Δραχμή: Λύση ή οπισθοδρόμηση;

[Great Chaos]

Σε σχέση με αυτό που λέει εδώ ο Βαρουφάκης:

(γ) της απουσίας ενός μηχανισμού πλεονασμάτων που να επενδύει σημαντικό μέρος αυτών των πλεονασμάτων σε κερδοφόρα projects στις ελλειμματικές περιφέρειες. Όσο αυτού του είδους η Ευρωπαϊκή άρνηση παραμένει κυρίαρχη, η μετατροπή της Ελλάδας σε ένα βάλτο κατοικούμενο από σκιές ανθρώπων δεν θα προσφέρει στην κα Μέρκελ παρά μια Πύρρειο νίκη επί των τραπεζών.

ο οικονομολόγος Βασίλης Βιλιάρδος έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση, η οποία θα ήταν πιθανότατα βιώσιμη στα πλαίσια μιας "άλλης" ΕΕ, όπου τότε το Ευρώ και η νομισματική ένωση δεν θα χρησιμοποιούνταν ως "όπλα μαζικής καταστροφής" ή "μοχλοί υποδούλωσης λαών". Φοβάμαι ωστόσο, ότι κανείς δεν έχει την απαιτούμενη πολιτική βούληση να εφαρμόσει κάτι τέτοιο, μιας και πολύ σωστά είπε ο Καζάκης ότι εδώ και καιρό οι "πολιτικές ηγεσίες" επιλέγονται από τη νεοφιλελεύθερη φράξια έχοντας ως κύριο προσόν τους την υπακοή στα κελεύσματά της κι όχι την ικανότητα να δίνει πολιτικές λύσεις...

Θεωρήσαμε λοιπόν τον ελεγχόμενο πληθωρισμό (αύξηση της προσφερόμενης ποσότητας των χρημάτων, κατά το παράδειγμα των Η.Π.Α., διατήρηση και κυρίως διάχυση στην αγορά των χαμηλών επιτοκίων της ΕΚΤ), σαν μία λύση για να παραμείνει ενωμένη η Ε.Ε. και να βρεθεί ο απαραίτητος χρόνος εξομάλυνσης των σημαντικών εσωτερικών ανισορροπιών της - ταυτόχρονα βέβαια με την, ανταγωνιστικότερη εξαγωγικά, «πληθωριστική υποτίμηση» του νομίσματος της (εν όψει της τεκμηριωμένης πιθανότητας μίας συνεχόμενης, πολλαπλής Ύφεσης, μίας αλλαγής των συσχετισμών παγκοσμίως και μίας περαιτέρω υποτίμησης του δολαρίου).

Με έναν τέτοιο τρόπο είναι σχετικά ευκολότερο να θεραπευθούν οι ανισορροπίες των Ευρωπαϊκών Οικονομιών, υπό τις παρακάτω προϋποθέσεις:

(α) Να υπάρξει ένα είδος κεντρικής κατεύθυνσης, ένας συντονισμός καλύτερα, όσον αφορά τους επιχειρηματικούς κλάδους δραστηριοποίησης και τις ενέργειες «αλληλοεπικάλυψης» των επί μέρους Οικονομιών.

Για παράδειγμα, η Ελλάδα να επικεντρώσει τις επενδύσεις της στην υψηλής ποιότητας γεωργία (βιολογική καλλιέργεια, παραδοσιακά προϊόντα κλπ), στον τουρισμό (η χρονική διάρκεια του οποίου πρέπει πάση θυσία να αυξηθεί, έτσι ώστε να γίνεται σωστή εκμετάλλευση των υποδομών και ορθολογική αξιοποίηση των εργαζομένων – μία βασική πηγή «εποχιακής ανεργίας», η οποία επιβαρύνει δυσανάλογα τον προϋπολογισμό) και στη ναυτιλία («καθετοποίηση» της με τα λιμάνια και τις μεταφορές, καθώς επίσης ολοκλήρωση της με το διεθνές εμπόριο). Αντίθετα η Γερμανία στη βαριά βιομηχανία, χρησιμοποιώντας την ελληνική ναυτιλία για τη διακίνηση των προϊόντων της, η Δανία στις εναλλακτικές μορφές ενέργειας, η Ιταλία στη μόδα κλπ.

(β) Να αυξήσουν την κατανάλωση τους οι πλεονασματικές χώρες, εισάγοντας κυρίως (και κατά προτίμηση) προϊόντα ή αγοράζοντας υπηρεσίες (τουρισμός κλπ) από τις ελλειμματικές χώρες της Ευρώπης.

(γ) Να περιορίσουν άμεσα τα ελλειμματικά κράτη την υπερβολική κατανάλωση τους, καθώς επίσης τις τοποθετήσεις τους σε ακίνητα και υποδομές, παράλληλα με την αύξηση των παραγωγικών επενδύσεων τους - για την κάλυψη της αυξημένης ζήτησης των προϊόντων τους από τους Ευρωπαίους «εταίρους» τους.

(δ) Να ακολουθήσουν αμέσως μετά οι απαιτούμενες διαρθρωτικές αλλαγές στις ελλειμματικές χώρες της Ε.Ε., με την έμπρακτη βοήθεια των πλεονασματικών (ας μην ξεχνάμε ότι, στις περισσότερες ελληνικές πόλεις της αρχαιότητας, συνήθιζαν να αναθέτουν τη συγκρότηση των νόμων τους σε ξένους – οι σύγχρονες ιταλικές δημοκρατίες, όπως αυτή της Γένοβας, μιμήθηκαν αυτή τη συνήθεια).

Μία επόμενη ενέργεια τώρα θα ήταν η επί πλέον αντιμετώπιση του προβλήματος της Ευρώπης μέσω ενός «διακρατικού φορολογικού μηχανισμού αναδιανομής εισοδημάτων», αντίστοιχου με αυτού που έχει επιλεχθεί, που διακρίνει καλύτερα τον «Κοινωνικό καπιταλισμό».

Εάν ενεργούσαμε λοιπόν σύμφωνα με το συγκεκριμένο «πολιτικό» σύστημα, θα έπρεπε οι χώρες της Ευρωζώνης να τοποθετηθούν σε διάφορες «εισοδηματικές» κλίμακες, έτσι ώστε να φορολογούνται «προοδευτικά», ανάλογα με τα εισοδήματα τους (όσοι τυχόν θεωρήσουν τη λύση αυτή άδικη για τις πλεονασματικές χώρες, θα πρέπει προφανώς να έχουν την - πιθανώς αιτιολογημένη - άποψη ότι, εξ ίσου άδικη είναι και η υψηλότερη φορολόγηση των οικονομικά πιο εύρωστων πολιτών από τις χώρες τους).

Αυτό που ισχύει σήμερα στην Ε.Ε. (Πηγή: europa.eu/budget) είναι κάτι διαφορετικό. Τα «φορολογικά» έσοδα της προέρχονται από:

Spoiler

(α) τους δασμούς σε προϊόντα που εισάγονται από τρίτες χώρες, όπου το 25% «παρακρατείται» από τα εκάστοτε κράτη εισαγωγής και το υπόλοιπο 75% «εισρέει» στα ταμεία της Ε.Ε. (αποτελεί το 15% των εσόδων της Ε.Ε. και ήταν περίπου 17,3 δις € το 2007)

(β) ένα κοινό, σταθερό (μη «προοδευτικό») ποσοστό επί του ΦΠΑ των διαφόρων χωρών-μελών (συντελεστής που συσχετίζεται με μέρος του ΑΕΠ, ενώ αποτελεί επίσης το 15% των εσόδων της Ε.Ε. – 17,8 δις € το 2007)

(γ) ένα κοινό, σταθερό (μη «προοδευτικό») ποσοστό, ύψους 0,73% επί του ΑΕΠ των επί μέρους κρατών (69% των εσόδων, ήτοι περί τα 80 δις €) και

(δ) από διάφορες άλλες πηγές (για παράδειγμα, πρόστιμα από την επιτροπή ανταγωνισμού σε εταιρείες κλπ), οι οποίες το 2007 ήταν περί το 1,3 δις €.

Η δίκαιη αντιμετώπιση των μελών της Ε.Ε. θεωρείται ότι εξασφαλίζεται κυρίως από το γεγονός ότι, οι πλεονασματικές χώρες, έχοντας υψηλότερο ΑΕΠ, πληρώνουν περισσότερα χρήματα σε απόλυτο μέγεθος στο «κοινό ταμείο» (όσον αφορά το συντελεστή επί του ΦΠΑ και το ποσοστό επί του ΑΕΠ). Επίσης από το ότι, οι ελλειμματικές χώρες είναι οι κύριοι αποδέκτες της ευρωπαϊκής «βοήθειας», η οποία αφορά κατά 42% (2009) την αγροτική πολιτική και το περιβάλλον, καθώς επίσης κατά 45% τις διαρθρωτικές αλλαγές, όπως την αύξηση της ανταγωνιστικότητας, τις υποδομές κλπ. (6% τις εξωτερικές σχέσεις, 1% ελευθερία-ασφάλεια-δίκαιο και 6% διοίκηση-διάφορα).

Κατά την άποψη μας όμως και με κριτήριο τον «Κοινωνικό καπιταλισμό», ο οποίος φαίνεται να είναι αποδεκτός από τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε., η «κοινωνική δικαιοσύνη» δεν εξασφαλίζεται σε καμία περίπτωση από τα παραπάνω. Αντίθετα, η «προοδευτική φορολόγηση», ανάλογα με το ύψος των εισοδημάτων (ΑΕΠ), ενδεχομένως και των πλεονασμάτων στο εξωτερικό εμπόριο της κάθε χώρας, είναι μέγεθος πλησιέστερο προς αυτό, με βάση το οποίο φορολογούνται δίκαια τόσο οι πολίτες, όσο και οι επιχειρήσεις μίας χώρας.

Εάν εφαρμοζόταν λοιπόν ένας «διακρατικός φορολογικός μηχανισμός αναδιανομής εισοδημάτων», η αντιμετώπιση των χωρών-μελών θα ήταν πιο δίκαιη. Εκτός αυτού, η επίτευξη της ισορροπίας εντός της Ε.Ε. θα ήταν περισσότερο εφικτή (η ισότητα επίσης), ενώ η ορθολογική αξιοποίηση (επίσης «προοδευτικά» υπέρ των ελλειμματικών χωρών) των διακρατικών φορολογικών εσόδων από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα μπορούσε να επιταχύνει σημαντικά την συνολική πρόοδο.

Ενδεχομένως δε, ο συνδυασμός ενός μέτριου πληθωρισμού (της τάξης του 5-10%) με τις «διακρατικές εισοδηματικές κλίμακες», ενδυναμωμένος από τις προοπτικές των νέων χωρών της Ανατολικής Ευρώπης (χαμηλό κόστος παραγωγής, υψηλά περιθώρια δανεισμού, μεγάλη ανάγκη επενδύσεων σε υποδομές κλπ), θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε μία επιτυχημένη, κερδοφόρα και κοινή έξοδο από την παρούσα οικονομική κρίση – αρκεί βέβαια να εξυγιανθεί παράλληλα το χρηματοπιστωτικό μας σύστημα, να οχυρωθεί απέναντι στους οικονομικούς «εισβολείς» και να δημιουργηθεί ένας άριστος ευρωπαϊκός νομισματικός χώρος.

Ειδικά όσον αφορά το τελευταίο (άριστος ευρωπαϊκός νομισματικός χώρος), η ελεύθερη διακίνηση τόσο των κεφαλαίων, όσο και του ανθρώπινου δυναμικού, οφείλει να είναι τουλάχιστον αμφίδρομη. Πρέπει δηλαδή η «ροή» να κατευθύνεται κυρίως από τις ανεπτυγμένες Οικονομίες της Ε.Ε. προς τις αναπτυσσόμενες (σε παγκόσμια κλίμακα συμβαίνει δυστυχώς το αντίθετο, συνιστώντας μία ακόμη σοβαρή αιτία της κρίσης), έτσι ώστε να είναι ρεαλιστικά εφικτή η κοινή ανάπτυξη και η εξ αυτής μακροπρόθεσμη ισορροπία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πηγή

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Σε σχέση με αυτό που λέει εδώ ο Βαρουφάκης:


... δίνει πολιτικές λύσεις...

: Ο μεν Βαρουφάκης, απλά δεν είναι "επαναστάτης", ο δε Καζάκης, απλά θα μπορούσε να είναι ένας ...Μενσεβίκος! Και σε τελική, όσοι "Οικονομολόγοι" δεν βλέπουν μπροστά μία κάποια "επαναστατική ρήξη", απλά, "μας πουλάνε τα πτυχία τους", αγοράζοντας...εσάς!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Σε σχέση με αυτό που λέει εδώ ο Βαρουφάκης:


ο οικονομολόγος Βασίλης Βιλιάρδος έχει καταθέσει συγκεκριμένη πρόταση, η οποία θα ήταν πιθανότατα βιώσιμη στα πλαίσια μιας "άλλης" ΕΕ, όπου τότε το Ευρώ και η νομισματική ένωση δεν θα χρησιμοποιούνταν ως "όπλα μαζικής καταστροφής" ή "μοχλοί υποδούλωσης λαών". Φοβάμαι ωστόσο, ότι κανείς δεν έχει την απαιτούμενη πολιτική βούληση να εφαρμόσει κάτι τέτοιο, μιας και πολύ σωστά είπε ο Καζάκης ότι εδώ και καιρό οι "πολιτικές ηγεσίες" επιλέγονται από τη νεοφιλελεύθερη φράξια έχοντας ως κύριο προσόν τους την υπακοή στα κελεύσματά της κι όχι την ικανότητα να δίνει πολιτικές λύσεις...

Μέχρι να γίνουν αυτά που λέει ο Βασίλης Βιλιάρδος, εμείς θα έχουμε πεθάνει. Μου θυμίζει τις απελπισμένες προσπάθειες του Ανδρουλάκη να πείσει ότι....να περιμένετε, ας "αγοράσουμε χρόνο", η Ευρωπαϊκή Λύση είναι στα σκαριά! Βλέπουμε τι λύση σχεδιάζουν....

Εμείς πρέπει να δουλέψουμε τη δική μας εθνική, πατριωτική λύση. Αυτό μπορούμε να κάνουμε ως λαός. Τώρα την κατάληξη δεν την ξέρει κανείς, ακόμα κι αν δεν εφαρμοστεί όμως θα είναι ένα καλό αντίβαρο στα μέτρα λεηλασίας που σχεδιάζουν.

: Ο μεν Βαρουφάκης, απλά δεν είναι "επαναστάτης", ο δε Καζάκης, απλά θα μπορούσε να είναι ένας ...Μενσεβίκος! Και σε τελική, όσοι "Οικονομολόγοι" δεν βλέπουν μπροστά μία κάποια "επαναστατική ρήξη", απλά, "μας πουλάνε τα πτυχία τους", αγοράζοντας...εσάς!

Εύστοχη παρατήρηση. Οι Μενσεβίκοι θέλανε ένα κόμμα απλωμένο στο λαό με λιγότερη ιδεολογική πειθαρχία. Στην παρούσα συγκυρία - αν και για κόμμα είναι νωρίς να μιλάμε - βολεύει γιατί πρέπει η ευρύτερη Αριστερά να ενωθεί με τη Λαϊκή Δεξιά για να εκδιωχθούν οι κλέφτες και να αποκτήσει πάλι ο λαός αυτοπεποίθηση και δημοκρατική συνείδηση. Μετά ο καθένας θα τραβήξει το δρόμο του όμως, θα πρέπει να συμφωνήσουμε όλοι σε μια Δημοκρατία Λαϊκών Συνελεύσεων, μια Περιεκτική, Άμεση Δημοκρατία. Σε αυτό το σημείο είναι που η Οικονομία δένει με την Πολιτική με την απαραίτητη "επαναστατική ρήξη". Ποιος θα αναθεωρήσει το Σύνταγμα και τι διατάξεις - δικλείδες ασφαλείας για το Λαό θα βάλει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Απ' τη μια Βαρουφάκης, απ' την άλλη Καζάκης....δείτε στο τέλος τι θα μας φορέσουν.

Χρύσανθος Λαζαρίδης. Rules! Εδώ μαζί με όλα τα καλά παιδιά...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[erin_1975]

Σε περίπτωση που χρεοκοπήσουμε και επιστρέψουμε στην δραχμή (και γίνει υποτίμηση) οι οφειλές σε πιστωτικές κάρτες θα είναι σε ευρώ ή δραχμές;; εάν ναι τότε δεν θα χάσει ή τράπεζα;; εάν εγώ έχω κρατήσει ευρώ και γίνει υποτίμηση δεν θα πληρώσω στην ουσία λιγότερα;;

πχ χρωστάω 1000 ευρώ δηλαδή 350000 δρχ.
εάν γίνει υποτίμηση τότε εάν έχω κρατήσει 1000 ευρώ και το 1 ευρώ είναι πλέον 700 δρχ τότε με 500 ευρώ θα εξοφλήσω....ενώ πριν χρώσταγα 1000 ευρώ....με 500 ευρώ καθάρισα...!!!

καταλαβαίνει κανείς τι θέλω να πω;;;

Μα είναι ποτέ δυνατόν η τράπεζα να χάσει;;;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Μα είναι ποτέ δυνατόν η τράπεζα να χάσει;;;

Μα ειναι ποτε δυνατων να μας αφησουν να χρεωκοπισουμε και να κατευβει στα ταρτατα το ευρο τους;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[parafernalia]

Ναι, το παρακολούθησα. Τα παπαγαλάκια ξεπουπουλιάστηκαν. Εκείνη η Μακρή, πόσο εκτέθηκε δεν λέγεται, με το ύφος ξερόλα να λέει πράγματα που δεν στέκουν. Μπράβο στον Καζάκη, είναι ευφυέστατος και ευφραδής...

Άλλο ένα ξεπουπούλιασμα, αυτή τη φορά από τον Βαρουφάκη που κάνει αισθητή τη διαφορά εγκεφάλων. Απαντάει επίσης στο τέλος και στο ερώτημα "επιστροφή στη δραχμή":



Το πρώτο μέρος εδώ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[renia_1995]

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω πολλά με τα οικονομικά.
Και έχω απορίες. Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί δεν θέλουμε να γυρίσουμε στην δραχμή; Απλά και κατανοητά, λες και τα εξηγείτε σε 5χρονο όμως

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Τοτε να θεσω το ερωτημα...Τι ειναι αυτη η κριση,γιατι την περναμε και τι γινεται ολα αυτα τα δανεια, τα σπρεντς, τα ομολογα.

Οπως θα τα λεγατε σε 5 χρονο ομως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νωεύς]

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω πολλά με τα οικονομικά.
Και έχω απορίες. Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί δεν θέλουμε να γυρίσουμε στην δραχμή; Απλά και κατανοητά, λες και τα εξηγείτε σε 5χρονο όμως

: Για τον πεντάχρονο, είτε ευρώ είτε δραχμή, το ίδιο κάνει!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[renia_1995]

: Για τον πεντάχρονο, είτε ευρώ είτε δραχμή, το ίδιο κάνει!

Καλά ναι, αλλά εννοούσα να με βοηθήσετε να καταλάβω κι εγώ με το λίγο μου μυαλό..

Εγώ να σας πω τον συλλογισμό μου; Το συζητούσα με μια φίλη και είπε ότι η αναλογία δραχμών προς ευρώ είναι 1/700. Άρα 1 δραχμή αντιστοιχεί σε 700 ευρώ. (δεν είχαμε προλάβει τις δραχμές). Και λέω εγώ ότι μ'αυτήν την λογική, δεν θα παίρνει κανένας μισθό 2 δραχμές. Θα παίρνει ξερώ γω; Ας πούμε εκατό. Άρα θα είναι σαν να έχει 70000 ευρώ.

Δεν στέκει να ισχύει κάτι τέτοιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Εαν θυμαμε καλα η ισοτιμια δραχμης ευρω ηταν 340 κατι δραχμες για ενα ευρω. Οποτε η αναλογια δραχμης/ευρω θα επρεπε να γραφτει 340/1 και ευρω δραχμης 1/340.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Θα παίρνει ξερώ γω; Ας πούμε εκατό. Άρα θα είναι σαν να έχει 70000 ευρώ.

Αν περνει μισθο 100 δραχμες δεν θα εχει ουτε ενα ευρο με την αναλογια 1/700. Αν περνει 700 δραχμες θα εχει 1 ευρο. Τσουζει λιγο ε;...

Εκτος αυτου δεν θα μπορουμε να εισαγουμε προΐοντα, οποτε ξεχνα την ζωη οπως την ξερεις. Θα ζησουμε παλι, δεν θα πεθανουμε της πεινας, αλλα με εντελος διαφορετικες συνθικες και τροπο ζωης.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Εαν θυμαμε καλα η ισοτιμια δραχμης ευρω ηταν 340 κατι δραχμες για ενα ευρω. Οποτε η αναλογια δραχμης/ευρω θα επρεπε να γραφτει 340/1 και ευρω δραχμης 1/340.

Δεν υπάρχει περίπτωση η ισοτιμία να είναι 340/1. Προσωπικά θα ήμουν happy αν μιλάγαμε για περίπου 600/1

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

Εγώ προσωπικά δεν μπορώ να καταλάβω πολλά με τα οικονομικά.
Και έχω απορίες. Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί δεν θέλουμε να γυρίσουμε στην δραχμή; Απλά και κατανοητά, λες και τα εξηγείτε σε 5χρονο όμως

Είναι δύο πολύ απλά πράγματα:

• Όσον αφορά την ζωή στην Ελλάδα και τα τοπικά προϊόντα, δεν αλλάζει τίποτα. Απλώς τα πάντα, οι μισθοί, οι υπηρεσίες, οι λογαριασμοί, θα γίνονται σε Δραχμές. Επίσης τα εγχώρια προϊόντα θα είναι σε δραχμές και θα κοστίζουν το "ίδιο" όπως κόστιζαν και στο ευρώ. Ίσως, όμως, να παρατηρηθεί μεγαλύτερος πληθωρισμός.
• Ξέχνα τα εισαγόμενα και τα φθηνά ταξίδια στο εξωτερικό. Οτιδήποτε εισαγόμενο θα είναι πολύ-πολύ-πολύ πιο ακριβό λόγω της συναλλαγματικής διαφοράς. Κατά συνέπεια, δεν θα μπορείς να έχεις το ίδιο επίπεδο ζωής, δεν θα μπορείς να αγοράζεις την τηλεόραση plasma τόσο φθηνά όσο την αγοράζεις τώρα. Και δεδομένου ότι εισάγουμε τα ΠΑΝΤΑ, ετοιμάσου για μία πολύ μεγάλη αύξηση σε όλα τα προϊόντα εκτός από τα τοπικά ραπανάκια, αγγουράκια, ντουματούλες και την φέτα.

Κατά τα άλλα, η ισοτιμία 340.75/1 που αναφέρετε δεν έχει καμία απολύτως αξία, πλέον, καθώς εάν έρθει η Δραχμή, θα πρόκειται για ένα νέο νόμισμα. Η λογική λέει ότι η αρχική ισοτιμία θα σταθεροποιηθεί στα 1:1, για εύκολη μετατροπή. Το θέμα είναι ότι δεν γνωρίζουμε το αν θα απελευθερωθεί αμέσως η ισοτιμία ή όχι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[epote]

Η λογική λέει ότι η αρχική ισοτιμία θα σταθεροποιηθεί στα 1:1, για εύκολη μετατροπή. Το θέμα είναι ότι δεν γνωρίζουμε το αν θα απελευθερωθεί αμέσως η ισοτιμία ή όχι.

λολ? Τι λες μωρε? Το ολο νοημα του να βγουμε στη δραχμη θα ειναι να την υποτιμησουμε.

Βασικα η υποτιμηση (και αρα ο πληθορισμος) ειναι ΙΣΟΔΥΝΑΜΟΣ με την φορολογια, δεν καταλαβαινω πως το να δεχθεις φορους 50% εχει διαφορα απο το να υποτιμησουν την αγοραστικη αξια των χρηματων σου κατα 50% (οπως θα γινει αν βγουμε στη δραχμη). Ειναι ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΡΑΓΜΑ.

Η διαφορα θα ειναι οτι θα εχουμε μετα γραφειοκρατικο θεμα στις εισαγωγες εξαγωγες.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

Μηπως να αρχισουμε να αγοραζουμε συναλλαγμα σε λιρες η δολλαρια??? Ετσι καλου κακου...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ceres Victoria]

Μηπως να αρχισουμε να αγοραζουμε συναλλαγμα σε λιρες η δολλαρια??? Ετσι καλου κακου...

ακόμα και να αγοράσεις... πόσο καιρό θα σου κρατήσει το συνάλλαγμα; Θα βγάλεις μερικά ψιλά κέρδος και μετά τι; Αν έχεις σεβαστό ποσό στην τράπεζα μπορείς να το μετατρέψεις σε άλλο νόμισμα... εγώ θα το έκανα Μπορείς να αγοράσεις και χρυσό αν και πιστεύω ότι τώρα είναι αρκετά υπερτιμημένος και δεν συμφέρει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γιώργος]

λολ? Τι λες μωρε? Το ολο νοημα του να βγουμε στη δραχμη θα ειναι να την υποτιμησουμε.

Εγώ ξέρω τι λέω. Απλώς πρέπει να με διαβάζεις καλύτερα.

Πάμε πάλι: θα πρέπει να υπάρξει μία ισοτιμία η οποία θα λειτουργήσει ως "αρχική συνθήκη". Πώς το λέμε, όταν αρχικά μετατραπούν τα πάντα σε δραχμές, θα ξεκινήσει από ΚΑΠΟΙΑ ισοτιμία.

Αυτό που λέω εγώ είναι ότι δεν έχει νόημα να ξεκινήσουμε από το 340.75:1. Αυτή είναι η ισοτιμία της παλιάς δραχμής, η οποία δεν είχε αγοραστική δύναμη - γι' αυτό κυκλοφορούσε ο κόσμος με δεκαχίλιαρα.

Εφόσον πρόκειται για ΝΕΟ νόμισμα, μπορεί η Κυβέρνηση να καθορίσει αυτή το ποια θα είναι η αρχική της αγοραστική δύναμη. Το πιο απλό είναι να ξεκινήσει με 1:1. Και την επόμενη μέρα θα δεις να πέφτει στο 4:1.

Για ίδιες τιμές μιλάω κι εγώ, απλώς με λιγότερα μηδενικά.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Mercury]

ακόμα και να αγοράσεις... πόσο καιρό θα σου κρατήσει το συνάλλαγμα; Θα βγάλεις μερικά ψιλά κέρδος και μετά τι; Αν έχεις σεβαστό ποσό στην τράπεζα μπορείς να το μετατρέψεις σε άλλο νόμισμα... εγώ θα το έκανα Μπορείς να αγοράσεις και χρυσό αν και πιστεύω ότι τώρα είναι αρκετά υπερτιμημένος και δεν συμφέρει.

Απλως σκεφτομαι εναν τροπο να προστατεψει καποιος τα λεφτα του σε περιπτωση που εχει ευρω και αυτα μετατραπουν αυτοματα σε δραχμες....Εκτος και εαν δεν μετατραπουν και παραμεινουν ευρω....
Οποτε σε αυτην την περιπτωση τι ακριβως γινεται??

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.