Εγκατάλειψη συζυγικής εστίας και κηδεμονία παιδιών

[prime]

Οι περιστάσεις είναι διαφορετικές σε κάθε περίπτωση αλλά είναι πάγια νομολογία των ελληνικών δικαστηρίων να δίνουν τα ανήλικα τέκνα στη μητέρα.
Επίσης τα οικονομικά παίζουν κάποιο ρόλο αλλά όχι ιδιαίτερα σημαντικό.
Πάντα ο γονιός που δεν έχει την επιμέλεια υποχρεούται διατροφής απέναντι στο τέκνο του ΌΣΑ χρήματα και να βγάζει ο άλλος που το έχει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mana]

Το μικρό είναι λογικό να περνάει καλύτερα με τον πατέρα του ο οποίος απέχει από όλες τις διαδικασίες κανόνων (ύπνου, φαγητού, συμπεριφοράς κ.λ.π.) λόγω δουλειάς.Όταν έρχετε(κατά τις 9 το βράδυ) το μόνο που κάνει είναι όλα τα χατήρια του μικρού και να παίζουν(ακόμη και μετά την καθορισμένη ώρα ύπνου γιατί "πότε θα τον χαρεί").Αντίθετα με εμένα που μόλις έρθω πρέπει να φροντίσω για φαγητό, ψώνια κ.λ.π.Εμένα με έχει συνδυάσει με τα πρέπει και λιγότερο με διασκέδαση.Αν λοιπόν ερωτηθεί δεν είναι φυσικό να διαλέξει τον πατέρα του? Πόσο δίκαιο είναι αυτό.Αν κάνω κι εγώ το ίδιο για να είμαι αρεστή, θα καταλήξει ένα κακομαθημένο που θα κάνει ότι θέλει γιατί έτσι θα έχει μάθει.ΑΔΙΚΟ?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[zanin]

δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις αυτό το δέσιμο.

στην περίπτωση που ξέρω η μικρή με τον πατέρα είχαν πραγμάτικά πολύ διαφορετικό δέσιμο από ότι είχε με την μητέρα της, όχι επειδή ήταν με τα μη και τα πρέπει.

εγώ π.χ. αν οι γονείς μου χώριζαν όσο ήμουν σε μικρή και είχα το δικαίωμα της επιλογής, θα διάλεγα τη μάνα μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lugar]

Το μικρό είναι λογικό να περνάει καλύτερα με τον πατέρα του ο οποίος απέχει από όλες τις διαδικασίες κανόνων (ύπνου, φαγητού, συμπεριφοράς κ.λ.π.) λόγω δουλειάς.Όταν έρχετε(κατά τις 9 το βράδυ) το μόνο που κάνει είναι όλα τα χατήρια του μικρού και να παίζουν(ακόμη και μετά την καθορισμένη ώρα ύπνου γιατί "πότε θα τον χαρεί").Αντίθετα με εμένα που μόλις έρθω πρέπει να φροντίσω για φαγητό, ψώνια κ.λ.π.Εμένα με έχει συνδυάσει με τα πρέπει και λιγότερο με διασκέδαση.Αν λοιπόν ερωτηθεί δεν είναι φυσικό να διαλέξει τον πατέρα του? Πόσο δίκαιο είναι αυτό.Αν κάνω κι εγώ το ίδιο για να είμαι αρεστή, θα καταλήξει ένα κακομαθημένο που θα κάνει ότι θέλει γιατί έτσι θα έχει μάθει.ΑΔΙΚΟ?

Κατ'αρχήν μην κρίνεις εξ'ιδίων τα αλλότρια........
Δεν ξέρω τον άντρα σου αλλά θα σου πω πως το παιχνίδι με τον πατέρα μου φαίνεται πιό σημαντικό από "την καθορισμένη ώρα ύπνου" και ίσως θα έπρεπε να το προτιμάς από ένα πατέρα που θα σεβόταν τον ύπνο γιατί δεν θα τον ένοιαζε να δει το παιδί του.
Όμως, όσο σημαντικό και να φαίνεται το παιχνίδι στα παιδιά ακόμα πιο σημαντική τους φαίνεται η σταθερή σχέση αγάπης που έχουν με τους γονείς και η λέξη "σταθερή" που βάζω εδώ δεν είναι τυχαία. Τα παιδιά εκτιμούν τα όρια γιατί αλλοιώς νοιώθουνε χαμμένα. Γι'αυτό η σταθερότερη, μόνιμη (συνήθως / στατιστικά) παρουσία της μάνας που φροντίζει όλες τους τις ανάγκες είναι σημαντική γι'αυτά.
Τώρα αν εσύ νοιώθεις ότι γίνεσαι κάποιες φορές υστερική (όπως εγώ με τα παιδιά μου) και χειρίζεσαι τις καταστάσεις άσχημα (όπως εγώ με τα παιδιά μου) οπότε ξεχνάς ότι μπορείς όλα αυτά να τα κάνεις και με άλλη διάθεση που να μην τσακίσει το παιδί σου (όπως εγώ με τα παιδιά μου) τότε ακόμα και αν πάρεις εσύ την κηδεμονία (που είναι το πιθανότερο) θα πρέπει πάλι να προσπαθήσεις να αλλάξεις γιατί δεν θα υπάρχει πια η ισορροπία του κανόνα (εσύ) και της διασκέδασης (μπαμπάς) που υπήρχε πριν και συνεχίζει να είναι απαραίτητη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mana]

Σε ευχαριστώ πολύ! Είναι μια άποψη στο θέμα μου που δεν την είχα προσεγγίσει.Το λατρεύω και δεν θέλω να το χάσω (όπως φαντάζομαι και ο πατέρας του)!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Dark_kronos]

Θα σου μιλισω και εγω, ως παιδι χωρισμενων γωνιων.
Καταρχην εμενα οι γονεις μου χωρισανε οταν ειμουν πολυ πιο μεγαλος (12) και στην ουσια εγω και η αδερφη μου διαλεξαμε με πιον απο τους γονεις μας θα ειμαστε (εγω με τον πατερα μου και η αδερφη μου με την μητερα μου)
Στο ψητο τωρα...
Ο πατερας μου ποτε δεν ητανε τον πρεπει, τον μη κτλ, το ακριβος αντιθετο με την μανα μου. Οχι γιατι δεν ειχε χρονο να με χαρει, απλα γιατι ειναι τετια η φιλοσοφια του... Παρολα αυτα δεν νομιζω οτε κακομαθημενο να εγινα, ουτε αλητης, ουτε κατι το αρνητικο... Ισα-ισα πιστευω πως εμαθα πολλα απο αυτο, και το βλεπω σε πολους τομεις σε σχεση με φιλους μου.

Φυσικα δεν υποστιριζω οτι τα παιδια πρεπει να τα περνει παντα ο πατερας, η οτι πρεπει να ειναι ολα χυμα!
Απλα μην κολας στο οτι δεν θα κοιμιθει το παιδι στις 9 ξερω γω αλλα στις 10-11... Δεν θα παθει τιποτα...
Απλος, ως μητερα που αγαπαει το παιδι της, σκεψου που πραγματικα ειναι καλητερα για το παιδι σου, και οχι με βαση εγωισμους, η την θελιση σου να το εχεις συνεχια μαζι σου η ολα αυτα τα πρεπει και μη....

Και μην ξεχνας, οτι εφοσων αναλαβει ο πατερας του παιδιου, και αυτος θα πρεπει να φροντισει για ψωνια, για φαγιτο, για ενα καθαρο σπιτι... Μην νομιζεις οτι ειναι μονο δικες σου υποχρεωσεις... Εκτος και αν ο ανθρωπος τα εχει φροντισει καπος αλλιως.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Έχεις αγχωθεί άδικα, αποκλείεται το παιδί να το πάρει ο πατέρας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Έχεις αγχωθεί άδικα, αποκλείεται το παιδί να το πάρει ο πατέρας.

Αυτή η λογική, στον γυναικείο πληθυσμό, ακούγετε σωστή;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Αυτή η λογική, στον γυναικείο πληθυσμό, ακούγετε σωστή;

Θα βρω εκτός θέματος, αλλά αν μια μάνα και ένας πατέρας εγκαταλείψουν το παιδί τους, ποιον θα κατηγορήσουν περισσότερο, τη μάνα ή τον πατέρα; (ρητορική η ερώτησή σου, ρητορική κι η δική μου)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Δυστυχώς μόνο την μητέρα ...

Ωστόσο αυτή η ανισότητα δικαιωμάτων και ευθυνών, μεταξύ των φύλων, απέναντι στο παιδί ο γυναικείος πληθυσμός το θεωρεί κάτι το σωστό;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Ο αντρικός πληθυσμός το θεωρεί σωστό ένας άντρας να εγκαταλείπει το παιδί του χωρίς πολλές φορές να νοιάζεται γι' αυτό χωρίς να έχει καμιά κύρωση από το νόμο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Τι σχέση έχει το διαζύγιο με την εγκατάλειψη του παιδιού;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

Πριν σε ρώτησα, ποιον θα κατηγορήσουν πιο πολύ αν εγκαταλείψει το παιδί του, τη μάνα ή τον πατέρα, και μου είπες τη μάνα. Οπότε με αυτό φαίνεται οτι η μάνα είναι πιο σημαντική για το παιδί. Οπότε λογικό δεν είναι να δοθεί η κηδεμονία σε αυτήν; Ήθελα να σου δείξω οτι εφόσον ζητάμε υποχρεώσεις από τη μάνα, πρέπει να της δίνουμε και δικαιώματα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Το ότι θεωρείτε "κακό" μια γυναίκα να είναι πολυγαμικό ον, παρόλο που στον άντρα είναι αξιέπαινο, δεν έχει καμία λογική και βασίζεται στα κοινωνικά πρότυπα. Παρόμοια ο λόγος που θα κατηγορήσουν περισσότερο την μητέρα βασίζεται απλά στα κοινωνικά πρότυπα και δεν έχει λογική.

Το παιδί δεν χρειάζεται περισσότερο μια μητέρα ή έναν πατέρα. Το παιδί χρειάζεται έναν δάσκαλο, έναν άνθρωπο που θα μπορεί να του περάσει αξίες κτλ κτλ. Σε θεωρητικό επίπεδο αυτό το ρόλο μπορεί να το αναλάβει και ο "γείτονας", αλλά είναι ανούσιο να ελπίζουμε σε ιδανικούς "γείτονες" όταν δεν έχουμε ιδανικούς γονείς. Και τα δύο φύλα μπορούν εξίσου καλά μεγαλώσουν ένα παιδί ασχέτως αν κάποιο φύλο προτιμά περισσότερα να μπει σε αυτή την διαδικασία.

Ωστόσο συνεχίζω να μην καταλαβαίνω τι σχέση το διαζύγιο με την εγκατάλειψη ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moonlight]

Το παιδί χρειάζεται έναν δάσκαλο

εδω θα διαφωνισω παναγιωτη μου μ'αυτο που ειπες.. το παιδι χρειαζεται και τη μαμα και τον μπαμπα με την εννοια της λεξης και οτι περιλαμβανει αυτη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Moonlight, σαφώς και δεν εννοώ τους τύπους από τα δημοτικά σχολεία Για να το θέσω καλύτερο, το παιδί δεν καταλαβαίνει, και δεν το ενδιαφέρει, από δεσμούς αίματος, dna κτλ ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Himela]

ο λόγος που θα κατηγορήσουν περισσότερο την μητέρα βασίζεται απλά στα κοινωνικά πρότυπα και δεν έχει λογική.

Αν το δεις από αυτή τη σκοπιά, έχεις δίκιο. Σκέψου όμως την εντύπωση που θα προκαλέσει στο παιδί η μάνα που το εγκατέλειψε ή ο πατέρας που το εγκατέλειψε, το αίσθημα που θα του δώσει, κι αυτό δεν έχει να κάνει με τα κοινωνικά πρότυπα. Το παιδί δε συγχωρεί (εύκολα) μια μάνα που το εγκαταλείπει, έναν πατέρα όμως είναι κάπως πιο "ευκολοχώνευτο" να το δεχτεί κάποια στιγμή.

Το παιδί χρειάζεται έναν δάσκαλο, έναν άνθρωπο που θα μπορεί να του περάσει αξίες κτλ κτλ.

Αν ήταν τόσο απλά τα πράγματα, θα υπήρχαν σχολεία με ανθρώπους που θέλουν να προσφέρουν στα παιδιά και θα τα τσουβαλιάζαμε όλα εκεί αν ο γονιός δε θα τα ήθελε, και δε θα το κατέκρινε κανένας. Δε θες το παιδί σου; Θες να κάνεις καριέρα, να γυρνάς με γκόμενους, να κάνεις ταξίδια; Κανένα πρόβλημα, πήγαινέ το στο τάδε χώρο κι εκεί οι δάσκαλοι θα στο αναθρέψουν και θα στο στείλουν πακέτο στα 18 να το προικίσεις. Δεν είναι έτσι. Η παρουσία της μάνας ειδικότερα και του πατέρα φυσικά είναι απαραίτητη, γιατί μόνο μέσα σε αυτήν το παιδί νιώθει ασφάλεια και σιγουριά ώστε να αναπτύξει την προσωπικότητά του.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[iJohnnyCash]

Σκέψου όμως την εντύπωση που θα προκαλέσει στο παιδί η μάνα που το εγκατέλειψε ή ο πατέρας που το εγκατέλειψε, το αίσθημα που θα του δώσει, κι αυτό δεν έχει να κάνει με τα κοινωνικά πρότυπα. Το παιδί δε συγχωρεί (εύκολα) μια μάνα που το εγκαταλείπει, έναν πατέρα όμως είναι κάπως πιο "ευκολοχώνευτο" να το δεχτεί κάποια στιγμή.

Το παιδί δεν συγχωρεί την εγκατάλειψη από την μάνα το ίδιο εύκολο επειδή είτε ο πατέρας δεν ασχολήθηκε πολύ είτε επειδή η κοινωνία έχει περάσει αυτή την αντίληψη είτε και τα δυο μαζί.

Δες πόσες αμερικάνικες ταινίες έχουν σαν θέμα την εγκατάλειψη του παιδιού από πατέρα και τι φοβερό και τρομερό ήταν αυτή η εγκατάλειψη. Απλά σε κάθε κοινωνία τα πρότυπα έχουν ορίσει διαφορετικά αυτή την σχέση.

Πάντως είναι πραγματικά ανούσιο να θεωρούμε το διαζύγιο, εγκατάλειψη του παιδιού. Το διαζύγιο είναι κάτι που αφορά το ζευγάρι και σίγουρα το παιδί προτιμά γονείς με ειλικρινή σχέση παρά με υποκριτική. Μην ξεχνάμε ότι το παιδί παίρνει παράδειγμα από τους γονείς, όποτε πολύ πιθανών και το παιδί να κάνει υποκριτικές σχέσεις και αυτό αρά να είναι δυστυχής.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[moonlight]

Moonlight, σαφώς και δεν εννοώ τους τύπους από τα δημοτικά σχολεία Για να το θέσω καλύτερο, το παιδί δεν καταλαβαίνει, και δεν το ενδιαφέρει, από δεσμούς αίματος, dna κτλ ...

ελα βρε παναγιωτη ειπαμε κανω πλακα οτι δεν τα πιανω πολλες φορες αλλα οχι και ετσι... μπορει να μην καταλαβαινει απο ντι εν ει αλλα καταλαβαινει απο την καρδια που κτυπα μολις γεννηθει της μαμας του και ηρεμει, νιωθει ασφαλεια οταν εχει κοντα του τους γονεις του ή εστω τον ενα απο τους δυο και πολλα αλλα.. ειναι ενα τεραστιο θεμα που δεν εχει τελειωμο...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[natassa80]

καλησπερα.θα ηθελα αν καποιος ειναι συνδεδεμενος κ ειναι δικηγορος να μου πει ποιες ειναι οι συνεπειες για την εγκαταληψη συζυγικης στεγης.ξερω οτι ειναι πολυ μεγαλο θεμα αλλα με 2 λογια τι γινεται για αυτον που μενει πισω χωρισ να εχει εκδοθει διαζυγιο;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.