Ελληνάρας

[suspiria]

Μία υπόθεση:

Μέχρι στιγμής ακόμα εμείς νιώθουμε μία συμπόνια για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ακόμα και τους νοητικά στερημένους. Κάποιοι απο αυτούς επιλέγουν να βγουν στην συγκεκριμένη εκπομπή (αν και δεν είναι στη θέση να επιλέγουν) και όντως έτσι γίνεται, αυτοί είναι πανευτυχείς αφού δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα (και ούτε θα την γνωρίσουν), εμείς (που επιλέγουμε αυτό το είδος διασκέδασης, γενικά μιλάω, προσωπικά δεν το αντέχω) χαρούμενοι και γελαστοί επίσης, η Ανίτα ακόμα πιο χαρούμενη και όλα καλά κι ωραία.

Όμως υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, και καθυστερημένοι, οι οποίοι δεν έχουν επιλέξει να βγουν σε αυτήν την εκπομπή, κατά συνέπεια δεν έχουν επιλέξει να έχουν και αυτή την αντιμετώπιση από τον κόσμο. Γνωρίζω δηλαδή ανθρώπους στη γειτονιά, που είναι όντως καθυστερημένοι, αλλά αν τους προσβάλλεις ή αν γελάσεις μαζί τους θυμώνουν. Ενώ υπάρχουν και οι καθυστερημένοι της γειτονιάς που χαίρονται να τους πειράζει ο κόσμος. Θέλω να καταλήξω, οτι αυτή η κατηγορία, που ακόμα και αν έχει το πρόβλημα, ζητάει αυτή τη συμπόνια και τη κατανόηση του κόσμου θα την έχει αργότερα; Δηλαδή αν εμείς, πηγαίνοντας το παιδί μας στην εκπομπή αυτή, και μαθαίνοντας το να γελάει με αυτά τα πράγματα αργότερα όταν δει έναν καθυστερημένο θα τον σεβαστεί (αφού δε θα βρίσκεται στο χώρο της εκπομπής ή θα τον αντιμετωπίσει όπως και τον κάτμαν;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Great Chaos]

Μία υπόθεση:

Μέχρι στιγμής ακόμα εμείς νιώθουμε μία συμπόνια για τα άτομα με ειδικές ανάγκες, ακόμα και τους νοητικά στερημένους. Κάποιοι απο αυτούς επιλέγουν να βγουν στην συγκεκριμένη εκπομπή (αν και δεν είναι στη θέση να επιλέγουν) και όντως έτσι γίνεται, αυτοί είναι πανευτυχείς αφού δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα (και ούτε θα την γνωρίσουν), εμείς (που επιλέγουμε αυτό το είδος διασκέδασης, γενικά μιλάω, προσωπικά δεν το αντέχω) χαρούμενοι και γελαστοί επίσης, η Ανίτα ακόμα πιο χαρούμενη και όλα καλά κι ωραία.

Όμως υπάρχουν και κάποιοι άνθρωποι, και καθυστερημένοι, οι οποίοι δεν έχουν επιλέξει να βγουν σε αυτήν την εκπομπή, κατά συνέπεια δεν έχουν επιλέξει να έχουν και αυτή την αντιμετώπιση από τον κόσμο. Γνωρίζω δηλαδή ανθρώπους στη γειτονιά, που είναι όντως καθυστερημένοι, αλλά αν τους προσβάλλεις ή αν γελάσεις μαζί τους θυμώνουν. Ενώ υπάρχουν και οι καθυστερημένοι της γειτονιάς που χαίρονται να τους πειράζει ο κόσμος. Θέλω να καταλήξω, οτι αυτή η κατηγορία, που ακόμα και αν έχει το πρόβλημα, ζητάει αυτή τη συμπόνια και τη κατανόηση του κόσμου θα την έχει αργότερα; Δηλαδή αν εμείς, πηγαίνοντας το παιδί μας στην εκπομπή αυτή, και μαθαίνοντας το να γελάει με αυτά τα πράγματα αργότερα όταν δει έναν καθυστερημένο θα τον σεβαστεί (αφού δε θα βρίσκεται στο χώρο της εκπομπής ή θα τον αντιμετωπίσει όπως και τον κάτμαν;

Το Μέγα Χάος μίλησε. Κοιτάξτε φάση: Κατά την πολλή ώρα που μου πήρε να γράψω το προηγούμενό μου κείμενο, η suspiria ταυτόχρονα έγραφε το δικό της. Δεν έχει διαβάσει ο ένας το post του άλλου, είμαι βέβαιος!! Και δες θάμα κι αντίθαμα, παράξενο, μεγάλο, εγώ με τη suspiria, που ποτέ δεν έχουμε συμφωνήσει σε τίποτε, παραδόξως λέμε το ίδιο πράγμα. Πήρα την απάντησή μου Χάος μου. Suspiria, όσο και να τη σπάμε ο ένας στον άλλον, υπάρχει κάτι που μας ενώνει, μια λεπτή συμπαντική κλωστή. Ίσως να μου τη σπας επειδή μου θυμίζεις τον εαυτό μου στην ηλικία σου, ίσως κι εγώ να σου τη δίνω επειδή σου θυμίζω αυτό που μπορεί να γίνεις όταν θα μεγαλώσεις. Πάντως το διασκεδάζω, να το ξέρεις

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[bisbirikos]

Μπρρρρ,
ανατριχιασα.






Πλακιτσα, οκ?
Μη μας καταραστεις τωρα και ψαχνουμε τρυπα να κρυφτουμε. Ειμαστε και πολλοι 'μωτη μου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[suspiria]

Το Μέγα Χάος μίλησε. Κοιτάξτε φάση: Κατά την πολλή ώρα που μου πήρε να γράψω το προηγούμενό μου κείμενο, η suspiria ταυτόχρονα έγραφε το δικό της. Δεν έχει διαβάσει ο ένας το post του άλλου, είμαι βέβαιος!! Και δες θάμα κι αντίθαμα, παράξενο, μεγάλο, εγώ με τη suspiria, που ποτέ δεν έχουμε συμφωνήσει σε τίποτε, παραδόξως λέμε το ίδιο πράγμα. Πήρα την απάντησή μου Χάος μου. Suspiria, όσο και να τη σπάμε ο ένας στον άλλον, υπάρχει κάτι που μας ενώνει, μια λεπτή συμπαντική κλωστή. Ίσως να μου τη σπας επειδή μου θυμίζεις τον εαυτό μου στην ηλικία σου, ίσως κι εγώ να σου τη δίνω επειδή σου θυμίζω αυτό που μπορεί να γίνεις όταν θα μεγαλώσεις. Πάντως το διασκεδάζω, να το ξέρεις

Δεν ξέρω, σε αυτό συμφωνώ

Αλλά διάβασα το κείμενο σου και πάνω σε αυτό έγραψα τη δική μου απάντηση, η οποία τυγχαίνει να είναι κατά κάποιο τρόπο και αντιπαράθεση. Αυτό με το χρόνο δεν το κατάλαβα..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Χάος…είσαι σπουδαίος συνομιλητής γιʼαυτό ελπίζω να μην πάρεις στραβά(προσωπικά) τα αντεπιχειρήματα που θα σου φέρω…

Λοιπόν: Η άλλη άποψη λέει πως η Πάνια μπορεί να εκτελεί κοινωνικό έργο. Οι συγκεκριμένοι άνθρωποι θα ήταν τα φρικιά της κοινωνίας, άνθρωποι δυστυχισμένοι και απόβλητοι με τεράστια λαχτάρα για δημοσιότητα

Δεν το ξέρουμε. Μπορεί να ήταν ευτυχισμένοι, να έχουν βρει την ισορροπία τους και το χαλαρό απλό ρυθμό ζώης τους μέχρι να τους δείχνουμε(πείθουμε) ότι δεν είναι ευτυχισμένοι. Ότι πρεπει να κάνουν κάτι παραπάνω. Ότι έχουν ανάγκη να κάνουν και αυτό. Δηλαδή να γελοιοποιηθούν μπροστά σε μια ολόκληρη Ελλάδα.

Η απόδειξη ότι και οι πιο τρελές ευχές πραγματοποιούνται. Μα γελάνε θα μου πείτε μαζί τους και τους κοροϊδεύουνε. Ε και τι μ' αυτό; Με τον Κωνσταντάρα και το Βέγγο δεν γελούνε; (Πω πω ασέβεια να συγκρίνεις αλήτη τον μεγάλο Κωνσταντάρα με τον Κάτμαν, φωτιά να σε κάψει αιρετικό κάθαρμα). Κι όμως ακόμη και ο μεγάλος Κωνσταντάρας ήταν ευτυχισμένος μόνο όταν έκανε το κοινό του να γελά. Και ο Βέγγος πού κολλάει σ' αυτήν την ιστορία; Ο Βέγγος προκαλούσε τους άλλους να τον κοροϊδέψουν, να του χώσουν σφαλιάρα, να τον τρέξουν ανελέητα. Ήταν ο αρχετυπικός χαρακτήρας του παλιάτσου, του παραδοσιακού Καραγκιόζη, του κλόουν που με τα παθήματά του οι άνθρωποι γελούν και κλαιν, ώστε μέσα στην ψυχή τους να επέλθει κάθαρση. Τι λιγότερο έχει ένας Κάτμαν;

Ο Κάτμαν και ο κάθε Κάτμαν θεωρείται άνθρωπος με ειδικές ανάγκες. Τον Κωνσταντάρα δεν τον έλεγε ποτέ κανείς «γελοίο». Λατρέψαμε το ταλέντο του να μας κάνει να γελάμε. Δεν τον λυπηθήκαμε ποτέ. Τον σεβόμασταν.

Δεν δικαιούται αυτός να γίνει ευτυχισμένος και να κάνει τον κόσμο να χαμογελάσει;

Δεν ήξερε ότι μπορεί να γίνει ευτυχισμένο με αυτό τον τρόπο μέχρι να του το μάθουμε εμείς…οι «έξυπνοι». Γιʼαυτο και θα έχουμε την ευθύνη της δυστυχίας του όταν θα τον βαρεθούμε και θα σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας.

Ο καθένας έχει το χάρισμά του και αυτό ισχύει για όλους χωρίς εξαίρεση ("Κάθε άνδρας και κάθε γυναίκα είναι ένα αστέρι", έλεγε ο Άλιστερ Κρόουλυ). Ευτυχισμένος κι ευλογημένος είναι αυτός που θα το βρει.

Και αποοοόλα τα χαρίσματα που μπορούσε να έχουν αυτοί οι άνθρωποι τους βοηθήσαμε να βρουν εκείνο που τους γελοιοποίει και που τους κάνει να τους λυπόμαστε…για να νιώθουμε εμείς ανώτεροι.

Μα θα μου πείτε, η Αννίτα βγάζει λεφτά από αυτό. Γιατί ηθικολογούμε κυρίες και κύριοι; Εμείς δεν επιλέξαμε τον καπιταλιστικό τύπο κοινωνίας που μεταφράζει τα πάντα σε οικονομική αξία; Εμείς δεν διδάσκουμε στα παιδιά μας ότι τα λεφτά είναι το παν; Εμείς δεν αντιμετωπίζουμε καθημερινώς τον διπλανό μας ως κινούμενο δεκάευρο;(ευτυχώς που κάποιοι ακόμη αντιστέκονται, όπως οι τρελλοί Γαλάτες του Αστερίξ). Η Αννίτα μας έφταιξε; Τι το μεμπτό βλέπετε σ' αυτήν τη συναλλαγή; Όλες οι πλευρές λαμβάνουν το αντίτιμό τους. Οι δυστυχισμένοι ευτυχούν, το κοινό λαμβάνει την καθαρτήρια δόση του γέλιου του και η θεία Αννίτα τα φράγκα.

Τίποτα. Εκτώς ότι εγώ δεν παίρνω τίποτα από αυτήν τη συναλλαγή και με χαλαει ότι δεν παίρνω και σαν εμένα έχει πολλούς. (Γαλάτες)και για να μην παρεξηγηθώ(βεβαίως, βεβαίως) θα πω ότι θα μου άρεσε να παίρνω χαρά.

Αν δεν μας αρέσει η εικόνα που βλέπουμε στον καθρέφτη μας όταν κοιτιόμαστε, το να σπάμε τον καθρέφτη δεν θα απαλύνει την ασχήμια μας.

Ναι. πρέπει να δεχτούμε την ασχήμια μας, δεν διαφωνώ, μόνο που προτιμώ να μην γελάω με την ασχήμια μου αλλά να παω στον Φουστάνο…

Όλα είναι ένα παιχνίδι αγαπητοί μου συνταξιδιώτες....Όλα είναι δρόμος...

Θα συμφωνήσω και πάλι…σημασία δεν έχει ο προορισμός αλλά το ταξίδι…και δεν δέχομαι από τον εαυτό μου να αφήσω σαν τις σαρδέλες τους υπόλοιπους στην τρίτη θέση για να ταξιδεύω εγώ μόνη μου στην πρώτη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Καλτ σημαίνει η τέχνη εκείνη που έχει μεν αξία όμως δεν έχει αυτοεπίγνωση. Οι κυριότεροι εκφραστές του Καλτ στην ελληνική τηλεόραση είναι ο Θέμος Αναστασιάδης και η Αννίτα. Έτσι ιστορικές μορφές της τέχνης που στα χρόνια τους παραγνωρίστηκαν, είναι για παράδειγμα ο Φλωρινιώτης, Ο Γιώργος Μαργαρίτης και φυσικά ο Απόστολος Σουγκλάκος (Θεός σχωρέστον, καλό ταξίδι μεγάλε Αποστόλη).

Πάνω κάτω πάλι συμφωνούμε, αλλά δεν συμφωνώ με μερικά από τα παραδείγματά που θεωρείς καλτ. Η Ανίτα είναι προαγωγός καλτ προσωπικοτήτων, η ίδια όμως δεν είναι καθόλου καλτ φιγούρα. Ο Θέμος δεν είναι επίσης καθόλου καλτ, και ούτε είμαι σίγουρος ότι αυτός προωθεί καλτ φιγούρες. Οι προαγωγοί του καλτ είναι πολύ σκληροί και έχουν απόλυτη επίγνωση της δουλειάς και του σκοπού τους. 'Οσο για τον Μαργαρίτη, δεν νομίζω ότι παραγνωρίστηκε ποτέ. Ο Σουγλάκος, ο Φλωρινιότης και ο Μαργαρίτης δεν παραγνωρίστηκαν. Απ'αυτούς τους τρεις, θεωρώ μόνο τον Φλωρινιώτη καλτ. Ο Φλωρινιότης παρά την ιδιαίτερότητα και την εκκεντρικότητά του πέτυχε κι ακόμα και σ'αυτή την ηλικία είναι με το χαμόγελο στα χείλη και δημιουργικός, μια απόδειξη ότι το εκκεντρικό δεν χάνεται ποτέ, το αναρχικό και το ροκ όμως ναι. Αν το σκεφτούμε, προσωπικότητες που δεν ήταν καθόλου καλτ, αλλά βαθειά επαναστατημένες και αναρχικές (όπως εννοώ εγώ την αναρχία), όπως ο Στέλιος Καζαντζίδης, η Σωτηρία Μπέλου ή ακόμα και η Ελένη Βιτάλη, πέρασαν πολύ μεγάλα χρονικά διαστήματα στο περιθώριο σε αντίθεση με τους καλτ που δεν χάνονται ποτέ. Κι εγώ διασκεδάζω όταν ακούω την κυρία Ελισάβετ ή τον Κάτμαν να παίζει στο θέατρο, αλλά όταν τον είδα να υποδύεται τον Σωκράτη, είχα μια γλυκόπικρη αίσθηση, αρχικά γελούσα - και νεκρό ανασταίνει ο τύπος - αλλά μετά δεν ένοιωθα και τόσο καλά που προσβάλλανε έτσι ένα δάσκαλο του βεληνεκούς του Σωκράτη. Αυτή είναι η τεράστια δύναμη της καλτ κουλτούρας, μπορεί να καθηλώνουν στις τηλεοράσεις με ευκολία από νυκοκοιρές ώς καθηγητές Πανεπιστημίου γιατί είναι οι εαυτοί τους και έχουμε συνηθίσει να παρακολουθούμε στο χαζοκούτι (όταν παρακολουθούμε) κυρίως στημένους και ψεύτικους ανθρώπους. Στο υποσυνείδητο του κόσμου, και κυρίως του τηλεοπτικού κοινού, ο Χατζηνικολάου είναι πολύ πιο χαμηλά σε εκτίμηση και συμπάθεια από τον Κάτμαν, κι αυτό συμβαίνει γιατί το τηλεοπτικό κοινό έχει μια αναρχική πλευρά που το κάνει να λατρεύει οτιδήποτε είναι αντίθετο από την πεπατημένη. Το καλτ υποκαθιστά το αντιστασιακό, είναι μια έμμεση τηλεοπτική αναρχία, γι'αυτό αρέσει στις μάζες. Το λάθος των τηλεοπτικών παραγωγών είναι ότι δεν προβάλλουν μοναδικούς και αυθεντικούς δημιουργούς και καλλιτέχνες. Η ελληνική tv δεν είναι καθόλου ροκ, είναι καλτ. Η ελληνική κοινωνία επίσης δεν είναι ροκ, είναι καλτ. 'Οταν τα βρίσκει σκούρα, αντί να κάνει την επανάστασή της, το ρίχνει στον χαβαλέ, τον οποίο απολαμβάνουμε όλοι, και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου [/quote]

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Συγνώμη βρε παιδιά, αλλά αυτό εσείς το αποκαλείτε "τέχνη"
Μήπως να το εντάξουμε και στη σχολή καλών τεχνών;

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Δεν ξερω καθολου μ'αυτο το θεμα, εχω σηκωσει τα χερια ψηλα, πουφ.
Απ'τη μια εχουμε ενα ματσο δυστυχεις που γελανε εις βαρος τους ολοι. Στην πραγματικοτητα δεν ειμαι καθολου σιγουρη αν γελανε εις βαρος τους. Ισως το βλεπω και σαν μια αντιδραση. Οταν γινεται επιτυχια χιτακι "μωρο μου μπαι", "μασαι" και λοιπες μαλακιες, δεν ξερω αν το "εξω απ'τα δοντια" δεν εχει τα φοντα για να σκαρφαλωσει στις πωλησεις. Δεδομενου οτι η mainstream μουσικη μας ειναι ηδη απαραδεκτη, τα τραγουδια αυτα καθεαυτα δεν τα βρισκω καθολου πιο απαραδεκτα.
Απ'την αλλη εχουμε την Αννιτα η οποια βγαζει λεφτα απ'αυτους. Σιγα το νεο. Κι οι πρωινοι καλουν αλλους και βγαζουν λεφτα, οι βραδινοι αλλους, κτλ.
Η ευαισθησια μας ειναι στο οτι βγαινουν ατομα με εμφανη αναπηρια;
Εδω μπερδευομαι. Τα ατομα αυτα δειχνουν πραγματικα ευτυχισμενα οταν τους αποθεωνει το κοινο. Ποτε αλλοτε θα μπορουσαν στη ζωη τους να ειναι αποδεκτα απο τοσους ανθρωπους; Ποτε θα μπορουσαν καν να βγαζουν χρηματα; Οσο απανθρωπο κι αν ακουγεται (και δεν εχω ωρα για να το ομορφυνω), η κοινωνια θα απερριπτε πολυ πιο ευκολα και πολυ πιο καθολικα τετοια ατομα. Εναν ανθρωπο με νοητικη στερηση εχουμε στη γειτονια, και καθε που περναει μαζευονται τα γυναικοπαιδα μην ορμηξει. Λετε να ναι πιο ευτυχισμενος απ'το να ενιωθε την αποδοχη εστω με τον τροπο της Πανια; Μηπως ειναι λιγο υποκριτικο να μιλαμε για freak show, οταν στη ζωη μας, απο μικρα μας εμαθαν τη διαφορα μας απ'τους "χαζους"; Δεν ξερω, υποθεσεις κανω κι εγω, ακομα δεν εχω καταληξει αν με λυπει αφορητα αυτο το πραγμα, η αν προτιμω αυτοι οι ανθρωποι να ειναι ευτυχισμενοι μες στην αγνοια τους εστω μ'αυτο τον τροπο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Συγνώμη βρε παιδιά, αλλά αυτό εσείς το αποκαλείτε "τέχνη"
Μήπως να το εντάξουμε και στη σχολή καλών τεχνών;

Είναι μια τέχνη που προσπαθεί ή μια τέχνη χωρίς επίγνωση όπως έγραψε ο Great Chaos. Μπορεί να είναι μια κακή τέχνη, αλλά εφόσον χρησιμοποιεί μέσα όπως μουσικά όργανα, στίχους, τραγουδιστές κλπ, τέχνη είναι. Κακή τέχνη, διασκεδαστική, χαβαλετζίδικη, μια τέχνη χωρίς επίγνωση. Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς επίγνωση πια και υποδέχεται τέτοιες μορφές τέχνης με μεγάλη χαρά, ελλείψει ροκ κουλτούρας και μαγκιάς να κάνει την αληθινή ουσιαστική πολιτιστική επανάσταση που περιλαμβάνει από κλασσική μουσική και τζαζ μέχρι σκληρό ροκ και ποιοτικό έντεχνο. Ο Σαρμπέλ και η 'Αντζελα Δημητρίου στα μάτια μου είναι εξίσου κακή τέχνη με τους χαβαλατζήδες της Ανίτας.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Μηπως ειναι λιγο υποκριτικο να μιλαμε για freak show, οταν στη ζωη μας, απο μικρα μας εμαθαν τη διαφορα μας απ'τους "χαζους";

Τα freak show είναι ο καθρέφτης μας…σωστά τα λέει ο χάος. Μας αρέσει? Το δεχόμαστε? Δεν κάνουμε τίποτα γιʼαυτό? Και βέβαια συμβαίνουν πολύ χειρότερα στην καθημερινή ζωή μας…αλλά τι κάνουμε γιʼαυτό? Το να γελάμε και να κάνουμε ότι δεν είναι δικό μας πρόβλημα είναι αξιολύπητο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Τέχνη είναι ό,τι παράγει πολιτισμό.
Αν δεχτούμε αυτό το σκεπτικό, τίποτα από τα παραπάνω δεν είναι τέχνη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[DrStrangelove]

Τα freak show είναι ο καθρέφτης μας…σωστά τα λέει ο χάος. Μας αρέσει? Το δεχόμαστε? Δεν κάνουμε τίποτα γιʼαυτό? Και βέβαια συμβαίνουν πολύ χειρότερα στην καθημερινή ζωή μας…αλλά τι κάνουμε γιʼαυτό? Το να γελάμε και να κάνουμε ότι δεν είναι δικό μας πρόβλημα είναι αξιολύπητο.

Αγαπητή rumana, το θέμα δεν είναι αν παρακολουθούμε την καλτ κουλτούρα. Το ουσιαστικό είναι τί απολαμβάνουμε ως αληθινή και ποιοτική τέχνη στην χώρα αυτή. Αυτοί που κατακρίνουν τον Κατέλη, είναι οι ίδιοι που τρέχουν στα ελληνάδικα ή τρώνε τα λυσσακά τους για να υποστηρίξουν σε όποιο βήμα τους δωθεί ευκαιρία μπούρδες του τύπου ''Γεια σου Μαρία''. Η καλτ κυρία Ελισάβετ μέσα στο παραλήρημά της τραγουδά ''πού είναι ο Βάγγκνερ, πού είναι ο Πουτσίνι'', και από μικρό κι από τρελλό μαθαίνεις την αλήθεια. Αναρωτιέμαι όχι τόσο για τον Βάγκνερ, ποτέ άλλωστε δεν ήμουν φανατικός, αλλά πού είναι ο Τσιτσάνης, ο Ζαμπέτας και τόσοι άλλοι.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Τα freak show είναι ο καθρέφτης μας…σωστά τα λέει ο χάος. Μας αρέσει? Το δεχόμαστε? Δεν κάνουμε τίποτα γιʼαυτό? Και βέβαια συμβαίνουν πολύ χειρότερα στην καθημερινή ζωή μας…αλλά τι κάνουμε γιʼαυτό? Το να γελάμε και να κάνουμε ότι δεν είναι δικό μας πρόβλημα είναι αξιολύπητο.

Ρουμανα μου δεν λεω το αντιθετο, εγραψα οτι δεν ειμαι σιγουρη για το τι ειναι καλυτερο. Απλως καμια φορα σκεφτομαι, μηπως αυτη η αντιδραση το μονο που κανει ειναι να καθησυχαζει τις συνειδησεις οσων δεν κανουμε τιποτα για αυτα τα ατομα..που υπαρχουν ακομα κι οταν εμεις δεν τους εχουμε καθολου στο κεφαλι μας. Ειναι καλυτερο να "φιμωθουν" (ΓΙΑ ΤΑ ΙΔΙΑ), η να "λαμψουν" για λιγο και να νιωσουν ευτυχισμενα ετσι; Δεν ξερω

Pirate ο ορισμος της τεχνης ειναι κατι πολυ φλου. Αν μια τσαλαπατημενη τσιχλα που εκτιθεται στη Νεα Υορκη θαυμαζεται απο καποιους ως τεχνη, δε δεχομαι να μην οριζεται ως τεχνη και το "βας βας βας".

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

Pirate ο ορισμος της τεχνης ειναι κατι πολυ φλου. Αν μια τσαλαπατημενη τσιχλα που εκτιθεται στη Νεα Υορκη θαυμαζεται απο καποιους ως τεχνη, δε δεχομαι να μην οριζεται ως τεχνη και το "βας βας βας".

Το αν, δεν μας υποχρεώνει να το ορίσουμε ως καταφατικό.......
Δεν είναι τέχνη η τσίχλα.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Corpse Bride]

Κι ομως, ειναι "συγχρονη", "φευγατη", "ποπ", κι ο,τι θες.
Ο καθενας δινει τον ορισμο της τεχνης που θελει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Ο καθενας δινει τον ορισμο της τεχνης που θελει.

Αυτο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[deadhead_pirate]

....τον ορισμό που θέλει, αλλά και αυτόν που τον αντιπροσωπεύει.
Πάντα θαύμαζα καλλιτέχνες που δημιουργούσαν αντικείμενα τέχνης που για μένα τουλάχιστον φαντάζουν αδιανόητα για να τα κάνω.
Δεν θα μπορούσα να πω το ίδιο για κάποιον που έφτυσα μια τσίχλα στο πάτωμα.
Πόσο μάλλον για όλους αυτούς που κάθονται και τη θαυμάζουν.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Palladin]

Κι ομως, ειναι "συγχρονη", "φευγατη", "ποπ", κι ο,τι θες.
Ο καθενας δινει τον ορισμο της τεχνης που θελει.

Η μόνη σχέση που βλέπω εγώ να έχει με την τέχνη είναι ότι όταν βλέπω ταινίες πχ του Αλμοδόβαρ πολύ συχνά δακρύζω, ενώ όταν βλέπω εκπομπές της Πάνια μου ρχεται να βάλω τα κλάματα

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[roumana]

Με συχωράτε παιδιά αλλά μάλλον μπερδέψαμε τα πράγματα…ο ρόλος της τέχνης είναι να σε κάνει να νιώθεις καλύτερος άνθρωπος, να μοιράζεις τα συναισθήματα σου, να προβληματίζεις τους άλλους ώστε να ψάχνονται για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.
Πόσο καλύτερος μπορείς να νιώθεις αν καταστρέφεις ζωές?

Αν τα freak persona της TV είναι πρότυπα στα παιδιά μου εγώ δεν μπορώ να θεωρώ ότι η Ανίτα παράγει τέχνη αλλά αντί-τέχνη.(Για να μην πω ότι κάνει κοινωνικό κακό έργο…)

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[misslittledevil]

Με συχωράτε παιδιά αλλά μάλλον μπερδέψαμε τα πράγματα…ο ρόλος της τέχνης είναι να σε κάνει να νιώθεις καλύτερος άνθρωπος, να μοιράζεις τα συναισθήματα σου, να προβληματίζεις τους άλλους ώστε να ψάχνονται για να γίνουν καλύτεροι άνθρωποι.

Αυτο που περιγραφεις παντως, εμενα προσωπικα δεν μου εχει συμβει ΠΟΤΕ με κανενα ειδος "τεχνης".

Ω, ναι. Εχω προβλημα.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.