Εμπιστοσύνη: Από πού πηγάζει και πώς επηρεάζεται;

[Isiliel]

Αναμεσα στον Ανθρωπο και στον Θεο πρεπει να υπαρχει σχεση Εμπιστοσυνηs.
Εκεινοs ολα τα βλεπει ακομα και τιs πιο κρυφεs μαs σκεψειs και ετσι δεν μπορουμε να τον ξεγελασουμε.
Αρα ο μονοs δρομοs ειναι να του εχουμε τυφλη εμπιστοσυνη γιατι εκεινοs γνωριζει τιs αναγκεs μαs πριν απο εμαs.Στην σχεση αυτη εμπιστοσυνηs πρεπει και να τον ομολογειs παντου και παντοτε και να διακηρυξειs οτι ανηκειs σε αυτον και οτι εισαι δικοs του.

Εδώ μιλάμε για την εμπιστοσύνη μεταξύ ανθρώπων. Για την εμπιστοσύνη των ανθρώπων προς το θείο, έχουμε ειδική κατηγορία με πληθώρα θεμάτων. Μπορείς να αναπτύξεις τις απόψεις σου αυτές, εκεί.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mariophys]

Προσωπική μου άποψη στο θέμα της εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων είναι ότι η εμπιστοσύνη αποτελεί αγαθό πολύτιμο για τον καθένα. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να εμπιστευτεί για να γαληνεύει τους εσωτερικούς του δαίμονες. Η εμπιστοσύνη είναι εκείνη που οδηγεί σε μεγάλες φιλίες, των οποίων είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος. Μια ερωτική σχέση μου έχει μεγάλη διάκρεια, μπορεί μεν να ξεκινά από τον έρωτα, αλλά για να φτάσει στην αγάπη πρέπει να αναπτυχθούν δεσμοί αμοιβαίας εμπιστοσύνης απο τους εραστές. Αλλιώς είναι δύο κύκλοι που ακουμπούν ο ένας τον άλλο αλλά ποτέ δεν τον φτάνουν πραγματικά. Ποτέ ο ένας δεν είναι μέρος του άλλου.

Ακριβώς επειδή είναι αγαθό περιούσιο για τον καθένα, δεν θα πρέπει, κατ εμέ να δίνεται απλόχερα και αλόγιστα. Πολλές φορές μπορεί σε μια στιγμή αδυναμίας να εμπιστευτούμε τον λάθος άνθρωπο, και αυτό συνήθως καταλήγει να μας πληγώνει περισσότερο. Η εμπιστοσύνη δύσκολα χτίζεται. Χρειάζεται χρόνος, κόπος και ρίσκο και όλα τα μέρη. Είναι σα να βρίσκεσαι σε ένα βάραθρο και να κάνεις βουτιά χωρίς να ξέρεις τι υπάρχει στην Άβυσσο.

Όμως δε νομίζω οτι υπάρχει πραγματικά αψεγάδιαστος αυτός ο δεσμός. Ειδικά όταν μιλάμε για πολύ μακρές περιόδους χρόνου, που ο χαρακτήρας του καθενός από τα μέλη αλλάζει, τότε το πιθανότερο είναι οτι κάποιες μικροτριβές υπάρχουν. Επιτρέπεται να πέσεις. Επιβάλλεται όμως να σηκωθείς. Η απογοήτευση είναι μέρος της ζωής, και μία αληθινή για μένα σχέση εμπιστοσύνης είναι εκείνη που καταφέρνει, παρά τις δυσκολίες των καιρών να προσαρμόζεται και να αυτοθεραπεύεται.

Προσωπική μου παρατήρηση, είναι ότι στις μέρες μας υπάρχει ένα διάχυτο κλίμα καχυποψίας. Μάλιστα παρατηρώ ότι όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουν, τόσο πιο καχύποπτοι γίνονται, τόσο περισσότερο, χωρίς λόγο, ιδιαίτερο, κλείνονται στον εαυτό τους. Φοβόμαστε; Έχουμε πληγωθεί τόσες φορές που έχουμε χάσει την πίστη μας; Ίσως είναι που μας βομβαρδίζουν από όλες τις πλευρές για τη ματαιότητα της φιλίας και της αγάπης. Είναι σαν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Λέμε, μισοαστεία μισοσοβαρά ότι οι ψυχίατροι αποκτούν όλο και περισσότερη δουλειά στις μέρες μας. Μήπως όμως αναλαμβάνουν να καλύψουν τον κενό χώρο στους ανθρώπους που γίνονται σιγά σιγά ανίκανοι να εμπιστευτούν τον οποιονδήποτε; Μήπως η ασφάλεια που παρέχει το ιατρικό απόρρητο λειτουργεί σαν υποκατάστατο της ασφάλειας του να μπορείς να μιλήσεις με κάποιον και να ξέρεις ότι θα σεβαστεί εσένα και τις ανησυχίες σου και δεν θα γίνεις αντικείμενο σχολιασμού;

Άκουσα πρίν λίγο καιρό συζητώντας με μια ξαδερφή μου 12 χρονών την άποψη ότι δεν υπάρχει πραγματική φιλία. Πως μπορούν τόσο νέοι άνθρωποι να φοβούνται να εμπιστευτούν; Αναρρωτιέμαι και ανηχυχώ. Άν τόσο νέα παιδιά σκέφτονται έτσι τώρα, πως θα είναι αργότερα όταν ΘΑ πληγωθούν, όταν ΘΑ απογοητευθούν;

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ,
τείχη μεγάλα κι υψηλά
τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι κι απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι,
τον νούν μου τρώγει αυτή η τύχη.
Διότι πράγματα πολλά
έξω να κάμω είχον
Ά! όταν έκτιζαν τα τείχη
πως να μην προσέξω...
Αλλά δεν άκουσα ποτέ
κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν
από τον κόσμον έξω.



Κ.Π. Καβάφης, Τείχη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[mindcircus]

Προσωπική μου άποψη στο θέμα της εμπιστοσύνης μεταξύ των ανθρώπων είναι ότι η εμπιστοσύνη αποτελεί αγαθό πολύτιμο για τον καθένα. Ο άνθρωπος έχει την ανάγκη να εμπιστευτεί για να γαληνεύει τους εσωτερικούς του δαίμονες. Η εμπιστοσύνη είναι εκείνη που οδηγεί σε μεγάλες φιλίες, των οποίων είναι και ο ακρογωνιαίος λίθος. Μια ερωτική σχέση μου έχει μεγάλη διάκρεια, μπορεί μεν να ξεκινά από τον έρωτα, αλλά για να φτάσει στην αγάπη πρέπει να αναπτυχθούν δεσμοί αμοιβαίας εμπιστοσύνης απο τους εραστές. Αλλιώς είναι δύο κύκλοι που ακουμπούν ο ένας τον άλλο αλλά ποτέ δεν τον φτάνουν πραγματικά. Ποτέ ο ένας δεν είναι μέρος του άλλου.

Ακριβώς επειδή είναι αγαθό περιούσιο για τον καθένα, δεν θα πρέπει, κατ εμέ να δίνεται απλόχερα και αλόγιστα. Πολλές φορές μπορεί σε μια στιγμή αδυναμίας να εμπιστευτούμε τον λάθος άνθρωπο, και αυτό συνήθως καταλήγει να μας πληγώνει περισσότερο. Η εμπιστοσύνη δύσκολα χτίζεται. Χρειάζεται χρόνος, κόπος και ρίσκο και όλα τα μέρη. Είναι σα να βρίσκεσαι σε ένα βάραθρο και να κάνεις βουτιά χωρίς να ξέρεις τι υπάρχει στην Άβυσσο.

Όμως δε νομίζω οτι υπάρχει πραγματικά αψεγάδιαστος αυτός ο δεσμός. Ειδικά όταν μιλάμε για πολύ μακρές περιόδους χρόνου, που ο χαρακτήρας του καθενός από τα μέλη αλλάζει, τότε το πιθανότερο είναι οτι κάποιες μικροτριβές υπάρχουν. Επιτρέπεται να πέσεις. Επιβάλλεται όμως να σηκωθείς. Η απογοήτευση είναι μέρος της ζωής, και μία αληθινή για μένα σχέση εμπιστοσύνης είναι εκείνη που καταφέρνει, παρά τις δυσκολίες των καιρών να προσαρμόζεται και να αυτοθεραπεύεται.

Προσωπική μου παρατήρηση, είναι ότι στις μέρες μας υπάρχει ένα διάχυτο κλίμα καχυποψίας. Μάλιστα παρατηρώ ότι όσο οι άνθρωποι μεγαλώνουν, τόσο πιο καχύποπτοι γίνονται, τόσο περισσότερο, χωρίς λόγο, ιδιαίτερο, κλείνονται στον εαυτό τους. Φοβόμαστε; Έχουμε πληγωθεί τόσες φορές που έχουμε χάσει την πίστη μας; Ίσως είναι που μας βομβαρδίζουν από όλες τις πλευρές για τη ματαιότητα της φιλίας και της αγάπης. Είναι σαν μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία.

Λέμε, μισοαστεία μισοσοβαρά ότι οι ψυχίατροι αποκτούν όλο και περισσότερη δουλειά στις μέρες μας. Μήπως όμως αναλαμβάνουν να καλύψουν τον κενό χώρο στους ανθρώπους που γίνονται σιγά σιγά ανίκανοι να εμπιστευτούν τον οποιονδήποτε; Μήπως η ασφάλεια που παρέχει το ιατρικό απόρρητο λειτουργεί σαν υποκατάστατο της ασφάλειας του να μπορείς να μιλήσεις με κάποιον και να ξέρεις ότι θα σεβαστεί εσένα και τις ανησυχίες σου και δεν θα γίνεις αντικείμενο σχολιασμού;

Άκουσα πρίν λίγο καιρό συζητώντας με μια ξαδερφή μου 12 χρονών την άποψη ότι δεν υπάρχει πραγματική φιλία. Πως μπορούν τόσο νέοι άνθρωποι να φοβούνται να εμπιστευτούν; Αναρρωτιέμαι και ανηχυχώ. Άν τόσο νέα παιδιά σκέφτονται έτσι τώρα, πως θα είναι αργότερα όταν ΘΑ πληγωθούν, όταν ΘΑ απογοητευθούν;

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ,
τείχη μεγάλα κι υψηλά
τριγύρω μου έκτισαν τείχη.
Και κάθομαι κι απελπίζομαι τώρα εδώ.
Άλλο δεν σκέπτομαι,
τον νούν μου τρώγει αυτή η τύχη.
Διότι πράγματα πολλά
έξω να κάμω είχον
Ά! όταν έκτιζαν τα τείχη
πως να μην προσέξω...
Αλλά δεν άκουσα ποτέ
κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν
από τον κόσμον έξω.



Κ.Π. Καβάφης, Τείχη

Φανταστικο το κειμενο σου!!!
Τα σε μπολντ με επιβεβαιωνουν σε οσα πιστευω. Θελει δυναμη και πιστη, πατωμα και σηκωμα. Σε μια σχεση αγαπης, ολα μπορεις να τα ξεπερασεις και για να πιστεψεις σε αυτη την αγαπη, ακομα και για τον πιο δυσπιστο και καχυποπτο ισχυει αυτο, περνα η σχεση απο 1040 κυμματα, με ο,τι αυτο συνεπαγεται.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[lady31ath]

Μου αρεσει παρα πολυ το θεμα που εχετε βαλει.... ειλικρινα με εντυπωσιασε...

Η σωστη απαντηση για τη φαρμακευτικη ερευνα / αρθρο που δημοσιευσατε ειναι μια ταινια που λεγεται : ΤΟ ΑΡΩΜΑ ... Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΝΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΥ
https://www.youtube.com/watch?v=CDhJkCv4M1k
οπου ειναι ενα σεναριο για εναν ανθρωπο με παρα πολυ καλη οσφρηση που κατασκευαζει ενα αρωμα (απο γυναικες που δολοφονει) Το αρωμα αυτο υπνωτιζει και υποτασσει τους ανθρωπους ...και τους κανει σκλαβους αυτου του δολοφονου...... μια και κανενας δεν μπορει να αντισταθει στην μυρωδια αυτη....
Περιεργη ταινια.... ιδιαιτερος λογος για να σκοτωνεις γυναικες.....εξυπνη ιδεα για θριλλερ

Δεν ξερω τιποτα για την εμπιστοσυνη.......αλλα μου αρεσουν αυτα που γραφετε......

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[tsarachaf]

Αν χαθει η εμπιστοσυνη κι απο τις δυο πλευρες ανακταται? Οταν η ζωη τα φερνει ετσι ωστε δυο ανθρωποι να φτασουν στο σημειο να διαφερουν κατα πολυ μεταξυ τους, μπορουν μετα απο καιρο να χτισουν τη σχεση τους απο την αρχη? Θεωρητικα γνωριζω πως μπορει να συμβει αρκει να θελουν και οι δυο. Οι εμπειριες σας τι απαντουν?

Δυσκολα... Πολυ δυσκολα... Αλλα ποτε μην λες ποτε... Αν και πιστευω οτι πρεπει να γινει κατι πολυ πολυ σημαντικο για να ανακτηθει η εμπιστοσυνη...



Εγω προσωπικα δεν φοβαμαι να εμπιστευθω, και το κανω ευκολα, πολυ πολυ ευκολα... Αλλα ποτε δεν εμπιστευομαι τα παντα σε ενα και μοναδικο ατομο... Νιωθω οτι αν ξερει καποιος τα παντα για μενα, μπορει να με κατεχει... Να με εξουσιαζει...
Δεν χανω ευκολα την εμπιστοσυνη μου σε καποιον, αν την χασω ομως, θα πρεπει πρωτα ο αλλος να μου αποδειξει οτι θελει την εμπιστοσυνη μου και μετα να μου αποδειξει οτι την αξιζει... Οσο ευκολα την κερδιζει την πρωτη φορα, τοσο δυσκολα την ξανακερδιζει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Fatal Secretary]

Δεν χανω ευκολα την εμπιστοσυνη μου σε καποιον, αν την χασω ομως, θα πρεπει πρωτα ο αλλος να μου αποδειξει οτι θελει την εμπιστοσυνη μου και μετα να μου αποδειξει οτι την αξιζει... Οσο ευκολα την κερδιζει την πρωτη φορα, τοσο δυσκολα την ξανακερδιζει...

Και για μενα ισχυει το ιδιο.

Γενικα δινω ευκολα την εμπιστοσυνη μου (αν και διαφερει πολυ ο βαθμος εμπιστοσυνης απο ατομο σε ατομο) διοτι πιστευω στην αρχη του "πρεπει να δωσεις για να παρεις", δηλαδη αν δεν εμπιστευτω εγω καποιον δεν μπορω να περιμενω να το κανει εκεινος.Παρ'ολ'αυτα ας πουμε οτι ξεκιναμε με μια αρχικη δοση εμπιστοσυνης για καθε ατομο,περιμενουμε να την επεξεργαστει,να τη δεχτει,να αποφασισει αν θα την ανταποδωσει και απο εκει και περα βλεποντας και κανοντας,εξαρταται απο τις επιλογες και τη συμπεριφορα που θα εχει το ατομο αυτο απεναντι μου σε βαθος χρονου για να του προσφερω κι εγω αντιστοιχα την εμπιστοσυνη μαζι με αλλα συναισθηματα που πιστευω οτι αξιζει στην εκαστοτε φαση.

Συμβαινει καποιες φορες να με εμπνεει πολυ ενα ατομο απο την πρωτη στιγμη με την προσωπικοτητα και το χαρακτηρα του οποτε σ'αυτες τις περιπτωσεις ανοιγομαι κατευθειαν περισσοτερο,δινω πιο πολλα,εμπιστευομαι περισσοτερο.Ειναι ομως λιγες αυτες οι φορες.Συνηθως και ειδικα σε καινουριες γνωριμιες στηριζομαι πολυ στη διαισθηση και στην παρατηρηση.Προσεχω και αξιολογω τη συμπεριφορα,την κινησιολογια του ατομου,τις αντιδρασεις του σε διαφορες καταστασεις...ειναι σαν παιχνιδι πλεον για μενα,και δινει σχετικα ακριβεις και πολλες πληροφοριες για το χαρακτηρα του απεναντι.Στην πορεια πιστευω οτι η εμπιστοσυνη χτιζεται μεσα απο εμπειριες που δινουν στον αλλο την ευκαιρια να αποδειξει οτι αξιζει την εμπιστοσυνη που του εχεις.Και τοτε η σχεση ενδυναμωνεται γιατι νιωθεις κι εσυ πιο ασφαλης να δωσεις περισσοτερα,να ανοιχτεις πιο πολυ.

Σε καμια περιπτωση παντως δεν δινω δικαιωμα στον αλλο να με κατεχει και να με εξουσιαζει..προσπαθω να κραταω ασφαλη καποια πολυ δικα μου κομματια και να κρινω προσεχτικα τις κινησεις και τις κρισεις μου σε σημειο που να εχω γνωση οτι αυτες δεν επηρεαζονται απο καποιο ατομο,οσο κι αν το εμπιστευομαι.

Συμφωνω κι εγω με ενα πολυ ωραιο κειμενο παραπανω,η εμπιστοσυνη στις μερες μας εχει εκλειψει,πολλη καχυποψια υπαρχει στον κοσμο,ο ενας κοιταει να φαει τον αλλο.Το θεωρω μεγαλο κριμα γιατι πιστευω οτι η εμπιστοσυνη ειναι πολυ βασικο στοιχειο για την ενοτητα μεσα σε μια κοινωνια,οπως και για καθε ειδους σχεση.Ισως γι'αυτο να πηγαινουμε κατα διαολου...Απο την αλλη πως μπορω να συμβουλεψω τους ανθρωπους να εμπιστευονται οταν εχω δει κι εγω μπροστα μου να συμβαινουν τοσα και τοσα απαραδεκτα περιστατικα προδοσιας?Σε μια εποχη που τιποτα δεν ειναι ασφαλες και επικρατει η νοοτροπια του μεσου και του ρουσφετιου?Που η πλειοψηφια χαμογελαει απο μπροστα και υπολογιζει πως θα σου βαλει τρικλοποδια απο πισω?

Τελειωνω μ'αυτο για να μην κουρασω αλλο οποιον διαβασει αυτην την απαντηση: Να εμπιστευομαστε αλλα να προσεχουμε.Να προσπαθουμε να κατανοησουμε τον αλλον,να μαζεψουμε τα στοιχεια που συνθετουν την οποια προσωπικοτητα του,να προσπαθουμε να μπουμε στη θεση του.Να μοιραζουμε χωρις τσιγκουνια καλη διαθεση,χαμογελο,αληθινο εαυτο.Να ειμαστε καλοι φιλοι για τους αλλους αν θελουμε να ειναι κι αυτοι καλοι φιλοι για μας.

Σε οποιους θελουν να δουν κατι παραπανω ας τσεκαρουν αυτα τα δυο κειμενα:
Φιλία, Λογική και...αναισθησία των Pens In Disguise.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[star65]

βρείτε εμπιστοσύνη σε εσάς πρώτα και τότε θα βρείτε και στους άλλους


εμπιστεύεσαι για όσο αξίζει ότι αξίζει

γενικότητες και συνταγές δεν υπάρχουν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[passenger123]

Πολύ καλό το θέμα για συζήτηση .

Πραγματικά η εμπιστοσύνη αποτελεί τον ύψιστο βαθμό αυτοεπιβεβαίωσης και συνάμα ένα συναίσθημα που επειδή ακριβώς απορέει και χτίζεται απο πάρα πολλά άλλα συναισθήματα αποτελεί ένα απο τα "ύψιστα συναισθήματα" που μπορεί να βιώσει ο άνθρωπος και κυριολεκτικά έχει την δύναμη να τον μετατρέψει και γιατί όχι να τον επιβραβεύσει ή να τον τιμωρήσει σε μεγάλο βαθμό.

Το ζούμε από την αγκαλιά της μάνας μας μέχρι τον σπαρτιάτη στις θερμοπύλες στο πλάι του Λεωνίδα , το αναζητούμε σε κάθε στιγμή της ζωής μας γιατί μας εντάσσει σε κάποιο σύνολο , αποτελεί εν τέλει ακρογωνιαίο λίθο για τους περισσότερους στην δημιουργία και διατήρηση μιάς μακροχρόνιας αισθηματικής σχέσης με το άλλο φύλλο( έρωτας >αγάπη>σεβασμός/εμπιστοσύνη )

Δεν γνωρίζω το μέσο διατήρησης της γιατί είναι ένα εν δυνάμη συναίσθημα και συνεχώς εξελίσεται ανάλογα με τα βιώματα και τον χαρακτήρα των ανθρώπων .

Προσωπικά εμπιστεύομαι εύκολα γιατί το αντίθετο ίσως να ήταν πιό δύσκολο, χωρίς να είμαι φυγόπονος .

Εκείνο που γνωρίζω με βεβαιότητα είναι πως χωρίς αυτό το συναίσθημα ο άνθρωπος θα ήταν "φτωχότερος" και πολύ μα πολύ μόνος .

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 14 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ana...]

Η εμπιστοσυνη ειναι απο εκεινες τις ανθρωπινες αξιες που χτιζουν τις ουσιωδης και βαθιες διαπροσωπικες σχεσεις.

Προσωπικα εφτασα στο σημειο να καταλαβω οτι πολλες απο τις απογοητευσεις που εχω βιωσει στο επιπεδο των ανθρωπινων σχεσεων ειτε ηταν φιλικες ειτε ερωτικες, ειχε να κανει σε τελικη αναλυση με το ζητημα της εμπιστοσυνης.

Νομιζω πως αναμεσα σε δυο ή και περισσοτερους ανθρωπους, δεν μπορει να υπαρξει ποιοτικο παρον (και ποσο μαλλον μελλον) διχως τα θεμελια της εμπιστοσυνης.
Ειναι βαθιες οι ριζες της λεξης ΅εμπιστοσυνη΅ και η επιρροη της καταλυτική κ πολυεπιπεδη ...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[enrose]

Κερδίζεται με την πάροδο του χρόνου, δεν πηγάζει και δεν υπάρχει μέσα μας. Καθημερινά αποδεικνύουμε αν την αξίζουμε ή όχι. Ακούω συχνά άτομα να την απαιτούν, να την ζητούν, μα δε γίνεται, όποιος το πεί θα είναι ψέμα. Δυστυχώς αν κλωνιστεί δύσκολα αποκτάται ξανά, ο καιρός σε αυτές τις περιπτώσεις είναι ο καλύτερος γιατρός και ο εαυτός μας ο μόνος υπεύθυνος ωστε να τα καταφέρουμε.
Ο άνθρωπος έχει ανάγκη να εμπιστέυεται κάποιον, να έχει αποκούμπι στις καλές και τις κακές στιγμές.
Μην απαιτείτε την εμπιστοσύνη των άλλων, κερδίστε την μέσα απο τις πράξεις της καθημερινότητας σας, απο τις μικρές ή μεγάλες στιγμές, απο στιγμές ανούσιες για σας, σημαντικές όμως για τους άλλους.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 13 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Backdrop]

Ο χρόνος είναι αυτός που δείχνει εάν θα υπάρξει εμπιστοσύνη μεταξύ ανθρώπων... όπως επίσης και οι πράξεις.
Ας μην ξεχνάμε πως κάθε απώλεια εμπιστοσύνης τραυματίζει την πίστη μας στους ανθρώπους. Η εμπιστοσύνη θα πρέπει να είναι αμοιβαία για να λειτουργήσει, αλλιώς η σχέση είναι είτε ψεύτικη , είτε μονόπλευρη!!
Η εμπιστοσύνη είναι και ένα από τα "μυστικά" κλειδιά της ευτυχίας μας!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ξανθη Κυπραιου]

Η εμπιστοσύνη είναι ένα ευαίσθητο λουλούδι.

Θέλει τις σωστές συνθήκες και μεγάλη φροντίδα να αναπτυχθεί και ν΄ανθίσει....

Πηγάζει από μια σειρά πράξεων που τη χτίζουν και μια σειρά ενεργειών που τη διατηρούν....

Επηρεάζεται από την προδοσία και όπως το οξύ καταστρέφει ένα λουλούδι, έτσι και η εμπιστοσύνη πεθαίνει....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Εμπιστοσύνη


Ίσως ένα από τα πιο '' μυστήρια συναισθήματα '', που μπορεί όμως να σημαδέψει για πάντα τη ζωής μας.....

Οι επιλογές που έχουμε, δεν είναι πολλές.....



Ή δεν εμπιστευόμαστε κανέναν.....



Ή δεν εμπιστευόμαστε πολύ ή αρκετά.....


Ή εμπιστευόμαστε, με όλο το είναι μας, με το ρίσκο να απογοητευτούμε και να πονέσουμε.....

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Νεογέννητος]

Η εμπιστοσύνη χτίζεται με την πάροδο του χρόνου και τροφοδοτείται από την έμπρακτη στήριξη μας, στις εύκολες και δύσκολες στιγμές. Επίσης, όταν τηρούμε όσα υποσχόμαστε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[BLUE SEA]

Η εμπιστοσύνη χτίζεται με την πάροδο του χρόνου και τροφοδοτείται από την έμπρακτη στήριξη μας, στις εύκολες και δύσκολες στιγμές. Επίσης, όταν τηρούμε όσα υποσχόμαστε.

Έχεις δίκιο. Ενισχύοντας την άποψή σου θα πω το εξής: Η εμπιστοσύνη είναι σαν το ουίσκι. Αργεί να "ωριμάσει". Χρειάζεται να περάσει από πολλά στάδια.

Φιλικά,
Λυσιστράτη

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ρόζα Νέρα Flamingo]

Εμπιστοσυνη μπορει να νιωσεις και με καποιον που τον ξερεις για μια ωρα και να του πεις πραγματα που δε λες σε αλλους που τους ξερεις 15 χρονια ,
νομιζω ειναι το αν στο εκπεμπει ο αλλος , να του πεις πραγματα και να μην υποθουν παραεξω.
Επειτα,
δεν ειναι απαραιτητο οτι χρειαζεται καιρος για να εμπιστευτεις καποιον , εξαλλου καλα καλα δεν ξερουμε τον ιδιο μας τον εαυτο ,οποτε πως μπορει κανεις να ειναι σιγουρος οτι και μετα απο μια σχεση( φιλικη ,ερωτικη κτλ) πολλων ετων ο αλλος δε θα προδωσει την εμπιστοσυνη που του εδειξες...?

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Deutsch... Lover]

Εμπιστοσυνη μπορει να νιωσεις και με καποιον που τον ξερεις για μια ωρα και να του πεις πραγματα που δε λες σε αλλους που τους ξερεις 15 χρονια ,
νομιζω ειναι το αν στο εκπεμπει ο αλλος , να του πεις πραγματα και να μην υποθουν παραεξω.
Επειτα,
δεν ειναι απαραιτητο οτι χρειαζεται καιρος για να εμπιστευτεις καποιον , εξαλλου καλα καλα δεν ξερουμε τον ιδιο μας τον εαυτο ,οποτε πως μπορει κανεις να ειναι σιγουρος οτι και μετα απο μια σχεση( φιλικη ,ερωτικη κτλ) πολλων ετων ο αλλος δε θα προδωσει την εμπιστοσυνη που του εδειξες...?

Ναι συμφωνω μαζι σου απλα ξερεις κατι; Δεν μπορεις να πεις σε καποιον: σε εμπιστεύομαι λιγο ή εμπιστεύεσαι καποιον με ολο σου το ειμαι ή καθολου εγω αυτο ξερω.... Το εχω νοισωσει με ατομο που δεν το ξερω καλα καλα ενα χρονο και ομως ξερει τα παντα! Οπως κι εγω ξερω τα παντα για εκεινο το προσωπο και το αγαπω πολυ!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[peleas]

Δεν υπάρχουν εχέγγυα για το αν μπορείς ή όχι να εμπιστευτείς κάποιον. Αφ' ενός γιατί δεν τον ξέρεις απόλυτα (αφού ούτε ο ίδιος ξέρει απόλυτα τον εαυτό του), αφ' ετέρου γιατί όλοι αλλάζουμε. Επομένως, το άτομο που κάποτε εμπιστεύτηκες, μπορεί να μην αξίζει την εμπιστοσύνη σου σήμερα.

Η εμπιστοσύνη είναι στάση ζωής. Είτε εμπιστεύεσαι τους πάντες (μέχρι αποδείξεως του εναντίου), ή κανένα. Οταν πιστεύεις στον εαυτό σου, τότε μπορείς να διαχειριστείς και να ξεπεράσεις όλες τις μικρές ή μεγάλες "προδοσίες" της εμπιστοσύνης σου από τους άλλους...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 12 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[ανατολή]

Βασικά εμπιστεύομαι πάρα πολύ εύκολα, αρκεί να με "εμπνέει" ο άλλος. Χάνω την εμπιστοσύνη μου επίσης εύκολα αλλά υπάρχουν και εξαιρέσεις όπου δεν χάνεται με τίποτα. Για κάποιο περίεργο λόγο όμως!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Guest 010239]

Ειχα εμπιστευτεί συγκεκριμένα άτομα και τους το ειχα πεί πως τα εμπιστεύομαι. Είχα δεθεί και ανοιχτεί σε αυτά καθώς τα θεωρούσα άξια εμπιστοσύνης. Πίστευα πως μπορώ γενικότερα να εμπιστεύομαι τόσο αυτούς οσο και ανθρώπους σαν αυτούς, που τους είχα ψηλά σε εκτίμηση,τους σεβόμουν και έδινα το 100% του εαυτού μου. Τι πιστεύω τώρα? Εμπιστοσύνη σε ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 11 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.