Διαχρονικές αξίες και η σημασία τους στην σημερινή κοινωνία.

[nearos]

Με αφορμή μιας "ενδοσκόπησης" των περασμένων χρόνων, μου κόλλησε μια συζήτηση που κάναμε πέρσι στο μάθημα των αρχαίων ελληνικών, όσον αφορά τις διαχρονικές αξίες, τις οποίες πολλοί συντηρητικοί ακόμα επικαλούνται. Υπήρξε μεγάλη ποικιλία στις απαντήσεις στην τάξη μου, και αναρωτιόμουν και εδώ πέρα, καθώς πίστευα ότι θα ήτανε ένα πολύ ενδιαφέρον θέμα. Η αρχαία ελληνική σκέψη, λοιπόν, όπως εκφράζεται μέσα από τα κείμενα του Θουκυδίδη, και πολλών άλλων αρχαίων συγγραφέων, φιλοσόφων και πνευματικών ανθρώπων, σημειώνει διαχρονικές αξίες που διαμόρφωσαν την κοινωνία και τον πολιτισμό. Σημαντικότερες τρεις από αυτές, η πίστη στον Θεό, η συμμετοχή στα κοινά και η οικογένεια, παραμένουν ακρογωνιαίοι λίθοι για τη δομή και τη συνοχή κάθε κοινωνίας, από την αρχαιότητα έως σήμερα.

Η Πίστη στον Θεό​

Η θρησκευτική πίστη στην αρχαία Ελλάδα αποτελούσε θεμέλιο για την ηθική και την πολιτιστική συνοχή. Παρά το γεγονός ότι ο αρχαιοελληνικός πολυθεϊσμός διαφέρει από τις σημερινές μονοθεϊστικές θρησκείες, η πίστη στον Θεό συνιστά ακόμα και σήμερα πηγή δύναμης, ελπίδας και πνευματικής καθοδήγησης. Ενισχύει την αίσθηση ότι ο κόσμος έχει έναν βαθύτερο σκοπό και συνδέει το άτομο με κάτι ανώτερο, καθώς υπάρχουν και πολλοί οι οποίοι δεν πιστεύουν σε κάποια οργανωμένη θρησκεία, αλλά σε κάποιον ανώτατο δημιουργό.

Η Συμμετοχή στα Κοινά​

Για τους αρχαίους Έλληνες, η ενασχόληση με τα κοινά ήταν υποχρέωση και ύψιστης τιμής. Η έννοια της πολιτείας αντανακλά τη σημασία της ενεργούς συμμετοχής στην κοινωνία. Στη σύγχρονη εποχή, όπου η ατομικότητα, ο αμοραλισμός, και η έλλειψη αλτρουισμού κυριαρχεί, η επανασύνδεση με την αίσθηση του "εμείς" και η ενίσχυση της συμμετοχής στα κοινά είναι ζωτικής σημασίας για τη διατήρηση της δημοκρατίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης.

Η Οικογένεια​

Η οικογένεια, ως βασικός πυλώνας της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας, παρείχε σταθερότητα και συνέβαλε στη διαπαιδαγώγηση των νέων. Στη σημερινή εποχή, όπου οι γρήγοροι ρυθμοί ζωής και οι κοινωνικές αλλαγές δοκιμάζουν την παραδοσιακή οικογενειακή δομή, η αξία της παραμένει αναντικατάστατη. Η οικογένεια λειτουργεί ως σημείο αναφοράς και ασφάλειας, ενώ καλλιεργεί αξίες που διαμορφώνουν τους πολίτες του αύριο, και δυστυχώς σήμερα βλέπουμε αυτόν τον θεσμό να κλυδωνίζεται, καθώς σημειώνεται μεγάλη υπογεννητικότητα στη χώρα μας, ενώ παράλληλα ο θεσμός αυτός βρίσκεται υπό επίθεση στη σύγχρονη εποχή, με κάποιους να ισχυρίζονται ότι είναι πεπαλαιωμένη και καταπιεστική.
Οι τρεις αυτές αξίες, μεταξύ άλλων βεβαίως, αποτελούν γέφυρα ανάμεσα στο παρελθόν και το μέλλον, υπενθυμίζοντας ότι τα θεμέλια της κοινωνίας βασίζονται σε αρχές που υπερβαίνουν τις ιστορικές συγκυρίες. Ωστόσο, στη σύγχρονη εποχή προκύπτουν ερωτήματα: Πόσο πιστά ακολουθούμε αυτές τις αξίες; Πόσο μας βοηθούν να αντιμετωπίζουμε τις προκλήσεις του σήμερα;

Τι πιστεύετε εσείς; Πιστεύετε ότι αυτές οι αξίες παραμένουν εξίσου σημαντικές, ή μήπως πρέπει να αναζητήσουμε νέες, και να ξηλώσουμε τις παλιές;

 

[ilias90]

Θα απαντήσω αναλυτικά κάποια στιγμή, για την ώρα τα εξής και τροφή για σκέψη. Αντί αυτών, έχουμε

Η Πίστη στον Θεό​

Αριστερά/αθεϊα.

Η Συμμετοχή στα Κοινά​

Ατομικισμό

Η Οικογένεια​

Φεμινισμό

Τι πιστεύετε εσείς; Πιστεύετε ότι αυτές οι αξίες παραμένουν εξίσου σημαντικές, ή μήπως πρέπει να αναζητήσουμε νέες, και να ξηλώσουμε τις παλιές;

...Αυτές είναι οι νέες «αξίες.» Τι ακριβώς ψάχνουμε, χάθηκε το παιχνίδι.