατί τα θεωρεί αμαρτίες και φυσικά η ιδεολογία της δεν ανέχεται κάτι τέτοια ..

Έπειτα αν η κόρη αγανακτήσει και σκοτώσει την μητέρα της αυτό πως θα λέγεται ?
Δεν θα είναι άλλη μια μητροκτονια ?
Εκεί θα έρθουν τότε να που ότι είναι άλλη μια γυναικοκτονια γιατί ακριβώς η κόρη θεωρήθηκε κτήμα από την μητέρα και μπορούσε να την χειρίζεται όπως θέλει ?

Είναι όλα αυτά που ανέφερα παραπάνω .Η κάθε περίπτωση είναι τελείως διαφορετική και κακώς τσουβαλοποιουμε περιπτώσεις και μάλιστα εστιάζουμε μόνο στα αρνητικά .
Ο καθένας το βλέπει από την οπτική πλευρά που τον βολεύει γιατί ετσι βγάζει καθαρά προσωπικά του βιώματα μέσα από όλο αυτό , αναιρώντας ετσι τους παράγοντες που υπάρχουν και που ΔΕΝ θα επιτρέψουν σε έναν άνθρωπο να διαλέξει ένα σύντροφο ο οποίος θα του συμπεριφέρεται έτσι .

Όσο και να υποστηρίζονται κινήματα και ιδεολογίες σαν επιχειρήματα η ουσία είναι μια και το λέω γενικά .
Τα προσωπικά βιώματα του καθενός μας ,είναι αυτά που καθορίζουν για το πώς βλέπουμε και κρίνουμε μια κατάσταση ,αν είναι αποδεκτή ή όχι.
Οπότε για ποια αντικειμενικότητα μπορούμε να συζητάμε όταν σε όλο αυτό μπαίνει καθαρά το προσωπικό και όχι το κοινό "καλό" ?
 
Επεξεργάστηκε από συντονιστή:

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Το intergenerational trauma της βίας αφορά και τα δύο φύλα. Δεν γίνεται να λες πως φταίνε μόνο οι γυναίκες που επιλέγουν κακοποιητικούς άνδρες. Οι γυναίκες ελκύονται από τέτοιους άνδρες και οι άνδρες φέρονται κατά τέτοιον τρόπο επειδή και οι δικοί τους γονείς ήταν και φέρονταν έτσι. Αυτή είναι μια πολύ απλοποιημένη εξήγηση βέβαια, είμαι σίγουρη πως ένας ειδικός θα μπορούσε να το εξηγήσει καλύτερα. Όμως η βάση είναι αυτή.

Δεν φταίει ούτε το ένα φύλο ούτε το άλλο για τα πρότυπα που παίρνει και από τα οποία με πολλή δυσκολία και κάματο ξεφεύγει, ωστόσο το βάρος το σηκώνουν οι γυναίκες διότι είναι αυτές που πολύ συχνότερα γίνονται θύματα κακοποίησης και μέχρι και δολοφονίας. Γι' αυτό και χρειάζεται να προστατευθούν.
Άρα ούτε ο άντρας φταίει εξ ολοκλήρου μιας και πήρε τα λανθασμένα πρότυπα απο την οικογένεια.Πιθανόν να είχε πατέρα που έκανε τα ίδια στη μάνα του.
Οχι; Αν δεν δέχεστε αυτη τη προταση, δεν εχει καμια λογική να το πιστεύετε αυτό μόνο για τις γυναίκες και υποκρίνεστε.
 

Resaldis

Δραστήριο μέλος

Ο Resaldis αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένος. Επαγγέλεται Μελισσοκόμος και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 784 μηνύματα.
@ilias90 Δεν περιγράφεις μία σύγχρονη θεολόγο αλλα μία θεούσα, για την οποία οι έμφυλοι ρόλοι είναι στερεότυποι.
 

meetmeinmontauk

Τιμώμενο Μέλος

Η meetmeinmontauk αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Είναι 27 ετών. Έχει γράψει 11,788 μηνύματα.
Άρα ούτε ο άντρας φταίει εξ ολοκλήρου μιας και πήρε τα λανθασμένα πρότυπα απο την οικογένεια.Πιθανόν να είχε πατέρα που έκανε τα ίδια στη μάνα του.
Οχι; Αν δεν δέχεστε αυτη τη προταση, δεν εχει καμια λογική να το πιστεύετε αυτό μόνο για τις γυναίκες και υποκρίνεστε.
Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται η υποκρισία. Η απάντηση σε αυτό που ζητάς είναι στην δεύτερη παράγραφο του μηνύματος που μου παρέθεσες, και σ' αυτό που έγραψε ο i_lie_us. Το σκατό το έτρωγαν και συνεχίζουν να το τρώνε κατά βάση οι γυναίκες, αν δεν μπορούμε ν' αποδεχτούμε από κοινού αυτό ως πραγματικότητα δεν ξέρω τι συζήτηση μπορούμε να κάνουμε.
 

Guest 896561

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Υπαίτια όλου αυτού είναι η μητριαρχία και όχι φυσικά η πατριαρχία ...

Ποτε και κανένα κίνημα δεν είδα να στρέφεται κατά της μητριαρχίας που όπως είπες και εσύ συμβαίνει αρκετά συχνά .

Ο πατέρας που είναι σε όλο αυτό ?
Μαργαρίτα, όχι, δεν είναι μητριαρχία αυτό. Είναι κλασσικό φαινόμενο πατριαρχικής οικογένειας, όπου η μητέρα αναλαμβάνει το ρόλο της διαπαιδαγώγησης των παιδιών και ο πατέρας είναι ψιλοαδιάφορος, ασχολείται με το να φέρνει λεφτά στο σπίτι και να τα περιμένει όλα έτοιμα μόλις γυρίσει σε αυτό. Οι στερεότυποι ρόλοι (άνδρας - αφέντης κουβαλητής, γυναίκα - νοικοκυρά υπηρέτρια) διαιωνίζονται.
Άρα για να μην επεμβαίνει πάει να πει ότι είναι σύμφωνος εφόσον και ο ίδιος παντρεύτηκε μια θεολογο .
Ναι, είναι παρόμοιων απόψεων.
Όπως επίσης επιρρίπτει ς ευθύνες σε μια γυναίκα - μητέρα για το πώς μεγάλωσε τα παιδιά της πράγμα που λίγο πιο πάνω κατέκρινες εφόσον είναι καθαρή επιλογή της να ζει με αυτό τον τρόπο και δεν της το έχει επιβάλλει κανένας .
Επιλογή της είναι να κάνει οικογένεια με τον συγκεκριμένο που δέχεται ΤΗΝ ΔΙΚΗΣ ΤΗΣ καταπιεστική συμπεριφορά ως προς την κόρη της .
Γιατί λοιπόν αυτή την γυναίκα να την κρίνουμε και τις υπόλοιπες όχι ?
Επειδή είναι θεολόγος και είναι κάτι που δεν αποδέχεσαι εσύ προσωπικά σαν ιδεολογία ?
Και στην τελική ποιος είσαι εσύ ,εγώ ,ο γείτονας που την κρίνουμε αυτή την στιγμή ?
Και βέβαια θα κρίνω Μαργαρίτα γιατί τα παιδιά που μεγαλώνουν αυτοί οι άνθρωποι γίνονται συμπολίτες μου, συναναστρέφομαι μαζί τους κι εσύ κι εγώ και, μιας και θέλω να ζω σε μια σύγχρονη χώρα, θα κρίνω και θα στηλιτεύσω τέτοια αναχρονιστικά φαινόμενα.
Ναι εδώ δεν υπάρχει η βία ως χειροδικία αλλά υπάρχει το απόλυτο καθεστώς που είναι μια μορφή καταπίεσης - βίας .


Αυτη η γυναίκα που αναφέρεις έχει μάθει να "υπηρετεί" και να σέβεται το αντρικό φύλο .
Σε αυτά συμφωνώ απόλυτα.
Δεν έχει μάθει να δέχεται την χειροδικία και να παραμένει σε αυτή .
Ούτε φυσικά να μην μιλάει γιατί ο άντρας την κερατωνει, χτυπάει ,υποτιμά ,χαρτοπαιζει ή είναι αλκοολικός .

Εφόσον λοιπόν αναφέρεις πολύ συγκεκριμένο παράδειγμα γιατί δεν λες ότι η συγκεκριμένη κοπέλα εφόσον έχει μεγαλώσει με αυτό τον απόλυτο τρόπο ΔΕΝ πρόκειται ποτέ να είναι μαζί με έναν που την κερατωνει ,χαρτοπαιζει ή είναι αλκοολικός γιατί τα θεωρεί αμαρτίες και φυσικά η ιδεολογία της δεν ανέχεται κάτι τέτοια ..
Στα παραπάνω θα διαφωνήσω κάθετα. Όντως όλα τα παραπάνω θεωρούνται αμαρτίες από την εκκλησία, αλλά ξέρεις κι εσύ πολύ καλά ότι οι πολύ πιστοί χριστιανοί σαν και αυτούς έχουν πνευματικούς, οι οποίοι με τη σειρά τους τείνουν να συμβουλεύουν να μείνουν στο γάμο και να μην χωρίσουν γιατί «ούς ο Θεός συνεύζευξε, άνθρωπος μη χωριζέτω.»
Έπειτα αν η κόρη αγανακτήσει και σκοτώσει την μητέρα της αυτό πως θα λέγεται ?
Δεν θα είναι άλλη μια μητροκτονια ?
Εκεί θα έρθουν τότε να που ότι είναι άλλη μια γυναικοκτονια γιατί ακριβώς η κόρη θεωρήθηκε κτήμα από την μητέρα και μπορούσε να την χειρίζεται όπως θέλει ?
Ναι, μητροκτονία θα λέγεται.
Τα προσωπικά βιώματα του καθενός μας ,είναι αυτά που καθορίζουν για το πώς βλέπουμε και κρίνουμε μια κατάσταση ,αν είναι αποδεκτή ή όχι.
Οπότε για ποια αντικειμενικότητα μπορούμε να συζητάμε όταν σε όλο αυτό μπαίνει καθαρά το προσωπικό και όχι το κοινό "καλό" ?
Αυτό είναι εν μέρει αλήθεια. Όπως αναφέρω κι εγώ σε προηγούμενο μήνυμα, ναι, ο άνθρωπος επηρεάζεται βαθιά από την ανατροφή που παίρνει στα παιδικά χρόνια του και τις εμπειρίες που είχε. Όμως, αν και δύσκολο όταν η ανατροφή και οι εμπειρίες είναι υπερβολικές, όπως αυτές του παραδείγματός μου, μπορεί να αλλάξει πεποιθήσεις σε μεγαλύτερη ηλικία με αρκετή προσωπική δουλειά.
 

Guest 890013

Επισκέπτης

αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμέν. Δεν έχει γράψει κανένα μήνυμα.
Δεν καταλαβαίνω που βρίσκεται η υποκρισία. Η απάντηση σε αυτό που ζητάς είναι στην δεύτερη παράγραφο του μηνύματος που μου παρέθεσες, και σ' αυτό που έγραψε ο i_lie_us. Το σκατό το έτρωγαν και συνεχίζουν να το τρώνε κατά βάση οι γυναίκες, αν δεν μπορούμε ν' αποδεχτούμε από κοινού αυτό ως πραγματικότητα δεν ξέρω τι συζήτηση μπορούμε να κάνουμε.
Η ερώτησή μου είναι η εξής: Στο ξυλο που δίνει ο άντρας, του επιρρίπτουμε αποκλειστικά τις ευθύνες ή χρησιμοποιούμε την παραπάνω λογική και λέμε δεν φταίει εξ ολοκλήρου αλλα είναι πολυπαραγοντικό το ζήτημα με βάση το πως μεγάλωσε και ολα αυτα που λεμε για μια γυναικα που τρωει το ξυλο και δεν φταιει που δεν φευγει;
 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top