Είναι η αγάπη υπερεκτιμημένη;

[_daemon_]

Οι άνθρωποι μπορούν να λάμψουν μέσα σου σαν τ' αστέρια, μέσα σε μια στιγμή. Μα ξεχνούν όμως κάτι. Ότι τ' αστέρια κάποτε πέφτουν!

Ε μα δεν είναι λογική*** αυτή βρε Valder, να παρομοιάζεις αυτό που θέλεις με κάτι που η κατάληξη του είναι αυτή που θα επισφραγήσει τον συλλογισμό σου!
Πως θα αντικρούσεις τη δική μου τότε, που λέει ότι οι άνθρωποι που μπορούν να λάμψουν μέσα σου σαν διαμάντια, δεν σβήνουν ποτέ, διότι ως γνωστόν τα διαμάντια είναι...παντοτινά!

***Σαν λογοπαίγνιο πάντως, του βάζω.... +1

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Ότι τ' αστέρια κάποτε πέφτουν!

δεν πεφτουν..αλλα οπως τα παντα στο συμπαν εχουν γεννηση ,ζωη και πεθαινουν καποτε..ειτε με μια ανυπερβλητη εκρηξη..ειτε χανοντας τη λαμψη τους.. ηπια και ηρεμα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Ας πούμε ότι κάποιοι από μας, έχουμε κάπως πιο "ανεπτυγμένη συναίσθηση". Βέβαια η τραγική ειρωνεία του πράγματος είναι πως στο καλό γίνεται να έχουμε πανίσχυρη συναίσθηση αλλά αδύναμα φίλτρα. Ίσως γιατί δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι το ανθρώπινο είδος δεν έχει καλοσύνη μέσα του. Υπεραισιοδοξία. Ακόμα και ματαιοδοξία/εγωισμός ότι αυτό "οχι, δε μπορεί να συμβεί σε μας τέτοιο κακό, είναι τέλειος ο άλλος και όχι κακός"

Με το «καλοσύνη του ανθρώπινου είδος» με πέταξες έξω από την ερωτική ατμόσφαιρα της ανδρόγυνης σχέσης (που συζητάμε εδώ). Με πήγες σε ανθρώπινη σχέση γενικός.

Οι άνθρωποι μπορούν να λάμψουν μέσα σου σαν τ' αστέρια, μέσα σε μια στιγμή. Μα ξεχνούν όμως κάτι. Ότι τ' αστέρια κάποτε πέφτουν!

Και συνεχίζω τον συλλογισμό σου…
«αρκεί που είδα την λάμψη τους… και ας είναι για μια στιγμή.»

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Η αγάπη δεν είναι υπερεκτιμημένη. Αν σκεφτεί κανείς ότι η ύψιστη διασκέδαση του είδους μας είναι το σέξ, και το σέξ με την αγάπη γίνεται το καλύτερο δυνατόν... οπερ έδει δείξει.... όπως θα έλεγε και η δασκάλα (αν είχαμε μια τόσο προχωρημένη δασκάλα, εγώ είχα μια που φόραγε διαρκώς μαύρα σουτιέν και τα ψιλοεδειχνε όμως δεν μας έκανε ποτέ μάθημα για την αγάπη )

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Valder]

Ε μα δεν είναι λογική*** αυτή βρε Valder, να παρομοιάζεις αυτό που θέλεις με κάτι που η κατάληξη του είναι αυτή που θα επισφραγήσει τον συλλογισμό σου!
Πως θα αντικρούσεις τη δική μου τότε, που λέει ότι οι άνθρωποι που μπορούν να λάμψουν μέσα σου σαν διαμάντια, δεν σβήνουν ποτέ, διότι ως γνωστόν τα διαμάντια είναι...παντοτινά!

***Σαν λογοπαίγνιο πάντως, του βάζω.... +1

Ευχαριστώ για την εκτίμηση του λογοπαιγνίου! Κι όμως, μπορώ ακόμα να αντικρούσω τη δική σου λογική με μια πολύ απλή φράση:

"Ένα διαμάντι όσο κι αν λάμπει, δεν πρέπει να ξεχνάμε τι ήταν και πάντα θα είναι. Ένα ορυκτό, μια κοινή ....πέτρα!"

...και προσωπικά προτιμώ περισσότερο τις ψυχές που λάμπουν από μεγαλοπρέπεια, παρά τις πέτρες!

Με το «καλοσύνη του ανθρώπινου είδος» με πέταξες έξω από την ερωτική ατμόσφαιρα της ανδρόγυνης σχέσης (που συζητάμε εδώ). Με πήγες σε ανθρώπινη σχέση γενικός.
Και συνεχίζω τον συλλογισμό σου…
«αρκεί που είδα την λάμψη τους… και ας είναι για μια στιγμή.»

Δεν έχει σημασία το ότι το γενίκευσα. Η ουσία παραμένει η ίδια, ότι δηλαδή έχουμε την τάση να βγάζουμε σαν πρώτη εικόνα τα καλύτερά μας στην προσπάθειά μας να μαγνητίσουμε τον άλλο, όπως επίσης και ότι έχουμε την τάση να βλέπουμε μόνο τα καλά στον άλλο όταν είμαστε τυφλοί από έρωτα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[_daemon_]

...και προσωπικά προτιμώ περισσότερο τις ψυχές που λάμπουν από μεγαλοπρέπεια, παρά τις πέτρες!

Ηθικό δίδαγμα, αποφεύγετε τα σχήματα λόγου όταν θέλετε να τονίσετε κάποια (ανθρώπινη) ιδιότητα, και μην τα χρησιμοποιήτε ποτέ γι αυτή καθεαυτή την ύπαρξη της! Είναι τόσο μοναδική που δεν παρομοιάζεται ούτε με πεφταστέρια, ούτε με διαμάντια και φυσικά ούτε με....κοτρόνες!

.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Δεν έχει σημασία το ότι το γενίκευσα. Η ουσία παραμένει η ίδια, ότι δηλαδή έχουμε την τάση να βγάζουμε σαν πρώτη εικόνα τα καλύτερά μας στην προσπάθειά μας να μαγνητίσουμε τον άλλο, όπως επίσης και ότι έχουμε την τάση να βλέπουμε μόνο τα καλά στον άλλο όταν είμαστε τυφλοί από έρωτα.

Δεν διαφωνώ. Είναι λογικό να προσπαθείς να ελκύεις τον άλλον δείχνοντας του το καλύτερο σου εαυτό. Μάλλον, βγαίνει στην επιφάνια επειδή είμαστε ερωτευμένοι. Αυτή η παραμορφωμένη ωραιοποιημένη πραγματικότητα έχει περιορισμένη διάρκεια. Κάποια στιγμή, θέλουμε δεν θέλουμε, ο εγκέφαλος επανέρχεται στα προηγούμενα επίπεδα και αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα όπως πριν να ερωτευτούμε.
Εκεί αρχίζουμε και κάνουμε λογικούς υπολογισμούς: εχει αυτά τα καλά, εχει αυτά τα ελαττώματα, τι με καλύπτει, τι δεν με καλύπτει, τι ελαττώματα μπορώ να αντέχω, τι δεν μπορώ να αντέχω, τι μου αρέσει και τι δεν μου αρέσει… και καταλήγεις στο συμπέρασμα: μου ταιριάζει ή δεν μου ταιριάζει ένα συγκεκριμένο άτομο…

Μην σου φανώ κάπως… Έκανα και εγώ λάθος υπολογισμούς, πάντα τα χαλάγαμε στο θέμα της μονογαμίας, αλλά μέχρι στιγμής η ποιότητα των σχέσεων μου μου έδειξε ότι η αγάπη βαδίζει μια χαρά μαζί με την λογική.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[katerina_farm]

Noμιζω οτι ο ορισμος της αγαπης για το καθε φυλο ειναι διαφορετικος.Αλλιως οριζουν την αγαπη οι ανδρες αλλιως οι γυναικες και ισως οι περισοτεροι ανδρες αγαπουν πιο αδολα και πιο απολυτα,παρασυρονται απο τον ερωτα και δινονται πιο ανοικτα . Οι γυναικες ερωτευονται ισως πιο γρηγορα η μαλλον ενθουσιαζονται πιο ευκολα,αλλα μετα χρησιμοποιουν την σκληρη λογικη του φυλου τους (σωτηριο μεσο) και αγαπουν πιο δυσκολα. Ειναι μαγικο παντως ως αισθηση το ολο πακετο (αγαπη-ερωτας-sex) οταν σου τυχει κλεινεις τα ματια και ευχεσαι να σου κρατησει για παντα ................. ουτοπικο μεν αλλα ποτε δεν ξερεις.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Δεσμώτης]

η αγάπη βαδίζει μια χαρά μαζί με την λογική

Πιστεύω το ακριβώς αντίθετο, γκομανέτσι μου.
Η αγάπη είναι το μεγάλο αντίβαρο της λογικής.

Παρόλο που βρίσκεις 10.000.000 πράγματα για να μην αγαπάς σε κάποιον,
στέκεσαι στα 4,5,6,12,48 θετικά σα να μη δίνεις καμία βάση στο ζύγι
επομένως η αγάπη σε βρίσκει όταν καταστρατηγείται η λογική.
Ένας θόρυβος από τροχούς που'χουν μπατάρει, μια κούραση της ανησυχίας
τα μεγάλα τοπία που αφτερ α λονγκ λονγκ ταϊμ έγιναν τόσοδούλικα,
μια ασυνειδησία που αγάπη το λες,
η ταυτοποίηση του θαυμαστού,
όταν ο θαυματοποιός είναι ακριβώς ο αγαπάνθρωπος,
κατα τη στιγμή που η λογική είναι χελιδόνι,
τότε το θαύμα της αγάπης σε κοιτάζει μεστα μάτια
και σε ξεκουράζει πολύ πάρα πολύ.

Ξενυχτούσα με Φράνκι και Τζώνυ χθες.
Δεν το ξανακάνω. Έχει επίδραση στο έναστρο στερέωμα της γραφής μου.




Απ´την άλλη,
μπορούμε να πεθάνουμε αν άλλο δεν κάναμε από το να αγαπάμε...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Buggs]

Παρόλο που βρίσκεις 10.000.000 πράγματα για να μην αγαπάς σε κάποιον,
στέκεσαι στα 4,5,6,12,48 θετικά σα να μη δίνεις καμία βάση στο ζύγι...........
............... απ' την άλλη,
μπορούμε να πεθάνουμε αν άλλο δεν κάναμε από το να αγαπάμε...

Συνήθως υπάρχουν 10 εκ λόγοι για να μην αγαπήσεις κανέναν. Οσο και άν θέλουμε να λέμε ότι η αγαπη είναι η αγαπημένη μας λέξη, η αγάπη είναι το μεγαλύτερο κοινωνικό ταμπού, ότι κατατρέχουμε και φοβόμαστε περισσότερο. Για ναμήν θεωρηθούμε αδύναμοι, αφελείς, για να μήν, στην τελική, μας σταυρώσουν. Ολοι οι άλλοι που θα φωνάζουν, όπως και εμείς, "βλασφημία, βλασφημία, σταύρωσε τον Πιλάτε". Ο σταυρός είναι το αιώνιο σύμβολο της εν ενεργεία σχιζοφρένειάς μας. Θέλουμε όλοι να μας αγαπούν, όμως η αγάπη ειναι κακιά, οδηγεί στο μαρτύριο. Και όποιος έχει αντίρρηση, θα τον σταυρώσουμε εμείς, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Για να μάθει ότι δεν είναι Θεός και εμείς οι άνθρωποι, είμαστε έτσι ....

Όμως όταν αγαπάς γίνεσαι Θεός. Οπότε η τελευταία ατάκα μάλλον λέγεταί διότι αν δεν κάναμε άλλο απο το να αγαπάμε, όποια στιγμή και να πεθάνουμε, μπορούμε. Ότι δεν έχουμε ανολοκλήρωτο έργο πίσω μας.... Οτι δεν σπαταλήσαμε τη ζωή μας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Πιστεύω το ακριβώς αντίθετο, γκομανέτσι μου.
Η αγάπη είναι το μεγάλο αντίβαρο της λογικής.

Παρόλο που βρίσκεις 10.000.000 πράγματα για να μην αγαπάς σε κάποιον,
στέκεσαι στα 4,5,6,12,48 θετικά σα να μη δίνεις καμία βάση στο ζύγι
επομένως η αγάπη σε βρίσκει όταν καταστρατηγείται η λογική.

νααααα... not me, σεξολογά μου.
Εξαρτάται ποια είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά. Αλλιώς μιλάμε για μαζοχισμός, για έλλειψη αυτοπεποίθησης, για ανασφάλεια, κλπ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.