Διαστημικά νέα

[Πουπουλίνα]

Aστρονόμοι ανακάλυψαν τη μεγαλύτερη κοσμική έκρηξη που έχει παρατηρηθεί ποτέ | LiFO

Η κοσμική έκρηξη, μέχρι στιγμής, έχει διαρκέσει πάνω από τρία χρόνια

www.lifo.gr

12.5.2023

Μια ομάδα αστρονόμων ανακάλυψε τη μεγαλύτερη κοσμική έκρηξη που έχει παρατηρηθεί ποτέ.

Γνωστή ως AT2021lwx, η κοσμική έκρηξη είναι πάνω από 10 φορές πιο φωτεινή από κάθε γνωστό σουπερνόβα. Η έρευνα δημοσιεύεται στο Monthly Notices of the Royal Astronomical Society.

Όπως αναφέρει το BBC η κοσμική έκρηξη μέχρι στιγμής έχει διαρκέσει πάνω από τρία χρόνια, πολύ περισσότερο από άλλες περιπτώσεις που συνήθως είναι ορατά φωτεινοί μόνο για μερικούς μήνες. Μια θεωρία είναι ότι η έκρηξη προκλήθηκε όταν ένα τεράστιο νέφος αερίου καταπλάστηκε από μια μαύρη τρύπα.

Η λάμψη στον ουρανό εντοπίστηκε και καταγράφηκε για πρώτη φορά αυτόματα το 2020 από την εγκατάσταση Zwicky Transient Facility στην Καλιφόρνια. Αλλά μόλις ένα χρόνο αργότερα εντοπίστηκε από αστρονόμους που ανέλυαν τα δεδομένα.

Ονόμασαν το γεγονός αυτό AT2021lwx. Εκείνη την εποχή το θεώρησαν ασήμαντο, επειδή δεν υπήρχε καμία ένδειξη για το πόσο μακριά βρισκόταν και επομένως δεν ήταν δυνατόν να υπολογιστεί η φωτεινότητά του.

Πέρυσι μια ομάδα με επικεφαλής τον Δρ Φίλιπ Γουάιζμαν από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον ανέλυσε το φως από το καταγεγραμμένο συμβάνς, γεγονός που τους επέτρεψε να υπολογίσουν την απόστασή του, ήτοι 8 δισεκατομμύρια έτη φωτός μακριά. Ο Δρ Γουάιζμαν περιέγραψε τη στιγμή που υπολογίστηκε η φωτεινότητα του φαινομένου. «Σκεφτήκαμε "Θεέ μου, αυτό είναι εξωφρενικό!"».

Η ομάδα ήταν εντελώς μπερδεμένη ως προς το τι θα μπορούσε να προκαλέσει κάτι τόσο φωτεινό. Δεν υπήρχε τίποτα στην επιστημονική βιβλιογραφία που θα μπορούσε να εξηγήσει κάτι τόσο φωτεινό που διήρκεσε τόσο πολύ, σύμφωνα με τον ίδιο.

«Οι περισσότεροι σούπερνοβα και οι παλιρροϊκές διαταραχές διαρκούν μόνο για μερικούς μήνες πριν σβήσουν. Το να είναι κάτι φωτεινό για δύο και πλέον χρόνια ήταν αμέσως πολύ ασυνήθιστο».

Σύμφωνα με την Royal Astronomical Society οι ερευνητές πιστεύουν ότι η έκρηξη είναι αποτέλεσμα ενός τεράστιου νέφους αερίου, πιθανώς χιλιάδες φορές μεγαλύτερου από τον ήλιο μας, το οποίο διασπάστηκε βίαια από μια υπερμεγέθη μαύρη τρύπα. Θραύσματα του νέφους θα είχαν «καταβροχθιστεί», στέλνοντας κρουστικά κύματα στα απομεινάρια του, καθώς και σε έναν μεγάλο σκονισμένο σχηματισμό σε σχήμα ντόνατ γύρω από τη μαύρη τρύπα. Τέτοια γεγονότα είναι πολύ σπάνια και τίποτα σε αυτή την κλίμακα δεν έχει παρατηρηθεί στο παρελθόν.

A team of astronomers led by researchers at @unisouthampton have discovered the largest cosmic explosion ever witnessed.

Known as AT2021lwx, it is more than 10x brighter than any known supernova. The research is published in Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. pic.twitter.com/LWaX4mbuWx
— Royal Astronomical Society (@RoyalAstroSoc) May 12, 2023

 

[Πουπουλίνα]

H NASA βρήκε στοιχεία ότι κάποτε υπήρχε ένα ακμαίο ποτάμι στον Άρη | LiFO

Τα αποκαλυπτικά στοιχεία του ρόβερ Perseverance

www.lifo.gr

Το ρόβερ Perseverance της NASA εντόπισε στοιχεία ότι στον πλανήτη Άρη που μπορεί να αποδείξουν ότι κάποτε υπήρχε ένα ποτάμι στον κρατήρα Jezero Crater.

Η Διαστημική Υπηρεσία έδωσε στη δημοσιότητα μία εικόνα στην οποία παρουσιάζονται καμπυλωτοί βράχοι - πράγμα που υποδηλώνει προηγούμενη έντονη ροή νερού - κατασκευασμένοι από μεγαλύτερα, χονδροειδή ιζήματα.

«Αυτά υποδηλώνουν ένα ποτάμι υψηλής ενέργειας που μεταφέρει πολλά συντρίμμια. Όσο πιο ισχυρή είναι η ροή του νερού, τόσο πιο εύκολα μπορεί να μετακινήσει πολλά υλικά», δήλωσε η Libby Ives, ερευνήτρια στο Jet Propulsion Laboratory της NASA.

Η ίδια παρατήρησε πως ήταν απολαυστική η μελέτη των βράχων σε έναν άλλο πλανήτη και ο εντοπισμός διαδικασιών που είναι τόσο οικείες.

Οι επιστήμονες είχαν δει στο παρελθόν αυτά τα καμπύλα σχήματα από το διάστημα. Αλλά το ρόβερ Perseverance - ένα εργαστήριο με λέιζερ πάνω σε τροχούς - τους επέτρεψε να ρίξουν μία κοντινή ματιά.

Η ψηφιδωτή εικόνα αποτελεί στην ουσία ένα κολάζ από 203 διαφορετικές εικόνες. Οι καμπύλες μπορεί να προέρχονται από μια μετακινούμενη όχθη ποταμού, ή ίσως από αμμοθίνες.

New images from @NASAPersevere may show signs of a what once was a rollicking river on Mars.

Explore this mosaic, which was stitched together from hundreds of the rover's images, and learn more at: https://t.co/c4wisRvxWa pic.twitter.com/PezuRCdDLA
— NASA JPL (@NASAJPL) May 11, 2023
Ένα από τα ερωτήματα που τίθενται είναι πώς ήταν αυτός ο ισχυρός υδάτινος δρόμος όταν ο Άρης ήταν ένας πιο ζεστός και γαλανός πλανήτης.

Απορίες υπάρχουν και για το πώς ήταν αυτός ο ποταμός. «Όπως ο Μισισιπής, ο οποίος ελίσσεται στο τοπίο, ή ένας ποταμός με πλέγματα όπως ο Πλατ της Νεμπράσκα, ο οποίος σχηματίζει μικρές νησίδες ιζημάτων;», έγραψε η NASA.

Γενικά, υπάρχουν σαφείς ενδείξεις, χαραγμένες στην έρημο του Άρη, ότι κάποτε ο πλανήτης ήταν πλούσιος σε νερό. Αυτό περιλαμβάνει αποξηραμένες λίμνες, αποξηραμένα ρυάκια, ακόμη και αρχαία κύματα.

Με πληροφορίες από Mashable

 

[Πουπουλίνα]

Οι επιστήμονες βλέπουν για πρώτη φορά σε ζωντανή μετάδοση το τέλος της Γης (βίντεο)

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι σε περίπου πέντε δισ. έτη ο Ηλιος έχοντας καταναλώσει όλα τα καύσιμα του θα μπει στη διαδικασία της αυτοκαταστροφής του κατά

www.naftemporiki.gr

Πέμπτη, 4 Μαΐου 2023 7:19

Καλλιτεχνική απεικόνιση της σκηνής όπου το άστρο καταπίνει ένα πλανήτη ο οποίος τραβάει αέριο μακριά από το άστρο στέλνοντάς το στο Διάστημα όπου ψύχεται και γίνεται σκόνη, η οποία είναι ορατή στους αστρονόμους(πηγή φωτό .R. Hurt & K. Miller (Caltech/IPAC)

Ερευνητική ομάδα είδε ένα άστρο να καταπίνει ένα πλανήτη εξέλιξη που πιθανώς να συμβεί με τον Ήλιο.

Η κρατούσα θεωρία αναφέρει ότι σε περίπου πέντε δισ. έτη ο Ηλιος έχοντας καταναλώσει όλα τα καύσιμα του θα μπει στη διαδικασία της αυτοκαταστροφής του κατά την οποία αρχικά θα διογκωθεί και θα γίνει ένας ερυθρός γίγαντας και στη συνέχεια θα συρρικνωθεί σε ένα λευκό νάνο. Κατά τη διάρκεια της φάσης της διόγκωσης του το μητρικό μας άστρο αναμένεται να καταπιεί κυριολεκτικά τους εσωτερικούς πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος δηλαδή τον Ερμή, την Αφροδίτη και τη Γη αν και υπάρχουν κάποιες μελέτες που δείχνουν ότι μπορεί τελικά ο πλανήτης μας να μην εξαφανιστεί από τον συμπαντικό χάρτη αλλά να καταστραφεί ολοσχερώς, να γίνει κυριολεκτικά… κάρβουνο από την καυτή ανάσα του Ήλιου που θα πέσει πάνω του.

Επιστήμονες από το ΜΙΤ, το Χάρβαρντ και άλλα ερευνητικά ιδρύματα περιγράφουν σε δημοσίευσή τους στην επιθεώρηση «Nature» πώς παρατήρησαν για πρώτη φορά ένα αστέρι να καταπίνει έναν πλανήτη. Καθώς ένα αστέρι εξαντλεί τον χρόνο ζωής του, διογκώνεται σε μέγεθος ένα εκατομμύριο φορές μεγαλύτερο από το αρχικό καταβροχθίζοντας οποιαδήποτε ύλη – και πλανήτες – στο πέρασμά του. Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει ενδείξεις αστέρων λίγο πριν και λίγο μετά την κατανάλωση ολόκληρων πλανητών, αλλά ποτέ δεν είχαν εντοπίσει ένα αστέρι κατά τη διάρκεια της πράξης αυτής μέχρι σήμερα.

Ο θάνατος του πλανήτη φαίνεται να έλαβε χώρα στο δικό μας γαλαξία, περίπου 12.000 έτη φωτός μακριά, κοντά στον αστερισμό του Αετού. Οι αστρονόμοι εντόπισαν ένα ξέσπασμα ενός άστρου, το οποίο έγινε περισσότερο από 100 φορές φωτεινότερο μέσα σε μόλις δέκα ημέρες, πριν σβήσει γρήγορα. Αυτή η λευκή καυτή λάμψη ακολουθήθηκε από ένα ψυχρότερο, μεγαλύτερης διάρκειας σήμα. Αυτός ο συνδυασμός, συμπέραναν οι επιστήμονες, θα μπορούσε να έχει παραχθεί μόνο από ένα γεγονός: ένα αστέρι που καταπίνει έναν κοντινό πλανήτη.

Η φωτεινή, καυτή λάμψη ήταν πιθανότατα οι τελευταίες στιγμές ενός πλανήτη μεγέθους Δία που τραβήχτηκε μέσα στην ατμόσφαιρα ενός ετοιμοθάνατου άστρου. Καθώς ο πλανήτης έπεφτε στον πυρήνα του άστρου, τα εξωτερικά στρώματα του άστρου εκτοξεύτηκαν και εξελίχθηκαν σε κρύα σκόνη.

Naftemporiki.gr με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ

 

[Πουπουλίνα]

Θα μπουν σε «χειμερία νάρκη» οι αστροναύτες στον δρόμο προς τον Άρη;

Το έτος είναι 2039 και είστε αστροναύτης στο δρόμο σας προς τον Άρη. Βρίσκεστε μόλις τρεις μήνες στο ταξίδι των οκτώ μηνών και ήδη το σώμα σας αντιμετωπίζει

www.naftemporiki.gr

Στα βιβλία και τις ταινίες της επιστημονικής φαντασίας το έχουμε δει επανειλημμένα. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανθρώπινη χειμερία νάρκη είναι δυνατή και απαραίτητη.

Το έτος είναι 2039 και είστε αστροναύτης στο δρόμο σας προς τον Άρη. Βρίσκεστε μόλις τρεις μήνες στο ταξίδι των οκτώ μηνών και ήδη το σώμα σας αντιμετωπίζει μια επίθεση ακτινοβολίας από το διάστημα. Σε μηδενική βαρύτητα, τα οστά και οι μύες σας κινδυνεύουν να χαθούν. Ωστόσο, δεν ανησυχείτε, καθώς πρόκειται να μπείτε στον ειδικό θάλαμό σας. Κουκουλωμένοι μέσα, θα κοιμάστε ευτυχισμένοι επί μέρες μέχρι να βγείτε φρέσκοι και ανανεωμένοι στον προορισμό σας.


Στα βιβλία και τις ταινίες της επιστημονικής φαντασίας το έχουμε δει επανειλημμένα. Ορισμένοι επιστήμονες πιστεύουν ότι η ανθρώπινη χειμερία νάρκη σε όλη την απεραντοσύνη του διαστήματος θα μπορούσε μια μέρα να είναι δυνατή. Αν ήταν, θα ήταν ένα όφελος για την εξερεύνηση του διαστήματος. Ένας μόνο αστροναύτης καταναλώνει περίπου 30 κιλά τροφής και νερού την ημέρα. Πολλαπλασιάστε το με τους περίπου 16 μήνες που θα χρειαζόταν για να ταξιδέψετε στον Άρη και πίσω, και αυτό αθροίζεται σε ένα αρκετά βαρύ δ0ιαστημόπλοιο για όλη αυτή την υποστήριξη ζωής.

Οι αστροναύτες σε χειμερία νάρκη, από την άλλη πλευρά, δεν θα έτρωγαν ή θα έπιναν πολύ και θα κατανάλωναν ελάχιστο οξυγόνο. Επομένως, η χειμερία νάρκη θα μπορούσε να εξοικονομήσει τεράστια χρηματικά ποσά, μειώνοντας την ποσότητα του φορτίου τροφίμων που απαιτείται κατά 75% και το μέγεθος του διαστημικού σκάφους που απαιτείται έως και κατά ένα τρίτο.

«Υπάρχει αβεβαιότητα ως προς το πώς θα αντιδράσουν οι άνθρωποι στο αποτέλεσμα να μην βλέπουν πλέον τη Γη ως έναν κοντινό πλανήτη έξω από το παράθυρο και να βλέπουν μόνο σκοτάδι έξω», λέει στο BBC ο Λίοπολντ Σάμερερ, επικεφαλής της ομάδας Advanced Concepts (προηγμένες ιδέες) στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Διαστήματος. Πρόκειται για μία ομάδα, η οποία παρακολουθεί τις νέες διαστημικές τεχνολογίες. «Το ψυχολογικό στρες που μπορεί να προκαλέσει είναι λίγο άγνωστο» συμπληρώνει.

Τα οφέλη για την υγεία​

Θα υπήρχαν πάντως οφέλη και για την υγεία από τη χειμερία νάρκη. Χωρίς τη δύναμη της βαρύτητας, οι αστροναύτες στο διάστημα βιώνουν απώλεια μυών και απώλεια οστικής πυκνότητας. Ακόμη και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, όπου ο εξοπλισμός γυμναστηρίου υψηλής τεχνολογίας είναι διαθέσιμος 24/7 και ακολουθούνται αυστηρά πρωτόκολλα άσκησης, οι αστροναύτες χάνουν έως και το 20% της μυϊκής τους μάζας. Η μυϊκή απώλεια θα αποτελούσε ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα στις αποστολές στον Άρη, καθώς δεν θα υπήρχαν πληρώματα υποστήριξης που θα περιμένουν μετά από μια προσγείωση στον Κόκκινο Πλανήτη.

Η χειμερία νάρκη θα μπορούσε λοιπόν να προστατεύσει από ορισμένους από αυτούς τους κινδύνους. Τα ζώα που βρίσκονται σε χειμερία νάρκη εισέρχονται σε μια ειδική κατάσταση που ονομάζεται σπλάχνωση, κατά την οποία ο μεταβολισμός τους επιβραδύνεται και ο καρδιακός ρυθμός, η αναπνοή και η θερμοκρασία του σώματός τους πέφτουν. Ακόμη και τα κύτταρα που αποτελούν το σώμα του ζώου σταματούν να διαιρούνται και να πεθαίνουν. Διατηρούν έτσι ενέργεια σε περιόδους έλλειψης τροφής. Ωστόσο η κατάσταση αυτή φαίνεται επίσης να προστατεύει από ορισμένες από τις βλαβερές συνέπειες των διαστημικών ταξιδιών.

Για παράδειγμα, οι σκίουροι έχουν δείξει αντοχή σε υψηλά επίπεδα ακτινοβολίας κατά τη χειμερία νάρκη, πιθανώς επειδή τα κύτταρα που βρίσκονται σε χειμερία νάρκη αναπαράγονται με πολύ χαμηλότερους ρυθμούς και επομένως είναι φυσικά λιγότερο επιρρεπή στη βλάβη από την ακτινοβολία. Η είσοδος σε μια κατάσταση που μοιάζει με χειμερία νάρκη φαίνεται επίσης να βοηθά τις αρκούδες και τους σκίουρους να διατηρήσουν τη δομή των οστών και τον μυϊκό τους τόνο. Παρά την χειμερία νάρκη για έως και έξι μήνες κάθε φορά, οι μαύρες αρκούδες εμφανίζονται την άνοιξη με οριακή μόνο απώλεια μυών και επιστρέφουν στο φυσιολογικό μέσα σε 20 ημέρες. Στην πραγματικότητα, οι αρκούδες που ξυπνούν παρουσιάζουν εκπληκτικά υψηλά επίπεδα φυσικής κατάστασης.

«Εάν μείνατε στο κρεβάτι για αρκετούς μήνες, θα χάνατε μεγάλο μέρος του μυϊκού ιστού κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου», εξηγεί στο BBC ο Γιούργκεν Μπεράιτερ Χαν, καθηγητής νευροεπιστήμης και κυτταρικής βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Goethe στη Φρανκφούρτη της Γερμανίας. Είναι μέλος της ερευνητικής ομάδας χειμερίας νάρκης της ESA η οποία διεξάγει έρευνα για την ανθρώπινη χειμερία νάρκη για διαστημικές πτήσεις μεγάλων αποστάσεων στον Άρη. «Αυτή η έντονη απώλεια ιστού κατά τη διάρκεια μεγάλων περιόδων αχρησίας αποφεύγεται σχεδόν εντελώς κατά τη διάρκεια της ταραχής, πράγμα που σημαίνει ότι οι αστροναύτες που έρχονται στον Άρη θα πρέπει να είναι σε καλή κατάσταση και δεν θα χρειάζονται πολύ χρόνο για να αναρρώσουν».

Είναι η εφικτή η χειμερία νάρκη σε ανθρώπους;​

Αρκετά όμως με τα οφέλη. Το μεγάλο ερώτημα είναι άλλο; Είναι δυνατόν να συμβεί; Η απάντηση, σύμφωνα με το BBC, είναι… ίσως. Τα ζώα σε χειμερία νάρκη κατανέμονται σε όλο το δέντρο της ζωής, συμπεριλαμβανομένων των εντόμων, των αμφιβίων και πολλών θηλαστικών. Μελέτες έχουν επίσης δείξει ότι οι επιστήμονες μπορούν να χρησιμοποιήσουν φάρμακα για να προκαλέσουν μια ανάλογη κατάσταση σε ορισμένα ζώα όπως οι αρουραίοι που συνήθως δεν πέφτουν σε χειμερία νάρκη. Τα φάρμακα δρουν σε μια περιοχή του εγκεφάλου που ονομάζεται υποθάλαμος, η οποία εμπλέκεται στη ρύθμιση της θερμοκρασίας και του καρδιακού παλμού του σώματος.

Η ψύξη του σώματος θα μπορούσε επίσης να προκαλέσει ένα είδος κατάστασης που μοιάζει με χειμερία νάρκη. Στη δεκαετία του 1990, ερευνητές από το Safar Center for Resuscitation Research στο Πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ έδειξαν ότι η ταχεία ψύξη του κυκλοφορικού συστήματος των σκύλων σε καρδιακή ανακοπή τους οδήγησε σε μια κατάσταση αναστολής κίνησης.

Μια παρόμοια διαδικασία, γνωστή ως θεραπευτική υποθερμία, χρησιμοποιείται ήδη σε ορισμένα νοσοκομεία για τη θεραπεία ασθενών σε καρδιακή ανακοπή ή με τραυματικές εγκεφαλικές κακώσεις. Θεωρείται ότι η ψύξη του σώματος στους περίπου 32-34 C μειώνει τη βλάβη στον εγκέφαλο και σε άλλα ζωτικά όργανα. Αυτό είναι λογικό, καθώς τα κύτταρα στο σώμα μας απαιτούν συνεχή παροχή οξυγόνου για να καλύψουν τις μεταβολικές τους απαιτήσεις. Υπό κανονικές συνθήκες, η καρδιά αντλεί αυτό το οξυγόνο γύρω από το σώμα μας. Αλλά σε ασθενείς με τραύμα, η απώλεια αίματος αναγκάζει τα κύτταρα να τελειώνουν από οξυγόνο και να πεθαίνουν γρήγορα. Η ψύξη του σώματος κατά μερικούς βαθμούς μειώνει τη ζήτηση του σώματος για ενέργεια και οξυγόνο, αγοράζοντας σημαντικό χρόνο στους γιατρούς.

Η SpaceWorks Enterprises, μια αεροδιαστημική μηχανική που εδρεύει στην Ατλάντα της Τζόρτζια, πιστεύει ότι η θεραπευτική υποθερμία θα μπορούσε επίσης να είναι ένας καλός τρόπος να τοποθετηθούν οι ταξιδιώτες του διαστήματος σε μια παρόμοια κατάσταση. Η εταιρεία έχει λάβει χρηματοδότηση από τη NASA για να υλοποιήσει την ιδέα της, η οποία προβλέπει χειμερία νάρκη μερικών εβδομάδων, προτού δραστηριοποιηθούν για μερικές ημέρες και στη συνέχεια επιστρέψουν ξανά σε νάρκη. Αυτό θα μπορούσε να γίνει εκ περιτροπής, έτσι ώστε να υπάρχει πάντα ένα μέλος του πληρώματος σε εγρήγορση, να αντιμετωπίζει ανησυχίες για την ασφάλεια ή τυχόν έκτακτες ανάγκες που μπορεί να προκύψουν.

 

[Πουπουλίνα]

Το πρώτο live stream από τον πλανήτη Άρη είναι γεγονός | LiFO

Δείτε ζωντανή εικόνα από τον κόκκινο πλανήτη

www.lifo.gr

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος (ESA) μεταδίδει στο YouTube τις πρώτες ζωντανές εικόνες (live stream) απευθείας από τον πλανήτη Άρη.

Νέες εικόνες του Άρη έρχονται περίπου κάθε 50 δευτερόλεπτα, σύμφωνα με ανακοίνωση της υπηρεσίας. Οι ενημερώσεις είναι επίσης διαθέσιμες στον λογαριασμό της ESA στο Twitter και στο χάσταγκ #MarsLIVE.

Οι εικόνες, που κοινοποιούνται στο YouTube, στον λογαριασμό της ESA στο Twitter και στο #MarsLIVE, δείχνουν τον πλανήτη «όπως δεν τον έχει δει κανείς ποτέ πριν», σύμφωνα με τη διαστημική υπηρεσία.

Με το εν λόγω live stream γιορτάζεται η 20ή επέτειος από την εκτόξευση του Mars Express, μία αποστολή για τη λήψη τρισδιάστατων εικόνων της επιφάνειας του κόκκινου πλανήτη.

«Κανονικά, βλέπουμε εικόνες από τον Άρη και ξέρουμε πως έχουν τραβηχτεί πριν μέρες» δηλώνει ο James Godfrey, υπεύθυνος λειτουργίας του διαστημικού σκάφους στο κέντρο ελέγχου της αποστολής της ESA στο Darmstadt της Γερμανίας

«Είμαι ενθουσιασμένος που θα δούμε τον Άρη όπως είναι τώρα - όσο πιο κοντά στο αρειανό "τώρα" μπορούμε να φτάσουμε», πρόσθεσε.

Η ESA υπολόγισε ότι χρειάζονται περίπου 17 λεπτά για να ταξιδέψει το φως που απαιτείται για να σχηματιστούν οι εικόνες απευθείας από τον Άρη στη Γη.

 

[Πουπουλίνα]

Η "ανάσα" της Μαύρης Τρύπας: Αστρονόμοι άκουσαν για πρώτη φορά βαρυτικά κύματα - Επιβεβαιώθηκε ο Αϊνστάιν

Επιβεβαιώθηκε ο Αϊνστάιν, έπειτα από έρευνες δεκαετιών, με τους αστρονόμους να ακούν για πρώτη φορά βαρυτικά κύματα χαμηλής συχνότητας. Η "ανάσα" της μαύρης τρύπας.

www.news247.gr

​

Επιβεβαιώθηκε ο Αϊνστάιν, έπειτα από έρευνες δεκαετιών, με τους αστρονόμους να ακούν για πρώτη φορά βαρυτικά κύματα χαμηλής συχνότητας. Η "ανάσα" της μαύρης τρύπας.​

03 Ιουλίου 2023 17:44

Για πρώτη φορά καταγράφηκαν βαρυτικά κύματα ιδιαίτερα χαμηλής συχνότητας, τα οποία έχουν τη δυνατότητα να αποκαλύψουν κρυφές, έως τώρα, πτυχές του σύμπαντος, όπως μεταδίδει το Time. Ειδικότερα, ανακαλύφθηκαν αμυδροί κυματισμοί που προκαλούνται από την κίνηση των μαύρων τρυπών που τεντώνουν "απαλά" και συμπιέζουν τα πάντα στο σύμπαν.
Την Τετάρτη, επιστήμονες ανέφεραν ότι μπόρεσαν να "ακούσουν" αυτά που λέγονται βαρυτικά κύματα χαμηλής συχνότητας, τα οποία προκαλούν αλλαγές στον ιστό του σύμπαντος. Μάλιστα, αυτά δημιουργούνται από τεράστια αντικείμενα που κινούνται και συγκρούονται στο διάστημα.

Το 2015, χρησιμοποίησαν ένα πείραμα που ονομάζεται LIGO για να ανιχνεύσουν βαρυτικά κύματα για πρώτη φορά. Τελικά, μέσω αυτού, αποδείχθηκε ότι ο Αϊνστάιν είχε δίκιο. Ωστόσο, μέχρι τώρα αυτές οι μέθοδοι μπορούσαν να ανιχνεύουν κύματα μόνο σε υψηλές συχνότητες, όπως ανέφερε το μέλος του NANOGrav, Chiara Mingarelli, αστροφυσικός στο Πανεπιστήμιο Yale. Αυτοί οι "ήχοι" προέρχονταν όταν σχετικά μικρές μαύρες τρύπες και νεκρά αστέρια συγκρούονται μεταξύ τους, σύμφωνα με τη Mingarelli.

Στην πιο πρόσφατη έρευνα, οι επιστήμονες προσπάθησαν να βρουν πιο χαμηλές συχνότητες και πιθανότατα αυτές μπορεί να προέρχονται από κάποια από τα μεγαλύτερα αντικείμενα στο σύμπαν μας: υπερμεγέθεις μαύρες τρύπες με μάζα δισεκατομμύρια φορές του ήλιου μας.

Όπως ενημερώνει ο αστροφυσικός Szabolcs Marka, οι γαλαξίες σε όλο το σύμπαν συγκρούονται και συγχωνεύονται συνεχώς. Καθώς συμβαίνει αυτό, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι οι τεράστιες μαύρες τρύπες στα κέντρα αυτών των γαλαξιών ενώνονται και εγκλωβίζονται σε έναν "χορό", προτού τελικά καταρρεύσουν μεταξύ τους.

Τα αποτελέσματα που ήρθαν στη δημοσιότητα αυτή την εβδομάδα, περιείχαν δεδομένα 15 ετών από το NANOGrav, το οποίο χρησιμοποιεί τηλεσκόπια σε όλη τη Βόρεια Αμερική για να αναζητήσει τα κύματα. Άλλες ομάδες "κυνηγών" βαρυτικών κυμάτων σε όλο τον κόσμο δημοσίευσαν επίσης μελέτες, όπως στην Ευρώπη, την Ινδία, την Κίνα και την Αυστραλία. Οι μελέτες θα συνδράμουν στην καλύτερη κατανόηση της όλης λειτουργίας του Σύμπαντος.

 

[epote]

Ένας μόνο αστροναύτης καταναλώνει περίπου 30 κιλά τροφής και νερού την ημέρα. Πολλαπλασιάστε το με τους περίπου 16 μήνες που θα χρειαζόταν για να ταξιδέψετε στον Άρη και πίσω, και αυτό αθροίζεται σε ένα αρκετά βαρύ δ0ιαστημόπλοιο για όλη αυτή την υποστήριξη ζωής.

Wait what? 30 κιλα φαι και νερο τη μερα? Δηλαδη ενας ανθρωπος καταναλωνει το 40% του σωματικου του βαρους σε τροφη και νερο ΤΗ ΜΕΡΑ? Υπαρχει καποια πηγη για αυτο γιατι μου φαινεται εντελως εξωπραγματικο.

Και ναι ειναι εξωπραγματικο, υποψιαζομαι οτι ξερω που το βρηκε ο κρετινος συντακτης του αρθρου αυτο το 30 λιτρα, αλλα δεν εχει καμια σχεση με τη πραγματικοτητα:

https://www.nasa.gov/sites/default/files/atoms/files/water_technical_brief_ochmo_06122020.pdf

Συμφωνα με τη NASA οι αστροναυτες χρειαζονται 2-3 λιτρα νερο τη μερα.

Και επισης το νερο αυτο ανακυκλώνεται.

Και τρωνε 1900-3200 θερμιδες τη μερα

International Space Station - NASA

To view more images, visit the Space Station Gallery.

www.nasa.gov

 

[Πουπουλίνα]

Το τηλεσκόπιο James Webb κατέγραψε το πιο μακρινό άστρο που έχουμε δει έως τώρα | LiFO

Υπολογίζεται ότι απέχει από τη Γη περίπου 28 δισεκατομμύρια έτη φωτός

www.lifo.gr

Αστρονόμοι χρησιμοποίησαν το κορυφαίο διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb για να καταγράψουν το Earendel, το πιο μακρινό αστέρι που έχουμε δει έως τώρα.

Το Earendel είναι τόσο μακρινό που το φως του άστρου που είδε το τηλεσκόπιο James Webb υπολογίζεται ότι εκπέμφθηκε μέσα στα πρώτα δισεκατομμύρια χρόνια της ύπαρξης του σύμπαντος. Ενδεικτικά, εκτιμάται ότι το σύμπαν έχει ηλικία περίπου 13,8 δισεκατομμυρίων ετών.

Σύμφωνα με προηγούμενες εκτιμήσεις, το αστέρι απέχει 12,9 δισεκατομμύρια έτη φωτός από τη Γη, αλλά δεδομένης της διαστολής του σύμπαντος και του χρόνου που έχει διανύσει το φως για να φτάσει σε εμάς, οι αστρονόμοι πιστεύουν ότι το Earendel απέχει σήμερα 28 δισεκατομμύρια έτη φωτός.

Το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble εντόπισε για πρώτη φορά το Earendel το 2022. Ωστόσο, οι παρατηρήσεις του Webb αποκάλυψαν νέες πληροφορίες σχετικά με αυτό το απίστευτα μακρινό αστέρι. Το Earendel θεωρείται ένα τεράστιο αστέρι τύπου Β περίπου 1 εκατομμύριο φορές πιο φωτεινό από τον ήλιο μας με υπερδιπλάσιες θερμοκρασίες από αυτόν.

Το αστέρι βρίσκεται στον γαλαξία Sunrise Arc και κατάφερε να παρατηρηθεί επειδή ένα τεράστιο σμήνος γαλαξιών με την ονομασία WHL0137-08 που υπάρχει μεταξύ της Γης και του Earendel μεγέθυνε το μακρινό αντικείμενο.

Το φαινόμενο αυτό που ονομάζεται βαρυτικός φακός συμβαίνει όταν τα πιο κοντινά αντικείμενα λειτουργούν σαν μεγεθυντικός φακός για τα πιο μακρινά. Η βαρύτητα ουσιαστικά παραμορφώνει και μεγεθύνει το φως των μακρινών γαλαξιών. Σε αυτή την περίπτωση, το σμήνος των γαλαξιών ενίσχυσε το φως του Earendel χιλιάδες φορές.

The light of Earendel, our most beloved star

Discovered by @NASAHubble, Earendel is the farthest star ever detected. Webb’s fresh look reveals it to be a massive B-type star more than twice as hot and about a million times more luminous than our Sun: https://t.co/b6HZ0JRQsV pic.twitter.com/mVr0d8dOio
— NASA Webb Telescope (@NASAWebb) August 9, 2023


Με πληροφορίες από CNN

 

[Πουπουλίνα]

Συνετρίβη στη Σελήνη το ρωσικό διαστημόπλοιο Luna-25 - Τι συνέβη

Το ρωσικό διαστημόπλοιο Luna-25 συνετρίβη στη Σελήνη έπειτα από περιστροφή σε ανεξέλεγκτη τροχιά, όπως ανακοίνωσε η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos. Η

www.enikos.gr

Το ρωσικό διαστημόπλοιο Luna-25 συνετρίβη στη Σελήνη έπειτα από περιστροφή σε ανεξέλεγκτη τροχιά, όπως ανακοίνωσε η ρωσική διαστημική υπηρεσία Roskosmos. Η εταιρεία ανέφερε πως έχασε την επαφή με το διαστημικό σκάφος λίγο μετά την εμφάνιση ενός τεχνικού προβλήματος καθώς κινούνταν σε τροχιά πριν από την προσελήνωση.


Το Luna-25 ξέφυγε από τον έλεγχο και συνετρίβη. Ήταν προγραμματισμένο να προσεληνωθεί στον νότιο πόλο της Σελήνης την Δευτέρα για να αναζητήσει παγωμένο νερό.

“Το σκάφος μετακινήθηκε σε μη προβλέψιμη τροχιά και σταμάτησε να υπάρχει ως αποτέλεσμα πρόσκρουσης με την επιφάνεια της Σελήνης”, ανέφερε σε μια ανακοίνωση η Roskosmos.
Το απόγευμα του Σαββάτου η Roskosmos είχε κάνει λόγο για μια “μη φυσιολογική κατάσταση” που σημειώθηκε στο ρωσικό διαστημόπλοιο Luna-25 καθώς προετοιμαζόταν να εισέλθει σε τροχιά προσελήνωσης.

Το Luna-25, που έχει περίπου το μέγεθος ενός μικρού αυτοκινήτου, έχει σκοπό να λειτουργήσει για ένα έτος στον νότιο πόλο της Σελήνης, όπου επιστήμονες στη NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες τα τελευταία χρόνια έχουν εντοπίσει ίχνη παγωμένου νερού στους κρατήρες.

Η ύπαρξη νερού στον φυσικό δορυφόρο της Γης αναμένεται να αλλάξει τα δεδομένα στις μελλοντικές αποστολές στη Σελήνη από τις μεγάλες διαστημικές δυνάμεις, επιτρέποντας ενδεχομένως μεγαλύτερα διαστήματα ανθρώπινης διαμονής στον πλανήτη, κάτι που θα επέτρεπε την εξόρυξη σεληνιακών πόρων.

Η Ρωσία χάνει την κούρσα του Διαστήματος και από την Ινδία

Η εκτόξευση του Luna-25 ήταν η πρώτη στην οποία προχώρησε η Ρωσία μετά το 1976.

Η αποτυχία για αυτήν την αποστολή κύρους υπογραμμίζει την εξασθένιση της Ρωσίας ως διαστημικής δύναμης μετά τις ένδοξες ημέρες του ανταγωνισμού την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, όταν η Μόσχα ήταν η πρώτη που εκτόξευσε δορυφόρο σε τροχιά γύρω από τη Γη –τον Σπούτνικ 1 το 1957– και ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν έγινε ο πρώτος άνθρωπος που ταξίδεψε στο διάστημα το 1961.

Η Ρωσία δεν είχε επιχειρήσει αποστολή στο διάστημα από το Luna-24 το 1976, όταν πρόεδρος της Σοβιετικής Ένωσης ήταν ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ. Το Luna-25 επρόκειτο να προσεληνωθεί στον νότιο πόλο της Σελήνης αύριο, 21 Αυγούστου, σύμφωνα με Ρώσους αξιωματούχους για το διάστημα.

Η Ρωσία αντιμετωπίζει ανταγωνισμό από την Ινδία, το διαστημόπλοιο της οποίας, Chandrayaan-3, προγραμματίζεται να προσεδαφιστεί στον νότιο πόλο της Σελήνης αυτή την εβδομάδα, και ευρύτερα από την Κίνα και τις Ηνωμένες Πολιτείες που έχουν προωθήσει αμφότερες τις διαστημικές τους φιλοδοξίες.

 

[Πουπουλίνα]

Δείτε ζωντανά την επιστροφή στη Γη του σκάφους που μεταφέρει δείγματα του αστεροειδή που ίσως πέσει στη Γη τον 22ο αιώνα​

Κυριακή, 24 Σεπτεμβρίου 2023 13:50

Θα γίνουν αναλύσεις των υλικών του διαστημικού βράχου ο οποίος υπάρχει 1 στις 2.700 πιθανότητες να χτυπήσει τον πλανήτη μας σε 160 χρόνια.

Γύρω στις 17:00 ώρα Ελλάδας αναμένεται να προσγειωθεί σήμερα στην έρημο της Γιούτα στις ΗΠΑ το σκάφος OSIRIS-Rex που μεταφέρει δείγματα του αστεροειδή Μπενού.

Το 2016 εκτοξεύτηκε το OSIRIS-Rex και τον Δεκέμβριο του 2018 έφτασε στον Μπενού και τέθηκε σε τροχιά γύρω από αυτόν.
To 2020 το OSIRIS-Rex προσεδαφίστηκε σε ένα μικρό κρατήρα στο βόρειο ημισφαίριο του αστεροειδή. Το σκάφος απελευθέρωσε ένα ρομποτικό απορροφητικό βραχίονα μήκους 3,5 μέτρων ο οποίος συνέλεξε δείγματα από σκόνη και πέτρες.
Τα στελέχη της είχαν κάνει λόγο τότε για «απίστευτο κατόρθωμα». Η NASA μεταδίδει ζωντανά την όλη διαδικασία.
Το σκάφος περιμένουν τα μέλη της αποστολής για να συλλέξουν το πολύτιμο φορτίο του. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς των επιστημόνων ο Μπενού έχει μια πορεία που θα τον φέρει κοντά στη Γη το 2135 και υπάρχει πιθανότητα 1 στις 2,700 να πέσει στον πλανήτη μας το χρονικό διάστημα 2175-2199.
Ο Μπενού έχει καταχωρηθεί ως αστεροειδής τύπου Β, κάτι που σημαίνει ότι έχει πολύ άνθρακα μαζί με τα άλλα του υλικά. Πρόκειται για έναν αστεροειδή η επιφάνεια του οποίου αντανακλά περίπου το 4% του φωτός που πέφτει πάνω της, και που δεν έχει υποστεί πολλές αλλαγές στη σύνθεσή του- κάτι που με τη σειρά του σημαίνει ότι έχει χημικά και βράχους από την εποχή της γένεσης του ηλιακού μας συστήματος.

Ο Μπενού είναι πανάρχαιος: Θεωρείται πως ήταν ανέγγιχτος για δισεκατομμύρια χρόνια, ενώ εκτιμάται πως δημιουργήθηκε μέσα στα πρώτα 10 εκατομμύρια χρόνια της ιστορίας του ηλιακού συστήματος πριν από 4,5 δισ. χρόνια για αυτό και η μελέτη των δειγμάτων του στα εργαστήρια στη Γη πιστεύεται ότι μπορεί να προσφέρει άγνωστα στοιχεία για τη ύπαρξη του ηλιακού μας συστήματος.

Δείτε ζωντανά την επιστροφή στη Γη του σκάφους που μεταφέρει δείγματα του αστεροειδή που ίσως πέσει στη Γη τον 22ο αιώνα

Γύρω στις 17:00 ώρα Ελλάδας αναμένεται να προσγειωθεί σήμερα στην έρημο της Γιούτα στις ΗΠΑ το σκάφος OSIRIS-Rex που μεταφέρει δείγματα του αστεροειδή Μπενού.

www.naftemporiki.gr

 

[Πουπουλίνα]

Η NASA άνοιξε την κάψουλα με τα δείγματα του «επικίνδυνου» αστεροειδούς- Τι βρέθηκε | LiFO

Θα χρειαστούν δεκαετίες μελετών των δειγμάτων

www.lifo.gr

Επιστήμονες άνοιξαν την κάψουλα με τα δείγματα σκόνης από τον «πιο επικίνδυνο, γνωστό, αστεροειδή του ηλιακού συστήματος», που συλλέχθηκαν από την ομάδα Osiris-Rex.

Η κάψουλα προσγειώθηκε στην έρημο της πολιτείας Γιούτα των ΗΠΑ την Κυριακή και το περιεχόμενο, που συλλέχθηκε από τον Bennu, δημιουργεί ελπίδες για σημαντικές αποκαλύψεις. Το Osiris-Rex εκτοξεύτηκε προς τον αστεροειδή, πλάτους 500 μέτρων, τον Σεπτέμβριο του 2016, έφτασε τον Δεκέμβριο του 2018 και πήρε δείγμα από τον διαστημικό βράχο τον Οκτώβριο του 2020.

Οι επιστήμονες του Διαστημικού Κέντρου Johnson της NASA στο Χιούστον άνοιξαν την κάψουλα την Τρίτη. «Οι επιστήμονες ήταν άναυδοι καθώς ανοιγόταν το καπάκι» σημείωσε υπηρεσία της NASA.

«Στο εσωτερικό του καπακιού και της βάσης βρήκαν σκούρα σκόνη και σωματίδια, σε μέγεθος άμμου» συμπληρώθηκε.

“A scientific treasure box.”

Scientists gasped as the lid was lifted from the #OSIRISREx asteroid sample return canister, showing dark powder and sand-sized particles on the inside of the lid and base.

Read more from the @NASA_Johnson curation lab: https://t.co/JBw6TCI7kB pic.twitter.com/t43QEDLH7G
— NASA Astromaterials (@Astromaterials) September 26, 2023

Θα χρειαστούν δεκαετίες μελετών των δειγμάτων του αστεροειδή​

Θα χρειαστούν δεκαετίες μελετών του δείγματος και ενδέχεται να δώσουν απαντήσεις για τον σχηματισμό του ηλιακού συστήματος, πριν από 4,6 δισεκατομμύρια χρόνια, και ενδεχομένως ακόμη και για το πώς ξεκίνησε η ζωή στον πλανήτη μας.

Αλλά, αυτό αναμένεται να αργήσει. Η ομάδα έρευνας δεν έχει, ακόμη, πρόσβαση στο κύριο δείγμα του αστεροειδούς. Απαιτείται η αποσυναρμολόγηση της κάψουλας, μια περίπλοκη διαδικασία που θα απαιτήσει αρκετό χρόνο.

Welcome to Houston, OSIRIS-REx!

The asteroid sample arrived today in Texas where it will be curated and preserved by our team here at Johnson. The information collected could help scientists around the world investigate planetary formation, the origins of life, and how asteroids… pic.twitter.com/8m0Yp3wqap
— NASA's Johnson Space Center (@NASA_Johnson) September 25, 2023
Θα χρειαστεί αρκετή προσοχή για να εξαχθεί το δείγμα από το εσωτερικό, ώστε να μην υπάρξει καμία αλλοίωση.

Το πρωί της 11ης Οκτωβρίου, η NASA θα παραχωρήσει συνέντευξη Τύπου για να παρέχει ενημέρωση για όλες τις εξελίξεις.

Today's #OSIRISREx asteroid sample landing isn't just the end of a 7-year, 3.9-billion-mile journey through space. It takes us 4.5 billion years back in time.

These rocks will help us understand the origin of organics and water that may have seeded life on Earth.… pic.twitter.com/sHLRrnWqAg
— NASA (@NASA) September 24, 2023
Με πληροφορίες από Space

 

[Πουπουλίνα]

4 αστεροειδείς θα περάσουν κοντά από τη Γη τις επόμενες ημέρες - Ο ένας έχει μέγεθος επιβατικού αεροπλάνου

Οι αστεροειδείς είναι τα μικρά σώματα του Ηλιακού συστήματος σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Η συντριπτική πλειονότητα των αστεροειδών είναι συγκεντρωμένη σε δύο

www.enikos.gr

Τετάρτη 04 Οκτωβρίου 2023
Οι αστεροειδείς είναι τα μικρά σώματα του Ηλιακού συστήματος σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Η συντριπτική πλειονότητα των αστεροειδών είναι συγκεντρωμένη σε δύο Ζώνες: στην Κύρια ζώνη αστεροειδών και στη Ζώνη του Κάιπερ. Θεωρούνται κατάλοιπα από το σχηματισμό του Ηλιακού συστήματος και υπολογίζεται ότι υπάρχουν εκατομμύρια.

Με πιο απλά λόγια, οι αστεροειδείς είναι τεράστιοι βράχοι σε τροχιά γύρω από τον Ήλιο. Το Asteroid Watch της NASA παρακολουθεί τους αστεροειδείς και τους κομήτες που θα κάνουν σχετικά κοντινές προσεγγίσεις στη Γη. Υπολογίζει την ημερομηνία της πλησιέστερης προσέγγισής τους, την κατά προσέγγιση διάμετρο των αντικειμένων, το σχετικό μέγεθός τους και την απόσταση από τη Γη για κάθε συνάντηση.

Η τροχιά κάθε αντικειμένου υπολογίζεται με την εύρεση της ελλειπτικής διαδρομής μέσα στο διάστημα που ταιριάζει καλύτερα σε όλες τις διαθέσιμες παρατηρήσεις, οι οποίες συχνά εκτείνονται σε πολλές τροχιές για πολλά χρόνια ή δεκαετίες. Καθώς γίνονται περισσότερες παρατηρήσεις, η ακρίβεια της τροχιάς ενός αντικειμένου βελτιώνεται δραματικά και καθίσταται δυνατό να προβλεφθεί πού θα βρίσκεται ένα αντικείμενο χρόνια ή και δεκαετίες στο μέλλον – και αν θα μπορούσε να πλησιάσει τη Γη.

Οι επόμενες τέσσερις προσεγγίσεις αστεροειδών​

O αστεροειδής «2023 QC8» – Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2023​

O αστεροειδής «2023 QC8» έχει διάμετρο 40 μέτρων και είναι σε μέγεθος περίπου σαν ένα επιβατικό αεροπλάνο. Θα περάσει από την Γη την Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2023 και θα απέχει 6.040.000 χιλιόμετρα από τον πλανήτη μας.

O αστεροειδής «2023 RF10» – Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2023​

Την ίδια ημέρα θα περάσει κοντά από την Γη και ο «2023 RF10». Ο συγκεκριμένος αστεροειδής έχει διάμετρο 24 μέτρων και θα απέχει 6.070.000 χιλιόμετρα από την επιφάνεια της Γης.

Oι αστεροειδείς «2022 TD» και «2023 RR29» – Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2023​

Δύο ημέρες αργότερα, στις 7 Οκτωβρίου 2023, δύο ακόμη αστεροειδείς θα προσεγγίσουν την Γη. Πρώτα θα περάσει ο «2022 TD» με διάμετρο 9 μέτρων και θα απέχει 3.420.000 χιλιόμετρα και στην συνέχεια ο «2023 RR29» με διάμετρο 34 μέτρων σε απόσταση 3.520.000 χιλιομέτρων.

 

[Πουπουλίνα]

Πρωτοφανής ανακάλυψη φαίνεται να ανατρέπει θεμελιώδεις αστρονομικές θεωρίες

Νέες εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποκάλυψαν εκπληκτικά ζεύγη πλανητοειδών αντικειμένων στο νεφέλωμα του Ωρίωνα που δεν είχαν εντοπιστεί

www.enikos.gr

Νέες εικόνες από το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb αποκάλυψαν εκπληκτικά ζεύγη πλανητοειδών αντικειμένων στο νεφέλωμα του Ωρίωνα που δεν είχαν εντοπιστεί ποτέ πριν.

Το νεφέλωμα του Ωρίωνα (Orion Nebula), ένα λαμπερό νέφος σκόνης και αερίων, είναι ένα από τα φωτεινότερα νεφελώματα στον νυχτερινό ουρανό και αναγνωρίζεται ως το σπαθί στον αστερισμό του Ωρίωνα. Το νεφέλωμα βρίσκεται σε απόσταση 1.300 ετών φωτός από τη Γη και εδώ και καιρό προσφέρει στους αστρονόμους μια πληθώρα ουράνιων αντικειμένων προς μελέτη, όπως «δίσκους που σχηματίζουν πλανήτες» γύρω από νεαρά αστέρια και καφέ νάνους, ή αντικείμενα που έχουν μάζα όσο ένας πλανήτης ή όσο ένα άστρο.

Οι αστρονόμοι χρησιμοποίησαν την κάμερα υπέρυθρης ακτινοβολίας του Webb, που ονομάζεται NIRCam, για να καταγράψουν ψηφιδωτά του νεφελώματος του Ωρίωνα σε μικρά και μεγάλα μήκη κύματος του φωτός, αποκαλύπτοντας πρωτοφανείς λεπτομέρειες και απροσδόκητες ανακαλύψεις.

Όταν οι αστρονόμοι Samuel G. Pearson και Mark J. McCaughrean μελέτησαν την εικόνα του νεφελώματος, που είχε καταγραφεί σε σε μικρά μήκη κύματος του φωτός, έκαναν ζουμ στο σμήνος Trapezium, μια νεαρή περιοχή σχηματισμού άστρων ηλικίας περίπου 1 εκατομμυρίου ετών, γεμάτη με χιλιάδες νέα αστέρια. Εκτός από τα αστέρια, οι επιστήμονες εντόπισαν καφέ νάνους, οι οποίοι είναι πολύ μικροί για να ξεκινήσει πυρηνική σύντηξη στον πυρήνα τους ώστε να γίνουν αστέρια. Οι καφέ νάνοι έχουν μάζα που είναι κάτω από το 7% της μάζας του ήλιου.

Στο «κυνήγι» για άλλα απομονωμένα αντικείμενα χαμηλής μάζας, οι αστρονόμοι βρήκαν κάτι που δεν είχαν ξαναδεί: ζεύγη πλανητοειδών αντικειμένων με μάζες μεταξύ 0,6 και 13 φορές τη μάζα του Δία που φαίνεται να αψηφούν ορισμένες θεμελιώδεις αστρονομικές θεωρίες.

Οι επιστήμονες τα ονόμασαν Jupiter Mass Binary Objects, ή JuMBOs.

«Αν και ορισμένα από αυτά έχουν μεγαλύτερη μάζα από τον πλανήτη Δία, έχουν περίπου το ίδιο μέγεθος -ελάχιστα μεγαλύτερο», δήλωσε ο ερευνητής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος στο Ευρωπαϊκό Κέντρο Διαστημικής Έρευνας και Τεχνολογίας στην Ολλανδία, Samuel G. Pearson

Οι αστρονόμοι βρήκαν 40 ζεύγη JuMBOs και δύο τριπλά συστήματα, όλα σε ευρείες τροχιές το ένα γύρω από το άλλο. Αν και υπάρχουν σε ζεύγη, τα αντικείμενα απέχουν συνήθως μεταξύ τους περίπου 200 αστρονομικές μονάδες, ή 200 φορές την απόσταση μεταξύ Γης και ήλιου. Τα αντικείμενα χρειάζονται από 20.000 έως 80.000 χρόνια για να ολοκληρώσουν μια τροχιά το ένα γύρω από το άλλο.


«Οι θερμοκρασίες των αντικειμένων κυμαίνονται από 537 βαθμούς Κελσίου (1.000 βαθμούς Φαρενάιτ) έως 1.260 βαθμούς Κελσίου (2.300 βαθμούς Φαρενάιτ)» δήλωσε ο Pearson. Τα αέρια αντικείμενα είναι νεαρά -σε αστρονομικά χρόνια-, είναι ηλικίας περίπου 1 εκατομμυρίου ετών. Το ηλιακό μας σύστημα, συγκριτικά, έχει ηλικία 4,57 δισεκατομμυρίων ετών.

«Είμαστε στα μισά της ζωής του ήλιου, οπότε αυτά τα αντικείμενα στο νεφέλωμα του Ωρίωνα είναι μωρά 3 ημερών», δήλωσε ο ανώτερος σύμβουλος για την επιστήμη και την εξερεύνηση στον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διαστήματος, Mark J. McCaughrean. «Είναι ακόμα αρκετά φωτεινά και ζεστά, επειδή η ενέργεια που έχουν από όταν δημιουργούνται τους επιτρέπει ακόμα να λάμπουν, και για αυτόν τον λόγο μπορούμε να τα δούμε».

Οι δύο αστρονόμοι McCaughrean και Pearson έχουν γράψει δύο ερευνητικές εργασίες με βάση τις ανακαλύψεις τους στο νεφέλωμα του Ωρίωνα χρησιμοποιώντας το τηλεσκόπιο Webb. Οι μελέτες έχουν υποβληθεί για δημοσίευση σε ακαδημαϊκά περιοδικά και τα προκαταρκτικά ευρήματα είναι διαθέσιμα στον ιστότοπο arXiv.

Ωστόσο πολλά ερωτήματα σχετικά με τα JuMBOs παραμένουν – συμπεριλαμβανομένου του πώς προέκυψαν εξ αρχής.

JuMBOs: Ανατροπή στους κανόνες της αστρονομίας​

«Τα αστέρια σχηματίζονται από γιγαντιαία νέφη αερίου και σκόνης που καταρρέουν κάτω από τις βαρυτικές δυνάμεις. Η διαδικασία αυτή συνεχίζεται καθώς δίσκοι αερίου και σκόνης στροβιλίζονται γύρω από τα αστέρια, δημιουργώντας πλανήτες. Αλλά καμία υπάρχουσα θεωρία δεν εξηγεί πώς σχηματίστηκαν τα JuMBOs ή γιατί υπάρχουν στο νεφέλωμα του Ωρίωνα», δήλωσε ο McCaughrean.

Για παράδειγμα, κάποιοι μπορεί να θεωρήσουν ότι τα JuMBOs είναι σαν ορφανοί πλανήτες (rogue planets), ή αντικείμενα πλανητικής μάζας που ταξιδεύουν ελεύθερα στο διάστημα χωρίς να βρίσκονται σε τροχιά γύρω από αστέρια. Όμως πολλοί ορφανοί πλανήτες ξεκινούν από την τροχιά τους γύρω από άστρα προτού εκτοξευτούν, και θα ήταν δύσκολο να εξηγήσουμε πώς ζεύγη από αυτούς εκτοξεύτηκαν ταυτόχρονα, αλλά και το πώς παρέμεινα συνδεδεμένοι μεταξύ τους βαρυτικά.




«Οι επιστήμονες εργάζονται πάνω σε θεωρίες και μοντέλα σχηματισμού άστρων και πλανητών εδώ και δεκαετίες, αλλά κανένας από αυτούς δεν είχε προβλέψει ποτέ ότι θα βρίσκαμε ζεύγη αντικειμένων εξαιρετικά χαμηλής μάζας να αιωρούνται μόνα τους στο διάστημα – και βλέπουμε πολλά από αυτά», δήλωσε ο Pearson και συνέχισε: «Το κυριότερο που μαθαίνουμε από αυτό το γεγονός είναι ότι υπάρχει κάτι θεμελιωδώς λάθος είτε με την κατανόησή μας για τον σχηματισμό των πλανητών, είτε για τον σχηματισμό των άστρων, είτε και για τα δύο».

«Το νεφέλωμα του Ωρίωνα αποτελεί αγαπημένο στόχο παρατήρησης των αστρονόμων και όσο μεγαλύτερα και πιο εξελιγμένα γίνονται τα τηλεσκόπια, τόσο περισσότερα αντικείμενα αποκαλύπτονται μέσα στο νεφέλωμα» ανέφερε ο McCaughrean.

«Ενώ τα αντικείμενα που εξετάζουμε είναι πραγματικά θαμπά, είναι πιο φωτεινά στο υπέρυθρο φως, οπότε εκεί (είναι) που υπάρχουν οι καλύτερες πιθανότητες να εντοπίστούς» πρόσθεσε ο Pearson. «Το διαστημικό τηλεσκόπιο James Webb είναι το πιο ισχυρό υπέρυθρο τηλεσκόπιο που έχει κατασκευαστεί ποτέ και αυτές οι παρατηρήσεις απλά δεν θα ήταν δυνατές με κανένα άλλο τηλεσκόπιο».

Observations of the nebula scheduled for early 2024 could provide more insight into the atmospheric compositions of the JuMBOs, Pearson said. The researchers also want to uncover more details about the objects, including making precise measurements of their masses.

Meanwhile, other research focused on different star-forming regions could reveal whether JuMBOs are elsewhere beyond the Orion Nebula.

“The main question is, ‘What?! Where did that come from?’” Pearson said. “It’s just so unexpected that a lot of future observations and modelling are going to be needed to explain it.”

«Οι παρατηρήσεις του νεφελώματος του Ωρίωνα που έχουν προγραμματιστεί για τις αρχές του 2024 θα μπορούσαν να δώσουν περισσότερες πληροφορίες για την ατμοσφαιρική σύνθεση των JuMBOs», δήλωσε ο Pearson. Οι ερευνητές θέλουν επίσης να αποκαλύψουν περισσότερες λεπτομέρειες σχετικά με τα αντικείμενα, συμπεριλαμβανομένης της πραγματοποίησης ακριβών μετρήσεων της μάζας τους.

Εν τω μεταξύ, άλλες έρευνες που επικεντρώνονται σε διαφορετικές αστροπαραγωγικές περιοχές θα μπορούσαν να αποκαλύψουν αν τα JuMBOs υπάρχουν και αλλού πέρα από το νεφέλωμα του Ωρίωνα.

«Το κύριο ερώτημα είναι: “Τι; Από πού προήλθε αυτό;”. Είναι τόσο απροσδόκητο που θα χρειαστούν πολλές μελλοντικές παρατηρήσεις για να το εξηγήσουμε» κατέληξε ο Pearson.

 

[Πουπουλίνα]

NASA: Θα έχουμε μόλις 30 λεπτά προειδοποίηση σε περίπτωση μεγάλης ηλικιακής καταιγίδας

Οι επιστήμονες της NASA αναπτύσσουν ένα νέο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για ηλιακές καταιγίδες, το οποίο θα μπορούσε να δώσει στη Γη προειδοποίηση 30

www.enikos.gr

Σάββατο 14 Οκτωβρίου 2023

Οι επιστήμονες της NASA αναπτύσσουν ένα νέο σύστημα έγκαιρης προειδοποίησης για ηλιακές καταιγίδες, το οποίο θα μπορούσε να δώσει στη Γη προειδοποίηση 30 λεπτών πριν χτυπήσει μια καταιγίδα.


Το σύστημα, που ονομάζεται Dagger και χρησιμοποιεί τεχνητή νοημοσύνη, θα λαμβάνει τα δεδομένα από δορυφόρους για να προβλέψει πότε σχηματίζεται μια ηλιακή καταιγίδα.

Οι ηλιακές καταιγίδες είναι εκρήξεις ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που προκαλούνται από επιταχυνόμενα φορτισμένα σωματίδια στην ατμόσφαιρα του Ήλιου. Οι εκτοξεύσεις στεφανιαίου πλάσματος (CMEs) είναι ένας τύπος ηλιακής έκλαμψης που μπορεί να προκαλέσει γεωμαγνητική καταιγίδα όταν έρθει σε επαφή με το μαγνητικό πεδίο της Γης.

Μερικές φορές οι ηλιακές καταιγίδες μπορούν να προκαλέσουν και το ουράνιο φαινόμενο Σέλας. Κάτι τέτοιο συνέβη κατά την διάρκεια του λεγόμενου «Συμβάντος Κάρινγκτον» το 1859, δηλαδή την μεγαλύτερη γεωμαγνητική καταιγίδα που έχει καταγραφεί σε 160 χρόνια παρατηρήσεων.

Η μαγνητική έκρηξη στον ήλιο συνέβη στο χρονικό διάστημα από την 1η έως τις 2 Σεπτεμβρίου 1859 και ήταν τόσο δυνατή που δημιούργησε ουράνια φαινόμενα Σέλας σε όλο τον πλανήτη.

Το «Συμβάν Κάρινγκτον» επίσης προκάλεσε σπινθήρες και πυρκαγιά σε πολλά τηλεγραφικά συστήματα. Για να μην συμβεί ξανά κάτι τέτοιο, η NASA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες παρατηρούν τον ήλιο εδώ και χρόνια.

Επιπλέον, ο κίνδυνος γεωμαγνητικών καταιγίδων και καταστροφικών επιπτώσεων στην κοινωνία μας αυξάνεται επί του παρόντος καθώς πλησιάζουμε στο επόμενο «ηλιακό μέγιστο» – μια κορύφωση στον 11ετή κύκλο δραστηριότητας του Ήλιου – που αναμένεται να φτάσει κάποια στιγμή το 2025.

Οι γεωμαγνητικές καταιγίδες μπορούν να προκαλέσουν σοβαρές διακοπές ρεύματος και άλλες διαταραχές που σχετίζονται με την ηλεκτρική ενέργεια. Μπορούν επίσης να προκαλέσουν βλάβες σε δορυφόρους και άλλα συστήματα υποδομών.

Το σύστημα Dagger θα μπορούσε να βοηθήσει τις κυβερνήσεις και τις επιχειρήσεις να προετοιμαστούν για ηλιακές καταιγίδες και να μειώσουν τις επιπτώσεις τους. Για παράδειγμα, οι εταιρείες ηλεκτρικής ενέργειας θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τα δεδομένα του Dagger για να προστατεύσουν τα δίκτυα τους από διακοπές ρεύματος.

Το σύστημα Dagger βρίσκεται ακόμη υπό ανάπτυξη, αλλά οι επιστήμονες ελπίζουν να το θέσουν σε λειτουργία τα επόμενα χρόνια.

 

[Πουπουλίνα]

Σήμα μυστήριο από τον πλανήτη «κόλαση» - Τι λένε οι επιστήμονες

Την απάντηση στο μυστήριο με τον εξωπλανήτη «55 Cancri e» πιστεύουν ότι βρήκαν οι επιστήμονες. Σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Κορνέλ, τα περίεργα

www.enikos.gr

12:03, Παρασκευή 20 Οκτωβρίου 2023
Την απάντηση στο μυστήριο με τον εξωπλανήτη «55 Cancri e» πιστεύουν ότι βρήκαν οι επιστήμονες. Σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Κορνέλ, τα περίεργα σήματα που εκπέμπει η «υπερ-Γη» μπορεί να οφείλονται ότι με διαφορά λίγων ωρών χάνει και δημιουργεί ξανά την ατμόσφαιρα της.

Από το 2004 όταν και ανακαλύφθηκε ο εξωπλανήτης οι αστρονόμοι λάμβαναν περίεργα σήματα χωρίς να μπορούν να τα εξηγήσουν. Τα ηφαίστεια σε αυτόν τον πλανήτη ενεργοποιούνται περιοδικά και εκτοξεύουν καυτό αέριο που σχηματίζει μια ατμόσφαιρα. Στη συνέχεια αυτή η ατμόσφαιρα καταρρέει και πάλι και ο πλανήτης μένει απροστάτευτος, σύμφωνα με την μελέτη. Για να ελεγχθεί η εγκυρότητα αυτής της θεωρίας θα πρέπει να εκπαιδευτεί στην έρευνα του εξωπλανήτη το Διαστημικό Τηλεσκόπιο James Webb (JWST).


Ο πλανήτης, «55 Cancri e» είναι βραχώδης και περίπου οκτώ φορές πιο ογκώδης από τον πλανήτη μας. Απέχει περίπου 40 έτη φωτός από τη Γη. Είναι δορυφόρος ενός άλλου αστέρα. Μεταξύ τους τα δύο διαστημικά σώματα απέχουν λιγότερο από το 2% της απόστασης που έχει η Γη με τον Ήλιο. Έτσι μία πλήρης τροχιά του «55 Cancri e» γύρω από τον αστέρα γίνεται σε μόλις 17 ώρες.

Αυτό δημιουργεί ορισμένες ακραίες συνθήκες στον πλανήτη που έχουν αποδειχθεί ανεξήγητες. Ίσως η πιο αινιγματική πτυχή του πλανήτη, όπως επισημαίνεται σε μια εργασία που έγινε δεκτή τον Σεπτέμβριο στο Astrophysical Journal Letters, είναι η φύση του σήματος διέλευσης του. Αυτό είναι το φως που είναι ορατό από τη Γη όταν ο «55 Cancri» το σημείο μπροστά από τον αστέρα, κάνοντας μια μικροσκοπική έκλειψη, και το φως που είναι ορατό όταν ο πλανήτης περνά πίσω από τον αστέρα του.


Μερικές φορές, όταν ο 55 Cancri e περνά πίσω από τον αστέρα του, δεν εκπέμπεται ορατό φως από τον ίδιο τον πλανήτη, ενώ άλλες φορές ο πλανήτης εκπέμπει ένα ισχυρό σήμα φωτός. Στο υπέρυθρο φως, υπάρχει πάντα ένα σήμα, αν και το σήμα αυτό ποικίλλει σε ένταση.

Παρατηρήσεις αυτού του υπέρυθρου φωτός με το διαστημικό τηλεσκόπιο Spitzer έδειξαν ότι η ημέρα σε αυτό τον πλανήτη παρουσίαζε εξαιρετικά υψηλές θερμοκρασίες πάνω από 2.427 βαθμούς Κελσίου. Αντίθετα η νύχτα είχε πολύ χαμηλές θερμοκρασίες περίπου – 1.127 βαθμούς Κελσίου.


Στη νέα μελέτη, οι συγγραφείς υποθέτουν ότι η κοντινή απόσταση του πλανήτη με τον αστέρα του, προκαλεί εκτόνωση αερίων. Αυτό σημαίνει ότι ενεργοποιούνται γιγάντια ηφαίστεια και θερμικοί αεραγωγοί και εκτοξεύουν καυτά στοιχεία πλούσια σε άνθρακα στην ατμόσφαιρα.


Ωστόσο ο πλανήτης δεν μπορεί να διατηρήσει αυτήν την ατμόσφαιρα για πολύ λόγω της ακραίας θερμότητας. Τελικά αυτό το αέριο εξαφανίζεται και αφήνει τον πλανήτη «γυμνό» μέχρι να αρχίσει και πάλι η διαδικασία από την αρχή.

Σε αντίθεση με τους περισσότερους πλανήτες, η ατμόσφαιρα του «55 Cancri e» είναι ασταθής. Η διαδικασία εκτόνωσης αερίων προσπαθεί να αυξήσει τον όγκο της ατμόσφαιρας, ενώ η ακραία ακτινοβολία και ο ηλιακός άνεμος από τον αστέρα την παρασύρουν. Αλλά αυτές οι δύο διαδικασίες δεν είναι σε ισορροπία και γι’ αυτό κάποιες φορές ο πλανήτης έχει ατμόσφαιρα, και άλλες δεν έχει.

Οι ερευνητές πιστεύουν ότι αυτή η ανισορροπία στην πλανητική ατμόσφαιρα μπορεί να εξηγήσει τα περίεργα σήματα διέλευσης. Όταν ο πλανήτης δεν έχει ατμόσφαιρα δεν εκπέμπει ορατό φως αν και η καυτή επιφάνεια του πλανήτη εξακολουθεί να εκπέμπει υπέρυθρο φως. Όταν η έχει ατμόσφαιρα, τόσο το ορατό φως όσο και όλη η ακτινοβολία που έρχεται από την επιφάνεια εμφανίζονται στο σήμα διέλευσης.

 

[Πουπουλίνα]

Αυτα ειναι! Σκουπιδια παντου λεμε!

Ένα εκατομμύριο δορυφόροι θα πολιορκήσουν σύντομα τη Γη και την ανθρωπότητα

Πενηνταέξι χρόνια μετά την εκτόξευση του πρώτου τεχνητού διαστημικού δορυφόρου (του ρωσικού Σπούτνικ) ο αριθμός των διαστημικών δορυφόρων που βρίσκονται αυτή

www.naftemporiki.gr

Πενηνταέξι χρόνια μετά την εκτόξευση του πρώτου τεχνητού διαστημικού δορυφόρου (του ρωσικού Σπούτνικ) ο αριθμός των διαστημικών δορυφόρων που βρίσκονται αυτή την στιγμή σε λειτουργία είναι 7,702 αλλά αυξάνεται συνεχώς αφού εκτοξεύονται σε σχεδόν μηνιαία βάση νέοι δορυφόροι κάθε είδους και λειτουργίας. Επίσης μερικές χιλιάδες δορυφόροι περιπλανιούνται γύρω από τη Γη έχοντας ολοκληρώσει την αποστολή τους ή έχοντας διακόψει την λειτουργία τους λόγω βλάβης.


Τα τελευταία χρόνια διάφορς εταιρείες (SpaceX, Amazon, OneWeb) δημιουργούν τους αποκαλούμενους μέγκα-στόλους που όταν ολοκληρωθεί ο σχηματισμός τους θα αποτελούνται από πολλές χιλιάδες δορυφόρους που θα προσφέρουν κυρίως τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες. Ήδη ο υπάρχουν αριθμός δορυφόρων έχει αρχίσει να δημιουργεί διαφόρων ειδών προβλήματα που ξεκινούν από τη δημιουργία διαστημικών σκουπιδιών μέχρι και την… τύφλωση των τηλεσκοπίων των αστρονόμων εμποδίζοντας την παρατήρηση του Σύμπαντος από το έδαφος της Γης.

Ο αυξανόμενος αριθμός δορυφόρων δημιουργεί επίσης πολλών ειδών απειλές για την πρόκληση ατυχημάτων τόσο στο Διάστημα όσο και στη Γη. Η Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Πολτικής Αεροπορίας των ΗΠΑ (FAA) προέβλεψε ότι κάποιο κομμάτι από τους δορυφόρους του μέγκα-στόλου της Space X θα πέσει στη Γη τα επόμενα χρόνια σκοτώντας ανθρώπους με την εταιρεία που ανήκει στον Έλον Μασκ να αντιδρά άμεσα υποστηρίζοντας ότι πρόκειται για αβάσιμο ισχυρισμό. Η FAA υπολόγισε ότι τα επόμενα 12 χρόνια περίπου 28 χιλιάδες κομμάτια από δορυφόρους που θα πέσουν στον πλανήτη μας θα καταφέρουν να επιβιώσουν από την τριβή της ατμόσφαιρας και θα προσγειωθούν στην επιφάνεια.

Με δεδομένο ότι το 85% των δορυφόρων που θα κυκλοφορούν σε λίγα χρόνια γύρω από τη Γη θα ανήκει στην Space X θεωρείται ότι οι πιθανότητες να είναι δικός της ο δορυφόρος που θα πέσει πάνω σε άνθρωπο είναι πολύ μεγάλες. Να σημειωθεί ότι στόχος της Space X είναι μέχρι το τέλος της δεκαετίας να διαθέτει ένα στόλο 42 χιλιάδων δορυφόρων.

Δορυφορική πολιορκία

Ερευνητές του Πανεπιστημίου του Βανκούβερ υποστηρίζουν ότι με βάση τα αιτήματα εκτόξευσης δορυφόρων ο αριθμός τους πολύ σύντομα θα ανέλθει σε ένα εκατομμύριο γεγονός που όπως είναι ευνόητο μπορεί από τη μια πλευρά να έχει ως αποτέλεσμα την παροχή εντυπωσιακών τηλεπικοινιακών, επιστημονικών και άλλων υπηρεσιών στην ανθρωπότητα αλλά την ίδια στιγμή θα αυξηθούν οι απειλές και οι κίνδυνοι από την παρουσία τόσων δορυφόρων που θα περικλυκλώνουν τη Γη μοιάζοντας κυριολεκτικά σαν να τον πολιορκούν.

Οι κίνδυνοι σύμφωνα με τους ερευνητές είναι πολλοί αναφέροντας την τεράστια φωτορύπανση που θα προκαλέσουν και τα διαφόρων ειδών ατυχήματα που θα προκαλούν είτε συγκρουόμενοι με διαστημόπλοια και διαστημικούς σταθμούς ο αριθμός των οποίων θα αυξηθεί τα επόμενα χρόνια γύρω από τη Γη είτε επειδή κάποιοι δορυφόροι ή κάποια κομμάτια τους θα πέφτουν συνεχώς στη Γη απειλώντας με καταστροφές και θανάτους.

Προφανώς η ύπαρξη τόσων δορυφόρων θα δημιουργήσει ένα αδιαπέραστο πέπλο για τα επίγεια τηλεσκόπια και οι επιστήμονες θα βασίζονται πλέον μόνο στα διαστημικά τηλεσκόπια για την εξερεύνηση του Σύμπαντος. Η παρουσία τόσο μεγάλου αριθμού δορυφόρων είναι επόμενο ότι μπορεί να προκαλέσει και πολλά ακόμη απρόβλεπτα προς το παρόν προβλήματα και απειλές για την ανθρωπότητα.

Naftemporiki.gr

 

[Πουπουλίνα]

Τι είναι το σωματίδιο φάντασμα;

Για να κατανοήσετε τι είναι ένα σωματίδιο φάντασμα ή νετρίνο, πρέπει να κατανοήσετε την σημασία των ατόμων. Τα άτομα συγκροτούν το σύμπαν μας. Οτιδήποτε έχει

www.enikos.gr

13:55, Σάββατο 21 Οκτωβρίου 2023

Η Κίνα κατασκευάζει ένα τεράστιο τηλεσκόπιο στον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό, η δουλειά του οποίου θα είναι να ανιχνεύει «σωματίδια φαντάσματα», γνωστά και ως νετρίνα. «Το τηλεσκόπιο θα είναι το μεγαλύτερο του είδους του» τονίζουν οι επιστήμονες σε άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Nature.

Τι είναι ένα σωματίδιο φάντασμα;​

Για να κατανοήσετε τι είναι ένα σωματίδιο φάντασμα ή νετρίνο, πρέπει να κατανοήσετε την σημασία των ατόμων. Τα άτομα συγκροτούν το σύμπαν μας. Οτιδήποτε έχει μάζα – εσείς, ένα βιβλίο στο ράφι, το φλιτζάνι του καφέ σας, η καρέκλα ή ο καναπές που κάθεστε τώρα – αποτελείται από άτομα.

Για μεγάλο χρονικό διάστημα, οι επιστήμονες πίστευαν ότι τα άτομα ήταν το μικρότερο σωματίδιο που υπήρχε, προτού ανακαλύψουν ότι αυτά αποτελούνται από ακόμη μικρότερα «υποατομικά» σωματίδια: πρωτόνια (που έχουν θετικό φορτίο), ηλεκτρόνια (αρνητικό φορτίο) και νετρόνια (χωρίς φορτίο).


Τα νετρίνα είναι ένας τύπος ηλεκτρονίου, αλλά, όπως τα νετρόνια, δεν έχουν κανένα φορτίο. Είναι από τα πιο άφθονα σωματίδια στο σύμπαν μας – με τρισεκατομμύρια νετρίνα να περνούν μέσα από εσάς οποιαδήποτε δεδομένη στιγμή – και επίσης από τα πιο μικροσκοπικά. Τα νετρίνα πιστεύονταν για μεγάλο χρονικό διάστημα ότι δεν είχαν μάζα, μέχρι που οι επιστήμονες βρήκαν αποδείξεις ότι έχουν πολύ μικρή μάζα.

Οι επιστήμονες δυσκολεύονται πάρα πολύ να παρατηρήσουν τα νετρίνα, λόγω του ασθενούς φορτίου τους και της σχεδόν ανύπαρκτης μάζας τους. Μπορούν να «φανούν» μόνο όταν αλληλοεπιδρούν με άλλα σωματίδια. Η σπανιότητα των αλληλεπιδράσεων με άλλα σωματίδια τα καθιστά σχεδόν αδύνατα να εντοπιστούν.

Για τον λόγο αυτό ονομάζονται «σωματίδια φαντάσματα», με την η συντριπτική πλειονότητα να “κυκλοφορεί” απαρατήρητη.

Πώς ανιχνεύουν οι επιστήμονες τα σωματίδια φαντάσματα;​

Τα σωματίδια φαντάσματα σπάνια αλληλεπιδρούν με άλλα σωματίδια. Αλλά σπάνια δεν σημαίνει «ποτέ». Μερικές φορές αλληλεπιδρούν με μόρια νερού, γι’ αυτό η Κίνα κατασκευάζει το τηλεσκόπιο της κάτω από το νερό.

Οι επιστήμονες έχουν παρατηρήσει «σωματίδια φαντάσματα» σε φευγαλέες στιγμές όταν τα σωματίδια δημιουργούν υποπροϊόντα μετά το ταξίδι τους μέσα από νερό ή πάγο. Αυτά τα «μιόνια» δημιουργούν λάμψεις φωτός που μπορούν να ανιχνευθούν από εξελιγμένα υποβρύχια τηλεσκόπια και προσφέρουν έναν από τους λίγους τρόπους μελέτης της ενέργειας και της πηγής των νετρίνων.

Αυτή τη στιγμή, το μεγαλύτερο τηλεσκόπιο ανίχνευσης νετρίνων είναι το τηλεσκόπιο “IceCube” του Πανεπιστημίου του Madison-Wisconsin. Τοποθετημένο βαθιά στην Ανταρκτική, οι αισθητήρες του τηλεσκοπίου εκτείνονται σε περίπου 1 κυβικό χιλιόμετρο.

Η Κίνα αναφέρει ότι το νέο της τηλεσκόπιο θα ονομάζεται “Trident” και θα εκτείνεται σε 7,5 κυβικά χιλιόμετρα στη Νότια Σινική Θάλασσα (Θάλασσα της Νότιας Κίνας).

Οι επιστήμονες λένε ότι το μέγεθός του θα του επιτρέψει να ανιχνεύσει περισσότερα νετρίνα και να είναι «10.000 φορές πιο ευαίσθητο» από τα υπάρχοντα υποβρύχια τηλεσκόπια. Η κατασκευή του έχει ήδη ξεκινήσει και αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός αυτής της δεκαετίας, σύμφωνα με τους λένε οι επιστήμονες.

Γιατί έχει σημασία η ανίχνευση σωματιδίων φαντασμάτων;​

Πολλοί μπορεί να αναρωτηθούν: «Τι είναι τόσο ιδιαίτερο στα νετρίνα;» και «Γιατί πρέπει να μας νοιάζει;» Οι επιστήμονες δεν ξέρουν πραγματικά γιατί τα μαζικά άφθονα νετρίνα συμπεριφέρονται όπως συμπεριφέρονται. Μάλιστα παραβιάζουν τους καθιερωμένους νόμους της φυσικής.

Επίσης δεν είναι σαφές από πού προέρχονται τα σωματίδια. Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι ίσως έπαιξαν ρόλο στο πρώιμο σύμπαν, ακριβώς μετά το Big Bang (Μεγάλη Έκρηξη). Αλλά αυτό είναι απλώς μια υπόθεση, κάτι που δεν έχουν καταφέρει να αποδείξουν ακόμα .

Πιστεύεται ότι μια καλή κατανόηση των νετρίνων θα βοηθήσει στην επίλυση ενός αριθμού επιστημονικών μυστηρίων, όπως η προέλευση των μυστηριωδών κοσμικών ακτίνων, οι οποίες είναι γνωστό ότι περιέχουν νετρίνα. Οι ερευνητές πιστεύουν ότι η κατανόηση της πηγής των νετρίνων θα τους επιτρέψει να εξηγήσουν την προέλευση των κοσμικών ακτίνων – κάτι που προσπαθούν να κάνουν εδώ και αιώνες.

Υπάρχουν ενδείξεις ότι τα νετρίνα είναι απαραίτητα για την κατανόηση της προέλευσης του σύμπαντός μας.

 

[Πουπουλίνα]

Σπάνια σύγκρουση άστρων στον Γαλαξία μας θα μπορούσε να εξαλείψει την ζωή στη Γη, σύμφωνα με μελέτη

Μια πιθανή, εξαιρετικά σπάνια καταστροφική σύγκρουση μεταξύ δύο αστέρων που καταρρέουν στο Γαλαξία μας θα μπορούσε να αφαιρέσει το προστατευτικό στρώμα του

www.enikos.gr

16:17, Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2023
Μια πιθανή, εξαιρετικά σπάνια καταστροφική σύγκρουση μεταξύ δύο αστέρων που καταρρέουν στο Γαλαξία μας θα μπορούσε να αφαιρέσει το προστατευτικό στρώμα του όζοντος από τη Γη και να προκαλέσει μια μαζική εξαφάνιση όλων των μορφών ζωής στον πλανήτη, εκτιμά μία νέα μελέτη του Πανεπιστημίου Κορνέλ.



Μέχρι τώρα, οι αστρονόμοι έχουν παρατηρήσει ελάχιστα τέτοια συμβάντα σύγκρουσης νετρονίων που ονομάζονται kilonovas. Μια τέτοια έκρηξη, εάν συνέβαινε σε κοντινή απόσταση από τη Γη, θα μπορούσε να ενέχει κινδύνους για τη ζωή στον πλανήτη, δήλωσαν οι επιστήμονες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων από το Πανεπιστήμιο του Illinois Urbana-Champaign στις ΗΠΑ.

Η μελέτη θα μπορούσε να βοηθήσει στον προσδιορισμό των πιθανοτήτων επιβίωσης της ζωής σε άλλους κόσμους που βρίσκονται κοντά σε αυτά τα συμβάντα σύγκρουσης άστρων. Η μεγαλύτερη απειλή από τέτοιες συγκρούσεις άστρων είναι η έκρηξη ακτινοβολίας, συμπεριλαμβανομένων των ακτίνων γάμμα και των ακτίνων Χ που παράγουν, σύμφωνα με τους επιστήμονες.


«Η ιονίζουσα ακτινοβολία από αυτές τις πηγές μπορεί να είναι επικίνδυνη για τη ζωή σε πλανήτες τύπου Γης όταν βρίσκονται πολύ κοντά», σημειώνεται στην μελέτη.

Οι επιστήμονες για να μελετήσουν τις πιθανότητες τέτοιων συμβάντων να επηρεάσουν τη Γη, βασίστηκαν σε μια ανάλυση όσων γνωρίζουμε από τη πρώτη σύγκρουση νετρονίων που ανιχνεύτηκε ποτέ, ένα αστρικό γεγονός με την ονομασία GW170817.

Κάθε ζωντανός οργανισμός που βρίσκεται εντός της στενής ακτίνας των περίπου 297 ετών φωτός (97 παρσέκ) από μια τέτοια έκρηξη θα μπορούσε να καεί από την ισχυρή ακτινοβολία γάμμα, δήλωσαν οι ερευνητές.

Αν η Γη βρισκόταν σε μια τέτοια ζώνη, οι επιστήμονες δήλωσαν ότι η ακτινοβολία θα μπορούσε να καταστρέψει το στρατοσφαιρικό όζον της Γης, το οποίο μπορεί να πάρει αρκετά χρόνια για να ανακάμψει.

Οι ακτίνες Χ από τη μεταλαμπή της kilonova μπορεί να είναι πιο θανατηφόρες, καθώς τείνουν να διαρκούν περισσότερο από τις εκπομπές ακτίνων γάμμα, δήλωσαν οι επιστήμονες. Ωστόσο, εξήγησαν ότι οι καταστροφικές τους επιδράσεις θα περιορίζονταν σε περίπου 16 έτη φωτός.

Ωστόσο, η μελέτη προειδοποίησε ότι τα ευρήματα έχουν «σημαντικές αβεβαιότητες» και εξαρτώνται από τη «οπτική γωνία, την εκτινασσόμενη μάζα και την ενέργεια της έκρηξης». Λόγω της σπανιότητας των συμβάντων kilonova, οι ερευνητές δήλωσαν επίσης ότι τέτοιες αστρικές συγκρούσεις «δεν είναι σημαντικές απειλές για τη ζωή στη Γη».

 

[Πουπουλίνα]

Η Σελήνη είναι εκατομμύρια χρόνια γηραιότερη από ό,τι νομίζαμε μέχρι σήμερα | LiFO

Τι αποκαλύπτει νέα έρευνα

www.lifo.gr

Η Σελήνη είναι 40 εκατομμύρια χρόνια γηραιότερη απ' ό,τι πίστευαν μέχρι σήμερα οι επιστήμονες, σύμφωνα με μια νέα έρευνα.

Οι ερευνητές ανέλυσαν τους κρυστάλλους που έφεραν οι αστροναύτες του Apollo μεταξύ 1969 και 1972 για να προσδιορίσουν τον χρόνο που δημιουργήθηκε η Σελήνη και σύμφωνα με τα ευρήματα είναι τουλάχιστον 4,46 δισ. ετών.

Κατά τη διάρκεια των αποστολών Apollo, οι αστροναύτες συγκέντρωναν πέτρες, βότσαλα, άμμο και σκόνη από την επιφάνεια του της Σελήνης. Έτσι, στη μελέτη χρησιμοποιήθηκαν δείγματα σεληνιακής σκόνης από την τελευταία επανδρωμένη αποστολή του Apollo 17.

Τα δείγματα περιείχαν κρυστάλλους ζιρκονίου που σχηματίστηκαν πριν από δισεκατομμύρια χρόνια, οι οποίοι, σύμφωνα με τους ερευνητές, αποτελούν βασικό δείκτη για το πότε πρέπει να σχηματίστηκε η ίδια η Σελήνη.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι το φεγγάρι θα μπορούσε να έχει δημιουργηθεί από τα συντρίμμια που προέκυψαν όταν χτυπήθηκε η Γη από ένα πλανητικό σώμα περίπου στο μέγεθος του Άρη. Η ενέργεια από την πρόσκρουση έλιωσε το πέτρωμα και τελικά δημιουργήθηκε η επιφάνεια της Σελήνης.

Οι κρύσταλλοι υποδηλώνουν ότι η Σελήνη έχει ηλικία τουλάχιστον 4,46 δισεκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου του Σικάγο, Φίλιπ Χεκ.

Δεδομένου ότι οι κρύσταλλοι πρέπει να έχουν σχηματιστεί μετά την ψύξη του ωκεανού μάγματος, ο προσδιορισμός της ηλικίας τους θα αποκάλυπτε την ελάχιστη δυνατή ηλικία της Σελήνης.

«Είναι εκπληκτικό να μπορείς να έχεις αποδείξεις ότι ο βράχος που κρατάς στα χέρια σου είναι το παλαιότερο κομμάτι ης Σελήνης, που έχουμε βρει μέχρι στιγμής» ανέφερε χαρακτηριστικά ο καθηγητής.

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στο περιοδικό Geochemical Perspectives Letters.

Με πληροφορίες από SkyNews

 

[Πουπουλίνα]

Πώς πεθαίνουν τα αστέρια; Μία σπάνια ματιά σε supernova ανατρέπει τα δεδομένα

Εδώ και καιρό οι αστρονόμοι έχουν γοητευθεί από αυτές τις αστρικές εκρήξεις, οι οποίες σηματοδοτούν το τέλος της ζωής για τα μεγαλύτερα αστέρια του σύμπαντος.

www.enikos.gr

14:00, Πέμπτη 26 Οκτωβρίου 2023
Τον Μάιο, ένα αστέρι στον γαλαξία Μεσιέ 101 εξερράγη στο σωστό μέρος και σχεδόν στο σωστό χρόνο για να μπορέσουν οι αστρονόμοι να αποκαλύψουν λεπτομέρειες για τον θάνατό του. Ήταν η πιο κοντή στην Γη έκρηξη υπερκαινοφανούς αστέρα (supernova) τα τελευταία πέντε χρόνια.

Εδώ και καιρό οι αστρονόμοι έχουν γοητευθεί από αυτές τις αστρικές εκρήξεις, οι οποίες σηματοδοτούν το τέλος της ζωής για τα μεγαλύτερα αστέρια του σύμπαντος. Οι υπερκαινοφανείς αστέρες δεν είναι μόνο εντυπωσιακοί – ένας υπερκαινοφανής αστέρας μπορεί να λάμψει 5 δισεκατομμύρια φορές πιο φωτεινά από τον ήλιο μας – αλλά οι εκρήξεις αυτές εμπλουτίζουν το σύμπαν με χρυσό, ασήμι, ψευδάργυρο και άλλα στοιχεία που σχηματίζονται μόνο στις τελευταίες στιγμές ενός ετοιμοθάνατου άστρου.

Αυτός ο υπερκαινοφανής αστέρας – με την ονομασία SN 2023ixf – ήταν τοποθετημένος σε ιδανική θέση για να την καταγράψουν οι αστρονόμοι σχετικά σύντομα μετά την έκρηξη. Επειδή οι ερευνητές δεν μπορούν να προβλέψουν πότε θα πεθάνει ένα αστέρι κανονικά δεν θα μπορούσαν να έχουν πολλές εικόνες του αμέσως μετά την έκρηξη του, λέει ο Edo Berger, αστρονόμος στο Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ.

Ωστόσο εξαιτίας της θέσης του υπερκαινοφανούς αστέρα σε έναν κοντινό γαλαξία που είναι δημοφιλής στους αστρονόμους, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να χρησιμοποιήσουν εικόνες από ερασιτέχνες αστρονόμους για να προσδιορίσουν την ώρα έκρηξης του άστρου με ακρίβεια λίγων ωρών, λέει ο αστρονόμος του Χάρβαρντ, Daichi Hiramatsu.

Το γεγονός ότι έχουμε δεδομένα για την έκρηξη λίγο μετά την εκδήλωσή της είναι ζωτικής σημασίας για να απαντήσουμε σε πολλά ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο που εκτυλίσσονται οι τελευταίες στιγμές ενός άστρου. Ακολουθούν όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για αυτόν τον εντυπωσιακό υπερκαινοφανή αστέρα.

Ο SN 2023ixf ήταν παλαιότερα ένας ερυθρός υπεργίγαντας καλυμμένος με σκόνη​

Ο υπερκαινοφανής αστέρας SN 2023ixf ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον Ιάπωνα ερασιτέχνη αστρονόμο Koichi Itagaki λίγες ημέρες μετά την έκρηξη του. Άμεσα οι ερευνητές μόλις έμαθαν την ύπαρξη του άρχισαν να ψάχνουν σε αρχειακά δεδομένα για το πώς ήταν ο αστέρας παλαιότερα, είπε ο αστρονόμος Charlie Kilpatrick του Πανεπιστημίου Northwestern. «Εξετάσαμε τις εικόνες μέσα σε λίγες ώρες από την αναφορά (σ.σ. της έκρηξης)», ανέφερε ο Charlie Kilpatrick.

Σχεδόν αμέσως ο Charlie Kilpatrick και οι συνάδελφοί του βρήκαν κάτι στις εικόνες που είχε τραβήξει το διαστημικό τηλεσκόπιο Hubble από τον γαλαξία Μεσιέ 101 πριν από 5 έως και 24 χρόνια. Φαινόταν κάτι που θα μπορούσε να είναι το αστέρι, ο πρόγονος του υπερκαινοφανούς αστέρα, που εξερράγη με την ονομασία SN 2023ixf. Ήταν μια τυχαία ανακάλυψη, αφού οι αστρονόμοι δεν είχαν ιδέα ότι το αστέρι θα εκραγεί όταν τραβήχτηκαν οι εικόνες του Hubble. Από τότε, άλλες ερευνητικές ομάδες έχουν χρησιμοποιήσει εικόνες από άλλα τηλεσκόπια για να επιβεβαιώσουν ανεξάρτητα την ταυτότητα του προγόνου του SN 2023ixf – έναν ερυθρό υπεργίγαντα καλυμμένο με ένα πέπλο σκόνης.

Τα αστέρια σαν αυτό είναι οι πιο συνηθισμένοι πρόγονοι για εκρήξεις σαν του SN 2023ixf, λέει ο Kilpatrick. Σύμφωνα με τον αστρονόμο του Χάρβαρντ, ο SN 2023ixf είναι με πολλούς τρόπους ένα είδος φυσιολογικού υπερκαινοφανούς αστέρα.

Είναι εύκολο να ενθουσιαστεί κανείς με τους υπερκαινοφανείς αστέρες που είναι ιδιαίτερα ασυνήθιστοι. «Αλλά εδώ έχουμε έναν υπερκαινοφανή αστέρα που είναι στην πραγματικότητα αντιπροσωπευτικός για τον τρόπο που πεθαίνουν τα περισσότερα αστέρια», είπε ο Edo Berger. Αυτό βοηθάει τους αστρονόμους να καταλάβουν συνολικά την εξελικτική διαδικασία των αστέρων.


Η καταγραφή του αστέρα SN 2023ixf

Πριν τον θάνατο του ο SN 2023ixf παρουσίαζε ακραία απώλεια βάρους

Η μελέτη των θανάτων των αστέρων χρειάζεται λίγη ιατροδικαστική ανάλυση, λέει ο Berger. Το άστρο πεθαίνει, αλλά δεν το βλέπεις να συμβαίνει. «Στη συνέχεια, πρέπει να παρακολουθήσεις τι έκανε το άστρο μέχρι εκείνο το σημείο. Και η παρακολούθηση του τρόπου με τον οποίο το άστρο έχανε μάζα είναι ένα κρίσιμο μέρος αυτού», ανέφερε ο αστρονόμος.

Ο Berger και ο Hiramatsu δημοσίευσαν πρόσφατα δύο μελέτες με αποτελέσματα που υποδηλώνουν ότι το άστρο που εξερράγη ως SN 2023ixf έχασε μια απίστευτη ποσότητα μάζας προς το τέλος της ζωής του. Συγκεκριμένα έχασε μάζα ίση με τον Ήλιο που είναι πολύ μεγαλύτερη ποσότητα από αυτήν που αναμενόταν.

Για να ανακατασκευάσουν τους θανάτους αστέρων, οι ερευνητές εξέτασαν προσεκτικά το φως που εκπέμπεται κατά την έκρηξη της SN 2023ixf. Καθώς το άστρο κατέρρεε, εξέπεμπε ένα ωστικό κύμα που προκάλεσε μια φωτεινή λάμψη όταν το κύμα συγκρούστηκε με την ύλη που περιβάλλει το άστρο. Η χρήση του φωτός της έκρηξης για τη χαρτογράφηση αυτής της ύλης επέτρεψε στην ομάδα να ανακατασκευάσει τους ρυθμούς απώλειας μάζας του SN 2023ixf που οδήγησαν στην έκρηξη.

Οι ερυθροί υπεργίγαντες αστέρες είναι γνωστό ότι χάνουν μάζα πριν από μια έκρηξη supernova αλλά πολύ λιγότερη από αυτή (σ.σ. που καταγράφηκε) τα τελευταία χρόνια πριν από αυτή την έκρηξη, λέει ο Hiramatsu. Κάτι άλλαξε για το αστέρι – πρόγονο του SN 2023ixf και οδήγησε στην έκρηξη. Οι ερευνητές, όμως, δεν έχουν ακόμη αποκωδικοποιήσει αυτό το γεγονός που άλλαξε και μπορεί να συμβεί και σε άλλα αστέρια.

«Η θεωρία της εξέλιξης των αστέρων δεν είναι αρκετή για να μας πει», λέει ο Berger. Οι αστρονόμοι θα πρέπει να καταλάβουν τι συμβαίνει στις τελευταίες στιγμές της ζωής ενός άστρου μέσα από την μελέτη δεδομένων. Οι επιστήμονες είχαν αυτή την σπάνια ευκαιρία να συγκεντρώσουν κρίσιμης σημασίας δεδομένα με την έκρηξη του SN 2023ixf.

Η SN 2023ixf είναι η πλησιέστερη υπερκαινοφανής αστέρας της εποχής των πολλαπλών αγγελιοφόρων

Ιστορικά, το φως που εκπέμπεται από έναν υπερκαινοφανή αστέρα θα ήταν ο μόνος κοσμικός «αγγελιοφόρος» που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι αστρονόμοι για να μάθουν για το συμβάν. Αλλά «ένας τύπος αγγελιοφόρου δεν είναι αρκετός για να απαντήσουμε σε όλα τα μυστηριώδη πράγματα σχετικά με αυτό το είδος καταρρέοντος άστρου», λέει ο αστροφυσικός του Πανεπιστημίου του Τενεσί, Zidu Lin, ο οποίος μελετά τα υποατομικά σωματίδια που ονομάζονται νετρίνα, τα οποία αλληλεπιδρούν μόνο πολύ ασθενώς με την ύλη.

Ευτυχώς, τώρα είναι δυνατή η ανίχνευση νετρίνων ή βαρυτικών κυμάτων που ρέουν μακριά από ορισμένα ουράνια αντικείμενα και ενδεχομένως και αστρικές εκρήξεις όπως του SN 2023ixf. Σε απόσταση πάνω από 21 εκατομμύρια έτη φωτός, ο υπερκαινοφανής αστέρας είναι ο μοναδικός στο είδος του που φωτίζει τον ουρανό σε μία εποχή πολλών αγγελιοφόρων της αστρονομίας.

Η σημερινή τεχνολογία δεν είναι αρκετά ευαίσθητη για να συλλάβει βαρυτικά κύματα ή νετρίνα χαμηλής ενέργειας από υπερκαινοφανείς αστέρες εκτός του Γαλαξία, συμπεριλαμβανομένης του SN 2023ixf, λέει ο Lin. Ωστόσο, είναι δυνατή η ανίχνευση λίγων νετρίνων υψηλής ενέργειας από υπερκαινοφανείς αστέρες σε κοντινούς γαλαξίες, όπως ο Μεσιέ 101.

Ήταν λίγο εκπληκτικό που κανένα νετρίνο υψηλής ενέργειας δεν εντοπίστηκε από τον SN 2023ixf, ανέφεραν σε μελέτη ερευνητές. «Η μη ανίχνευση των νετρίνων υψηλής ενέργειας, σε συνδυασμό με ορισμένα οπτικά σήματα, θα μπορούσαν να σχηματίσουν μια πολυμεσική ανάλυση», λέει ο Lin. Συγκεκριμένα, θα μπορούσε να βοηθήσει τους αστρονόμους να περιορίσουν τις υποθέσεις σχετικά με το πώς ακριβώς παράγονται τα νετρίνα υψηλής ενέργειας μέσα στους ετοιμοθάνατους αστέρες.