Rempeskes
Επιφανές μέλος


Πρέπει να τα δώσεις με την καρδιά σου....
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
dalcfu
Εκκολαπτόμενο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
commie
Πολύ δραστήριο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iJohnnyCash
e-steki.gr Founder


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Αννουλα
Δραστήριο μέλος


Οταν ολα μας πανε χαλια, εχουμε μια γενικη απογοητευση απο τα ατομα που μας περιβαλλουν και γενικα την κατασταση την οποια περναμε,μετα απο εναν χωρισμο,μετα απο καποια προσωπικη απογοητευση καπου πρεπει να ξεσπαμε και ζουμε για να δουλευουμε!
Τουλαχιστον αυτη ειναι εμενα η δικη μου κοσμοθεωρια!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Σε εμάς:
Δουλεύεις 8 ώρες όπως είναι και το νόμιμο.
Έχεις μία ώρα διάλειμμα για να φας.
-9 ώρες
40 λεπτά τουλάχιστον να πας.
40 λεπτά να γυρίσεις.
-10.5 ώρες
Και αυτό είναι το νορμάλ.
Υπερωρίες που ενδεχομένως θα σου ζητήσουν.
(και ευτυχώς πληρώνονται ικανοποιητικά)
-11.5 ώρες
-12.5 ώρες
-13.5 ώρες
...
Θεωρώντας ότι χρειάζομαι 7 ώρες ύπνο και λαμβάνοντας υπόψη την ευοίωνη περίπτωση (σχεδόν μηδέν υπερωρίες).
Έχω κατά μέσο όρο 11.5+7=18.5 ώρες απασχολημένες.
Δεδομένου ότι χρειάζομαι περίπου μία ώρα την ημέρα για μετακινήσεις ανάμεσα σε μετρό σπίτι-μετρό δουλειά και τούμπαλιν έχω 24-19.5=4.5 ώρες ανα ημέρα για να
Φάω κάτι.
Να διαβάσω εφημερίδα.
Να δω φίλους-οικογένεια-φίλο.
Να δω καμία ταινία.
Να διαβάσω κανά βιβλίο.
Να πάω καμία βολτίτσα.
Να πάω στο χορό ή στο γυμναστήριο.
Να μπω στο ίντερνετ.
Να σκεφτώ κάτι διαφορετικό από τα άγχη της δουλειάς.
Να χαλαρώσω.
κοκ
κοκ
Και λες ότι κάτι πρέπει να αλλάξω, από κάπου να κόψω.
Και πολλοί συνάδελφοι επέλεξαν να μετακομίσουν κοντά στη δουλειά (είναι σε προάστειο) για να μη χάνουν τα 40λεπτά στις μετακινήσεις.
Στη συνέχεια μιας και πλήρωναν ενοίκιο, πήρανε και ένα δάνειο για να αγοράσουν σπίτι.
Δάνειο το οποίο θα ξεπληρώνουν για χρόνια οπότε δεν τολμάνε να αφήσουν τη δουλειά αν και κάποιοι δηλώνουν κουρασμένοι γιατί ποιος ξέρει τι καλύτερο θα βρούνε και αν και μένουν σε μέρος που δεν τους αρέσει γιατί είναι κοντά στη δουλειά η οποία έχει αρχίσει να τους κουράζει αλλά δεν ξέρουν αν θα βρούν κάτι καλύτερο.
Δεν είναι λίγο ειρωνικό?
Εγώ πάλι επέλεξα να κόψω τον ύπνο και κουτουλάω τα πρωινά.
Αν παραπάνω έκανα κάποιο λάθος στα μαθηματικά, είναι από αυτό :P
Και για να απαντήσω και πιο συγκεκριμένα στην ερώτηση σου:
Την προηγούμενη μου δουλειά την λάτρευα ως αντικέιμενο, ήτανε ίσως ότι ονειρευόμουνα χρόνια πριν.
Και ενώ μου δόθηκε η δυνατότητα να «ανελιχτώ» κούνησα το μαντήλι μου και τους είπα αντίο.
Γιατί οι ώρες δουλειά δε μετριότανε στα δάχτυλα των τριών χεριών :P
Φαντάζομαι φυσικά ότι υπάρχει και η κατηγορία των ανθρώπων που το πρόβλημα δεν είναι οι ώρες, αλλά ότι το αντικείμενο δεν τους γεμίζει (αλλά ίσως και οι ώρες μαζί).
Και για να σε προλάβω, όχι δεν είναι τόσο εύκολο να βρεις δουλειά που πραγματικά να σου αρέσει ώστε να κάνεις την τομή στη ζωή σου, να σε αμοίβει σωστά και να σε αντιμετωπίζει με αξιοπρέπεια.
Ειδικά στην Ελλάδα...
Εν τέλει, το σχόλιο μου για τη δική μου πραγματικότητα είναι ότι σε ευνουχίζει.
Δε διαννοείσαι να έχεις κοινωνικές ανησυχίες.
Δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τίποτα.
Σε καίει περισσότερο αν θα περάσει στην ώρα του το μετρό, παρά ο άστεγος που κοιμάται στις σκάλες του και πόδια τον κλωτσάνε τρέχοντας για να προλάβουν.
Όλο τρέχει αυτή η γενιά.
Εκτός αν τα έχει βρει εύκολα περίπτωση την οποία ζηλεύω.
Είναι πολύ έξυπνα δομημένο το σύστημα.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
fandago
Διακεκριμένο μέλος


Όντως χρειάζεσαι ύπνο-9 ώρες
40 λεπτά τουλάχιστον να πας.
40 λεπτά να γυρίσεις.
-10.5 ώρες
[...]
Δεδομένου ότι χρειάζομαι περίπου μία ώρα την ημέρα για μετακινήσεις ανάμεσα σε μετρό σπίτι-μετρό δουλειά και τούμπαλιν έχω 24-19.5=4.5 ώρες ανα ημέρα για να
[...]
Εγώ πάλι επέλεξα να κόψω τον ύπνο και κουτουλάω τα πρωινά.
Αν παραπάνω έκανα κάποιο λάθος στα μαθηματικά, είναι από αυτό :P


Αλλά δυστυχώς έχεις δίκιο

Τουλάχιστον υπάρχουν τα σαββατοκύριακα για να ζει λίγο ο κόσμος.
Εγώ δεν μπορώ πάντως να απαντήσω ακόμα, γιατί δεν δουλεύω προς το παρόν

Αλλά και όσες δουλειές είχα κάνει τις είχα κάνει για το χαρτζιλίκι και όχι για να ζω, οπότε δεν ανήκει ούτε στη μία ούτε στην άλλη κατηγορία.

Μπορώ να πω όμως ότι οι γονείς μου δουλεύουν για να ζούμε οι υπόλοιποι

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Εν τέλει, το σχόλιο μου για τη δική μου πραγματικότητα είναι ότι σε ευνουχίζει.
Δε διαννοείσαι να έχεις κοινωνικές ανησυχίες.
Δεν μπορείς να αμφισβητήσεις τίποτα.
Σε καίει περισσότερο αν θα περάσει στην ώρα του το μετρό, παρά ο άστεγος που κοιμάται στις σκάλες του και πόδια τον κλωτσάνε τρέχοντας για να προλάβουν.
Όλο τρέχει αυτή η γενιά.
Εκτός αν τα έχει βρει εύκολα περίπτωση την οποία ζηλεύω.
Είναι πολύ έξυπνα δομημένο το σύστημα.
Να σημειωσω μονο, οτι η ζωη στην επαρχια ειναι πιο ανθρωπινη...
Τλχ, εγω αυτο παρατηρησα μενοντας μισες μερες Αθηνα και μισες σε μια επαρχιακη πολη..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
jrot6
Πολύ δραστήριο μέλος


Παντως ειπε καποιος στην αρχη οτι στα 25 δουλευεις για να ζεις και δεν τρελενεσαι στις ωρες και μονο αυτοι που ειναι καριεριστες δουλευουν πολυ.Τι να πω.Εγω σε αλλη χωρα ζω?Εγω πολιτικος μηχανικος τελιωνω και βλεπω οτι δεν υπαρχει επιλογη αναμεσα σε δουλεια με 8ωρο και λιγοτερα λεφτα και δουλεια με πολλες ωρες και πολλα λεφτα.Η επιλογη ειναι μια.Δουλευε σαν τρελος(και αν εχεις τα Σαββατοκυριακα ελευθερα αισθανεσαι και τυχερος) για 700 με 850 ευρω..για ποια ελευθερια επιλογης μιλαμε?
Τουλαχιστον αν εισαι τυχερος και σου αρεσει και η δουλεια σου ειναι καλα.Αλλιως κλαφτα χαραλαμπε..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Έχω αρχίσει να σκέφτομαι την καλλιέργεια των χωραφιών μου για το μέλλον :P
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Neraida
Επιφανές μέλος


Φυσικά, αλλά λόγω σπουδών, ανάγκης, ζήτησης, δραστηριοτήτων υπάρχουν άπειροι άνθρωποι που δεν μπορούν να ζήσουν στην επαρχεία.
Έχω αρχίσει να σκέφτομαι την καλλιέργεια των χωραφιών μου για το μέλλον :P
Οταν αναφερομαι σε επαρχια δεν εννοω τα Βασιλικα της βορειας Ευβοιας καρδια μου

Τους ρυθμους της Αθηνας δεν τους εχει ουτε καν η Θεσσαλονικη...
Παντως, ενας φιλος μου αγροτης (ελαιοπαραγωγος) βγαζει περισσοτερα απο εναν αλλο με δυο πτυχια..οποτε δεν ειναι και τοσο κακη ιδεα να αρχισεις να σκεφτεσαι περι μελλοντικης καλλιεργειας των χωραφιων σου....

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Apro
Διάσημο μέλος


η βάση είναι ότι ζούμε..., και όλα τα υπόλοιπα είναι πάνω σε αυτή τη βάση
σωστό δεν είναι το σκεπτικό μου...;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Achilles
Πολύ δραστήριο μέλος


Δουλεύουμε για να ζούμε ή ζούμε για να δουλεύουμε , έχω αυτή την απορία....
Έλα μου ντε.
Και εγώ την ίδια απορία έχω.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.


Όταν προσδοκείς όλο και περισσότερα και ουσιαστικά φτάνεις σε μια κατάσταση να εργάζεσαι 24ωρο τότε ζεις για να εργάζεσαι ξεχνώντας να ζήσεις.
Όταν όμως ζεις σε συνθήκες που δεν σου επιτρέπουν ή δεν θέλεις τα λούσα, τότε εργάζεσαι για να ζήσεις.
Το θέμα είναι θα έλεγα ατομικό αλλά σε άμεση σχέση με άλλους παράγοντες.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Noisette
Περιβόητο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Lost_Prophet
Εκκολαπτόμενο μέλος




Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
sukerakos13
Νεοφερμένο μέλος


Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
edweimaste
Πολύ δραστήριο μέλος


Μάλλον θα απαντούσα το πρώτο! Δουλεύουμε για να ζούμε...διότι ζωή δεν είναι μόνο η δουλειά είναι και άλλα πράγματα! Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να τη βλέπουμε σαν αγγαρεία τη δουλειά! Απλά είναι ένα μέρος της ζωής μας που καλό θα ήταν να μας γεμίζει...να μην είναι όμως το μόνο!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.



Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Jack of Spades
Διακεκριμένο μέλος


Γιατί όποιος πλέον σκεφτεί έτσι είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα πέσει θύμα των καιρών...
Έστω δηλαδή ότι είσαι στην "x" εταιρία και καταλαμβάνεις μια "y" θέση εργασίας που σου αποφέρει ένα "z" ποσό ικανό να σε ζήσει όπως ΕΣΥ επιθυμείς!
Λόγω της κατάστασης,πραγματικά δεν μπορείς να ξέρεις ΑΝ το ποσό αυτό θα είναι το ίδιο και στο μέλλον (που στην τελική μπορεί να μείνεις και άνεργος) και ΑΝ το κόστος ζωής θα είναι το ίδιο (συνεχώς αυξανόμενοι φόροι και γαμησιάτικα εδώ κι εκεί)...έτσι αναγκαζόμαστε να "ζούμε για να δουλεύουμε" παρά να "δουλεύουμε για να ζούμε"!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.