Διαστημικά νέα

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2022

1665819991399.png



Tην πιο ισχυρή λάμψη φωτός που έχουν ποτέ παρατηρήσει είδαν οι αστρονόμοι στον ουρανό. Επρόκειτο για μια έκρηξη ακτίνων-γάμα, η οποία επίσης είναι η κοντινότερη που έχει ποτέ ανιχνευθεί, σε απόσταση 2,4 δισεκατομμυρίων ετών φωτός από τη Γη, στην κατεύθυνση του αστερισμού του Βέλους. Τόσο ισχυρή φωτεινή αναλαμπή μπορεί να κάνει δεκαετίες ή και αιώνες για να εμφανιστεί ξανά, σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Η παρατήρηση έγινε στις 14 Οκτωβρίου από το επίγειο διεθνές τηλεσκόπιο Gemini South στη Χιλή, το οποίο διευθύνεται από το κέντρο αστρονομίας NOIRLab των ΗΠΑ, ενώ στις 9 Οκτωβρίου είχαν προηγηθεί αρχικές παρατηρήσεις από διαστημικά τηλεσκόπια ακτίνων-Χ και γάμα. H φωτεινή έκρηξη-ρεκόρ με την ονομασία GRB221009A πιθανώς προήλθε από την έκρηξη κάποιου γιγάντιου υπερκαινοφανούς αστέρα (σούπερ-νόβα) που γέννησε κάποια μαύρη τρύπα.

Όταν σχηματίζονται οι μαύρες τρύπες δημιουργούν ισχυρούς “πίδακες” σωματιδίων τα οποία επιταχύνονται μέχρι σχεδόν την ταχύτητα του φωτός. Αυτοί οι πίδακες στη συνέχεια διαπερνούν τα απομεινάρια του κατεστραμμένου πλέον άστρου, με αποτέλεσμα να προκαλούν την εκπομπή ισχυρών ακτίνων Χ και γάμα που διασχίζουν το σύμπαν. Τέτοια συμβάντα, μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, απελευθερώνουν τόση ενέργεια όση θα παράγει ο Ήλιος σε όλη τη ζωή του των 10 δισεκατομμυρίων ετών.

Αν η κατεύθυνση τους “δείχνει” προς τη Γη, τότε μπορεί να γίνουν αντιληπτές ως πολύ φωτεινές αναλαμπές που έχουν ονομαστεί GRB (Gamma-Ray Bursts). Οι πρώτες τέτοιες ηλεκτρομαγνητικές εκρήξεις είχαν ανακαλυφθεί τυχαία από αμερικανικούς στρατιωτικούς δορυφόρους στη δεκαετία του 1960.

Η νέα τιτάνια κοσμική έκρηξη κινητοποίησε τους αστρονόμους σε διάφορα μέρη του κόσμου, καθώς έσπευσαν να μελετήσουν τα “μεθεόρτια” του φαινομένου. Ενδεικτικά, ένα κινεζικό τηλεσκόπιο κατέγραψε φωτόνια με την εντυπωσιακή ενέργεια των 18 τερα-ηκετρονιοβόλτ (TeV), όταν συγκριτικά ο μεγάλος επιταχυντής του CERN παράγει σωματίδια με ενέργεια έως 13 TeV. Ποτέ μέχρι σήμερα δεν είχε παρατηρηθεί GRB με ενέργεια άνω των 10 TeV.

“Η ασυνήθιστα μακράς διάρκειας GRB221009A είναι η φωτεινότερη GRB που έχει ποτέ καταγραφεί και η μετέπειτα λάμψη σπάει όλα τα ρεκόρ σε όλα τα μήκη κύματος. Επειδή είναι τόσο φωτεινή και επίσης κοντινή, θεωρούμε ότι πρόκειται για την ‘ευκαιρία του αιώνα’ να απαντήσουμε τα πιο θεμελιώδη ερωτήματα αναφορικά με αυτές τις εκρήξεις”, δήλωσε ο Μπρένταν Ο’Κόνορ του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ.

Η νέα έκρηξη-ρεκόρ συνέβη 20 φορές κοντύτερα στον πλανήτη μας από ό,τι μια μέση έκρηξη GRB μέχρι σήμερα, παρόλα αυτά ήταν σε απόσταση ασφαλείας. Αν όμως μια τέτοια έκρηξη συνέβαινε πολύ κοντινότερα στον πλανήτη μας, σε απόσταση μερικών χιλιάδων ετών φωτός, θα μπορούσε να αποβεί καταστροφική, προκαλώντας πιθανώς μαζική εξαφάνιση ειδών (και ανθρώπων). Ορισμένοι επιστήμονες, σύμφωνα με τη NASA, θεωρούν πιθανό ότι τουλάχιστον μία από τις μαζικές εξαφανίσεις ειδών στη Γη, η Ορδοβίκεια πριν περίπου 450 εκατομμύρια χρόνια, προκλήθηκε από μια τέτοια σχετικά κοντινή ηλεκτρομαγνητική έκρηξη.

Οι GRB συμβαίνουν σε δύο διαφορετικές μορφές. Η μία, η σπανιότερη, είναι σύντομης διάρκειας (έως δύο δευτερόλεπτα), αποτελεί το 30% περίπου όλων των σχετικών φαινομένων που έχουν παρατηρηθεί και εκτιμάται ότι προκαλείται από συγκρούσεις άστρων νετρονίων (πάλσαρ). Ο δεύτερος τύπος GRB είναι μεγαλύτερης διάρκειας (επί αρκετά λεπτά) και πιθανώς προκαλείται από κατακλυσμικές εκρήξεις υπερ-νόβα, που είναι 100 φορές φωτεινότερες από μια σούπερνόβα και προέρχεται από τον θάνατο τεράστιων άστρων. Όπως συνέβη και στην τελευταία περίπτωση-ρεκόρ, οι αστρονόμοι μπορούν να δουν το “λυκόφως” μετά από μια τέτοια έκρηξη.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Τριάντα χιλιάδες πλέον οι απειλητικοί για τη Γη διαστημικοί βράχοι

Δευτέρα, 17 Οκτωβρίου 2022
1666022927684.png

Ονομάζονται NEO (Near Earth Objects) και αποτελούν διαστημικά αντικείμενα (αστεροειδείς και κομήτες) η τροχιά των οποίων θεωρείται δυνητικά απειλητική για τη Γη. Τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια και επιστημονικά όργανα έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια τον συνεχή εντοπισμό αντικειμένων NEO. Μάλιστα η NASA έχει δημιουργήσει ένα τμήμα που ασχολείται αποκλειστικά με την παρακολούθηση αυτών των διαστημικών αντικειμένων.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος ανακοίνωσε ότι ο αριθμός των NEO που έχουν εντοπιστεί ανέρχεται πλέον σε τριάντα χιλιάδες. Η ανακοίνωση έρχεται λίγες μόλις μέρες μετά την ανακοίνωση της NASA για την επιτυχή έκβαση της αποστολής DART στο πλαίσιο της οποίας ένα σκάφος έπεσε σαν καμικάζι πάνω σε ένα κοντινό αστεροειδή και κατάφερε να τον εκτρέψει ελαφρώς από την πορεία του. Σύμφωνα με τα στελέχη της NASA η επιτυχία της αποστολής δημιουργεί αισιοδοξία ότι αυτή η μέθοδος μπορεί να αποδειχθεί σωτήρια για τη Γη σε περίπτωση που διαπιστωθεί ότι ένας διαστημικός βράχος έχει βγει από την κατηγορία της δυνητικής απειλής και αποτελεί πραγματική απειλή για τον πλανήτη.

Η χρήση κάθε είδους πυραύλων, εκρηκτικών ακόμη και πυρηνικών όπλων για την εξουδετέρωση απειλητικών διαστημικών βράχων κρίνεται προς το παρόν ως μη ασφαλής αφού υπάρχουν φόβοι ότι τέτοιες μέθοδοι δεν θα εκτρέψουν ένα διαστημικό βράχο από την τροχιά του ούτε θα τον καταστρέψουν ολοσχερώς αλλά είναι πιθανό απλά να τον διαλύσουν σε πολλά μικρότερα κομμάτια τα οποία θα βομβαρδίσουν τελικά τη Γη.


 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Ανακαλύφθηκε γιγάντιος εξωπλανήτης σε πανάρχαιο άστρο

Τρίτη, 18 Οκτωβρίου 2022 12:53

1666110640593.png

Διεθνής ερευνητική ομάδα ανακάλυψε ένα ακόμη εξωπλανήτη μεγαλώνοντας την σχετική λίστα που αριθμεί περισσότερους από πέντε χιλιάδες πλανήτες σε άλλα αστρικά συστήματα του γαλαξία μας. Ο εξωπλανήτης βρίσκεται σε απόσταση 1,154 ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό Pavo (Ταώς) και έλαβε την κωδική ονομασία TOI-5542b.

Ο πλανήτης που έχει μέγεθος και μάζα παρόμοια με αυτή του Δία ολοκληρώνει μια περιστροφή γύρω από το μητρικό του άστρο κάθε 75 μέρες. Το άστρο που έχει τις κωδικές ονομασίες TOI-5542 και TIC 466206508 έχει ηλικία περίπου έντεκα δισ. ετών. Ο Ήλιος έχει ηλικία περίπου τεσσάρων δισ. ετών. Ο πλανήτης εκτιμάται ότι έχει μέση θερμοκρασία 168 βαθμών Κελσίου.

Οι πλανήτες με μέγεθος παρόμοιο με αυτό του Δία που κινούνται πολύ κοντά ή σχετικά κοντά στο μητρικό τους άστρο ονομάζονται «καυτοί Δίες» και αποτελούν λόγω του μεγέθους τους και της εγγύτητας στο άστρο τους πλανήτες που εντοπίζονται συχνότερα σε περιοχές του γαλαξία μας έξω από το ηλιακό μας σύστημα.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.
Tις λατρευω αυτες τις ειδησεις!

Νέες ακριβέστερες εκτιμήσεις για τη σκοτεινή ενέργεια, τη σκοτεινή ύλη και τον ρυθμό επέκτασης του σύμπαντος

Τετάρτη, 19 Οκτωβρίου 2022
1666286027120.png

Αστροφυσικοί και κοσμολόγοι του Κέντρου Αστροφυσικής Χάρβαρντ-Σμιθσόνιαν στις ΗΠΑ πραγματοποίησαν τον ακριβέστερο μέχρι σήμερα υπολογισμό σχετικά με τη σύνθεση και την εξέλιξη του Σύμπαντος, κάνοντας μια νέα ανάλυση για τη σκοτεινή ύλη και σκοτεινή ενέργεια. Σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, σχεδόν ακριβώς τα δύο τρία του σύμπαντος (το 66,2%) εκδηλώνεται με τη μορφή σκοτεινής ενέργειας, ενώ το υπόλοιπο ένα τρίτο (33,8%) αποτελεί έναν συνδυασμό σκοτεινής ύλης και ορατής ύλης.

Οι ερευνητές της ομάδας Pantheon+, με επικεφαλής τον Ντίλον Μπρουτ, οι οποίοι έκαναν τη σχετική δημοσίευση στην επιθεώρηση «The Astrophysical Journal», βάσισαν τις νέες εκτιμήσεις τους στην ανάλυση άνω των 1.500 αστρικών εκρήξεων υπερκαινοφανών αστέρων (σουπερνόβα τύπου Ia). Αυτές οι φωτεινές εκρήξεις ξεπερνούν σε λάμψη ολόκληρους γαλαξίες και μπορούν να παρατηρηθούν σε χωροχρονικές αποστάσεις άνω των 10 δισ. ετών φωτός.

Η νέα μελέτη επιβεβαιώνει την αρχική ανακάλυψη του 1998 ότι το σύμπαν διευρύνεται με επιταχυνόμενο ρυθμό κατά τα τελευταία δισεκατομμύρια χρόνια. Η διαστολή του σύμπαντος αποδίδεται στην αόρατη και μυστηριώδη ενέργεια που ονομάστηκε "σκοτεινή" και η οποία είναι εγγενής στον ίδιο τον "ιστό" του σύμπαντος.

Ο ρυθμός επέκτασης του σύμπαντος - γνωστός και ως "σταθερά Χαμπλ" - υπολογίστηκε σε 73,4 χιλιόμετρα ανά δευτερόλεπτο ανά μεγαπαρσέκ (με βαθμό αβεβαιότητας μόνο 1,3%). Με άλλα λόγια διατυπωμένο, για κάθε ένα μεγαπαρσέκ (δηλαδή μια απόσταση 3,26 εκατ. ετών φωτός) εκτιμάται ότι ο συμπαντικός χώρος διαστέλλεται με ταχύτητα άνω των 160.000 μιλίων την ώρα (ή περίπου 161.000 χιλιομέτρων την ώρα).

Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Σπάνιο κοσμικό «κόμπο» ανακάλυψε το James Webb (βίντεο)

Παρασκευή, 21 Οκτωβρίου 2022

1666373421546.png

Γράφημα με τις εικόνες που έχει καταγράψει το James Webb από το μακρινό γαλαξιακό σμήνος και την μαύρη τρύπα που βρίσκεται εκεί.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb δικαιώνει καθημερινά την επιμονή της NASA να ολοκληρώσει τη κατασκευή του παρά τα πολλά εμπόδια που οδηγήσαν στην πολυετή καθυστέρηση της εκτόξευσης του. Η τελευταία του ανακάλυψη είναι μια σπάνια δομή του Σύμπαντος που επιστήμονες ονόμασαν «κοσμικό κόμπο».

Το πανίσχυρο διαστημικό τηλεσκόπιο εντόπισε στα βάθη του Σύμπαντος σε απόσταση των 11,5 δισ. ετών φωτός από τη Γη ένα σπάνιο τύπο μαύρης τρύπας. Πιο συγκεκριμένα πρόκειται για ένα ερυθρό κβάζαρ, ένα πυκνό φωτοστέφανο ύλης γύρω από μια γιγάντια μαύρη τρύπα. Πολύ κοντά στο κβάζαρ που έλαβε την κωδική ονομασία SDSS J165202.64+172852.3 βρίσκεται ένα σμήνος μεγάλων σε μέγεθος γαλαξιών οι οποίοι σύμφωνα με την διεθνή ερευνητική ομάδα που έκανε την ανακάλυψη βρίσκονται σε διαδικασία συγχωνεύσεων διαδικασία που σε συνδυασμό με την παρουσία της μαύρης τρύπας προκαλεί διαφόρων ειδών κοσμικά φαινόμενα.

Με τη βοήθεια του James Webb οι επιστήμονες μπορούν να μελετήσουν όσα συμβαίνουν σε αυτόν τον κοσμικό κόμπο και να αυξήσουν τις γνώσεις τους για το τι συνέβαινε στο Σύμπαν την πρώτη περίοδο της ύπαρξης του. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία το Σύμπαν γεννήθηκε πριν από 13,8 δισ. έτη άρα όσα βλέπει το James Webb μας δίνουν εικόνα από το συνέβαινε όταν το Σύμπαν ήταν ηλικίας περίπου δύο δισ. ετών. Οι ερευνητές θα αναλύσουν τα δεδομένα που κατέγραψε το James Webb για να διαπιστώσουν πώς σχηματίστηκαν στο νεαρής ηλικίας Σύμπαν τόσο πυκνά γαλαξιακά σμήνη και πώς αλληλεπιδρούσαν με τις μαύρες τρύπες.

 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Εκλειψη ηλίου ορατή και στην Ελλάδα – Πότε θα τη δούμε

1666546279147.png


Μια μερική έκλειψη Ηλίου θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 25 Οκτωβρίου και θα είναι ορατή στο βόρειο ημισφαίριο, στην Αφρική, στην Ασία και στην Ευρώπη, μεταξύ άλλων και στη χώρα μας, ξεκινώντας λίγο μετά το μεσημέρι. Η επόμενη ηλιακή έκλειψη που θα είναι ορατή από τη χώρα μας, θα είναι το 2027.

Η μέγιστη φάση της έκλειψης θα παρατηρηθεί στην Κεντρική Ρωσία και στη Δυτική Σιβηρία, όπου η Σελήνη θα καλύψει περίπου το 85% του ηλιακού δίσκου. Στην κεντρική Ελλάδα και στην Αθήνα η διάρκεια της έκλειψης θα είναι περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά. Θα αρχίσει στις 12:36 μ.μ., η μέγιστη κάλυψη του ηλιακού δίσκου (σχεδόν 38%, ποσοστό που θα αγγίξει το 46% στα βορειοανατολικά σύνορα της χώρας) θα συμβεί στις 13:43 και το φαινόμενο θα ολοκληρωθεί στις 14:51. Στη Θεσσαλονίκη η μερική έκλειψη θα αρχίσει στις 12:30, θα κορυφωθεί στις 13:38 και θα τελειώσει στις 14:46.
Μερική έκλειψη συμβαίνει όταν η Σελήνη παρεμβάλλεται μεταξύ Γης και Ήλιου, καλύπτοντας ένα μόνο μέρος του άστρου μας. Ακόμη και σε αυτή την περίπτωση, η έκλειψη δεν μπορεί να παρατηρηθεί με ασφάλεια άμεσα με γυμνά μάτια (υπάρχει κίνδυνος σοβαρής βλάβης), αλλά μέσα από κιάλια ή τηλεσκόπιο με ειδικό ηλιακό φίλτρο.
Θα ακολουθήσει στις 7 Νοεμβρίου μια ολική σεληνιακή έκλειψη, η οποία και θα είναι η τελευταία γενική έκλειψη του 2022. Το 2023 θα υπάρξουν τέσσερις εκλείψεις: μία ολική ηλιακή στις 20 Απριλίου, μία σεληνιακή στις 5-6 Μαΐου, μία δακτυλιοειδής ηλιακή στις 14 Οκτωβρίου και μία μερική σεληνιακή στις 28-29 Οκτωβρίου.


Θα εχουμε και τελειο καιρο...τελεια!:clapup:
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.
Oυαου! Ειναι οντως τρομαχτικος θορυβος και πολυ περιεργος! Αρχικα μου θυμιζει σεισμο,μετα εχει κατι σαν ανασες...κατι σαν σπασιματα περιεργα..πατηστε εκει που λεει ΗΧΟΥΣ καια κουστε το,πραγματικα αξιζει.

:scare2:



Για πρώτη φορά ακούστηκε ο ήχος του μαγνητικού πεδίου της Γης και θυμίζει...θρίλερ

Δευτέρα, 24 Οκτωβρίου 2022
1666627997118.png

Κάπως τρομακτικός, θυμίζοντας...θρίλερ, είναι ο ήχος του προστατευτικού μαγνητικού πεδίου της Γης. Για πρώτη φορά, όπως ανακοίνωσε ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA), επιστήμονες του Τεχνικού Πανεπιστημίου της Δανίας πήραν μαγνητικά σήματα που είχαν καταγράψει οι ευρωπαϊκοί δορυφόροι Swarm και τα μετέτρεψαν σε ήχους.

Στην πραγματικότητα το ίδιο το μαγνητικό πεδίο γύρω από τον πλανήτη μας, δεν μπορεί να παρατηρηθεί ούτε να ακουστεί άμεσα. Είναι μια πολύπλοκη και δυναμική «φυσαλίδα» που μας κρατά ασφαλείς από την κοσμική ακτινοβολία και τα φορτισμένα σωματίδια του ισχυρού ηλιακού «ανέμου». Όταν αυτά τα σωματίδια συγκρούονται με τα άτομα και τα μόρια -κυρίως οξυγόνου και αζώτου- στην ανώτερη γήινη ατμόσφαιρα, τότε ένα μέρος από τις συγκρούσεις μετατρέπεται στο πράσινο-μπλε θεαματικό πολικό σέλας.

Το γήινο μαγνητικό πεδίο παράγεται κυρίως από έναν «ωκεανό» πολύ θερμού και στροβιλιζόμενου λιωμένου σιδήρου στον εξωτερικό πυρήνα του πλανήτη μας, ο οποίος δημιουργεί ηλεκτρικά ρεύματα, τα οποία με τη σειρά τους γεννούν το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο.

Το «τρίο» των δορυφόρων της αποστολής Swarm της ESA, που εκτοξεύτηκαν το 2013, μελετούν το γήινο μαγνητικό πεδίο καταγράφοντας με ακρίβεια τα σήματα του. Οι Δανοί ερευνητές και μουσικοί χρησιμοποίησαν αυτά τα μαγνητικά δεδομένα, τόσο του πυρήνα της Γης όσο και μιας γεωμαγνητικής καταιγίδας που είχε δημιουργηθεί μετά από μια ηλιακή έκρηξη, για να τα μετατρέψουν σε ήχους, οι οποίοι ακούγονται λιγάκι σαν...υπόκρουση σε εφιάλτη.

Όπως ανέφεραν, η πρόθεση τους δεν είναι να τρομάξουν τους ανθρώπους, αλλά να υπενθυμίσουν ότι το μαγνητικό πεδίο υπάρχει και, μολονότι ακούγεται κάπως ανησυχητικό, στην πραγματικότητα η ζωή στη Γη εξαρτιέται από αυτό. Μια σειρά από ηχεία στην πλατεία Σόλμπγιερκ της Κοπεγχάγης θα εκπέμπουν ανά περιοδικά διαστήματα τον ήχο του μαγνητικού πεδίου καθ' όλη την εβδομάδα 24-30 Οκτωβρίου.

Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Ανακαλύφθηκε μια μαύρη τρύπα στη διαστημική μας «αυλή» (βίντεο)

Τρίτη, 25 Οκτωβρίου 2022

1666801725933.png

Στο κέντρο της εικόνας σημειώνεται το σημείο του γαλαξία μας που βρίσκεται η γειτονική μας μαύρη τρύπα.

Μπορεί ο αριθμός των μελανών οπών στο Σύμπαν να μην είναι παρόμοιος με αυτός των άστρων ή των πλανητών αλλά παρόλα αυτά είναι και αυτός πρακτικά ανυπολόγιστος. Πολλοί γαλαξίες περιέχουν κολοσσιαίες μαύρες τρύπες στο κέντρο τους ενώ κάθε γαλαξίας περιέχει εκατοντάδες εκατ. αν όχι και δισ. μαύρες τρύπες διαφόρων μεγεθών. Σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία οι αστρικές εκρήξεις σουπερνόβα που είναι από τα πλέον συχνά φαινόμενα στο Σύμπαν οδηγούν στη δημιουργία μαύρων τρυπών.

Εκτός από την υπερμεγέθη μαύρη τρύπα στο κέντρο του γαλαξία μας, τον Τοξότη Α*, έχουν ανακαλυφθεί ορισμένες ακόμη μέσα στο γαλαξία μας αλλά σε πολύ μεγάλες αποστάσεις από εμάς. Όμως ερευνητική ομάδα που μελετούσε δεδομένα της ευρωπαϊκής αποστολής GAIA η οποία χαρτογραφεί τον γαλαξία μας ανακάλυψε μια γειτονική (σε κοσμική κλίμακα) μαύρη τρύπα. Πρόκειται για μια μικρού μεγέθους μαύρη τρύπα που ονομάστηκε GAIA BH1. Αυτή η μαύρη τρύπα βρίσκεται σε απόσταση 1,550 ετών φωτός από το ηλιακό μας σύστημα και έχει μάζα 12 φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου. Ενδεικτικά αναφέρουμε ότι Τοξότης Α* έχει μάζα περίπου τέσσερα εκατ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου ενώ υπάρχουν διάσπαρτες στο Σύμπαν μαύρες τρύπες με μάζα εκατοντάδες ή και δισ. φορές μεγαλύτερη από αυτή του Ήλιου.

«Είναι η πιο κοντινή στο ηλιακό μας σύστημα μαύρη τρύπα και πρακτικά βρίσκεται στην αυλή μας» δηλώνει ο Σουκάγια Τσακραμπάρτι, του Πανεπιστημίου της Αλαμπάμα, επικεφαλής της ερευνητικής ομάδας.


 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Νέα εντυπωσιακή ανακάλυψη του James Webb στις εσχατιές του Σύμπαντος (βίντεο)

Πέμπτη, 27 Οκτωβρίου 2022

1666886687078.png

Πριν από δέκα χρόνια το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble είχε καταφέρει να εντοπίσει και να φωτογραφίσει μια κοσμική δομή στην ασύλληπτη απόσταση των 13,4 δισ. ετών φωτός. Όμως τα όργανα του αρχαιότερου διαστημικού τηλεσκοπίου δεν μπορούσαν να καταγράψουν με λεπτομέρειες αυτό το διαστημικό αντικείμενο που δημιουργήθηκε μόλις 400 εκατ. έτη μετά τη γέννηση του Σύμπαντος. Το αντικείμενο αυτό έλαβε την κωδική ονομασία MACS0647-JD και οι επιστήμονες δεν κατάφεραν όλα αυτά τα χρόνια να ανακαλύψουν ή έστω να πιθανολογήσουν την ταυτότητα του. Η λειτουργία του πανίσχυρου διαστημικού τηλεσκοπίου James Webb λύνει όμως τα χέρια των αστρονόμων αφού μπορεί να κοιτάξει πιο μακριά και καθαρά από οποιοδήποτε άλλο όργανο που έχει κατασκευάσει ποτέ ο άνθρωπος μέσα στο Σύμπαν.

Οι εικόνες που κατέγραψε το James Webb άφησαν τους επιστήμονες ως συνήθως από την μέρα που άρχισε να λειτουργεί με ανοικτό το στόμα. Όπως φαίνεται δεν πρόκειται για μια κοσμική δομή αλλά για δύο με τους επιστήμονες να προσπαθούν τώρα από τις εικόνες και τα δεδομένα να διαπιστώσουν αν πρόκειται για δύο σμήνη άστρων που βρίσκονται μέσα σε ένα γαλαξία ή αν πρόκειται για δύο γαλαξίες που βρίσκονται μάλιστα σε διαδικασία συγχώνευσης.

«Αν είναι μια συγχώνευση γαλαξιών θα είναι η πιο μακρινή στο Σύμπαν που γνωρίζουμε και θα είναι πραγματικά εκστατική ανακάλυψη» δηλώνει ο Τάιγκερ Γιου Γιανγκ Ξιάο, αστρονόμος του Πανεπιστημίου Johns Hopkins στις ΗΠΑ που είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας που μελετά τις εικόνες και τα δεδομένα που κατέγραψε το James Webb.


 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Πλησιάζει τη Γη ο αστεροειδής του Χάλογουιν (βίντεο)

Παρασκευή, 28 Οκτωβρίου 2022 08:20

1666978459359.png



Την στιγμή που οι ΗΠΑ θα γιορτάζουν το Χάλογουιν ένας δυνητικά απειλητικός αστεροειδής θα βρίσκεται στη διαστημική μας γειτονιά. Στις 31 Οκτωβρίου την μέρα που θα εορτάζεται το αμερικανικό έθιμο ο αστεροειδής 2022 RM4 θα πλησιάζει τον πλανήτη μας. Ο αστεροειδής υπολογίζεται ότι έχει διάμετρο 330-740 μέτρα και θα κάνει το κοντινότερο πέρασμα από τη Γη την 1η Νοεμβρίου.

Η πορεία που ακολουθεί θα τον φέρει σε απόσταση 2,3 εκατ. χλμ. από τη Γη η οποία ακούγεται ασφαλής αλλά σε κοσμική κλίμακα είναι κάτι περισσότερο από κοντινή. Κατά τη διάρκεια του κοντινότερου περάσματος από τον πλανήτη μας ο αστεροειδής θα κινείται με ταχύτητα περίπου 85 χιλιάδων χλμ./ώρα.
Ο αστεροειδής ανήκει στην κατηγορία των NEO (Near Earth Objects) και αποτελούν διαστημικά αντικείμενα (αστεροειδείς και κομήτες) η τροχιά των οποίων θεωρείται δυνητικά απειλητική για τη Γη. Τα ολοένα και πιο ισχυρά επίγεια και διαστημικά τηλεσκόπια και επιστημονικά όργανα έχουν επιτρέψει τα τελευταία χρόνια τον συνεχή εντοπισμό αντικειμένων NEO. Μάλιστα η NASA έχει δημιουργήσει ένα τμήμα που ασχολείται αποκλειστικά με την παρακολούθηση αυτών των διαστημικών αντικειμένων. Έχουν εντοπιστεί μέχρι στιγμής 30 χιλιάδες NEO.

Κάθε διαστημικός βράχος που εντοπίζεται εντός μιας ακτίνας 193 εκατ. χλμ. από τον πλανήτη μας καταχωρείται στη λίστα των αντικειμένων NEO. Τα αντικείμενα που πλησιάζουν σε απόσταση κάτω 8 εκατ. χλμ. τη Γη καταχωρούνται στη λίστα των «δυνητικά απειλητικών».

Naftemporiki.gr

https://www.naftemporiki.gr/story/1919494/plisiazei-ti-gi-o-asteroeidis-tou-xalogouin-binteo
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Το Σαββατοκύριακο ο Ήλιος αποφάσισε να μας δείξει το εντυπωσιακό αλλά απειλητικό «χαμόγελό» του

Σάββατο, 29 Οκτωβρίου 2022

1667154570267.png

Μία από τις εικόνες που κατέγραψε ο δορυφόρος SDO από τις τρεις νέες κηλίδες στον Ήλιο που απειλούν τη Γη

Ηλιακές κηλίδες ονομάζονται τα σημεία του Ήλιου στα οποία υπάρχει έντονη μαγνητική δραστηριότητα η οποία παράγει πολλές φορές εκρήξεις οι οποίες έχουν λάβει την ονομασία «ηλιακές εκλάμψεις». Οι εκρήξεις αυτές είναι εξαιρετικά λαμπρές και εξαπολύουν τεράστιες ποσότητες ενέργειας. Ένα «τσουνάμι» ηλεκτρικά φορτισμένων σωματιδίων ξεκινά από το σημείο της έκρηξης και αν φτάσει στη Γη δεν μπορεί να διαπεράσει την ατμόσφαιρα αλλά προκαλεί φυσικά φαινόμενα όπως το σέλας ενώ παράλληλα μπορεί να προκαλέσει δυσλειτουργίες στους τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους και τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας.

Το Solar Dynamics Observatory, το διαστημικό ηλιακό παρατηρητήριο της NASA, κατέγραψε τη εμφάνιση τα τελευταία 24ωρα τριών νέων ηλιακών κηλίδων στην επιφάνεια του Ήλιου οι οποίες στα σημεία που βρίσκονται δημιουργούν ένα «χαμόγελο» στο καυτό... πρόσωπο του μητρικού μας άστρου. Οι τρεις κηλίδες που έκαναν την εμφάνιση τους ανήκουν σύμφωνα με τους ειδικούς σε μια υποκατηγορία των ηλιακών κηλίδων και τους έχει δοθεί η ονομασία «στεμματικές οπές». Τα μαγνητικά κυρίως φαινόμενα που παράγουν και εξελίσσονται σε αυτές τις ηλιακές τρύπες οδηγούν στην εκτόξευση στο Διάστημα φορτισμένων σωματιδίων με ταχύτητες άνω του 1,5 εκατ. χλμ./ώρα.
Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων που παρακολοθούν την εξέλιξη του φαινομένου αυτό το ηλιακό τσουνάμι σωματιδίων αναμένεται να φτάσει στη Γη και να χτυπήσει το μαγνητικό της πεδίο αυτό το Σαββατκύριακο 29-30 Οκτωβρίου. Δεν υπάρχει πρόβλεψη για την ένταση του χτυπήματος και το εύρος των πιθανών συνεπειών του.
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.
Δηλαδη καπου ελεος με το σιχαμερο αυτο κρατος με τους ανεξελεγκτους πυραυλους,δορυφορους και κλπ.
Αναρωτιεμαι αυτο δεν πρεπει να εχει λυρωσεις; Δεν πρεπει να μπει ενα τελος σε αυτο; Να φροντιζουν τια διαστημικα σκουπιδια τους ή οτι αλλο.
Αυτόματη ένωση συνεχόμενων μηνυμάτων:

Και τελικα...
 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.
Πολυ ενδιαφερον!

Μυστηριώδεις ριπές ακτινοβολίας από το Διάστημα άφησαν ίχνη στα δέντρα του πλανήτη

ΤοΒΗΜΑ Team
01.11.2022

Τα αινιγματικά «συμβάντα Μιγιάκε» θα μπορούσαν να καταστρέψουν δορυφόρους και δίκτυα ηλεκτροδότησης. Η προέλευσή τους όμως παραμένει άγνωστη.​

1667582250378.png


Συμβαίνουν περίπου μια φορά στα 1.000 χρόνια, όταν η Γη δέχεται έναν ξαφνικό βομβαρδισμό ακτινοβολίας από το Διάστημα, έναν βομβαρδισμό τόσο ισχυρό ώστε αφήνει τα ίχνη του στους δακτυλίους των δέντρων.

Νέα μελέτη για αυτές τις αινιγματικές καταιγίδες ακτινοβολίας δείχνει τώρα να διαψεύδει την κρατούσα θεωρία για την προέλευσή τους, σύμφωνα με την οποία το φαινόμενο προέρχεται από «υπερεκλάμψεις» στην επιφάνεια του Ήλιου.

Το μυστήριο λοιπόν παραμένει άλυτο, και μάλιστα περιπλέκεται.

«Ασύλληπτες επιπτώσεις»

Το αναπάντητο πρόβλημα εμφανίστηκε το 2012, όταν ο ιάπωνας φυσικός Φούτσα Μιγιάκε ανίχνευσε ενδείξεις ριπών ακτινοβολίας σε δακτυλίους δέντρων που αντιστοιχούσαν στο έτος 774 μ.Χ.

Μελέτες που ακολούθησαν έδειξαν ότι τα τελευταία 10.000 χρόνια η Γη έχει ζήσει αρκετά τέτοια «συμβάντα Μιγιάκε», όπως το 993 μ.Χ. και το 663 π.Χ.

«Αυτές οι τεράστιες ριπές ακτινοβολίας, γνωστές ως συμβάντα Μιγιάκε, συμβαίνουν περίπου κάθε χίλια χρόνια, παραμένει όμως ασαφές πού οφείλονται» λέει ο δρ Μπένζαμιν Πόουπ του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, επικεφαλής της μελέτης που δημοσιεύεται στο Proceedings of the Royal Society A.

«Πρέπει να μάθουμε περισσότερα για αυτό το φαινόμενο, αφού αν κάτι τέτοιο συνέβαινε σήμερα θα κατέστρεφε δορυφόρους, καλώδια του Διαδικτύου, γραμμές ηλεκτροδότησης και μετασχηματιστές. Οι επιπτώσεις στις παγκόσμιες υποδομές θα ήταν ασύλληπτες».

Ο Πόουπ και οι συνεργάτες του αναζήτησαν απαντήσεις στους κορμούς αρχαίων δέντρων, οι οποίοι συνήθως αποκτούν έναν νέο δακτύλιο ανάπτυξης κάθε έτος.

«Δεδομένου ότι μπορείς να μετρήσεις τους δακτυλίους ενός δέντρου για να προσδιορίσεις την ηλικία του, μπορείς επίσης να εξετάσεις ιστορικά κοσμικά συμβάντα που πηγαίνουν πίσω χιλιάδες χρόνια» εξηγεί ο Τσινγκιάν Τσανγκ του Πανεπιστημίου του Κουίνσλαντ, μέλος της ερευνητικής ομάδας.
1667582297693.png

Ηλιακή έκλαμψη που καταγράφηκε το 2012 από το σκάφος SDO της NASA. Οι εκλάμψεις όμως μάλλον δεν σχετίζονται με τα συμβάντα Μιγιάκε (NASA Goddard Space Flight Center )

Άνθρακας-14

Τα δέντρα απορροφούν διοξείδιο του άνθρακα από την ατμόσφαιρα για να χτίσουν τον κορμό τους. Όταν σωματίδια υψηλής ενέργειας φτάσουν από το Διάστημα στη γήινη ατμόσφαιρα μπορούν να μετατρέψουν άτομα αζώτου σε άτομα άνθρακα-14, ένα ραδιενεργό ισότοπο του άνθρακα, το οποίο απορροφάται από τα φυτά και ενσωματώνεται στους ιστούς τους. Ο άνθρακας-14 μεταστοιχειώνεται και πάλι σε άζωτο με έναν αργό αλλά σταθερό ρυθμό, κάτι που επιτρέπει την ακριβή χρονολόγηση των δειγμάτων.

Οι ερευνητές χρησιμοποίησαν ένα μαθηματικό μοντέλο του παγκόσμιου κύκλου του άνθρακα για να εκτιμήσουν ποιες μπορεί να ήταν οι ποσότητες άνθρακα-14 που σχηματίστηκαν στην ατμόσφαιρα σε κάθε συμβάν Μιγιάκε.

Μέχρι σήμερα, η κρατούσα θεωρία ήθελε αυτά τα συμβάντα να προέρχονται από «υπερεκλάμψεις», εκρήξεις ακτινοβολίας στην επιφάνεια του Ήλιου που ενίοτε επηρεάζουν τη Γη.

Η ανάλυση όμως έδειξε ότι τα συμβάντα Μιγιάκα δεν συνδέονται με τις ηλιακές κηλίδες ούτε με τον 11ετή κύκλο αυξομείωσης της ηλιακής δραστηριότητας.

Επιπλέον, τα δέντρα που βρίσκονταν πιο κοντά στους πόλους της Γης δεν βρέθηκαν να περιέχουν περισσότερο άνθρακα-14, όπως θα περίμενε κανείς αν το φαινόμενο αντιστοιχούσε σε ηλιακά σωματίδια, τα οποία τείνουν να κινούνται προς τους πόλους λόγω του γήινου μαγνητικού πεδίου.

Ακόμα, η μελέτη διαπιστώνει ότι τουλάχιστον δύο συμβάντα Μιγιάκε διήρκεσαν δύο ολόκληρα χρόνια, κάτι που δεν θα αναμενόταν στην περίπτωση των ηλιακών εκλάμψεων, οι οποίες έχουν σύντομη διάρκεια.

Οι ερευνητές υποψιάζονται ότι τα συμβάντα Μιγιάκε σχετίζονται με κάποιο άλλο φαινόμενο στον Ήλιο, αν και δεν μπορούν να διαψεύσουν άλλες θεωρίες που έχουν προταθεί, όπως εκρήξεις σουπερνόβα, εκλάμψεις ακτίνων γάμμα ή εκρήξεις μαγνητικών άστρων νετρονίων.

Σε κάθε περίπτωση, η ερευνητική ομάδα τονίζει ότι το φαινόμενο χρήζει περαιτέρω μελέτης.

Όπως λέει ο δρ Πόουπ, «σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, υπάρχει πιθανότητα γύρω στο 1% να δούμε ένα συμβάν Μιγάκε εντός της επόμενης δεκαετίας».

«Δεν γνωρίζουμε όμως πώς να το προβλέψουμε ή τι βλάβες μπορεί να προκαλέσει».

»Οι πιθανότητες πάντως είναι αρκετά ανησυχητικές».

 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Ανακαλύφθηκαν τα αρχαιότερα «απολιθώματα» πλανητών του Σύμπαντος

Δευτέρα, 7 Νοεμβρίου 2022
1667934968514.png

Μια εντυπωσιακή ανακάλυψη έκανε ερευνητική ομάδα εντοπίζοντας σε κοντινή απόσταση από το ηλιακό μας σύστημα ένα πανάρχαιο αστρικό σύστημα και τα απομεινάρια πλανητών που υπήρχαν κάποτε εκεί.

Σε απόσταση 90 ετών φωτός από εμάς ομάδα ερευνητών με επικεφαλής επιστήμονες του Πανεπιστημίου Warwick στη Βρετανία εντόπισε ένα πρώην πλέον πλανητικό σύστημα. Με δημοσίευση τους στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» οι ερευνητές αναφέρουν ότι χρησιμοποιώντας διαστημικά αλλά και επίγεια τηλεσκόπια και όργανα παρατήρησης του Διαστήματος εντόπισαν δύο μικρά άστρα που βρίσκονται στο τελικό στάδιο της ζωής τους και το φως που εκπέμπουν είναι ιδιαίτερα ασθενές. Πρόκειται για δύο λευκούς νάνους που έλαβαν τις κωδικές ονομασίες WDJ2147-4035 και WDJ1922+0233 η ηλικία των οποίων υπολογίστηκε στα δέκα δισ. έτη και φυσικά είναι από τα αρχαιότερα άστρα του Σύμπαντος που γνωρίζουμε. Ταυτόχρονα η ανακάλυψη αυτή καθιστά και το πλανητικό σύστημα τα απομεινάρια του οποίου εντοπίστηκαν το αρχαιότερο που γνωρίζουμε στο Σύμπαν.

Η ανακάλυψη αυτή θα μπορούσε και από μόνη της να είναι σημαντική όμως οι ερευνητές ανακάλυψαν κάτι ακόμη που κάνει το εύρημα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Εντοπίστηκαν τα απομεινάρια πλανητών να κινούνται σε τροχιά γύρω από τα δύο άστρα γεγονός που υποδεικνύει την ύπαρξη πλανητικών συστημάτων γύρω από αυτά. Όπως και τα άστρα αυτά τα πλανητικά συστήματα ήταν από τα αρχαιότερα που υπήρξαν στο Σύμπαν. Οι χημικές ενδείξεις των άστρων και των διαστημικών βράχων που εντοπίστηκαν υποδεικνύουν την παρουσία βραχωδών πλανητών με χαρακτηριστικά που παραπέμπουν σε αυτά της Γης προσφέροντας έτσι νέα στοιχεία για την εξέλιξη του Σύμπαντος. Επιπλέον δεδομένου ότι ο Ήλιος αναμένεται να ολοκληρώσει τον κύκλο της ζωής του μετατρεπόμενος σε λευκό νάνο η ανακάλυψη αυτή φωτίζει το μέλλον του ηλιακού μας συστήματος.

1667935018005.png

Καλλιτεχνική απεικόνιση των δύο αρχαίων άστρων και των απομειναριών των πλανητών που βρίσκονταν εκεί. (πηγή φωτό University of Warwick/Dr Mark Garlick)

 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Τράβηξαν την κουρτίνα στο κέντρο του γαλαξία μας και αποκαλύφθηκε ένα μεγάλο σμήνος γαλαξιών (βίντεο)

Δευτέρα, 14 Νοεμβρίου 2022

1668444643980.png

Οι πυκνές συγκεντρώσεις ύλης στο έντονης δραστηριότητας κέντρο του γαλαξία μας μπλοκάρουν τα όργανα των αστρονόμων και δεν επιτρέπουν τις παρατηρήσεις σε αυτές τις περιοχές. Ερευνητική ομάδα διαπίστωσε ότι μια άγνωστη μέχρι σήμερα ομάδα γαλαξιών παρέμενε αθέατη κρυμμένη πίσω από το κέντρο του γαλαξία.

Η πυκνότητα της ύλης στο κέντρο του γαλαξία μας εμποδίζει την παρατήρηση του για αυτό και γνωρίζουμε σχετικά λίγα πράγματα για ότι υπάρχει και ότι συμβαίνει εκεί. Η αδυναμία διείσδυσης στο γαλαξιακό κέντρο εμποδίζει και την παρατήρηση μιας περιοχής που οι επιστήμονες ονομάζουν «ζώνη της αποφυγής». Πρόκειται για μια περιοχή που αν και καλύπτει 10%-20% του ουράνιου θόλου παραμένει αόρατη επειδή το γαλαξιακό κέντρο εμποδίζει τα τηλεσκόπια να κάνουν παρατηρήσεις εκεί.

Με δημοσίευση της στο διαδικτυακό αρχείο προδημοσιεύσεων arXiv ερευνητική ομάδα παρουσιάζει μια εντυπωσιακή όσο και απρόσμενη ανακάλυψη που έκανε μελετώντας μια σειρά από δεδομένα που προέρχονται από παρατηρήσεις της υπέρυθρης ακτινοβολίας στη ζώνη της αποφυγής. Οι ερευνητές ανακάλυψαν ένα γαλαξιακό σμήνος που βρίσκεται σε απόσταση τριών δισ. ετών φωτός από τη Γη. Το σμήνος αυτό αποτελείται από τουλάχιστον 58 γαλαξίες που είναι συγκεντρωμένοι σε ένα μικρό τμήμα της συγκεκριμένης ζώνης.

Προηγούμενες παρατηρήσεις της υπέρυθρης ακτινοβολίας στη ζώνη της αποφυγής είχαν υποδείξει την ύπαρξη χιλιάδων μεμονωμένων γαλαξιών αλλά είναι η πρώτη φορά που εντοπίζεται μια μεγάλη κοσμική δομή εκεί διευρύνοντας έτσι τις γνώσεις μας για αυτή τη μυστηριώδη περιοχή του Σύμπαντος.


 

BeatrixKiddo

Περιβόητο μέλος

Η Trix αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Μεταπτυχιακός Φοιτητής/τρια και μας γράφει απο Αθήνα (Αττική). Έχει γράψει 4,048 μηνύματα.

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Περιπλανώμενη μαύρη τρύπα έσβησε το φως στο μυστηριώδες άστρο Μπετελγκέζ (βίντεο)

Τρίτη, 15 Νοεμβρίου 2022
1668533300606.png

Μια νέα θεωρία πέφτει στο τραπέζι για ένα από τα πιο μυστηριώδη άστρα που γνωρίζουμε. Το Μπελτεγκέζ έχει εναλλασσόμενη φωτεινότητα φαινόμενο που έχει ενταθεί χωρίς να μπορούν να εξηγήσουν οι επιστήμονες με αποτέλεσμα να διατυπώνονται πολλές θεωρίες. Η τελευταία υποδεικνύει ως υπεύθυνη μια... περιπλανωμένη μαύρη τρύπα.

Ο Μπετελγκέζ, ένας κόκκινος υπερ-γίγαντας που βρίσκεται σε απόσταση 550 ετών φωτός στον αστερισμό του Ωρίωνα. Έχει διαπιστωθεί ότι άστρο ακολουθεί μια διαδικασία αυξομείωσης της φωτεινότητας του με ένα σταθερό ρυθμό που διαρκεί περίπου 400 ημέρες. Όμως στα τέλη του 2019 η φωτεινότητα του άστρου μειώθηκε απότομα πάρα πολύ και το άστρο παρέμεινε πολύ θαμπό για περίπου δύο μήνες προκαλώντας προβληματισμό στην επιστημονική κοινότητα η οποία προσπαθεί να βρει απάντηση σε αυτό το φαινόμενο χωρίς ωστόσο να τα καταφέρει μέχρι σήμερα.

Οι παρατηρήσεις και οι μελέτες που ακολούθησαν τον εντοπισμό του φαινομένου παρήγαγαν διαφόρων ιδέες και θεωρίες με δύο από αυτές να κυριαρχούν έκτοτε. Η μια θεωρία κάνει λόγο για ένα μεγάλο ψυχρό σημείο στην επιφάνεια του άστρου, επειδή αυτό είναι κάτι που συναντάται σε κόκκινους υπερ-γίγαντες και αυτό το ψυχρό σημείο προκαλεί το περιοδικό θάμπωμα του. Η δεύτερη θεωρία αναφέρει την παρουσία ενός νέφους σκόνης που σχηματίστηκε ξαφνικά μπροστά στο άστρο, όπως αυτό φαίνεται από τη Γη. Ερευνητική ομάδα από το Πανεπιστήμιο KU Leuven στο Βέλγιο υποστήριξαν ότι και οι δύο θεωρίες ισχύουν και ο συνδυασμός τους προκαλεί το φαινόμενο. Σύμφωνα με αυτή την θεωρία εμφανίστηκε ένα ψυχρό σημείο στο άστρο το οποίο, λόγω της τοπικής πτώσης θερμοκρασίας οδήγησε σε συμπύκνωση το αέριο που υπήρχε εκεί μετατρέποντας το σε σκόνη θαμπώνοντας το άστρο.
1668533347245.png

Εικόνες με χρονολογική σειρά από το φαινόμενο μείωσης της φωτεινότητας στο Μπετελγκέζ (πηγή φωτό NASA)

Ομάδα αστρονόμων στις ΗΠΑ με δημοσίευση της στην επιθεώρηση «Monthly Notices of the Royal Astronomical Society» υποστηρίζει ότι το φως του άστρου το «έσβησε» μια… περιπλανώμενη μαύρη τρύπα. Η μελέτη των μαύρων τρυπών οδήγησε πριν από μερικά χρόνια στην ανακάλυψη ότι υπάρχουν μαύρες τρύπες που για άγνωστο ακόμη λόγο κυκλοφορούν ελεύθερες στο Διάστημα προκαλώντας όπως είναι ευνόητο διαφόρων ειδών φαινόμενα όταν περνούν από περιοχές που υπάρχει κοσμική ύλη σε οποιαδήποτε μορφή και η ύλη αυτή εισέρχεται το πανίσχυρο βαρυτικό βεληνεκές της μαύρης τρύπας που την έχει πλησιάσει. Κάποιες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για περίπου 100 εκατ. περιπλανώμενες μαύρες τρύπες μέσα στον γαλαξία μας αλλά είναι φυσικά εξαιρετικά δύσκολος ο εντοπισμός τους αφού οι ίδιες δεν είναι εντοπίσημες από μόνες τους ενώ δεν υπάρχει σε σταθερή βάση ύλη που να αλληλεπιδρά γύρω τους για να εντοπιστούν όπως συμβαίνει με τις συμβατικές μαύρες τρύπες.

Να σημειωθεί ο Μπετελγκέζ είναι 15-20 φορές μεγαλύτερος από τον Ήλιο και θα αυτοκαταστραφεί στο τέλος της ζωής του σε έκρηξη σουπερνόβα αλλά σύμφωνα με τους ειδικούς είναιένα σχετικά νεαρής ηλικίας άστρο οπότε αυτό το βίαιο τέλος του θα αργήσει πολύ να συμβεί.


 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Το James Webb κατέγραψε τη γέννηση ενός άστρου μέσα σε μια κοσμική κλεψύδρα (βίντεο)

Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2022
1668881387131.png

Μια ακόμη εκπληκτική σκηνή από τις διεργασίες που εξελίσσονται στο Σύμπαν κατέγραψε το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb που είδε με πρωτοφανή λεπτομέρεια τη διαδικασία σχηματισμού ενός άστρου σε ένα επίσης υπό δημιουργία νεφέλωμα που έχει αυτή τη στιγμή σχήμα κλεψύδρας.

Κάθε εικόνα που καταγράφει και μας στέλνει το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποτελεί αντικείμενο θαυμασμού για το εντυπωσιακό οπτικά περιεχόμενο της ενώ ταυτόχρονα φωτίζει κάθε είδους κοσμικό γεγονός και φαινόμενο αυξάνοντας τις γνώσεις μας για τους μηχανισμούς του Σύμπαντος. Το ισχυρότερο διαστημικό τηλεσκόπιο που δημιούργησε ο άνθρωπος φωτογράφισε μια κοσμική κλεψύδρα γύρω από ένα άστρο που ακόμη βρίσκεται στη διαδικασία σχηματισμού του.

Η κλεψύδρα είναι ένα νεφέλωμα στον αστερισμό του Ταύρου και ο πρωτοαστέρας που υπάρχει σε αυτό έλαβε την κωδική ονομασία «L1527». Το νεφέλωμα όπως εκτιμούν οι ειδικοί συγκεντρώνει ακόμη μάζα για να λάβει την τελική του μορφή. Την καταγραφή των εικόνων έκανε το όργανο NIRCam του τηλεσκοπίου που κοιτάζει στο υπέρυθρο φάσμα του φωτός. Οι πρώτες μελέτες του νεφελώματος δείχνουν ότι έχει ηλικία μόλις 100.000 ετών, βρίσκεται δηλαδή στο πρώιμο στάδιο του σχηματισμού του με αποτέλεσμα να μην είναι ακόμη σε θέση να παράγει δική του ενέργεια. «Αυτή η εικόνα του L1527 μας δίνει μια ιδέα για το πώς έμοιαζαν ο Ήλιος και το ηλιακό μας σύστημα σε πρώιμο στάδιο», αναφέρουν η NASA και ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος.

 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Ο Άρης ήταν κάποτε γαλάζιος σαν τη Γη και όχι κόκκινος πλανήτης​

Δευτέρα, 21 Νοεμβρίου 2022
1669136581769.png

Μια νέα μελέτη επιβεβαιώνει προηγούμενες που αναφέρουν ότι ο Άρης είχε κάποτε ωκεανούς και συνθήκες παρόμοιες με αυτές της Γης

Οι ρομποτικοί εξερευνητές που στέλνουμε στον Άρη αναζητούν ίχνη του υγρού παρελθόντος του μέσα στο οποίο όπως συνέβη και στη Γη είναι πιθανό να αναπτύχθηκαν κάποιες μορφές ζωής έστω και σε μικροβιακό επίπεδο. Διάφορες μελέτες έχουν περιγράψει την ύπαρξη ωκεανών, θαλασσών, λιμνών και ποταμών στην επιφάνεια του Άρη και ερευνητές του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης έρχονται να προσφέρουν νέα δεδομένα για την παρουσία του νερού στον Άρη που όπως όλα δείχνουν δεν ήταν μια απέραντη έρημος όπως σήμερα αλλά ένας απέραντος ωκεανός.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι η Γη ήταν αρχικά ένας άνυδρος διαστημικός βράχος και το νερό στον πλανήτη μας έκανε την εμφάνιση του σε δεύτερη φάση με την προέλευση του (γήινη ή εξωγήινη) να αποτελεί ακόμη αντικείμενο επιστημονικής έρευνας. Σύμφωνα με τη νέα μελέτη ο Άρης γεννήθηκε ως ένας υδάτινος κόσμος και για τα πρώτα 100 εκατ. έτη της ύπαρξη του η επιφάνεια του καλυπτόταν σε ποσοστό 100% από νερό. Οι ερευνητές κάνουν λόγο για ένα ωκεανό βάθους 300-1,100 μέτρων. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι το νερό αυτό δεν ήταν προϊόν γεωλογικών διεργασιών του Άρη αλλά έφθασε εκεί με μετεωρίτες που ήταν γεμάτοι πάγο στο εσωτερικό τους. Η άποψη αυτή ενισχύει ταυτόχρονα και την εξωγήινη προέλευση του νερού στη Γη το οποίο σύμφωνα με μια από τις δύο δημοφιλέστερες θεωρίες έφθασε στη Γη από αστεροειδείς και μετεωρίτες που βομβάρδιζαν τον πλανήτη μας στη παιδική του ηλικία.

Οι ερευνητές αναφέρουν ότι το νερό που πήγε στον Άρη από τους διαστημικούς βράχους περιείχε και μόρια που συνδέονται με την παρουσία της ζωής όπως αμινοξέα. Άρα μπορεί να υπήρξαν προϋποθέσεις ανάπτυξης κάποιων μορφών ζωής εκεί. Το ίδιο εκτιμούν ότι συνέβη και στη Γη, ότι δηλαδή το νερό έφτασε όπως και στον Άρη αμέσως μετά τη γέννηση της αλλά η σύγκρουση με το διαστημικό σώμα που σύμφωνα με την κρατούσα θεωρία προκάλεσε τη γέννηση της Σελήνης δεν κατέστρεψε μεν τον πλανήτη μας αλλά εξαφάνισε κάθε συνθήκη φιλική στη ζωή και έπρεπε να ξαναρχίσουν από την αρχή οι κάθε είδους (κοσμικές, γεωλογικές και χημικές διεργασίες) για την εμφάνιση της ζωής. Δυστυχώς στον Άρη ότι συνέβη που εξαφάνισε το νερό δημιούργησε όπως αποδείχτηκε μη αναστρέψιμες συνθήκες ώστε ο πλανήτης να έχει φιλικές στη ζωή συνθήκες.

 

Πουπουλίνα

Επιφανές μέλος

Η Πουπουλίνα αυτή τη στιγμή δεν είναι συνδεδεμένη. Επαγγέλεται Ζωγράφος και μας γράφει απο Κόρινθος (Κόρινθος). Έχει γράψει 29,404 μηνύματα.

Εκπληκτικό δακτυλίδι άστρων ξεπετάχτηκε μέσα από σύγκρουση γαλαξιών (βίντεο)

Παρασκευή, 25 Νοεμβρίου 2022
1669482396777.png

Η συγχώνευση δύο γαλαξιών προκάλεσε τη δημιουργία μιας εντυπωσιακής κυκλικής κοσμικής δομής που αποτελείται κυρίως από άστρα την οποία εντόπισε και φωτογράφισε το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble.

Μπορεί το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb να μονοπωλεί το ενδιαφέρον τους τελευταίους μήνες με τις μοναδικές εικόνες που μεταδίδει στη Γη από κάθε γωνιά του Διαστήματος αλλά το αρχαιότερο διαστημικό τηλεσκόπιο, το Hubble, που ήταν εκείνο που έφερε την πρώτη μεγάλη επανάσταση στην αστρονομία συνεχίζει να καταγράφει εντυπωσιακές σκηνές από τα φαινόμενα που εξελίσσονται στο Σύμπαν.

Σε απόσταση 670 εκατ. ετών φωτός από τη Γη στον αστερισμό του Ηριδανού εξελίσσεται μια συνήθης κοσμική διαδικασία που προκαλεί όμως κάθε φορά μια σειρά από εντυπωσιακά όσο και ζωτικά για την ύπαρξη του Σύμπαντος φαινόμενα όπως η μαζική αστρογέννεση. Πρόκειται για την συγχώνευση δύο γαλαξίων με την επιστημονική κοινότητα να έχει δώσει την κωδική ονομασία Arp-Madore 417-391 σε αυτό το γαλαξιακό ζευγάρι που χορεύει το κοσμικό ταγκό που θα ολοκληρωθεί τελικά με την ένωση των δύο γαλαξιών. Η συγχώνευση ανάμεσα στα άλλα έχει δημιιουργήσει ένα τεράστιο δακτύλιο που αποτελείται από άστρα. Το φαινόμενο αυτό δημιουργείται μόνο όταν οι γαλαξίες που συγχωνεύονται πέφτουν με ταχύτητα μετωπικά ο ένας πάνω στον άλλο διαδικασία που είναι σπάνια αφού συνήθως οι γαλαξιακές συγχωνεύσεις πραγματοποιούνται με αργό ρυθμό και όχι μετωπικά.

Οι ειδικοί λένε ότι αυτού είδους οι αστρικοί δακτύλιοι έχουν διάρκεια ζωής περί τα 100 εκατ. έτη και στη συνέχεια οι βαρυτικές αλληλεπιδράσεις υποχρεώνουν τα άστρα να επιστρέψουν πίσω στους γαλαξίες που ανήκουν. Εχουν εντοπιστεί μόλις 100 τέτοια δακτυλίδια προϊόν γαλαξιακών συγχωνεύσεων και αυτό του Arp-Madore 417-391 είναι το πιο εντυπωσιακό και περισσότερο σφαιρικό από τα υπόλοιπα.


 

Χρήστες Βρείτε παρόμοια

Top