Ζωή στην επαρχία

[Isiliel]

Θα το ήθελα πάρα πολύ να ζω στην επαρχία, σε κάποιο μέρος σαν την Κέρκυρα που έζησα και στο παρελθόν. Όμως έχοντας το παιδί που είναι ήδη 11 χρονών και έχει εδώ φιλίες και σχολείο δεν μπορώ να πάρω τέτοια απόφαση.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Lorien]

Μαρεσει η φυση οποτε θελω την επαρχια, αλλα θελω και τα της πολης.

Αν υπηρχε μερος που να εχει καλο συνδυασμο και απο τα 2...

Αλλιως επαρχια πολυ κοντα στην πολη. Η προαστιο.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 17 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[flyer]

αυτο που βλεπω εγω ειναι οτι παλια ολοι ντρεπονταν να πουν πως εχουν χωριο και τωρα ολοι ευχονται να ειχαν ενα πατρικο σε ενα χωριο να πηγαινουν τα σαββατοκυριακα και τις γιορτες εγω που μενω πατρα ολη μου τη ζψη εκτος απο τα τελευταια δυο χρονια που εμενα αθηνα, μπορω να πω πως δεν θα την αλλαζα με τιποτα! μεγαλη αλλα οχι τοσο ωστε να χανεσαι και να ταλαιπωρεισαι για να πας καπου, και μικρη αλλα οχι τοσο ωστε να μην εχεις σχεδον οσες επιλογες εχεις και στην αθηνα! οι καφετερειες στην αγιου νικολαου δεν εχουν να ζηλεψουν τιποτα απο αυτες της αθηνας (ασχετο αν δεν πηγαινω εγω εκει), πολλα φοιτητικα στεκια, πολλες επιλογες για φαγητο και ποτο, μπουζουκια (κι ας μην τραγουδαει κι ο Βερτης...πολλες φορες κανεις καλυτερο κεφι με καποιους που δεν ειναι φιρμες), αρκετα φτηνη σε σχεση με την αθηνα, πολλα μερη για να οργανωσεις εκδρομες...δεν εχει να ζηλεψει τιποτα πιστευω απο την αθηνα! μονο που καμια φορα οι ταινιες βγαινουν μια βδομαδα μετα την αθηνα στα δικα μας σινεμα (στην αθηνα βγαινουν και μηνες μετα τις πρεμιερες σε αλλες πολεις του εξωτερικου). γενικα μην τρελαινεστε με την αθηνα! καλη ειναι για την ελλαδα αλλα δεν πιανει μια μπροστα σε πολεις του εξωτερικου!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[dimitral]

για εμενα το να φυγω απο την αθηνα ειναι ονειρο ζωης!τα κριτηρια για να διαλεξω την πολη θα ηταν κυριως επαγγελματικα και επειτα θα ηθελα να εχει ευκολη προσβαση σε νοσοκομεια κτλ.
την αθηνα δεν την αντεχω καθολου.ειναι λυπηρο που το λεω αλλα αυτην την πολη απλως την ανεχομαι.θεωρω οτι ειναι η πιο απανθρωπη απομακρη και βρωμικη πολη που μπορει να ζησει καποιος.δεν υπαρχει καθολου ποιοτητα ζωης και παντα καφερνει να κανει την καθημερινοτητα μου δυσκολη.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Χθες βράδυ έβλεπα μία ελληνική σειρά. Από αυτές που παρουσιάζουν την Αθήνα και σαν cool πόλη, αλλά και με όλο το ασύλληπτο χάος της.
Μου λείπει αυτό το χάος, και ο ήλιος, και όλα.

Αλλά ξέρω ότι όταν είμαι εκεί, είναι πολλάαααα αυτά που με κουράζουν.
Όνειρο ζωής είναι να μπορώ να πηγαίνω στην Αθήνα, όπου κι αν είμαι, αλλά η παλιότερή μου ελπίδα, να ζήσω στην επαρχία, παραμένει. Να είμαι στην Πάτρα και να χαζεύω το Ιόνιο. Ή στο Ρέθυμνο και να φυσάει θαλασσινό αεράκι από το Αιγαίο. Τι ομορφιά... Πλέον με τις λίμνες εδώ, έχω ανάγκη αυτό το υγρό στοιχείο.

Επαρχία, λοιπόν.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

η Αθηνα έχει τη μιση Ελλαδα,υπερπληθυσμο,και πρεπει να αδειασει..1-2 εκατομυρια πρεπει να φυγουν για να γινει και η Αθηνα και η υπολοιπη Ελλαδα καλυτερη...
εγω εδω 13 χιλ απο πατρα 800 μετρα απο την εθνικη..έχω το εξαιρετικο νοσοκομειο ριου στα 5 λεπτα και την Πατρα στα 20 λεπτα ,΄έχω και καζινο κονταδεν παταω ποτε εκει εννοειται...τα μαγαζια του Ριου στα 8 λεπτα..και με την νεα εθνικη που θαγινει σε 2-3 χρονια θα έχω την εξοδο μπροστα μου..και σε 10 λεπτα θα είμαι πατρα..Τει και πανεπιστημιο κοντα
Τα προαστεια είναι η καλυτερη περιπτωση...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Θεωρώ τυχερό όποιον μεγάλωσε στην επαρχία, πέρασε για λίγα χρόνια της ενήλικης ζωής του στην πρωτεύουσα και τέλος δημιούργησε οικογένεια στην επαρχία, το οποίο θα επιτρέψει στα παιδιά του να κάνουν τον ίδιο κύκλο.

Όσο κι αν έχω σιχαθεί πλέον τους ρυθμούς της Αθήνας, όσο κι αν θέλω να φύγω από δω, άλλο τόσο ξέρω πως θα την αποζητώ και θα επιδιώκω ολιγοήμερα ταξίδια με αυτήν ως προορισμό.
Τόπος διαμονής μου όταν ολοκληρωθούν οι σπουδές μου, θα προσπαθήσω να είναι κάποιο μέρος της επαρχίας με τη θάλασσα ως απαραίτητο συστατικό.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Γίδι]

Ηρώ, σε σκεφτόμουν.
Μία φίλη πατρινιά που σπούδασε Αθήνα και ζει πλέον εδώ στα ξένα, μου λέει ότι επιστρέφει με πολλή αγάπη τόσο στη μαμά της στην Πάτρα όσο και στην Αθήνα. Μόνο που στην Αθήνα κάνει πολύ συμπυκνωμένες εξορμήσεις, της λείπει η φοιτητική ζωή και γι' αυτό έχει τέλειες αναμνήσεις από τη χαοτική πόλη, αλλά δε μένει πολύ καιρό. Οργανώνει θέατρα, κλαμπ, κλπ, παίρνει τη δόση της και φεύγει.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[fandago]

η Αθηνα έχει τη μιση Ελλαδα,υπερπληθυσμο,και πρεπει να αδειασει..1-2 εκατομυρια πρεπει να φυγουν για να γινει και η Αθηνα και η υπολοιπη Ελλαδα καλυτερη...

Με το που γίνει η Αθήνα καλύτερη, ακόμα περισσότεροι από αυτούς που θα έχουν φύγει θα επιστρέψουν

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Kolokythi]

Εγώ κατάγομαι απο την Καστοριά και τώρα σπουδάζω αλλού. Είναι καθαρά επαρχιακή πόλη, πολλή όμορφη με πολύ λίγους κατοίκους. Για μένα θα ήταν ιδανική λύση να γύριζα εκεί και να μπορούσα να βρω μια καλή δουλειά για να συντηρώ τον εαυτό μου. Δυστυχώς όμως η ανεργεία χτυπάει κόκκινο και επαγγελματικές προοπτικές δεν υπάρχουν.. Οπότε ο μόνος λόγος που θα με έκανε να μείνω σε μεγαλύτερη πόλη είναι ο επαγγελματικός τομέας. Και πάλι όμως δεν νομίζω πως θα επέλεγα την Αθήνα ή την Θεσσαλονίκη αλλά μια λίγο μικρότερη πόλη. Δεν είμαι φαν των πολύ μεγάλων αποστάσεων, του πολύ συνωστισμού στους δρόμους, του γρήγορου και απρόσωπου τρόπου ζωής γενικως...
Οπότε προτιμώ μια μέση κατάσταση!!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Το θεμα ειναι τι εννοουμε με το να λεμε "επαρχια".
Επαρχια ειναι και μια μια πολη των 80.000 κατοικων, επαρχια ειναι και ενα χωριο των 3.000 κατοικων, επαρχια ειναι και το χωριο των 300 κατοικων.
Μεγαλωσα σε επαρχιακη πολη πολυ κοντα στην Αθηνα και για πανω απο 10 χρονια διαμενω σε αυτην. Δεν ανηκω στην κατηγορια εκεινων που παραπονιουνται και γκρινιαζουν (μου τη δινει η γκρινια), απεναντιας εμενα μου αρεσει με τα καλα και τα ασχημα της.
Ισως βεβαια επειδη το εχω διπορτο ανα πασα στιγμη να μην ειμαι η καταλληλοτερη για να μιλησω, αλλα το σιγουρο ειναι οτι δε θα μπορουσα να μεινω σε μικρη πολη ή χωριο, οσο και να λατρευω την εξοχη και ειδικοτερα το "πρασινο".
Απαραιτητο για μενα βεβαια ειναι το υγρο στοιχειο. Μεγαλωσα διπλα σε αυτο και δεν μπορω να με φανταστω να διαμενω σε μερος που δεν υπαρχει αμεση προσβαση...
Το μονο σιγουρο παντως ειναι οτι εαν τελικα δημιουργησω οικογενεια στην Αττικη και η μονιμη κατοικια μου ειναι εντος λεκανοπεδιου, τοτε αυτη θα βρισκεται στα νοτια προαστια...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Μόνο που στην Αθήνα κάνει πολύ συμπυκνωμένες εξορμήσεις, της λείπει η φοιτητική ζωή και γι' αυτό έχει τέλειες αναμνήσεις από τη χαοτική πόλη, αλλά δε μένει πολύ καιρό. Οργανώνει θέατρα, κλαμπ, κλπ, παίρνει τη δόση της και φεύγει.

Ακριβώς αυτό. Να μπορείς να λαμβάνεις τις δυνατότητες που προσφέρει (και προσφέρει πολλές) χωρίς όμως να σε "τρώει".

Η Αθήνα μου άνοιξε ορίζοντες, μου χάρισε όμορφες αναμνήσεις, τις οποίες και θέλω να διατηρήσω. Βόλτα κάτω από την Ακρόπολη, μεθύσια στην ησυχία του λόφου του Στρέφη χαζεύοντας ανάσκελα τα φώτα και το "θόρυβο" της πόλης, λες και είσαι έξω από αυτό -αλλά τόσο κόντα στο κέντρο της- δε θα βρω, αλλά θα βρω μια γενικότερη ποιότητα ζωής χωρίς να με κηνυγάει ο χρόνος.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[WhiteDrum]

Δεν μεγάλωσα σε ιδιαίτερα μεγάλη πόλη, οπότε μπορώ να πω ότι δεν έζησα τρομερό χάος και βρωμιά. Επίσης, κάθε Σαββατοκύριακο επισκεπτόμασταν τον παππού και τη γιαγιά στο χωριό, οπότε έπαιρνα αρκετές δόσεις καθαρού αέρα. Δεν μου κακοφάνηκε που μετακόμισα Θεσσαλονίκη, αλλά όταν πηγαίνω Αθήνα να επισκεφτώ όλο το υπόλοιπο σόι που τα τελευταία 45 χρόνια έχει ριζώσει εκεί, μελαγχολώ. Ψυχοπλακώνομαι στην Αθήνα. Κουράζομαι να την περπατάω (ενώ τη Θεσσαλονίκη μπορώ να την περπατήσω για ατελείωτες ώρες), το Παγκράτι το σιχαίνομαι (το βλέπω από την ώρα που γεννήθηκα) και γενικά με πιάνει ένα σοκ με το που πατάω Αθήνα. Μάλλον συνήθισα Λάρισα και Θεσσαλονίκη...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Άγγελος]

Η Πατρα πχ η διαφορα απο την Αθηνα είναι περπατιεται άνετα απο μια ακρη μεχρι την άλλη...5-6 χιλ να είναι...πραγματικα πρεπει να βιαζεσαι πολυ έχοντας πολλες δουλειες ή να είσαι λιγο τεμπελακος για να παρεις ταξι...ε΄ναι γραμμικη-παραλιακη και έτσι λιγοτερο χαοτικη απο την Αθηνα που είναι μια γουβα...και στο γλεντι οι Πατρινοι είναι επαγγελματιες
το καρναβαλι δεν είναι τυχαιο...αν θελει καποιος να ξεσαλωσει η Πατρα είναι ειδικη..
εγω και οι γονεις μου είμαστε απο Αθηνα που καναμε αποκεντρωση το 85 χωρις κανενα συγγενη εδω...και νομιζω ότι ήταν καλο τελικα...
στην Αθηνα όταν παω βλεπω μεγαλο πλουτο σε μερικες περιοχες αλλα και μεγαλη φτωχια,βρωμα και καταθλιψη αλλου-πως να το εξηγησω δεν ξερω..και στους ανθρωπους,σαν ρομποτ καποιες φορες..περιεργοι)
υπερτροφικο τερας εγινε και πρεπει να μειωθει...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[jrot6]

Ειμαι απο τη Θεσσαλονικη..Περασα 7 χρονια στην Ξανθη φοιτητης..Τωρα εχω 2 χρονια που γυρισα στη Θεσσαλονικη..Η αληθεια ειναι οτι ψαχνομαι σαν τρελος να φυγω απο εδω..Δεν αντεχω αυτο το τρελο τρεξιμο της μεγαλης πολης..Το στριμωγμα στα λεωφορεια, τις χαμενες ωρες στις μετακινησεις και στο ψαξιμο για παρκινγκ..Το οτι δεν μπορω να βλεπω τους φιλους μου οποτε γουσταρω λογω των μετακινησεων..

Χιλιες φορες λοιπον μικρη πολη για μενα..(γυρω στις 50.000)..Το μονο που θα μου ελειπε απο εδω ειναι οι φιλοι και οι γονεις..Και ειναι οι μονοι ισως λογοι που θα το σκεφτομουν..

Για χωριο σε αυτη τη φαση δεν ξερω αν θα μπορουσα να παω..

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[kalypso]

Το ερώτημα απευθύνεται κυρίως σε όσους ζουν σε μεγάλη πόλη. Θα αποφασίζατε να μετακομίσετε και να αρχίσετε την ζωή σας από την αρχή σε μια πιο μικρή πόλη της επαρχίας ή όχι; Ποια νομίζετε είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά μιας τέτοιας απόφασης; Με ποια κριτήρια θα επιλέγατε ποια πόλη θα ήταν αυτή;

Η αλήθεια είναι πως μέχρι πρότινος δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Μα όσο μεγαλώνω, τόσο συνειδητοποιώ πόσα πολλά έχασα από την παιδική ηλικία, επειδή ζούσα σε μία μεγαλούπολη. Ναι είχα τα πάντα- σινεμά, θέατρα, εκδηλώσεις σε διάφορους χώρους τέχνης που πάντα μου άρεσαν, τα "καλά" σχολεία σε σχετικά κοντινή απόσταση, άλλαζα σχολή μπαλέτου με μεγάλη ευκολία, καθηγητές που δεν μου "κάθονταν καλά", επίσης κλπ. κλπ.- γενικά σε μία τέτοια πόλη, τα πάντα είναι εύκολα και προσβάσιμα. Είτε σε κοντινή, είτε σε λίγο πιο μακρινή απόσταση...

Αυτό όμως που ποτέ δεν είχα και που πάντα μου έλειπε, ήταν η επαφή με τους γύρω. Η "καλημέρα" με τους γείτονες ήταν πάντα στα πλαίσια της ευγένειας, ενώ ταυτόχρονα έβγαζαν το κλειδί για να τριπλοκλειδώσουν την πόρτα και έφευγαν βιαστικά ,
στα μμμ να σε κοιτάζουν περίεργοι- πόσοι θα ήθελαν να μάθουν έστω και κάτι μικρό, χαζό για τη ζωή σου, να νιώσουν ότι μένουν σε έναν κόσμο με ανθρώπους, και όχι με ρομποτ!
Έχω πιάσει τόσους ανθρώπους να κρυφοκοιτούν τα βιβλία και το εσωτερικό των εφημερίδων που κρατούν σαν ασπίδα μεταξύ του εαυτού τους και των "άλλων", άλλοι άνθρωποι, όταν χρησιμοποιούν το μετρό- ή να ακούν μία συνομιλία σου στο τηλέφωνο, να βεβαιωθούν ότι ναι, έχεις ζωή περα από το ατελείωτο τρέξιμο και τους ρυθμούς της μεγαλούπολης! Και οι τηλεφωνικές αυτές συνομιλίες συνήθως είναι σκέτη απογοήτευση- "τι ώρα θα γυρίσεις σπίτι" ή "τι να μαγειρέψω για αύριο", ή ακόμα "Τους λάβαμε τους φακέλους; Μα έπρεπε να το είχε στείλει ΧΘΕΣ!".


Ναι, μάλλον προσπερνάμε λίγο τη ζωή στη μεγαλούπολη- ή καλύτερα, εκείνη μας προσπερνάει... κι εμείς την αφήνουμε.
Θα θελα να μπορούσα να βγαίνω από το σπίτι στα 6 μου, να παίξω με τα παιδιά στη γειτονιά. Μα δεν υπήρχε such thing as "γειτονιά"- σπάνια υπάρχει αυτό τώρα πια στην Αθήνα.
Και να παίξω... πού;! Παντού τσιμέντο και αυτοκίνητα και θόρυβος και καυσαέριο... ιχ. :S

Αν θα έφευγα λοιπόν; Ναι, σίγουρα θα έφευγα ,
για κάπου που θα ήταν πιο καλά να μεγαλώσουν τα παιδιά μ
και να έχουν αυτό που δεν είχα εγώ εδώ- παιδική ηλικία, ανεμελιά, χρόνια παιχνιδιού και ξεγνοιασιάς.
Θα έχουν χρόνια μπροστά τους να κουραστούν, να αγχωθούν, να εισπνεύσουν καυσαέριο και να ακούν τον θόρυβο από την παραπλήσια κεντρική οδική αρτηρία- αλλά ας το κάνουν αργότερα... Αφού θα έχουν χορτάσει καθαρό αέρα και εξοχή.

Μπορεί να τα βλέπω λίγο ειδυλλιακά, να παραβλέπω τις όποιες τεχνικές δυσκολίες,
το κατα πόσον αυτό θα είναι εφικτό-μα εμένα αυτό μου φαίνεται το τέλειο. Και θα το προσπαθήσω...


Το πολύ πολύ, αν δω ότι στην Ελλάδα δεν υπάρχει τέτοιο μέρος, να μεταναστεύσω! :p

...πρώτη επιλογή η Ελβετία. σιστεράκιιιιιι σου ρχομαι!

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Neraida]

Βρε παιδια τι συγκρινετε τωρα?!
Αλλο το μεγεθος της μια πολης και αλλο της αλλης...
Ζω για πολλα χρονια Αθηνα και εχω επισκεφθει για μεγαλα χρονικα διαστηματα και τη Θες...
Ναι οκ, ειναι καπως καλυτερα στην τελευταια, αλλα τι να λεει ακομα κι αυτο, οταν μια επαρχιακη πολη φανταζει παραδεισος μπροστα σε αυτες τις δυο?!

Προσωπικα μου αρεσει η Αθηνα, αλλα δεν μπορω να μη σκεφτομαι οτι σε 10 λεπτα απο το σπιτι το πατρικο, που βρισκεται σε επαρχιακη πολη, πινω ποτακι, καφεδακι ή κανω μαμ και χρειαζομαι 2 λεπτα για να κανω τις βουτιες μου το καλοκαιρι στη θαλασσα?!

Εν ολιγοις, ξεκολληστε απο την αιωνια αυτη συγκριση μεταξυ πρωτευουσας και συμπρωτευουσας...διοτι σε καθε αλλη επαρχιακη πολη, επικρατουν πολυ καλυτερες συνθηκες διαβιωσης!

ε ενταξει εσυ εισαι βουκολικη θες αρνια και προβατα, εγω δεν μπορω να μην ζω σε πολη, μου αρεσει η ανωνυμια και η αποξενωση

αν μενεις στην κηφισια δεν ΠΡΕΠΕΙ να πας κεντρο γιατι η κηφισια εχει ακριβως οτι εχει και η θεσσαλονικη (μαλλον περισοτερα) αλλα εχεις και την επιλογη να πας κεντρο.

το κεντρο της αθηνας εχει μαζεμενο πολυ πολιτισμο και ιστορια αυτο ειναι που του δινει την μαγεια του (κακως βεβαια, αυτο ειναι συμπτωμα της αθηνοκεντρικης ελλαδας αλλα λεμε τωρα)

Καταρχας, επειδη εσυ γουσταρεις τις υπερβολες, πανε δες τι εγραψα παραπανω.
Για να γινω πιο κατανοητη, στο μυαλο μου ειχα τη Χαλκιδα (και υπαρχουν πολλες σαν κι αυτη)...
Ουδεμια σχεση λοιπον με προβατα κι αρνια, ντιαρ!

Σαφως και οταν καποιος αναφερεται στην "Αθηνα" δε εννοει Κηφισια, Πεντελη, Ερυθραια, Αγιο Στεφανο, Γερακα ή Βουλα κ.ο.κ ή τουλαχιστον οχι μονο αυτες τις περιοχες...Οκ μεχρι εδω?
Και ναι, οταν εγω θελω 2 λπετα να παω στην παραλια, ο Κηφισιωτης θελει στην καλυτερη των περιπτωσεων 45 λεπτα π.χ. για καποια παραλια κοντα στη Χαλκιδα και σιγουρα οχι σ/κ...
Ποσο μαλλον οταν θελει να παει σε κανα τυπου Βιλατζ να δει καμμια ταινια.
Για ρωτησε καποιον που μενει Καλλιθεα και θελει να παει Κυριακη μεσημερι εστω στη Γλυφαδα, που δεν ειναι και μακρια, ποση ωρα θελει (παναια μου, ουτε να το σκεφτομαι!!! Τι φρικες εχω περασει τρομαρα μου!).
Και μη μου πεις να κατσει να πιει καφε στην Καλλιθεα με θεα τα αυτοκινητα, γιατι θα σε βαρεσω!
Εγω παντως χρειαζομαι 10 λεπτα περπατημα για τα καταστηματα στην παραλια της Χαλκιδος, οπου βρισκονται ολα μαζεμενα.

Τωρα περι ανωνυμιας και αποξενωσης, αυτο ειναι αλλο θεμα, που για να ειμαι ελικρινης, το προτιμω προσωπικα απο το ακαταπαυστο κουτσομπολιο που οντως γινεται σε μικροτερες πολεις. Αυτο ειναι και ενα απο τα μειον τους, που μακαρι να μην ισχυε.
Ομως, προκειμενου να μην τρωω στη μουρη τα τοσα ασχημα μιας μεγαλουπολης, πλεον στα 32 πλας νομιζω οτι μπορω να συμβιβαστω.
Βεβαια εαν μου χαριζαν ενα σπιτακι στη Bουλα π.χ, δεν εχω προβλημα να εχω το εξοχικο μου στην Ευβοια για τα σ/κ

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 16 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Noisette]

Το ερώτημα απευθύνεται κυρίως σε όσους ζουν σε μεγάλη πόλη. Θα αποφασίζατε να μετακομίσετε και να αρχίσετε την ζωή σας από την αρχή σε μια πιο μικρή πόλη της επαρχίας ή όχι; Ποια νομίζετε είναι τα θετικά και ποια τα αρνητικά μιας τέτοιας απόφασης; Με ποια κριτήρια θα επιλέγατε ποια πόλη θα ήταν αυτή;

Είναι μερικά χρόνια που σκέφτομαι πως θα ήθελα να ζω εκτός Αθηνών, αλλά ποτέ δεν το αποφάσισα γιατί η δουλειά μου, οι γονείς μου και όλος μου ο κύκλος είναι εδώ.. μα όσο περνάει ο καιρός, τόσο σκέφτομαι πως ίσως και να έπρεπε να το κυνηγήσω πιο σοβαρά. Αγχώνομαι όμως μήπως τελικά δεν είναι τόσο ειδυλλιακό όσο ακούγεται!

(Αν παίζει παρόμοιο θέμα, κάντε ό,τι καταλαβαίνετε! )

Το σκέφτομαι πάρα πολύ σοβαρά κάποια στιγμή να ζήσω στην επαρχία μόνιμα αλλά σε μία περιοχή η οποία να πληρεί κάποιες απαραίτητες προυποθέσεις.
Πείτε με χαζή αλλά σε πόλη χωρίς κινηματογράφο δεν ζω!Χρειάζομαι κάποιες δόσεις πολιτισμού....
Επιπλέον να έχει μία επαρκή αγορά...Βασικά τώρα που το ξανασκέφτομαι θα μπορούσα να ζήσω σε μία επαρχιακή πόλη(π.χ. Λάρισα-έχει τέλεια αγορά!). Και είσαι σε πόλη και δεν έχεις τους άγριους ρυθμούς της Αθήνας...

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Nininaou]

χμ...

Σκεφτείτε το καλά όσοι σκέφτεστε να μετακομίσετε. Να κάνετε καλή επιλογή. Έχω ζήσει στην επαρχία. Δεν ήταν επαρχία, ήταν παραμεθώριος. Στην Κάρπαθο. Κι ακόμα ζω εκεί, αφού περνάω πολλούς μήνες το χρόνο στο νησί και κάνω ταξίδια συνέχεια για να δω φίλους/συγγενείς που μένουν μόνιμα. Είμαι δεμένη με τους ανθρώπους και με το μέρος, αλλά δεν μπορώ να πω ότι θα ήθελα να μείνω εκεί, να δουλεύω εκεί αργότερα. Ακόμα κι αν αυτό σημαίνει ότι δε θα ξαναζήσω στο ίδιο σπίτι με τον πατέρα μου. Γιατί η κατάσταση ήταν περίεργη.

Υπήρχαν, βέβαια τα θετικά στοιχεία. Υπήρχε έντονη επικοινωνία. Παίζαμε συνέχεια ως παιδιά. Γυρνούσαμε στους δρόμους όλη μέρα, κοντά στη φύση και στους ανθρώπους. Και το βράδυ μαζευόμασταν κάτω απ'το φεγγάρι κι έλεγε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του. Ιστορίες και ιστορίες. Με φαντασία, δική μας. Δεν βλέπαμε τηλεόραση, ούτε παίζαμε με ηλεκτρονικά. Δεν είμασταν κλεισμένοι στους τέσσερις τοίχους. Δεν μας έλειπε η χαρά και η γνώση ευτυχώς. Είναι η πιο σημαντική μορφή παιδείας το παιχνίδι. Κι είμασταν τυχεροί.

Αλλά, μόνο του το παιχνίδι δε βοηθάει να αναπτύξεις τις δεξιότητές σου, να βρεις ευκαιρίες. Δεν είχαμε ωδείο στο χωριό μου και ούτε γήπεδο. Ερχόταν θυμάμαι ένας δάσκαλος κιθάρας μια φορά την εβδομάδα και έκανε μάθημα σε καμιά δεκαριά παιδιά διαφορετικών ηλικιών, με διαφορετικές δυνατότητες και ακούσματα. Τι να μάθεις;

Κι ύστερα, δεν είχαμε νοσοκομείο. Βλέπαμε να φεύγουν οι δικοί μας άνθρωποι στην Κρήτη ή στην Αθήνα μόνο για να κάνουν εξετάσεις. Και δεν καταλαβαίναμε γιατί έφευγαν. Ρωτούσαμε τι έχουν κι ανησυχούσαμε. Κι άλλοι πέθαιναν μέσα στα ελικόπτερα, άλλοι τρέχανε να γεννήσουν.

Για θέατρο και σινεμά ούτε λόγος. Μόνο κάποιες επιθεωρήσεις έρχονταν και διάφοροι τραγουδιστές. Τίποτα οργανωμένο. Όλα επιφανειακά. Για το καλοκαίρι, για τους τουρίστες. Όλη τη χρονιά στην απομόνωση. Να θέλεις να πας στην Αθήνα και να νομίζεις ότι είναι σ'άλλη χώρα. Μια μέρα ολόκληρη με το καράβι.

Πολλά προβλήματα. Βέβαια, δεν είναι έτσι παντού. Δυο βήματα παραπέρα η Κρήτη και η Ρόδος καμία σχέση. Γι'αυτό να προσέξετε. Μην τη δείτε πολύ εξτρίμ αποκεντρωμένοι. Ελέγξτε τα πάντα πριν αποφασίσετε.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.

[Ηρώ]

Καλά Ρηνούλα, αν εξακολουθούσες να μένεις Κάρπαθο η αρχιτεκτονική θα ήταν όνειρο ουτοπικό.
Εγώ στην Πρέβεζα έμενα και τα σαββατοκύριακά μου τα περνούσα στα Γιάννενα για τα μαθήματα σχεδίου.

 

Σημείωση: Το μήνυμα αυτό γράφτηκε 15 χρόνια πριν. Ο συντάκτης του πιθανόν να έχει αλλάξει απόψεις έκτοτε.