Διεκδικήσεις ομοφυλόφιλων στις κοινωνικές παροχές

[Guest 045911]

Πιστεύω πως οι ομοφυλόφιλοι πρέπει να έχουν το δικαίωμα να διεκδικούν κοινωνικές παροχές. Πρέπει όλοι μαζί ανεξαρτήτως προτιμήσεων να παλεύουμε για το δικαίωμά μας στην δωρεάν υγεία και παιδεία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι το δικαίωμα στην παιδεία και υγεία αλλά να αναγνωριστούν οι γάμοι μεταξύ τους ώστε τόσο οι ίδιοι όσο και τα παιδιά τους να έχουν τα ίδια δικαιώματα όπως οι ετεροφυλόφιλοι και τα παιδιά τους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 045911]

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι ομοφυλόφιλοι δεν είναι το δικαίωμα στην παιδεία και υγεία αλλά να αναγνωριστούν οι γάμοι μεταξύ τους ώστε τόσο οι ίδιοι όσο και τα παιδιά τους να έχουν τα ίδια δικαιώματα όπως οι ετεροφυλόφιλοι και τα παιδιά τους.

ααα με το μπαρδόν! μπερδεύτηκα από τον τίτλο! κοινωνικές παροχές είναι οι παιδεία και η υγεία τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα δεν είναι κοινωνικές παροχες με το συμπαθειο παντα ε!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Εντάξει αγαπητέ Avicii, είναι κοινωνικό θέμα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 045911]

Εντάξει αγαπητέ Avicii, είναι κοινωνικό θέμα.

φιλιά πολλά

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

φιλιά πολλά

Ανταποδίδω καλέ μου

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Να μια ιστορία που μπορεί να διδάξει πολλά...

Παντελίτσα Φρίξου: Η μάνα πρέπει να πονεί τα παιδιά της
Λένε πως τα πτυχία και τα πλούτη δεν σε κάνουν και άνθρωπο κοινωνικά μορφωμένο. Η ιστορία της κυρίας Παντελίτσας Φρίξου από το χωριό Ξυλοφάγου είναι ίσως ένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά παραδείγματα της ρήσης αυτής. Είναι 75 χρόνων, χήρα και μητέρα τριών παιδιών, το ένα εκ των οποίων πάντρεψε πρόσφατα. Μιλώντας γι’ αυτό τον γάμο, βουρκώνει συγκινημένη, δηλώνοντας περήφανη και πανευτυχής, όχι μόνο για τον γιο της –συγγραφέα Μάριο Φρίξου– αλλά και για τον σύζυγό του, Φάνο Ελευθεριάδη. Ανοίγοντας την ψυχή της στον ΡΕΠΟΡΤΕΡ, η κυρία Φρίξου μιλά για τον δικό της αγώνα ζωής, στέλνοντας παράλληλα ένα ηχηρό μήνυμα στις μητέρες που εξακολουθούν να αρνούνται να αποδεχθούν τα παιδιά τους έτσι όπως γεννήθηκαν.

Δούλευα μια ζωή
«Γεννήθηκα στην Ξυλοφάγου το 1941, όταν ακόμα οι μαμμούδες ξεγεννούσαν στα σπίτια. Έτσι ήρθα κι εγώ στον κόσμο. Ήμουν το δεύτερο από τα 12 παιδιά μιας οικογένειας που δεν ήταν εύπορη. Ήταν δύσκολες οι εποχές. Πήγα σχολείο μέχρι την τετάρτη τάξη του δημοτικού. Ήμουν έξυπνη και ήθελα να το συνεχίσω κι ας πήγαινα με τρυπημένα παπούτσια που γέμιζαν νερό όποτε έβρεχε. Με έβγαλαν, όμως, για να δουλέψω στα χωράφια και να φροντίσω τα μικρότερα αδέλφια μου. Εγώ τους έπλενα, τους έραβα, τους μαγείρευα. Από 14 χρονών ξυπνούσα στις 4:00 το πρωί για να ζυμώσω, διαφορετικά είχα να αντιμετωπίσω τη βέργα της μάνας μου. Από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου στη δουλειά. Γέμιζα 60 μεγάλες κοφίνες με πατάτες τη μέρα. Μια φορά τον μήνα, μπορεί να τρώγαμε και κοτόπουλο».

Οι 4 άντρες της ζωής μου
«Στα 25 μου παντρεύτηκα τον άντρα μου με προξενιό. Ήταν ένας πολύ καλός άνθρωπος, που παρότι στην αρχή ήμουν διστακτική γιατί δεν τον ήξερα, στην πορεία τον αγάπησα. Αποκτήσαμε μαζί τρία αγόρια και δουλεύαμε και οι δύο σκληρά για να μην τους λείψει τίποτα. Πήγαινα στα χωράφια με ένα αγόρι 5 μηνών στην αγκαλιά. Στη μια κοφίνα είχα τον γιο μου και στην άλλη έβαζα πατάτες. Πότε στα χωράφια, πότε στους δρόμους να καθαρίζουμε, αργότερα εγώ ως καμαριέρα σε ξενοδοχεία και κείνος ως καθαριστής σκυβάλων στον δήμο. Εκ γενετής ανάπηρη κατά 45% στο ένα πόδι, μα ποτέ δεν μ’ ένοιαξε. Ούτε καν επίδομα δεν έπαιρνα, γιατί ήμουν αγράμματη γυναίκα και δεν ήξερα απ’ αυτά. Μόνο να είναι καλά τα παιδιά μου με ένοιαζε. Τίποτε άλλο».

Ο πνιγμός μπροστά στο παιδί «Ήταν Δεκαπενταύγουστος του 1991. Εγώ δούλευα και ο άντρας μου είχε πάει στη θάλασσα μαζί με τον μικρότερο γιο μας, τον Μάριο, που τότε ήταν μόλις 12 χρονών. Η θάλασσα είχε σηκώσει κύμα. Ο άντρας μου ήξερε καλό κολύμπι, μα ήταν φαίνεται η κακιά στιγμή. Τον παρέσυραν τα κύματα στους βράχους. Χτύπησε και στη συνέχεια πνίγηκε μπροστά στα μάτια του παιδιού μας. Εκείνη τη μέρα που μου το είπαν δεν θα την ξεχάσω ποτέ. ‘‘Ξέχασ’ τον τζύρην μας’’ μου είπε ο μεγαλύτερος γιος μου. Έκλαιγα μ’ αναφιλητά. Ήταν τόσο καλός άνθρωπος. Έμεινα μόνη μου με τρία παιδιά, 23, 17 και 12 ετών. Δεν είχα άλλη επιλογή από το να γίνω για εκείνα και μάνα και πατέρας, προσπαθώντας να μην τους στερήσω τίποτα. Ακόμα και όταν μπήκε στη ζωή μου ο καρκίνος και τα προβλήματα υγείας που μου στέρησαν τη μισή μου γλώσσα, δεν λύγισα».

H μέρα που έμαθα για τον Μάριο
«Θυμάμαι ήταν 17 χρονών ο Μάριος. Τον βρήκα στην πολυθρόνα του σαλονιού μας να κλαίει. ‘‘Γιατί κλαις γιε μου;’’ τον ρώτησα αμέσως. Εκείνος μου ζήτησε να καθίσω γιατί ήθελε να μου πει κάτι. Δεν περίμενα όμως ποτέ να ακούσω αυτό: ‘‘Μανά είμαι ερωτευμένος με κάποιον άντρα. Είμαι ομοφυλόφιλος, δεν είμαι σαν τους άλλους άντρες. Γι’ αυτό κλαίω’’… Έμεινα για λίγο σιωπηλή. Ήθελα να κατανοήσω αυτό που μόλις είχα ακούσει. Δεν είχα καταλάβει τίποτα μέχρι τότε. Δεν ήταν θηλυπρεπής. Δεν ξέρω αν ο περίγυρός μας το είχε καταλάβει. Εγώ όμως όχι. Ήταν ένα σοκ στην αρχή. ‘‘Αν δεν με θέλεις, πες μου το και εγώ θα φύγω αμέσως από το σπίτι’’, ήταν τα λόγια του Μάριου, που αμέσως με ταρακούνησαν».

Έκανα καιρό να το χωνέψω
«Δεν μπορούσα να φανταστώ τη ζωή μου μακριά από το παιδί μου. Μάνα σημαίνει να πονείς τα παιδιά σου. Να τα καταλαβαίνεις και να τα στηρίζεις. Όφειλα να είμαι δίπλα του»… ‘‘Να φύγεις να πάεις πού; Εδώ είναι το σπίτι σου κι εγώ σε αγαπώ και θα σε αγαπώ το ίδιο. Μου αρκεί να είσαι ευτυχισμένος κι εγώ δεν πρόκειται να μπω εμπόδιο’’ του απάντησα όταν μου αποκάλυψε ότι είναι ομοφυλόφιλος. Κι ας μαράζωσα μέσα μου. Κι ας έκανα καιρό να το χωνέψω. Δεν μου το είπε κάποιος, μα ήξερα ότι αυτό που συνέβαινε στον γιο μου ήταν εκ γενετής. Ούτε με ψυχολόγους θα περνούσε ούτε με τίποτα».

Ο κόσμος
«Στην αρχή σκέφτηκα και τα λόγια του κόσμου. Ζούμε σε ένα χωριό. Μια κλειστή κοινωνία που δεν ήξερα πώς θα αντιδρούσε. Ευτυχώς, όμως, δεν το άφησα να με επηρεάσει σε βάρος του παιδιού μου. Πήρα την απόφαση πως δεν θα άκουγα κανέναν, ό,τι και να έλεγε. Για μένα είχε περισσότερη σημασία να είναι καλά ο γιος μου και όχι τα λόγια του κόσμου. Έτσι πορεύτηκα τόσα χρόνια και δεν το μετάνιωσα στιγμή. Αφού τον αποδέχτηκα εγώ, η μάνα του, γιατί να μην τον αποδεχθεί και ο υπόλοιπος κόσμος; Του επέτρεψα να φέρνει τους φίλους του στο σπίτι και να συμπεριφέρεται όπως νιώθει. Έτσι σιγά-σιγά εξοικειώθηκα κι εγώ. Όταν άρχισε να ακούγεται στο χωριό, εγώ δεν το συζήτησα ποτέ με κανέναν. Μόνο κάποιοι συγχωριανοί μου είπαν ‘‘μεν μαραζώνεις τζιαι έχει πολλούς’’. Ούτε ντράπηκα ούτε προσπάθησα να το κρύψω από κανέναν. Ούτε όμως δέχτηκα ποτέ από κανέναν να μιλήσει άσχημα για κανένα από τα παιδιά μου».

Ο άντρας μου
«Ο άντρας μου δεν έζησε για να ακούσει αυτή την αποκάλυψη από τον Μάριο. Τον έζησα, όμως, και ξέρω από πρώτο χέρι πως ποτέ δεν θα έδιωχνε το παιδί μας από το σπίτι επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Ήταν ένας άνθρωπος που πάντα πρόσφερε στους συνανθρώπους του. Απ’ αυτόν νομίζω πως πήρε και ο Μάριος, που κάνει το δικό του φιλανθρωπικό έργο μέσα από τα βιβλία του. Ο πατέρας του θα τον αγκάλιαζε και θα τον στήριζε, όπως οφείλει να κάνει κάθε σωστός γονιός που αγαπά το παιδί του. Δεν θα είχε πρόβλημα. Εξάλλου, ποιος γονιός διώχνει τα παιδιά του; Θα πεθάνει μετά και θα έχει το βάρος μέσα του».

Γιος μου και ο Φάνος
«Τον άνθρωπο που επέλεξε ο γιος μου να έχει δίπλα του, εγώ τον αγαπώ σαν δικό μου παιδί. Όπως ακριβώς έχω και τις συντρόφους των άλλων παιδιών μου. Αυτό θεωρώ ότι είναι το σωστό. Ούτε όμως μπορώ να κρίνω τους δικούς του γονείς, που δεν αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο το δικό μου παιδί. Δεν τους γνωρίζω, γι’ αυτό και δεν έχω το δικαίωμα. Το παιδί τους, όμως, είναι πολύ καλό και μου δίνει χαρά που είναι μέλος της οικογένειάς μας».

Τους έδωσα την ευχή μου
«Όταν ο Μάριος μού ανακοίνωσε ότι θέλει να παντρευτεί τον Φάνο, του έδωσα την ευχή μου. Το όφειλα στο παιδί μου. Ράφτηκα και στολίστηκα, όπως έκανα όταν πάντρεψα και τα άλλα μου παιδιά. Βγήκα και κάλεσα στο χωριό και πήγα περήφανη στον γάμο τους. Δεν μπορούσα να μην πάω στον γάμο του παιδιού μου, επειδή για κάποιους ανθρώπους ήταν μη ‘‘φυσιολογικό’’. Εύχομαι κάποια στιγμή να καταλάβουν όλοι οι γονείς που φέρνουν στον κόσμο παιδιά με διαφορετική σεξουαλική ταυτότητα, πως είναι πολύ πιο σημαντικό να τα αγκαλιάζουν και να τα αποδέχονται όπως ακριβώς είναι, χωρίς να τα κρίνουν ή να προσπαθούν να τα αλλάξουν. Δεν είμαι μορφωμένη. Έπραξα μόνη μου αυτό που θα έκανε ευτυχισμένο το παιδί μου και όχι τον κόσμο. Νομίζω πως αυτό είναι και το σωστό».
Πηγή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Τσιγάρα σέρτικα]

Ζόρι κυρία Παντελίτσα. Προσωπικά δεν ξέρω αν θα τα κατάφερνα όπως εσείς, στον χειρισμό του ζητήματος εννοώ. Και δεν αναφέρομαι στην αποδοχή της φιλομόφυλης φύσης του παιδιού, αλίμονο. Επίσης πιστεύω όπως και εσείς πως πρόκειται για κάτι γενετικά καθορισμένο. Και πως οι περιβαλλοντικές επιδράσεις κάνουν παιχνίδι μόνο στις περιπτώσεις των μπαησέξουαλ. Αλλά μπορεί και να κάνουμε λάθος, και 'σεις και 'γω. Η ουσία όμως είναι άλλη, πως η τόλμη σας είναι άξια προβληματισμού. Που δεν επιλέξατε την διακριτικότητα στις κοινωνικές συμπεριφορές (το σταθμισμένο φανέρωμα εννοώ, όχι την απώθηση και απόλυτη καταπίεση), αλλά το φόρα παρτίδα. Ζόρι.
Αξιοθαύμαστος τέλος ο τρόπος που εκφράζεστε. Ο γραπτός σας λόγος είναι συντεταγμένος, με ειρμό, ορθογραφημένος, με λεξιλόγιο στα όρια αδιανόητου για άτομο που με το ζόρι έφτασε έως την τετάρτη δημοτικού και που σε όλη του την ζωή ασχολιόταν από πρωίας μέχρι νυκτός με την επιβίωση και επομένως ποτέ δεν ασχολήθηκε με την εκπαίδευσή του. Και που κάποιος θα περίμενε με το ζόρι να την παλεύετε με την ανάγνωση και έως καθόλου με την γραφή.
Τέλος πάντων, καλό κουράγιο ας έχετε κυρία Παντελίτσα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 7 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Ινδία: Η ομοφυλοφιλία δεν είναι πλέον έγκλημα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Συνταγματικό και με τη «βούλα» του ΣτΕ το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης μεταξύ ομοφύλων

Είμαι πολύ χαρούμενη. Η Εκκλησία επιτέλους μπήκε στη θέση της και το κυριότερο, όλοι οι άνθρωποι θα έχουν ίσα δικαιώματα στο θεσμό του γάμου. Είναι μια μεγάλη νίκη για τους ομοφυλόφιλους και χαίρομαι πάρα πολύ για αυτούς!
Haters gonna hate.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[American Economist]

Ωραία είδηση όμως γιατί τόσο ντόρος;Ομοφοβικός δεν είμαι έχω φίλο που είναι ομοφιλοφιλος και είναι πολύ εντάξει παιδί και ειναι δίπλα μου σε ότι χρειάζομαι.Ειμαι ενάντια όμως στα άτομα που είναι ομοφιλοφιλοι και ντύνονται σαν καρναβάλι γιατί με αυτο που κάνουν ρεζιλεύουν τους ομοφιλοφιλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Γίνεται τόσος ντόρος γιατί κάτι που για όλο τον κόσμο είναι αυτονόητο (να κάνει σύμφωνο συμβίωσης) για τους ομοφυλόφιλους δεν επιτρεπόταν και μιλαμε για ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού οπότε είναι λογικό να είναι σημαντικό για αυτούς αλλά και για την ευημερία της κοινωνίας μας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jj!]

Παρόλα αυτά, η επιρροή της εκκλησίας αποκλείει τον γάμο μεταξύ των ομοφυλοφίλων Γι' αυτό "ενισχύθηκε" το σύμφωνο συμβίωσης και πλέον αποτελεί ουσιαστικά μία πράξη γάμου, αφού τα περισσότερα δικαιώματα ειναι ίδια. Το πραγματικά μεγάλο βήμα θα ήταν να μπορεί να τελεστεί γάμος ανάμεσα σε ομόφυλα ζευγάρια, αποβάλλοντας με αυτόν τον τρόπο για πάντα το στερεότυπο της "μη αποκλειστικής" συμβίωσης των ομοφυλοφίλων.

*Εννοείται ότι θρησκευτικός γάμος δεν επιτρέπεται πουθενά στον κόσμο για τους ομοφυλόφιλους, τουλάχιστον στον χριστιανικό κόσμο. Μιλώ για τον πολιτικό γάμο, ο οποίος ακόμη και στην χώρα μας είναι ισχυρότερος και προϋποτίθεται του θρησκευτικού.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nihilist]

Λογικό να μην τελείται θρησκευτικός χριστιανικός γάμος για τους ομοφυλόφιλους. Αλλά τι την νοιάζει την Εκκλησία το σύμφωνο συμβίωσης; Τι τη νοιάζει αν δύο άνθρωποι θέλουν να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους και να είναι νομικά καλυμμένοι; Γιατί προσπαθεί να υπονομεύσει ένα τόσο αυτονόητο δικαίωμα; Αυτή είναι η περίφημη χριστιανική αδελφική αγάπη;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Λογικό να μην τελείται θρησκευτικός χριστιανικός γάμος για τους ομοφυλόφιλους. Αλλά τι την νοιάζει την Εκκλησία το σύμφωνο συμβίωσης; Τι τη νοιάζει αν δύο άνθρωποι θέλουν να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους και να είναι νομικά καλυμμένοι; Γιατί προσπαθεί να υπονομεύσει ένα τόσο αυτονόητο δικαίωμα; Αυτή είναι η περίφημη χριστιανική αδελφική αγάπη;

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τους ενοχλεί τόσο πολύ. Νομίζω οτι απλά το κάνουν για να διατηρούν τους Χριστιανούς δεμένους στην Εκκλησία γιατί οι περισσότεροι μεγάλοι άνθρωποι (που είναι οι πελάτες της Εκκλησίας) διαφωνούν ή έχουν ενδοιασμούς με το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων. Οπότε έτσι τους κρατάνε ικανοποιημένους. Αυτή η κακία όμως πραγματικά είναι θλιβερή. Για ποιο λόγο να κάτσω εγώ να κάνω καταγγελίες και προσφυγές στο ΣτΕ για κάτι που δεν με αφορά; Τελικά οι παπάδες δεν ξέρω για ποιο λόγο γίνονται παπάδες τη στιγμή που κάποιοι δεν διακηρύττουν την αγάπη και τη συμπόνοια που δίδαξε ο Χριστός. Μάλλον απλά θέλουν μια θέση στο δημόσιο. Κρίμα που πρέπει να ξυπνάνε νωρίς την Κυριακή.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Gate4]

Λογικό να μην τελείται θρησκευτικός χριστιανικός γάμος για τους ομοφυλόφιλους. Αλλά τι την νοιάζει την Εκκλησία το σύμφωνο συμβίωσης; Τι τη νοιάζει αν δύο άνθρωποι θέλουν να νομιμοποιήσουν τη σχέση τους και να είναι νομικά καλυμμένοι; Γιατί προσπαθεί να υπονομεύσει ένα τόσο αυτονόητο δικαίωμα; Αυτή είναι η περίφημη χριστιανική αδελφική αγάπη;

Εδώ που τα λένε έχω μια υποψία (ως σιγουριά) ότι η εκκλησία δεν θεωρεί τον πολιτικό γάμο "κανονικό" ούτε για τα ετερόφυλα ζευγάρια. Από εκεί να καταλάβεις. Αλλά γενικά δεν έχουν δικαίωμα να αντιδρούν ούτε στο σύμφωνο καθώς δεν μπαίνει σε δικά τους χωράφια. Αν υπήρχε θέμα με το να παντρεύονται σε εκκλησία, τσιφλίκι τους είναι ας κάνουν ότι θέλουν όμως από εκεί και πέρα δεν τους αφορά. Όσο για την χριστιανική αγάπη γελάει ο κόσμος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[konstantinantia]

Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τους ενοχλεί τόσο πολύ. Νομίζω οτι απλά το κάνουν για να διατηρούν τους Χριστιανούς δεμένους στην Εκκλησία γιατί οι περισσότεροι μεγάλοι άνθρωποι (που είναι οι πελάτες της Εκκλησίας) διαφωνούν ή έχουν ενδοιασμούς με το σύμφωνο συμβίωσης των ομοφυλοφίλων. Οπότε έτσι τους κρατάνε ικανοποιημένους. Αυτή η κακία όμως πραγματικά είναι θλιβερή. Για ποιο λόγο να κάτσω εγώ να κάνω καταγγελίες και προσφυγές στο ΣτΕ για κάτι που δεν με αφορά; Τελικά οι παπάδες δεν ξέρω για ποιο λόγο γίνονται παπάδες τη στιγμή που κάποιοι δεν διακηρύττουν την αγάπη και τη συμπόνοια που δίδαξε ο Χριστός. Μάλλον απλά θέλουν μια θέση στο δημόσιο. Κρίμα που πρέπει να ξυπνάνε νωρίς την Κυριακή.

Και κάπου εδώ κολλάει γάντι το ρητό του Ηρακλείτου πως <<οι κοιμισμένοι είναι εργάτες και συνεργοί των όσων συμβαίνουν στον κόσμο>>.
Αλλά τίποτα πλέον δεν φαντάζει αδύνατο σε μία δημοκρατία που αντλεί την δύναμή της από τον ηθελημένα εσφαλμένο πνευματικά και κατ'επέκταση αξιακά δήμο. Ο εκφυλισμός βαφτίστηκε ισότητα και η εξαθλίωση ελευθερία.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Και κάπου εδώ κολλάει γάντι το ρητό του Ηρακλείτου πως <<οι κοιμισμένοι είναι εργάτες και συνεργοί των όσων συμβαίνουν στον κόσμο>>.
Αλλά τίποτα πλέον δεν φαντάζει αδύνατο σε μία δημοκρατία που αντλεί την δύναμή της από τον ηθελημένα εσφαλμένο πνευματικά και κατ'επέκταση αξιακά δήμο. Ο εκφυλισμός βαφτίστηκε ισότητα και η εξαθλίωση ελευθερία.

Σε καλωσορίζουμε στο 2018!

Συμφωνώ πάντως πως τίποτα δε φαντάζει αδύνατο σε μια κοινωνία που τα ανθρώπινα δικαιώματα μπαίνουν στο κόσκινο και αμφισβητούνται σύμφωνα με απόψεις ακροδεξιών που θεωρούν οτι είναι ανώτεροι από τους άλλους. Πού θα πάει, ο φασισμός κάποτε θα παταχτεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Metalhead_4_life]

Θα ήθελα να εκφράσω την άποψη μου και εγώ, και να μας θέσω πιο πολύ σε σκέψη παρά να μπούμε στο τρυπάκι να κρίνουμε.

Η εκκλησία με βάση τους ιδρυτές της, τους αποστόλους, και με βάση τον δάσκαλο τους, τον Ιησού, έλαβε ένα έργο ή μία υποχρέωση, να διαδώσει παντού τον λόγο του Θεού. Ο λόγος του Θεού εκφράζεται μέσα από το θεόπνευστα βιβλία των ευαγγελίων. Τα ευαγγέλια μέσα αναφέρουν για την ομοφυλοφιλία (μεταξύ ανδρών, διότι μεταξύ γυναικών δεν διευκρινίζεται κάτι) ότι είναι κάτι κατακριτέο και κακό. Με αυτήν την λογική η εκκλησία που είναι θεματοφύλακας της χριστιανικής παράδοσης, δεν μπορεί να δεχθεί ορισμένα βασικά νεωτεριστικά στοιχεία που πάνε κόντρα στην διδασκαλία της. Αυτό έχει ώς αποτέλεσμα ορισμένοι ιεράρχες, που κατανοούν την κατάσταση και ξέρουν ότι η ομοφυλοφιλία ίσως να μην είναι και κάτι τόσο κακό, να αποσιωπούν και να ακούγονται κυρίως οι ιεράρχες και οι ιερείς που έχουν βάλει παρωπίδες στα μέτωπά τους και νομίζουν πως μας ξημερώνει ο 10ος αιώνας μ.Χ.

Η εκκλησία μπορεί να εκφράζει την άποψη της όσο θέλει και να λέει ότι θέλει. Άλλωστε αυτό είναι επιτρεπτό και επιθυμητό μέσα στα πλαίσια της δημοκρατίας της οποίας εγώ προσωπικά είμαι υποστηρικτής. Όμως δεν έχει κανένα δικαίωμα να επεμβαίνει σε αποφάσεις και ψηφίσματα της βουλής. Για κανέναν λόγο δεν μου αρέσει που η εκκλησία εμπλέκεται με αυτά τα πολιτικής φύσεως ζητήματα. Είναι οκ να προβάλει την δυσαρέσκεια της και την μη αποδοχή των όσων αποφασίστηκαν αλλά όχι να επεμβαίνει σε αποφάσεις. Αυτό πάνω από όλα επεμβαίνει σε μία βασική της αρχή που είναι από τα λόγια του Ιησού, που λέει ξεκάθαρα: Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν. (Μάρκ. η 34-θ 1)

Είναι λοιπόν λάθος η στάση της εκκλησίας; Όχι δεν είναι λάθος, εκφράζει μία άποψη και την στηρίζει στην διδασκαλία της. Δεν υπάρχει κάτι κακό μέχρι εδώ. Είναι τραγικό λάθος η επέμβαση της σε πολιτικής φύσεως ζητήματα. Νομίζω πως ένας άνθρωπος αντικειμενικά σκεπτόμενος που δεν έχει κάτι προσωπικό με την εκκλησία μπορεί να με καταλάβει.

Ο καθένας έχει την άποψή του. Και αυτήν εκφράζει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Scandal]

Είμαι τούβλο στην ιστορία, ωστόσο νομίζω ότι αυτή η τάση να πιέζει η εκκλησία επί πολιτικών ζητημάτων είναι αποκαϊδι παλαιότερων εποχών. Και φυσικά οι Χριστιανοί που δεν συμφωνούν με την ένταξη των ομόφυλων ζευγαριών στο σύμφωνο συμβίωσης και στο γάμο, συντάσσονται μαζί με την εκκλησία ώστε να ακουστούν περισσότερο και να περάσουν τη δική τους πολιτική και θρησκευτική άποψη με στόχο να διαμορφώσουν την κοινωνία όπως εκείνοι τη φαντάζονται.

Αν θυμάστε, στη δημόσια διαβούλευση για το σύμφωνο συμβίωσης, στο κρατικό site - forum είχε γίνει μεγάλος ντόρος από χριστιανοταλιμπάν που επικαλούνταν τη θρησκεία και το Θεό, αλλά και πολλοί θρησκευτικοί ιστότοποι παρακινούσαν τους αναγνώστες τους να μπούνε στη διαβούλευση και να κατακεραυνώσουν το νομοσχέδιο (πράγμα που έγινε). Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν επικράτησε και πέρασε κανονικά ο νόμος

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 6 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.