Scandal
Διαχειριστής
Οι περισσότεροι άντρες σε σχέση με τις γυναίκες, φοβούνται τη δέσμευση;
Είναι εν τέλει θέμα φύλου και κοινωνικών/βιολογικών ρόλων ή καθαρά θέμα ανθρώπου;
-petros
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
g1wrg0s
Επιφανές μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
iGiannis
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
IreneGr
Δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
rosa azul
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Kossal
Πολύ δραστήριο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Oralee
Τιμώμενο Μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Noisette
Περιβόητο μέλος
Ξέρω πολλά κορίτσια που φοβούνται πολύ την δέσμευση και άλλα τόσα αγόρια που επιδιώκουν και θέλουν την δέσμευση.
Προσωπικά, πιστεύω πως όλα είναι στο μυαλό μας. Η δέσμευση ουσιαστικά δεν υπάρχει. Αυτό που υπάρχει είναι η πίστη, η εμπιστοσύνη και η αγάπη. Απλά όλοι "ψοφάνε" να δώσουν μία ταμπέλα σε όλα, ενώ δεν υπάρχει λόγος!
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Άγγελος
Επιφανές μέλος
νομιζουν οτι μπορουν..ενώ οι άνδρες μπορούν να'ναι και ελεύθερα πουλιά..
οταν περασουν τα νιατα μια γυναικα ή περισσοτερες τους φροντιζουν..
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Scandal
Διαχειριστής
ΜΗΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΔΕΣΜΟΦΟΒΙΚΕΣ;
Η απάντηση και στα δύο αυτά ερωτήματα είναι «και ναι και όχι». Πράγματι, πολλές γυναίκες φοβούνται – ή και τρομοκρατούνται – όταν πρόκειται να δεσμευτούν. Αυτή όμως η υπερευαισθησία τους πάνω στο θέμα δεν τις εμποδίζει απαραίτητα από το να δεσμευτούν, όχι στο βαθμό που εμποδίζει τους άντρες. Γιατί; Επειδή ακόμη και στην περίπτωση που μια γυναίκα φοβάται τη δέσμευση, διακατέχεται παράλληλα και από άλλους φόβους, ανάγκες και συναισθήματα, που την ωθούν προς τη δέσμευση.
Η σημαντικότερη κινητήρια δύναμη που ωθεί τις γυναίκες προς τη δέσμευση είναι το μητρικό τους ένστικτο – η βιολογική ανάγκη του ζευγαρώματος και της αναπαραγωγής. Η επιβίωση των ειδών εξαρτάται αποκλειστικά από τη διαιώνισή τους, μια αποστολή που η μητέρα Φύση έχει αναθέσει πρωταρχικά στις γυναίκες (αναμφίβολα μια σωστή επιλογή). Με ελάχιστες εξαιρέσεις, όλες οι άλλες φοβίες και επιθυμίες ωχριούν μπροστά σε αυτή την πανίσχυρη βιολογική προδιάθεση. Γι’ αυτό το λόγο, ακόμη κι αν μια γυναίκα τρομοκρατείται από την ιδέα της δέσμευσης, η δύναμη του μητρικού ενστίκτου υπερβαίνει αυτούς τους φόβους και τις ανησυχίες, τουλάχιστον προσωρινά.
Οι άντρες από την άλλη, δεν διαθέτουν αυτές τις διχοτόμες, κινητήριες δυνάμεις. Μπορεί να έχουν έντονες σεξουαλικές ορμές, αλλά από τη στιγμή που τις ικανοποιούν, είναι ελεύθεροι να φύγουν, ενώ οι γυναίκες λαμβάνουν πιο σοβαρά υπόψη τους την όλη διαδικασία και τα επακόλουθά της.
Τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες σχετικά με τη δέσμευση αφορούν το σύνολο των ρόλων που καλούνται να παίξουν μέσα στο πλαίσιο της αγάπης, της σχέσης και της αναπαραγωγής. Για να το θέσουμε πιο απλά, όσο περνούν τα χρόνια για μια γυναίκα τόσο πιο δύσκολο είναι να βρει έναν κατάλληλο σύντροφο (ή ακόμη κι έναν ακατάλληλο), ενώ ρισκάρει πολύ περισσότερο σε ό,τι έχει σχέση με τη σύλληψη και την ανατροφή ενός παιδιού. Επομένως, ακόμη και όταν οι δεσμοφοβικές της αντιλήψεις την πείθουν να το αναβάλλει, η φωνή της λογικής την προτρέπει συνεχώς να αρπάξει την ευκαιρία και να κάνει ένα παιδί, γιατί στο μέλλον μπορεί να μην την δοθεί ποτέ αυτή η δυνατότητα.
Αυτό βέβαια, δεν αποτελεί πρόβλημα για τους περισσότερους άντρες. Αν ένας άντρας επιθυμεί να αποφύγει ή να αναβάλει τη δέσμευση, μπορεί πάντα να δικαιολογήσει τις πράξεις του. Τυπικό παράδειγμα «Ακόμη και όταν φτάσω τα πενήντα, μπορώ να βρω μια νεότερη γυναίκα, να νοικοκυρευτώ και να κάνω οικογένεια». Το δικό του σύνολο των ρόλων, του δίνει το δικαίωμα να παραμένει «ελεύθερος».
Άλλος ένας σημαντικός παράγοντας που περιορίζει τη γυναικεία φοβία της δέσμευσης είναι μια άλλη φοβία: η φοβία της μοναξιάς. Σε μια κοινωνία που εξακολουθεί να κυβερνάται από άντρες, είναι πολύ δύσκολο – και μερικές φορές επικίνδυνο- να είσαι γυναίκα και μάλιστα ανύπαντρη. Ως αποτέλεσμα, πολλές γυναίκες αισθάνονται την ανάγκη να δημιουργήσουν ένα μόνιμο δεσμό, είτε για να νιώθουν ασφαλείς είτε απλώς για να μην είναι μόνες τους. Σε κάποιες περιπτώσεις, είναι πρόθυμες να δημιουργήσουν έναν τέτοιο σταθερό δεσμό, ακόμη κι αν στην πραγματικότητα δεν το θέλουν. Πιστεύουν ότι, με κάποιον τρόπο, θα προσαρμοστούν. Δυστυχώς πολλοί άντρες, που αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα, δεν σκέφτονται με τον ίδιο τρόπο.
Προσωπικά έχω πετύχει στη ζωή μου μία περίπτωση ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ δεσμοφοβικού άντρα (όπως περιγράφει τον δεσμοφοβικό άντρα εκτενώς το συγκεκριμένο βιβλίο), όμως έχω πετύχει και γυναίκες και άντρες που δεν φοβούνται τη δέσμευση. Συνεπώς δεν έχω αρκετό "υλικό" στο μυαλό μου ώστε να το ζυγίσω σωστά. Δεν έχω καταλήξει.
-petros
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
xrisopsaro
Εκκολαπτόμενο μέλος
νομιζω λοιπον πως δεσμοφοβικος μπορει να ειναι και ενας αντρας και μια γυναικα...και κυριως για τον λογο που αναφερα...
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Τάσος97
Τιμώμενο Μέλος
Εγώ πάντως σε αυτή τη φάση της ζωής μου δεν αναζητώ κάποια σχέση, χωρίς αυτό να με καθιστά δεσμοφοβικό.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Aleksa
Τιμώμενο Μέλος
Παράλληλα αρχίζει και αυξάνεται το ποσοστό των γυναικών με όλο και περισσότερες, ούσες οικονομικά ανεξάρτητες, να νιώθουν και αυτόνομες συναισθηματικά, χωρίς ωστόσο να φτάνει εκείνο των αντρών.
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Guest 092312
Επισκέπτης
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Angelique.
Διακεκριμένο μέλος
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
DarthFederer
Διάσημο μέλος
Θεωρώ οτι το μεγαλύτερο ποσοστό δεσμοφοβικών είναι γένους αρσενικού, λόγω βιολογικών καταβολών, κοινωνικών "status quo"που θέλει τον άντρα "πεταλουδίτσα να πετάει από λουλουδάκι σε λουλουδάκι"), τουλάχιστον μέχρι κάποια ηλικία. Από κει κι έπειτα, παίζουν ρόλο ψυχολογικοί παράγοντες (π.χ. αρνητικά βιώματα).
Παράλληλα αρχίζει και αυξάνεται το ποσοστό των γυναικών με όλο και περισσότερες, ούσες οικονομικά ανεξάρτητες, να νιώθουν και αυτόνομες συναισθηματικά, χωρίς ωστόσο να φτάνει εκείνο των αντρών.
Τι σημαινει αυτονομος συναισθηματικα; Ειναι σα την ανεξαρτησια αλλα πιο λαϊτ; Σα να λεμε η Σκωτια ειναι αυτονομη αλλα οχι ανεξαρτητη;
Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 5 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.
Χρήστες Βρείτε παρόμοια
-
Φορτώνει...
-
Το forum μας χρησιμοποιεί cookies για να βελτιστοποιήσει την εμπειρία σας.
Συνεχίζοντας την περιήγησή σας, συναινείτε στη χρήση cookies στον περιηγητή σας.